Dagblad voor Schiedam Omstreken. 16Z1M. DE OORLOG. Haar vriend. 28ste Jaargang. Vrijdag 4 Augustus 1905 No. 8271 feuilleton. Algemeen Overzicht. Binnenland. 43) ABONNEMENTSPRIJS: Dit blad verschijnt dage.ijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen, en kost voor Schiedam per 3 maanden ƒ1.35, per maand 45 cent en per week 10 cent. Franco per post door geheel Nederland ƒ2.per kwartaal. Afzonderlijke nummers 2 cent. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau Boter- straat 50 en bij alle Boekhandelaren, Postdirecteuren en Brievengaarders. BureauBOTERSTRAAT 50. PRIJS DER ADVERTENTIëN: Van 16 regels ƒ0.92 met inbegrip van bewijsnummer. Elke regel daarboven 15 cent. Driemaal plaatsen wordt tcueemaal berekend. Ingezonden mededeelingen 25 cent per regel. Voor her h aaldel ij k ad verteeren worden uiterst b i 1 - lijke overeenkomsten aangegaan. Telefoonnummer 85. Postbus no. 39. Voor de op a.s. Dinsdag 8 Augustus te houden verkiezing van een Lid van den Gemeenteraad in "•strict III, wordt door ons met den meesten aandrang aanbevolen, de heer G. KLEIN aftredend lid van den Gemeenteraad. Het stembureau is geopend van 8 tot 5 ure. 4 Augustus. De vredesonderhandelingen. De topic of the day is vtoorzeker de nan- °mst Van Witte, den Rjussdschen vredesonder- '1,(ndelaar, te New-York. Deeds gisteren schreven wij, dait men geen to groot© Verwachtingen van een aanstaan den Vrede moest koesteren, daar er in de laat- ®te daigen Velerlei aanwijzingen zijn, voor het ^'et-slagen der onderhandelingen. Veel opzien bairen de uitlatingen- van Witte aan boord van de Kaiser Wilhelm. Witte heeft tveer eens duidelijk doen uitkomen hoe de Rus- s©n nog steeds de Japanners geringschatten. Hij verkleinde het gewicht van de Russische Nederlagen, welke nederlagen, Volgens hem, niet "Neebrachten, dat Japan zulk een overwicht ad Verkregen dat Rusland het als een werke- geduchten vijand was gaan beschouwen, merkte op dat de Japanners vier malen Zoo ver hadden moeten oprukken als thans ten e'nde den vrede te 'kunnen opdringen). Hét gros Jari de Russen hechtten pan den oorlog niet et gewicht, dat Europa eraan toeschreef, maar ekeken |hem als een verren kolonialen n 0 r 1 o g, die de Veiligheid des lands niet be zigde. Niettemin zou hij alles doen om vrede D' slujten, maar de. Japanners moesten ovter- Ulgd zijn, dat vrede voor Rusland wel wen- S(-'helijk, maar niet onmisbaar was. Rusland zou N'>rinK.r Voorwaarden aannemen, welke ook maar eh schijn hadden van 'zijn eigenliefde te kwetsen). 'Dot zoover Witte. Reeds vóór den oorlog heeft Rusland de groote ^°"t begaan de weerkracht Van de Japanners onderschatten, hetgeen ten gevolge had, dat island geheel onvoorbereid dep strijd moest a,"mvaarden. Gedurende den oorlog vielen er bo- ^'ndien tal van nederlagen te, vermelden, wel- e m, hoofdzaak te wijten waren aan de on- erschattin;g van Japan's macht. III. Wanneer het vóór zeven regent, is het oór elven helder". Dit spreekwoord is in //""'burdije evtenmin altijd waar pis in andere h na (se u van de wereld. Maar Vandaag hield regen op en de (zegevierende zon ver- 'neen, de wolken voor zich uitdrijvende, of N, verheerlijkt, aan haar zegekar ketenend. 'De met sneeuw bedekte bergtoppen wer en rooskleurig, de vallei werd met een gou- J1' sluier gedekt, de gezwollen Rampio ge- c een stroomend vUur, ,en de heuvelhelling oin, de olijfwouden, de hoornen in. den kas teel- di'N glinsterende» met duizenden brillanten; j e fmikelden ,ook op de bloembladen, terwijl nizjohtige, stralende wolken uit de aarde ^Prezen, blonk de hemel in allerlei tinten van ni f1W' vau zac,bte blauw der vergeelmij- T iv'*0' donkere blauw der ridderspoor, va m Zd^ uaar Det landschap, (droomende n Maria Dolores en over haar profetische» scneidsgpöet) toe» hij de» gezichteinder be- 'Rusland's marine is thans gröotendeels ver nietigd, het leger is gedemoraliseerd en de bin- nenlandsche toestand in het Tsarenrijk is mede door den oorlog uiterst kritiek geworden. Moe een man als Witte in de tegenwoordige omstandigheden durft spreken van „ee,n verren kolonialen oorlog, di© de veiligheid des lands niet bedreigde", is een raadsel. W|aar de Russische gedelegeerde ook mank gaat aan de groote; fout van zoovelende ge ringschatting van Japan, is natuurlijk te ver wachten, dat de reedsi zoolang gewenschte vrede nog geruimen tijd zal uitblijven. Naar de New-Yorkshire correspondent van de Lokal-Anzeiger meldt, heeft Sato, de spreekbuis van Komoera, zich eergisferen-ochtend laten ver leiden tot een uitval tegen Rusland, die met het oog 'op zijn zending verba-zing wekt. Na dat jhij jn het licht had gesteld dat zelfs Roo sevelt slechts (de grove trekken van de Japan- sche vtoorwaarden ikende, noemde hij de ver klaringen di© (Witte; bij zijn inscheping gedaan had, bluf en vervolgde,Ik zou er nadruk op willen leggen dat de Japansche ejschen in over eenstemming zijn met de wejischen vbn het volk, waarmede, vlolgenis de grondwet, rekening dient gehouden te jworden, terwijl de, Russische ver tegenwoordigers: de gif ge vaardigden zijn van een regeering, die (haar vjolk over de, gebeurtenis sen op jhet oorlogsterrein in het onzekere la,at en de «neeningen vian dat volk minacht. Witte heeft pan zijn kant aan de persmannen! in het fluarantafneistation verzekerd, dat de, Ja panners, op grond vian hun overwinningen, Rus land nog ilang niet ate' een. te verwaarloozen grootheid mochten (beschouwen. Die overwin ningen hadden ple Japanners,, in) het oog van de Russen, fiog niet tot te vreezet! vijanden ge maakt. Trouwens, pver het algemeen, onderschat de wereld iRusland's latente macht. Het spreekt .vanzelf, dat. de Amerikaansche bladen allerlei min, of meer geklemde interviews bevatten, waarvan, men de waarde kan bepalen, als, men, weet dat Witte geen Engelsch kan spreken. Roosevelt's vertegenwoordiger, die de Bussen ontvangen \heeft, waarschuwt tegen de tegenwoordige en toekomstige berichten in Ame rikaansche kranten pver de onderhandelingen, en noodigt (het publiek uit, alleen Vertrouwen te stellen ju ambtelijke Russische, communiqués, welke ujtteraard echter nog zullen uitblijven, zoolang de gevolmachtigden nog niet met el kaar zijn bijeengekomen. Volgens de Evening Post heeft Sato naar aan leiding van Witte's verklaring gezegd Ik zie daarin niets dat zou aangeven, dat Witte geen volledige volmacht heeft om vredesvoorwaarden aan te nemen. Het is mij duidelijk, dat zijn be slissing den Tsaar zal binden. Naar schatting heeft de oorlog Japan tot heden dagelijks twee milioen jen gekostd. i. in het geheel 500,000,000 dol lar. Sato wilde niet zeggen, welke schadevergoe ding Japan zou eischen, maar merkte op Wan neer een land een schadevergoeding eischt, is het schouwende, plotseling opsprong en ,zich voor het voorhoofd sloeg. „Bij Jupiter", mompelde hij, „ik had het bijna vergeten I" Het gezicht vloor het meer had hem plotseling herinnerd, dat hij vandaag lunchen moest te Roccadore bij Lady Blanchemain. Hij viond zijne bloedverwante ,in een japon Vol witte kant, heftig .haar waaier bewegende en ovter de warmte klagende. Want, zooals Annunziata Voorspeld had, was het veel war mer geworden. „Wanneer dit .zoo doorgaat, neem ik de Vlucht", zeide zij. „Ik vlucht re gelrecht naar de stad en maak mijn huis In, orde Voor de season. Wanneer komt gij?" „Ik kom niet"; zeide John. „Ik houd wel van' jd'ie stad in den herfst en in den winter, wanneer het te donker ,is om al het leelijke te zien, maar de hemel, beware mij Voor Lon den in den zomer." „Gekheid", zeide lady Blanchemain. „Lon den is de mooiste stad van Europa het is grootsch. En het is de eenige plaats waar men nette lui vindt." „Jawel", zeide John, „maar zooals in Nizza en in Hamburg zijn er véél te veel Engel- schen bij. En te veel joden." „O, joden kunnen heel aardig zijn, wanneer zij maar niet joodsch doen," zeide Lady Blan chemain edelmoedig. „Ik ken er eenige, di© waarlijk (heel aardig zijn. Ik hoopte reeds, dat je mijn trouwe bezoeker kon zijn op mijn, Zon dagnamiddag©»/' gebruik op een veel grooter bedrag te staan dan de som die werkelijk uitgegeven is. RUSLAND. De Daily Telegraph verneemt uit Petersburg Ignatiëf is van een inspectiereis in zuidelijk Rusland teruggekomen en heeft te Peterhof de bevestiging gebracht van den onrustbarenden staat van zaken. Hij voorspelde een bloedige omwente ling als de verlangde hervormingen uitbleven of niet verder gingen dan Boelygin's ontwerp. Igna- tiëf's verklaringen hebben indruk gemaakt te Peterhof. De Tsaar gaf er echter zijn meening niet over te kennen. ZWEDEN en NOORWEGEN. Engelsche dagbladcorrespondenten seinen uit Kristiania en Stockholm, dat de aigemeene indruk dien het nieuwe Zweedsche kabinet maakt, is dat het er in zal slagen, de Noorsche kwestie in der minne te schikken. De houding van de Noorsche pers blijft inmiddels terughoudend. Reuter seint uit Stockholm d.d. 3 Augustus De buitengewone Rijksdag is heden gesloten. DENEMARKEN. Keizer Wilhelm is gister-ochtend om 10 uur op de IlohenzoUern ran Kopenhagen naar Sass- nitz vertrokken. ENGELAND. - Bij de behandeling van d.e begrooting van Bui- tenlandsche Zaken in het Lagerhuis zeide gisteren Sir Charles Dilke (lib.), dat er geen reden was voor de buitengewone paniek betreflende den toe stand van buitenlandsche zaken die er eenige we ken geleden in Engeland en meer nog op het vasteland geheerscht heeft. Van het verbond met Japan sprekende, zeide hijHet is voor Engeland nu onmogelijk om zich geheel te .houden buiten de vredesvoorwaarden, die bij het einde van den oorlog tusschen Rusland en Japan bepaald zullen worden, maar even onmogelijk is het in ernst te denken aan het wilde plan van een volkomen of- en defensief verbond met Japan over de geheele wereld. Het doel van de overeenkomst, waartoe men moge komen, moet blijkbaar zijn den sta tus quo bevestigen. Lord Edm. Fitzmaurice (lib.) sloot zich bij Dilke aan en legde nadruk op de. noodzakelijkheid van continuïteit in de buitenlandsche politiek en van de handhaving van het verbond met Japan. Graaf Percy (onder-secretaris vau Buitenland sche Zaken) dankte voor den vriendschappelijken toon der beraadslaging. Hij zag daarin een aan wijzing voor continuïteit iu de buitenlandsche politiek. Het ging niet aan, zeide hij vervolgens, om onder de gegeven omstandigheden de grootere kwesties, door Sir Charles Dilke aangeroerd te behandelen. Het zou ook nergens dienstig voor wezen om op 't oogenblik te spreken over veran deringen, die er in den toestand in het Verre Oosten kunnen komen als gevolg van den oorlog, of over veranderingen, die 't wenschelijk zou zijn „Ik ben geen man voor gezelschap", zeide John. „Ik houd er niet van te patron,iseeren en tafelschuimers om mij heen te zien, en ik' word ook niet gaarne, gepatroniseerd, even min als ik zelf tafelschuimer zou willen zijn." ,,Is dit het begin en, het einde van ons ge zelschapsleven in, Engeland vroeg Lady Blan chemain sarcastisch. „Zoo ver als ik lh,et zag, ja", zeide John. „In Krim-Tartarije wordt diegene geëerd, die de langste |h,aarstaart heeft, en, in het gezelschap- lev'en in, Engeland is het al evenzo©. Iedereen die je daar ontmoet is overtuigd, dat zijn, staart korter of langer is Man, de uwe en onwille keurig of met opzet, grover of verfijnder buigt hij zich dus of zet een hooger borst. Ik kan, het onmogelijk vermakelijk vinden." „Maar dat zult ge ovferal zien, waar men,- schen wonen," zeide Lady Blanchemain. „Het eenige verschil ligt in, de kwaliteit van de haar- staart. Dus blijft ge te Sant Alessina?" „Voor het oogenblik, ja", antwoordde John. „Totdat", vroeg zij. „O, totdat zij mij wegzendt of zelf weggaat", zeide h,ij", en mijn dwaas paradijs een onver mijdelijk einde neemt." Lady Blanchemain lachte een zachte rus tige Lach van tevreden, vermaak. „Ga mee lunchen", zeide zij, haar blanke, fraaie hand op zijn, arm leggende, „en vertel mij er alles van." En toen zij aan biaar tafel zaten, een ronde. in het verbond met Japan aan te brengen. De minister was 't er mee eens, dat de aigemeene toestand van Europa geenerlei bijzondere reden voor bezorgdheid geeft en veel minder reden tot bezorgdheid zou geven, zonder de onnoodige ver nuftigheid van onverantwoordelijke menschen, die voortdurend Engeland Macchiavellistische beweeg redenen toedichten, waaraan wij volmaakt on schuldig zijn. In het vervolg van zijn rede zeide de minister, dat de regeering bleef bij wat zij vroeger reeds te kennen heeft gegeven betreffende het binnen dringen van een vreemde mogendheid in de Per zische Golf (nl. dat Engeland dat niet dulden zou.) Verder deelde hij mede, dat de Engelsche en de Fransche regeering met elkaar in gedachten- wisseling zijn geweest over den gezamenlijken aan leg van een spoor van het Jangtsedal naar het bekken van Stsjwan. De onderhandelingen zijn nog niet afgeloopen. maar de minister hoopte, dat zij spoedig tot een bevredigend slot zouden komen en de spoorweg onder toezicht van beide regee ringen aangelegd zou worden. De bladen nemen een brief van generaal Bulier op, die het betoog van Lord Roberts, dat het Engelsche leger sedert den Boerenoorlog ach teruit is gegaan, in het algemeen ondersenrijft. Van de Kouiuklijke familie. Uit Soestdjjk wordt gemeld De groothertogin van Mecklenburg vertrok gis teren-ochtend met den D-trein van 7.4(j, die expres te Baarn stopte. De koninklijke familie deed H. K. H. uitgeleide tot den trein. Ook de burge meester was aan het station aanwezig. Het Koninklijk Echtpaar vertrok om 7 uur per auto naar het Loo. De Crisis. Een der bladen meldt, dat de Woensdag gedane mededeeling, waarbij, in verband met een oplos sing der crisis, namen werden genoemd, onjuist is. Mocht dit bericht doelen op mededeelingen in liet Vaderland, dan willen wij, schrijft dit blad, nog wel even bevestigen le. dat een oplossing der crisis in voor vrijzin nigen gunstigen zin binnen enkele dagen te wach ten is. 2e. dat vrijwel zeker is, dat de heeren Staal, Veegens en Rink deel zullen uitmaken van een te vormen Kabinet 3e. dat de heer Goeman Borgesius heden aan H. M. de Koningin het resultaat heeft medegedeeld van zijn voorbereidend werk om tot een oplossing der crisis te geraken. 1 I Ij) De Sjah van Pcrzië. Het bezoek van den Sjah van Perzië aan ons land is, zoo het dit jaar al niet geheel achterwe ge blijft, althans deze maand ni -t meer te ver wachten. met bloemen versierde tafel, aan een vc-ïister in een hoek van de koelie eetzaal van het Vic toria-hotel, vroeg zij: „Waarom noemdet. gij 't een dwaas paradijs?" „Wel, omdat ik verliefd ben", antwoordde, hij. „Ls het wezenlijk waar?" vtorschte zij, heim wantrouwend en gelijk vroolijk aanziende. „Het is maar al. te waar", zuchtte hij. „Wat ben ik dan een oude tooverheks ge weest l" zeide zij vloldaan. „Mijn hartelijke ge luk wenschen", veegde zij er bij. „Ik ziou liever gecondoleerd worden", zeide hij diep treurig. „ALlons done! Schep moed", lachte zij vfoo- l.ijk. „Er zijn mannen gestorven en in het graf verteerd, maar niet van liefde." „Ik betwijfel het", zeide John. „In alle geval zou dit nog bewezen, moeten worden." „In alle geval zijt gij nog niet dood," meen de zij. „Neen", gaf hij haar toe, „ofschoon, ik bijna wenschte, dat ik het maar was." „Meent gij,idat zij je heeft afgewezen?" vroeg zij verschrikt. „Die noodzakelijkheid is haar bespaard", zeide John. „Ik heb haar niet gevraagd en ik zal 'het nooit doen- Ik heb geen geld." Wordt vervolgd

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1905 | | pagina 1