Dagblad voor Schiedam en Omstreken. De inMor m Langley. 26ste Jaar":. Donderdag 9 Juli 1903. No. 7643. Bureau Boterstraat 50. Telefoon No. 85. PRIJS TAN DIT BLADt Voor Schiedam per 3 maanden Franco per post door geheel Nederland Afzonderlijke Nummers f 1.50 - 2. - 0.05 PRIJS DER ADVERTENTIËN: Van 16 regelsƒ0.60 Elke gewone regel meer - 0.10 Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten aancregaan. DeUitslag der Raadsverkiezing. De uitslag der Raadsverkiezing op heden zal heden-avond, voor zoover mogelijk, door ons worden bekend gemaakt. Verder zal morgen-ochtend een bulletin bij onz' abonnés worden bezorgd, ver meldende den uitslag der stemming in de verschillende districten. ALGEMEEN OVERZICHT. 8 Juli 1903. De ziekte van Z. H. den Paus. De nadere berichten die over 's Pausen ziekte uit Rome worden geseind, toonen aan, dat er eene lichte verbetering in den toestand van den hoogen lijder is ingetreden door eene kleine operatie, die de genees- heeren nog hebben durven ondernemen. Het bulletin, gisteren-middag om twee uur door Lapponi en Mazzoni uitgegeven, luidt als volgt De punctie, zooeven verricht, leverde een waterachtige vloeistof op. Men ging toen dadelijk over tot de thoracentnese (opening van een borstzweer) waarbij ongeveer 800 gram vocht uitvloeide. Een vluchtig onder zoek, na de operatie verricht, toonde nog eenige slijmreutelen aan in de longstreek, die het eerst aangedaan is geweest. De Paus heelt de operatie goed doorstaan hij gevoelt zich opgewekt en de algemeene toestand scheen wat verbeterd. Op dit oogeDblik is de Paus in slaap. Na de operatie heeft Mazzoni gezegd, dat het gevaar nog steeds dreigt, maar dat de mogelijkheid bestaat, dat de Paus nog twee ot drie dagen blijft leven. Een bulletin, gisteren-avond 8,25 uitge geven, zegt. dat de vrij bevredigende toe- staud van den Paus in bet vorige bulletin aangeduid, voortduurt. De bloedsomloop en de ademhaling verbeteren langzaam, maar geleidelijk. Feuilleton. i) Hij was een goede, eerwaardig-er-uitzien de snuiter, met een wit bosch haar op zijn huid, en een stalen bril op een neus, die nog een beetje sterker gekleurd was dan de rest van zijn gezicht. Zijn gelaatsuitdrukking was vriendelijk en welwillend. Een gevou wen doekje gluurde uit zijn zak en een dik, zwaar potlood stak achter zijn oor en hij droeg een hamer en een stuk tochtlat, «Goedenmorgen, mevrouw", zei hij, toen mevrouw Langley de keukendeur opende, «ik ben de timmerman." »Ob," zei mevrouw Langley, twijfelend. «De huisheer heeft me gestuurd om naar de ramen te kijken en te zien, wat er aan gebeuren moet," vervolgde de oude man. «Toch zeker niet onze ramen zei me vrouw Langley. «Er is niets aan ze te doen. Je moet je vergissen." «Ik moet niet naar de kozijnen kijken" legde timmerman uit, »ik moet zien ot de Een telegram heden in den vroegen ochtend verzonden, meldt verder nog De Paus werd om vier uur wakker; hij wilde opstaan en gebruikte eenig voedsel. Na de operatie zeide hij tot de geneesbeeren, dat hij hun bulletins wilde zien. Misschien zal de punctie herhaald worden. Het Giornale d' Italia meldde, dat men wegens den hooger. ouderdom van den lijder zeer bang was voor de gevolgen van de punctie, die bij den Paus verricht zou worden door Mazzoni. Men wilde aldus de long bevrijden van den druk door de vloei stof uitgeoefend en aldus het leven verlengen. Sedert gisteren-ochtend was de toestand van het hart sterk achteruit gegaan, die van den pols eenigszins verbeterd, de stem was zwak. Terwijl bij de gebeden sprak, die Mazzonini hem voorzegde, gelukte het den Paus slechts nu en dan verstaanbaar te spreken. Zijn geest is volkomen helder en hij beseft hoe ernstig zijn toestand is. De Paus heeft nog eens gezegd, dat hij zijn laatste Latijnsche verzen gedrukt wil zien. Zij bevatten aanroepingen van den Heiland en de A. H. Maagd en een vaarwel aan alle christenen. De afloop is onvermijdelijk en wordt spoedig verwacht. Op het Vaticaan heerschte gisteren-avond volstrekte kalmte. Alle aanzienlijken zijn om half elf naar hun vertrekken gegaan, om uit te rusten vaD de vermoeienissen der laatste dagen. Het St. Pietersplein was geheel verlaten. Havas meldt nog, dat de Paus de breve heeft willen teekenen, waarbij mgr. Volpini benoemd wordt tot secretaris van de con sistoriale congregatie. Deze benoeming is van groot gewicht, aangezien bij het bijeen komen van een conclave deze secretaris tevens secretaris van het H. College is en de leiding der buitenlandsche betrekkingen verkrijgt, welke post aan een anderen tochtlatten niet vergaan zijn en vernieuwd moeten worden. We krijgen een kouden winter en we willen u met dood laten vrie zen." Hij keek zoo bizonder welwillend toen hij dit zei, dat hij mevrouw Langley geheel innam. Ze liet hem zijn gang gaan en hij inspecteerde de keukenramen, de slaapka mer en de salonramen. Hij deed dit alles zeer nauwkeurig en het duurde bijne een half uur eer hij zijn duimstok dichtsloeg en zijn hoed nam om heen te gaan. »Er behoeft niet veel aan gedaan te worden" zei hij bescheiden, sik gis dat er zoowat een uurtje werk aan zal zijn. Die deur daar is een beetje los en die kan bij de rest meteen wel vastgezet worden. Als de kop gemaakt wordt, moet de staart ook nagekeken worden, dat zeg ik maar. Hij heeft me wel niet gezegd om die deur vast te zetten, maar ik houd er met van om de dingen half te doen." Dit gevoelen vond bijval bij mevrouw Langley. «Als u me nu den dag opgeeft, dat ik komen kan, mevrouw, zal ik den boel in orde maken. Ik houd er met van om met mijn rommel, die nogal kabaal maakt, in een huis te komen als de mevrouw me niet verwacht. Hoe kan ik dan weten of ze soms visite heeft of zooiets V' titularis vervalt bij den dood van een Paus. Kardinaal Oreglia di Santo Stefano, deken van het H. College, heeft met het oog op de ernstige omstandigheden zijn intrek genomen in het Vaticaan. Volgens de Italië zal kardinaal Gibbons, aartsbisschop van Baltimore, aan het con clave kunnen deelnemen, maar kardinaal Moran, aartsbisschop van Sydney, zal niet vroeg kunnen komen. De kardinalen, die nog niet met het purper bekleed zijn, zullen dat ontvangen uit de handen van den kar dinaal-kamerling om hen in staat te stelien, het conclave bij te wonen. Gisteren-middag wilde in de St. Pieters kerk een man op een der altaren klimmen om er daarna af te springen. Toen hij op het politiebureau ondervraagd werd, zeide hij, dat hij een neef was van den Paus en een zoon van keizer Wilhem en dat hij voor den Paus wilde sterven. De man bleek gek te zijn en is opgesloten. Dr. Mazzoni heeft aan een medewerker van de Italië gezegd, dat de Paus waar schijnlijk deze crisis niet zou te boven komen, maar vermoedelijk dien dag nog niet zou sterven. President Loubet in Engeland. Volgens de officieeie lezing heeft koning Eduard bij het feestmaal eergister-avond gegeven, als volgt gesproken Ik hoop, dat de ontvangst, die u heden te beurt viel, u overtuigd zal hebben van de ware vriendschap, ik mag wel zeggen genegenheid, die mijn land gevoelt voor dat schoons Frankrijk. Ik hoop, dat de beide landen altijd de vriendschappelijkste en innigste betrekkingen zullen onder houden. Loubet antwoorde: Het bezoek van Uwe Majesteit aan Parijs zal het gelukkigste gevolg hebbenhet heeft bijgedragen tot Mevrouw Langley zeide, dat hij de be leefdste man was, uie ze ooit had ontmoet. Langley echter was van den beginne at aan achterdochtig. «Hij zei dat de huisbaas hem gestuurd had?' vroeg hij. Dat beslist alies I De huis baas I Eq die een timmerman sturen I 't Is nogal mooi tuig, die huisbazen 1 En dan nog wel ongevraagd gedreven door vrien delijke zorg voor ons gemak en onze ge zondheid Ik hoef met een dozijn keeren minstens op mijn kniën hem gaan smeek en om die ramen tocht-aicht te maken. Ik hoef niet ten laatste een stevigen knuppel te nemen en er mee naar zijn kantoor gaan met allerlei hevige dreigementenNeen, bij was bang dat een van ons soms in den tocht zat en kou vatten en daarom stuurde hij iemand om er na te zienDat is 't mooiste wat ik nog ooit in mijn heele leven heb gehoord I" 't Klinkt niet erg waarschijnlijk" zei Plum- mer, die even was komen aanloopen. «Waarom zou de man dan gekomen zijn, als hij niet gestuurd was? vroeg mevrouw Langley. «Hij Z6i dat de huisbaas hem stuur de, beslist en zeker. Hij zou dat toch niet zeggen en al die moeite doeu als 't niet zoo was." «Wat hebt u vermist, sinds hij weg is V' het versterken van de vriendschapsbanden tusschen de beide natiën, Loubet's eerste werk was gisteren ochtend twee Fransche instellingen van liefdadigheid te bezoekenhet Fransche hospitaal en het Tehuis voor Fransche gouvernantes. Vervolgens keerde hij naar York House terug, waar hij verscheiden Engelsche deputatiën ontving, die kamers van koophandel en plaatselijke colleges ver tegenwoordigden. Daarna ontvangst var het diplomatencorps. Loubet ging om kwart over twaalven weg naar de Gildenhal, waar hij ontvangen werd door den Lord-Mayor, Balfour, den aartsbisschop van Canterbury, en den bis schop van Londen. De stoet die de President begeleidde,kwam om overeenen de bibliotheek van de Gildenhal binnen, terwijl vier trombetters een fanfare bliezen; zooira de President in het gezxht kwam, begon een muziekkorps te Marseiiiaise te spelen. Bij den stoet sloten zich aan de prins en de prinses van Wales, de hertog en de hertogin van Connaught, prins en prinses Cnristiaan, Cambon en Delcassé. Achteraan kwam de Lord Mayor met Loubet, die hartelijk toegejuicht werd. In een welkomst- adres, dat men daarop voorlas, en vervolgens den president in een goud kisije werd aangeboden, werd de hoop uitgesproken dat de vriendschapsbanden tusscben Enge land en Frankrijk nog nauwer toegehaald zouden worden door Loubet's veelbeteke nend bezoek. Loubet sprak eenige wooroen van dank tot den Lord Mayor, en men gi. aan tafel. De Lord Mayor urous op presidet t Loubet, zeggende dat in zijn we^omsgi et de stem der geneeie Bntsche natie klont. Ook Lpubet sprak de hoop uit, dat ue hartelijke verstandhouding tusschen de beide volkeren zou voortduren. De Giidenhal leverde een schitterend schouwspel op, vooral door de verschillende vroeg Piummer. Wat ik wat, u bedoelt toch niet, neen dat zou toch absurd wezen, Hij kon niets wegnemen, zonder dat ik het zag, dan heelen tijd ban ik bij hem geweest. En dan, ais zoo'n kerel zag hij er niet uit", «Bedoelt u met, dat hij er met als een inbreker uitzag Dat beteekend mets, want die lui veranderen zien heeiemaal." «Ik denk toch wel dat ik een inbreker kan onderscheiden van een fatsoemvk mensch", zei mevrouw Laugley, verontwaar digd, Die man was zoo natjas en vriendelijk als 't maar kon." «Ik heb ook inbrekers gekend die zoo netjes en vriendelijk waren", merkte Langley op. «Veegde nij zijn voeten op da mat «Ik geloof dat jullie alle twee gek beat" zei zijn vrouw. «Als hij een inbreker was geweest, waarom zou mj dan met wat gestolen hebben, toen hij eenmaal in huis was En nog wat andersdan zou nij toch niet gesproken heboau over die daut en gezegd heboen dat nij een audeie ioi brengen en de oude vastzetten Slot volgt). NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1903 | | pagina 1