Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
Beproefd.
Kerstgedachten.
26ste Jaar£.
Vrijdag 25 December 1903.
So. 7787.
EERSTE BLAD.
Bureau Baterstraat 50. Telefoon No. 85.
Wearens het H. Kerstfeest zal de
X ie uwe Hchiedamsehe Courant
Vrydag- eu Zaterdag-avond
niet verschonen.
NIEUWJAAKSWEiVSCHEV van 1-6
regels worden in het nummer van I
Januari 1904 geplaatst d 50 cent.
OFFICIEELE BERICHTEN.
Kennisgeving.
Bekendmaking.
Voorbereidend militair onderricht.
Feuilleton.
Kennisgeving.
Kennisgeving.
Ijzerwaren, Gereedschappen, Bor
stels, Doeken, Drogistartikelen
en verdere Materialen, ten be
hoeve van den dienst der Ge
meentewerken gedurende het
jaar 1904.
NIEUWE SCHIEDANISCHE COURANT
PB IJS TAM DIT BLADl
T#o» Schiedam per 3 maandenf V50
franco per post door geheel Nederland
Afzonderlijke Nummers
2.—
0.05
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 16 regelsf 0.60
Elke gewone regel meer- 0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
De Ambtenaar van den Burgerlijken Stand
der gemeente Schiedam brengt ter kennis,
dat op Zaterdag, den 26sten December
a.s., tweeuen Kerstdag, aes middags van
12 tot 1 ure aan het bureau van den
Burgerlijken Stand ten Stadhuize gelegen
beid zal woraen gegeven tot het doen van
aangifte van geboorte en overlijden.
Scniedam, den 23 December 4903.
De Ambtenaar voornoemd,
L. H. F. A. FAÜRE.
De Burgemeester vak Schiedam,
brengt ter kennis van de lotoiingen
lichtingen 1903 en 1904, die zich hebben
aangemeld tot deelneming aan he on
zoek ter verkrijging van het bewijs, hetzij
voor militaire bekwaamheid, hetzij voor
lichamelijke geoefendheid dan we v 0
beide, uat voor me d onderzoek za
gehouden op Vrijdag vijftien Januari 1904,
O po i rj (jf kazerne
des voormidüans ten J wre Zl\
aan de Paardenmarkt te DELI I J
zich mitsdien op tija en plaats voornoem
zullen moeten aanmelden.
Schiedam, 24 December 1903.
De Burgemeester voornoemd,
VERSTEEG.
Inrichtingen welke gevaar, schade of
hinder kunnen veroorzaken.
Zij was een klein, tenger persoontje met
een vriendelijk, hoewel eemgszins scherp
gezichtje, erg magertjes en steeas vrij sjo te
gekleed, omdat zij het nu eenmaal me
breed had in de wereldtoch was zij met
ongelukkig, och heere neen, verre vani dien,
zij had immers nog te eten, al was schraal
hans meesttijds keukenmeester en nu en
dan kon ze ook nog wel eens iets wegge
ven aao een, d.e het nog armer had dan
zij en dat maakte haar in haar goed egoïsme,
dan al even gelukkig als de bedeelde.
Men hield daarom werkelijk van haar
in het buunje waar zij woonde en vergold
met vriendelijkheid hare kleine diensten
«n gaven.
Burgemeester en Wethouders van
Schiedam,
Gelet op de bepalingen der Hinderwet,
Geven kennis aan de ingezetenen dat
op heden de navolgende vergunningen zijn
verleend
4o. aan de firma A. F. Smulders te
Rotterdam, en hare rechtverkrijgenden tot
oprichting eecer ijzerfabriek (scheeps
werf) op net terrein aan de Oosterhaven oin-
nen deze gemeente, kadaster sectie L nrs.
1770, 1772, 1775, 1778, 1779, 1781, 1782
en 1786
2o. aan W. de Geus en A. van Waart
en hunne rechtverkrijgenden tot oprichting
van een kalkblussclierij in het achter
gedeelte van het pand staande aan de
Westvest no. 13, bij het kadaster bekend
Sectie C nrs. 508 510, 511, 513 en 514.
Scniedam. oen 24>ten December 1903
Burqemeester en Wethouders voornoemd
VERSTEEG.
De Secretaris,
V SICKENGA.
De COMMISSIE voor GEMEENTEWER.
KEN te Schiedam verzoekt inschrijvingen op:
Het bestek ligt ter inzage op de Stads-
timmerwerf en is ter Gemeente-Secretarie
(Atdeeling A), tegen betaling van 25 cents
verkrijgbaar.
De inschrijvingsbiljetten moeten zijn
ingeleverd ten raadhuize vóór Donderdag
31 December a.s.. :s namiddags 4 uur.
Als voor negentien eeuwen, zoo schalt
opnieuw over de aarde de blijde boodschap
Glorie aan God en vrede op aarde oen
menschen van goeden wil 1 En gelijk vóór
En daarom gevoelde zij zien dan ook
werkelijk héél gelukkig. Haar leven lang
was zij naaister geweest. Eens, toen zij
nog jarig was en sterk, had zij hare vaste
huizen, waar zij elke week één dag heen
ging voor eemge stuivers en een paar boter
hammen.
Toch wist zij van dit geld nog over te
leggen voor den trouwdag. Wel was zij
nog niet geëngageerd, maar het stond zoo
vast bij haar ais een huis, dat zij eenmaal
in haar eigen vriendelijke woning zou trek
ken en er het geluk zou vinden, waarnaar
zij het sterkst haakte het geluk om te
kunnen leven en zorgen voor anderen.
Helaas, deze droom kwam niet in ver
vulling en hoewel langzaam en eerst toen
zij reeds ver over de dertig was, vermocht
zij zich te vereenigen met de gedachte eene
eenzame te blijven.
Zij woonde in een klein kamertje hij eene
getrouwde vriendin en daar zij niet veel
bezat, kou ze ook niet veel geven en moest
dus tevreden zijn met een heel mager
kostje en een hard bed.
Toen hare oogen niet meer zoo scherp,
negentien eeuwen de sterre van Bethlehem
flonkerde, zoo straalt ook weder het Licht
in een nacht, die vervuld van ellende, met
jammer en nood de menschen omgeeft.
Vierduizend lange jaren had de lijdende
menschheid om den Verlosser gebeden,
maar eerst, toen de tijden vervuld waren,
werd het woordVrede den menschen 1
vernomen. Toen zonk de macht van het
heidendom, toen werd daar een rijk opge
bouwd van vrede en liefde, van geest en
waarheid,
Sinds die stonde begon de kampstrijd
van den vorst der duisternis met den engel
des lichts. Door de eeuwen heen golfde de
worstelstrijd, bruiste de storm tegen de
volgelingen van het goddelijk Kind van
Bethlehem.
Wat zien we hedendaags?
We zien, hoe de duisternis zich opnieuw
uitbreidt, hoe een nieuw heidendom poogt
aan de wereld zijne leeringen te verkon
digen. Het woord van den Christus
erkennen zij niet; zij willen vrede stichten,
terwijl zij de menschelijke hartstochten
ontketenen, hunne volgelingen in den
modderpoel van zinnelijk genot storten I
En zoo is dan de kampstrijd een ontzet
tende worstelstrijd geworden. Alle middelen
schijnen hun rectitvaardig toe, teneinde den
vrede uit de wereld te verbannen.
Geweldig zijn de legerscoaren, die onder
het vaanuel van hoogmoed, van genotzucht,
in duisteren haat aanstormen tegen het
rijk des vredes. We vragen ons af: hoe
zal die kampstrijd eindigen? Ztl de leugen,
de laaghartigheid zegevieren
Alles spant samen tegen het heil der
menscftheid kunst en wetenschap, wel
sprekendheid en ruw geweid staan den
eeuwigen vijand ten dienste en zelfs velen,
de zich nog christenen noemen, hebben
het vaandei van den waren Verlosser ver
laten. Duizenden en nogmaals duizenden
smeden aan de ketenen, waarin de mensch
heid moet gekneld worden, om »vrij" en
»geiukkig" te zijn. De tweedracht, de haat
strooien hunne zaden in de harten, en Uit
dit zaad moet de vrede der mensctiheid
opbloeiendoor verwoesting van het hei
ligste moet een tempel van eendracht
gesticht worden
Is dit geen waanzinnigheid
En toch wordt zij geprezen als wijsheid,
door weike de mensen tot geluk gebracht
moet worden. Alles wat de mensch met
vreugde en hoop vervult, wil men hem ont-
rooven eu toch heeft men den moed, den
euvelmoed te bewerende zóó beroofde zal
in dezen toestand gelukkig worden. Wat
zouden wij tot iemand zeggen, die ons zou
naderen en zeggenïGeef mij alles, wat
u lief en dierbaar is, wat gij ais het kost
baarst kleinood waardeert, en gij zult daar
voor in ruil ontvangen niets dan ellendige,
vergankelijke stof I" We zouden hem gewis
met verontwaardiging terugwijzen en hem
verbieden nog eenmaal ons huis te betreden
Juist evenzoo handelen zij, die ons het ge
loot aan God en eeuwigheid uit den boezem
rukken en ons daarvoor in de plaats ver
lichting" en het Dgeloof" der zinnelijke ge
nietingen willen aanbieden.
Daarom moeten wij hen met alle beslist
heid afwijzen en niet luisteren naar hunne
huichelachtige redeneeringen. Wij moeten
opblikken tot de Sterre van Bethlehem,
want zij alleen kan en zal ons tot geluk
en zaligheid voeren. Alleen in Hem is heil,
Wiens komst op aarde de Engelen des
hemels hebben verkondigd met den lofzang
Eere zij God en vrede den menschen van
goeden will Maar omdat de goede wil uit
het hart van ontelbaren verdwenen is,
daarom vertoeft de vrede en het geluk, dat
in den vrede gegrond is, niet meer onder
de menschen. De goede wil is de eerste
voorwaarde van den vrede en het geluk
en zoolang de goede wil niet wederom ge
meengoed der menschen wordt, zoolang zul
len zij vergeefs met hun erbarmelijke mid
delen er naar streven om op aarde een rijk
van vrede te stichten. Neen, laten we ons
niet misleidenhouden we vast aan de
blijde Boodschap van Betlehem en vertrou
wen we op Hem, die van den Hemel neder-
bare nanoen met meer zoo viug waren en
zij reeds eemge naaihuizen had verloren
omdat het werk met zoo in de puntjes
was, scheen het geluk haar nog eens te
willen toelachen, al was ook dit onver
mengd.
Haar broeder stierf en liet haar een paar
honderd gulden na. Het huishouden der
vriendin, waar steeds meer kleine kinderen
het de zachte, vriendelijke vrouw lastig
maakten, keerde zij den rug toe en huurde
een heel bescheiden woninkje aan den straat,
een klein keukentje en een slaapvertrek.
Maar lang duurden de gouden dagen niet,
ouderdom en zwakte sloopten hare krachten
en noodzaakten haar geruimen tijd thuis
te blijven.
Toen zij eindelijk weer sonder de men
schen" ging, hadden de meesten eene andere
naaister genomen en tot overmaat van
smart was ook hei kleine kapitaaltje bijna
geheel ingeteerd.
Goede raad was duur. Wat te begmnen
Op zekereu morgen zagen de ouurvrou-
wen tot bare verbazing voor een der vens
ters van het huisje der oude naaister eeu
papier, waarop met groote letters stond:
Een gemeubileerde kamer te huur.
Wat ging ze nu beginnen, vroeg men zich af.
Wat wou dat oude mensch Wie zou er een
kamertje komen huren zoo'n eind buiten de
stad? Zij, die het goed met haar meenden,
waarschuwden haarjuffrouw, doet het
toch niet, daar kan niets goeds van komen,
Maar zij knikte lachend met het hoofd.
Tóch wel, tóch wel, dat zal je eens zien.
Natuurlijk werden er eemge kosten ge
maakt. Er moest een gordijn voor de
bedstee, een paar platen aan den muur,
een matje voor de deur en bloempotten
voor de ramen.
Toen hield zij nog juist twee gouden
tientjes over, niet veel, maar genoeg, want
eiken dag immers kon nu een huurder
komen.
's Morgens was haar eerste werk zorg
vuldig in de kamer, waar zij natuurlijk nu
met meer woonde, het stof af te nemen,
opdat de huurder een goeden, zindeiijken
indruk zou krijgen, maar ae eene dag ver
liep na den andere, de eene week na de
andere en nog kwam er niemand.
