Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
De inMor m Langley.
26ste Jaar":.
Donderdag 9 Juli 1903.
No. 7643.
Bureau Boterstraat 50. Telefoon No. 85.
PRIJS TAN DIT BLADt
Voor Schiedam per 3 maanden
Franco per post door geheel Nederland
Afzonderlijke Nummers
f 1.50
- 2.
- 0.05
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 16 regelsƒ0.60
Elke gewone regel meer - 0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aancregaan.
DeUitslag der Raadsverkiezing.
De uitslag der Raadsverkiezing op heden
zal heden-avond, voor zoover mogelijk,
door ons worden bekend gemaakt.
Verder zal morgen-ochtend een bulletin
bij onz' abonnés worden bezorgd, ver
meldende den uitslag der stemming in de
verschillende districten.
ALGEMEEN OVERZICHT.
8 Juli 1903.
De ziekte van Z. H. den Paus.
De nadere berichten die over 's Pausen
ziekte uit Rome worden geseind, toonen
aan, dat er eene lichte verbetering in den
toestand van den hoogen lijder is ingetreden
door eene kleine operatie, die de genees-
heeren nog hebben durven ondernemen.
Het bulletin, gisteren-middag om twee
uur door Lapponi en Mazzoni uitgegeven,
luidt als volgt
De punctie, zooeven verricht, leverde een
waterachtige vloeistof op. Men ging toen
dadelijk over tot de thoracentnese (opening
van een borstzweer) waarbij ongeveer 800
gram vocht uitvloeide. Een vluchtig onder
zoek, na de operatie verricht, toonde nog
eenige slijmreutelen aan in de longstreek,
die het eerst aangedaan is geweest. De
Paus heelt de operatie goed doorstaan hij
gevoelt zich opgewekt en de algemeene
toestand scheen wat verbeterd. Op dit
oogeDblik is de Paus in slaap.
Na de operatie heeft Mazzoni gezegd, dat
het gevaar nog steeds dreigt, maar dat de
mogelijkheid bestaat, dat de Paus nog twee
ot drie dagen blijft leven.
Een bulletin, gisteren-avond 8,25 uitge
geven, zegt. dat de vrij bevredigende toe-
staud van den Paus in bet vorige bulletin
aangeduid, voortduurt. De bloedsomloop en
de ademhaling verbeteren langzaam, maar
geleidelijk.
Feuilleton.
i)
Hij was een goede, eerwaardig-er-uitzien
de snuiter, met een wit bosch haar op zijn
huid, en een stalen bril op een neus, die
nog een beetje sterker gekleurd was dan de
rest van zijn gezicht. Zijn gelaatsuitdrukking
was vriendelijk en welwillend. Een gevou
wen doekje gluurde uit zijn zak en een
dik, zwaar potlood stak achter zijn oor en
hij droeg een hamer en een stuk tochtlat,
«Goedenmorgen, mevrouw", zei hij, toen
mevrouw Langley de keukendeur opende,
«ik ben de timmerman."
»Ob," zei mevrouw Langley, twijfelend.
«De huisheer heeft me gestuurd om naar
de ramen te kijken en te zien, wat er aan
gebeuren moet," vervolgde de oude man.
«Toch zeker niet onze ramen zei me
vrouw Langley. «Er is niets aan ze te doen.
Je moet je vergissen."
«Ik moet niet naar de kozijnen kijken"
legde timmerman uit, »ik moet zien ot de
Een telegram heden in den vroegen
ochtend verzonden, meldt verder nog
De Paus werd om vier uur wakker; hij
wilde opstaan en gebruikte eenig voedsel.
Na de operatie zeide hij tot de geneesbeeren,
dat hij hun bulletins wilde zien.
Misschien zal de punctie herhaald worden.
Het Giornale d' Italia meldde, dat men
wegens den hooger. ouderdom van den
lijder zeer bang was voor de gevolgen van
de punctie, die bij den Paus verricht zou
worden door Mazzoni. Men wilde aldus de
long bevrijden van den druk door de vloei
stof uitgeoefend en aldus het leven verlengen.
Sedert gisteren-ochtend was de toestand
van het hart sterk achteruit gegaan, die
van den pols eenigszins verbeterd, de stem
was zwak. Terwijl bij de gebeden sprak,
die Mazzonini hem voorzegde, gelukte het
den Paus slechts nu en dan verstaanbaar
te spreken. Zijn geest is volkomen helder
en hij beseft hoe ernstig zijn toestand is.
De Paus heeft nog eens gezegd, dat hij
zijn laatste Latijnsche verzen gedrukt wil
zien. Zij bevatten aanroepingen van den
Heiland en de A. H. Maagd en een vaarwel
aan alle christenen.
De afloop is onvermijdelijk en wordt
spoedig verwacht.
Op het Vaticaan heerschte gisteren-avond
volstrekte kalmte. Alle aanzienlijken zijn
om half elf naar hun vertrekken gegaan,
om uit te rusten vaD de vermoeienissen der
laatste dagen.
Het St. Pietersplein was geheel verlaten.
Havas meldt nog, dat de Paus de breve
heeft willen teekenen, waarbij mgr. Volpini
benoemd wordt tot secretaris van de con
sistoriale congregatie. Deze benoeming is
van groot gewicht, aangezien bij het bijeen
komen van een conclave deze secretaris
tevens secretaris van het H. College is en
de leiding der buitenlandsche betrekkingen
verkrijgt, welke post aan een anderen
tochtlatten niet vergaan zijn en vernieuwd
moeten worden. We krijgen een kouden
winter en we willen u met dood laten vrie
zen." Hij keek zoo bizonder welwillend toen
hij dit zei, dat hij mevrouw Langley geheel
innam. Ze liet hem zijn gang gaan en hij
inspecteerde de keukenramen, de slaapka
mer en de salonramen. Hij deed dit alles
zeer nauwkeurig en het duurde bijne een
half uur eer hij zijn duimstok dichtsloeg en
zijn hoed nam om heen te gaan.
»Er behoeft niet veel aan gedaan te
worden" zei hij bescheiden, sik gis dat er
zoowat een uurtje werk aan zal zijn. Die
deur daar is een beetje los en die kan bij
de rest meteen wel vastgezet worden. Als
de kop gemaakt wordt, moet de staart ook
nagekeken worden, dat zeg ik maar. Hij
heeft me wel niet gezegd om die deur vast
te zetten, maar ik houd er met van om de
dingen half te doen."
Dit gevoelen vond bijval bij mevrouw
Langley.
«Als u me nu den dag opgeeft, dat ik
komen kan, mevrouw, zal ik den boel in
orde maken. Ik houd er met van om met
mijn rommel, die nogal kabaal maakt, in
een huis te komen als de mevrouw me niet
verwacht. Hoe kan ik dan weten of ze soms
visite heeft of zooiets V'
titularis vervalt bij den dood van een Paus.
Kardinaal Oreglia di Santo Stefano, deken
van het H. College, heeft met het oog op
de ernstige omstandigheden zijn intrek
genomen in het Vaticaan.
Volgens de Italië zal kardinaal Gibbons,
aartsbisschop van Baltimore, aan het con
clave kunnen deelnemen, maar kardinaal
Moran, aartsbisschop van Sydney, zal niet
vroeg kunnen komen. De kardinalen, die
nog niet met het purper bekleed zijn, zullen
dat ontvangen uit de handen van den kar
dinaal-kamerling om hen in staat te stelien,
het conclave bij te wonen.
Gisteren-middag wilde in de St. Pieters
kerk een man op een der altaren klimmen
om er daarna af te springen. Toen hij op
het politiebureau ondervraagd werd, zeide
hij, dat hij een neef was van den Paus en
een zoon van keizer Wilhem en dat hij
voor den Paus wilde sterven. De man bleek
gek te zijn en is opgesloten.
Dr. Mazzoni heeft aan een medewerker
van de Italië gezegd, dat de Paus waar
schijnlijk deze crisis niet zou te boven
komen, maar vermoedelijk dien dag nog
niet zou sterven.
President Loubet in Engeland.
Volgens de officieeie lezing heeft koning
Eduard bij het feestmaal eergister-avond
gegeven, als volgt gesproken
Ik hoop, dat de ontvangst, die u heden
te beurt viel, u overtuigd zal hebben van
de ware vriendschap, ik mag wel zeggen
genegenheid, die mijn land gevoelt voor
dat schoons Frankrijk. Ik hoop, dat de
beide landen altijd de vriendschappelijkste
en innigste betrekkingen zullen onder
houden.
Loubet antwoorde: Het bezoek van Uwe
Majesteit aan Parijs zal het gelukkigste
gevolg hebbenhet heeft bijgedragen tot
Mevrouw Langley zeide, dat hij de be
leefdste man was, uie ze ooit had ontmoet.
Langley echter was van den beginne at
aan achterdochtig.
«Hij zei dat de huisbaas hem gestuurd
had?' vroeg hij. Dat beslist alies I De huis
baas I Eq die een timmerman sturen I
't Is nogal mooi tuig, die huisbazen 1 En dan
nog wel ongevraagd gedreven door vrien
delijke zorg voor ons gemak en onze ge
zondheid Ik hoef met een dozijn keeren
minstens op mijn kniën hem gaan smeek en
om die ramen tocht-aicht te maken. Ik
hoef niet ten laatste een stevigen knuppel
te nemen en er mee naar zijn kantoor gaan
met allerlei hevige dreigementenNeen,
bij was bang dat een van ons soms in den
tocht zat en kou vatten en daarom stuurde
hij iemand om er na te zienDat is 't
mooiste wat ik nog ooit in mijn heele leven
heb gehoord I"
't Klinkt niet erg waarschijnlijk" zei Plum-
mer, die even was komen aanloopen.
«Waarom zou de man dan gekomen zijn,
als hij niet gestuurd was? vroeg mevrouw
Langley. «Hij Z6i dat de huisbaas hem stuur
de, beslist en zeker. Hij zou dat toch niet
zeggen en al die moeite doeu als 't niet
zoo was."
«Wat hebt u vermist, sinds hij weg is V'
het versterken van de vriendschapsbanden
tusschen de beide natiën,
Loubet's eerste werk was gisteren
ochtend twee Fransche instellingen van
liefdadigheid te bezoekenhet Fransche
hospitaal en het Tehuis voor Fransche
gouvernantes. Vervolgens keerde hij naar
York House terug, waar hij verscheiden
Engelsche deputatiën ontving, die kamers
van koophandel en plaatselijke colleges ver
tegenwoordigden. Daarna ontvangst var
het diplomatencorps.
Loubet ging om kwart over twaalven
weg naar de Gildenhal, waar hij ontvangen
werd door den Lord-Mayor, Balfour, den
aartsbisschop van Canterbury, en den bis
schop van Londen. De stoet die de President
begeleidde,kwam om overeenen de bibliotheek
van de Gildenhal binnen, terwijl vier
trombetters een fanfare bliezen; zooira de
President in het gezxht kwam, begon een
muziekkorps te Marseiiiaise te spelen. Bij
den stoet sloten zich aan de prins en de
prinses van Wales, de hertog en de
hertogin van Connaught, prins en prinses
Cnristiaan, Cambon en Delcassé. Achteraan
kwam de Lord Mayor met Loubet, die
hartelijk toegejuicht werd. In een welkomst-
adres, dat men daarop voorlas, en vervolgens
den president in een goud kisije werd
aangeboden, werd de hoop uitgesproken
dat de vriendschapsbanden tusscben Enge
land en Frankrijk nog nauwer toegehaald
zouden worden door Loubet's veelbeteke
nend bezoek. Loubet sprak eenige wooroen
van dank tot den Lord Mayor, en men gi.
aan tafel. De Lord Mayor urous op presidet t
Loubet, zeggende dat in zijn we^omsgi et
de stem der geneeie Bntsche natie klont.
Ook Lpubet sprak de hoop uit, dat ue
hartelijke verstandhouding tusschen de beide
volkeren zou voortduren.
De Giidenhal leverde een schitterend
schouwspel op, vooral door de verschillende
vroeg Piummer.
Wat ik wat, u bedoelt toch niet, neen
dat zou toch absurd wezen, Hij kon
niets wegnemen, zonder dat ik het zag, dan
heelen tijd ban ik bij hem geweest. En
dan, ais zoo'n kerel zag hij er niet uit",
«Bedoelt u met, dat hij er met als een
inbreker uitzag Dat beteekend mets, want
die lui veranderen zien heeiemaal."
«Ik denk toch wel dat ik een inbreker
kan onderscheiden van een fatsoemvk
mensch", zei mevrouw Laugley, verontwaar
digd, Die man was zoo natjas en vriendelijk
als 't maar kon."
«Ik heb ook inbrekers gekend die zoo
netjes en vriendelijk waren", merkte
Langley op. «Veegde nij zijn voeten op da
mat
«Ik geloof dat jullie alle twee gek beat"
zei zijn vrouw. «Als hij een inbreker was
geweest, waarom zou mj dan met wat
gestolen hebben, toen hij eenmaal in huis
was En nog wat andersdan zou nij toch
niet gesproken heboau over die daut en
gezegd heboen dat nij een audeie ioi
brengen en de oude vastzetten
Slot volgt).
NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT