Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
de gelofte.
29ste Jaargang.
Dinsdag 17 April 1906
No. K483.
Officieele Berichten.
Buitenlandsch Nieuws.
y.. Joseph de Maistre.
Verspreide berichten.
ABONNEMENTSPRIJS:
Dit blad verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen, en
kost voor Schiedam per 3 maanden f 1.35, per maand 45 cent en per
week 10 cent. Franco per post door geheel Nederland f 2.per kwartaal.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons BureauBoter-
straat 50 en bij alle Boekhandelaren, Postdirecteuren en Brievengaarders.
BureauBOTERSTRAAT 50.
PRIJS DER ADVERTENTIëN:
Van 16 regels f 0.92 met inbegrip van bewijsnummer.
Elke regel daarboven 15 cent.
Driemaal plaatsen wordt tweemaal berekend.
Ingezonden mededeelingen 25 cent per regel.
Voor herhaaldelijk adverteeren worden uiterst
lijke overeenkomsten aangegaan.
Telefoonnummer 85. Postbus no. 38.
bil-
AANVULLINGS-STAAT
goedgekeurde hengsten.
De Gedeputeerde Staten der Provincie Zuid-
Dolland,
Gezien een schrijven van de Agemeene Keurmgs-
pmmissie voor de Paardenfokkerij in de Pro vin-
m >id"HoUand' dd- 31 Maart n-> no- 106 5
p ™a»en bekend, dat by eene op 19 Maart 11. te
otterdam gehouden taaitengewone keuring, inge-
ge art. 6 van het Koninklijk Besluit van 14
Poijnï?.8. 1901 Staatsblad no. 204), alsnog is
EDUEKEURD de navolgende hengst(vermeld
P den daarbij behoorenden staat)
s-Gravenhage, 3den April 1906.
De Gedeputeerde Staten voornoemd.
PATIJN, Voorzitter
F. TAVENRAAT, Griffier.
ENGELAND.
De indiening van het onderwys-wetson|twerp
«ei liberalen in Engeland heeft, zooals we reeds
tneldden, behalve tot protesten van katholieke:
Z1ldc, ook aanleiding gegeven tot een protest van
en Anglic,aanschen aartsbisschop van Canterbury,
eze sprak uit naam van 32 zijner cojlega's, die
e zamen vergaderd, 'de volgende motie, aanna
men ,,De bisschoppen, zonder voor het oogen-
":e gaan opj de bijzondere bepalingen,
van het regeeringsontwerp, achten, zich verplicht
a s hunne meening ,uit te spreken, dat de wet
m haar tegenwoordigen Vorm, een zeer levèn-
t igen tegenstand moet ondervinden!."
Togen de eersite helft, van Mei is e'én alge
meen congres bijeengeroepen y'an Anglicaansche
Westelijken uit Engeland en Wallis.
fel 1 FRANKRIJK.
PARI JSC HE KRONIEK.
(Kan onzen Parijschen correspondent.)
Parijs, 30 Maart/13 April 1906.
La Revolution est satan iqueelle
en a les deux faceselle se révolte
et se moque; elle blasphême et elle
gouaille.
h*S de laatSte veerti8 Jaren meeleefden,
«ebben stap voor stap den langzamen doch zekeren
ziinpr nnen Tolgen van wat men, naarmate
nJemt riCbthlg' év°lutie of révolut*
V zullen hoogstwaarschijnlijk niet lang
karakter T env.hebben °m aangaande het ware
karakter dezer bewegmg voor goed ingelicht te
worden en hare gevolgen naar waarde te kunnen
schatten. Indien men eenvoudig weg wilde rede
neeren, dan was het sinds eenige jaren gemakkelijk
te bespeuren, dat men naar de revolutie snelde
»m m de anarchie te vallen en te vergaan. Men
behoeft thans niet meer te redeneeren, doch slechts
te z,en en te lezen. Van alle kanten en onder
ormen heeft de feitelijke wanorde de
55)
Maar staat dan juist de slechte reputatie van
dien broer haar niet in den weg
ni„7 Volstrekt niet, het arme meisje kon het toch
Lb lpen-a,bove?dien wat er gebeurde dat
gebeurde in dronkenschap en niet in koelen bloe-
Bourn maakt ,hler een groot verschil. Kathleen
SrT Z°U ?0k- nu "og aan elken vinger een
is ten rTCn krygen' Idaar' zooals ik u zeide, het
zinnen PersooatJe- beeft nu eenmaal hare
oi"t Ltin f! °P verkeerden man, dien ik u
duren vnlte -^men' en ,het zal eeo beelen tqd
Pruilen »n daarover been is. Evenwel het
vervelen "tlokkea zal baar wel eenmaal gaan
met de niesten Z? het.m®t h,aar welgaan zooals
is, dan mn niet kriJgen wat mij lief
kan Dat? •voor llef nemen wat ik krijgen
MaargIT ',n d®. menschelyke natuur'"10
van den braven 1 gllmlachend om dephilosofie
«me schepsel droevig^ allêën!" Zit het
John, en daarom °hok,a^ ov®r geacht, zeide pater
naar Westport te e»ar> r gisteretl geraden
te gaan, waar een tehuis is voor
theoretische opgevolgd, de daden vervingen de
ideëen en bijna geen enkele instelling welke niet
wankelt of ineenstort in hare ruïnen, de openbare
orde, de burgelijke vrede, de nationale belangen,
de privé-rijkdommen mede sleepende. Het is de
naderende crisis. De afbrekers, regeerders geworden,
hebben gezag noch prestige en wanneer zij den
opstand trachten te onderdrukken en den eerbied
voor de wetten inroepen, dan worden zij door
de revolutionnairen, waarvan zij de leermeesters
waren, uitgelachen. Indien het ernstige van den
toestand het veroorloofde, dan zoude men hartelijk
kunnen meelachen over de treurige figuren en
de woeste uitvallen welke de ministers Briand
en Clemenceau, 's morgens bij ontvangst der post,
op hunne respectieve ministeries moeten maken
en doen hooren.
Hier zijn de werklieden, die rooven, plunderen,
afbreken en de stad Toulon in een schrikbewind
veranderen. Wat moet de minister Briand daarop
antwoorden, hij die als actief socialist in een zjjner
redevoeringen letterlijk verklaard heeft. «Ik geloof
»vast dat de algemeene werkstaking de Revolutie
«zoude zijn" en hierbij voegdealk zoude het als
«myn plicht beschouden mijn plaats onder de
«werklieden in te nemen, welke ten strijde gaan
»met pieken, sabels, pistolen en geweren gewapend."
Daar zijn het de stokers die de mijnindustrie
willen ruïneeren en de huizen der patroons ver
branden, zoo als in het noorden en te Fresenne-
ville. Clemencau, de aanzetter tot weerstand, toen
hij lid der Commune was, weet als minister van
Binnenlandsche zaken niets beters te doen dan
circulaires aan zijn prefecten te zenden met de
instruction de wetten streng te doen eerbiedigen
Op andere plaatsen zijn het de boeren die hun
hooivorken grijpen of burgers, die hun wandel
stokken opheffen.
Overal ontwaardt men opstand, zoowel die der
hebzuchtigen als die des gewetens, het is de haat
tegen het gezag met de minachting der legaliteit.
Het verdrukte of geëxploiteerde volk keert zich
tegen de Jacobijnen, die, het eerst zoover gedreven
hebbende, het thans met de praatjes trachten te
bedaren. Overal neemt de verdeeldheid toe en
kookt de woede.
De Echo de Paris, die in de kolendistricten
eene enquête aangaande de laatste gebeurtenissen
instelde, schrijft rondweg, dat de revolutie in
aantocht is. Na breedvoerig op de gevolgen
zoowel op sociaal als nationaal gebied ge
wezen te hebben welke die opwinners van een
meer dan zieke populariteit over dit land, vroeger
zoo werkzaam en vaderlandsgezind, door het mis
dadig opwekken tot burgerlijke en godsdienstige
oneenigheid en anarchie geworpen hebben, ein
digt het met te zeggen
«Wij hebben nog slechts een wapen om ons te
«verdedigen, dat is ons stembiljet van 6 Mei.
«Wij mogen geen enkelen verkeerden stap zetten
«noch eene onhandige geste maken of wij zijn
«verloren, want in werkelijkheid zullen wij den
»6den Mei niet meer onze ideeën, doch ons vader-
«land, onze familie, ons goed en ons leven ver-
sdedigen. En indien op dien dag zy die ons ex-
alleenstaande meisjes. De zuster-bestuurster zal
haar daar onder moederlijke vleugelen nemen. Zij
zal er de vertroostingen van den godsdienst vin
den, en later, als er over haar leed wat gras is
gegroeid, kan zij weer naar huis komen.
En wat heeft zij daarop gezegd
Dat zij er eens over zou denken. Ik heb een
vermoeden, dat haar gedachten zich naar den
Heme1 richten als toevlucht, want zij vroeg mij
de kerk haar zou willen ontvangen, ingeval
laten W Z°U wenschen achter zich te
"aÏ0U "illen W8rden?
Dat rymt niet best met uw verwachting, dat
wi?°S-Le?maal Wel den rechteQ '"an zal vinden,
wierp ik tegen.
Pater John zag ernstig. De joviale trek verdween
van zyn gelaat.
Dat 's mts anders, mijnheer, zeide hij met
p ec ïgheid. Er zijn voor ieder mensch
.IL6!?®™8 W6g V,an de Kerk e" de weg van
reld. Wanneer de Kerk hare armen opent
voor een bekommerde ziel, dan verdwijnen de noo-
den en de verzoekingen van de wereld en de vrede
des Heeren daalt neer lk geloof dat Kathleen een
van uie karakters is, die niet gemakkelijk verge
en. Vergis ik mij hierin niet, dan zal zij wen-
sctien in het leven buiten de wereld meer geluk
bieden Wereld haar 0 )it nog zou kunnen
Ik antwoordde hierop niet. Want ik wilde den
«ploiteeren, niet omvergeworpen worden door de
«vereenigde stemmen van alle fatsoenlijke goedge-
«zinde lieden, die van de tyrannie genoeg hebben,
«en zoo de stem van het gezonde verstand niet op
«dien dag in die der vroeger verdeelde partijen
«der gematigdigden eindelijk overwint, dan zal
«binnen vier jaren in Frankrijk het kruit aan het
woord komen".
Sedert maanden reeds werd door vele bladen
de aanstaande 1ste Mei als een revolutiedag aan
gekondigd. Men voorspelde dat in veel groote
steden, en natuurlijk het eerst in Parijs, de col-
lectivisten, het lange wachten om tot deelen te
komen moede, met de plundering en règle der
winkels en eigendommen zouden beginnen. De
theoretische hoofdaanvoerders dezer meer practische
sociale regimenten vinden echter beter, dat de
verkiezingen van 6 Mei eerst achter den rug zijn,
alvorens zulk een aanval op de beurzen en bezit
tingen der bourgeoisie en kapitalisten van alle
politieke partijen te wagen, en wij gelooven dan
ook dat het op 1 Mei nog niet zoo spaak zal loo-
pen. Daardoor zoude aan de conservateurs te mooie
kans geschonken worden, want wanneer 't het be
houd vau ieders persoonlijk bezit betreft, dan zijn
zeven achtste der Fransche conservateurs. Zeker
is het dat de verkiezingen sinds die vanl87i nog
niet van zooveel belang zijn geweest als die welke
in Mei zullen plaats hebben.
De behoudende en gematigde partijen moeten
zich vast aaneensluiten, alle verschillen alle
wangunst en bedrogen verwachtingen ter zijde
stellende. Wat binnen eenige weken gaat beslist
worden, is het bestaan van Frankrijk zelf, de
handhaving of het verlies van datgene wat onont
beerlijk voor het leven eener natie is. Men is hier
aan het uiterste gekomen, waar de meest toege
vende zelf niet verder gaan kan. De eerlijke
lieden van alle partijen, van alle klassen, kunnen
zich de hand reiken en gezamenlijk ten strijde
gaan. Het is de vraag niet meer wie ministers
zullen worden, doch men moet het gezag in handen
geven aan mannen die Frankrijk van het collec
tivisme zullen bevrijden, die het staatsbankroet
zullen voorkomen, het sterk naar buiten zullen
maken, het van de godsdienstvervolging komen
verlossen en al het gespuis wegvegen.
Door God uit de school te bannen, heeft de
bandelooze en vaak zedelooze pers der uiterste
revolutionnaire partijen met de leiders der socia
listen, vrijdenkers en mayons vereenigd, de menigte
van haar jeugd af kunnen bederven en het volk
elk hooger ideaal ontnemen. De noodlottige
gevolgen daarvan zijn niet uitgebleven. Den
Franschen Katholieken vooral hangen donkere
wolken boven het hoofd en gedurende de Goede
Week was het alsof men by de stroomen van
geloovigen die de Kerken vulden, de stemming
kon waarnemen, waarmede zij de zoo bewogen
toekomst tegemoet gaan.
Dat het heerlijk feest der Opstanding wat wij
gaan vieren en ons zoo treffend Christus den
Verlosser, door zyn lijden en sterven den dood
overwinnend, voor den geest brengt, aan alle
christenen de vaste hoop en het vertrouwen
goeden priester niet tegenspreken en ik begreep
dat een discussie over de meerdere verkieselykheid
van het kloosterleven voor eea meisje van Kath
leens temperament tot niets zou lijden.
Bij het afscheid beloofde pater John, dat hij
mij het besluit van Kathleen met betrekking tot
zijn voorstel zou meedeelen. Ik vernam dan ook
later dat zjj inderdaad aan zijn wenk gevolg had
gegeven en hare toevlucht had gezocht in het
gesticht te Westport, van waar zij, na verloop
van eenigen tijd, naar een klooster te Dublin over
ging, om voor goed den sluier te aanvaarden.
Wat mij betreft, ik had nu teMylre niets meer
te doen of te zoeken. Het raadsel was ontsluierd,
de minnenden waren hereenigd en voor mij bleef
dus niets over, dan mjjn koffer te pakken en naar
mijn zaken in Londen terug te keeren. Toch, om
één reden, die ik voor mijzelve niet bekennen
wilde, draalde ik nog. Ik had reeds afscheid ge
nomen van pater John en dokter Mulligan, die
mij rondweg verklaarde dat ik hem zijn beste
duiven (dat wil zeggen zieken) weggeschoten had.
Michael Creenan had mij een bezoek gebracht en
hartelijk gedankt. Maar éan afscheid was er nog,
dat ik verschoof van den eenen dag op den ande
ren. Tweemaal reeds was ik naar het kasteel ge
gaan, om miss Craig vaarwel te zeggen en
beide malen had ik dit vaarwel nog ongezegd ge
laten. Eindelijk echter op een morgen in December,
kreeg ik uit Louden een brief van mijn plaats
vervanger, die mij dringend verzocht om terstond
te komen, aangezien hy zelf onwel was en niet
schenke, dat voor Frankrijk na zijne doorstane
rampen spoedig een schoone morgen van nieuw
leven, eene verrijzenis ten goede, moge aanbreken.
Fidelius.
De Senaat heeft Zaterdag de begrooting be
handeld. De beslissingen van de finanteieefe com
missie werden aangenomen. De geheelgewijzig
de hegrooting werd goedgekeurd. De zitting is
geschorst.
Poincaré heeft in de Kamer de hegrooting,
die van den Senaat was teruggekomen, ingediend.
De zitting werd daarop geschorst.
Om 6 uur was er weder vergadering. Het ver
slag rian de begrootkigjacommissie stelde voor-
om de door den Senaat aangebrachte wijzigin
gen goed te keuren. De geheèle begrooting (zoo
als deze gewijzigd is) werd daarop met 453 tegen
.35 stemmen aangenomen. -
De Senaat heeft des avbnds om 7 u,ur we
der vterghderd. Poincaré diende het nieuwe h'e-
grootingsontwerp in. De Senaat nam de geheele
begrooting aan met twee wijzigingen in den door
de Kamer gestelden tekst.
SPANJE.
De ministerraad in Spanje heeft het druk met
de regeling der feesten voor het huwelijk des
Kjojnftngs. Z. M;. wenscht vdajt er van 28 Mei
tot 3 Juni allerhande volksfeesten zullen zijn, stie
rengevechten, mditaire schouwspelen enz.
De Koning is via Parijs en Cherbourg naar Wight
vertrokken.
JAPAN.
Volgens de New-York Sun is de Anierikaan-
sehe regeering van meening, dat Japan niette
genstaande de telegrammen aan het ministerie van,
Buitenlandsche Zaken ontvangen, jwaarih de Ja-
pansche regeering mededeelt, dat ze altijd een
V;Oorstands!ter is geweest van de pohtiek van
d'e open deur in Mandsj-oerije, zijne beloften niejt
gestand doet en, onder voorwendsel dat het daar
nog gevaarlijk is, de vreemdelingen buiten Mant-
sjoerije houdt. De geheime bedoeling daarvan
zou dan zijn, dat h!et wil trachten de Mantsjoe-
rijfeche markt te overstroomen met Japansche
koopwaren.
De Keizer van Duitschland heeft den Oosteii-
rijkschen gedelegeerden pp de conferentie fe Al-
geciras, graaf Welsersheimb, bevorderd tot groot
kruis Van de orde van. den Rooden Adelaar en
hem teVens een hopgst vleiend telegram gezon
den, waarin hij den graaf zijn dank betuigt voor
den krachtigen steun, ,dien deze aan zijp. Duit-
sche collega's heeft geschonken.
Prins Bülow 'zal. Volgens de Taglische Rund
schau, (eerstdaags met verlof op reis gaan. Zijn,
toestand (h&et bevredigend.
De ikioning en, koningin Vatn' Engeland zijn
op (Korfoe met ihun rijtuig opgereden tegen, een.
wagen piet dronken (boeren. Dezen werden op
langer de praktijk kon waarnemen.
Ik riep Andy Blake en verzocht hem zijn sjees
voor de laatste maal voor mij in te spannen. De
brave kerel zag bedrukt, want hij had zich wer
kelijk aan mij gehecht. Ik troostte hem met de
belofte, dat ik het volgende jaar terug zou komen.
Daarna, terwql hij mijn zaken inpakte, stapte ik
naar Craig Castte. Ik werd terstond in het salon
gelaten, waar ik Eileen aantrof, die mij glimlachend
tegémoet trad.
Goeden morgen, rtliss Craig, zeide ik. Nu kom
ik toch werkelijk afscheid nemen.
Afscheid riep zjj.
Ja, het is *oor mij een hard woord, en ik
heb het zoolang mogelqk verschoven. Maar nu
moet het er toch van komsn. Mijn collega te
Londen schnyft dat hij myn praktijk niet langer
kan waarnemen. Dus, het is voor my kiezen of
deelen.
Maar, ge blyft toch wel nog de Kerstdagen
over
Neen, mijn verlof is op. Andy pakt mijn
boeltje en rijdt mij morgen vroeg naar het station.
Ik verzeker u dat ik mat leedwezen Ierland
verlaat.
Och, dat zegt ge tnur, zeide Eileen, met een
poging tot glimlachen. Maar als ge eenmaal weer
te Londen zijt, dan zult ge oas spoedig vergeten.
(Wordt vervolgd).
VAN
t. r