Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
Tante Taliitlia.
26ste Jaanr.
Woensdag 29 Juli 1903.
:No. 7660.
Bureau Boterstraat 50. Telefoon No. 85.
QFFICIEELE BERICHTEN.
Kennisgeving.
ALGEMEEN GVEIIZICHT.
Het overlijden des Pausen.
Feuilleton.
NIEUWE SGHIEDA
HE COURANT
PRIJS Till DIT BLADl
▼oor Schiedam per 3 maandenf 1.50
Franco per post door geheel Nederland - 2.
Afzonderlijke Nummers- 0.05
PRIJS DER ADVERTEHTIËN:
Van 16 regelsƒ0.60
Elke gewone regel meer - 0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
De Burgemeester van Schiedam,
Brengt bij deze ter kennis van de inge
zetenen
Dat het kohier van de belasting op
bedrijfs- en andere inkomsten No. 1
dezer gemeente, over het dienstjaar 1903/4,
door den heer directeur der directe belastin
gen te Rotterdam op den 25 Juli
1903 executoir verklaard, op heden aan den
ontvanger der directe belastingen ter invor
dering is overgemaakt.
Voorts wordt bij deze herinnerd, dat een
ieder verplicht is, zijnen aanslag op den
hij de wet bepaalden voet te voldoen
alsmede dat heden de termijn van zes weken
'ngaat, binnen welke bezwaarschriften
legen eenen aanslag, op genoemd kohier
voorkomende, behooren te worden ingediend.
En is hiervan afkondiging geschied, waar
net behoort, den 28en Juli 1903.
De Burgemeester voornoemd,
Mr. W. H. JANSEN, W.B.
28 Juli 1903.
plechtige b ij zetting in
St. P i e t e r.
He plechtigheid verbonden aan het bijzetten
van s Pausen stoffelijk overschot was
grootsch en indrukwekkend.
Heeds Zaterdag-namiddag nam zij feitelijk
«en aanvang. De St. Pieter werd toen
voor het publiek gesloten en de stedelijke
politie trok zich terug. Dadelijk na de
sluiting der deuren werden de voorberei
dende maatregelen voor de plechtigheid
genomen.
Ongeveer vijf ure begaven de pauselijke
gendarmen en edelwachten zich naar den
St. Pieter om de goede orde te handhaven
onder het publiek, waaraan speciale toe
i)
Het was het stille uur op het bureau van
»de Komeet" en de twee redacteuren
Lawrence Outram en Eric Gilbert zaten
?ver alles en nog wat te praten, toen een
jongen binnen kwam en een pakje op den
schrijftafel van den eersten gooide. Outram
waakte het open en vond een gebonden
boek met een brief.
«Allemachtig, Gilbert, hier is al weer een
exemplaar van die water en melkleuterij
«Liefdesgeschiedenis" die ik pas gecriti-
seerd heb. En ook een brief, van den schrij
ver denk ik."
Hij begon den brief te lezen, maar opeens
kijken^ m8t 6rootste verschrikking te
ti k er^' vroeS Gilbert.
k Heb me in een wespennest gestoken
gangskaarten waren uitgereikt, en om den
lijkstoet op te luisteren. Eenigen tijd later
werd de kerk geopend, ditmaal aan de
sacristiezijde, waar een menigte van eenige
duizenden reeds stonden te wachten.
Voor de leden van het corps diplomatique
en den Romeinsche adel waren afzonderlijke
tribunes opgericht in de koorkapel, waar
de graftombe voor het stoffelijk overschot
des Pausen zich bevindt. De weg, dien de
lijkstoet zou nemen, was dcor de edel
wachten afgezet. Alvorens de plechtigheid
werd aangevangen, namen de kardinalen
plaats in de banken der kanunniken, waar
zij in stilte baden.
Ten 7 ure verheten de leden van het
kapittel van St. Pieter de sacristie om zich
naar de H. Sacramentskapel te begeven.
Nadat het kapittej, voorafgegaan door de
poenitenciërs, met brandende kaarsen in de
nand, aldaar was aangekomen, werd het
lijk ingezegend en vormde de lijkstoet zich
aldus: stafdragers, leerlingen van het pau
selijk seminarie, poenitentiarissen en lede»
van het kapittel, het stoffelijk overschot
des Pausen, gedragen door de kapittelheeren
en omgeven door edelwachten en leden der
aartsbroederschap van St. Michael met
brandende kaarsen. De stoet werd gesloten
dooi de leden der pauselijke hofhouding,
eerekamerheeren, kerkelijke hoogwaardig-
heidsbekleeders en een detachement van de
palatijnsche wacht.
De stoet trok door het middenschip der
kerk rondom het pauselijk altaar en ver
volgens naar de koorkapel, in welker midden
het lijk werd geplaatst met het hoofd naar
de altaarzijde.
De deken van het kapittel verrichte
de absolutie. Daarna trad de majordomus
onder doodsche stilte op het lijk toe en
bedekte het gelaat met een witten sluier.
Vervolgens legde de opperceremonie-
meester een rood laken over het lichaam,
en als ik er heelhuids uitkom is het een
mirakel. Maar hoe kon ik ook denken, dat
zij 't geschreven had. En ik zei er alles
slechts over, dat ik maar bij elkaar vinden
kon."
«Wat is er dan gebeurd?"
«Och, je weet niet wat een duivelin ze
is, als ze eenmaal nijdig is en nu houdt ze
die tweeduizend natuurlijk ook in."
«Ik vraag je nog eens," wat is er gebeurd
vroeg Gilbert.
Outram draaide zich om in zijn stoel.
»Wie kon het denken" mompelde hij. Nu
Gilbert, je weet wel dat afgrijselijke boek
sLiefdesgehelmenis", waar ik je gisteren
over sprak
«Jawel."
«Mijn tante Tabitha heeft het onder een
pseudoniem geschrevenhet ouwe mirakel
geeft me een paar duizend pond als ik trouw
met je zuster."
Gilbert floot eens. «Feliciteer je, oude
jongen", zei hij.
«Waarmee
«Dat je je plicht tegenover onze lezers
vervuld hebt, liever dan die duiten te
krijgen."
«Wees nu geen eend. Kijk hier, ze schrijft
de banden van het laken waarop het
lichaam lag, werden om het lijk gestrikt
De edelwachten namen vervolgens het lijk
op om het neer te leggen in de kist van
cypressenhout, die geheel gevoerd was met
karmozijnrood fluweel. Eveneens werden
in de kist- gelegd drie gouden beurzen
gevuld met gouden, zilveren en bronzen
muntenvoorts nog een perkament, gevat
in een glazen koker vermeldende de
levensbeschrijving van Leo XIII. Het
deksel van de kist werd ten slotte ver
zegeld met de zegels van den kardinaal-
camerlengo, van kardinaal Rampolla en
den majordomus. De kist werd daarop
gezet in een looden kist en deze weder
in een vervaardigd van olmenhout. Gedu
rende de plechtigheid werden liturgische
gebeden verricht. Op het deksel der
binnenste kist was een opschrift aange
bracht vermeldende de data van de
geboorte en het overlijden des Pauser. en
de duur van zijn pontificaat.
Terwijl <ie werklieden van St. Pieter de
kisten dichtschroeiden, deed de notaris van
het Vaticaan voorlezing van een lange
latijnsche acte, waarin de verschillende
ceremoniën stonden vermeld, welke sedert
den dood des Pausen hadden plaats gehad,
te weten de olficieele vaststelling van het
overlijden, de balseming, de overbrenging
van het lijk enz.
Op de looden kist werden dezelfde zegels
aangebracht als op de houten op de bui
tenste waren de wapens van den overledene
gegraveerd. Nadat de laatste absolutie
was gegeven, begeleidde de lijkstoet het
stoffelijk overschot, ditmaal door edelwach
ten gedragen, naar de sarcofaag voor de
voorloopige bijzetting bestemd. Terwijl het
zangkoor den psalm Benedictus Dominus
Deus Israël zoug, werd de lijkkist door
middel van touwen, welke aan katrollen
waren bevestigd, opgeheven en in de opening
me dat ze een verrassing voor me heeft en
dat ik blij zal zijn te hooren dat ze ir. spijt
van hare jaren nog een roman heeft ge
schreven."
«Dat ben je natuurlijk erg."
«Loop naar je grootje. Ea wat denk je
nu dat er zal gebeuren als ze in 't mor
gennummer mijn kritiek leest? Natuurlijk
houdt ze den sleutel op het laadje en kan
ik nog een poosje wachten met je zuster
te trouwen."
«Hoe zal ze weten, dat jij die kritiek hebt
geschreven? Je toekende «Boekenwurm"
zooals altijd
«Ja, maar je kent mijn tante Tabitha
niet. 't Is voor haar al genoeg dat zoo'n
kritiek voorkomt in het blad, waaraan ik
medewerk."
Bij dit punt werd de conversatie afgebro
ken door de plostelinge binnenkomst van den
kantoorjongen.
Mijnheer, daar is een dik oud mormel
die iemand, die Boekenwurm heet wil spre
ken. Ik heb haar gezegd dat zoo'n mensch
niet aan de heele krant is, maar ze zei, dat
hij er wel is en anders wil ze u spreken,
mijnheer."
«En ze draagt een bril en is nogal rood
van de sarcofaag geschoven. Door werk
lieden werd daarna de opening dichtge
metseld, welke laatste werkzaamheid alleen
werd bijgewoond door de beide graven
Pecci, neven van den Paus, eenige edel
wachten en kapittelheeren, bijzondere vrien
den van Leo XIII. Op den sluitsteen is de
inscriptie aangebrachtLeo P. P. XIII.
Ten 10 uren 's avonds verkeerde de om
geving van het Vaticaan in de gewone
avondrust,
Uit Rome wordt aan de Msb. geseind
«Het testament van Paus Leo XIII is
gisteren geopend. Z. H. heeft aan den
oudsten zijner neven slechts het vaderlijk
erfdeel van Joachim Pecci vermaakt en dit
niet eens geheel en al, want het was reeds
belangrijk ingekrompen door werken van
liefdadigheid te Carpmeto. De Paus heeft
al het overige vermaakt aan de H. Kerk,
ook de prachtige geschenken welke hij bij
zijne jubilea h»d ontvangen en die zijn
persoonlijk eigendom waren.
«Het testament maakt allerwegen een
uitstekenden indruk".
Uit het Engelsche Lagerhuis.
H-t Lagerhuis neeft gisteren in tweede
lezing het wetsontwerp, waarbij de rente
der iransvaaische ieening van 35 millioen
gewaarborgd wordt, aangenomen.
Ter zate van de voorgestelde indienst
neming vau Indische koelies voor den
spoorwegaanleg, zeide Cnamberlain, dat
de openbare meening in Transvaal zich
verzette tegen den invoer van Aziatische
arbeidskrachten, en dat hij daarom dien
invoer niet in de hand wilde werken
indien echter het publiek zich niet langer
daartegen kantte, zou dezelfde reden die
hem nu leidde tot het voidoen aan de
tegenwoordige strooming, hem er toe
brengen aan de tegenovergestelde strooming
toe te geven. Het zou voorbarig zijn; over
in haar gezicnt vioeg Outram opsprin
gend."
«Juist, mijnheer."
«Ze is hetzei Outram, in zijn stoei te
rugvallend. «Ze is het, mijn tante Tabitha.
De krantenjongen, snappende dat hij zeer
oneerbeidig gesproken had over de tante van
een zijner superieuren wilde er juist tus-
schen uit knijpen, loen Ouiram hem toeriep
in de gang te wachten.
«Zeg, Gilbert" zei hij, toen de jongen
buiten de deur was, »ik kan haar niet zien,
hoor."
«Laat dan zeggen dat je uit bent."
«Neen, dat gaat niet. Ze moet iemand
spreken of ze zal me zonder eemg verder
geredeneer het geld onthouden. Jij moet
haar spreken en en zeg maar dat jij de
kritiek hebt geschreven."
«Dat ts te mooi" zei Gilbert. Dacht jij
soms dat ik me door een vinnig antieK
vrouwenmensch zal laten uitschelden voor
iets dat ik niet gedaan heb? En trouwens
Lawrence, ik heb mijn portie ook beet, ik
heb een schoonmoeder."
Wordt vervolgd).