Dagblad voor Schiedam en Omstreken. de gelofte. 29ste Jaargang. Dinsdag 17 April 1906 No. K483. Officieele Berichten. Buitenlandsch Nieuws. y.. Joseph de Maistre. Verspreide berichten. ABONNEMENTSPRIJS: Dit blad verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen, en kost voor Schiedam per 3 maanden f 1.35, per maand 45 cent en per week 10 cent. Franco per post door geheel Nederland f 2.per kwartaal. Afzonderlijke nummers 2 cent. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons BureauBoter- straat 50 en bij alle Boekhandelaren, Postdirecteuren en Brievengaarders. BureauBOTERSTRAAT 50. PRIJS DER ADVERTENTIëN: Van 16 regels f 0.92 met inbegrip van bewijsnummer. Elke regel daarboven 15 cent. Driemaal plaatsen wordt tweemaal berekend. Ingezonden mededeelingen 25 cent per regel. Voor herhaaldelijk adverteeren worden uiterst lijke overeenkomsten aangegaan. Telefoonnummer 85. Postbus no. 38. bil- AANVULLINGS-STAAT goedgekeurde hengsten. De Gedeputeerde Staten der Provincie Zuid- Dolland, Gezien een schrijven van de Agemeene Keurmgs- pmmissie voor de Paardenfokkerij in de Pro vin- m >id"HoUand' dd- 31 Maart n-> no- 106 5 p ™a»en bekend, dat by eene op 19 Maart 11. te otterdam gehouden taaitengewone keuring, inge- ge art. 6 van het Koninklijk Besluit van 14 Poijnï?.8. 1901 Staatsblad no. 204), alsnog is EDUEKEURD de navolgende hengst(vermeld P den daarbij behoorenden staat) s-Gravenhage, 3den April 1906. De Gedeputeerde Staten voornoemd. PATIJN, Voorzitter F. TAVENRAAT, Griffier. ENGELAND. De indiening van het onderwys-wetson|twerp «ei liberalen in Engeland heeft, zooals we reeds tneldden, behalve tot protesten van katholieke: Z1ldc, ook aanleiding gegeven tot een protest van en Anglic,aanschen aartsbisschop van Canterbury, eze sprak uit naam van 32 zijner cojlega's, die e zamen vergaderd, 'de volgende motie, aanna men ,,De bisschoppen, zonder voor het oogen- ":e gaan opj de bijzondere bepalingen, van het regeeringsontwerp, achten, zich verplicht a s hunne meening ,uit te spreken, dat de wet m haar tegenwoordigen Vorm, een zeer levèn- t igen tegenstand moet ondervinden!." Togen de eersite helft, van Mei is e'én alge meen congres bijeengeroepen y'an Anglicaansche Westelijken uit Engeland en Wallis. fel 1 FRANKRIJK. PARI JSC HE KRONIEK. (Kan onzen Parijschen correspondent.) Parijs, 30 Maart/13 April 1906. La Revolution est satan iqueelle en a les deux faceselle se révolte et se moque; elle blasphême et elle gouaille. h*S de laatSte veerti8 Jaren meeleefden, «ebben stap voor stap den langzamen doch zekeren ziinpr nnen Tolgen van wat men, naarmate nJemt riCbthlg' év°lutie of révolut* V zullen hoogstwaarschijnlijk niet lang karakter T env.hebben °m aangaande het ware karakter dezer bewegmg voor goed ingelicht te worden en hare gevolgen naar waarde te kunnen schatten. Indien men eenvoudig weg wilde rede neeren, dan was het sinds eenige jaren gemakkelijk te bespeuren, dat men naar de revolutie snelde »m m de anarchie te vallen en te vergaan. Men behoeft thans niet meer te redeneeren, doch slechts te z,en en te lezen. Van alle kanten en onder ormen heeft de feitelijke wanorde de 55) Maar staat dan juist de slechte reputatie van dien broer haar niet in den weg ni„7 Volstrekt niet, het arme meisje kon het toch Lb lpen-a,bove?dien wat er gebeurde dat gebeurde in dronkenschap en niet in koelen bloe- Bourn maakt ,hler een groot verschil. Kathleen SrT Z°U ?0k- nu "og aan elken vinger een is ten rTCn krygen' Idaar' zooals ik u zeide, het zinnen PersooatJe- beeft nu eenmaal hare oi"t Ltin f! °P verkeerden man, dien ik u duren vnlte -^men' en ,het zal eeo beelen tqd Pruilen »n daarover been is. Evenwel het vervelen "tlokkea zal baar wel eenmaal gaan met de niesten Z? het.m®t h,aar welgaan zooals is, dan mn niet kriJgen wat mij lief kan Dat? •voor llef nemen wat ik krijgen MaargIT ',n d®. menschelyke natuur'"10 van den braven 1 gllmlachend om dephilosofie «me schepsel droevig^ allêën!" Zit het John, en daarom °hok,a^ ov®r geacht, zeide pater naar Westport te e»ar> r gisteretl geraden te gaan, waar een tehuis is voor theoretische opgevolgd, de daden vervingen de ideëen en bijna geen enkele instelling welke niet wankelt of ineenstort in hare ruïnen, de openbare orde, de burgelijke vrede, de nationale belangen, de privé-rijkdommen mede sleepende. Het is de naderende crisis. De afbrekers, regeerders geworden, hebben gezag noch prestige en wanneer zij den opstand trachten te onderdrukken en den eerbied voor de wetten inroepen, dan worden zij door de revolutionnairen, waarvan zij de leermeesters waren, uitgelachen. Indien het ernstige van den toestand het veroorloofde, dan zoude men hartelijk kunnen meelachen over de treurige figuren en de woeste uitvallen welke de ministers Briand en Clemenceau, 's morgens bij ontvangst der post, op hunne respectieve ministeries moeten maken en doen hooren. Hier zijn de werklieden, die rooven, plunderen, afbreken en de stad Toulon in een schrikbewind veranderen. Wat moet de minister Briand daarop antwoorden, hij die als actief socialist in een zjjner redevoeringen letterlijk verklaard heeft. «Ik geloof »vast dat de algemeene werkstaking de Revolutie «zoude zijn" en hierbij voegdealk zoude het als «myn plicht beschouden mijn plaats onder de «werklieden in te nemen, welke ten strijde gaan »met pieken, sabels, pistolen en geweren gewapend." Daar zijn het de stokers die de mijnindustrie willen ruïneeren en de huizen der patroons ver branden, zoo als in het noorden en te Fresenne- ville. Clemencau, de aanzetter tot weerstand, toen hij lid der Commune was, weet als minister van Binnenlandsche zaken niets beters te doen dan circulaires aan zijn prefecten te zenden met de instruction de wetten streng te doen eerbiedigen Op andere plaatsen zijn het de boeren die hun hooivorken grijpen of burgers, die hun wandel stokken opheffen. Overal ontwaardt men opstand, zoowel die der hebzuchtigen als die des gewetens, het is de haat tegen het gezag met de minachting der legaliteit. Het verdrukte of geëxploiteerde volk keert zich tegen de Jacobijnen, die, het eerst zoover gedreven hebbende, het thans met de praatjes trachten te bedaren. Overal neemt de verdeeldheid toe en kookt de woede. De Echo de Paris, die in de kolendistricten eene enquête aangaande de laatste gebeurtenissen instelde, schrijft rondweg, dat de revolutie in aantocht is. Na breedvoerig op de gevolgen zoowel op sociaal als nationaal gebied ge wezen te hebben welke die opwinners van een meer dan zieke populariteit over dit land, vroeger zoo werkzaam en vaderlandsgezind, door het mis dadig opwekken tot burgerlijke en godsdienstige oneenigheid en anarchie geworpen hebben, ein digt het met te zeggen «Wij hebben nog slechts een wapen om ons te «verdedigen, dat is ons stembiljet van 6 Mei. «Wij mogen geen enkelen verkeerden stap zetten «noch eene onhandige geste maken of wij zijn «verloren, want in werkelijkheid zullen wij den »6den Mei niet meer onze ideeën, doch ons vader- «land, onze familie, ons goed en ons leven ver- sdedigen. En indien op dien dag zy die ons ex- alleenstaande meisjes. De zuster-bestuurster zal haar daar onder moederlijke vleugelen nemen. Zij zal er de vertroostingen van den godsdienst vin den, en later, als er over haar leed wat gras is gegroeid, kan zij weer naar huis komen. En wat heeft zij daarop gezegd Dat zij er eens over zou denken. Ik heb een vermoeden, dat haar gedachten zich naar den Heme1 richten als toevlucht, want zij vroeg mij de kerk haar zou willen ontvangen, ingeval laten W Z°U wenschen achter zich te "aÏ0U "illen W8rden? Dat rymt niet best met uw verwachting, dat wi?°S-Le?maal Wel den rechteQ '"an zal vinden, wierp ik tegen. Pater John zag ernstig. De joviale trek verdween van zyn gelaat. Dat 's mts anders, mijnheer, zeide hij met p ec ïgheid. Er zijn voor ieder mensch .IL6!?®™8 W6g V,an de Kerk e" de weg van reld. Wanneer de Kerk hare armen opent voor een bekommerde ziel, dan verdwijnen de noo- den en de verzoekingen van de wereld en de vrede des Heeren daalt neer lk geloof dat Kathleen een van uie karakters is, die niet gemakkelijk verge en. Vergis ik mij hierin niet, dan zal zij wen- sctien in het leven buiten de wereld meer geluk bieden Wereld haar 0 )it nog zou kunnen Ik antwoordde hierop niet. Want ik wilde den «ploiteeren, niet omvergeworpen worden door de «vereenigde stemmen van alle fatsoenlijke goedge- «zinde lieden, die van de tyrannie genoeg hebben, «en zoo de stem van het gezonde verstand niet op «dien dag in die der vroeger verdeelde partijen «der gematigdigden eindelijk overwint, dan zal «binnen vier jaren in Frankrijk het kruit aan het woord komen". Sedert maanden reeds werd door vele bladen de aanstaande 1ste Mei als een revolutiedag aan gekondigd. Men voorspelde dat in veel groote steden, en natuurlijk het eerst in Parijs, de col- lectivisten, het lange wachten om tot deelen te komen moede, met de plundering en règle der winkels en eigendommen zouden beginnen. De theoretische hoofdaanvoerders dezer meer practische sociale regimenten vinden echter beter, dat de verkiezingen van 6 Mei eerst achter den rug zijn, alvorens zulk een aanval op de beurzen en bezit tingen der bourgeoisie en kapitalisten van alle politieke partijen te wagen, en wij gelooven dan ook dat het op 1 Mei nog niet zoo spaak zal loo- pen. Daardoor zoude aan de conservateurs te mooie kans geschonken worden, want wanneer 't het be houd vau ieders persoonlijk bezit betreft, dan zijn zeven achtste der Fransche conservateurs. Zeker is het dat de verkiezingen sinds die vanl87i nog niet van zooveel belang zijn geweest als die welke in Mei zullen plaats hebben. De behoudende en gematigde partijen moeten zich vast aaneensluiten, alle verschillen alle wangunst en bedrogen verwachtingen ter zijde stellende. Wat binnen eenige weken gaat beslist worden, is het bestaan van Frankrijk zelf, de handhaving of het verlies van datgene wat onont beerlijk voor het leven eener natie is. Men is hier aan het uiterste gekomen, waar de meest toege vende zelf niet verder gaan kan. De eerlijke lieden van alle partijen, van alle klassen, kunnen zich de hand reiken en gezamenlijk ten strijde gaan. Het is de vraag niet meer wie ministers zullen worden, doch men moet het gezag in handen geven aan mannen die Frankrijk van het collec tivisme zullen bevrijden, die het staatsbankroet zullen voorkomen, het sterk naar buiten zullen maken, het van de godsdienstvervolging komen verlossen en al het gespuis wegvegen. Door God uit de school te bannen, heeft de bandelooze en vaak zedelooze pers der uiterste revolutionnaire partijen met de leiders der socia listen, vrijdenkers en mayons vereenigd, de menigte van haar jeugd af kunnen bederven en het volk elk hooger ideaal ontnemen. De noodlottige gevolgen daarvan zijn niet uitgebleven. Den Franschen Katholieken vooral hangen donkere wolken boven het hoofd en gedurende de Goede Week was het alsof men by de stroomen van geloovigen die de Kerken vulden, de stemming kon waarnemen, waarmede zij de zoo bewogen toekomst tegemoet gaan. Dat het heerlijk feest der Opstanding wat wij gaan vieren en ons zoo treffend Christus den Verlosser, door zyn lijden en sterven den dood overwinnend, voor den geest brengt, aan alle christenen de vaste hoop en het vertrouwen goeden priester niet tegenspreken en ik begreep dat een discussie over de meerdere verkieselykheid van het kloosterleven voor eea meisje van Kath leens temperament tot niets zou lijden. Bij het afscheid beloofde pater John, dat hij mij het besluit van Kathleen met betrekking tot zijn voorstel zou meedeelen. Ik vernam dan ook later dat zjj inderdaad aan zijn wenk gevolg had gegeven en hare toevlucht had gezocht in het gesticht te Westport, van waar zij, na verloop van eenigen tijd, naar een klooster te Dublin over ging, om voor goed den sluier te aanvaarden. Wat mij betreft, ik had nu teMylre niets meer te doen of te zoeken. Het raadsel was ontsluierd, de minnenden waren hereenigd en voor mij bleef dus niets over, dan mjjn koffer te pakken en naar mijn zaken in Londen terug te keeren. Toch, om één reden, die ik voor mijzelve niet bekennen wilde, draalde ik nog. Ik had reeds afscheid ge nomen van pater John en dokter Mulligan, die mij rondweg verklaarde dat ik hem zijn beste duiven (dat wil zeggen zieken) weggeschoten had. Michael Creenan had mij een bezoek gebracht en hartelijk gedankt. Maar éan afscheid was er nog, dat ik verschoof van den eenen dag op den ande ren. Tweemaal reeds was ik naar het kasteel ge gaan, om miss Craig vaarwel te zeggen en beide malen had ik dit vaarwel nog ongezegd ge laten. Eindelijk echter op een morgen in December, kreeg ik uit Louden een brief van mijn plaats vervanger, die mij dringend verzocht om terstond te komen, aangezien hy zelf onwel was en niet schenke, dat voor Frankrijk na zijne doorstane rampen spoedig een schoone morgen van nieuw leven, eene verrijzenis ten goede, moge aanbreken. Fidelius. De Senaat heeft Zaterdag de begrooting be handeld. De beslissingen van de finanteieefe com missie werden aangenomen. De geheelgewijzig de hegrooting werd goedgekeurd. De zitting is geschorst. Poincaré heeft in de Kamer de hegrooting, die van den Senaat was teruggekomen, ingediend. De zitting werd daarop geschorst. Om 6 uur was er weder vergadering. Het ver slag rian de begrootkigjacommissie stelde voor- om de door den Senaat aangebrachte wijzigin gen goed te keuren. De geheèle begrooting (zoo als deze gewijzigd is) werd daarop met 453 tegen .35 stemmen aangenomen. - De Senaat heeft des avbnds om 7 u,ur we der vterghderd. Poincaré diende het nieuwe h'e- grootingsontwerp in. De Senaat nam de geheele begrooting aan met twee wijzigingen in den door de Kamer gestelden tekst. SPANJE. De ministerraad in Spanje heeft het druk met de regeling der feesten voor het huwelijk des Kjojnftngs. Z. M;. wenscht vdajt er van 28 Mei tot 3 Juni allerhande volksfeesten zullen zijn, stie rengevechten, mditaire schouwspelen enz. De Koning is via Parijs en Cherbourg naar Wight vertrokken. JAPAN. Volgens de New-York Sun is de Anierikaan- sehe regeering van meening, dat Japan niette genstaande de telegrammen aan het ministerie van, Buitenlandsche Zaken ontvangen, jwaarih de Ja- pansche regeering mededeelt, dat ze altijd een V;Oorstands!ter is geweest van de pohtiek van d'e open deur in Mandsj-oerije, zijne beloften niejt gestand doet en, onder voorwendsel dat het daar nog gevaarlijk is, de vreemdelingen buiten Mant- sjoerije houdt. De geheime bedoeling daarvan zou dan zijn, dat h!et wil trachten de Mantsjoe- rijfeche markt te overstroomen met Japansche koopwaren. De Keizer van Duitschland heeft den Oosteii- rijkschen gedelegeerden pp de conferentie fe Al- geciras, graaf Welsersheimb, bevorderd tot groot kruis Van de orde van. den Rooden Adelaar en hem teVens een hopgst vleiend telegram gezon den, waarin hij den graaf zijn dank betuigt voor den krachtigen steun, ,dien deze aan zijp. Duit- sche collega's heeft geschonken. Prins Bülow 'zal. Volgens de Taglische Rund schau, (eerstdaags met verlof op reis gaan. Zijn, toestand (h&et bevredigend. De ikioning en, koningin Vatn' Engeland zijn op (Korfoe met ihun rijtuig opgereden tegen, een. wagen piet dronken (boeren. Dezen werden op langer de praktijk kon waarnemen. Ik riep Andy Blake en verzocht hem zijn sjees voor de laatste maal voor mij in te spannen. De brave kerel zag bedrukt, want hij had zich wer kelijk aan mij gehecht. Ik troostte hem met de belofte, dat ik het volgende jaar terug zou komen. Daarna, terwql hij mijn zaken inpakte, stapte ik naar Craig Castte. Ik werd terstond in het salon gelaten, waar ik Eileen aantrof, die mij glimlachend tegémoet trad. Goeden morgen, rtliss Craig, zeide ik. Nu kom ik toch werkelijk afscheid nemen. Afscheid riep zjj. Ja, het is *oor mij een hard woord, en ik heb het zoolang mogelqk verschoven. Maar nu moet het er toch van komsn. Mijn collega te Londen schnyft dat hij myn praktijk niet langer kan waarnemen. Dus, het is voor my kiezen of deelen. Maar, ge blyft toch wel nog de Kerstdagen over Neen, mijn verlof is op. Andy pakt mijn boeltje en rijdt mij morgen vroeg naar het station. Ik verzeker u dat ik mat leedwezen Ierland verlaat. Och, dat zegt ge tnur, zeide Eileen, met een poging tot glimlachen. Maar als ge eenmaal weer te Londen zijt, dan zult ge oas spoedig vergeten. (Wordt vervolgd). VAN t. r

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1906 | | pagina 1