Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
Onder Kleurlingen.
27ste Jaargang.
Zondag 11 December 1904.
No. 8076.
EERSTE BLAD.
Algemeen Overzicht.
FEUILLE TON.
De oorlog in Oost-Aziö.
ABONNEMENTSPRIJS:
Dit blad verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen, en
kost voor Schiedam per 3 maanden 1.35. per maand 45 cent en per
week 10 cent. Franco per post door geheel Nederland per k wartaal.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons BureauBoter-
straat 50 en bij alle Boekbandelaren, Postdirecteuren en Brievengaarders.
BureauBOTERSTRAAT 50.
PRIJS DER ADVERTENTIëN:
Van 1regels /'0.77 met inbegrip van bewijsnummer.
F.lke regel daarboven 12i/g cent.
Driemaal plaatsen wordt tweemaal berekend.
Ingezonden mededeelingen 25 cent per regel.
Voor be r h a a I d el ij k a d verteer en worde n
lijke overeenkomsten aangegaan.
uiterst b i 1 -
Telefoonnummer 85. Postbus no. 39.
10 December.
Port Arthur.
Te Petersburg is men, begrijpelijkerwijze, zeer
onder den indruk van de jongste voorvallen bij
Port Arthur: de verovering van den Hoogen borg
(zoo wordt de Berg van 203 M. in een Japansch
rapport genoemd, en de naam is zeker te ver
kiezen boven den anderen, die een al te hoog
denkbeeld geeft van de nauwkeurigheid der topo
grafische kennis van die streek) en vooral,
van den ondergang van het eskader. Een officier
heeft, aan den correspondent van de Petit Pa-
risien gezegd, dat de Japanners niet in staat
geweest zouden zijn, den Hoogen Berg te gebrui
ken voor hun verdere plannen, indien de nabu
rige forten goed bewapend en voldoende bezet
waren. Een ander hooggeplaatst militair wees
nog eens op de omstandigheid, dat de verde
digers van Port Arthur wel voorraad van aller
lei aard, zelfs munitie, binnengesmokkeld kunnen
krijgen, maar geen manschappen. Elke honderd
man die de Russen verliezen, zijn honderd dap
pere verdedigers minder, terwijl duizend gesneu
velde of zwaar gewonde Japanners binnen een
week vervangen kunnen worden. Op den duur
wordt dit nadeel voor Stoessel en de zijnen wel
licht noodlottiger dan al het overige.
In het algemeen schijnt men nu te Petersburg
zwartgallig gestemd te zijn ten opzichte van Port
Arthur. De omstandigheid dat een zoo belang
rijke stelling als de Hoog - berg blijkt te zijn, niet
door de Russen heroverd is kunnen worden, wijst,
voor 'teerst gedurende het beleg, op verslapping
in de krachten der verdedigers.
Reuter's correspondent bij het derde Japansche
legerkorps seint via Foesan ln den morgen van
2 December gaven de Russen verlof aan de Ja
panners om hun dooden en gewonden die geval
len zijn in het gevecht van den 26sten November,
weg te halen van den oostelijken heuvelrand.
Eergisteren is dezelfde concessie door de Russen
gevraagd op den berg van 203 meter en toegestaan.
Heden is zij ingetrokken.
In bet gevecht van 30 November is de tweede
zoon van generaal Nogi gesneuveld op den berg
van 203 meter. De oudste zoon viel bij Nansjan.
Nogi is nu kinderloos.
De regeering te Tokio heeft gister een lijst
openbaar gemaakt met de namen van 30 officieren
die gesneuveld, en 58 die gewond zijn, naar men
vermoedt te Port Arthur.
Bij Moekden.
De correspondent van de Lokal-Anzeiger te
Moekden seint, dat ©en algemeene aanval van
de Japanners op de Russische stellingen aan de
Sja-ho hoe langer hoe onwaarschijnlijker wordt.
Uit het Duitsch.)
3)
„Nog al prettig, Charley! Wij hebben na
tuurlijk van zulke lui niets te vreezen, maar...
ik geloof, dat wij met. hen niet kunnen onder
handelen; ik ken niemand onder ons, die hun
taal verstaat."
De stuurman duwde een verbazende bonk
gezouten vleesch tusschen de tanden en brab
belde koelbloedig:
I6^ta ,ze heel goed, kaptein!"
hebben y aar zoudt ge dat geleerd
„De menscheneters spreken alleen met zóó
een
Hij stak het. mes in de hoogte, trok het bar
ste gezicht, dat hem mogelijk was, en maakte
een beweging met den arm, als wilde hii iemand
m tweeën snijden.
Vttrshial. toch geen Maleisch, Charley?"
vroeg de kapitein.
van wieti*' .l i' ^en', Charley was steeds de man,
alles wist of kende6 Rob°rts &'"loofde' da' hÜ
„De waarheid is, kaptein, dat ik me voün-
rende mijn verblijf op Sumatra en Malakka in
Een frontaanval op die stellingen kan niet het
minste succes hebben.
Binnen een dag of acht verwacht men, vol
gens een ander bericht, dat het ijs in de rivier
sterk genoeg zal zijn om zware vrachten te dra
gen. Maar het is zeer twijfelachtig of ook dan
een aanvallende beweging door een der beide
partijen uitgevoerd zal kunnen worden. En, naar
de Petersburgsche berichtgever van de Echo de
Paris te verstaan geeft,, begint men in Rusland
in te zien dat het voortduren van dezen toe
stand van werkeloosheid bij Moekden voor de
Russen nadeeliger is dan voor de Japanners,
aangezien de eerstgenoemden lederen dag de
kans geringer zien worden, Port Arthur nog te
ontzetten.
Verspreide berichten.
Generaal Sacharof seinde eergisteren aan den
generalen staf te Petersburg, dat hij dien dag
geen rapporten ontvangen had over botsingen met
den vijand.
Generaal Gripenberg, de bevelhebber van
het tweede Mantsjoersche leger, is te Moekden
aangekomen.
Prins Chilkof, de minister van Verkeers
middelen, zal in Januari weer een reis maken
naar Siberië.
Bij een gedeelte van de onlangs in Rusland
gemobiliseerde regimenten worden maxim-compag-
nieën ingedeeld.
De Standard verneemt uit Sjanghai Het Chi-
neesch wachtschip, dat bet Russische oorlogsschip
Askold moest bewaken, is weggegaan. Naar 't heet,
maakt de Askold daarvan gebruik om zich weer
uit te rusten en kolen in te nemen ten einde te
ontsnappen en de Oostzee-vloot tegemoet testoo-
men.
RUSLAND.
De Daily Telegraph verneemt uit Petersburg
Moerawjof, de reactionaire minister van Justitie,
heeft ook aan den Tsaar zijn ontslag aangeboden.
Meer en meer blijkt, dat de Tsaar Mirski's her
vormingsplannen steunt, maar deze schijnen te
staan tusschen Plehwe's absolutisme en de her
vormingsplannen van de uiterste vrijzinnigen.
Mirski toch wil wel vrijheid van pers en woord
toestaan, maar geen radicale verzwakking van het
gezag van den Tsaar, derhalve geen parlement naar
West-Europeeschen tranteer een parlement dat
raadgevende een gewijzigden staatsraad zou bij
staan.
DUITSCHLAND.
Uit den R ij k s d a g.
Bij de voortgezette behandeling der begrooting
en van de militaire wetsontwerpen zegt de secre
taris der schatkist Stengel, dat bepaalde voor
stellen tot versterking van 's rijks inkomsten eerst
gedaan kunnen worden nadat de belangrijkste
handelsverdragen lot stand gebracht zijn, en de
tarieven, waarover men het eens kan worden,
gemakkelijker te overzien zullen zijn.
Graaf Stollberg, conservatief, houdt een warm
het eigenlijk Maleisch, dat in den geheelen Au-
stralischen archipel de gewone handelstaal is,
wat geoefend heb. Het Kawi, de Maleisch3
priester- en schrijftaal, ken ik niet. Toch ge
loof ik mij duidelijk te kunnen maken bij
de bewoners van de Tahiti en Marquesas-
ei landen."
„Dan zijt, ge geen goed Duitscher meer, maar
een echt Polynesiër."
„De zaak is zeer eenvoudig: men kan zich
gemakkelijker in een vreemde taal uitdrukken
naarmate men in zijn schooljaren een goeden
tilologischen grondslag gelegd heeft. Bij de be
keering der west-maleische volksstammen tot
de leer van Mahomed heeft hun taal zeer veel
overgenomen van het Arabisch en wordt heden
nog met arabische letters geschreven. Daar ik
nu het Arabisch versta, zoo is het, licht, te be
grijpen, dat. mij een overzetting in het Maleisch
niet veel moeite kost."
„Dan moet. gij ons als tolk behulpzaam we
zen, wanneer wij een samenkomst hebben met
de Polynesiërs."
„Ahoi-iiiih I" klonk 't van de hoogte naar
beneden.
Bob moest bepaald iets bemerkt hebben en
gaf ons dit te kennen met den gewonen zeemans-
roep.
„Ahoi-iiiih!,, antwoordde de kapitein. Wat is
't, timmerman?"
„Een zeil in 't zicht 1"
„Waar?"
pleidooi voor de militaire wetsontwerpen. Hij
hoopt dat de Rijksdag ze met groote meerderheid
zal aannemen, ook om den indruk dien dat ma
ken zal over de grenzen. De sociaal-democraat
v. Vollmar begeeft zich in een twistgesprek met
Bülow. Hij spreekt tegen vermeerdering van het
leger. Daarvoor kan geen bedreiging uit het wes
ten, noch uit het oosten meer als beweegreden
opgegeven worden. De spreker beroept zich op
het streven naar vrede en arbitrage, in de Haag-
sche conferentie tot, uiting gekomen. De sociaal
democraten verlangen geen tusschenkomst in
Oost-Azië, slechts onzijdigheid, maar dan een
werkelijke onzijdigheid, en niet in naam. De Kei
zer, zoo ging v. Vollmar voort,, heeft in zijn
telegram aan Roosevelt zijn bewondering uitge
sproken voor de Amerikaansche unie; wij kun
nen van Amerika, leeren, hoe een volk zijn eigen
lot bepaalt.
Bülow, die vervolgens liet. woord nam, waarbij
zijn rede telkens door bijval en gelach werd af
gebroken, bestreed de houding der sociaal-demo-
mocratie. Van de revisionistische sociaal-demo
craten zeide hijzoolang zij zich niet van Bebel
kunnen afscheiden, hebben hun betrekkelijk ge
matigde beschouwingen slechts een academische
waarde. Bülow spreekt do beweringen van v. Voll
mar tegen ten aanzien van Duitschland's verhou
ding tot Rusland. Wij nemen, zegt de rijkskan
selier, ten aanzien van Rusland een volkomen
loyale onzijdigheid in acht, overeenkomstig de
betrekkingen, die wij altijd met deze mogend
heid onderhouden hebben, zonder dat wij aldus
aan de andere mogendheden, die met ons ver
bonden zijn of in vriendschappelijke betrekking
tot ons staan, eenige gegronde reden willen geven
tot wantrouwen of protest. Het ware te wenschen
dat de pers en de openbare meening bij alle par
tijen dezelfde gedragslijn volgden. Onze groote
bladen hebben ten aanzien van den oorlog in
Oost-Azië een lofwaardige bezadigdheid in acht
genomen; maar ik kan tot mijn spijt datzelfde
getuigenis niet geven aan onze humoristische
persevenals deze tijdens den oorlog in Zuid-
Afrika op Engeland smaalde, zoo vervolgt zij
thans de Russen met spot en hoon, wat te meer
te betreuren valt, omdat de Russen zich zoo
dapper gedragen, ln het buitenland geeft dat
aanleiding tot, ophitsing tegen Duitschland, en
de natie moet de glazen betalen, die haar pers
ingooit.
Bülow gaat voort: Vollmar heeft er vagelijk
op gezinspeeld dat wij tegenover Rusland ge
bonden zouden zijn door een of ander geheim
verdrag. Voor de groote meerderheid van deze
vergadering behoef ik wel niet 'te zeggen dat
zulk een verdrag niet bestaat. Vollmar vond den
toestand tegenover het buitenland zoo vredelie
vend, dat wij onze weerbaarheid niet behoefden
te versterken. Ik zegwij hebben geen reden
om te twijfelen aan de oprechtheid der vrede
lievende verzekeringen, die de regeeringen der
groote mogendheden herhaaldelijk gevende re
geeringen, vorsten en staatslieden, zijn naar ik
i
„Zuid ten Ooisten!"
„Wat voor een?"
„Geen schip, maar een vaartuig!"
De zeeman is gewoon alleen driemasters sche
pen te noemen. Bob had den kijker weer voor
het oog geplaatst en staarde nogmaals oplet
tend naar de verte. Zich naar ons wendend,
berichtte hij„Het is een schuit of zoo iets,
met een zeil, gelijk ik er nog nooit een ge
zien heb!"
„Zou 't. ook een Maleischc prauw zijn voerde
ik aan. „Laten wij eens gaan zien om ons te
overtuigen, kaptein!"
De anderen moesten achterblijven, en wij lie
pen naar boven. Toen wij daar aan kwamen,
was het zeil intu.sschen met, het blooto oog
zichtbaar. Ik nam Bob's verrekijker over, zag
er door en gaf hem dan aan den kaptein.
„Zie eens, kaptein! Het is een soort boot,
gelijk er op de Gezelschapseilanden zijn. Ziet
ge dien boom op zij? Deze moet zeker voor
omslaan behoeden, dat misschien licht plaats
kan hebben, wijl het lange, smalle vaartuig al
leen breed genoeg is voor één man en een
ronden bodem beeft."
„Ik geef u volkomen gelijk, CharleyMaar
kijk daar eenseen, twee, vier, vijf, zeven,
acht, tien, twaalf, dertien, veertien zeilen daar
achter!" telde Roberts. „Zij liggen heelemaal
buiten den gezichteinder en zijn niet grooter
dan oen rijksdaalder. Hier, pak den kijker
eens!"
geloof, allen bezield door den hartelijken wensch,
den vrede te handhaven, en ook zijn de bond
genootschappen, door de mogendheden gesloten,
meer en meer gebleken het behoud van den
vrede te bevorderen. Hoezeer dat geldt van het
drievoudig verbond, heb ik hier meer dan eens
uiteengezet; maar ook het Fransch-Russisch ver
bond is gebleken, den vrede te willen handhaven,
en wij hopen dat evenzoo de toenadering tusschen
Frankrijk en Engeland gunstig zal werken op
het behoud van den vrede. Maar er bestaan in
Europa ook stroomingen die tot oorlogszuchtige
verwikkelingen kunnen leiden. Als gij denkt aan
de zucht naar weerwraak in Frankrijk, aan de
onlangs door mij aangeduide ophitsing van ze
ker deel der Engelsche pers, en aan vele der
gelijke verschijnselen die aan Duitschland vijan
dig zijn, dan zult gij toegeven dat er in de we
reld nog geen gebrek is aan brandstof voor een
oorlog, en evenmin aan menschen die daar den
brand in zouden willen steken. Dit is zeker:
zoo Duitschland sedert een menschenleeflijd bet
middelpunt geweest is van het streven naar vrede
en een bolwerk van den vrede, dan heeft het
dit slechts te danken aan zijn kracht,. Een ver
zwakt Duitschland zou dadelijk de begeerten en
de oorlogszuchtige neigingen van anderen op
wekken. Een zwak Duitschland zou niet alleen
voor ons zelf een gevaar zijn, maar ook voor
den vrede in Europa en in de geheele wereld,
den vrede dien wij allen oprechtelijk willen hand
haven. (Luide toejuichingen.) Nadat verder nog
een onbelangrijk debat gevoerd was, werden de
beraadslagingen tot heden (Zaterdag) verdaagd.
FRANKRIJK.
Uit de Fr an s c h e Kamer.
In de Kamer bracht, terwijl van overgroote
belangstelling bleek, Brisson hulde aan de nage
dachtenis van Svveton. Men dient interpellation
in over de circulaireCombes aan de prefecten
betreffende de verklikking. Ribot opent het debat.
Combes verklaarde, in antwoord aan verschil
lende sprekers, dat de coalitie minder wijziging
van het kabinet dan wel van de politiek beoogt.
Men maakt er het ministerie een grief van, dat
eene circulaire is uitgevaardigd, waar in andere
tijdsomstandigheden niemand op zou gelet hebben.
Mijne circulaire zei de premier sluit van
de politiek uit de administratiën, die geen politiek
karakter hebben, en men zal toch aan de regee
ring niet het recht willen betwisten om zich te
vergewissen van de politieke zienswijze van alle
civiele en militaire ambtenaren. Het middel daar
toe is het inwinnen van inlichtingen bij den pre
fect, die verantwoordelijk is en die bij de arron
dissementsraden en burgemeesters nadere inlich
ting kan vragen.
Wij willen een stelsel van verantwoordelijkheid
en van een eerlijkheid grondvesten. Ribot heeft
mij toegevoegd, dat bet mij bovenal om mijne
portefeuille te doen is. Neen, mijne heeren, maar
achter mijn persoon is de politiekindien ik
verdween in de parlementaire coali ie, dan zou
Jk overtuigde mij, dat hij goed gezien had.
De meeste stippen werden grooter. Wij had
den met vijftien vaartuigen te doen, die, naar
den bouw te zien, ieder met een man bezet
waren.
„Kom achter dit rif!" zei ik. „Wij weten
niet, wat, zij in hun schild voeren en hebben
geen reden om ons zoo bloot te geVen."
„Zou de eerste man ons al niet gezien heb
ben?" vroeg de timmerman.
„Neen", antwoordde Roberts. „Wij staan, wel-
is-waar hoog tegen den gezichteinder in zijn
oog, maar alvorens wij zijn boord niet nauw
keurig kunnen opnemen, kan hij ook ons niet zien.
Overigens moet hij een zeer ervaren en krach
tig zeeman zijn. Zie eens, Charley, hoe glad
hij voor den wind en met de riemen van ei
ken golfslag gebruik maakt! Hij komt bepaald
met voile stoom dichterbij en werkt, op mijn
eer, alsof hij vervolgd wordt."
„Dat schijnt ook werkelijk het geval te zijn,
kaptein. Ik kan hem met den kijker zeer dui
delijk onderscheiden en zie, dat hij zich soms
opheft, om achterwaarts te staren."
„Wal moeten wij doen, Charley?"
„Wij inoefen de zaak onderzoeken, eer de
anderen in het oog komen. Zij mogen hem
vervolgen of niet, zij mogen ons vriendelijk of
vijandig gezind zijn: wij moeten ons in elk
geval voorbereiden, als hadden we een aanval
te wachten."
(Wordt vervolgd^
