Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
;rj-r;=9 - -
De herziening van ons Invoer-Tarief.
4 k tnr\is 8e&ht:u^ -
28ste Jaargang.
Zaterdag 25 Februari 1905.
No. 8140.
TWEEDE BLU).
4«„"ïï 1>aap"0rto'
Belasting-kiezers.
m.
plaatsaLÏJnklaring Van een SC!hip °f boot beeft
vrü 5. 7l
Zln N—H, go»,
JLt» l0SSen, W°Mt 'eV;enWül tocb toezicht
gehouden, en wel omdat het altijd mogelijk is
yLT°ditTid8nnals er méer goederen WOrden
Hol inSpeCtie te
Gemengd Nieuws.
ABONNEMENTSPRIJS:
kost^vonr '.n','daSePjks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen, en
week 10 rent Frnrf maanden 1.35, per maand 45 cent en per
Afzonderlijke nummers^0cent!' Ne<ler,and per kwaitaab
straat SO^e'nbhHe Rop k l T''<S aiJllgen°inen aan ons Bureau: Boter-
blJ Boekhandelaren, Postdirecteuren en Brievengaarders.
BureauROTERSTRAAT 50.
rr.i; 1- r, uiKiï'.ikUh'.ii.tr.iiu
PRIJS DER ADVERTENTIëN:
Van 16 regels ƒ0.77 met inbegrip van bewijsnummer.
Elke regel daarboven 121/» cent.
Driemaal plaatsen wordt tweemaal berekend.
Ingezonden mededeelingen 25 cent per regel.
Voor h e r h a a 1 d e 1 ij k auverteere ti w o r d en u i t e r
lijke overeenkomsten aangegaan.
11 b i 1
Telefoonnummer 85. Postbus no. 39.
huTlST— er aan' dat die nog niet
hebben et a^elooPe» dienstjaar
hebben betaald dit alsnog vóór of op 1 Maart
s* kunnen doen.
vJïT °P 1 Maart ZÜ" belasting niet
voldaan, dan wordt men van il t
l n avan u e Kiezers-
voor felaste 3L? ««ogiften tot invoer,
on vorder rr i |9L":t>oorl'i' van betaling
-•**
noodig. 1 a °°genblik nog niet
»erfl°ho™dend"dan'T'lii"S<i° St""6 tlG hand
nog rvel e" feo formaliteiten
"e Praktijk
welke geen „walgbed^"^^8^0'^e"n'
schrivpn J ldlei te om-
worden V°°r ZOnSOnderSaPg weggevoerd
dat gesmokkeld wordt. Ging alles altijd tlS
toe, was de administratie zeker dat bijv.' een kist
aangeven als roggebloem in te houden geen
suiker bevat, ja, dan kon alles wel eenvoud"
IJ(jgaanmaar daar mankeert nog wel wat
aan! Intpsschen blijkt hieruit, hoe overdreven
de voorstelling is, dat bel toezicht bepaald scher-
er«! Z V°lkomen hetzelfde zijn, d.us niet
hef t' m V001' het ®eVaar V001' sm°kkelen kan
toezicht niet worden gemist. Vooral bij in
vf Z' f °f fUSten Verpakte goederen, Waar-
onvf fm" 1S' blijft de^ toezicht noodig,
aantrff 'S -0l Stls of als heiast goed
gegeven zijn; anders is het, wanneer de la
ding uit gestorte goederen bestaat, zooals gra
nen erts kolen enz. Maar ook dan nog is toe
zicht nood, g, omdat men tevens gemakkelijk wijn
spiritus of iets anders invoeren kan. Booted
schepen, met. deze vrije, gestorte goederen gela
den, lossen meestaj op stroom; bij die lossing
wordt geen speciaal toezicht gehouden, maar er
is een surveillance of bewaking, uitgeoefend door
een z.g. vliegende bende, dut zijn ambtenaren die
met een stoombootje rondvaren en hier en
daar aan boord van de schepen of booten gaan.
ooi de plaatsen waar gelost mag worden,
hijv. op stroom, op. den waj of in loodsen, zou
volgens do bepaling der wet aanwijzing moeten
geschieden door de ambtenarenmaar in de prak
tijk gebeurt dit niet en is het. dc Havenmees-
tei die de ligplaatsen aangeeft. Zooals boven
gezegd, lossen booten met gestorte goederen of
met hout, gemeenlijk op stroom; alleen wanneer
zij bijv. een partij wijn voor den handel meebren
gen, moeten zij1 naar een douaneloods verhalen,
waar die onder haar toezicht wordt gelost;
daarna kan de boot weer naar de boeien gaan.
Is er geen plaats aan de douaneloodsen, dan
wordt de wijn op stroom gelost, doch dadelijk
in een geadmiteerde lichter geladen, welke dan
verzegeld wordt; dit geschiedt onder voortdurend
toezicht Van een ambtenaar.
Stukgoederen worden in den regel op den wal
of aan loodsen gelost; moet het wegens plaats
gebrek op stroom gebeuren, dan blijven ambte-,
naren aan boord, totdat de geheele lading ge
lost. is. Hierin zal het nieuwe ontwerp geen ver
andering brengen. Zelfs zal dit niet het geval
zijn voor booten met hout, a,l zou een of andere
boot. ook wel eens gezaagd hout aanbrengen,
waarvan volgens het ontwerp 75 cents per M3.
invoerrecht zal geheven worden. Dit hout zal
men ook op stroom kunnen lossen en zonder
voortdurend toezicht, omdat men een lading hout
maar niet zoo. wegmoffelt, en het recht voor
enkele planken te gering is om daarvoor te wil
len smokkelen. Inplaats van een vrijbiljet, zal
bij doorvoer een doorvoerbiljet, gelicht moeten
worden, wa,t totaal geen verschil oplevert.
Bij lossing aan den wal van gemengde ladin
gen stukgoederen, zooajs de traderbooten aan
brengen, die op Leith, Londen, Huil, Bordeaux
enz. varen, en een vaste ligplaats hebben met
vasten lichter of pakhuis, welke van douane
sluiting kunnen voorzien worden, houden de amb
tenaren, die tijdig zijn aangevraagd,na de in
klaring van het schip voortdurend toezicht; er
blijft dan ministens één. commies aan boord en
minstens een a,an den wal, de eerste om toe te
zien dat geune goederen frauduleus buiten boord
worden gelost, de andere om te waken dat niets
wordt weggevoerd vóórdat het gevisiteerd of ge
verifieerd is en het Rijk het zijne krijgt.
De lossing geschiedt nu op den wal mét do
cument, in den afsluitbaren lichter zónder do
cument, óf met Vergunning .op den wal; daarbij
is het voor het oogenblik onverschillig, of de
op de vrachtlijst vermeldje ïgoederen vrij van
rechten zijn of niet.
Ingeval de nacht, invalt vóórdat de boot ge
heel gelost is, en er wordt niet doorgewerkt,
dan worden de lu;iken op de ruimen der boot
gelegd en door de ambtenaren Verzegeld, In-
tusschen liggen nog ta] van goederen op den wal
de kostbare en gemakkelijk vervoerbare worden
in den lichter of het pakhuis geborgen, zelfs
al zou de „administratie" geen bezwaar hebben
tegen het. Kuiten blijven, en ,ook de hoogbelaste
en dus kostbare goederen gaan (denzelfden weg,
ook ter wille vhn de .veiligheid. Maar' er zijn
nog zeer veel andere artikelen, je veel om ze
hier op te noemen, welke als „walgoederen" zijn
betitelddezen mogen zonder toezicht va,n amb
tenaren op den wal blijven overnachten, hoe
wel de cargadoor der boot er toch bij laat wa
ken, om ze voor diefstal ,te behoeden. Nadat de
verificateur zich overtuigd heeft dat geen andere
dan walgoederen meer buiten zijn, verzegelt hij
den lichter of liet pakhuis en zijn de werkzaam
heden voor dien dag afgeloopen.
In deze wijze van handelen, waarbij aan den
handel vele faciliteiten verleend worden, zal wel
geen of geen noemenswaardige verandering ko
men bij invpering van het. nieuwe tarief. Van
de thans „vrije" goederen zullen zeker eenige,
zooals sommige soorten hout, eieren, mout, mar
meren platen enz., overgaan tot de belaste; zij
zullen dan, bij de bestaande .Voorschriften, geen
walgoederen meer zijn; maar zoo ,goed als vroe
ger de lijst, van walgoederen -waaronder toch
ve e eldste zijn langzamerhand is uitgebreid,
,a dan 'e Iffst wel weer grooter worden.
Immers, het
zijn meestal zware, dus moeilijk
Vervoerbare goederen nf j
-'«ij oi van.zoo geringe waarde,
dat smokkelen ook on dn- hm c i
nuuv.1 net. nieuwe tanei niet
zou loonen. En heeft de handel geen bezwaar
tegen het op den wal verblijven der goederen,
nog minder behoeft dat. bij de administratie het
geval te zijn. Want, vóórdat met het lossen der
boot is aangevangen, heeft de cargadoor zich
aansprakelijk gesteld voor de aanzuivering der
vrachtlijsten; hij moet er dus voor instaan, dat
men, dan moet de cargadoor voor elk collo f5.—
tige wijze zullen weggevoerd worden. Zouden er,
nadat de lossing is afgeloopen, colli te kort ko
men, dan moet de cargadoor voor elk colli f 5.—
betalen, en wordt bovendien eene boete van f 50.—
lot I 400. verbeurd. Dus al wordt nu voor som
mige walgoederen het recht iets hooger - voor
andere wordt het ook wel lager dan behoeft
ei ook om bovengenoemde reden geen vrees te
bestaan, dat de w al goederen 1 ijs t gewijzigd zal
worden.
Brutale inbraak. Sinds eenige dagen had
te Den Helder de politie er lucht van gekregen
dat een inbraak werd voorbereid in de villa aan
den Vijlsprong (Polderweg), bewoond door den
heer C. Kraakman. Zij was dus op hare hoede.
Twee politiemannen werden bij den heer Kraak
man ingekwartierd en wachtten daar sedert enkele
dagen en nachten den loop der dingen af.
Woensdag-middag ontving de heer Kraakman
een briefkaart, voorzien van het poststempel
Schagen, waarin hem werd bericht dat zijn te
Schagerbrug wonende zoen ernstig ziek was,
waarom zijn spoedige overkomst werd verzocht.
Met den trein van 7.15 avond vertrokken de heer
Kraakman en zijne echtgenoote van Den Helder,
en nauwelijks een kwartier later hoorden de in
de villa aan den Vijfsprong ingekwartierde agen
ten gerucht in het huis en konden zij daaruit
afleiden dat er ongenoode gasten waren binnen
gedrongen. Zij stelden zich verdekt op in de al-
coof, waar zij niet lang hadden gewacht, toen zij
een stem hoorden zeggen»hier zit de buit",
terwijl gelijktijdig aan de alcootdeuren werd ge-
morrreld. Van de binnenzijde wierpen de agenten
nu deze deuren open en zij bevonden zich van
aangezicht tot aangezicht tegenover een der in
brekers, zekeren C. H. Konijn, terwijl op eenigen
afstand in eene deuropening stond Arie Smit,
een gepasporteerd Indisch militair. Laatstgenoemde
haalde terstond een revolver voor den dag en
loste twee schoten op de agenten, onderwijl Konijn
den agent J. met een zware ijzeren bout, een
z.g. schapenpen, een slag in de maagstreek toe
bracht. De agenten maakten nu ook van hunne
vuurwapens gebruik en zonden den vluchtenden
inbrekers eenige kogels na. Door het opgeschoven
keukenraam, waardoor zij binnengekomen waren,
kozen Konijn en Smit het hazenpad, achtervolgd
door de agenten, die hen echter niet konden
inhalen en daarom in het huis terugkeerden, om
daar den toestand op te nemen.
Hier en daar werden sporen gevonden, die er
op wezen, dat de heeren naar geld gezocht hadden.
Zoo was de lade van een penantkastje uitgehaald
en omgewoeld en een karpet omgeslagen, waar
een luik in den vloer werd vermoed. Er was
evenwel geen geld in huis, dus viel er ook niets
te kapen.
Eater op den avond werd Konijn gearresteerd
in café Rust, een koffiehuis op Onrust, terwijl
Smit in zijne woning werd gevonden en van zijn
bed werd gelicht.
Voor den commissaris van politie geleid, bleven
beide aangehoudenen ontkennen, iets met den
inbraak uitstaande te hebben, doch ten opzichte
van Smit werd het overtuigend bewijs spoedig
gevonden, daar een der revolverkogels van de
agenten hem aan rug en arm hadden getroffen
en de kogel in den arm was blijven zitten. Met
oog op zijne verwonding werd Smit na de voor-
loopige instructie, die tot diep in den nacht duurde,
naar liet Ziekenhuis vervoerd, terwijl Konijn achter
slot en grendel werd gebracht, in afwachting van
zijne overbrenging naar Alkmaar.
Misschien heeft de lezer al reeds vermoed, dat
het bericht der ernstige ziekte van den zoon van
den heer Kraakman door de inbrekers verzonnen
was, met het doel de handen vrij te hebben. De
briefkaart is ongetwijfeld door Konijn te Schagen
op de post gedaan, daar deze zich daar Woensdag
bevond en met den middagtrein naar Den Helder
terugkeerde. Dv. H.)
Treurig ongeluk. De sneltrein Frankfort
Wezel heeft gisteren bij Hohenlimburg drie
schoolkinders overreden. De kleinen waren on
middellijk dood.
Ook een liefhebberijVele zonderlinge wedstrijd
uitdagingen hebben wij reeds geboord, maar die
waarvan thans sprake is, lijkt ons een novum.
Een dansmeester te Londen, mr. Helps,' had in
allen ernst een zijner collega's uitgedaagd tot een
walswedstrijd op de lange baan!
De geweldigste kruiser ter wereld.
Op de werf te Pembroke wordt een kruiser
gebouwd, die de Engelsche bladen den geweldig-
sten kruiser ter wereld noemen. Hij heet de
Defence en behoort tot het Minotaur-type, pas
ontworpen door Philip Watts directeur van den
scheepsbouw bij de Engelsche Marine. Het schip
heeft een waterverplaasing van 14,600 ton en
zal, met een machine van 23,560 paardenkrachten,
23 knoop kunnen loopen. Het wordt zwaar ge
pantserd, midscheeps zes duim dik (ruim 15 c. M.)-
De bewapening zal bestaan uit vier vuurmonden
van 23 c. M., tien van 19 c. M. en 28 kleinere
stukken.
De keizer der Sahara. Een vertrouweling
van Jacques Lebaudy, zich noemende keizer van
de Sahara, een zekere meneer Fritz Ohle, heelt
een brief geschreven aan het Berliner Tageblatt
over den tocht dien Lebaudy met zijn manschappen
thans op het punt staat te ondernemen. Zaterdag
a. s. zou Lebaudy met zijn bruid te Berlijn komen.
Hij zou vau Berlijn naar Londen vertrekken, waar
hij 2 Maart in alle stilte zou trouwen. De huwe
lijksreis gaat met twee schepen, de Maud en de
Frascita, naar Afrika. Elk der schepen heeft 20
kanonnen aan boord, vele geweren en een expe
ditietroep van 1000 man, aangevoerd door oud-
officieren uit Frankrijk, Duitschland, Engeland en
Zweden. Ondanks de zware bewapening gaat de
expeditie niet uit om oorlog te voeren. Neen, de
expeditie heeft een wetenschappelijk" doel. Men
zal met genoegen vernemen uit den brief van den
heer Ohle, dat de stemmm^" ondar de manschap
pen op dit oogenblik uitstekend is, en zich na de
beschrijving van de uitrusting niet verbazen, dat
die gekost heelt ongeveer achttien milhoen gulden,
zegge f 18.000,000.
Welke wetenschap de keizer van plan is in de
Sahara vooruit te helpen, vertelt de heer Ohle
niet; aan zijn bagage zou men zeggen vooral de
krijgswetenschap. De heer Ohle houdt er dan een
eigenaardige terminologie op na, die van de ge
bruikelijke afwijkt. Hij zal van den veldtocht van
de Russen en Japanners in Mantsjoerije dan zeker
ook als van wetenschappelijke expedities spreken,
want in Mantsjoerije wordt de krijgswetenschap
ook met vuur beoefend.
Dezer dagen heelt Lebaudy ook eens weer een
proces gehad. Ditmaal te Londen. Er was een
klacht tegen hem ingediend door den Engelschen
kolonel Graves, dien de keizer twee jaar geleden
te Londen had aangesteld tot «opperbevelhebber"
van zijn «keizerlijk leger", op een jaarwedde van
2000 pond sterling. Maar de heer Graves had tot
dusver geen cent ontvangen liet scheen wel, als
of Jacques I zijn veldmaarschalk geheel vergeten
had. De Londensche journalist Woodhouse, aan
gesteld tot hofdichter van den keizer der Sahara,
de man heeft werkelijk een gedicht gefabriceerd
op «liet nieuwe keizerrijk" had nog geen hono
rarium ontvangen. Zijn geestdrift voor den keizer
en zijn rijk was daardoor in die mate afgekoeld,
dat hij zich aansloot bij de klacht van den veld
maarschalk. De rechters waren evenwel van gevoe
len, dat er geen keizerrijk de Sahara bestond, en
dat deswege alle engagementen voor betrekkingen
in dat rijk nietig waren. Jacques 1 won dus het
proces.
Avonturen van Sarah Bernhardt.
In den winter van 't jaar 1881 maakte Sarah
Bernhardt 'n kunstreis door Amerika. Daar beleefde
zij nogal eens interessante voorvallen, welke zij
onlangs gepubliceerd heeft. Toen zij zich in St.
Louis bevond, drongen hare impresario's, Jowett
en Abbey, er op aan, dat zij hare kostbare verza
meling juweelen aan een juwelier zou afstaan om
ze op te knappen en te herstellen. Dit zou bij
wijze van reclame en gratis geschieden.
Na eenige aarzeling gaf de artiste hare toestem
ming, welke echter in een bittere ontstemming
veranderde. Zij merkte nl., dat de juwelier hare
verzameling met andere kostbaarheden van zijn
eigendom, had uitgestald, waaronder ook een
gouden cigarettenpijpje, een kleine met diamanten
bezette tabakspijp, een goudenbril en een menigte
ringen en armbanden, waarbij een groote^aankon
diging, dat dit alles aan Sarah Bernhardt toebe
hoorde In hare verontwaardiging begaf zij zich
naar den winkelier, om zich over de haar aange
dane beleediging te beklagen, doch de zaak was
reeds gesloten.
Haar toorn bedaarde echter aanmerkelijk, toen
zij den zelfden avond hare sieraden in uitstekenden
toestand, hersteld en wel, terugkreeg met als
cadeau het aan haar toegeschreven gouden ciga
rettenpijpje.
