Dagblad voor Schiedam en Omstreken. 26ste J aars. Dinsdag 22 December 1903 i\o. 7784 Bureau Beterstraat 50. Telefoon Ne. 85. PK IJ 8 TAK DIT BLADi Tim Schiedam per 3 maandenf V50 Franco per post door geheel Nederland - 2. Afzonderlijke Nummers0.05 i PRIJS DER ADYERTENTIËN: Van 16 regels. ƒ0.60 Elke gewone regel meer- 0.10 Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten aangegaan. Parijsche Kroniek. Eenige dagen geleden werd door een groot aanplakbiljet de aandacht van bet publiek getrokken op het personeel en zijne voordrachten in eene beroemde music-hall alhier. Het bedekte nauwlijks de muren of in alle buurten groepeerden zich de leer jongens en jonge werklieden voor de inderdaad meer dan gewaagde en schuinsche voorstelling. Eenige huisvaders kwamen tegen deze zedekwetsende tentoonstelling op en beklaagden zich bij de politie. Den volgenden dag liet de heer Lépine, de prefect van politie, aan deze gegronde bemerkingen recbt wedervaren en het vuile plakpapier verdween. De eigenaars van de music-hall verloren echter den moed, of laat ons liever zeggen de onbeschaamdheid niet. Zjj wendden zich tot mijnheer Combes, het hoofd oer regeering, en volgens de ge ruchten waren de onderhandelingen van de aangenaamste soort en, den prefect van politie ter zjjde stellende, veroorloofde de president van den ministerraad het aan plakken dier onzedelijke platen. Het is bijna ongelooflijk en toch is dit geen op zich zelf staand geval. Voor de ruiten der tabakswinkels en op de uitstal lingen der papier- en boekhandelaars, hinnikt en blaft de geheeie menagerie der zedelooze pers je tegen. Twintig, dertig dagbladen smakeloos, met slechte teeke- ningen en voorstellingen opgesmukt, trachten de zinnen op te zweepen, de zedeloosheid niet meer bemantelend, om zoodoende het dierlijke in den mensch te ontwikkelen. Die smerige lectuur wordt aan het volk ais opgedrongen, want het zoude in som mige buurten moeite kosten zich een bezadigd fatsoenlijk blad te verschaften. Het is in den laatsten tijd of die trottoirpers door zekere geheime, doch van hoogerhand beschermde, vereenigingen geldelijk onder steund wordt, teneinde door de losbandigheid op elk gebied de wilskracht der bevolking te verzwakken om haar, zoo tot verval gebracht, gemakkelijker te beheerschen. Van welken kant men het wil nagaan, overal ontmoet men de bevordenng zoo niet de bescherming der kwade zeden. Voor het tooneel bestaat hier nog een censure en hoe tam zij zich gedraagt, toch zal deze laatste hindernis ook moeten verdwijnen. In het Theatre du Gymnase wordt thans een stuk opgevoerd «Retour de Jerusalem", waar de joden als ras zeer onbevangen worden voorgesteld en hun streven om de christenen m niets te sparen, onder geen stoelen of banken wordt gestoken. Dit nu zai de aangewezen aan-^ leiding worden om nog enkele door de* censure verboden stukken, zooals het schan delijke tooneelspel «Ces Messieurs wat in Brussel tot ernstige standjes aanleiding gaf en waarin de katholieke geestelijkheid op de onbehoorlykste wjjze en bloc belasterd Wordt, ook hi«r t« laten vertoonen. Waarom, zoo vragen zij, die het kwaad door het kwaad, dus op homoeopatbische wijze willen genezen, zou men niet alles toestaan, dan vervalt de prikkel om iets te gaan zien wat niet meer verboden is en gewoonlijk alleen daarom nog de groote menigte trekt, want bijna zonder uitzon dering zijn die tendenzstukken nog ver velender dan een mistige Novemberdag aan 't strand en zouden dus van zelf op de programma's vermeden worden. Alleen de vrees dat het middel erger dan de kwaal is, maakt de proef er van niet aan te raden. Er is in den huldigen toestand gelukkig iets wat ons de hoop niet moet doen verliezen. De boozen overschatten hunne kracht. De macht van het goede is onbeperkt doch die van het kwade heeft hare grenzen. De wijsbegeerte bevestigt deze stelling. Het goede zegt Bossuet, is het wezen en het kwaad zijn tegenstelling. Vandaar de vruchtbaarheid van het kwaad. Laten wij ons dus met door die schijn overwinningen van ons doel brengen. Het De grootste Fransche toondichter der negentiende eeuw, de zoo lang door zijn eigen volk miskende Berlioz, werd in Decem ber 1803 te Cote St. André geboren. Het was den llden dezer het eeuwfeest, wat hier om zoo te zeggen slechts »en familie", gevierd werd, van dien ongelukkigen kun stenaar, nu toch eindelijk, doch met zonder strijd, onder de beroemdscen genoemd. In de toonkunst was hij een vooriooper, de Fransche Wagner, doch met dit verschil, dat bij met, zooals zijn groote Duitsche kunstbroeder, nog de voldoening mocht smaken de rijzende zou van zijnen roem te aanschouwen. Zijne werken werden met begrepen; en door zijn tijdgenooten is deze geniale man een onherstelbaar onrecht aangedaancomponist, doch tevens talentvo I schrijver, benadeelde hij zich zelf door gedurende vele jaren de kunstcritiek aan het Journal des Débats te leveren, waarbij hij op muzikaal terrein menig toen beroemden confrère hevig aanviel. Ontelbaar zijn de sarcasmen door hem neergeschreven. Ros sini moest het voortdurend bij hem ont gelden in zijn drie vrouwenkoren «Geloot, Hoop en Liefde", welke toen veel gezongen werden, critiseerde Berlioz spottend met e r van te zeggen, dat zijn Geloof geen bergen kon verzetten, zijn Hoop ons bedroog en zijn Liefde hem niet zou ruineeren. Zeer merkwaardig is ook wat hij aan gaande de moderne kerkmuziek zegt. Hij keurde sterk de lange vocalisatie in een kyrie af, wat hij het nederigste gebed der Katholieke Kerk noemt, en waarvan som migen componisten kreten van dronkaards in een herberg maakten. Richard vVagner's groot genie schijnt hij of met geheel be grepen of uit naijver niet rondweg te hebben willen erkennen, want sommige van Wag ner's werken, toen te Parijs uitgevoerd, werden door hem scherp en met weinig sympathie beoordeeld. Zijn geschriften over de muziek zijn legio en uit zijn «Memoires" komt een dar schoonste kunstenaarsfiguren van de vorige eeuw te voorschijn. Zijn toonwerken worden hier en overai steeds meer uitgevoerd en geprezen en zijn «Dam nation de Faust", twintig jaren geleden zoo weinig bekend, komt thans geregeld onder de nummers der meest beroemde concerten voor. De plechtigheid van 11 dezer was zeer treffend.Niet de minste officieele deelneming, dus geen redevoeringen van mandarijns met gouden knoopen of pauwveeren. In de square Vintimille, waar zijn standbeeld staat, kwamen zijn vereerders uit alle landen van Europa bijeen en trokken vandaar naar het kerkhof van Montmarte, waar Berlioz thans rust, in een vrede, welke hij gedurende zijn leven nooit gekend heeft. De «Beaux- Art", schitterde door afwezigheid. De mi nister Chaumié heeft geen woord gesproken, noch de nieuwe directeur der schoone kun sten, de heer Marcel. Wat beteekent voor die verdedigers der Republiek een Berlioz Waarom die honderdjarigen te gedenken Wat het een Zola of een anders grootheid van den dag. A la boune heuredaar kan wat van gezegd worden, doch mannen als Berlioz, de roem van een land, die hebben geen beteekenis in de oogen der ïntelec- tueeien. De nagedachtenis van een van Frankrijks grootste zonen te vereeren, wan neer hij niet in de politiek geknoeid heeft, komt hier geheel met in de kraam der tegenwoordige regeerders te pas. Om eene natie te verslaven, moet men haar bederven en niet trachten te verheffen. Parijs, 6—18 Dec 1903. Fidelius. ALGEMEEN OVERZICHT. 21 December 1903. Rusland en Japan. Hoewel thans zelfs de Engelsche regee- ringskringen (en met zooals tot dusver slechts de Engelsche bladen) den toestand in Oost-Azië ernstig inzien, heeft in de diplomatieke kringen te Berlijn de meening de overhand, Japan en Rusland waarschijn lijk tot overeenstemming zullen geraken Vooreerst schijnt het, dat da Engelsen e regeering nu werkelijk Japan ernstig den raad geeft den vrede te bewaren, om niet zelf in de onaangename positie ie komen van mogelijk tusschenbeide te moeten tre den. En ten tweede blijft men net voort durend ais tamelijk wel zeker beschouwen, dat Rusland bereid is, de suprematie over Korea in der minne met Japan te deelen, als Japan de kwestie van Mantsjoerije maar buiten spel wil laten. De telegrammen uit Oost-Azië, het Beursnieuws en andere te Londen ontvangen berichten zijn alle in een oorlogstoon. Volgens een telegram uit Portsmouth neemt de admiraliteit toebereidselen, terwijl Lloyds hoogere risico's in aanmerking neemt bij naar Oost-Azië vertrekkende schepen. Naar de Times uit Shanghai verneemt, is China vast besloten Japan's raad te volgen, Mantsjoerije voor den buitenlandschen handel te openen en aan te dringen op de ontruiming van Mantsjoerije door de Russen. De Times verneemt uit Peking, dat Rusland alle middelen blijft aanwenden om Cnina over te halen ter zake van Mant sjoerije toe te geven. Een draadbencht uit Tokio meldt nog Tengevolge van de ongesteldheia van den Russischen gezant Rosen is het antwoord van Japan op ae voorstellen van Rusland nog met afgegeven. Het zal waarschijnlijk binnen een dag of twee worden ingediend, De Lonaenscne Standard verneemt nog uit Tokio van 18 dezer Men gelooft, aat Ruslands antwoord feitelijk de hoofdbegin selen van Japans voorstellen verwerpt. In dat gevai en indien Rusland met op zijn antwoord wil terugkomen, zijn vijandelijk heden bijna onvermijdelijk. De anti Russische Bond en twee andere vereenigingen hebben aan deu Keizer verzoekscnriften gezonden, waarin op andere dan diplomatieke maat regelen aangedrongen worat. Volgensaraadbsricnt uit New-York hebben Japanscne vertegenwoordigers eenige dagen geleden getraent aldaar een oorlogsleening te sluiten. Deze conferenties leidde tot geen resultaat, daar de bankiers, alle bijkomende omstandigheden terzijde latend, eenstemmig van oordeel zijn, dat zij tegenover den binnenlandscbe financieeien toestand niet gerechtigd zijn een buitenlaudscüe leening aan te gaan. Rusland Heeft ook schip oreuk geleden bij zijn partijgangers om te New- York een ieemng te sluiten. Dit spreekt het gerucht tegen, dat laatstgenoemd land bezig was onderhandelingen met geldmannen in Europa te voeren. De Finsche kwestie. Particuiiere telegrammen uit St. Peters burg deelen mede, dat Witte ten sterkste ontkent, dat hij aanleiding is geweest van de openbaarmakingen inhet Kopenhaagsche blad Politiken over de Finsche kwestie. Het Russische telegraafagentschap te St. Petersburg meldt daaromtrent nog:Staats secretaris Witte heeft m zijn ambtelijke loopbaan nog nooit en in geen enkele kran t mededeelingen openbaar gemaakt over staatkundige vraagstukken. Wij weten uit bevoegde bron, dat hij noch aan het blad Politiken noch aan een ander, eenige verklaring heeft afgelegd aangaande F in land. Het Australische parlement. De uitslag der verkiezingen voor het Australische parlement is als volgtDe werkliedenpartij kreeg 9 zetels in den Senaat en 13 in de Kamer. Iq den Senaat hebben nu zitting 6 ministerieelen. 13 leden van de oppositie (liberalen) en 17 van de werklie denpartij. In de Kamer 27 ministerieelen, NIEUWE SGHIEDA "'Ti' v *t'. «.V Pour aaaerrir one nation, il fant la corrompre. De Tocquivili.e. recht, evenmin als de liefde, veroudert of bezwijkt en zoolang zij nog in het hart van het grootst gedeelte der Fransche natie bewaard blijven, moet het goede toch weder zegevieren.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1903 | | pagina 1