Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
Het jonge eebtpaar.
26ste Jaars.
Vrijdag 15 Mei 1903.
No. 7601.
Bureau Boterstraat 50. Telefoon No. 85.
officieele berichten.
Kennisgeving.
Foor de noodlijdenden door
de doorbraak in den
Kethelpolder.
ALGEMEEN OVERZICHT.
Feuilleton.
PRIJS TAS DIT BLIDi
Voor Schiedam per 3 maandenf 1.50
Franco per post door geheel Nederland t - 2,—
Afzonderlyke Nummers- 0.05
PRIJS DER ADVERTENTIEN:
Van 1—6 regels. fO.GQ
Elke gewone regel meer- 0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billjjke overeenkomsten
aangegaan.
Inrichtingen welke gevaar, schade of
hinder kunnen veroorzaken.
Burgemeester en Wethouders van
SCHIEDAM,
Gelet op de bepalingen der Hinderwet;
Geven kennis aan de ingezetenen, dat
t eÏÏ'tS deskundig onderzoek met be-
j k'nf? tot de aanvraag van de firma
ui'th ?cheffer Co. om vergunning tot
töreiding harer stoomwasscherij „de
l0,en?x"j staande aan de West-Franke-
ndsche laan nrs. 6 en 8, kadaster sectie
lin0, 949, nog niet geëindigd is, hun
-"«ge besloten heeft de beslissing over
genoemde aanvraag te verdagen.
bcl>iedam, dan 14den Mei 1903.
ur9emeester en Wethouders voornoemd,
Mr- W. H. JANSEN, W.J3.
De Secretaris,
WIJ TEM A.
N.N. Op hoop van navolging 110.-
14 Mei 1903.
De Kerkvervolging in Frankrijk.
Get onderzoek van de aanvragen der
ongregaties om wettelijke erkenning geeft
®n beruchten Franschen minister-president
1 ans druk werk. Een haif officieus bericht
CQe'dt, dat Combes op dit oogenblik geheel
°Pgaat in het onderzoek van de aanvragen
odg wettelijke erkenning, tot de Regeering
gericht door 12000 niet-geautoriseerde in
stellingen van wei-geautoriseerde vrouwe-
i)ke congregatis. Reeds zijn 3000 inrich-
llngen van onderwijs, welker aanvragen
tl1®1 binnen den bepaalden termijn waren
'ögekomen, gesloten. Van de overige 9000
3) (Slot.)
har!?' k®me'i zuchtte de grijze vader, wat een
lan s'ag voor ons> d>® £®en ander ver-
het^en' ®°en k°oger levensdoel hadden den
Wet ®®'u,t Tan onze «euige dochter. En te
»Ik' dat,zÖ 200 ongelukkig getrouwd is",
ail* Zou noS ®en troost vinden, als zjj
minst maai ongelukkig was, als ik ten
handen ie^eD - Z'j is in slecfat®
die m g®va"en, haar man ts harer onwaar-
oneeliitar da* 's> helaas, niet het geval. Het
kant te zij*nt °®r aan haar dan aan zÜn
bh*?1 Z0u onz® dochter de schuldige zijn".
*®gen uitdeeU" Want z« is h®t, die de oor-
»01"
hetrekkelii?0»' b®kennen, dat Jacques nog
oetrekKelyk van veel geduld blyk gegeven
werden tot dusver 2000 onderzocht en van
deze werd aan 1500 instellingen, uitsluitend
bestemd tot het geven van onderwijs, de
erkenning geweigerd.
De betoogingen voor en tegen religieuzen
der verschillende kloosterorden zijn door ge
heel Frankrijk nog steeds aan de orde van den
dag en hebben schier overal hetzelfde be
treurenswaardige verloop. Vandaar dat
slechts enkele buitengewone voorvallen bij
zondere vermelding verdienen. Zoo was de
katholieke bevolking te Angers Zaterdag
getuige van een waar schandaal. De paters
Oblaten en Capucijnen in genoemde stad
waren wegens het voortzetten van het commu
nauteitsleven, door de rechtbank tot geld
boeten veroordeeld en begaven zich verge
zeld door 4 a 500 vrienden, naar hun klooster
terug, toen zij plotseling omringd werden
door een duizendtal individuen, die onder
het zingen van de Internationale de paters
met steenen begonnen te werpen. Voor het
klooster ontstond een formeel gevecht.
Vrouwen raakten onder den voet een
priester werd op den grond geworpen de
klerk van een deurwaarder kreeg een mes
steek in het onderlijfeen heer werd zwaar
gewond aan het gezicht en een jongen
werd zoo hevig op het hoofd geslagen, dat
hij met een schedelbreuk bewusteloos neer
viel. De in allerijl ontboden dragonders
maakten ten slotte met de blanke sabel
een einde aan dit tooneel.
Van geheel anderen aard was hetgeen
Zondag middag plaats had te Linseiles bij
Rijssei. Daar organiseerde de bevolking ter
eere der broeder Maristen, die in deze plaats
meer dan 50 jaar een school van iager
onderwijs hebben, en die zich thans hebben
geseculariseerd, een indrukwekkende hulde.
Op de groote markt vormde zich een stoet van
deelnemers met vaandels, muziek en car
touches, meer dan 600, waarop de woorden Vrij
heid, Leven de Broedersweg met de vervol
gers I Men trok naar de woning der religieuzen
en daar werden op de binnenplaats
door een gemeenteraadslid en andere nota-
heeft, omdat hij haar de oorvegen niet heeft
teruggeven."
«Dat is waar".
»En dat Helene het niet waagt, haar
troost bij ons te zoeken, bewijst, dat zij
zich schuldig voelt,"
«Natuurlijk. Als zij een zuiver geweten
had zou het haar eerste werk zijn, ons alles
te zeggen, al was het maar alleen, om haar
hart lucht te geven."
ïZeker." Maar wat kunnen wij doen?
«Niets dan afwachten, vrouw, afwachten I"
Reeds sedert tien dagen loeiden mijnheer
en mevrouw Van Dooien in voortdurenden
angst voor deze fatele huwelijksgeschiedenis,
want zooals de trouwe Marie hun bericht
te, herhaalden zich de heftige tooneelen
iederen dag.
Doch wie het jonge paar in gezelschap
zag zoa nooit vermoed hebben, wat zien
thuis achter gesloten deuren afspeelde. Hoe
liefderijk en oplettend leken zij jegens elkaar,
hoe meesterlyk wisten zij den schijn eener
goede verstand houding te bewaren.
En het vreeslijkste was, dat mijnheer en
mevrouw Van Dooien hun verdriet, hun onrust
diep moesten verbergen od gedwongen waren
beien tot de broeders hartelijke toespraken
gericht onder aanbieding van prachtige
bloemstukken. De overste broeder Salathiel,
hield daar een treffende rede, waarin hij
o a. als zijn overtuiging te kennen gaf, dat
het kleed der religieuzen afkeer en haat
wekt, wijl het een zinnebeeld is van boet
vaardigheid en strengheid van leven. Dit
is den spijker op den kop geslagen 1 De
kloosterlingen hun leerstellingen, hun
onderwijs, hun prediking, hun bewonderens
waardige werken van liefde tot den naaste,
jazelfs hun uiterlijke verschijning alles
aan deze menschen verwijt den sectarissen
de godeloosheid hunner beginselen, het
misdadige hunner strevingen op politiek
zedelijk en maatschappelijk gebied en het
is dan ook geen wonder dat evenals ten
tijde van de groote revolutie verraders
van den godsdienst en afvallige geestelij
ken zich in deze beweging het ijverigst
weren.
Een walgingwekkend voorbeeld daarvan
leverde eergisteren-ochtend de kerk te
Aubervilliers, waar den eerw. heer Coubé,
verwereldlijkt religieus, eertijds Jezuiët, het
prediken met geweld aanvankelijk belet
werd. Nauwelijks had de gevierde redenaar
den kansel bestegen om ter gelegenheid van
een Mariafeest een conferentie te houden of
een dertigtal personen, behoorende tot ver
schillende clubs van vrijdenkers o.a. Laurent
Tailhade, Téry, redacteur van de radicale
Action, Bérenger c.a. - begonnen luidkeeis te
protesteeren tegen de eerste woorden, van
pater Coubé. «Gjj zijt burger Coubégij
moogt hier met zijn en gij zult niet spreken,
riep Téry en op een door hem gegeven
teeken vlogen stoelen en banken door de
kerk. Verontwaardiging maakte zich van
de aanwezigen meester; een tegenmamfestatie
ontstond en vrouwen hieven het «Magni
ficat" aan en het orgel speelde met het
volle werk, aldus overstemmende het ge
schreeuw van «Leve Combes 1" en «Leve
de revolutie!" Er heerschte een geweldig
tumult. Aan den commissaris van politie
met zijn agenten gelukte het echter spoe
dig de orde te herstellen, en terwijl de
conferentie verder een ongestoord verloop
had, werden 15 rustverstoorders naar het
commissariaat geleid om daar tegen zich
proces-verbaal te zien opmaken. En onder
degenen, die zich in de kerk het heftigst
en het schandelijkst hadden aangesteld,
behoorde ook de ex-abbé Charbonnel,
de ongelukkige, die eenige jaren geleden
toen nog bekleed met het priesterlijk ge
waad in den tempel der Vrije gemeente
te Amsterdam optrad als apostel van een
«christendom boven geloofsverdeeldheid",
doch sinds dien tijd steeds lager en
en dieper zinkende al de perioden door
liep der apostasie, een der voornaamste
figuren werd op congressen van vrijdenkers
en ook reeds met den rechter kennis
maakte wegens het plegen van geweldadig-
heden «aan den lijve" van anderen!
Oe toestand in don Balkan,
De revolutionaire aanslagen zijn nog
steeds aan de orde van den dag.
Volgens een telegram uit Constantinopel
aan de Francais hebben een 60-tal Mace
donische opstandelingen te Kondeis bommen
geworpen op een afdeeiing van 2000 basji-
bazoeks, die 150 dooden en evenveei ge
wonden hadden. De opstandelingen vluchtten
het woud in.
Een onderzoek te Constantinopel inge
steld heeft aan het licht georaebt, dat
dynamiet uit België over Griekenland wordt
ingevoerd. De Porto weigert schadeloos
stelling te verieenen wegens de gebeurte
nissen te Saloniki.
Het Oostennjksche smaldeel heeft bevel
ontvangen de reede van Saloniki te variaten.
Alleen de Wien blijft.
bun kinderen een lachend gelaat te toonen.
En bittere ironie I zij konden niet eens
het feest laten vervallen, dat zij ter viering
van hun zilveren bruiloft moeten geven.
Be dag van het feest was gekomen. Terwijl
de genoodigden kwamen en het zilveren
bruidspaar hun gelukwenschen brachten,
wisselden de beide oude menigen droe-
vigen, veelzeggenden blik. Ea het hart
werd hun nog benauwder, toen hun blik
op Jacques en Helene viel, die ter opluis
tering van het feest een tooneelstukje zou
den spelen.
Een komedie, waarachter zich een drama
verborg.
Be gasten hadden plaats genomen. Het
tooneelschelletje ging. Jacques en HeleDe
kwamen op.
Onbegrijpelijk, dat zij onder de droeve om
standigheden nog het hart hadden gehad, zich
met zulke nietige dingen bezig te houden.
Maar wat was dat
«Neen, mevrouw, dat zal niet gebsuren I"
«Jawel mijnheer f'
«Je zult me gehoorzamen 1"
«Dat zullen we zien!"
«Pas op, zeg ik jel"
De opstand in Marokko.
Uit Tanger te Madrid ontvangen berich
ten melden De,Eugelsche consul te Tetoean
is hier aangekomen. Hij zegt, dat de toe
stand te Tetoean uiterst hachelijk is. Hij
«Denk je soms, dat ik bang ben voor je
bedreigementer.
Mevrouw Van Dooien luisterde ademloos.
«O oeste man", fluisterde zij, haar echt
genoot de hand drukkend.
«Wat is er, vrouwtje..."
«O, hemel, zou net... ja ik geloof., luister..."
En het gesprek op hei tooneel ging voort
«Mevrouw, ik...
Hoe, je waagt de hand tegen me op te
hellen ZiedaarPats 1"
«Een oorveeg I Sapperloot, dat is een beetje
te sterk
De toeschouwers applaudisseerden uit alle
macht,
En een helder, hart opluchtend lachen
brak over de lippen van mevrouw van Dooien.
Er was haar een licht opgegaan.
Het haar in zoo smartelijke nermnering bij
gebleven gesprek behoorde in het tooneei-
stukje. Zy had Jacques en Helène by het
repeteeren van hun rollen beluisterd.
«O, wat was ik dwaas om ons beiden
zooveel zorg en leed te bezorgen", sprak
zy, zich naar haar echtgenoot buigend. «De
kinderen mogen het noo.t weten. Wat zou
den ze me uitlachen 1"
NIEUWE SCHIED
