Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
De dood van Z.H. Leo XIII.
26ste Jaanr.
Woensdag 22 Juli 1903.
iNo. 7654.
Bureau Boterstraat 50. Telefoon No. 85.
PK IJS TAN DIT BLAD)
Toot Schiedam per 3 maandenf 1.50
Franco per post door geheel Nederland - 2.
Afzonderlijke Nummers- 0.05
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 16 regelsf 0.60
Elke gewone regel meer- 0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
OEFICIEELE BERICHTEN.
Kennisgeving.
Inrichtingen welke gevaar, schade of
hinder kunnen veroorzaken.
Burgemeester en Wethouders van
Schiedam,
Gelet op de bepalingen der Hinderwet
Geven kemais aan de ingezetenen, dat
bij hun besluit dd. heden bepaald is, dat
van de voorwaarden, waaronder aan de
firma Lutterbach Co. den löden Juli
1902 vergunning verleend is tot oprichting
van een fabriek tot vervaardiging van
drijfriemen, slagriemen en bindriemen en
plaatsing van een stoomwerktuig van 3
paardenkracht en ketel met een verwar-
mingsopperviak van 3 M2, in het pand
staande aan' den Noordvestsingel no. 33,
kadaster sectie H no. 302, sub a buiten
werking zal blijven, zoolang in die tabriek
geen gezouten buiden worden bewaard.
Schiedam, 17 Juli 1903.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
VERSTEEG.
De Secretaris
v. LUIK, L. S.
De doodsengel, die sedert vele dagen
boven het Vaticaan zweefde, heeft zijn
droevige taak volbracht 1 Leo XIII is niet
meer 1 Met diepen weemoed staart de
katholieke wereld op de lijdensponde in het
Vaticaan, waar het ontzielde lichaam ter
neer ligt van Hem, wiens gulden mond
zoo lang de wereld heeft toegesproken. De
Vredevorst der Zeven Heuvelen, die vorsten
en volkeren deed luisteren naar zijn machtig
woord, die den eerbied afdwong zelfs van
zijn erkende tegenstanders, is naar zijn
eigen zeggen »de eeuwigheid ingegaan,"
De katholieke wereld is ontroerd door die
veelzeggende treurmare. Zij was met dezen
grooten Paus der negentiende eeuw, die
zijn schitterend licht tot in de twintigste
deed straleD, als 't ware één geworden. Zij
was gewoon met diepen eerbied en liefdevol
ontzag op te zien tot dezen Paus, die haar
bestuurde met onuitsprekelijke liefde, die
haar leerde door zyn machtig woord in tal
van encyclieken, die immer vrede en liefde
predikte, ook dan wanneer zijn vaderlijke
liefde door de aanslagen der goddeloozen,
door bet geweld der Kerk aangedaan, op
zware proef werd gesteld.
Leo XIII, de bestuurder der wereld, de
leeraar der volken, de Vredevorst der
Zeven Heuvelen is dood! Die treurmare
klonk door geheel de beschaafde wereld.
De liefdevolle Vader der Christenheid, het
zichtbaar opperhoofd der katholieke Kerk,
de plaatsbekleeder van Christus op aarde,
is gestorvenNog trilt de wereld van den
schok, die dit ontzettend bericht veroorzaakte.
Als een donderslag tusschen de bergen,
verstijvend door zijn onheilspellend geluid,
ging die treurmare heel de wereld rond,
Duisternis schijnt ons te omgeven. Waar
is het licht? Waar bleef het Licht des
Hemels, de schitterende ster, die ons zoo
lang en zoo bemoedigend bestraalde Zij is
verdwenen achter de nevelen, onzichtbaar
in het duister van den nacht dat ons van
alle zijden omgeeft.
Maar die nacht duurt niet lang. Weldra
trekt de nevel op en straalt het zonlicht
in gouden stralen op de aarde. Leo XIII is
dood, maar Christus, het onzienlijke, opperste
Hoofd der Kerk leeft. Zijn goddelijk woord
»Ik zal met u zijn tot aan het eind der
eeuwen" wordt telkens opnieuw bevestigd,
wanneer een Paus sterft, want sterft ook
at de Paus, het Pausschap sterit niet, de
steenrots (Petra) blijft; zij kan niet vergaan.
Petrus leeft voort in den man dien Chris
tus door den H. Geest aanwijst als Zijn
plaatsbekleeder, als de bestuurder der Kerk.
Weldra zal de rouwklacht der treurenden
wijken voor de vreugdekreet der verblijden,
als het llabemus Pontificem van de tinne
van St. Pieter weerklinkt. En hetzij van
de tinne der Vaticaansche basiliek of uit
de diepte van het Apostolisch paleis zal het
woord van den nieuwen Paus het woord
van Cnnstus, Wiens plaats hij bekleedt
de waarheid verkondigen aan stad en wereld
Urbi et Orbi.
Terwijl wij dus overvloedigen troost vin
den m de heilspellende belofte des Heeren
aan Zijne Kerk verzekerd en door een
historie van ruim 19 eeuwen steeds meer
bevestigd; terwijl wij den 255sten wachter op
Sions tempeitinne met volle gerustheid ver
beiden, treuren wij toch in diepen rouw en
met onuitsprekelijken weemoed om het ont
zagijjk verlies dat Kerk en Maatschappij
door Paus Leo's droevig verscheiden lijden.
Want Hij, die ons ontviel, was een alles
zins buitengewoon man, die met licht in
zijn vollen omvang zal te vervangen zijn.
Hopen wij, dat zijn reuzenarbeid, zijn held
haftig lijden, zijn bewonderenswaardig ster
ven, Hem bij God de eeuwige belooDing
zullen doen genieten, die wij als ware,
trouwe kinderen der Kerk, met alle vurig
heid voor Hem afbidden. Leo XIII, de
groote Paus, het Licht des Hemels, de
Leeuw uit Juda's stam, die stervend overwon
Hij ruste in vrede I
ALGEMEEN OVERZICHT.
21 Juli 1903.
Het overlijden des Pausen.
Voor en bij het overlijden.
De ongunstige berichten, die reeds Zon
dag 11. over den toestand des Pausen
werden verspreid, zoo zelfs dat reeds dien
dag het einde verwacht werd, werden
gisteren in den loop van den dag steeds
meer bevestigd. De hooge lijder, die het
bewustzijn geheel verloren had, verkeerde
in een toestand van verdooving, die den
doodstrijd voorafgaat.
Om tien minuten voor half negen waren
op het Vaticaan aanwezig: de kardinalen
Oregha en Resphigi en prins Mattinon. De
achtergang van den Paus nam steeds toe
zoodat ook ar. Mazzoni zich weer naar het
Vaticaan begaf. De H. Vader sprak met
meer of zeer weinig. Kardinaal Oregha
nam bezit van zijn appartementen m het
Vaticaan. Het H. Sacrement werd in St.
Pieter uitgesteld, waar der geloovige schare
zich in een innig gebed tot intentie van
den stervenden Paus vereenigde.
Omstreeks half twee trad de eigenlijke
doodstrijd in en was alles op het Vaticaan
op het naderend einde voorbereid. Z. H. de
Paus overleed vier minuten na vieren. De
sluiting van den bronzen deur van het
Vaticaat verkondigde daarna de treurmare
aan de ontzaglijke menigte, die op het
St. Pietersplein was samengestroomd. Daar
de Italiaansche regeering twee uren lang
alle particuliere telegrammen ophield om
het Vaticaan gelegenheid te geven eerst
aan de nuntii enz. te seinen, werd de
treurmare o.a. hier te lande eerst in den
avond meer algemeen verbreid.
Reuter seint verder uit Rome de volgende
bijzonderheden, reeds gedeeltelijk per bul
letin aan onze stads-lezers medegedeeld.
Aan het overlijden van den Paus ging
een korte doodstrijd voorat. Hij viel in
een diepe lethargie en om tien minuten
voor half vier kondigde Lapponi schreiende
aaci dat het ergste op handen was. De
groot-poenitentiarius Vannutelli naderde het
hoofdkussen van den Paus en knielde
neder om de gebeden van de stervenden
te bidden. De neven van den Paus, Ram-
polla en de waardigheidsbekleders, hielden
niet op met schreien. De Paus was
geheel buiten kennis; zijn gezicht was
doodsbleek geworden men zag zijn borst
niet meer op en neergaan. De aanwezigen
antwoordden op de gebeden met stokkende
stem en met snikken.
Kort voor de Paus den geest gaf, kwa
men de kardinalen en waardigheidsbe
kleders, ongeveer ten getale van zestig,
de kamer van den Paus binnen. Allen
knielden neer, terwijl de groot-poeniten
tiarius Vannutelli voortging met de gebeden
der stervenden. De Paus liet om vier
minuten over vieren het hoofd zacht
achterover vallen en blie3 den laatsten
adem uit te midden van de ontzaglijke
ontroering der aanwezigen.
Nadat Lapponi aandachtig zijn oor op
de hartstreek gelegd had, deelde hij om
vier minuten over vieren mede, dat de
Paus overleden was. Vannutelli knielde
bij het lijk on begon de gebeden der
overledenen, waarop de aanwezigen snik
kend antwoordden. Nadat de majordomus
verzocht had dat alle aanwezigen uit de
sterfkamer en de pontificale vertrekken
zouden gaan, ging iedereen heen, behalve
de neven van den Paus, Lapponi, de
kamerdienaar Centra, twee edelen van de
garde en de majordomus. Deze trad op
het lijk toe, bedekte het gelaat met een
witten sluier en terwijl groote tranen
over zijn wangen liepen, kuste hij den
doode de hand.
Kardinaal Oreglia, de camerlengo, heeft,
zoodra de Paus overleden was, bezit genomen
van het Vaticaansche paleis en bet bestier
over de aangelegenheden van den H. Stoel
aanvaard. Om balf vijf ging hij, voorafgegaan
en gevolgd door de Zwitsersche gardes en
begeleid door de garde der edelen met den
vice-camerlengo en de geestelijkheid van de
Apostolische Kamer naar de pontificale ver
trekken, om den dood van den Paus volgens
het oud-Romeinsch ceremonieel te consta-
ceeren. De waardigheidsbekleeders van het
Pauselijk Hof en de ceremoniemeester
stonden aan de deur van die vertrekken,
om den kardinaal-kamerling te ontvangen.
Deze ging daarna tot aan de deur van de
kamer, waar hei stoffelijk overschot van den
Pans rust, welke deur gesloten was. De
camerlengo klopte drie keer aan de deur
en riep den Paus met luide stem. De deur
werd daarna geopend en hij trad de Kamer
binnen, gevolgd door allen, die hem verge
zelden. Hij naderde het bed, waar het lijk
ligt en sloeg driemaal zachtjes met het
zilveren hamertje op het voorhoofd van den
Paus, terwijl hij den overledene luid bij
zijn naam riep, De doode ziet er uit ais
een wassen beeld. Zijn trekken zijn niet
veranderd. Hij scheen vreedzaam te slapen.
Toen kardinaal Oreglia aan de aanwezigen
nad medegedeeld, dat de Paus dood was,
ging hij heen, gevolgd door de geestelijken
van de Pontificale Kamer.
Na het overlijden.
Na de oificieele vaststelling van het
overlijden door kardinaal Oreglia heeft men
in tegenwoordigheid van den vice camerlen
go, een notaris van de apostolische Kamer,
ceremoniemeesters en dr. Lapponi het lijk
van den Paus in het gebruikelijk gewaad
gestoken. Het lijk werd uitgestrekt op
een bed, dat bedekt was met een laken
van rood damast en tusschen de op de
borst geplaatste handen werd een klein
crucifix gestoken. De draagstoeldragers
tilden vervolgens het bed op en brachten
het lijk vooraf gegaan en gevolgd door
edelen en Zwitsers van de garde over naar
de kamer, vooraf gaande aan de zooge
naamde Tapijtenkamer, waar ook het lijk
van Pius IX op het praalbed heeft gelegen.
Het geneeskundig certificaat betreffende
het overlijden van den Paus is alleen door
Lapponi opgesteld en in den vorm van een
brief door den pontificaien majordomus
naar prins Colona, den burgemeester,
gebracht. Lapponi deelt in het stuk m- de,
dat Leo XIII gestorveu is tengevolge van
adynamische longontsteking, gevolg aoor
haemorrhagiscbe borstvliesontsteking.
Kardinaal Rampolla legde dadelijk na 's
Pausen overlijden, zijn ambt als staatssecre
taris neer, waarvan de tijdelijke waarneming
NIEUWE SCHIEUA
E COURANT