Dagblad voor Schiedam en Omstreken,
Het jonge ecltpaar.
26ste Jaar£.
Donderdag 14 Mei 1903.
So. 7600.
Een bede om hulp.
Bureau Boterstraat 50. Telefoon No. 85.
PRIJS TAN DIT BLADl
Voor Schiedam per 3 maandenf 1.50
Franco per post door geheel Nederland - 2.
0.05
Afzonderlijke Nummers
PRIJS DER ADYERTENTIËN:
Van 16 regelsf 0.60
Elke gewone regel meer- 0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
Ingezonden
^aar s°halt een kreet over de verdronken
an en van Noord Kethel, een kreet om
Medelijden en hulp.
Als een stoot op de bazuin moet hij
®ef 'linken tot in wijden omtrek.
rood moet er zijn voor de arbeiders,
°or de ramp tot werkeloosheid gedoemd,
foo voor hun vrouwen en kinderen.
di "h Vra^en 'ergoeuing, de kleine luiden,
e un woning moesten ontvluchten hun
uisraad, kleeren, beddegoed zijn van water
doorweekt en bedorven.
nS=»tiger klinkt de noodkreet der kleine
boeren en pachters.
hn^8 wat8rwo'f knaagt aan hun welvaart,
n «staan. Waar bleven hun grazige
ei en, met stalen vlijt bewerkt en tot
verd8ronkrenChthatrheid gedw0Rgen Ze Z«n
beeft ze vermoord bedn9gelijk WateF
kleurig»*' andore jaren in Mei de room-
goud^eU °rasm9"£ werd omgetooverd in
de r» oteri als juist m de bloeimaand
n e of pachtsom, hetzij dan met
Moeite, t6r zjjde kon worden gelegd
rollen thans de koeien van doodsangst bij
1 bruisen tegen de staldeur van de luid
rondklotsende golven, en snijdt men het
'ee los, dat het zwemmend den dood in het
Water mag ontkomen.
Eiken nieuwen dag in het water kost
en Noord-Kethelschen boeren honderden
guldens aan voeder, 'tgeen anders de weiden
verschaften; duizenden vraagt de herstelling
van al het verwoeste, vernieldetiendui-
zenden worden geëischt voor het boeten der
breuk, 't versterken der kaden en al die
asten moeten worden gedragen door de afge-
o e ingelanden, die reeds bezwijken onder
gewicht van hun eigen rampspoed en wee.
eeds stonden vijftig koeien uit Kethel
elft ter publieke verkooping.
eel hoornvee werd in naburige plaatsen
^emarkt of, verkocht onderhandsen de
®n na den ander moeten de veehouders
feuilleton.
2)
de^l-i ®Prokende stemmen klonken door
Van Dnn; r' duisterend bleef mevrouw
°rUo° ®n staan.
»DatZ7»i|M" gehoorzamen!"
»p Zul'en we zien 1"
»DenkV9g ik je!"
bedreiging®ns°!ns' dat lk bang ben voor je
Mevrouw 1"t6n we van ®lkander scheiden,
verzoek w ''efst zoo spoedig mogelijk
aan zult w°o mij, dat mijn ouders mij
Man hebben uitgehuwelijkt 11!"
volgen dit voorbeeld, als het laatste voer
hooi is opgeteerd.
Zwijgend, met bevende lippen, ziet de
boer zijn blanke runderen nog eens aan
voor bet laatst, als de drijver ze wegvoert;
en droevig en somber keert hij huiswaarts,
waar zijn vrouw en kind (zelf schreiend)
hem geen troost kunnen bieden.
Want het vee was hun dierbaar, hun ailes.
Als eindelijk na weken van bange ver
wachting het water zal scheiden van 'tdrooge,
dan zullen de harten krimpen van weedom
bij 't weerzien van den verslijkten bodem,
waarop de dood zijn hand heeft gelegd.
Want geen lied van den grasmaaier
galmt dezen zomer over onze verwaterde
velden.
Geen geurig hooi wordt gewonnen op
't verdronken land van onzen ongelukkigen
polder.
En landheer en hypoteekhouder zuilen
eischen ten vervaldag de gelden, waarop
ze recht hebben, volgens geschreven con
tracten en met gebroken hart zal menige
landman het erf zijner vaderen moeten
verlaten om als knecht in den vreemde
zijn verwoest geluk te betreuren.
Lezer, daar schalt een kreet over de
verdronken landen van Noord-Kethel, een
kreet om huip en erbarming. Gelijk een
bazuinstoot moet hij weerklinken tot ver
in den omtrek en natrillen in het gemoed
van barmhartige Samaritanen.
Als desnaar van het medelijden in uw boe
zem geluid geelt,offert dan uw gitten en gaven
machtige rijken en breede middelstand op het
altaar der naastenhefde.Helpt om Godswil van
de ramp die ons treft de droeve gevolgen
afweren, voorkomen.
Wat één raensch met kan, zullen veler,
vermogen.
En Gods honderdvoudige zegen daal op
U neer tot in lengte van dagen.
Th, H. Saraber,
Iloofd der R. K. School.
Kethel, 12 Mei 1903.
Met volle instemming verleenen wij de
noodige plaatsruimte voor dit zoo weispre-
»Wee mij, dat ik zoo dom geweest ben,
zulk een vrouw te kiezen 111"
Hoe Alweer
De arme moeder werd bleek, tranen kwa
men haar in de oogen.
Was het mogelijk Zij, die gister-avond
nog goed met elkaar schenen, twistten
opnieuw met eikaar en geheel op de zelfde
wyze. Het was onbegrijpelijk!
Een opgenbhkje voelde zij de verleiding,
de krakeelenden door haar binnenkomen
te onderbreken, hun huichelachtig gedrag
van gisteren in het ouderlijk huis voor te
houden. Maar zij bedwong zicti en ging terug,
droevig gestemd.
Dus, het was toch waar I Na een huwelijk
van nauwelijks zes maanden was het zoo ver
met hun gekomen 1 En toch was hun huwelijk
uit liefde geweest, uat de beste waarborgen
voor hun geluk opleverde. Hoe gelukkig nad
het »Ja" van Helena geklonken en met welk
een vreugde had Jacques haar omhelsd.
»De ongelukkigen 1 De ongelukkigen 1"
Evenals den dag te voren legde zij de
dienstbode het zwijgen op, doch toen zij
kend beroep op met medelijden voor onze
arme gewestgenooten, die door den water
vloed zoo deerlijk geteisterd werden.
Schiedams wereldberoemde liefdadigheid
zal zich zeker ook bij deze ontzettende
ramp niet verloochenen. Want al is de
druk der tijden zwaar, al vindt menigeen
in eigen kring genoeg te doentoch zal
men zeker niet een offertje naar vermogen
weigeren voor hen, over wien in een korte
spanne tijds zoo ontzaglijk veel wee en
ellende werd gebracht. Wij, die voor zoo vele
rampen iets geofferd hebbeD, die de nood
lijdenden stamgenooten in Zuid-Afrika en de
overstroomden in het verre Hongarije inder
tijd niet vergaten, zullen zeker de beurs
niet gesloten houden, nu er onder den rook
onzer stad moet worden welgedaan aan onze
medebroeders, veelal ook onze product -
afnemers, die in nood verkeeren.
Daarom, Schiedams ingezetenen, zondert
iets voor de noodlijdenden in Kethel af. De
leden var. het comité aldaar, waaronder de
zeereerw. pastoor W. C.Koevoets, zullen zeker
gaarne elke gift, klein of groot, ontvangen
Ook wij zijn, desverkiezenae, bereid giften
tot dit doel in ontvangst te nemen. Red.
ALGEMEEN OVERZICHT.
13 Mei 1903.
De toestand in den Balkan.
De vrede schijnt tusschen Bulgarije en
Turkije, althans voorloopig, niet verstoord
te zullen worden. De Times verneemt
toch uit Sofia, dat het incident over de
Turksche nota tot een gelukkig einde is
gebracht, De Sultan heeft de mondelinge
verklaringen van de Bulgaarsche regeering
aanvaard. Er zal geen formeel antwoord
op de nota aan de Porte gezonden worden
en het incident wordt met wederzijdsche
goedkeuring als afgeloopen beschouwd.
Uit Monastir wordt nog aan de Times
gemeld, dat het bericht van een aanslag
der Bulgaren op de moskee aldaar niet
waar isdaarentegen zouden de Turken de
Bulgaarsche wijk aangevallen en 25 Bul
garen gedood hebben.
reeds aan de straatdeur was, kon zij de
verzoeking, niet langer weerstand hieaen,
aan de ouue getrouwe te zeggen
^Mijnheer en mevrouw voeren op het
oogenolik een zeer heftig gesprekik wil
hen niet storen.
»Ach, mevrouw," luidde het antwoord
»zij zouden zich in hun twist door niemand
meer laten storen. Mijnheer en mevrouw
kunnen elkaar met meer uitstaan, 't Is
ongelukkig 1"
»Heb je er ook iets van bemerkt, Marie
»01 ik het bemerkt heb
»Maar, mevrouw, men zou doof moeten
zijn om er niets van te bemerken, 's Avonds
en 's morgens gaat alles een rustig gangetje,
dan zijn ze als een paar tortelduiven, maar
na het ODtbijt begint het spektakel met
schelden en schreeuwen en dan praten ze van
scheiden... en pats dan volgt een oorveeg,"
»Niet mogelijk 1"
»Ja mevrouw, een oorveeg. Ik heb het met
mijn eigen oogen gezien. Eu mijnheer krygt
üem altijd."
»Dat kan ik niet gelooven."
Volgens een consulair bericht uit Monastir
van eergisteren duurde de paniek in de
stad nog voort, maar hadden er geen
nieuwe wanordelijkheden plaats.
Het Grieksche gezantschap richtte gisteren
vertoogen tot de Parte betreffende de on
lusten in Monastir, waarin het wijst op de
noodzakelijkheid om de Grieksche onderdanen
te beschermen.
De gezantschappen der groote Mogend
heden hebben ook de aandacht der Porte
gevestigd op den toestand in Monastir en
drongen er op aan, dat zij al het mogelijke
zou doen om de moorden te voorkomen.
Een particulier telegram uit Constanti-
nopel meldt nog
De gouverneur-generaal te Monastir,
daartoe uitgenoodigd door de centrale regee
ring, heeft nauwkeurig inlichtingen gegeven,
waaruit blijkt, dat al het gebeurde zich
bepaalde tot den moord van Christenen
door een dronken Turksche gendarme en
tct een twist tusschen particulieren, waarbij
een ander Christen gedood werd.
De twee schuldigen zijn in hechtenis
genomen en zullen voor den reenter ver
schijnen. In de olficieele kriogen te Con-
stantinopel ontkent men de bericnten, voigeus
weike Cüristenan zouden gedood zijn in net
dorp Tcüibara, dat de Muzelmannen tus-
schenbeide zouden zijn gekomen en aat
gewapetide Basi-Boezoeks zich zouden
hebben verzameld.
Geen enkel abnormaal feit is voorge
komen de bevolking zou als voorbeen
weer aan 't gewone werk zijn.
In de Italiaansche Kamer heeft admiraal
Morin, op een vraag antwoordende, gezegd,
dat ae gebeurtenissen te Salonmi de ge
dragslijn van Itaaë met veranderd üeöben.
In de Oosteische kwestie blijft er tussctien
de mogendneden volmaakte eendracht
heerschen. De barbaarsche aanslagen te
Salomki hebben er Italië toegebraent een
smal deel van de Middellandsche Zeevloot
daarheen te zenden om er de Italianen te
beschermen. Andere mogendheden hebben
evenzoo gedaan ol zullen 't nog doen. Zoodra
»tieusch, mevrouw, alle dagen krijgt mijn
heer een oorveeg."
»Eu wat üoet mj dan
Niets. Hij zegt alleen maar; Sapperloot,
dat is een beetje te steikl" en wrijft zich
dan de wang."
»En is dat ailes 1"
»Ja. Maar ééa ding moet men toegeven:
hi) heeft geduld".
Ontsteld zonk mevrouw op een stoel.
Haar eigen kind, haar Helene zou m staat
zijn, zich zoo ver te vergeten Dat kon zij
niet begrijpen.
»Zou mevrouw niet liever eens naar binnen
gaan en met hen praten V'
»Neen, Mane, neen 1 Zooals de zaken nu
staan, is er niets aan te doen en alles, wat
ik zou zeggen, zou iien misscüien nog meer
opwinden. Ik zie het wel, het is onvermij
delijk, dat zij van elkaar gaan."
Wanhopig snelde mevrouw naar huis, om
baar echtgenoot alles te vertehen.
(SM wlgt^
NIEUWE SC
I
