1
Port- en Madeira wijnen.
lÉiiies,
rANCY-FAIR,
j Triple-Sec „Cointreau" I
c71. van oor en cfiroersveld 116.
Fijne en bro%e Beschuit
R00DE PORT,
Witte Port,
MADEIRA,
Spanje in Nederland
„In de Laars."
Reparatie aan alle Schoenen en Laarzen.
WAM ©JM MfiSS'SS
FEUILLETON.
Advertentiën.
voorstellende een markt in Spanje,
in de groote zaal der Officieren- Vereeniging,
op Woensdag 10, Donderdag 11, Vrijdag 12, Zaterdag 13
en Zondag 11 Mei.
Alle avonden in liet Spaansch Café Voordrachten, Dansen enz.
Opening Woensdag-avond 8 uur, entréa f0.50.
Uitstoomings-Inrichting, Stoom-
ververij en Chemische Wasscherij
Fabriek: Mitheaesserdijk, Delfstnven, Telephoon 3046.
ISS^ Aflevering binnen 8 dagen,
OPLEIDING VOOR EXAMEN EN PRACTIJK.
is verkrijgbaar B0TERSTRAAT 89,
en in bijna alle Kruideniers- en Coinestiblewinkeis.
X
X
X
X
X
Li
bekende goede
a fl.—f 130, f 180 en f2.—.
a f0 70, f 0-90, f 1.20, fl.40,
fl.80 en f2.—.
Fijnste liibc-eur. Alom verls.rijslaaar. -
ROTTERDAM, Westo Wagenstraat 25,
Zomerhofstraat 79. Telephoon 3045.
BUREEL vanW R Éj IJ F O Q Lid ie klasse v/h. Nederl.
Administratieve Controle. Ra HU 1 El Al My Instituut v. Accountants.
Kantoor: Groote Marht no. 6*. Telephoon no. 184.
SCHOENMAKER. SCHOEN HANDEL.
1 eeft ontvangen
onz.
enz.
M.AATW£jHH tegen denzelfden PMJTS.
zin jêj t vLagk.
Een hevige gasontploffing onder het
trottoir van den boulevard de Sebastopol te Parijs
heeft veel schade aangericht. Over een lengte van
500 meters was de straat overal vol scheuren.
Niet minder dan 23 personen werden gewond,
drie vrij zwaar, maar niemand levensgevaarlijk.
Tractementen van advocaten. Men
herinnert zich mogelijk de uitspraak van het Pa-
rijscher gerechtshof, die verbood aan de advocaten,
een salaris te eischen. Slechts een cadeau mag
geaccepteerd worden. Het gevolg is, dat de hee-
ren advocaten zich vooruit doen betalen, anders
mocht het hun eens gebeuren, als in het volgende
gefantaseerde gesprek tusschen een rechtskundige
en zijn cliënt.
Een heer Geachte meester, ik kom u be
danken en u feliciteeren. Ik heb u bewonderd.
Advocaat. O, u overdrijft-
Heer. In het geheel niet, ik herhaal u, ge
waart bewonderenswaardig. Z«o helder, zoo logisch,
zoo duidelijk. Ge hebt gesproken met een over
tuiging, een gloed, een waarachtige welsprekend
heidEerst door uwe rede ben ik gaan ge-
looven, dat de zaak werkelijk goed was en het
recht aan mijne zijde...
Advocaat. Och, mynheer, ik heb mijn
best gedaan.
Heer. Prachtig, prachtig in één woord. Wat
een schoone taak heeft een advocaatHet
recht te dienen en te doen zegevieren. Zelfs
wanneer het eens verdwaalt. Het is subliem.
Dank zij uw talent, win ik vijftig duizend francs.
Advocaat. Het verheugt mij, mijnheer, voor u.
Heer. Natuurlijk kunt ge op mijn dankbaar
heid rekenen. Laten we maar eens spreken over
het cadeautje.
Advocaat. Welk cadeautje
Heer. Dat de rechtbank mij veroorlooft u
aan te bieden, als dank voor uwe hulp.
Advocaat. O, dat heeit geen haast, later I
Heer. Neen, dadelijk (hij trekt een si
garenkoker uit zijn zak en opent
dien) het zijn sigaren van drie francs het stuk.
Ik heb dit kistje gestuurd gekregen om uw geluk
te wenschen, met den gelukkigen afloop van het
proces. Mag ik u er een aanbieden
Advo caat. Dat ishet cadeau
Heer, Jaik dacht u plezier te doen, ik
weet dat ge een liefhebber van rooken ben.
Advocaat. Duizendmaal bedankt voor de
bedoeling. Maar zoo het u hetzelfde is, zoudt ge
me dan in plaats van een sigaar, niet een bief
stuk willen geven
Heer. Een biefstuk
Advocaat. Een biefstukjeof wat sarines
of wat aardappelen.
Heer. Ik beprijp u niet.
Advocaat. Ik zal het u uitleggen, (h ij
staat op en opent een kast, waarin
allerlei dingen): Gij ziet deze kast
Het zijn de cadeautjes van mijne cliënten uit
dankbaarheid voor de diensten, welke ik hun
bewezen heb. Een beetje van alles een ruikertje
viooltjes, een flesche Eau-de-cologne, een zak met
bonbons, zeep, tandeborstels, een photographie
met handteekening, een paar bretelles, entrëe-
biljetten voor een schilderij- en meubelten toon
stelling. Gisteren heb ik mijn keukenmeisje naar
den slager gestuurd om vleescti voor het middag
maal te koopen. Ter betaling had ik haar deze
doos papieren boorden en manchetten meegegeven.
De slager heeft de boorden niet aanvaard en het
vleesch geweigerd.
U begrijpt, zoo u me wat vleesch kon geven of
wel(fluisterend) een paar bonnetjes voor
broodDank zij de Parijsche rechters heb ik
in twee dagen niets gegeten
De haai en de hotelhouders der
Adriatische Zee. Hoewel sinds lang bekend
is, dat op het vangen van haaien een premie staat,
en menigeen een aardig stukje brood verdiende,
met het verdelgen van genoemde, gevaarlijke
vischsoort, wist men toch niet tot welk doeleinden
de haaien aangewend werden.
In Napels is groote navraag naar haaien, die
werkelijk tot wetenschappelijke, anatomische en
microscopische studiën noodig zijn. in Canada
3)
Indien gij -zorgt, dat zij Donderdag-avond hier
zijn" e.i de hand, die hij uitgestoken had,
beefde door zijn heftigheid „zal ik u. Vrij
dag-middag vijf honderd dollar als belooning
geven; en als het gegaan is, zonder dat er
ruchtbaarheid aan is gegeven, zonder schan
daal of" en hier ts prak hij zachter „on
aangenaamheden en onrust voor mijn vrouw,
zal ik de s-om verhoogen tot duizend dollar. Is
dat niet goed betaald?" vroeg hij, pogende een
luchtigen toon aan te slaan, wat echter niet bij
zonder goed lukte.
„Zeker" was mijn kort, doch eerbiedig ant
woord. -
Mijn belangstelling in de zaak was hierdoor
niet weinig verhoogd en ik wilde de deur .uit
gaan, toen hij mij tegenhield en zei
„Nog een oogenblikik heb niet willen voor-
uitloopen op uw oordeel door eenige gissing
of gevolgtrekking van mijzelf; maar wanneer
gij de zaak hebt onderzocht en daaruit een ze
ker stelsel in elkaar gezet, omtrent do vermoe
delijke toedracht, zou ik gaarne hooren, wat
worden prijzen uitgeloofd om de vischvangst te
beschermen, daar de haaien de roovers der zee
zijn en de kabeljauwen, haringen, enz. van de
kusten verjagen. In Triëst stelt het burgerbestuur
een premie op elk haaienhoofd, ter geruststelling
der badgasten aan de Adriatische Zee. Daar er
er zich nooit een haai in die streken vertoont,
zal Triëst er niet arm van worden, en het baden
en de bootvaarten kunnen veilig plaats hebben.
Slangenvereerders. V,an alle wezens
op aarde is wel de slang 't meest akelige. In
den aanblik, de bewegingen, de levenswijze ,van
die dieren ligt iets geheimzinnigs, iets vreeselijks
en zocmls nu ten allen tijde onbeschaafde vol
keren ook het vreeselijke vereerd hebben, zoo
zijn er ook nog tegenwoordig slangenvereerders
aan de westkust van Afrika, in het negerrijk
D-ahomeh. De slang, die hier aangebeden wordt,
is niet vergiftig en behoort tot het soort der
Boa Constriqtor. Haar ter eer heeft men bij
zondere tempels gebouwd, die tocjh zoo eenvoudig
zijn als de hutten der inwoners. Een Franscjhe
arts bezocht in 't jaar 1860 een heiligdom van
deze soort. De tempel ligt in de nabijheid der
stad en is door reusachtige boomen omringd.
Hij is rond, heeft ongeveer .10 voet hooge klei-
muren en een kegelvormig houten dak. Toen
de arts den slangentempel binnentrad, waren er
zoowat 100 slangen in. Eenige hadden zich om
de zuilen van 'tdak gewonden, ondere hingen
met den staart aan den dwarsbalk van het ge
bouw, schommelden heen en weer en keken met
saamgeknepen oogen naar den indringer. Weer
andere lagen opgerold op den grond of slingerden
zich om penige op den grond .liggende negers,
die hun hunne ve ree ring brachten. Ofschoon de
dokter wist, dat die slangen niet gevaarlijk wa
ren, voelde hij toch een akelige rilling over hem
(heengaan en verliet hij deze zeldzame plaats
zoo spoedig mogelijk.
Daar de tempel steeds twee open deuren heeft,
gebeurt het niet zelden, da-t men die slangen
in de straten der stad Wijdah ontmoet. Als een
neger zoo'n heilige slang ontmoet, spreekt hij
haar eerbiedig aan, knielt bij haar neer, kust haar
en neemt haar dan voorzichtig in zijn armen,
om haar in den heiligen tempel terug te dragen.
Ontmoeten hem op weg daarheen andere inwo
ners, d an werpen zij zich op den grond, bestrooien
den kop van den slang met ptof en bidden, dat
hun lichaam door het heilige dier bezield mag
worden. Wee den vreemdeling, die uit onwetend
heid of onverstand een van die dieren plagen
wildehij zou zijn leven niet zeker zijn 1
Zoo had eenige jaren voor de aanwezigheid
van den Franschen arts een reiziger op het
plein van het dicht bij: Wijdah gelegen Fransche
fort, een heilige slang gedood, in de meening,
dat hij een gewone slang voor zich had. Niet
tegenstaande men dezen misdaad geheim wilde
houden, kwamen de fetischpriesters, die over
de dieren waakten, het toch te weten en er
was nu een zwaar geldoffer noodig om ze tot
kalmte te brengen en het voor het volk te ver
zwijgen. Ware het in de straten der stad ge
beurd, dan zou de vreemdeling er zeker voor
Vermoord zijn.
I
a f 1.30 en f2.20.
gij jer van denkt."
„Het zal mij een genoegen zijn, dat met u
te besoreken" antwoordde ik; .en ziende, dat
hij geen verdere opmerkingen te maken had, ging
ik met hem mede naar boven.
Het huis was schitterend en de trap maakte
er niet het mins-te fraaie gedeelte van uit. Wan
neer men dien opging, rustte het oog overal
op prachtig gesneden houtwerk en kunstig ge
weven klëeden, daarbij de glans van al het ko
per en de zachte gloed, die verspreid werd
door het licht, dat door robijnkleurig glas naar
binnen drong; dit alles maakte een overwel
digenden indruk. Boven was een ruime, vier
kante hal of portaal, waarin verscheiden sofa's
geplaatst waren, terwijl de vloer belegd was
met veelkleurige, kleine tapijten; aan de eene
zijde gaf een halfgeopende portière toegang
tot een vertrek, ingericht met even groote
weelde, als waardoor het overige deel van het
huis werd gekenmerkt, terwijl zich aan het
andere eind een gesloten deur bevond, waar
mijnheer Winchester op toetrad.
Ik volgde hem op een kleinen afstand, toen
een jonge- man van boven komende, tusschen
ons in trad. Mijnheer. Winchester draaide zich
in eens om en vroeg hem: „Gaat ge uit?" dit
werd. gezegd op een toon van gezag, waarin
niets te bespeuren viel van de hartelijkheid tus
schen Vader en zoon.
De jonge man, iemand vlan een goede leng
te en flinke houding, bleef staan met iets
GeopendDonderdag, Vrijdag, Zaterdag en Zondag van 2—5 en van 7—10 uur. Entrée
Donderdag-avond, Vr(jdag-avond en Zaterdag-avond f0.25, overigen ty d fO.10.
ABONNEMENTSKAARTEN f 1.25.
HET BESTUUR.
ROELOFF's
Agentuur voor Schiedam: Firma WAHA HfilJLIGERS, Hoogstraat 194.
Inrichten, bijwerken, in orde brengen, controleeren en geregeld bijhouden van
administratiën van welken aard ook. Leeraar in Staathuishoudkunde
en Statistiek, Boekhouden, Handelsrekenen en Handelsrecht.
Heeren Chroom-Kransbottines
Bottines uit een stuk
d Rijgbottines
Gespschoenen
Heeren Krans- en Rijgbottines
3
3 3
a.
fD 2-
TT
f4.50
-4.50
-4.50
-4.50
-3.50
Gespschoen. en bottines uiteen stuk -3.50
Rijgschoenen-2.50
Schoenen met elastiek-2.75
Zijden Pantoffels-2.
Werkmansschoenen fl.90, 2.10, 2.25 en 2.40
Dames Chroomlaarsjesf3.90
schoentjes-2.90
Kamgaren laarzen-2.40
d Stoffen laarzen f 1.60 en -2.25
Pantoffels-Len -i.10
Kinderschoenen en -laarsjes. -0.25 en -0.40
Sterke schoollaarzen fl.40, -1.60 en -1.90
Bruine, Zwarte en Witte Gummischoenen -0.60
Een groote partij Sport- en Fietsschoenen
f 0.70, 1.10, 1.40 en 1.70.
X
X
X
X
Vreemds en aarzelends over zich.
„Gaat u?" Vroeg hij, geen notitie van mij
nemende of wellicht mij ook niet ziende, daar
ik Verscheiden voeten van hem af stond en
een weinig in de schaduw.
„Wij dienen straks ons wel even te vertoo-
nen bij de Smitten", antwoordde mijnheer Win
chester. I I
„Zoo, neen, ik ga niet uit" zeide de jonge
man en zich omdraaiende, ging hij de trap
weer op.
Mijnheer Winchester keek hem ma; het was
maar een oogenblik, doch voor mij, die ge
woon is te letten op de kleinste bijzonderheden
in iemands wijze van doen en uitdrukking,
sprak er uit dien blik iets, waaruit alles viel
op te maken.
„Is dat uw zoon" vroeg ik, naderbij hem
komende.
„De zoon van mijn vrouw" antwoordde hij,
en zonder mij in de gelegenheid te stellen yer-
dere Vragen te doen opende hij de deur, waar
voor hij stond en liet mij in.
Een lange, elegante vrouw van middelba
ren leeftijd zat voor haar spiegel; de laatste
hand werd aan haar rijk toilet gelegd, door
een jonge vrouw, die naast haar op den vloer
knielde. Een interessante schilderij, niet ora
al de kenteekenen van weelde en pracht, die
uit alles spraken, maar om de uitdrukking van
die twee gezichten, welke, hoewel geheel ver
schillend in vorm en misschien behoorende
tot de twee uitersten in de maatschappij, bei
den opvallend waren, zoowel door de kracht en
zelfstandigheid, die er van uitstraalden, als
door den blik van diepe zorg en onderdrukte
angst, waardoor beider gelaat werd overscha
duwd. j
De jonge Vrouw zag ons het eerst en stond
op; hoewel zij een nederige positie bekleedde
en gewoon was, hoog op te zilen tegen haar
omgeving, was er toch een buitengewone be
koring in haar geheele houding, waardoor men
haar onwillekeurig met de oogen- volgde. Lang
kon ik mij echter niet aan dit genoegen over
geven, want het volgende oogenblik had me
vrouw Winchester ons in den spiegel gezien;
zij rees op met een koude majesteit en in het
volle bewustzijn van haar rijpe schoonheid en
met haar indrukwekkende gedaante, kwam zij
naar ons toe met langzamen tred, kalm en rus
tig. Welke aandoeningen de zaak ook bij haax
hadden opgewekt, zij werden niet gekenmerkt
door dezelfde hartstocht en gebetenbeid als die
van haar echtgenoot. Maar waren zij minder
scherp Eerst dacht ik van niet, doch daarna
begon ik te twijfelen. Mevrouw Winchester was
al dadelijk een raadsel voor mij1.
Wordt vervolgd.)
