Dagblad voor Schiedam en Omstreken. Tante Taliitlia. 26ste Jaanr. Woensdag 29 Juli 1903. :No. 7660. Bureau Boterstraat 50. Telefoon No. 85. QFFICIEELE BERICHTEN. Kennisgeving. ALGEMEEN GVEIIZICHT. Het overlijden des Pausen. Feuilleton. NIEUWE SGHIEDA HE COURANT PRIJS Till DIT BLADl ▼oor Schiedam per 3 maandenf 1.50 Franco per post door geheel Nederland - 2. Afzonderlijke Nummers- 0.05 PRIJS DER ADVERTEHTIËN: Van 16 regelsƒ0.60 Elke gewone regel meer - 0.10 Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten aangegaan. De Burgemeester van Schiedam, Brengt bij deze ter kennis van de inge zetenen Dat het kohier van de belasting op bedrijfs- en andere inkomsten No. 1 dezer gemeente, over het dienstjaar 1903/4, door den heer directeur der directe belastin gen te Rotterdam op den 25 Juli 1903 executoir verklaard, op heden aan den ontvanger der directe belastingen ter invor dering is overgemaakt. Voorts wordt bij deze herinnerd, dat een ieder verplicht is, zijnen aanslag op den hij de wet bepaalden voet te voldoen alsmede dat heden de termijn van zes weken 'ngaat, binnen welke bezwaarschriften legen eenen aanslag, op genoemd kohier voorkomende, behooren te worden ingediend. En is hiervan afkondiging geschied, waar net behoort, den 28en Juli 1903. De Burgemeester voornoemd, Mr. W. H. JANSEN, W.B. 28 Juli 1903. plechtige b ij zetting in St. P i e t e r. He plechtigheid verbonden aan het bijzetten van s Pausen stoffelijk overschot was grootsch en indrukwekkend. Heeds Zaterdag-namiddag nam zij feitelijk «en aanvang. De St. Pieter werd toen voor het publiek gesloten en de stedelijke politie trok zich terug. Dadelijk na de sluiting der deuren werden de voorberei dende maatregelen voor de plechtigheid genomen. Ongeveer vijf ure begaven de pauselijke gendarmen en edelwachten zich naar den St. Pieter om de goede orde te handhaven onder het publiek, waaraan speciale toe i) Het was het stille uur op het bureau van »de Komeet" en de twee redacteuren Lawrence Outram en Eric Gilbert zaten ?ver alles en nog wat te praten, toen een jongen binnen kwam en een pakje op den schrijftafel van den eersten gooide. Outram waakte het open en vond een gebonden boek met een brief. «Allemachtig, Gilbert, hier is al weer een exemplaar van die water en melkleuterij «Liefdesgeschiedenis" die ik pas gecriti- seerd heb. En ook een brief, van den schrij ver denk ik." Hij begon den brief te lezen, maar opeens kijken^ m8t 6rootste verschrikking te ti k er^' vroeS Gilbert. k Heb me in een wespennest gestoken gangskaarten waren uitgereikt, en om den lijkstoet op te luisteren. Eenigen tijd later werd de kerk geopend, ditmaal aan de sacristiezijde, waar een menigte van eenige duizenden reeds stonden te wachten. Voor de leden van het corps diplomatique en den Romeinsche adel waren afzonderlijke tribunes opgericht in de koorkapel, waar de graftombe voor het stoffelijk overschot des Pausen zich bevindt. De weg, dien de lijkstoet zou nemen, was dcor de edel wachten afgezet. Alvorens de plechtigheid werd aangevangen, namen de kardinalen plaats in de banken der kanunniken, waar zij in stilte baden. Ten 7 ure verheten de leden van het kapittel van St. Pieter de sacristie om zich naar de H. Sacramentskapel te begeven. Nadat het kapittej, voorafgegaan door de poenitenciërs, met brandende kaarsen in de nand, aldaar was aangekomen, werd het lijk ingezegend en vormde de lijkstoet zich aldus: stafdragers, leerlingen van het pau selijk seminarie, poenitentiarissen en lede» van het kapittel, het stoffelijk overschot des Pausen, gedragen door de kapittelheeren en omgeven door edelwachten en leden der aartsbroederschap van St. Michael met brandende kaarsen. De stoet werd gesloten dooi de leden der pauselijke hofhouding, eerekamerheeren, kerkelijke hoogwaardig- heidsbekleeders en een detachement van de palatijnsche wacht. De stoet trok door het middenschip der kerk rondom het pauselijk altaar en ver volgens naar de koorkapel, in welker midden het lijk werd geplaatst met het hoofd naar de altaarzijde. De deken van het kapittel verrichte de absolutie. Daarna trad de majordomus onder doodsche stilte op het lijk toe en bedekte het gelaat met een witten sluier. Vervolgens legde de opperceremonie- meester een rood laken over het lichaam, en als ik er heelhuids uitkom is het een mirakel. Maar hoe kon ik ook denken, dat zij 't geschreven had. En ik zei er alles slechts over, dat ik maar bij elkaar vinden kon." «Wat is er dan gebeurd?" «Och, je weet niet wat een duivelin ze is, als ze eenmaal nijdig is en nu houdt ze die tweeduizend natuurlijk ook in." «Ik vraag je nog eens," wat is er gebeurd vroeg Gilbert. Outram draaide zich om in zijn stoel. »Wie kon het denken" mompelde hij. Nu Gilbert, je weet wel dat afgrijselijke boek sLiefdesgehelmenis", waar ik je gisteren over sprak «Jawel." «Mijn tante Tabitha heeft het onder een pseudoniem geschrevenhet ouwe mirakel geeft me een paar duizend pond als ik trouw met je zuster." Gilbert floot eens. «Feliciteer je, oude jongen", zei hij. «Waarmee «Dat je je plicht tegenover onze lezers vervuld hebt, liever dan die duiten te krijgen." «Wees nu geen eend. Kijk hier, ze schrijft de banden van het laken waarop het lichaam lag, werden om het lijk gestrikt De edelwachten namen vervolgens het lijk op om het neer te leggen in de kist van cypressenhout, die geheel gevoerd was met karmozijnrood fluweel. Eveneens werden in de kist- gelegd drie gouden beurzen gevuld met gouden, zilveren en bronzen muntenvoorts nog een perkament, gevat in een glazen koker vermeldende de levensbeschrijving van Leo XIII. Het deksel van de kist werd ten slotte ver zegeld met de zegels van den kardinaal- camerlengo, van kardinaal Rampolla en den majordomus. De kist werd daarop gezet in een looden kist en deze weder in een vervaardigd van olmenhout. Gedu rende de plechtigheid werden liturgische gebeden verricht. Op het deksel der binnenste kist was een opschrift aange bracht vermeldende de data van de geboorte en het overlijden des Pauser. en de duur van zijn pontificaat. Terwijl <ie werklieden van St. Pieter de kisten dichtschroeiden, deed de notaris van het Vaticaan voorlezing van een lange latijnsche acte, waarin de verschillende ceremoniën stonden vermeld, welke sedert den dood des Pausen hadden plaats gehad, te weten de olficieele vaststelling van het overlijden, de balseming, de overbrenging van het lijk enz. Op de looden kist werden dezelfde zegels aangebracht als op de houten op de bui tenste waren de wapens van den overledene gegraveerd. Nadat de laatste absolutie was gegeven, begeleidde de lijkstoet het stoffelijk overschot, ditmaal door edelwach ten gedragen, naar de sarcofaag voor de voorloopige bijzetting bestemd. Terwijl het zangkoor den psalm Benedictus Dominus Deus Israël zoug, werd de lijkkist door middel van touwen, welke aan katrollen waren bevestigd, opgeheven en in de opening me dat ze een verrassing voor me heeft en dat ik blij zal zijn te hooren dat ze ir. spijt van hare jaren nog een roman heeft ge schreven." «Dat ben je natuurlijk erg." «Loop naar je grootje. Ea wat denk je nu dat er zal gebeuren als ze in 't mor gennummer mijn kritiek leest? Natuurlijk houdt ze den sleutel op het laadje en kan ik nog een poosje wachten met je zuster te trouwen." «Hoe zal ze weten, dat jij die kritiek hebt geschreven? Je toekende «Boekenwurm" zooals altijd «Ja, maar je kent mijn tante Tabitha niet. 't Is voor haar al genoeg dat zoo'n kritiek voorkomt in het blad, waaraan ik medewerk." Bij dit punt werd de conversatie afgebro ken door de plostelinge binnenkomst van den kantoorjongen. Mijnheer, daar is een dik oud mormel die iemand, die Boekenwurm heet wil spre ken. Ik heb haar gezegd dat zoo'n mensch niet aan de heele krant is, maar ze zei, dat hij er wel is en anders wil ze u spreken, mijnheer." «En ze draagt een bril en is nogal rood van de sarcofaag geschoven. Door werk lieden werd daarna de opening dichtge metseld, welke laatste werkzaamheid alleen werd bijgewoond door de beide graven Pecci, neven van den Paus, eenige edel wachten en kapittelheeren, bijzondere vrien den van Leo XIII. Op den sluitsteen is de inscriptie aangebrachtLeo P. P. XIII. Ten 10 uren 's avonds verkeerde de om geving van het Vaticaan in de gewone avondrust, Uit Rome wordt aan de Msb. geseind «Het testament van Paus Leo XIII is gisteren geopend. Z. H. heeft aan den oudsten zijner neven slechts het vaderlijk erfdeel van Joachim Pecci vermaakt en dit niet eens geheel en al, want het was reeds belangrijk ingekrompen door werken van liefdadigheid te Carpmeto. De Paus heeft al het overige vermaakt aan de H. Kerk, ook de prachtige geschenken welke hij bij zijne jubilea h»d ontvangen en die zijn persoonlijk eigendom waren. «Het testament maakt allerwegen een uitstekenden indruk". Uit het Engelsche Lagerhuis. H-t Lagerhuis neeft gisteren in tweede lezing het wetsontwerp, waarbij de rente der iransvaaische ieening van 35 millioen gewaarborgd wordt, aangenomen. Ter zate van de voorgestelde indienst neming vau Indische koelies voor den spoorwegaanleg, zeide Cnamberlain, dat de openbare meening in Transvaal zich verzette tegen den invoer van Aziatische arbeidskrachten, en dat hij daarom dien invoer niet in de hand wilde werken indien echter het publiek zich niet langer daartegen kantte, zou dezelfde reden die hem nu leidde tot het voidoen aan de tegenwoordige strooming, hem er toe brengen aan de tegenovergestelde strooming toe te geven. Het zou voorbarig zijn; over in haar gezicnt vioeg Outram opsprin gend." «Juist, mijnheer." «Ze is hetzei Outram, in zijn stoei te rugvallend. «Ze is het, mijn tante Tabitha. De krantenjongen, snappende dat hij zeer oneerbeidig gesproken had over de tante van een zijner superieuren wilde er juist tus- schen uit knijpen, loen Ouiram hem toeriep in de gang te wachten. «Zeg, Gilbert" zei hij, toen de jongen buiten de deur was, »ik kan haar niet zien, hoor." «Laat dan zeggen dat je uit bent." «Neen, dat gaat niet. Ze moet iemand spreken of ze zal me zonder eemg verder geredeneer het geld onthouden. Jij moet haar spreken en en zeg maar dat jij de kritiek hebt geschreven." «Dat ts te mooi" zei Gilbert. Dacht jij soms dat ik me door een vinnig antieK vrouwenmensch zal laten uitschelden voor iets dat ik niet gedaan heb? En trouwens Lawrence, ik heb mijn portie ook beet, ik heb een schoonmoeder." Wordt vervolgd).

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1903 | | pagina 1