Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
Ananas.
26ste J aars.
Zondag 14 Juni 1903.
No. 7624.
EERSTE BLAD.
Bureau Boterstraat 50. Telefoon No. 85.
0FEICIEELE BERICHTEN.
Kennisgeving.
Kennisgeving.
Feuilleton.
Kennisgeving.
Kennisgeving.
ALGEMEEN OVERZICHT.
NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT
PRIJS TA II DIT BLAD:
Voor Schiedam per 3 maanden1.50
Franco per post door geheel Nederland
Afzonderlijke Nummers
- 2.—
0.05
PRIJS DER 1DVERTENTIËN:
Van 16 regelsƒ0.60
Elke gewone regel meer- 0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
Verkiezing voor Leden van den
Gemeenteraad.
De Burgemeester van Schiedam,
krengt ter algemeen, kennis
dut op Dinsdag den posten "Juni e.k. de verkiezing
zal plaats hebben ter voorziening in de vervulling van
de plaatsen der leden van den Raad dezer Gemeente,
die met den eersten Dinsdag van September e. k.
Moeten aftreden, nl
io Kiesdistrict I. de heeren P. C. M. JANSEN;
K. J. SHIT
H. B. E. BLAISSE
II. P. BK1LLENBURG;
J. M. VAN DER SCHALK Jr;
III.,, Mr. W. H. JANSEN;
J. O. BENDER.
dat op den dag der verkiezing (b0 Juni e.k.) van
des voormiddag» tot des namiddags 4 uur opgaven
van candidaten bij den Bnrgemeester kunnen worden
ingeleverd
dat de formulieren, bestemd voor de bovenbe
doelde opgaven, ter secretarie dier gemeente kosteloos
verkrijgbaar zijn ïan deu I6den tot en metden30sten
Juni e.k. op de aren, waarop de secretarie voor bet
publiek geopeud i.
en wijders dat door Burgemeester en Wethouders
bepaald is, dat, zoo noodig, de stemmingen en her
stemmingen zullen gehouden worden respectievelijk op
Woensdag 8- en Donderdag 16 Juli a.s.
Schiedam, den 12aen Juni 1903.
De Burgemeester voornoemd,
VERSTEEG.
De Burgemeester van Schiedam,
herinnert personen, bij wie en bestuur
ders van bijzondere ondernemingen en
instellingen, waarby mannen, die den leet-
tyd van vijt en twintig jaren hebben be
reikt, in dienstbetrekking zyn
dat lij, volgens art. 67 der Kieswet, verplicht zijn
te zorgen, voor zoover niet bij algemeenen maatregel
van bestuur vrijstelling is verleend, dat ieder van
dezen, die bevoegd is lot eene te houden stemming
of herstemming mede te werken, gedurende ten minste
twee achtereenvolgende uren, tnsschen acht uren des
voormiddags en vijf uren des namiddags, daartoe
gelegenheid vinde
dat zij, volgens art. 68 van genoemde wet, voor
zoover arbeid wordt verricht in fabrieken ol werk
plaatsen, verplicht zijn te zorgen, dat ia het arbeids-
lokaal, en zoj er me rdere arbeidslokalen zijn, in bet
grootste of wel in meer dan één arbeidslokaal,
gedurende twee werkdagen vóór en op den tot stem
ming bepaalden tijd op eens zichtbare wijze is
opgehangen eene door hen of van hunnentwege
onderteekende lijst, de twee achtereenvolgende uren,
bovenbedoeld, vermeldende, voor elk afzonderlijk of
groepsgewijze of voor allen gezamenlijk
dat volgens art. 154 der Kieswet, overtreding van
bovenstaande voorschriften wordt gestraft met hech
tenis van ten hoogste veertien dagen of geldboete
van ten hoogste Vijf en zeventig gulden en
dat blanco lijsten als hierboven bedoeld, tegen
betaling van 2' a cent, ter Gemeente-Secretarie,
afdeeling A, verkrijgbaar zijn gesteld.
De algemeene maatregel van bestuur,
bovengenoemd, is gegeven bij Koninklijk
Besluit van 24 Mei 1901, Staatsblad No.
109, en iuidt als volgt
Artikel 1.
Vrijstelling wordt verleend aan de in art. 57 der
Kieswet bedoelde persoaen en bestuurders van bijzon
dere instellingen en ondernemingen ten aanzien van
bij hen in dienstbetrekking zijnde personen, welke
uithoofde van die dienstbetrekking op den dag der
stemming tusschen de in vermeld artikel genoemde
tijdstippen niet gedurende twee achtereenvolgende
uren vertoeven in de gemeeute, op «eiker kiezerslijst
zij voorkomen.
Artikel 2.
Vrijstelling als omschreven in het voorgaand artikel
wordt voorts verleend aan geneeskundigen en apothe
kers ten aanzien van bij hen in dienstbetrekking zijnde
personen alsmede aan personen en bestuurders van
bijzondere instellingen en ondernemingen ten aanzien
van bij hen in dienstbetrekking zijnde ziekenver
plegers.
Schiedam, deu lÜaen Juni 1903.
De Burgemeester voornoemd,
VERSTEEG.
Inrichtingen welke gevaar, schade of
hinder kunnen veroorzaken.
Burgemeester en Wethouders van
Schiedam,
Gelet op de bepalingen der Hinderwet
Geven kennis aan ae ingezetenen, dat op
heden aan M. Akkerman en zijne recht
verkrijgenden vergunning verleend is tot
oprichting van een bewaarplaats van
lompen in het pand staande aan net Kamp
no. 13, kadaster sectie M. no. 547.
Schiedam, den 12den Juni 1903.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
VERSTEEG.
De Secretaris,
WIJTEMA.
oefeningen, aan de nuizen der ingezetenen
de gewone jaarlijksche collecte zal gehouden
woraen ter. bettoeve van het Fonds tot
aanmoediging en ondersteuning van den
gewapenden dienst in de Nederlanden
met mtnooaiging om, naar vermogen, daar
toe bij te dragen, en alzoo mede te werken
aan de verzorging van verminkte krijgs
lieden en de tegemoetkoming in de be
hoeften der betrekkingen van hen, die in
den strijd voor het vaderland gesneuveld
zijn.
En is hiervan afkondiging geschied, waar
het behoort, den 13den Juni 1903.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
VERSTEEG.
De Secretaris,
WIJTE.VlA.
De politie vestigt er de aandacht op,
dat nog van Kracht i* het bevelschrift
des Burgemeesters van Schiedam van
5 April 1903, zoodat alle honden, die
zich buiten woningen of vaartuigen in
de gemeente bevinden en niet binnen
een afgesloten erf aan een ketting lig
gen, moeten voorzien zijn van een muil
korf volgens het voorgeschreven model,
en dat tegen hen, die hierin nalatig zijn,
proces-verbaal zal worden opgemaakt.
3) (Slot.)
Met hoogrood gezicht en schier buiten
adem van 't harde loopen, stormde hij Wer
ners tuin binnen.
J>Ananas!" nep hij uit.
»Die heb ik niet" antwoordde Werner.
»lk moet ze hebben voor den keizer, die
er op wacht." klonk het gejaagd.
»Voor den keizer, laat eens zien..."
»Kerel je hebt ze, maar wil me ophouden.
Ik zai me zelf wel redden"
Tegelijk vloog de vorstelijke bediende naar
de broeikas en eer Werner goed wist, wat
Burgemeester en Wethouders van
lciiiedam,
doen te weten
Dat op Zondag den 21sfe Juni e k
na het eindigen der voormiddags godsdienst-
er gebeurde, was hy met Ignatiu's vruchten
er van door.
Het zién van de ananas wekte in 't paleis
algemeene opluchting. De koning was even
blij als zijn hofpersoneel. Hij gat bevel, de
vruchten zoo gauw mogelijk op tafel te
brengen en gelastte den bediende, die ze
gebracht had, de zaak met Werner in orde
te gaan brengen. Hij moest den man iederen
prijs betalen, dien hij er voor vroeg.
Hoewel Werner een zoo goeden handel ge
daan had. kwam hij toch met een ontstemd
gelaat des avonds de huiskamer binnen. Het
was hem namelijk later ingevallen, dat de
duur verkochte ananas met nem zelf toebe
hoorde, maar den schandelijk weggejaagder]
knecht. Hoe zou hij het nu maken, als die
jongen zijn eigendom kwarn halen
Èen oogenbhk dacht hij er aan, hem alles
verborgen te houden en de ananasplanten
van hem te koopen. Doch Werner was een
eerlijk man en spoedig zette hij die gedachte
13 Juni 1903.
De koningsmoord in Servië.
De nadere berichten, die omtrent het
bloedig drama, dat eergisteren in Servië's
hoofdstad werd afgespeeld, worden verspreid,
doen zien, dat men hier te doen heeft met
een uitgebreid komplot, dat, sinds lang ep
touw gezet, met alle zorg werd geleid en
tot het bekende verschrikkelijk resultaat
heeft geleid.
De Köln. Zeit. verneemt ten minste uit
Belgrado, dat alle garnizoens van Servië
reeds sinds eenige weken, door officieren
in het komplot betrokkeD, op de misdaden
waren voorbereid en dat slechts een com
mandant, Tinka Nikolitsj geheeten, die bij
de nachtelijke moorderijen eveneens dood
geschoten werd, zich tegen den staatsgreep
verzet had. Des niettemin beweerde Lubo
Schiwkowitcb, de populaire nieuwe minister
van justitie, eergisteren in een toespraak
tot het volk, dat hier geen sprake was van
een militaire revolutie, doch dat de soldaten
slechts waren opgetreden als verdedigers
van de rechten des volks tegenover een
despoot, die door zijn willekeurige opheffing
der Grondwet zijn eed gebroken heeft en
zich dus buiten de wet stelde.
Een ongelukkig land is reeds lange jaren
het koninkrijk Servië, ongelukkig door zijn
vorsten. Men herinnert zich nog de voort
durende twisten die er waren in het
koninklijk paleis, hoe koning Milan, de
ongestadige, zijn vrouw en land tiraniseerde,
hij die zich zelf niet meester was. Men
herinnert zich ook hoe Nathalie die
thans ia Frankrijk leeft, na rust gevonden
te hebben in het katholiek geloof in
1886 naar Rusland vluchtte met haar zoon,
later koning Alexander. Milan eischte zijn
zoon op, maar eerst in 1888 gelukte het
hem, dezen naar Servië te voeren, waarop
Milan afstand deed van den troon en
Alexander, 13 jaren oud, tot koning werd
uitgeroepen.
Natuurlijk stond hij onder toezicht van
een regenschap, maar reeds op zeventieu-
jarigen leeftijd wist hij door een staats
greep zich van dien knellenden band te
bevrijdenhet regentschap werd gevange n
genomen, de grondwet herroepen en ver
vangen door de oude vau 1867.
Milan was intusschen teruggekeerd en
commandant van het leger geworden en
het scheen of de rus; eenigermate zou
komen over het veelberoerde land, toen een
nieuwe figuur optrad, die veel van zich zou
doen spreken. Een vrouw, die met groote
geslepenheid en als het noodig was bruta
liteit den Koning aan zich wist te binden
en feitelijk een onbegrensd gezag over het
land op zich nam. Draga Lunjewitch, de
weduwe van den ingenieur Machin, werd
aldus koningin.
Van haar verleden werd niet veel goeds
verteld en de toch reeds gekrenkte trots
der adellijke Servische families wist zij te
prikkelen en te verbitteren op verfijnde
wijze, alleen om zich heerscneres te toonen
en te gevoelen. Haar broeder moest troon
opvolger worden en toen dit niet spoedig
gelukte, hief zij in naam deed de Koning
het, maar ieder herkende haar hand
van zich at. Hij peinsde en peinsde. Plotse
ling schoot hem een reddende gedachte door
het hoofd.
Nog had hij den tijd niet gehad hierover
verder na te denken, toen Ignatius zich
aanmeldde.
Wat komt gij doen, Ignatius vroeg hij,
tot verwondering van zijn knecht, heel vrien
delijk.
»Mijn ananas halen."
»Wat er nog van over is, kan je in de
broeikas vinden, de rijpe vruchten zijn weg,
die heeft de koning gekocht."
»Daar hadt u mij eerst wel over kunnen
spreken," zei Ignatius, smaar daar ik gele
zen üeb, dat ge er zooveel voor gemaakt
hebt, hen ik toch tevreden. Honderd taaier
per stuk is een goede prijs."
Werner keek vreemd op.
Iets »ondeugends" lichtte in Ignatius' oogen
toen hij vervolgde
»U hebt me gezegd, dat ge uw dochter zo udt
geven aan dengene, die u een eigen kapi
taaltje op tafel kon voortellen, ik houd u
aan uw woord, patroon, en verzoek u nu
om Anna's hand."
»Je wil dus van je voordeeltje partij trek
ken om mijn schoonzoon te worden".
Ja, patroon. En niet alleen ik, maar ook
uw vrouw en uw dochter zouden niets lie
ver willen."
»Drie tegen een is wel een moeilijke
strijd het beste zal zijn, dat ik capituleer."
»Dat geloof ik ook," riepen twee vrouwen
stemmen tegelijk.
Wat er volgde is gemakkelijk te raden.
De kweekerij van Werner en B:enenaanu
bleet lange jaren ook ver buiten Franlort
beroemd om Daar ananas.
