Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
Agentschappen.
28ste Jaargang.
Woensdag 29 Maart 1905.
No. 8166.
«T '*k" 7
c. r*0*
AVONTUREN.
wei Tórc«?t r™ per 3 rrden p« IS'."
=e- eTe-r
Als Agenten van ons blad zijn aangesteld
Te OverschieDIRK VAK AMEN, (Tol),
Ta vi .i- KethelJ. DE BRUIN
«lwailr?,!',!l'Uren: Finna M> A" BBOEKMANS, Hoogstraat 37,
SCBIjÈdamsChV "dverteiitlën yoor de NIEUWE
Omstreken /onderin- l' Dagblad voor Schiedam en
-f^jonder prysyerhooging worden aangenomen.
Offlcieele Berichten.
Openbare Verkooping.
Algemeen Overzicht.
De oorlog in Oost-Azië.
FEUILLETON.
ABONNEMENTSPRIJS:
bla<e 7erfhijnt ^gelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen en
Afzonderlijke nummers^iTcent1' g'kmn™1
PRIJS DER ADVERTENTIëN:
Van 16 regels ƒ0.77 met inbegrip van bewijsnummer.
Elke regel daarboven 12i/j cent.
Driemaal plaatsen wordt tweemaal berekend.
Ingezonden mededeelingen 25 cent per regel.
Voor herhaaldelijk adverteeren worden uiterst bi 1
lijke overeenkomsten aangegaan.
Telefoonnummer 85.
Postbus no. 39.
des naliddZ 2 '"""S' 31 M"rt
Deurwaarder G. S° MONTFOoÏit" n"""1den
aaTT gel<t te '«kdope» P"b'iek
B'S'aarrTaats-9emaal biJ
aan
Wo4LclThnb<dehH-«fen b« hel
De °'"i' s""rb" "rieks.
kocht. n Onoeveer te 4 uur worden ver-
29 Maart.
^redesgeruehten.
._n o b°0n 'n de berichten uit Petersburg vrede
Londen afwisselen> ^looft men te
een Kot vredes,geruchten, hetgeen
teweeffh3^?611 dn,vdoed 0,P die Beurs te Londen
35 Pm' raC Z°° W€rd k'J' Lloyds gisteren slechts
nen^l e-nt betaald op de kans dat er bin-
op VreH ^aand V!rede ZaI komen> terwijl de kans
schu en dne 'naailderi °'P 70 guinjes ge-
b Litusschen seinen verscheiden Peter-
heeft 1 C0m'sPorl-den tendat de Tsaar besloten
van n o °°rl0g V0OTt te Zetteni de correspondent
<te "tandard voegt er bij, dat toen Witte zich
m e Voorstanders van den vrede voegde, de
vertin-, fm t00m.ig teev'oegde: „Ook gij! Dat
man S ?1C' Gli Zijt geen Yaderlandslievend
kei/i -iir §6nS denzelfden correspondent heeft
er dhelm laatstelijk den Tsaar tweemaal
zoi rf*1 g<igevcn' vrede te sluiten, maar de Tsaar
zoi a °pmerking gemaakt hebben, dat het lang
de TjUren V0CITda,t Lij dergelijke adviezen volg-
mn a b°°fd Van het Leterisburgsche persbureau
onm j Loohlredacteurs van dc bladen bij zich'
v„, n Lebben, om hen te verzoeken, geen on-
^rOerlandslievenden vrede te prediken; dat zou
Japanners maar aanmoedigen en hen aan
sporen, hooger eischen te stellen.
Een Oost-Aziatische vertelling.
69)
Lte man aan het hek had het schrijven mee
del' rnen. genomen, zeide hij, en de mon-
Zft.'ngf', boodschap overgebracht, dat de dame
h schrijven, wanneer het haar gelegen kwam.
at was Verre van geruststellend en mijinheor
n=er wist niet wat hij ervan denkcin
Allerlei gissingen verdrongen elkander to-tdat
J ten laatste besloet, zelf het huis der Bloe-
(|',r\s,. te bezoeken, terwijl hij erop aandrong,
"at Hilda ops' zou vergezellen, wat zij met tegen
in deed.
ut" Lok werden wij ontvangen door den-
eliden onverstoorbaren portier, die minder toe
schietelijk was dan ooit. Hij zou alle bood-
chappen overbrengen, zeide hij, doch wilde
11]ctoestaan, zelfs den tuin binnen te
gaan jVlijnheer Hemster gaf hem een brief, wel
en hij jj, het hotel had geschreven en na
enigen tijcl kwam de man terug met een stukje
papier, gelijk ik dat virojeger van hem ontvan
gen had. Het luidde:
„Lieve vader, maak u niet ongerust
Van het oorlogsterrein.
De militaire medewerker van de Kölnïsche Zei-
tung maakt uit den stand der Bussische achter
hoede op den oostelijken vleugel ter hoogte
van Sjwan-ten-sa, ongeveer 30 K.M. ten oosten
van het station Seu-ping-kai de gevolgtrek
king, dat generaal Linewitsj wellicht voornemens
is, den spoorweg langs te trekken naar Char-
bin. Hij moet dan het plan, om naar Girin op
te rukken, prijsgeven, want de weg van Kai-
juen naar die stad loopt noordoostelijk van den
spoorweg. Girin is rechtstreeks met den spoor
weg verbonden door een weg naar het stati-
op Kwan-tsjung-tse, op 175 K.M. van Kai-juen
en '220 K.M. van Charbjn, Als de Japanners
gelijk de jongste berichten aanduiden, werkelijk
hun hoofdmacht ten oosten van Kai-juen bijeen-
trekken, dan moeten de Russen niet te lang in
het front Seu-ping-kaiSjwan-ten-sa blijven, an
ders loopen zij gevaar, tot staan gebracht en uit
liet opsten omgetrokken te worden. Zij zouden
dan wellicht do,or de, Japanschc krijgsverrichtin
gen gedwongen worden, ,slag te leveren met het
front naar de verkeerde zijde. Dat de Japan
sch© leiders vastberaden genoeg zijn om zulk
een stouten maar veelbelovenden zet te wagen,
is bewezen; alleen zouden daartoe de Japansche'
troepen een zeer snellen marsch door de berg
achtige streek ten opsten van den spoorweg moe
ten verrichten.
Generaal Linewitsj bevindt zich thans, volgens
dezen schrijver, in de treurige noodzakelijkheid,
het ©ogenblik te moeten afwachten waarop zijn
tegenstander handelend wil optreden. In de eer
ste plaats moet hij nu trachten, een veldslag
te vermijden waardoor zijn verbindingslijn ge
vaar zou loopen. Door de rust, die hij zijn troe
pen heeft kunnen gunnen, zal de geest in het le
ger wel verbeterd zijn, maar men kan onmogelijk
aannemen dat het Russische leger reeds gereorga
niseerd is.
Van beteekenis pit dat oogpunt is, dat een
^ivisic-Go(mmaiidant, 6 brigade-commandanten en
o kolonels „wegens ziekte" teruggeroepen zijn,
terwijl 10 divisie- en brigade-commandanten en
regiments-commandanten nieuw zijn benoemd.
De verliezen in den slag bij Moekden geleden,
2ijn voor een deel wel oorzaak van deze wijzi
gingen m de bevelvoering, maar de slagvaardig-
der arldcrdeelen van het leger heeft er niet
k°n vcdkomen tevreden ep
ute ltete KK0g ,eenig<3 daeen te blijven.
Uwe liefhebbende dochter G
HiSa en nt'Z gaf 'hï Let aan
,n IU1J- D'J stapte in zijn rickshaw nw
wij in de onze De mannen trokken ons Voor
tot we bmten het gezicht waren van het nor
tiershmsje, toen nep mijnheer Hemster om halt
te houden. Hij stapte uit en vroeg, Qp mi
toetredende: 1 J
„Wel, Fremome, wat maakt gij ervan?"
De ptem, waarmede hij deze vraag deed tril
de en hem in het gelaat ziende, bemerkte ik
hoe bleek en ontdaan hij was.
„Och, er is niets uit te maken, mijnheer
Hemster, behalve dat de jonge dame, om eene
roden, welke mij niet bekend is, u 'angst wil
aanjagen en er in geslaagd schijnt te zijn."
„Fremorne," hernam hij, kijk eens goed naar
dezen brief. Hij is vandaag niet geschreven,
maar weken geleden en wel aan boord van
et jacht. Dat was ook het geval met dien,
welken gij ons hebt laten zien, hoewel ik het
oen met heb opgemerkt. Hij is geschreven met
©ene stompe pen, dezelfde, welke ze gebruikt
heeft yoor den eersten, maar die pen heeft
ze met meegenomen van boord en de inkt ook
met. Het arme meisje is zeker aangezet om
zoo te handelen door iemand, die er belang
bij heeft. Ik kan het geheim niet oplossen
doch hen er zeker van, dat zij zich niet in
da,t hms bevindt."
minder onder geleden. Ook de leemten, in de
getalsterkte der troepen teweeggebracht, zijn op
ver na niet aangevuld. Het aantal dooden, ge
wonden en krijgsgevangenen sedert 28 Februari
kan nu op 130.000 man worden begroot. Daar
tegenover staat, dan 48.000 man met 144 stuk
ken geschut het leger versterkt hebben, en dat
de spoorwegbewakingstroepen enz. een deel van
hun contingent aan Linewitsj afgeleverd kun
nen hebben. Maar in elk geval kan het Russi
sche leger ook in getalsterkte 't zeker nog niet
halen bij dat van den tegenstander, wiens tac
tische voorrang even goed bewezen is als zijn
betere algemeen© leiding.
In de hoogste militaire kringen te Petersburg
schijnt men meer en meer overtuigd te worden
dat Linewitsj verstandig zal doen, in geen ge
val een strijd aan te binden, maar van zijn troe
pen te redden wat er te redden valt, en een
beteren tijd af te wachten. Al moesten dan ook
Sachalin en Wladiwostok verloren gaan, de Rus
sen kunnen op den duur slechts in gunstiger
positie tegenover de Japanners komen als zij
er in slagen, den oorlog te rekken tot in een
vterre toekomst. Japan's crediet zal daar het
sterkst onder lijden, terwijl in die omstandigheden
Rusland op zeer goedkoope wijze den oorlog kan
■voortzetten. Intusschen moet men rekening hou
den met de zeer krachtige ptrooming in Rusland
zelf, die, ter wille van hinnenlandsche hervor
mingen tot eiken prijs op vrede aandrijft.
RUSLAND.
Het Russische Telegraafagentschap seinde gis
teren uit Tiflis, dat de in het district Gori ont
stane gisting een scherperen vorm krijgt en in
omvang toeneemt. De boeren in het dorp Semo-
goni besloten een deel van de landgoederen zonder
schadeloosstelling te hunnen bate te exploiteeren
en al hun aangelegenheden te laten behandelen
door uit hun midden gekozen vertegenwoordigers.
Nabij het station Michailwo had oen vergadering
plaats van boeren en arbeiders, waarin werd be
sloten om de overheid tot concessies te dwingen,
tegen haar geweld te gebruiken en de gebouwen
voor den openbaren dienst in de dorpen in brand
te steken. -
Staatsraad Wedenbaum, die belast is met het
onderzoek naar de nooden der boeren en den eco-
nomischen toestand van dezen is naar Gori afge
vaardigd wegens het dreigend karakter der onlus
ten. Ook zijn er troepen heengestuurd.
Het Telegraafagentschap verneemt uit Jalta
(in de Krim)Zondag-avond om zes uur begon
nen de onlusten opnieuw. Een menigte trok naar
den hoofdpolitiepost en de gevangenis. De po
litiepost werd vernield. Dertien gevangenen in
vrijheid gesteld. Een poging om de gevangenis
in brand te steken mislukte. De menigte ver
deelde zich daarop in groepen, die winkels enj
koffiehuizen ging vernielen. Tegen middernacht
waren verscheiden winkels in brand gestoken.
De brandweer werd het blusschen belet. Eenige
Ik sprong uit mijn rickshaw.
„Dat jzal ik spoedig weten", riep ik. „Ik
zal door de heining breken en de deur intrap
pen. Indien _er dames in het huis zijn, zal
haar 'gillen weldra hare tegenwoordigheid ver
raden. Wacht gij hier op mij."
Daarmede istemde hij dadelijk in en met eenige
moeite brak ik door het dichte struikgewas,
tot ïk bij het huis kwam. Bij den eersten blik
zag ik al, dat het ledig was. Ik behoefde niets
te Vernielen, want een raam stond open en
op de teenen door de breede veranda gaande,
dat de wachter mij niet hooren zou, bevond
ik mij weldra in eene kamer en was het ge-
heele huis te mijner beschikking. Een Europe
aan, di© niet met Japan bekend is, zou ge
meend hebben, dat het niet gemeubeld was;
ik 'zag echter, dat het nog juist in den toestand
verkeerde, als .waarin de gravin het had ver
laten. Op een klein tafeltje, ongeveer een voet
van den vloer, lag ©en briefje, gelijk aan dat,
hetwelk mij werd gegeven, toen ik daar de
eerste maal was geweest, benevens drie lange
repen Japansch papier, waarop in de taal va^r
het land bevelen waren neergeschreven. Ik las
ze met de grootste verbazing. Op het eerste)
stukje stond„Deze brief moet gegeven wor
den aan een jongen man, die hier komt en
Japansch en Engelsch spreekt."
Op het tweede: „Deze brief moet gegeven
worden aan een oudcjn man, die alleen En
gelsch ppreekt." Het derde luidde: „Deze moet
winkels verbrandden. Om vier uur 's ochtends
was de orde hersteld.
Gister werd nog uit Jalta geseindIn den)
voormiddag is een vergadering van arbeiders ge
houden. Verscheiden duizenden namen er aan
deel. Een verzoekschrift werd opgesteld, waarin
de afschaffing werd verlangd van alle wetten,,
die de burgerrechten der bevolking beperken, en
tevens aangedrongen werd op vrijheid van woord
en geschrift, van vergadering en werkstaking,
zoomede vrijheid van geweten, gelijke rechten
voor alle nationaliteiten en godsdiensten, onmid
dellijk vrede met Japan en vertegenwoordiging
van het volk. De volksvertegenwoordigers zou
den alle rechten van een wetgevende vergade
ring hebben ten einde te besluiten over de vol
gende vraagstukken: het sluiten van vrede met
Japan, arbeiderswetgeving, kosteloos onderwijs in
middelbare en hooge scholen.
Uit Simferopol zijn hier ook troepen aange
komen.
Het Telegraafagentschap verneemt uit Riga,
dat op last van Boelygin, den minister van Bin-
nenlandsche Zaken, in Lijfland Maandag de kleine
staat van beleg is afgekondigd.
ENGELAND.
Uit het Engelsche Lagerhuis.
In het Lagerhuis verklaarde Percy, in ant
woord op een vraag betreffende de corresponden
tie met Rusland inzake de oorlogscontrabande,
dat sedert het uitvaardigen van aanvullingsin
structies, door de Russische regeering in het
blauwboek, dat reeds gepubliceerd is, vermeld,
geen reden bestaat tot klagen over het optredenj
van de Russische marineautoriteiten.
Arnold Forster zeide in zijn inleiding van de
oorlogsbegrooting, dat het gevaar voor een in
val in Engeland geen werkelijk gevaar was. De
voornaamste plicht van het Engelsche leger was,
over de zee te strijden, en de eenige plaats,
waar een gevecht plaats kop. vinden, was waar
de Engelsehen grenzen hebben te verdedigen.
Wij moeten bevrijd worden van het idee, dat wij
op het punt staan te gaan concurreeren tegen
groote militaire naties. (Applaus.) Hij noemde
verschillende reeds aangebrachte wijzigingen op,
die gemaakt zijn opa de weerbaarheid van het
leger te verhoogen en zeide dat er tijd noodig
was om andere voorgestelde veranderingen tot
stand te brengen.
Lytton sprak over den toestand in Macedonië.
In een lange redevoering verklaarde Lansdowne,
dat er in de laatste jaren in zeker opzicht ver
betering viel waar te nemen, maar dat verdere
verbeteringen noodzakelijk waren daar de hui
dige toestand voor den Eupopeeschen vrede een,
blijvend gevaar opleverde. Hij keurde ten sterk
ste af het zelfstandig optreden van Engeland.
De toestand in Macedonië zou nooit verbe
teren, tenzij het iinancieele systeem in zijn
geheel herzien werd. Betreffende de door de
bladen verspreide mededeeling, dat Engeland in
Januari 1.1. voorstellen tot hervorming deed., ver
worden ter hand gesteld aan een jong meisje,
dat niets dan Engelsch spreekt." Er was ook
eene nauwkeurige beschrijving van Hilda, mijn
heer Hemster en mijzelven, zoodat de man aan
het hek zich niet kon vergissen, wat hij dan
werkelijk ook niet gedaan had. Hilda was er
niet geweest; haar brief was dus niet afge
geven.
Ik stak de documenten in mijn zak en ging
naar buiten door de groote deur, zeer tot ver
wondering van den portier. Men zal mij mis
schien beschuldigen te veel op Westersche ma
nier te werk te zijn gegaan, maar de om
standigheden schenen mij te ernstig toe om
veel praatjes te verspillen. Ik haalde dus een
revolver uit mijn zak en hield die den man,
tegen het hoofd.
„Schavuit!" zeide ik tot hem in zijne eigen
taal, „wanneer zijn die vrouwen van hier ver
trokken? Antwoordt mij naar waarheid, of ik
neem u als gevangene mee naai- de stad, waar
de bevoegde overheid u wel aan het spreken zal
krijgen."
Ik liet hem de strookjes papier zien, wel
ke ik in het huis had gevonden en het werd
hem terstond duidelijk, dat zijn spel verra
den was.
Wordt vervolgd.)
