Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
De Presgang.
26ste J aars.
Zondag 18 October 1903.
lNo. 7729.
EERSTE BLAD.
Godsdienst en Geluk.
Bureau Boterstraat 50. Telefoon No. 85.
PK IJ 8 TAN DIT B L A Dl
Voor Schiedam per 3 maandenf 1.50
Franco per post door geheel Nederland - 2.
Afzonderlijke Nummers- 0.05
PRIJS DER ADVERTENTIE N:
Van 16 regelsƒ0.60
Elke gewone regel meer- 0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billjjke overeenkomsten
aangegaan.
OFFICIEELE BERICHTE N.
Aan de OPENBARE LAGERE SCHOOL
C te Schiedam (hoofd de heer C. Kerdel)
Wordt gevraagd
een Onderwijzer.
Jaarwedde f'550. Deze jaarwedde wordt
verhoogd: lo. met f50 telkens na drie. zes,
negen en twaalfjarigen dienst bij het open
baar of bijzonder onderwijs, hetzij in de
gemeente hetzij elders en, uitsluitend voor
bezitters der hoofdakte, nog bij vijftien,
achttien en eenentwintigjarigen dienst2o.
met 1100 bij het bezit of na het ver
krijgen der hoofdakte; 3o. met 150 bij het
bezit of na het verkrijgen eener afzonder
lijke akte voor het handteekenen.
Sollicitatiestukken in te zenden bij den
Burgemeester voor 25 Oct. a.s.
Niets is meer bekrompen dan de meening,
dat men zonder godsdienst gelukkig kan
zijn. Het woord van den beroemden
kerkleeraar Sint Augustinus »'s Menschen
hart vindt geen rust, tenzij het rust vinde
in U, o God", blijft eeuwen, nadat het is
uitgesproken, van volle kracht.
Het heeft soms den schijn, dat lieden
zonder godsdienst volkomen tevreden en
gelukkig zijn, maar deze schijn is bedrie-
gelijk. Indien onze blik kon doordringen in
de huizen en in de hartea, dier zoogenaamd
gelukkigen, hoe spoedig zouden wij het
geheim verdriet, de leegte der onvoldaanheid
ontdekken, weike met een glimlach op het
gelaat verborgen wordt gehouden. Hoe
ontzaglijk veel smart zou van de aarde
verdwijnen, wanneer algemeen overeen
komstig de voorschriften van den godsdienst
werd geleefd. De godsdienst is de hoogste
uitdrukking der zedelijke orde. Zij hand-
Feuilletou.
1)
De vorige eeuw was nog in haar jeugd,
toen op een mooien Meimorgen Dick Ham
mond haastig langs het kiifpad liep, dat
van het kleine visschersdorpje Sunningbeach
naar de groote en belangrijke zeehaven
Olivehampton leidde.
Dick bij de bevolking van zijn dorp
bekend als Durf-Dick, was, ten tijde van
ons verhaal een stevige jonge snuiter van
ïestien jaar, met zwart krullend haar over
een voorhoofd dat de constante blootstelling
aan alle mogelijke weer, zoo bruin als een
visscherszeii bad gemaakt.
Ofschoon een jongen in jaren, was hij
een man in sterkte en ondervinding, want
op zijn jonge schouders rustte de last van
het zorgen voor een heele familie, die een
verschrikkelijke en onverwachte storm een
maand of tien geleden, vaderloos had ge
maakt. Dit verklaart waarom onze held
haaft en steunt het gezagzij waakt tegen
het verdolen op dwaalwegen zij oefent ons
in de kunst van zelfverloochening en
zelfbeheersching bovenal zij leert ons Gods
wil en Gods wet kennen. Dezelfde godsdienst
wijst ons onophoudelijk naar den oorsprong
van alle kracht en geluk, tot Wien wij
dikwijls behooren te gaan met een bede
om hulp in het besef en met het getuigenis
onzer volkomen afhankelijkheid.
Zonder God wordt het menschelijk leven
een strijd om ïjdelen roem of eer, ofwel
een woeste jacht naar bezit of naar genot.
Maar roem en eer, hoe streelend ook,
kunnen 's menschen hart onmogelijk bevre
digen, zoomin als aardsch bezit en wereldsch
genot.
Zijn er dan geen reine genietingen,
welke met den godsdienst in geen onaf
scheidelijk verband staan zal men ons
misschien vragen. Is het huiselijk geluk
niet denkbaar zonder godsdienst 1 Neen,
ook duurzaam huiselijk geluk rust op den
hechten grondslag van den godsdienst. Het
aanvallige knaapje, dat door zijn naïeve
vragen, zijn liefkoozingen, zijn guitige
blikken het hart der ouders in verrukking
brengt, zal als jongeling hun een bitter
verdriet veroorzaken, zoo hij opgevoed
wordt zonder godsdienst.
Dus ge zoudt meenen zoo werpt men
ons tegen dat een opvoeding zonder
godsdienst onmogelijk tot het gewenschte
doel kan leiden Eilieve, is daarmede de
ervaring niet eenigszins in tegenspraak
Er zijn toch lieden, die hun kinderen zonder
godsdienst opvoeden en toch niet over het
gedrag van hun zoons en dochters behoeven
te klagen.
Laat u niet misleiden. Er is in menigen
huiselijken kring meer van den godsdienst
overgebleven, dan men oppervlakkig zou
denker.. De moeder, die thans zelden of
nooit meer ter kerke gaat, omdat mijnheer
voortschreed met op zijn rug een zware
mana vol visch., die hij aan de lui uit Olive
hampton hoopte te verkoopen voor vele
uren verioopen waren.
Het was vier mijlen van Sunningbeach
naar de groote zeehaven. Dick's iange boe
nen hadden het grootste deel van deze af
stand afgelegd, toen hij kwam aan de »Vlie-
gende Zwaluw", een herberg zoowat een
paar honderd meters van het strand.
Met de gedachte dat juffrouw Pride, de
waardin, misschien wat versche makreel kon
gebruiken, ging Dick naar binnen en ging
juist naar de gelagkamer, toen een luide,
ruwe stem hem deed stilstaan.
»Hallo! jonge zeehond!" schreeuwde de
eigenaar dezer stem, die, te oordeelen naar
de richting waaruit het geluid kwam, in de
zijkamer scheen te zijn. iHoeveel kosten ze
vandaag
Dick hield stil, daar hij altjjd geneigd was
handel te doen met iedereen die maar
wilde dus ging hij de kamer in kwestie in.
Binnentredend zag hij aan den tafel zit
ten met een iange pijp in zijn mond en
een kan in zijn hand, een bootsman, wiens
kleeding aanduidde dat hij op een oor
logsschip thuis behoorde. Een stuk of twaalf
andere zeelui zaten verder in de kamer
te rooken en te drinken.
»te geavanceerd" is om zich met een kerk
geloof te vereenigen, had orthodoxe ouders.
Zij hoorde als meisje iederen dag een hoofd
stuk uit den Bijbel voorlezen zij ging toen
geregeld lederen Zondag met hare ouders
ter kerk. Zoudt ge meenen, dat deze gods
dienstige opvoeding haar nawerking mist
of zonder eenigen invloed blijft op de peda
gogische inzichten van haar, die zelf thans
moeder is
Een Nederlandsche minister, zoo wij ons
niet vergissen mr. Modderman, heeft deze
omstandigheid treflend schoon vergeleken
met het licht, dat nog door weerkaatsing
tot ons komt, ook al is de zon zelf reeds
ondergegaan. In het algemeen kunnen wei
nigen zich een voorstelling vormen van den
ontzaglijken invloed, dien het Christendom
op inzichten en denkbeelden uitgeoefend
heeft en dezen invloed, ondanks naturalis
me en materialisme nog steeds doet gelden.
Niettemin blijft het waar, dat, waar een
maal het godsdienstig leven afgesneden is
van den wortel des geloofs, het kwijnt en
sterft. Het tegenwoordige geslacht moge
nog teren op de godsdienstige tradities, die
het onwillekeurig overgenomen heeft van
het vorige, de volgende generatie, opgevoed
in onwetendheid omtrent den godsdienst,
zal niet meer de weldadige en veredelende
werking der godsdienstige emotie kennen.
Nu ja, beweren sommigen, we hebben
niets tegen den godsdienst. We gelooven
zelfs, dat zij voor het behoud en het geluk
der maatschappij noodzakelijk is, maar
waartoe dienen dan de dogma's Men kan
immers wel godsdienstig, zijn zonder het
geloof in al die leerstellige waarheden
Wie zoo spreekt, verraadt zijn eigen be
krompenheid. Het geloof in Gods bestaan
vormt deo grondslag van den godsdienst.
Uit dit ééne dogma zijn alle andere af te
leiden. Het kost ons, Katholieken, geen
moeite om een godsdienstig stelsel aan te
Versche makreel I" zei Dick, den mand
van zijn rug trekkend en haar zoo openend,
dat de ander zien kon wat er in was.
»Van morgen in Suningbeach gevangen en
zoo fijn als ik er ooit in mijnnet beb ge
had.
Toen Dick sprak, stond een der zeelui
voorzichtig op en ging naar de deur, tegen
welker post hij zoo ging staan leunen, dat
niemand de kamer kon binnenkomen of
uitgaan, zonder eerst zijn zwaar lichaam
opzij gegooid te hebben.
»'t Is mooie visch en jij bent een knappe
jongen", zei de bootsman, met veel belang
stelling Dick opnemend. »Wil jij je heele
leven lang een visschersman blijven?"
Wel waarom niet, 't is net zoo goed een
beroep als elk ander" antwoordde Dick
flink weg.
»Eq wou je niet liever Boney (Napoleon)
en zijn kikkervreters op hun huid komen
vroeg de bootsman, met Dick spelend als
de kat met de muis, ven hoopen prijsgeld
krijgen en zooveel grog ais je maar op kan V'
nik wil mijn visch verkoopen", antwoord
de Dick kortaf, met een vlug oog de
heele omgeving opnemend, want hij was
de kamer nog niet in, of hij had al gesnapt
dat hij in een val gevallen was en dat hij
omringd was door de presgang van het
nemen waarin |de eene waarheid onmid
dellijk op de andere steunt.
Waartoe de dogma's dienen Men zou
evengoed kunnen vragen, waartoe de mijl
palen en wegwijzers dienen. Niets verlamt
meer onzen wil en onze zedelijken kracht
dan de onzekerheid, of wij op den goeden
weg zijn en ons doel zullen bereiken. De
Algoede zou niet waarlijk God zijn, zoo Hij
op den vaak donkeren weg des levens geen
Lichtbaak had geplaatst, die de^stralen der
waarheid, zoo noodzakelijk voor ons geluk,
voordurend uitzendt. Die Lichtbaak is de
Kerk van Cnristus. Zij heeft de woorden
des eeuwigen levens, dat wil ook zeggen
de belofte van het onvergankelijk geluk.
Stads- en Gewestelijk Nieuws.
icHiEDAM, 17 October 1903.
Gemeente-begrooting'.
Memorie van Antwoord van Burge-
gemeester en Wethouders op het
verslag van het onderzoek der
gemeente-begrootmg voor 1904 in
de afdeelingen van den Raad.
III.
Artikelen.
Uitgaven.
Voign. 110. Onderhoud Koopmansbeurs.
Het was ons aangenaam te vernemen,
dat de door ons op de begrootiug gebrachte
afdoende herstelling van de bekapping
instemming vindt.
Van een matige beursbelasting is ons
College niet afkeeng. Van een belasting
tot vinding der kosten van een bizonder
werk kan echter geen sprake zijn. De be
lasting moet strekken tot vinding eener
tegemoetkoming in alle kosten van de beurs.
Het is ons voornemen in den loop van het
dienstjaar voorstellen in te dienen tot
heifing van een beursbelasting, met her
ziening van de verordening op de bestaande
heffingen ten aanzien van de beurs.
Tegen de wederoverbrengiug van de
oorlogschip »De Donderbui" over welks
verrichtingen hij laats zooveel had gehoord.
vMaar als je matroos werd, hoefde je
geen visch meer te verkoopen", zei de
bootsman, overredend.
»Ik ben heel tevreden met wat ik nu
ben", zei Dick stout. »En nu wil u me
zeker wel zeggen of u mijn visch wilt heb
ben, ja of neen V'
»Ik wil geen visch hebben, maar, ik wil
jou hebben", was het antwoord.
»Wil je stil meegaan of moeten mijn jon
gens je meenemen V'
Dick keek de kamer rond en zag dat hij
ééa jongen was tegen dertien mannen en
toen dacht hij aan het kleine witte huisje
in Sunningsbeach en aaD hen die daar
woonden en wat van ze zou worden als hij ging
kloppen tegen Boney. Het bloote idee van
hulpeloosheid deed hem zijn handen op el
kaar zetten en besluiten te ontvluchten,
hoe ook.
(Slot volgt).
NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT