Dagblad Ivoor Schiedam en Omstreken.
De Kinderwetten.
HOOG SPEL.
28ste Jaargang.
Zaterdag 7 October 1905.
No. 8325.
TWEEDE BLAD.
7~f eüilleton.
Gemengd Nieuws.
ABONNEMENTSPRIJS:
Dit blad verschijnt dage.ijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen, en
kost voor Schiedam per 3 maanden ƒ1.35, per maand 45 cent en per
week 40 cent. Franco per post door geheel Nederland ƒ2.— per kwartaal.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: Boter-
straat 50 en bij alle Boekhandelaren, Postdirecteuren en Brievengaarders.
BureauROTERSTRAAT50.
PRIJS DER ADVERTENTIëN:
Van 16 regels ƒ0.92 met inbegrip van bewijsnummer.
Elke regel daarboven 15 cent.
Driemaal plaatsen wordt tweemaal berpkend.
Ingezonden mededeelingen 25 cent per regel.
Voor her h aaldel ij k adverteeren worden uiterst b i 1
lijke overeenkomsten aangegaan.
Telefoonnummer 85.
Postbus no. 39.
Kinderwetten worden genoemd drie wetten, wel
ke reeds an Februari 1901 in Sfiet Staatsblad ston
den, maar nog steeds 'niet tot (uitvoering zijn geko
men, omdat er gebojuwen en instellingen yoor
nioiod'ig izijn, .die veel tijd eisehen. De vorige mi
nister van Justitie Loieff hoopte, dat zij Sep
tember 1905 in werking zouden treden, maar
door de verandering van Ministerie is dit niet
geschied. 1
Algemeen is echter de wensch, dat 't zéér spoe
dig het geval zal zijn, want fn die I wet ten wordt
«en poging gedaan, waarmede ieder, die eenig
menscheilijk gevoel heeft, hartelijk ingenomen
inöet zijn, eene poging namelijk tot bescherming
Van kinderen.
Kinderen toch heibben soms bescherming noo-
dig tegen anderen, of tegen zichzelven.
Nog treuriger is, dat kinderen moeten be
schermd worden tegen hunne eigen ouders
Ik kan piij voorstellen, dat dit door sommigen
met weerzin vernomen jwordt. Is 'tniet een god
delijk recht, dait de ouders op hunne kinderen
heibben? En its 'tgeen inbreuk op een goddelijke
Ordening, ate de Staat aan dei jouders de y'rije Ibe-
schiikkiing ovér hunne kinderen ontneemt? Zulke
vragen zijn opgekomen, toen de Leerplichtwet
tverd ingevbjerd. Wanneer men hoort, dat de
ouderlijk© macht geheel aan de ouders ontnomen
kan worden, zal men misschien te ernstiger reden
tejt zulke vragen meémen te hebben.
Wie echter eenige ervaring heeft van wat in
toet levien van vele ouders en kinderen omgaat,
zal zulke bezwaren 'niet opperen, maar met dank
baar verlangen de invoering der Kinderwetten
tegemoet zien. Talloos toch zijn de gevallen, waar-
Mi op monsterachtige wijze met kinderen door
bünn© ouders gehandeld wordt.
Wat. bepalen nu dei Kinderwetten om die kin-
derlbiescheiming1 tot practijk ïn onze wetgeving
te maken?
Wij. zagen reeds flat de ouders Van 1de ouderlijke
macht ontheven pf pntzpit kunnen worden. Hierih
is onderscheid. Ontheven kan iemand worden
dtoor de Rechtbank, pp vprzöek van een familie
lid, den voogdijraad of op vordering van den
Officier van Justitie, wanneer hij (of zij) onmach
tig ós zijn kind of kinderen behoorlijk op ite voe
den! Dit kan alleen geschieden piet zijne toe
stemming.
Maar ook kan iemand zonder zijne1 toestemming
Vap de ouderlijke macht wordeni ontzet. Dit moet
Cvjeneienis geschieden bij rechterlijk vonnis, op ver
zoek van een familielid of van den voogdijraad,
of op eene Vordering van den Officier van Justitie.
De rechter mpet bieoordeelèn of het belang van
hot kind de ontzetting eisc-htten wanneer blijkt
dat door slecht levtensgedrag, grove verwaarloo-
2l'ng, Van plichten of machtslmisbruik van een
Roman
van
E. PHILLIPS OPPENHEI M.
38)
De admiraal schudde ontkennend het hoofd en
klemde de greep van zijn revolver vaster in zijn
hand. Wolfen gevoelde dat hier ëen treurspel zou
gespeeld worden. Zij waren nu op de eerste ver
dieping gekomen en recht tegenover hen was de
deur van de bibliotheek. Het gedempte geluid van
bewegingen in de kamer was duidelijk hoorbaar.
De admiraal hijgde naar adem.
Loop zacht, Wolf, fluisterde hij, zij mogen
°ns niet hooren. Ik wil ze op heeterdaad betrappen.
Doch de marmeren steenen van de gang waren
g'ad als een spiegel en Wolfens laarzen kraakten.
Eensklaps hield alle geluid op, men had hen ge
hoord. Met een kreet van woede sprong de admi
ral naar voren. Wolfen was vlak achter hem.
terwijl zij over den drempel stapten, werd het
eensklaps duister in de kamer, maar Wolfen had
^«g juist den tijd te zien, dat een donkere gestal
te zich over de lamp boog. De tafel lag vol papie-
reB) achter een scherm in den hoek bewoog zich
vader iof moeder een kitnd gevaar Loopt, licha
melijk pf geestelijk verwaarloosd te worden en
te gnonde ,te gaan, dan spreekt laij het vonnis
uit dat fte ouderlijke macht taan zulk een Vader
of moeder ontnomen wordt.
Wat mpet pu met zulke kinderen geschieden,
.die „erger dan wees" zijn?
De Staat, dié bij ons anders dan 'in Frankrijk,
niet zelf de Voogdijl op, zich neemt, moet een
vioogd zoeken. Misschien is er een belangstel
lende in de familie of daarbuiten Ie vinden, dié
de taak op zich wil en kan nemen. Maar ook,
en dit is' een Vpn de gewichtigste punten in de
wet, kan de Voogdij1 worden, opgedragen aan ver-
ecniigingen en instellingen, die, vjolgens hare sta
tutten, duurzame verzjprgipg van minderjarigen ten
doel hebben.
Dezie instellingen kunnen Volgens de nieuwe
wet mot de Voogdij' worden belast. Djit is tevens
van gewicht Voor de weeshuizen, want de voog-
dij'rechten van de regenten waren tot nogtoe in
een toeslaind van volkomen onzekerheid.
Verder moeten de stichtingen de kosten voor
het onderhoud der kinderen dragen, maar ten
eerste kunnen de vap hunne macht' ontheven of
ontzette ouders gedwongen worden naar vermo
gen daartoe bij' te dragen, en ook is de Regee-
ring bereid eene subsidie te verstrekken, die
echter niet meer bedragen kan dan 40 ct. per
dag.
't Is geoorloofd de kindieren in een gesticht èn
in een gezin op te nemen.
Er is, gelijk we ziejden, een tweede categorie
van kinderen, die moeten worden beschermd te
gen zich zetvtejn. We denken aan de misdadige
kinderen.
Volgens de thans nog gieldende wet worden
kinderen heneden 10 jaar als, niet toerekenbaar
'beschouwd en sliechts jn zeer buitengewone ge
vallen naar een Rijksopvoedingsgesticht gezonden.
Roven de 16 jaar worden zij als strafrechterlijk
meerderjarig 'besCbopiwd en als volwassen misda
digers behandeld. Van 10 tof 16 jaar worden zij
vrijlg'ösprioken, als ze niet met oordeel des onder
scheids hebben gehandeld, en als dit wel het ge-
Val is, gevangen gezet, niet cellulair, zoodat zij
groot gevhar toopeu om in alle zonde en boos
heid Volleerd te worden.
Dit is, volgens de nieuwe wet, anders gewor
den. Ook een misdadig kind moet als een kind
behandeld worden.
In de eerste plaats dan kan vermeld wprden,
dat de 'berechting van kinderen niet in het open
baar geschiedt. Hierdoor kan het 'geheele proces
minder vormelijk, vriendelijker, hartelijker, meer
kinderlijk geschieden.
Verder heeft men de leeftijdsgrenzen van 10 en
16 jaar laten Vallen. Volgens deze wet behoort
men it'joit Izijn 18e jaar tot de kinderen of liever:
jeugdige personen.
Wa'nneer nu een kind of jeugdig persoon zich
aah een misdrijf tof overtreding heeft schuldig
gemaakt, dan is het minste wat de Wet voor
schrijft dat 'tin het geheel niet gestraft wordt.
iets. De lamp ging uit en en de gestalte van den
man verdween in het duister.
Bijna tegelijkertijd weerklonk een schot, doch
geen geluid volgde er heerschte doodsche stilte
in het vertrek. De admiraal trachtte met zijne
blikken de duisternis te doorboren en hield zijn
adem in. Ook Wolten was opgewonden, maar om
een heel andere reden hij verbeelde zich in 't
oogenblik voor de lamp uitging vrouwenrokken
achter het scherm te hebben gezien en hij was
in doodsangst dat zijn vader den loop der revol
ver in die richting zou wenden.
Bij het venster hoorde men een lichte beweging
en onmiddellijk daarop klonk een tweede schot
van den admiraal. Weer geen enkele kreet, geen
geluid. De admiraal sloop voort in de richting van
het raam. Wolfen bleef waar hij was en werkelijk
hoorde hij een licht ruischen achter 't scherm.
Iemand met lichten tred en sleepende kleeren
trachtte ongemerkt de kamer te verlaten. Wolfen
wilde weten wie het was. Hij hoorde haar zwakke,
hijgende ademhaling, een bekende reuk woei hem
tegemoet bekend en daarom ongelooflijk.
Zij wist dat hij in de nabijheid was, want zij
was blijven stilstaan. Een eindje verder stond de
admiraal, die vreeselijke verwenschingen uitte, met
den revolver in de hand. Voorzichtig stak Wolfen
zijne hand uit en greep een vrouwenarm. Zij
schreeuwde niet maar een oogenblik scheen de
kamer met Wolfen rond te draaien. Hij moest zich
op de lippen bijten om geen geluid te geven. Zacht-
't Kan „aan zijn© topders teruggegeven" .wordèn.
Did geschiedt in de hppp, dat de Igedachte„voor
den rechter te Izijn geweest", vjopr hemzelf en
zijne ouders een heilzamen schrik zal teweeg
brengen en heiden zullen zorgen dat 'het kiind
er niet weer kpjnt.
iDte tweed© straf is eenë berisping, d. i. eenè
ernstige' tpesprarik van den rechter. Dit schijnt
niet vleel te beduiden, maar ér is jhan verbon
den wat men zou, kunnen noemen een voorwaar
delijke vtenoprdeefing.
Er wondt namelijk leen /tijd bepaald binnen wel
ken dp jeugdige kwaaddoener, als hij zich niet
'betert, nog naar ©en tuchtschool kan worden ge-
zjonden.
Verder kan de, (sltraj 'zijn een geldboete, niet
te hoog, want 'jcLet jeugdige kwaaddoener moét het
zelf betalenhef wojrdit, lafs, hij: iets verdient,
van zijn loon afgebonden.
Eindelijk opzending pjEtax een Rijksopvoedings
gesticht, waar ziop min mogelijk de straf en
zopVeel mogelijk de opvoeding op den voorgrond
treedt.
Ook de zorg Voor detze kinderen kan door ver-
eeniglingen of stichtingen, met sujbsidie van de
Rplgeerimg, worden aanvaard.
Ook worden aan het doel der Kinderwettèri
dienstbaar gemaakt de tuchtscholen Voor jeugdige
misdadigers, die men door nog strengere tucht
'tp|t hetere menschen fyült trachten te maken.. In idë
tuchtscholen kunnen ook kinderen worden opge
nomen, op vterlzioek rvan ouders, of voogden, wan
neer dezjen dooi' het gedrag der kinderen geen
raad meer met 'hen weten.
Ik heb ziooeven den voojgdijjraad genoemd.
Bij elke Arrondilssomentsrechthank is z,ulk een
Voogdijraad. Hij bestaat uit mannen, door de
Koningin benoemd; alleen de secretaris geniet
bezoldiging. Deze voogdijraden hebben dé taak
raad te géven in zake de ontzei liing én onthef
fing uit de ouderlijke macht ten het (herstel daarin.
Verder zullen zij inlichting moéten inwinnen en
gevlen omtrent de personen en vereenigi'ngen, die
zich bereid Verklaren kinderen onder hunne hoede
te nemen. Zij kunnen opk, gelijk -wij zagen, ont
heffing of ontzetting uit de ouderlijke macht of
Vop'gdiji aanvragen, zijn belast -met tijdelijk toe
zicht, wanneer de ouders ontzet zijn en de nieu
we vioogd nog niet -benoemd is; en moeten ein
delijk toezicht honden op de gestichten, dié kin
deren opnemen.
Wanneer we hu nog -vermelden dat hij dé in-
vloering dezer wetten de -meerderjarigheid niet
bij 23, maar bij 21-jarigen leeftijd intreedt, wat
reeds;'in bijna alle landen van Europa )bet geval
is, dan zijn hiermee de voornaamste bepalingen
der Kinderwetten genoemd.
Storm op zee. Te Vlaardingen is van de
haringvisscherij teruggekeerd de stoomlogger The-
rese, schipper M. van Rijn, met verlies van 2 der
opvarenden, den stuurman A. Brouwer, oud 28
jaar, en den matroos K. Kwak, oud 23 jaren.
jes liet hij haar door de geopende deur wegsluipen.
Toen stak hij zijn hand in zijn zak en nam een
doosje lucifers.
Ik zal licht maken vader, fluisterde hij.
Vlug dan. Ik geloof dat de kerel nog niet is
ontsnapt. Hij is zeker weggescholen achter een
der meubels.
Wolfen stak de lamp aan de kamer was
ledig. Maar het raam was open en de stoel ervoor
omvergeworpen. Woedend riep de admiraal uit het
venster
Heggs! zijt ge daar? Hoult niemand de
wacht
Er volgde geen antwoord; het schildwachthuisje
was ledig. Wolfen ging naast zijn vader stam en
liet het licht der lamp vallen op eene donkere,
onbeweeglijke gestalte, die op het gras lag uitge
strekt. Haastig boog Wolfen zicb voorover.
Groote hemel I Het is Heggs. Vader, wilt ge
de gong luiden? Wij moeten de bedienden roepen.
Doch dit behoefde niet. De bibliotheek was reeds
half vol verschrikte bedienden, die, half gekleed,
op de schoten van den admiraal waren toegesneld.
Bleek en verschrikt kwam Lady Deringbim in
een wit negligé op hen toe.
Wat is er gebeurd? riep zij uit. Wie is het
Wolfen heeft uw vader iemand doodgeschoten
Maar Wolfen zag zijn moeder strak aan en het
kostte hem moeite haar te antwoorden,
Er is een man gewond. Ik gdoof dat het
Heggs is, maar hij is niet door eeu kogel getroffen.
Het schip was op 55 gr. N.B. en 3 gr. O.L.de
equipage was bezig met het afwerken van kantjes
haring. Het weer was buiig, niet bepaald slecht,
maar bij de regenbuien had men veel wind. Toen
kwam er een hevige stortzee over, die maar even
van te voren bemerkt was, en waarvoor dan ook
nog enkelen zich konden bergen. De storzee gooide
het schip naar bakboord over, zoodat de verschan -
sing onder water lag. Op het oogenblik waren 4
mannen op het dek, de schipper, die zich, terwijl
hij door het water werd overstelpt, aan de mast
kon grijpen en de stuurman en 2 matrozen, die
alle drie over boord werden geworpen. Eerst
toen het schip weer rees en de schipper het dek
weer onder zich voelde, zag hij een man buiten
boord liggen. Het was matroos G. den Breems.
Hij had een breel, die over boord was gespoeld,
weten te grijpen, en hield zich daarmee drijvend.
Met groote tegenwoordigheid van geest wist hij
zich nog van zijn laarzen ontdoen, terwijl de
schipper met zijn schip manoeuvreerde om hem
nabij te komen en het scheepsvolk gereed stond
tot redding. Na 20 minuten was hij binnen boord.
Toen zag de schipper een tweeden man drijven,
blijkbaar reeds dood, het hoofd hing voorover in
het water. Men trachtte ook hein nog aan boord
te brengen, doch hij zonk weg. Intusschen was
aan boord onderzocht of nog meer personen ver
mist werden. Het bleek helaas waar, twee mannen
hadden in de golven hun dood gevonden, de
bovengenoemden.
De stuurman laat een weduwe en 3 kinderen
achter, de matroos is ongehuwd.
Storm. In de verwachting dat een driemaster,
die zeer dicht aan de Scheveningsche kust lag,
met den hevigen noordenwind zou stranden, is de
reddingsboot van de Noord- en Zuid-Hoilandsche
Redding-Maatschappij gister-namiddag uitgerukt.
Inmiddels is echter de driemaster weer naar
zee vertrokken en uit het oog verloren.
De reddingsboot blééf gestationneerd ter hoogte
van den Gevers Deynootweg, bij Seinpost, met het
oog op mogelijke gebeurlijkheden.
Op het gerucht van een vermoedelijke stranding
ijlde het geheele dorp naar het strand.
Gisteren met den vloed zyn de stil liggende
bommen, vastgemeerd aan de dukdalven in de
Scheveningsche haven, door de woelingen der zee
losgeraakt. Twee er van dreven naar den kant
en één (de bom SCH 251) werd zóo lek, dat zij
gezonken en nu geheel wrak is.
Uit Delfzijl
Hier heerschte gister een hevige storm uit het
Noord-Westen. Van een baggerbak, liggende in
het Oost-Friesche gaatje, gemerkt B.B.G. no. 8,
werd de noodvlag geheschen. Het was kapitein
Zwarts, die gister-middag ruim 12 uur met de
sleepboot Anna Sophia, de bak met de opvarenden
behouden in de haven bracht.
B(j 't afzenden van dit bericht wordt de nood
vlag geheschen van een zandzuiger, eveneens lig
gende in het gaatje voornoemd. Zwarts is ander
maal uitgevaren tot redding. -
Men meldt uit Leeuwarden De ge
deeltelijk afgebroken tribunetent, die dienst
Wij hebben dit kwaad niet op ons geweten.
Het was nog eenige uren voor zonsopgang.
Geen spoor der dieven van binnen- of buitenshuis
ontdekt. Met moeite was het gelukt, den admi
raal den revolver te ontnemen en hem naar zijn
kamer te brengen. Wolfen had zijn vader zelf
naar boven begeleid en was toeii naar zijn eigen
kamer gegaan. Met zijn moeder had hij geen
woord gewisseld. Een halt uur nadat het huis
weer in de rust was, werd er op zijn deur getikt.
Zachtjes deed hij open, zijn moeder stond bleek
en bevend voor hem. H(j stak haar de hand toe
en leidde haar naar een gemakkelijken stoel, dien
hij voor het vuur rolde. Zij scheen niet in staat
een woord te spreken, beefde als een riet en haar
gelaat was als dat van eeu doode, Wolfen ging op
zijn knieën naast haar liggen en begon zachtjes
haar handen te wrijven. De aanraking van zijn
vingers deed haar herleven zij was dus niet
ongehoord veroordeeld! Droevig zag zij hem aan.
Wat denkt ge van mij, Wolfen
Ik denk niets, ik ben verbaasd. Zijt ge
gekomen om mij alles te vertellen
Zij wilde alles vertellen Het was het
bitterste oogenblik van haar leven. Met koude,
onderzoekende oogen zag haar zoon haar aan.
Zeg mij wat ge gelooft, Wolfen, fluisterde zij.
Vergeef mij, moeder, maar ik geloof dat hier
een poging tot -'ïefstal heeft plaats gehad en
dat gij daarbij behulpzaam waart.
Dat is ook zoo, Wollen. Ik heb eenanderea
