Dagblad voor Schiedam en Omstreken. De dood van Z.H. Leo XIII. 26ste Jaanr. Woensdag 22 Juli 1903. iNo. 7654. Bureau Boterstraat 50. Telefoon No. 85. PK IJS TAN DIT BLAD) Toot Schiedam per 3 maandenf 1.50 Franco per post door geheel Nederland - 2. Afzonderlijke Nummers- 0.05 PRIJS DER ADVERTENTIËN: Van 16 regelsf 0.60 Elke gewone regel meer- 0.10 Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten aangegaan. OEFICIEELE BERICHTEN. Kennisgeving. Inrichtingen welke gevaar, schade of hinder kunnen veroorzaken. Burgemeester en Wethouders van Schiedam, Gelet op de bepalingen der Hinderwet Geven kemais aan de ingezetenen, dat bij hun besluit dd. heden bepaald is, dat van de voorwaarden, waaronder aan de firma Lutterbach Co. den löden Juli 1902 vergunning verleend is tot oprichting van een fabriek tot vervaardiging van drijfriemen, slagriemen en bindriemen en plaatsing van een stoomwerktuig van 3 paardenkracht en ketel met een verwar- mingsopperviak van 3 M2, in het pand staande aan' den Noordvestsingel no. 33, kadaster sectie H no. 302, sub a buiten werking zal blijven, zoolang in die tabriek geen gezouten buiden worden bewaard. Schiedam, 17 Juli 1903. Burgemeester en Wethouders voornoemd, VERSTEEG. De Secretaris v. LUIK, L. S. De doodsengel, die sedert vele dagen boven het Vaticaan zweefde, heeft zijn droevige taak volbracht 1 Leo XIII is niet meer 1 Met diepen weemoed staart de katholieke wereld op de lijdensponde in het Vaticaan, waar het ontzielde lichaam ter neer ligt van Hem, wiens gulden mond zoo lang de wereld heeft toegesproken. De Vredevorst der Zeven Heuvelen, die vorsten en volkeren deed luisteren naar zijn machtig woord, die den eerbied afdwong zelfs van zijn erkende tegenstanders, is naar zijn eigen zeggen »de eeuwigheid ingegaan," De katholieke wereld is ontroerd door die veelzeggende treurmare. Zij was met dezen grooten Paus der negentiende eeuw, die zijn schitterend licht tot in de twintigste deed straleD, als 't ware één geworden. Zij was gewoon met diepen eerbied en liefdevol ontzag op te zien tot dezen Paus, die haar bestuurde met onuitsprekelijke liefde, die haar leerde door zyn machtig woord in tal van encyclieken, die immer vrede en liefde predikte, ook dan wanneer zijn vaderlijke liefde door de aanslagen der goddeloozen, door bet geweld der Kerk aangedaan, op zware proef werd gesteld. Leo XIII, de bestuurder der wereld, de leeraar der volken, de Vredevorst der Zeven Heuvelen is dood! Die treurmare klonk door geheel de beschaafde wereld. De liefdevolle Vader der Christenheid, het zichtbaar opperhoofd der katholieke Kerk, de plaatsbekleeder van Christus op aarde, is gestorvenNog trilt de wereld van den schok, die dit ontzettend bericht veroorzaakte. Als een donderslag tusschen de bergen, verstijvend door zijn onheilspellend geluid, ging die treurmare heel de wereld rond, Duisternis schijnt ons te omgeven. Waar is het licht? Waar bleef het Licht des Hemels, de schitterende ster, die ons zoo lang en zoo bemoedigend bestraalde Zij is verdwenen achter de nevelen, onzichtbaar in het duister van den nacht dat ons van alle zijden omgeeft. Maar die nacht duurt niet lang. Weldra trekt de nevel op en straalt het zonlicht in gouden stralen op de aarde. Leo XIII is dood, maar Christus, het onzienlijke, opperste Hoofd der Kerk leeft. Zijn goddelijk woord »Ik zal met u zijn tot aan het eind der eeuwen" wordt telkens opnieuw bevestigd, wanneer een Paus sterft, want sterft ook at de Paus, het Pausschap sterit niet, de steenrots (Petra) blijft; zij kan niet vergaan. Petrus leeft voort in den man dien Chris tus door den H. Geest aanwijst als Zijn plaatsbekleeder, als de bestuurder der Kerk. Weldra zal de rouwklacht der treurenden wijken voor de vreugdekreet der verblijden, als het llabemus Pontificem van de tinne van St. Pieter weerklinkt. En hetzij van de tinne der Vaticaansche basiliek of uit de diepte van het Apostolisch paleis zal het woord van den nieuwen Paus het woord van Cnnstus, Wiens plaats hij bekleedt de waarheid verkondigen aan stad en wereld Urbi et Orbi. Terwijl wij dus overvloedigen troost vin den m de heilspellende belofte des Heeren aan Zijne Kerk verzekerd en door een historie van ruim 19 eeuwen steeds meer bevestigd; terwijl wij den 255sten wachter op Sions tempeitinne met volle gerustheid ver beiden, treuren wij toch in diepen rouw en met onuitsprekelijken weemoed om het ont zagijjk verlies dat Kerk en Maatschappij door Paus Leo's droevig verscheiden lijden. Want Hij, die ons ontviel, was een alles zins buitengewoon man, die met licht in zijn vollen omvang zal te vervangen zijn. Hopen wij, dat zijn reuzenarbeid, zijn held haftig lijden, zijn bewonderenswaardig ster ven, Hem bij God de eeuwige belooDing zullen doen genieten, die wij als ware, trouwe kinderen der Kerk, met alle vurig heid voor Hem afbidden. Leo XIII, de groote Paus, het Licht des Hemels, de Leeuw uit Juda's stam, die stervend overwon Hij ruste in vrede I ALGEMEEN OVERZICHT. 21 Juli 1903. Het overlijden des Pausen. Voor en bij het overlijden. De ongunstige berichten, die reeds Zon dag 11. over den toestand des Pausen werden verspreid, zoo zelfs dat reeds dien dag het einde verwacht werd, werden gisteren in den loop van den dag steeds meer bevestigd. De hooge lijder, die het bewustzijn geheel verloren had, verkeerde in een toestand van verdooving, die den doodstrijd voorafgaat. Om tien minuten voor half negen waren op het Vaticaan aanwezig: de kardinalen Oregha en Resphigi en prins Mattinon. De achtergang van den Paus nam steeds toe zoodat ook ar. Mazzoni zich weer naar het Vaticaan begaf. De H. Vader sprak met meer of zeer weinig. Kardinaal Oregha nam bezit van zijn appartementen m het Vaticaan. Het H. Sacrement werd in St. Pieter uitgesteld, waar der geloovige schare zich in een innig gebed tot intentie van den stervenden Paus vereenigde. Omstreeks half twee trad de eigenlijke doodstrijd in en was alles op het Vaticaan op het naderend einde voorbereid. Z. H. de Paus overleed vier minuten na vieren. De sluiting van den bronzen deur van het Vaticaat verkondigde daarna de treurmare aan de ontzaglijke menigte, die op het St. Pietersplein was samengestroomd. Daar de Italiaansche regeering twee uren lang alle particuliere telegrammen ophield om het Vaticaan gelegenheid te geven eerst aan de nuntii enz. te seinen, werd de treurmare o.a. hier te lande eerst in den avond meer algemeen verbreid. Reuter seint verder uit Rome de volgende bijzonderheden, reeds gedeeltelijk per bul letin aan onze stads-lezers medegedeeld. Aan het overlijden van den Paus ging een korte doodstrijd voorat. Hij viel in een diepe lethargie en om tien minuten voor half vier kondigde Lapponi schreiende aaci dat het ergste op handen was. De groot-poenitentiarius Vannutelli naderde het hoofdkussen van den Paus en knielde neder om de gebeden van de stervenden te bidden. De neven van den Paus, Ram- polla en de waardigheidsbekleders, hielden niet op met schreien. De Paus was geheel buiten kennis; zijn gezicht was doodsbleek geworden men zag zijn borst niet meer op en neergaan. De aanwezigen antwoordden op de gebeden met stokkende stem en met snikken. Kort voor de Paus den geest gaf, kwa men de kardinalen en waardigheidsbe kleders, ongeveer ten getale van zestig, de kamer van den Paus binnen. Allen knielden neer, terwijl de groot-poeniten tiarius Vannutelli voortging met de gebeden der stervenden. De Paus liet om vier minuten over vieren het hoofd zacht achterover vallen en blie3 den laatsten adem uit te midden van de ontzaglijke ontroering der aanwezigen. Nadat Lapponi aandachtig zijn oor op de hartstreek gelegd had, deelde hij om vier minuten over vieren mede, dat de Paus overleden was. Vannutelli knielde bij het lijk on begon de gebeden der overledenen, waarop de aanwezigen snik kend antwoordden. Nadat de majordomus verzocht had dat alle aanwezigen uit de sterfkamer en de pontificale vertrekken zouden gaan, ging iedereen heen, behalve de neven van den Paus, Lapponi, de kamerdienaar Centra, twee edelen van de garde en de majordomus. Deze trad op het lijk toe, bedekte het gelaat met een witten sluier en terwijl groote tranen over zijn wangen liepen, kuste hij den doode de hand. Kardinaal Oreglia, de camerlengo, heeft, zoodra de Paus overleden was, bezit genomen van het Vaticaansche paleis en bet bestier over de aangelegenheden van den H. Stoel aanvaard. Om balf vijf ging hij, voorafgegaan en gevolgd door de Zwitsersche gardes en begeleid door de garde der edelen met den vice-camerlengo en de geestelijkheid van de Apostolische Kamer naar de pontificale ver trekken, om den dood van den Paus volgens het oud-Romeinsch ceremonieel te consta- ceeren. De waardigheidsbekleeders van het Pauselijk Hof en de ceremoniemeester stonden aan de deur van die vertrekken, om den kardinaal-kamerling te ontvangen. Deze ging daarna tot aan de deur van de kamer, waar hei stoffelijk overschot van den Pans rust, welke deur gesloten was. De camerlengo klopte drie keer aan de deur en riep den Paus met luide stem. De deur werd daarna geopend en hij trad de Kamer binnen, gevolgd door allen, die hem verge zelden. Hij naderde het bed, waar het lijk ligt en sloeg driemaal zachtjes met het zilveren hamertje op het voorhoofd van den Paus, terwijl hij den overledene luid bij zijn naam riep, De doode ziet er uit ais een wassen beeld. Zijn trekken zijn niet veranderd. Hij scheen vreedzaam te slapen. Toen kardinaal Oreglia aan de aanwezigen nad medegedeeld, dat de Paus dood was, ging hij heen, gevolgd door de geestelijken van de Pontificale Kamer. Na het overlijden. Na de oificieele vaststelling van het overlijden door kardinaal Oreglia heeft men in tegenwoordigheid van den vice camerlen go, een notaris van de apostolische Kamer, ceremoniemeesters en dr. Lapponi het lijk van den Paus in het gebruikelijk gewaad gestoken. Het lijk werd uitgestrekt op een bed, dat bedekt was met een laken van rood damast en tusschen de op de borst geplaatste handen werd een klein crucifix gestoken. De draagstoeldragers tilden vervolgens het bed op en brachten het lijk vooraf gegaan en gevolgd door edelen en Zwitsers van de garde over naar de kamer, vooraf gaande aan de zooge naamde Tapijtenkamer, waar ook het lijk van Pius IX op het praalbed heeft gelegen. Het geneeskundig certificaat betreffende het overlijden van den Paus is alleen door Lapponi opgesteld en in den vorm van een brief door den pontificaien majordomus naar prins Colona, den burgemeester, gebracht. Lapponi deelt in het stuk m- de, dat Leo XIII gestorveu is tengevolge van adynamische longontsteking, gevolg aoor haemorrhagiscbe borstvliesontsteking. Kardinaal Rampolla legde dadelijk na 's Pausen overlijden, zijn ambt als staatssecre taris neer, waarvan de tijdelijke waarneming NIEUWE SCHIEUA E COURANT

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1903 | | pagina 1