Dagblad voor Schiedam Omstreken.
16Z1M.
DE OORLOG.
Haar vriend.
28ste Jaargang.
Vrijdag 4 Augustus 1905
No. 8271
feuilleton.
Algemeen Overzicht.
Binnenland.
43)
ABONNEMENTSPRIJS:
Dit blad verschijnt dage.ijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen, en
kost voor Schiedam per 3 maanden ƒ1.35, per maand 45 cent en per
week 10 cent. Franco per post door geheel Nederland ƒ2.per kwartaal.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau Boter-
straat 50 en bij alle Boekhandelaren, Postdirecteuren en Brievengaarders.
BureauBOTERSTRAAT 50.
PRIJS DER ADVERTENTIëN:
Van 16 regels ƒ0.92 met inbegrip van bewijsnummer.
Elke regel daarboven 15 cent.
Driemaal plaatsen wordt tcueemaal berekend.
Ingezonden mededeelingen 25 cent per regel.
Voor her h aaldel ij k ad verteeren worden uiterst b i 1 -
lijke overeenkomsten aangegaan.
Telefoonnummer 85.
Postbus no. 39.
Voor de op a.s. Dinsdag 8 Augustus te houden
verkiezing van een Lid van den Gemeenteraad in
"•strict III, wordt door ons met den meesten
aandrang aanbevolen, de heer
G. KLEIN
aftredend lid van den Gemeenteraad.
Het stembureau is geopend van 8 tot 5 ure.
4 Augustus.
De vredesonderhandelingen.
De topic of the day is vtoorzeker de nan-
°mst Van Witte, den Rjussdschen vredesonder-
'1,(ndelaar, te New-York.
Deeds gisteren schreven wij, dait men geen
to groot© Verwachtingen van een aanstaan
den Vrede moest koesteren, daar er in de laat-
®te daigen Velerlei aanwijzingen zijn, voor het
^'et-slagen der onderhandelingen.
Veel opzien bairen de uitlatingen- van Witte
aan boord van de Kaiser Wilhelm. Witte heeft
tveer eens duidelijk doen uitkomen hoe de Rus-
s©n nog steeds de Japanners geringschatten.
Hij verkleinde het gewicht van de Russische
Nederlagen, welke nederlagen, Volgens hem, niet
"Neebrachten, dat Japan zulk een overwicht
ad Verkregen dat Rusland het als een werke-
geduchten vijand was gaan beschouwen,
merkte op dat de Japanners vier malen
Zoo ver hadden moeten oprukken als thans ten
e'nde den vrede te 'kunnen opdringen). Hét gros
Jari de Russen hechtten pan den oorlog niet
et gewicht, dat Europa eraan toeschreef, maar
ekeken |hem als een verren kolonialen
n 0 r 1 o g, die de Veiligheid des lands niet be
zigde. Niettemin zou hij alles doen om vrede
D' slujten, maar de. Japanners moesten ovter-
Ulgd zijn, dat vrede voor Rusland wel wen-
S(-'helijk, maar niet onmisbaar was. Rusland zou
N'>rinK.r Voorwaarden aannemen, welke ook maar
eh schijn hadden van 'zijn eigenliefde te kwetsen).
'Dot zoover Witte.
Reeds vóór den oorlog heeft Rusland de groote
^°"t begaan de weerkracht Van de Japanners
onderschatten, hetgeen ten gevolge had, dat
island geheel onvoorbereid dep strijd moest
a,"mvaarden. Gedurende den oorlog vielen er bo-
^'ndien tal van nederlagen te, vermelden, wel-
e m, hoofdzaak te wijten waren aan de on-
erschattin;g van Japan's macht.
III.
Wanneer het vóór zeven regent, is het
oór elven helder". Dit spreekwoord is in
//""'burdije evtenmin altijd waar pis in andere
h na (se u van de wereld. Maar Vandaag hield
regen op en de (zegevierende zon ver-
'neen, de wolken voor zich uitdrijvende, of
N, verheerlijkt, aan haar zegekar ketenend.
'De met sneeuw bedekte bergtoppen wer
en rooskleurig, de vallei werd met een gou-
J1' sluier gedekt, de gezwollen Rampio ge-
c een stroomend vUur, ,en de heuvelhelling
oin, de olijfwouden, de hoornen in. den kas teel-
di'N glinsterende» met duizenden brillanten;
j e fmikelden ,ook op de bloembladen, terwijl
nizjohtige, stralende wolken uit de aarde
^Prezen, blonk de hemel in allerlei tinten van
ni f1W' vau zac,bte blauw der vergeelmij-
T iv'*0' donkere blauw der ridderspoor,
va m Zd^ uaar Det landschap, (droomende
n Maria Dolores en over haar profetische»
scneidsgpöet) toe» hij de» gezichteinder be-
'Rusland's marine is thans gröotendeels ver
nietigd, het leger is gedemoraliseerd en de bin-
nenlandsche toestand in het Tsarenrijk is mede
door den oorlog uiterst kritiek geworden.
Moe een man als Witte in de tegenwoordige
omstandigheden durft spreken van „ee,n verren
kolonialen oorlog, di© de veiligheid des lands
niet bedreigde", is een raadsel.
W|aar de Russische gedelegeerde ook mank
gaat aan de groote; fout van zoovelende ge
ringschatting van Japan, is natuurlijk te ver
wachten, dat de reedsi zoolang gewenschte vrede
nog geruimen tijd zal uitblijven.
Naar de New-Yorkshire correspondent van de
Lokal-Anzeiger meldt, heeft Sato, de spreekbuis
van Komoera, zich eergisferen-ochtend laten ver
leiden tot een uitval tegen Rusland, die met
het oog 'op zijn zending verba-zing wekt. Na
dat jhij jn het licht had gesteld dat zelfs Roo
sevelt slechts (de grove trekken van de Japan-
sche vtoorwaarden ikende, noemde hij de ver
klaringen di© (Witte; bij zijn inscheping gedaan
had, bluf en vervolgde,Ik zou er nadruk op
willen leggen dat de Japansche ejschen in over
eenstemming zijn met de wejischen vbn het volk,
waarmede, vlolgenis de grondwet, rekening dient
gehouden te jworden, terwijl de, Russische ver
tegenwoordigers: de gif ge vaardigden zijn van een
regeering, die (haar vjolk over de, gebeurtenis
sen op jhet oorlogsterrein in het onzekere la,at
en de «neeningen vian dat volk minacht.
Witte heeft pan zijn kant aan de persmannen!
in het fluarantafneistation verzekerd, dat de, Ja
panners, op grond vian hun overwinningen, Rus
land nog ilang niet ate' een. te verwaarloozen
grootheid mochten (beschouwen. Die overwin
ningen hadden ple Japanners,, in) het oog van
de Russen, fiog niet tot te vreezet! vijanden ge
maakt. Trouwens, pver het algemeen, onderschat
de wereld iRusland's latente macht.
Het spreekt .vanzelf, dat. de Amerikaansche
bladen allerlei min, of meer geklemde interviews
bevatten, waarvan, men de waarde kan bepalen,
als, men, weet dat Witte geen Engelsch kan
spreken. Roosevelt's vertegenwoordiger, die de
Bussen ontvangen \heeft, waarschuwt tegen de
tegenwoordige en toekomstige berichten in Ame
rikaansche kranten pver de onderhandelingen,
en noodigt (het publiek uit, alleen Vertrouwen
te stellen ju ambtelijke Russische, communiqués,
welke ujtteraard echter nog zullen uitblijven,
zoolang de gevolmachtigden nog niet met el
kaar zijn bijeengekomen.
Volgens de Evening Post heeft Sato naar aan
leiding van Witte's verklaring gezegd Ik zie
daarin niets dat zou aangeven, dat Witte geen
volledige volmacht heeft om vredesvoorwaarden
aan te nemen. Het is mij duidelijk, dat zijn be
slissing den Tsaar zal binden. Naar schatting heeft
de oorlog Japan tot heden dagelijks twee milioen
jen gekostd. i. in het geheel 500,000,000 dol
lar. Sato wilde niet zeggen, welke schadevergoe
ding Japan zou eischen, maar merkte op Wan
neer een land een schadevergoeding eischt, is het
schouwende, plotseling opsprong en ,zich voor
het voorhoofd sloeg. „Bij Jupiter", mompelde
hij, „ik had het bijna vergeten I" Het gezicht
vloor het meer had hem plotseling herinnerd,
dat hij vandaag lunchen moest te Roccadore
bij Lady Blanchemain.
Hij viond zijne bloedverwante ,in een japon
Vol witte kant, heftig .haar waaier bewegende
en ovter de warmte klagende. Want, zooals
Annunziata Voorspeld had, was het veel war
mer geworden. „Wanneer dit .zoo doorgaat,
neem ik de Vlucht", zeide zij. „Ik vlucht re
gelrecht naar de stad en maak mijn huis In,
orde Voor de season. Wanneer komt gij?"
„Ik kom niet"; zeide John. „Ik houd wel
van' jd'ie stad in den herfst en in den winter,
wanneer het te donker ,is om al het leelijke
te zien, maar de hemel, beware mij Voor Lon
den in den zomer."
„Gekheid", zeide lady Blanchemain. „Lon
den is de mooiste stad van Europa het is
grootsch. En het is de eenige plaats waar
men nette lui vindt."
„Jawel", zeide John, „maar zooals in Nizza
en in Hamburg zijn er véél te veel Engel-
schen bij. En te veel joden."
„O, joden kunnen heel aardig zijn, wanneer
zij maar niet joodsch doen," zeide Lady Blan
chemain edelmoedig. „Ik ken er eenige, di©
waarlijk (heel aardig zijn. Ik hoopte reeds, dat
je mijn trouwe bezoeker kon zijn op mijn, Zon
dagnamiddag©»/'
gebruik op een veel grooter bedrag te staan dan
de som die werkelijk uitgegeven is.
RUSLAND.
De Daily Telegraph verneemt uit Petersburg
Ignatiëf is van een inspectiereis in zuidelijk
Rusland teruggekomen en heeft te Peterhof de
bevestiging gebracht van den onrustbarenden staat
van zaken. Hij voorspelde een bloedige omwente
ling als de verlangde hervormingen uitbleven of
niet verder gingen dan Boelygin's ontwerp. Igna-
tiëf's verklaringen hebben indruk gemaakt te
Peterhof. De Tsaar gaf er echter zijn meening
niet over te kennen.
ZWEDEN en NOORWEGEN.
Engelsche dagbladcorrespondenten seinen uit
Kristiania en Stockholm, dat de aigemeene indruk
dien het nieuwe Zweedsche kabinet maakt, is dat
het er in zal slagen, de Noorsche kwestie in der
minne te schikken. De houding van de Noorsche
pers blijft inmiddels terughoudend.
Reuter seint uit Stockholm d.d. 3 Augustus
De buitengewone Rijksdag is heden gesloten.
DENEMARKEN.
Keizer Wilhelm is gister-ochtend om 10 uur
op de IlohenzoUern ran Kopenhagen naar Sass-
nitz vertrokken.
ENGELAND.
- Bij de behandeling van d.e begrooting van Bui-
tenlandsche Zaken in het Lagerhuis zeide gisteren
Sir Charles Dilke (lib.), dat er geen reden was
voor de buitengewone paniek betreflende den toe
stand van buitenlandsche zaken die er eenige we
ken geleden in Engeland en meer nog op het
vasteland geheerscht heeft. Van het verbond met
Japan sprekende, zeide hijHet is voor Engeland
nu onmogelijk om zich geheel te .houden buiten
de vredesvoorwaarden, die bij het einde van den
oorlog tusschen Rusland en Japan bepaald zullen
worden, maar even onmogelijk is het in ernst te
denken aan het wilde plan van een volkomen of-
en defensief verbond met Japan over de geheele
wereld. Het doel van de overeenkomst, waartoe
men moge komen, moet blijkbaar zijn den sta
tus quo bevestigen.
Lord Edm. Fitzmaurice (lib.) sloot zich bij Dilke
aan en legde nadruk op de. noodzakelijkheid van
continuïteit in de buitenlandsche politiek en van
de handhaving van het verbond met Japan.
Graaf Percy (onder-secretaris vau Buitenland
sche Zaken) dankte voor den vriendschappelijken
toon der beraadslaging. Hij zag daarin een aan
wijzing voor continuïteit iu de buitenlandsche
politiek. Het ging niet aan, zeide hij vervolgens, om
onder de gegeven omstandigheden de grootere
kwesties, door Sir Charles Dilke aangeroerd te
behandelen. Het zou ook nergens dienstig voor
wezen om op 't oogenblik te spreken over veran
deringen, die er in den toestand in het Verre
Oosten kunnen komen als gevolg van den oorlog,
of over veranderingen, die 't wenschelijk zou zijn
„Ik ben geen man voor gezelschap", zeide
John. „Ik houd er niet van te patron,iseeren
en tafelschuimers om mij heen te zien, en ik'
word ook niet gaarne, gepatroniseerd, even
min als ik zelf tafelschuimer zou willen zijn."
,,Is dit het begin en, het einde van ons ge
zelschapsleven in, Engeland vroeg Lady Blan
chemain sarcastisch.
„Zoo ver als ik lh,et zag, ja", zeide John. „In
Krim-Tartarije wordt diegene geëerd, die de
langste |h,aarstaart heeft, en, in het gezelschap-
lev'en in, Engeland is het al evenzo©. Iedereen
die je daar ontmoet is overtuigd, dat zijn, staart
korter of langer is Man, de uwe en onwille
keurig of met opzet, grover of verfijnder buigt
hij zich dus of zet een hooger borst. Ik kan,
het onmogelijk vermakelijk vinden."
„Maar dat zult ge ovferal zien, waar men,-
schen wonen," zeide Lady Blanchemain. „Het
eenige verschil ligt in, de kwaliteit van de haar-
staart. Dus blijft ge te Sant Alessina?"
„Voor het oogenblik, ja", antwoordde John.
„Totdat", vroeg zij.
„O, totdat zij mij wegzendt of zelf weggaat",
zeide h,ij", en mijn dwaas paradijs een onver
mijdelijk einde neemt."
Lady Blanchemain lachte een zachte rus
tige Lach van tevreden, vermaak.
„Ga mee lunchen", zeide zij, haar blanke,
fraaie hand op zijn, arm leggende, „en vertel
mij er alles van."
En toen zij aan biaar tafel zaten, een ronde.
in het verbond met Japan aan te brengen. De
minister was 't er mee eens, dat de aigemeene
toestand van Europa geenerlei bijzondere reden
voor bezorgdheid geeft en veel minder reden tot
bezorgdheid zou geven, zonder de onnoodige ver
nuftigheid van onverantwoordelijke menschen, die
voortdurend Engeland Macchiavellistische beweeg
redenen toedichten, waaraan wij volmaakt on
schuldig zijn.
In het vervolg van zijn rede zeide de minister,
dat de regeering bleef bij wat zij vroeger reeds
te kennen heeft gegeven betreffende het binnen
dringen van een vreemde mogendheid in de Per
zische Golf (nl. dat Engeland dat niet dulden zou.)
Verder deelde hij mede, dat de Engelsche en
de Fransche regeering met elkaar in gedachten-
wisseling zijn geweest over den gezamenlijken aan
leg van een spoor van het Jangtsedal naar het
bekken van Stsjwan. De onderhandelingen zijn
nog niet afgeloopen. maar de minister hoopte, dat
zij spoedig tot een bevredigend slot zouden komen
en de spoorweg onder toezicht van beide regee
ringen aangelegd zou worden.
De bladen nemen een brief van generaal
Bulier op, die het betoog van Lord Roberts, dat
het Engelsche leger sedert den Boerenoorlog ach
teruit is gegaan, in het algemeen ondersenrijft.
Van de Kouiuklijke familie.
Uit Soestdjjk wordt gemeld
De groothertogin van Mecklenburg vertrok gis
teren-ochtend met den D-trein van 7.4(j, die expres
te Baarn stopte. De koninklijke familie deed
H. K. H. uitgeleide tot den trein. Ook de burge
meester was aan het station aanwezig.
Het Koninklijk Echtpaar vertrok om 7 uur per
auto naar het Loo.
De Crisis.
Een der bladen meldt, dat de Woensdag gedane
mededeeling, waarbij, in verband met een oplos
sing der crisis, namen werden genoemd, onjuist is.
Mocht dit bericht doelen op mededeelingen in
liet Vaderland, dan willen wij, schrijft dit blad,
nog wel even bevestigen
le. dat een oplossing der crisis in voor vrijzin
nigen gunstigen zin binnen enkele dagen te wach
ten is.
2e. dat vrijwel zeker is, dat de heeren Staal,
Veegens en Rink deel zullen uitmaken van een
te vormen Kabinet
3e. dat de heer Goeman Borgesius heden aan
H. M. de Koningin het resultaat heeft medegedeeld
van zijn voorbereidend werk om tot een oplossing
der crisis te geraken.
1 I Ij)
De Sjah van Pcrzië.
Het bezoek van den Sjah van Perzië aan ons
land is, zoo het dit jaar al niet geheel achterwe
ge blijft, althans deze maand ni -t meer te ver
wachten.
met bloemen versierde tafel, aan een vc-ïister in
een hoek van de koelie eetzaal van het Vic
toria-hotel, vroeg zij:
„Waarom noemdet. gij 't een dwaas paradijs?"
„Wel, omdat ik verliefd ben", antwoordde, hij.
„Ls het wezenlijk waar?" vtorschte zij, heim
wantrouwend en gelijk vroolijk aanziende.
„Het is maar al. te waar", zuchtte hij.
„Wat ben ik dan een oude tooverheks ge
weest l" zeide zij vloldaan. „Mijn hartelijke ge
luk wenschen", veegde zij er bij.
„Ik ziou liever gecondoleerd worden", zeide
hij diep treurig.
„ALlons done! Schep moed", lachte zij vfoo-
l.ijk. „Er zijn mannen gestorven en in het graf
verteerd, maar niet van liefde."
„Ik betwijfel het", zeide John. „In alle geval
zou dit nog bewezen, moeten worden."
„In alle geval zijt gij nog niet dood," meen
de zij.
„Neen", gaf hij haar toe, „ofschoon, ik bijna
wenschte, dat ik het maar was."
„Meent gij,idat zij je heeft afgewezen?" vroeg
zij verschrikt.
„Die noodzakelijkheid is haar bespaard",
zeide John. „Ik heb haar niet gevraagd en
ik zal 'het nooit doen- Ik heb geen geld."
Wordt vervolgd