Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
Oud en Nieuw.
28ste Jaargang.
Zaterdag 30 December 1905.
No. 8394.
EERSTE BLAD.
Officieele Berichten.
Kennisgeving.
kostelooze inenting on üeriuëuting tegen nokten.
FEUILLETON.
KLAVER VAN VIER.
ABONNEMENTSPRIJS:
Dit blad verschijnt dage.ijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen, en
kost voor Schiedam per 3 maanden 1.35, per maand 45 cent en per
week 10 cent. Franco per post door geheel Nederland ƒ2.per kwartaal.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons BureauBoter-
straat 50 en bij alle Boekhandelaren, Postdirecteuren en Brievengaarders.
BureauBOTERSTRAAT 50.
PRIJS DER ADVERTENTIëN:
Van 1—6 regels 0.92 met inbegrip van bewijsnummer.
Elke regel daarboven 15 cent.
Driemaal plaatsen wordt tweemaal berekend.
Ingezonden mededeelingen 25 cent per regel.
Voor herhaaldelijk adverteeren worden uiterst
lijke overeenkomsten aangegaan.
bil-
Telefoonnuminer 85. Postbus no. 39.
Dit nummer bestaat uit twee bladen en een
Geïllustreerd Zondagsblad.
VOORBEREIDEND
Militair Onderricht.
Onderzoek ter verkrijging van een
Bewjjs van voorgeoefendheid.
De Burgemeestee der Gemeente
Schiedam
brengt ter kennis van belanghebbenden, dat zij,
die zich hebben aangemeld tot deelneming aan het
in Januari a.s. te houden onderzoek ter verkrijging
van een bewijs van lichamelijke geoefendheid en
militaire bekwaamheid, voor dat onderzoek zullen
moeten aanwezig zijn op den 9den Januari 1906,
des voormiddags te 9 ure, in de Kazerne aan" de
Paardenmarkt te Delft.
Schiedam, den 30sten December 1905.
De Burgemeester voornoemd,
VISSER, L. B.
Burgemeester en Wethouders van Schiedam,
Gelet op art. 18 der wet van den 4den Decem
ber 1872 (Staatsblad no. 134), tot voorziening
tegen besmettelijke ziekten
Brengen bij deze ter kennis van de ingezetenen,
dat ten° huize van den gemeente-geneesheer, den
heer Dr. J. ENDTZ, aan den Singel no. 66,
driemaandelijks en wel op den eersten Dinsdag
van elk kwartaal van des namiddags 1—2 uur,
gelegenheid zal bestaan tot
Schiedam, den 30sten December 1905.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
VISSER L. B.
De Secretaris,
V. SICKENGA.
Op de grens, tusschen de beide jaargebieden,
het oude, waar de Vorst, die zoolang en on
der zooveel lotverwisselingen regeerde; weldra,
den sicepter laat vallen uit de, havende, sber-
vtemde hand en het nieuwe, waar het jeugdig
Vorstenkind, nog met den blijden lach der on-
sjchuld om de lippen, het symbool der ko
ninklijke macht met de teedere vingeren om
knelt, pikst 't ons een oogenblik stil te staan,
nioig eens, even een terugblik te werpen op den
pais: afgesponnen tijdkrjng, om daarna weder met
nieuwen moed Voort te gaan.
Veel is, er in het afgteloppen jaiat op verschil
lend gebied gebeurd. Wat ieder in eigen kring
heeft ondervonden, de blijde of smartelijk© er
varingen in iederen familiekring, staat zeker in
deze o,ogenblikken nog levendig yoor den geest.
Een roman uit den tyd van het Schrikbewind.
M. BARSTOW.
De tijd doet. di,t alles wel niet (geheel, maar toch
«enigermate Vergetentrede1, voor zoover noo-
dig, de tijd als wondheoler en. leed Ver goeder op
voor zoovele smartvol beproefden, voor zoo on
telbaar velen, die de sltormen des levens moes
ten doorstaan.
Maar ook op meer algemeen gebied is het
afgeloopen jaar rijk aan gebeurtenissen geweest..
In 't bijzonder vopr ons Vaderland was het jaar
1905 een zeer merkwaardig, Veel bewogen jaar.
De christelijke rejgeering, met zooveel moeite en
inspanning verkregen; de regeering, die ons de
rechtsgelijkheid op onderwijsgebied goeddeels had
gegeven, die een massa socialen aibeid in het
belang Van de min-bevoorrechten en misdeeldenj
en ten hate Van geheel het volk 'had onderno
men en gedeeltelijk reeds fejn einde had ge
bracht, moest plaats maken Voor een. bestuur,
dat den goddelijken oorsprong Van het gezag
niet erkent, j althans niet in de r-ege-erings-
daden doet uitkomen. Het ministerie dat de
hydra, der revolutie den kop had ingedrukt, moest
het Veld ruimen voor een kabinet, dat zwak
staat tegenoVer het maatschappelijk gevaar, dat
den vijanden der openbare orde naar de oog-en
m-oiet zien.
Ook voor het Weer beperkte" deel yan ons Va
derland, dat wij ials' onzen eigen levensgrond er
kennen, walsi de Verscheiden tijdkring: een vrij
merkwaardig jaar. Wij melden -onder het vete
gedenkwaardige Isdeehts de vestiging van een nieu
we groot© industrie-, die nieuw levien en ver
tier in -onze stad brengt; wij gedenken vooral
het aftreden van den re-gent, die in zijn elfjarig
bestuur wel getoond heeft de réchte man op
de rechte plaats1 te zijn.
Vooral voor de wereld-g-eschiiedems, voor haar,
die terecht genoemd wordt het wereldgericht,
was het jaar 1905 een zeer merkwaardig jaar,
een j:aar dat een geheel-en pmketer bracht in de
verhouding der verschillende volkeren en sta
ten j,n en buiten Europa-
De Vrede tusschen de beide mogendheden, die
elkaar de 'hegemonie dn Azië betwistten, is ein
delijk igeteekend, maar niet zonder (eene beden
kelijke beroering dn ide beide betrokken landen,
niet zonder een. geweldigen omkeer vooral in
het onmetelijke rijk, dat zich over een g'root d-eei
v|an Europa en Azië beiden -uitstrekt. Nog in
deze 'laatste dagen van het verscheiden jaar dreun
de -het kanon op Rusjsischen bodem, niet te
gen den vreeinden indringer, maar tegen de- eigen
landskinderen, door autocratie en revolutie bei
den tegen hun wettige meesters (Opgezweept.
Terwijl zich aldus een geheel wereldrijk dreigt
itje ontbinden, rekt zicih oyjer den Oceaan tot
sjchrikharend© vterhpudimgeu een nieuw wereld
rijk en dreigt vjan ujt Aziëj hjet „gJeJiö gevaar"
door de honderden mifliioenen, die tot Voor be
trekkelijk korten tijd barbaren werden geacht,
maar die wij met westcrsche beschaving en wes-
tersche weermiddel-en tof geduchte vijanden der
toekomst hebben gewapend.
Tuisjscben dit dreigend gevaar uit het verre
45)
Natuurlijk, natuurlijk, stemde Chauvelin toe.
En daarop, om het onderwerp te veranderenIk
hoop dat lady Blakeney wel is
Blakeney, heel kalm, legde zijn lepel neer en
ledigde zyn glas, en even scheen het Marguerite,
of hij een snellen blik door de kamer liet gaan,
Dank u. Heel wel, antwoordde hij droog.
Er volgde nu een pauze, en Chauvelin, die on
der een minzaam uiterlijk zijn ongeluk zocht te
verbergen, kon niet nalaten een blik te slaan op
zijn horloge. Desgas kon niet lang meer wegblij
ven. Nog enkele minuten slechts en deze ver-
wenschte Engelschman zou onder de verzekerde
bewaring zijn van een half dozijn van kapitein
Jutley's meest vertrouwe manschappen. Tot zoo
lang moest hij aan den praat gehouden worden.
Ge zyt zeker op weg naar Parijs, sir Percy
vroeg Chauvelin luchtig.
O hemel, neen, antwoordde Blakeney lachend.
Ik ga maar tot Rijssel. Van Parijs moet ik niets
hebben. Daar is op 't oogenblik niet veel aardig
heid aan, is 't wel, Chauvertin... pardon Chau
velin
Och, een Engelsche gentleman als gij die er
voor zijn genoegen komt en zich buiten de poli
tiek houdt, kan er zich altijd amuseeren.
Mag zijn maar pha I ik steek niet
graag mijn vingers in een wespennest... Maar ge
schijnt gepresseerd te zijn, monsieur Chauvelin,
want ik zie u alweer op uw horloge zien. Een
afspraak misschien In dat geval, houd u dan
voor mij niet op. Ik heb den tijd aan mijzelve.
Hij stond van de tafel op en schoof den stoel
bij het vuur. Wederom brandde in Marguerite de
verzoeking om het uit te schreeuwen en hem te
waarschuwenwant Desgas met zijne mannen
kon elk opgenblik komen. Percy wist dit niet, en
o, wat was de spanning martelend, en hoe mach
teloos voelde zich de arme vrouw
Ik heb geen haast, hernam Percy gemoede
lijk. Maar als ge bezoek verwacht... Komaan, zet
u bij het vuur, mijnheer. Het wordt al verduiveld
koud, zoo 's avonds.
Hij trapte met den hiel van zijn laars in het
vuur, zoodat de vlammen opschoten. Hij scheen
inderdaad geen haast te hebben, en blijkbaar geen
flauw besef van eenig gevaar. Hij trok een tweede
stoel bij den haard, en Chauvelin, wiens ongeduld
nu onbedwingbaar werd, ging er op zitten, met
zijn gezicht naar de deur. Desgas was nu ruim
een kwartier weg geweest. Het was te verwachten
dat, zoodra hij terugkwam, Chauvelin al zijn an
dere plannen mat betrekking tot de vluchtelingen
westen en van het uiterste oosten staat het
pude Europa ontzenuwd, door onderlingen na
ijver verdeeld en verzwakt. De bondgenooten van
gister zijn de vijanden van heden. De Driebond
bositjauf feitelijk niiet meer; de derde! in den
Bpn-d, jde Latijnsc-he- onnatuurlijke- bijvoeging ,van
het Germaansch en Slavisch samengaan, wapent
zich weinig heimelijk aan de- Adriatische zee-
tegen zijn vroegeren vijand, nu, zijn genoemden
biondgeno-ot; de Tweebond tusschen d-e Fransch©
democratie en dei RujsSsi'sche autocratie, die met
de rev-olutie worstelt, hangt nog -slechts met een
draad te za'men. Ifl. de- plaats van de oude ver
bonden treedt de toenadering van Frankrijk en
Italië heiden t|o|t het nog s'chijnbaar machtig©
EngelandBritannia (that) rules the waves.
Nog slechts tegen den niachteloozen Turk ver
toont het oude Europa een schijn van kracht.
Aan den Bosporus staan de verbonden mogend
heden dreigend te-genoyer den zieken man, dië
-zich echter niet te veel van hun dreigend dwin
gen (aantrekt, wel wetend dat hun gewaande uiter
lijke kracht sjlechls hunne innerlijk© zwakheid
verbergt.
Als een grwte dreigende wolk aan het rëeds
met z-oovéel onheil spellende t-ejekenen bezaai
de firmament vtertoont zich vooral de Marok-
kaanische kwestie, die den naijver wekt tusschen
de iEuropeesche mogendheden, allen min of meer
bij de regeling der zaken in het nog zoo pri
mitieve Moorenrijk betrokken. Reeds eenmaal deed
de „Muzel manische mogendheid in Noord-Afrika",
die (in Europa nog de „Oudste Dochter der Kerk"
heet, bijna een por-log in zake dien grensstaat
v|ah 'zijn Algerijnsch gebied -ontstaan en nog doet
het wapengekletter zich af en toe hooren.
B-ij dit alle® dreigt in het machtige Albion,
de beslissing van oen kwestie, die wellicht meer
omvattend -dan menige oorlog zal zijn. De be
slechting van den- levensstrijd tusschen vrijhan
del en bescherming zal wellicht leiden tot een
groot-en economise ben oorlog, zooals ons wereld
deel er no(g geen gekend heeft.
Zop is aan het eind vjan het veelbewogen jaar
1905 -om van andere gewichtige zaken van
meer plaatselij ken aard niet te (gewagen de
algemeen© staatkundige toestand, zooals hij zich
in den loop van ts'lechts weinige maanden ver
der lontwikkeld heeft. Zoo slaat het oude Europa
tegenpver de heide zich uitrekkende- wereldge
bieden Azië en Amerika, om van ander© we-
relddeplen, die nog in de kindsheid der ont
wikkeling Verkceren, niet -te gewage-n. Waar
blijft het Tollend bergs teentje en welken reu'zen-
vioe't -zal t verpletteren
Wat zal het jaar 1906 ons! brengen? Zal
het ons: de gewelddadige oplossing doen zien
V!an de kwesties, die in hot bijzonder ons we
relddeel (sjedert zop lan-g beroeren Zullen
de nieuwe Statenverhoudingen, die zich in Euro
pa hebben doen kennen, wellicht in een groo-
ten algemeenen oorlog hare toepassing viinden?
'Zal de Marokkaansche of de Oostersche kwes
tie zijn als de lont in hie-t krult, die heel Europa
in vuur en -vlam zet? Zullen de revolutio
naire woelingen in Rusland leiden tot eene ont
binding vlan het ontzaglijke wereldrijk, die in
haar veelomvattend proces: niet zonder gevolg
zal zijn ook yoor ander© volkeren en rassen.
Zal in 't bijzonder ons Vaderland onder het
nieuwe regime de ontwikkeling zien der toe
standen onder den drang der bekende omstan-
(digheden geboren en, gaat ook onze stad on
der een nieuwen regent een© nieuwe aera tege
moet?
't Zijn alle vragen, welker beantwoording nog
onder den dikken sluier der toekomst ligt. Zij
die gëlooven en hopen, vinden echter in dat
ontzaglijke toekomstgeheim geen reden tot ang
stige bezorgdheid. Zij weten zich toch in de
machtige hand van Hem, die heel deze zwaar
wichtige wereld als p-p zijne vingeren draagt.
Zij houden zich vast overtuigd, dat er niets op
i het wijde wereldrond geschiedt zonder den il
of inetj the toelating van Hem, die heel ons le
venslot naar zijn welbehagen schikt. Zoo waar
is toch het woord van een groot geschiedkundige
de menschen, meenende hun ei-gén wil te vol
gen, volbrengen ten slotte niets anders dan den
Wil van God. Wat dan ook de toekomst ons
brenge: oorlog of vrede, veelbewogen tijden of
kalme dagen, ziekte pf gezondheid, voorspoed
of tegenslag, in het heerlijk woord ons door den
Heiland der wereld zelf op de Dippen gelegd:
„Uw wil geschiede" yinden wij kalme berus
ting, -onderwerping aan het ons beschoren lot.
Hopen wij intusschen, dat het jaar 1906 zich.
I niet kenmerk© door die gewelddadige ge-beurte-
1 nissen, welke de algemeen© staatkundige toestand
doen vreezen. Blijk© 't een jaar van vrede voor
de geheele wereld, een jaar van betrekkélijké
ruist, zooals wij 't onder de tegenwoordige tijds
omstandigheden slechts mogen verwachten I Moge
de nieuw© aera ruimschoots als wondheelster en
leedvergoedster optreden! Ondervind© ons Va
derland in het algemeen, de stad onzer inwo
ning in 'tbiz-onder, in het nieuwe jaar Gods
overvloedigen zegen! Korne onze alonde industrie
in dat jaar tot verademing en zij 'thaar gege
ven pnder gelijke voorwaarden als hare mach
tige concurrenten dn binnen- en buitenland te
werken 1 Ontwikkele zich naast onze oude in
dustrie nieuwe industriën en kpmen de bestaan
de Cpt nieuwen bloeiil Worde- er op verschil
lende wijzen en langs verschillende wegen, ook
door jejn langs den broeden stroom, die ons ge
bied zoover bespoel t, nieuw leven, nieuw ver
tier en nieuwe ,welvaart in onze oude stad ge
bracht!
Vopi? fenaar hernieuwd welzijn, voor hare nij
ver© ingezetenen, vopr onze getrouwe lezers voor
al, wensch-en en verhopen wij het beste voor
'het jaar 1906. Zij 't voor alten werkelijk een
jaar; diat de kroon zet op al hun arbeiden en
zwoegen; een j-aar, dat hun ruimschoots ver
goedt wat zij in het verleden hebben moeten
derven; een jaar, dat hun overvloedig meer
geeft jdian zij van Gods oneindige goedheid had-
zou laten varen, en beginnen zou met alvast den
onbeschotten Klaver van Vier in te palmen.
Chauvelin luisterde niet naar Percy, al zijn aan
dacht was gevestigd op de deur en de aandacht
van Marguerite eveneens, want beider oor vin
gen in de stilte van den nacht het geluid van
regelmatige voetstappen in de verte.
Dat was Desgas met zijn mannen. Binnen een
paar minuten zouden zij hier zijnBinnen een
paar minuten zou het vreeselijke zijn geschied:
de adelaar zou gevangen zijn in de klem van den vos.
Marguerite zou het hebben willen uitschreeuwen
Maar zij durfde niet. Want terwijl zij de soldaten
hoorde naderen, sloeg zij op alle bewegingen van
Percy acht. Hij stond bij de tafel, met den rug
naar Chauvelin, voor de leus aldoor nog zijn beu
zelpraat uitslaande. Maar bliksemsnel hai hij zijn
snuifdoos uit den zak gehaald ea daarin den in
houd van het peperpotje omgekeerd. Daarop wend
de hij zich grinnekend weer naar Chauvelin, met
een
Hm? Wat blieft u?
Chauvelin had te strak naar de naderende voet
stappen geluisterd, om op het doen van zijn te
genstander te letten. Nu bedwong hij zich en
trachtte onverschillig te zijn, in de vreugde van
zijn naderenden triomf.
Neen, ik zeide niets, antwoordde hij. Maar
gij, sir Percy..
Ik zeide, hernam Blakeney, naar hem toe
gaande bij het vuur, dat een koopman in P.ca
ddy my een snuiftabak geleverd heeft zoo fijn
als ik er nog nooit een heb geroken. Kan ik u
eens dienen, monsieur 1' Abbé
Hij stond voor Chauvelin en bood hem met
het goedmoedigste gezicht van de wereld zijn
snuifdoos aan. Chauvelin, niets vermoedend, met
de oogen gevestigd op de deur eu de ooren ge
spitst op de snel naderende voetstappen, stak vin
ger en duim uit eu nam een snuitje. Maar nau
welijks had hij het fatale poeder in den neus, of
daar kwamen de gevolgen.
Hy had een gevoel alsof zijn hoofd zou barsten
Razend volgde het eene niezen op het andere. De
man was blind, doof en stom voor een oogenblik
- en in dit oogenblik nam Biakeney zijn hoed,
nam wat geld uit den zak, dat hij op tafel liet
en stapte kalm de deur uit. Marguerite wilde ia
het eerst hare oogen nauwelijks gelooven. Zooeven
stond hy daar nog en nu was dij verdwenen
Je ganscüe laatste episode had minder dan een
nrnuut geduurd en Desgas met de soldaten was
ïog een paar honderd scüreden van de sGryze
sat" verwyaenl.
Toen Marguerite Zag dat zij toch niet gedroomd
had, vervulde een zonderlinge mengeling van ver
wondering en blijdschap haar hart. Het was zoo
meesterlijk knap gedaan! Want Chauvelin was
nog volslagen hulpeloos, veel meer dan hij door
een vuist-i g zou zyn geweest. Hij kon noen zien
oen ho a noen spreken, terwijl zyn gladde
igeustauaer hem kalm door u© vingers was
geglipt.
{Wordt vervolg4.\
DOOR