Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
De schipIreÉ op Kerstavond.
26ste Jaars.
Donderdag 31 December 1903.
No. 7/90.
Bofean Beverstraat 50. Telefoon No. 85.
PB IJ 8 T A I DIT BLABi
VMt Schiedam per 3 maanden f 1.50
Franco per post door geheel Nederland - 2.
Afzonderlijke Nummerst
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 1—6 regels'..li ƒ0.60
Elke gewone regel meer- 0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
NIEUWJAAKSWENSCHE.V van I tot
6 regels worden in het nummer dat
Donderdag-avond 31 December verschijnt,
geplaatst k 50 cent.
OFFICIEELE BERICHTEN.
Belemmering Scheepvaart.
Burgemeester er Wethouders van
Schiedam brengen ter kennis van belang
hebbenden dat door bet uitlaten van water
door de Beurssluis, de scheepvaart vermoe
delijk belemmerd zsi zijn op Dinsdag
5 Januari a.s. tusscben 10 en 4 uur.
Schiedam, 30 December 1903.
Burqemeester en Wethouders voornoemd,
VERSTEEG.
De Secretaris,
V. SICKENGA.
ALGEMEEN OVERZICHT.
30 December 1903.
Busland en Japan.
De meening van het Europeescb publiek,
dat de gebeurtenissen in het Verre Oosten
aandachtig volgt, dobbert nog steeds tusscben
hoop en vrees. Maar terwijl men van den
eenen kant de vrees door herhaalde
berichten omtrent krijgstoerustingen steeds
versterkt, tracht men van de andere zij toch
de hoop op eene eindelijke minnelijke
schikking der diepgaande kwestie immer
levendig te houden. Vooral de dagblad
correspondenten in de Europeesche hoofd
steden schijnen zich aan laatstbedoeld weik
te wijden.
De correspondent van de Daily Mail te
Parijs zegt vernomen te hebben, dat oe
Bntsche gezant te Tokio op last van Lord
Landsdowne, de aandacht van den Japan-
schen minister van buitenlandsche zaken
gevestigd heeft op de stijgende ongerustheid,
die zich ter zake van de Oost-Aziatische
kwestie van Europa meester maakt,
tengevolge van de berichten die iederen
Feuilleton.
(i
Het was op Kerstavond 1864 dat het
kloeke zeilschip het Gulden Zeepaard kra
kend en steunend werd voortgejaagd door
een zwiepende West-Zuidwesten wind, die
als een weeklagende lijkzang door het
tuig vloot.
Het Gulden Zeepaard was een echt mo
del oude kraak en vergeleken met een
modern klipperschip was het lomp en zwaar
gebouwd.
»Vier glazen" (6 uur) waren juist geslagen
op den avond, waarvan we spreken, toen
kapitein Bidgoed in zijn gele oliejas aan
dek verscheen. Het was bitter koud dien
avond, terwijl een jacht van fijnen hagel
en sneeuw door de lucht joeg.
Na een enkele vluchtigen blik op het
kompas, liep hij met groote stappen naar
het voorste deel van net halfdek, en zijn
officier ziende, riep hg hem toe
dag over Japans krijgstoerustingen worden
verspreid. Minister Komoera zou geant
woord hebben, dat noch het leger noch de
vloot op voet van oorlog waren gebracht,
en dat de bewegingen der Japansche
oorlogsschepen, die zooveel opspraak gewekt
hebben, geheel overeenkwamen met de
verplaatsingen van verleden jaar.
Een dergelijke stap, te St. Petersburg
gedaan moet de verzekeriug hebben uitge
lokt, dat de Russische regeering vredelie
vend gezind is, en dat de Tsaar zich voor
behield in de thans hangende kwestie zelf
het beslissende woord te spreken. Van daar
ook de vertraging in Rusiands antwoord
aan Japan. De juistheid van deze mode-
deeling behoort natuurlijk geheel voor reke
ning van het Engelsche blad te worden
gelaten.
De Berlynsche correspondent van de
Standard heelt »op grond van betrouwbare
inlichtingen" verzekerd, dat de onderhan
delingen tusscben Rusland en Japan na
Kerstmis hervat zouden worden.
De Petersburgsche correspondent van de
Kölnische Zeitung zendt een telegram, dat
mede ae strekking heelt, de vrees voor het
uitbreken van een oorlog te temperen. In
ambtelijke en welingelichte kringen hier
ter stede, zoo heet 't, is men overtuigd,
dat er geen reden bestaat om een botsing
onvermijdelijk te achten. Japan's antwoord
is naar den vorm hoffelijk. Er wordt niet
in gevraagd of Rusland zijn voorsteilen
herzien wilintegendeel, er wordt alle
gelegenheid gegeven voor verdere onder
handelingen.
Reuter's correspondent te Jokohama
mankt melding van de opvatting, welke in
Japan zou bestaan, dat de Japansche troepen
onverwijld een inval in Korea zouden kunnen
doen ter beschikking van Japans belangen
aldaar, zonder dat dit nog tot een oorlog
met Rusland zou behoeven te leiden.
Volgens draad bericht uit Tokio is er
>Op geen van mijn reizen heb ik nog
ooit zulk een helsch tuk weer gehad als nu.
Ik wou, dat er nu maar eens een ster voor
den dag kwam."
Maar er scheen geen enkele kans op te
bestaan, dat de lucht zou opklaren.
Toen de eerste officier naar beneden
was en de kapitein zijn oog over het tuig
liet gaan, zag hij, dat de marsbramzeilen
het met zouden kunnen uithouden, daar ze
te veel vaart liepen. Hij liet ze daarom weg
nemen.
Nu was hij zeer zeker niet iemand, die
zenuwachtig was, maar integendeel wat
men noemt ijzeren zenuwen bezat. Indertijd
had hij meermalen met »wenden" gewacht
tot op gaen halve kabellengte meer te
klippen onder zijn »lij" waren, zonder dat
hij daar een spier om vertrok, met de
meest mogelijke kalmte integendeel.
Hij voerde zeil zooals geen ander, en
wanneer dan een van zijne officieren
angstig naar hem toeging om te vragen, of
ze ook zeil moesten minderen, dan ant
woordde hij op een toon van volkomen
zelf vertrouwen
»Het geheim, meneert om zeilen te
voeren, bestaat daarin, dat de juist weet,
wanneer je ze weg moet nemen."
eergister-avond laat een buitengewoon kei
zerlijk besluit verschenen, waarbij aan de
regeering een zoogoed als onbeperkt creaiet
verleend wordt voor 's lands verdediging.
Nog drie andere besluiten zijn uitgevaardigd.
Bij het eerste wordt de spoorweg Seoel
Toesan onder nauwletten der ambtelijk
toezicht geplaatsthet tweede reorganiseert
den grooten staf voor het geval van een
oorlog het derde stelt een oorlogsraad in.
Deze maatregelen voltooien Japans kiijgs-
toerus tingen.
De Russische gezant te Peking heeft
volgens een bericht uit Shangai aan de
Daily Mail aan prins Tsjang gezegd, dat
de Russische regeering de Mantsjoerijsche
kwestie niet weer ter sprake kan brengen,
voordat admiraal Alexejef te St. Petersburg
geweest is. Intusscben heeft de Chineesche
gezant te St. Petersburg bericht gezonden,
dat Alexejef hoegenaamd geen plan heeft,
naar Petersburg te vertrekken.
De New-York Sun vestigt de aandacht
op het onlangs tusschen de Vereenigde
Staten en China tot stand gekomen verdrag,
om te betoogen, dat de handelsbetrekkingen
der Vereenigde Staten gevaar loopen bij
een conflict in Oost-Azië.
Indiër, te bewijzen is, zegt bet blad, dat
Rusland zijn best doet om te verhinderen,
dat ons concessiëo worden verleend, dan
moeten wij ons toch ernstig afvragen of
het met onze nationale belangen in over
stemming te brengen is, dat wij onzijdig
blijven bij een botsing tusscben Rusland en
Japan.
De correspondent van de Daily Mail
te Peking beeft een onderhoud gehad met
een lid van het ministerie van buitenland
sche zaken. Deze zeide, dat de onderhan
delingen nog niet afgebroken waren, maar
alles afmng van de houding der Russen.
De Macedonische kwestie.
De Turksche regeering schijnt thans
Maar op deze merkwaardige Kerstavond
was kapitein Bidgooa totaal de kluts kwijt,
hij was zich-zelt met, en hjj wist hethg
had een stellig voorgevoel van naderend
onheil.
Beneden onder de koekoek en onder de
zwaaiende lampen, die telkens als het schip
overhaalde, met een ruk in de ringen heen
en weer slingerden, zaten twee menschen.
De één, een oud heer met zilverwitte haren
en gebogen rug, en de ander een jong
meisje naar gissing achttien of negentien
jaar oud. Zij was van dek af door de glazen
van den koekoek gezien beeldschoon.
Hare donkerblauwe oogen hield zij gericht
op den ouden man over baar.
Vanavond juist twaalf maanden geleden
zaten we in ons gelukkig tehuis te St.
Kitts. Wat waren we samen gelukkig 1 En
och, wat is er sedert ai niet geleurdje
moeder dood de zaken verkeerd en ik een
geruïneerd man."
»Ach vader, spreek daar toch niet van,
om Godswil met die arme lieve moeder 1"
kreet zy en liet daarbij baar hoofd in bare
banden vallen.
Zy gingen met hun beiden naar Enge
land terug en waren de eenige passagiers,
aau boord. Meneer Madison had een twiu-
onder den drang der Europeesche mogend
heden ernstig de hervormingen in Macedonië
na te streven. Een ministerieele commissie,
Zaterdag op Jildiz Kiosk vergaderd, heef1
^«sloten, de benoeming aan te bevelen van
Italiaanschen generaal voor de hervor
ming der gendarmerie in Macedonië. De
ministerraad van eergisteren heeft zich
eenstemmig daarmede vereenigd, en men
verwacht r>u een iradé in dezen zin.
De Fransche begrooting.
Om een uur gisteren-nacht heeft de
Fransche Kamer eenige wijzigingen in het
begrootingsontwerp door den Senaat aan
gebracht goedgekeurd,terwijl andere werden
verworpen. Het ontwerp moet derhalve
weer aan den Senaat worden teruggezonden.
Frankrijk en Busland.
De nieuwe Russische gezant Nelidof,
zijD geloofsbrieven ais Russisch gezant bij
president Loubet indienende, zeide gisteren,
dat de Tsaar hem oevoien had, al zijn zor^
te wijden aan het behoud en de ontwikke
ling van ae mmge banden tusscben ae
twee landen, wier verbond bun politieke
belangen waarborgt en tegelijk een kost
bare waarborg is voor de hanahaving van
den vrede.
Loubet antwoordde: De regeermg. die de
gevoelens van Frankrijk kent, zal werken
aan de ontwikkeling vaa het innig verbond,
waarin de twee lauden de veiligheid van
bun belangen en de wereld bet voor
haar evenwicht hoodige element gevouuen
hebben.
Uit Borne.
Ter gelegenheid van den bijna voltooiden
60u jaargang van de Univers heelt de
H. Vader een breve gericht aan de hoofd
redacteur, den heer Eugene Veuillot, even
lang aan het genoemde Fransche katho
lieke hoofdorgaan verbonden, waarin hij
tig jaar geleden Engeland verlaten en met
zijn zaken op St. Kitts veel voorspoed ge-
bad, maar was door gewaagde, slecht spe
culaties ïen laatste aan lager wal geraakt.
Daarenboven bad een slechte suikeroogst
hem geruïneerd en toen ai zijne bezittingen
verkocht waren, bleet hem niets anders
over dan om passage te nemen naar Engel
land voor zich en zijn eenige dochter en
een land te verlaten, waar zijn voorspoed
ter elfder ure vernietigd was geworden.
Hilda Madison was op dit zonnige eiland
geboren en was er al heel jong verliefd
geworden op een ryken jongen planter.
Onnoodig te zeggen, dat deze liefde
volkomen werd beantwoord door Claude
Hamilton en dat hunne aanstaande scheiding
hun zooals zij daar onder de palmen nadden
heeif weer gewandeld op den laatsten avoml
diep bedroefde en oneindig hard viel.
Beste Hilda" zei Clauae »ik kan er niet
toe besluiten om van je te scneiden op
zoo'u manier en de kans te loopeu van je
misschien nooit weer te zien. En je weet
niet hoe'n voorgevoel ik er van heo, datje
een of ander ongeluk zal overkomen. Ga
toch met mee ïmaar blijf liever nier bij
mij." {Slot volgt)
NIEUWE SCHIED
