Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
Eerste bljdT^
29ste Jaargang.
Zaterdag 17 Maart 1906
No. 8458.
Officieele Berichten.
Kennisgeving.
Baitenlandsch Nieuws.
3
a
a
a o
-5
■E o
te
a B
■"go
a
s
s
a
■S
I
3
5
a
8)
5
J
SP
1
frankrijk.
PAR1JSCHE KRONIEK.
ABONNEMENTSPRIJS:
Bit blad verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen, en
kost voor Schiedam per 3 maanden f 1.35, per maand 45 cent en per
week 10 cent. Franco per post door geheel Nederland ƒ2.— per kwartaal.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons BureauBoter-
straat 50 en bij alle Boekhandelaren, Postdirecteuren en Brievengaarders.
Bureau s BOTERSTRAAT 50.
PRIJS DER ADVERTENTIëN:
Van 16 regels ƒ0.92 met inbegrip van bewijsnummer.
Elke regel daarboven 15 cent.
Driemaal plaatsen wordt tweemaal berekend.
Ingezonden mededeelingen 25 cent per regel.
Voor herhaaldelijk ad verteeren worden uiterst
lijke overeenkomsten aangegaan.
b li-
Telefoonnummer 85. Postbus no. 39.
- nummer bestaat uit twee bladen en een
^IDestreerd Zondagsblad.
Oproeping in activiteit van Zeemiliciens-Verlof-
gangers der LICHTING 1901.
E Burgemeester van Schiedam,
ri^!et 0P circulaire van den heer Commissa-
der Koningin in de provincie Zuid-Holland,
an 20 Februari jl., A. No. 485 - 2e Afd. {Pro-
v%n*wl Blad Fo. 20);
i^ogh'bb 'd"' ^6Ze ter kennis van daarby be-
Koninklijk besluit van 12 Januari 1906,
d i® bepaald dat de zeemiliciens-verlofgangers
len ^ting van 1904 in werkelijken dienst zul-
tiia Worden opgeroepen, ten einde gedurenda den
Jd van vijf weken te worden geoefend
dat op grond hiervan de opkomst van na te mel-
ea zeemiliciens-verlofgangers door den Minister
Marine is bepaald op de datums en schepen
s "1 den hiervolgenden staat is vermeld
.3
IS
O s
co <t>
a fcD
•*3 flj
<d
g>
u
c
O)
<D
•a
"a>
CS
<D
■SS
O O
.O O
ca
A
o
3 SB
N
u,
3
co
o
O.
O
-
O)
U
0) O
c
fl)
O)
a)
W)
fl
«a
55
c
o
08
u
O
c
O
O
O
05
3
A
43 IO iO l> i> t>
O
m
Si
O
o
M
u
c
es
c3
Q
A
o
O
<D
P-3
a
3
03
rG
O
D
tH
C
a>
T3
C
3
a
O)
S3
^5 w
i-i
Q hJ H S3
dat genoemde verlofgangers zich, op de vuui
en bepaalde datums, naar de plaats hunner be-
lönming zullen hebben te begeven, alwaar zij
gekleed in de bij hun vertrek met groot verlot
medegenomen militaire kleedingstukken en voor-
ien van hunne kooigoederen, zoo mede van hun-
He zakboekjes, voor zoo veel mogiljjk, ten 12 uur
öes middags, behooren aan te melden aan boord
van het schip, waarop zij zullen worden geoefend
«at zij door ziekte verhinderd zijnde op den
bepaalden datum aldaar aanwezig te zijn, daarvan
spoedig mogelijk moeten doen blijken, door
eene ter Gemeente-Secretarie over te leggon ge
neeskundige verklaring en zich onverwijld na hun
Herstel naar de boven aangegeven plaats van be
stemming behooren te begeven en zich als dan
fe°\Vii vervoe8en aan boord van het wachtschip
Jat zij zich vier werkdagen voor den dag van
P»ornst ter Gemeente-Secretarie moeten aanmelden
oowel tot het afteekenen van hun verlofpas als
°t het ontvangen van daggeld en zoo zij daarop
^anspraak hebben van de vereischte passagebiljet-
dafat jngebreke bljjvende op den bepaalden
P HHner de wapenen te komen, bij hunne latere
pkomst zooveel langer in dienst worden gehouden
n zij, aan de onroeping niet voldoende, als deser
teur zullen worden behandeld.
dat voor de zeemiliciens-kustwachters, vermoe-
ueijjk eerst in Juni of Juli a je. de herbalingsoefe-
V
o.
a>
voor
ningen zullen plaats hebben, zoodat de datum van
opkomst van den zeemilicien-kustwachter van
bovengenoemde lichting en behoorende tot deze
gemeente,
AART JAN KOSTER,
later bjj publicatie ter zijner kennis zal worden
gebracht.
Na deze openbare kennisgeving worden de be
trokken miliciens geacht van hunne verplichting
kennis te dragen, waardoor zij gehouden zijn,
zonder verdere oproeping, aan de voorschreven
opkomst te voldoen, zoodat zij later geene onwe
tendheid ten deze zullen kunnen voorwenden.
Schiedam, den 47den Maart 1906.
De Burgemeester voornoemd,
M. A. BRANTS.
RUSLAND.
De Daily Telegraph verneemt uit Petersburg:
Amerikaansche geldschieters hebben de Russische
regeering weer voorgesteld, een spoorweg tot ver
binding van Azië en Amerika aan te leggen. De
lijn zou beginnen bij het station Kanksk in wes
telijk Siberië, voortloopen tot aan een noordoos
telijke kaap van Siberië en vandaar, door een
tunnel, door de Behringstraat naar Alaska geleid
worden. De Amerikaansche geldmannen zouden
voor den aanleg van de lijn een kapitaal van 54
millioen beschikbaar stellen, geen staaistoelage of
staatswaarborg verlangen en bovendien bereid zijn,
om de lijn, grootendeels door Russische werklieden
te laten bouwen. Hei werk zou tegelijkertijd in
Siberië en in Alaska beginnen.
De correspondent verzekert dat de commissie
aan het ministerie van spoorwegen thans gunstiger
voor het plan is gestemd, ten gevolge van
verschillende wijzigingen die er overeenkomstig de
wenschen van de Russische regeering in ge
maakt zijn.
DUITSCHLAND.
In Berlijn en omstreken willen de sociaal
democraten a. s. Zondag, ter herdenking van de
Berlijnsche omwenteling van 1848,105 betoogings-
vergaderingen tegen het Pruisische kiesrecht
houden.
Den 18en Maart is gewoonlijk het kleine Ber
lijnsche kerkhof, waar de toenmaals gevallen
barricadestrijders begraven liggen, de plaats van
de socialistische bedevaart, waarbij de politie alle
roode linten van de kransen afrukt, hetgeen echter
sedert jaren steeds zonder verstoring van den vrede
is geschied.
Niettegenstaande de kiesrechtbetoogingen wil de
politie ook ditmaal het historische kerkhofje niet
afsluiten, maar als gewoonlijk het neerleggen van
kransen veroorloven, echter roode linten als ge
woonlijk afsnijden.
De zoo plotseling uitgebroken staking onder
de mijnwerkers in noordelijk Frankrijk breidt
zich met verbazende snelheid uit.
De arbeiders kunnen eischen doen gelden,
z~ggen zij, en zij willen profiteeren van het oogen-
dat de publieke opinie, in de algemeene
ontroering, hen zal ondersteunen.
Deze denkbeelden schijnen onder de massa
tamelijk verspreidechter is er nog iets anders,
dat de stakings-beweging zoo snel doet toenemen
de vrees. Het is een feit, dat er onder de mijn
werkers, die reeds geweigerd hebben in de schachten
af te dalen, niet alleen eigenlijke stakers zijner
zjjn er velen, die door de ontzettende ramp te
Courrières geheel en al overweldigd zjjn.
Te Ostricourt en de Courrières is de staking
algemeente Lens is geen enkele van de 800
arbeiders van schacht 4 afgedaald600 staken
er in de schachten 1, 2 en 9. In de mijnen van
Carvin staken 500 werklieden.
Van Courrieres en Hénin-Liétard zjjn arbeiders
vertrokken om hun kameraden in Noeux, Béthune
en Bruay te bewegen het werk neer te leggen.
Zeshonderd mijnwerkers uit de omstreken, die
gister-middag aan het station waren afgestapt,
om in de mijnen van Lens te gaan werken, zijn
op verzoek van de stakers kalm en zonder betoo
gingen onmiddellijk weer vertrokken.
Het aantal stakers bedraagt nu ongeveer 10.000.
Te Langolen, bij Quimper, is bjj het opmaken
van een kerkelijke .boedelbeschrijving een luitenant
der gendarmerie gekwetsteen priester is in
hechtenis genomen en naar Quimper. gebracht.
Te Parjjs is eergisterenavond onder leiding
van Franf.ois Coppée een druk bezochte vergadering
gehouden, waarin, na heftige redevoering tegen het
ministerie, besloten is tot oprichting van een «ka
tholieken bond van verzet".
Van onzen Parijschen correspondent
Parijs, 3—15 Maart 1906.
De bespottelijke val van het ministerie—Rouvier
is iets zoo echt-Fransch republikeinsch, dat de
verstandige wereld er niets van begrijpen kan en
met haar gelukkig nog de groote meerderheid
der Franschen. Het ministerie viel tengevolge van
den dood van het eerste slachtofier der ten
uitvoerlegging der reglementen betreflende de
inventarisatie door de Scheidingswet voorgeschreven
en wel omdat de eene helft zijner aanvallers het
om zjjn brutaal optreden veroordeelde, terwijl de
andere helft het beschuldigde niet krachtig genoeg
te hebben doorgetast. Deze gelegenheids-coalitie
tegen Rouvier maakt de politieke atmosfeer
echter eerder benauwder dan frisscher en verbe
terd de kans der verwarde toestanden waarin men
hier ronddraait, in geen enkel opzicht, want het
nieuwe ministerie .zal nog revolutionnairer te
werk moeten gaan, wil het niet onmiddeljjk voor
soortgelijke incidenten staan. De Katholieken
zullen dus den strijd moeten volhouden en dan
wacht hun hevige vervolging en zelfs den dood,
o< zjj zullen tot een lijdzamen weerstand gedwon
gen als paria's en buiten het recht gestelden behan -
deld worden.
Terwijl de heer Sarrien zich bezig hield eene
nieuwe ministrieele combinatie te vinden om een
ministerie uit het bloc te houwen en het publiek
deze operatiën met meer of minder belangstelling
volgde, kwam Zaterdag den 10 dezer 's avonds eens
klaps het verpletterende bericht van de vreeseljjke
ramp in de kolenmijnen der Compagnie de Cour-
rièrres in het Pas-de-Calais-departement gelegen,
waarbij ongeveer 1000 menschen op het arbeiders-
veld van eer door een verschrikkelijke ontploffing
het leven lieten. Nog nooit eischte de altijd
gevaarlijke kolenmijn zulk een enorm aantal
slachtoffers op één dag, en men rilt van ontzetting
bij de gedachte alleen aan de honderdduizenden
mijnwerkers, die dagelijks zulk een hoogst gevaar
lijk werk moeten doen om hun brood te verdienen.
Overal was men onder den indruk van dit
nationale onheil, wat zijn oorsprong in een brand,
in een gedeelte der mijn ontstaan en niet voldoende
gebluscht, moet vinden. Van alle zijden kwamen
blijken van deernis, medegevoel, doch ook hulp
en steun voor de nagelaten ibetrekkingen der 1212
(officieel cijfer) ongelukkigen.
Dinsdagmiddag was de heer Sarrien geslaagd
zijn monster-ministerie samen te flansen, waarin
vooral de twee namen van Clémenceau en Briand,
sensatie maken. De eerste, de man beroemd
geworden door zijn onvermoeid ministeries afbreken,
doch die tot nu toe nooit minister is kunnen
worden, zal de binnenlandsche zaken van Frankrjjk
gaan besturen, en de tweede, deontwerper van de
wet van de Scheiding tusschen de Kerken en den
Staat, zal het onderwijs en de eerediensten onder
zijn beheer nemen. Ook deze socialist wordt on
verwacht minister en zal zijn talenten moeten
toonen, nu hij zijn vroeger verkondigde sociale
leer in daden gaat verwezenlijken.
Zonder nog van de andere leden van het mini
sterie Sarrien te spreken, is het van algemeene
bekendheid, dat de minister-president niet de lei
der er van kan worden en hij eerder de staats
secretaris er van en zijn collega's als Bourgeois
van Buitenlandsche Zaken, Clemenceau Binnen
landsche Zaken, Barthou openbare werken voor
zeker de minister-presidenten zullen zijn. Deze
disparate samenkoppeling van mannen die het op
zeer belangrijke regeeringspunten geheel oneens
zijn en dit openlijk verkondigd hebben, zal reeds
dadelijk drie gewichtige vraagstukken tot oplossing
moeten brengen, namelijkde scheidingwet, de
ambtenaarssyndicaten en de vervolgingen tegen de
anti-militaristen.
Op die der uitvoering van de Scheidingswet be
staat tusschen Briand en Clemenceau een dreigend
verschil, daar de eerste niet ongenegen schjjnt
voor het publiek daarin de «bon homme" te willen
spelen. Hij moet aan zijn vrienden gezegd hebben,
dat hij den moed zal toonen toegefelijk te zijn,
waartegenover Clemenceau verlangt, dat die wet
strikt en met kracht uitgevoerd en toegepast zal
wordenzijn doel is de oppermacht van Rome over
de Katholieken in Frankrijk voor goed te fnuiken.
In de kwestie der ambtenaars-syndicaten staat
Barthou lijnrecht tegenover dienzelfden Briand.
De eerste wil er niets van hooren, in geen geval
voor de onderwijzers en postbeambten, zooals hij
jn een groote rede nog niet lang geleden te Bor
deaux gehouden, zonder voorbehoud verklaard
heeft. Daarentegen is Briand groote voorstander
dier syndicaten als de eerste aanleg om geleidelijk
tot het collectivisme, zijn socialistendroom, te ge
raken. Hij heeft het, met het ministersambt aan
te nemen, inlusschen bij den nationalen raad der
internationale sectie der socialisten geheel ver
bruid en zal uit dezen kring gebannen worden.
Doch wat kan dat die mannen schaden, wanneer
zij eenmaal het bewind gelooven in handen te
krijgen. Zij heeten hier «arrivisten", dat wil
zeggen, dat de hoofdzaak is er te komen, onver
schillig hoe. De eenige gematigde republi
keinen van dit nieuwe ministerie zijn de minister
van Koloniën, Leygues en Financiën, Poincaré
doch dezen zullen niets beletten. Eigenlijk moest
het nieuwe Kabinet den naam van Clemenceau
dragen. Na dertig jaren oefening in het parle
mentaire geknoei en zonder meer verantwoorde
lijkheid dan die tegenover zijn kiezers, die hem
als afgevaardigde van Montmartre den bons gaven,
zullen wij hem thans aan het werk zien. Hjj zal
nu moeten bewijzen, dat hij zoo handig en sterk
is als hij heeft doen gelooven of dat het maar
brutaliteit was, welke hem soms deed zegevieren.
Indien men zich niet in zjjn capaciteiten, om ze
zoo te noemen, bedriegt, dan zal hij de gebor
neerde en koppige père Combes en de onbestemde
blufferige Rouvier spoedig iu de schaduw stellen.
Ook over zjjn collega's zal hjj den baas spelen en
in de Kamer evenzoo en wanneer hjj daarin niet
slaagt, zal hij liever den nek breken dan de
teugels uit de handen te geven. Het ministerie
Clemenceau is de sprong in het onbekende, in
afwachting dat het in het zand bjjt, zal hjj als
de wreker van de Republiek der Revolutie
poseeren en in Frankrijk dagen doen herleven
welke men niet gedacht had nog in de twintigste
eeuw te moeten aanschouwen. Woensdag den
14den dezer zijn de nieuwe regeerders voor de
Kamer en den Senaat verschenen, waar deminis-
terieele verklaringen door de heeren Sarrien en
Bourgeois werden voorgelezen. Er wordt daarin
lang over de inventarisatiën uitgeweid en het zjjn
dezelfde bedreigingen als onder Rouvier, tegenover
hen die de prachtige, rechtvaardige scheidingswet
niet willen aannemen. Overigens bjj de meest
belangrjjke punten onbepaalde veroordeelingen of
dubbelzinnige beloften aan de republikeinen van
goeden wil en de democraten met goed geloof. Op
dit kleurloos en gevaarlijk program verkreeg het
ministerie een votum van voorloopig vertrouwen
wat niemand bedriegen kan.
De voltallige reglementen van openbare admi
nistratie der Scheidingswet zjjn den iOden dezer
openbaar gemaakt, doch ten gevolge der mini-
sterieele crisis, nog niet in het Journal Officiel
gepubliceerd. Na lezing er van, en daar behoort
moed toe, zoo lang en ingewikkeld zijn deze
chapiters, -ziet men dat het chapiter betreffende
de «associations cultuelles" het belangrijkst is en
dikwerf meer dan onduidelijk ol voor verschillende
uitleggingen vatbaar. Dit is zeker dat ingeval bij
zulk eene «association cultuelle" een conflict mocht
ontstaan, het niet den bisschop is die uitspraak
zal doen, doch, evenals in alle civile kwestien, de
Raad van State. Er bestaat geen kerkeljjk gezag
meer, de Staat wordt de absolute meester over de
Katholieke Kerk in Frankrijk. In de Semaine
religieuss van het aartsbisdom van Bordeaux wordt
dan ook geschrevenBinnen korten tijd zal het
«lot onzer Kerk in Frankrijk beslist worden. De
«Associations Cultuelles zullen aangenomen of
«verworpen worden. In het eerste geval is het een
«gevaarlijke proef van een aantal nieuwe zaken
«welke de Kerk ons zal toestaan te nemen. In
«het tweede geval [zullen de kerken gesloten
«worden, de openbare eeredienst verboden, de
«priesters van alle inkomen verstoken, de pastoriën
»ontnomen en duizenden jongelieden en jonge
«priesters tot twee jaren militaire dienst veroor-
«deeld, de gedwongen ontbindingen en desorgani-
«satien der parochiën, al de Kerkeljjke goederen,