Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
BLIND.
26sie Jaar£.
Vrijdag 16 October 1903.
No. 7727.
Bureau Beterstraat 50. Telefoon Ne. 85.
PK IJS TAH DIT BLAD»
▼oor Schiedam per 3 maandenf 1.50
Franco per post door geheel Nederland f - 2.
Afzonderlijke Nummers- 0.05
PRIJS DER A DT ERTEITIËS:
Van 16 regelsƒ0.60
Elke gewone regel meer- 0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
OFFICIEELE BERICHTEN.
Kennisgeving.
Inrichtingen welke gevaar, schade of
hinder kunnen veroorzaken.
Burgemeester en Wethouders van
Schiedam,
Gelei op de bepalingen der Hinderwet
Geven kennis aan de ingezetenen, dat op
heden aan de firma Daniël Visser Zonen
en hare rechtverkrijgenden vergunning
verleend is tot oprichting van een distil
leerderij in het pand staande aan de Lange
Haven no. 50, kadaster sectie C no. 1045.
Schiedam, den 15den October 1903.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
VERSTEEG.
De Secretaris,
V. SICKENGA.
Kennisgeving.
Inrichtingen welke gevaar, schade of
hinder kunnen veroorzaken.
Burgemeester en Wethouders van
Schiedam,
Gelet op de bepalingen der Hinderwet
Geven kennis aan de ingezetenen, dat
vermits het deskundig onderzoek met be
trekking tot de aanvraag van A. Blum om
vergunning tot oprichting van een spiegel-
lijstenfabriek en plaatsing van een gasmotor
van 3 paardenkracht, in het pand staande
aan de Schie no. 108, kadaster sectie A no.
969, nog met geëindigd is, hun College
besloten heeft de beslissing over genoemde
aanvraag te verdagen.
Schiedam, den 15den October 1903.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
VERSTEEG.
De Secretaris,
V. SICKENGA.
Kennisgeving.
Inrichtingen welke gevaar, schade of
hinder kunnen veroorzaken.
Burgemeester en Wethouders van
Schiedam,
Gezien het verzoek van C. Klein om
Feuilleton.
Naar het Duitsch van Wilh. Thal.
2) (Slat)
Pierre Corlier las deze vraag op haar
gelaat en antwoordde vlug
«Hebt geen zorg lieve juffrouw, uw patroon
*al wel een goed mensch zijn en uw sala
ris zoolang uitbetalen, totdat u weer kunt
zien. Dadelijk zal ik naar hem toe gaan en
de zaak in orde maken".
Weinige uren later keerde hij terug en
berichtte, dat haar chef zich dadelijk bereid
bad verklaard, haar plaats open te houden
en de kosten der behandeling te dragen.
Geregeld bracht hij haar weekloon, en alzoo
was het zeer natuurlijk, dat hij Martha
dikwijls bezocht.
Ook zij was over deze kennismaking
zeer gelukkig, want buiten Pierre had zij
immers niemand op de wereld voor wien
vergunning tot oprichting van een hout
zagerij en plaatsing daarin van een gas
motor van 3 paardenkracht in bet pand
staande aan de Groenelaan no. 16, kadaster
sectie L no. 1296,
Gelet op de bepalingen der Hinderwet;
Doen te weten:
dat voormeld verzoek met de bijlagen
op de secretarie der gemeente is ter visie
gelegd
dat op Donderdag den 29sten October a.s.,
des middags ten 12 ure, ten raadhuize ge
legenheid zal worden gegeven om bezwaren
tegen het toestaan van dat verzoek in te
brengen en die mondeling of schriftelijk
toe te lichten en
dat gedurende drie dagen, vóór het tijd
stip hierboven genoemd, op de secretaris
der gemeente, van de schrifturen, die ter
zake mochten zijn ingekomen, kennis kan
worden genomen.
En is hiervan afkondiging geschied, waar
het behoort, den 15den October 1903.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
VERSTEEG.
De Secretaris,
V. SICKENGA.
Aan da OPENBARE LAGERE SCHOOL
C te Schie dam (hoofd de heer C. Kerdel)
wordt gevraagd
een Onderwijzer.
Jaarwedde f 550. Deze jaarwedde wordt
verhoogd: lo. met f50 telkens na drie, zes,
negen en twaalfjarigen dienst bij het open
baar of bijzonder onderwijs, hetzij in de
gemeente hetzij elders en, uitsluitend voor
bezitters der hoofdakte, nog bij vijftien,
achttien en eenentwintigjarigen dienst; 2o.
met f 100 bij het bezit of' na het'ver
krijgen der hoofdakte3o. met f 5u bij het
bezit ot na het verkrijgen eener afzonder
lijke akte voor het handteekenen.
Sollicitatiestukken in te zenden bij den
Burgemeester vóór 25 Oct. a.s.
ALGEMEEN OVERZICHT.
15 October 1903.
Frankrijk en Italië.
De komst der Italiaansche souvereinen
te Parijs, die wijst op een geheeien omkeer
in de betrekkingen tusschen Frankrijk en
zij haar hart kon uitstorten. Zijne bezoe
ken werden allengs langer en menigvulaiger
en de vriendschappelijke sympathie, die eerst
tusschen deze beide ongelukkige menschen
had bestaan, veranderde langzaam in op
rechte liefde, maar ook nu had hij het nog
niet gewaagd, haar zijne verwonding te
bekennen.
Drie maanden zijn sedert voorbijnog
altijd was Martha met genezenzij begon
zich te verwonderen, dat haar chef haar
altijd nog het loon uitbetaalde, zonder ook
maar een keer naar haar welstand te in-
formeeren.Een vermoeden der waarheid
schemerde in haar op, en op zekeren dag
verzocht zij hare hospita, naar den winkel
te gaan en te informeeren hoe de zaak
eigenlijk in elkaar zat. Toen Pierre Cor
lier des avonds haar klein kamertje binnen
trad, vond bij haar in tranen.
«Ik weet alles," riep ze bem tegemoet
»o, hoe edel en grootmoedig hebt u met
mij gehandeld, maar bij God, u zult niet
voor niets zulk een schuldenlast op u
geladen hebbenzoo gauw ik miju oogen-
licht weer gekregen heb, zal ik mijne
schuld vereffenen."
Italië, mag zeker wel het hoofdfeit van den
dag heeten.
De Italiaansche souvereinen zijn gisteren
middag om 3.31 te Parijs aangekomen en
ontvangen door den President en zijn echt-
genoote.
De President en de Koning drukten
elkaar zeer hartelijk de hand. Daarna om
helsden zij elkander. De President stelde
de politieke personen in zijne omgeving
voor, wien de Koning eveneens de hand
drukte. De Koningin en mevrouw Loubet,
Delcassé en Morin, onderhielden zich intus-
Schen zeer beminnelijk.
Voor het middagmaal op het Eiysée zond
de Koning het grootkruis van de orde van
St. Mauritius en St. Lazarus aan de voor
zitters van de Kamers en aan de ministers
Combes, Rouvier en Valié en, aan de per
sonen in de omgeving van den President.
Loubet zond op zijn beurt het grootkruis
van het Eeriegioen aan generaal Morin, het
grootolficierskruis aan generaal Brusati,
b.et commandeurkruis aan de officieren en
bet ridderkruis aan de overige personen
in het koninklijke gevolg.
Aan het middagmaal, waaraan natuurlijk
de meeste van deze gedecoreerden met
hun ordeteekenen aanzaten, bracht president
Loubet een toost uit op koning Victor
Emmanuel. Hij zeideFrankrijk begrijpt
de beteekems van het bezoek van Uwe
Majesteit, en ziet er een treffende uiting
in j,van de nauwe overeenstemming die
tusschen beide regeeringen, volkomen over
eenkomstig de gevoelens en belangen van
de twee volken, tot stand is gekomen.
Voortaan kan men zeker zijn, dat de beide
landen met wederkeerig vertrouwen bun
nationale taak kunnen vervullen. Frankrijk
begroet de komst van Uwe Majesteit met
oprechte vreugde, welke verdubbeld wordt
door de tegenwoordigheid van de Koningin.
Loubet dronk ten slotte op de Italiaansche
koninklijke familie en de grootheid en wel
vaart van Italië.
De Koning zeide in zijn antwoord De
zoo beminnelijke woorden die u daar pas
tot mij gericht hebt, vermeerderen nog de
levendige voldoening die ik in dit oogenblik
gevoel. De geestdriftige ontvangst, die de
stad Parijs en geheel Frankrijk de Koningin
en mij bereiden, heeft ons diep getroffen.
Gelijk u, mijnheer de president, zie ik in
die ontvangst iets meer dan louter een
uiting van de uitnemende beleefdheid,
welke een van de traditioneele deugden
van de Fransche natie is. Met reden
beschouwt Frankrijk mijne tegenwoordigheid
in Parijs als de uitkomst van het werk van
toenadering dat zoo gelukkig tusschen onze
landen voltooid is. De belangen van Italië
brengen het er toe om uit alle macht het
behoud van der. vrede te wenschen, en de
plaats die het in Europa bekleedt, stelt het
in staat mede te werken door zijn houding
tot de verwezenlijking van deze uitkomst.
Op dat doel zijn mijne vurigste wenschen
gericht, evengoed als de voortdurende po
gingen van mijn regeering. Ik weet dat
Frankrijk en de regeering der republiek in
die gevoelens deelt. Ten slotte dronk de
Koning op de welvaart en grootheid van
Frankrijk.
De gasten hoorden de toosten staano»
aan. Daarna speelde de muziek der rep>.
blikeinsche garde de Italiaansche Konings-
hymme en de Marseillaise.
Het diné eindigde om 9 uur. Na het
diné onderhield de Komng zich met ver
schillende personen, als de presidenten van
de Kamers, met Combes, Delcassé en andere
ministers, met Waldeck Rousseau, Mé
Brisson, Freycinet enz. De Koningin .-pi a
met de personen, die haar werden voorge
steld. Om tien minuten voor tienen
woonden de souvereinen, de president en
mevrouw Loubet een spectacle-concert bij,
ter hunner eer op het Eysee gegeven.
Na de soiree onderhielden zich de souve
reinen eik met den Italiaanschen ambas
sadeur. Zij wenscnten de artisten ook geluk
«Dat kunt u zeer gemakkelijk, wanneer
U wilt." antwoordde hij op zacnten toon.
«Hoe kan ik dat
«Door mij te trouwen."
«Dat kan u geen ernst wezen!" riep
zij verbaasd. Toen hij echter zijne woorden
herhaalde, begon zij te weenen en zeide
ten slotte
«Ik heb uw gezicht niet gezien, maar
ik ben zeker, dat het de goedneid van uw
hart weerspiegelt. Ik wil uw vrouw wel
worden, maar op een voorwaarde."
«En deze is
«Dat wij met eerder gaan trouwen, al
vorens ik weer ziende ben.".
Deze woorden vervulden Pierre met
groote smart en hij wenschte bijna, dat
zij blind mocbt blijven, want hij kon de
gedachte niet van zich verdrijven, dat zijn
ntteeken haar afschuw kon inboezemen.
«O, neen, neen," antwoordde hij op een
ernstigen toon, «wij zullen zeer spoedig
trouwen, waartoe nog langer te wachten 1"
Doch Martha bleef onbuigzaam.
«Neen, neen," antwoordde zij. «Ik wil
U niet langer tot last zijnmocnt ik nooit
geheel genezen, dan zal ik verdwijnen en
gij zun nooit tets van mij hooren."
Maar Martha voelde bepaald dat zij zöu
genezen, en gat zich naar vermogen moeite,
den twijfel van haar geliefde te verstrooien.
Het was de eerste Zondag in Mei.
Het voorjaar had de boomen en struiken
met nieuw groen versierd, en de weiden
pronkten onder den verwarmenden straal
der heldere zon.
Martha had Pierre beloofd, met hem een
uitstapje naar buiten te maken, en hij
sprak tot haar op innige smartelijken toon
«Hoe jammer, dat je de schoonheid der
natuur met kan bewonderenje zou dau
niet langer talmen mij geiukkig te maken."
Ik boor het gezang der vogels en adem
den geur der bloemen," luidde het antwoord
van het blinde meisje.
Op zekeren dag zond Martha haren hos
pita naar Pierre met het verzoek, dat hij
haar zeer spoedig zou bezoeken.
Met groote verwondering oem-ski* h
toen hij het vertrek binnentrad, dat zij fi
ver band dat zij tot nu toe had jedrageii,
bad afgelegd.
Toch geloofde hij, toen zij zich naar uem
toeboog, een zekeren schrik in haar gelaats
trekken te bemerken.
NIEUWE SGHIEDA