Dagblad voor Schiedam en Omstreken. 31ste Jaargang Woensdag 29 Juli 1908. i\o. 9171 r. Aluineer! II a} t feuilleton. Nieuwe Sctietake Coeraei iratis Get prijs 10 c. p. weel, 0.45 p. Mi, f 1.35 p. 3 mi. Officieele berichten. Kennisgeving. Buitenlandsch Nieuws. Nederland en Venezuela. De verdwenen erfgename. ABONNEMENTSPRIJS: Dit blad verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen, en kost voor Schiedam per 3 maanden f 1.35, per maand 45 cent en per week 10 cent. Franco per post door geheel Nederland f 2,per kwartaal. Afzonderlijke nummers 2 cent. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons BureauBoter- straat 50 en bij alle Boekhandelaren, Postdirecteuren en Brievengaarders. BureauBOTERSTRAAT 50. PRIJS DER ADVERTENTIëN: Van 16 regels f 0.92 met inbegrip van bewijsnummer. Elke regel daarboven 15 cent. j Driemaal plaatsen wordt tweemaal berekend. Ingezonden mededeelingen 25 cent per regel. Voorherhaaldelijk adverteeren worden uiterst bi 1- lijke overeenkomsten aangegaan. Telefoonnummer 85. Postbus no. Schietoefeningen. De Burgemeester van Schiedam, ^rengt op verzoek van den heer Staatsraad i.b.d. Commissaris der Koningin in de provincie Zuid- Holland, het navolgend bericht ter kennis van belanghebbenden bij de Scheepvaart. Schietoefeningen van het fort Pampus" Zuiderzee, 3de District. Volgens mededeeling van den Minister vanOor- '°g zal op 5 en zoo noodig ook op 6 Augustus eene schietoefening worden gehouden van het fort SI ampus". Er zal gevuurd worden met kanonnen van zwaar kaliber ('24 c.M.), waarbij onveilig ^°rdt gemaakt een sector begrensd door de rich- 'bigen ongeveer N O. tot ongeveer Oost (45°) tot °P 9000 M. van het fort. Op de dagen, waarop gevuurd wordt, zal van het fort »Pampus" een roode vlag waaien, van Minstens een uur voor den aanvang der schiet- °eteningen tot aan het einde daarvan bovendien gullen tegelijkertijd roode vlaggen waaien van de batterjjen Diemerdam en Durgerdam, de Westbat- terij nabij Muiden en den kerktoren te Muiderberg. (Zie «Ned. krt." No. 212.) Schiedam, 29 Juli 1908. De Burgemeester voornoemd, M. L. HONNERLAGE GRETE W.B De betoogingen op Curasao. Bij het Departement van Koloniën is in den avond van 27 dezer een telegram van den Gou verneur van Curasao ontvangen, waarin aan gaande de betoogingen aldaar de volgende lezing Wordt gegeven: i «Gisterenavond (Zaterdag) is, naar aanleiding «van de verspreiding van den overdruk van een «te Puerto-Cabello gepubliceerd artikel, dat voor »<to bevolking van Curasao beleedigend is, en «geschreven werd door een te. Willemstad ver- «blijvenden Venezuelaan, door de bevolking voor «diens huis gemanifesteerd en daarin binnen- «gedrongen. De schrijver, zich verontschuldigen- «de, wierp de schuld op den consul van Vene zuela. «Terwijl hie"r de rust na korten tijd met behulp "der politie hersteld was, werd vijandig gema- «nifesteerd aan de woning van den consul Ro- «herto Lopez. Zijnerzijds werden twee revolver schoten gelost. Het volk wierp met steenen. "^'a het persoonlijk optreden van den procureur- «generaal was omstreeks twaalf uur "s nachts de 'dust hersteld. j «Hedenmorgen (Zondag) bij: het zich in het "Publiek vertoonen van den heer Lopez her- aalde zich de manifestatie. Hij moest beschermd "Worden door de politie, en door een militaire. 'dalrouilie werd zijn huis bewaakt. Hoorend dat Naar het Engelsch). 49) luist^ r08^ ^at' ^9 waren overtuigend. Terwijl ik Hacht nam de hersenschim van den vorigen ejnd ®teeds zwakker afmetingen aan. Toen zjj het u' vei-hlaarde ik met vuur, dat ik bljj was te hebb V3n ZU"i een heldhaftige daad gehoord teeke ^at Was dat Ik een al te diepe be heer lu Jjoeschreef aan het woord hetwelk den ik athbone aan het dok ontsnapt was, maar den rn dat m9n instictmatig vertrouwen in den ,„an door de feiten bevestigd werd. Het scheen »Fneg„,00.rmii te ehenen. als ?ple' z,? (bet leeh zoowel natuurlijk *Welkp- f Hians bij dien naam te noemen), onder ,„U' ^'"8 zoudt gij er aan geven, als gij sprekon 8re omstandigheden dezen mijnheer hoorde °CBmpaUVgah?"ChUldig 'n verband met Gwendolen haar^r2?11 de omstandigheden moeten weten." was r kalm antwoord. Hacht ÏÏ.6', 86nS e*nige "^denken. Zeg, dat het meest LvA r m nacht' °P een uur dat de gevoelloozen onzer in een eigenaardige ge- j,Lopez voornemens :was te vertrekken, is de rust „eenigszins hersteld. Hij is onder geleide geëm barkeerd op een juist naar Venezuela vertrek- „kend stoomschip. r „Thans, 26 Juli te 6 uur 's namiddags, is ,al- „les rustig.'' i j De gevluchteVenezolanen. De correspondent van de »N. Y. Herald" te Willemstad seinde Maandag nog aan zgn blad Tengevolge van de verschillende betoogingen tegen den Venezolaanschen consul, is hg gedwon gen geworden van hier te vertrekken. Hij is gis teravond met vrouw en kinderen op de «Maracaibo" naar Puerto-Cabello vertrokken. Den gouverneur werd een belofte afgedwongen, den consul uit te zetten. Deze werd begeleid naar het schip door de gewapende macht, terwijl andere soldaten door straten patrouilleerden. De bevolking hield zich rustig en er werd geen poging gedaan, om den consul overlast aan te doen. De uitzetting veroorzaakte groote vreugde. In de voornaamste «clubs" wordt dit door iedereen van daag erkend. De inwoners verlangen van het gou vernement, dat het bescherming tegen Venezuela zal verleenen door een maritieme macht te zenden, om Venezuela de Nederlandsche vlag te doen eer biedigen. De autoriteiten te Willemstad hebben den Ve nezolaanschen consul alle mogelgke bescherming verleend. Hij bleef ongedeerd, behalve een paar builen, opgeloopen doordat er naar hem gegooid werd. Eens kreeg de bende hem bijna te pakken, maar hij werd, terwijl hij het voik vroeg, hem niet te vermoorden; doör de komst der troepenver sterking gered. Bericht wordt, dat te voren twee schoten zgn gelost uit het huis van den consub maar niemand werd getroffen. Uit Washington wordt aan hetzelfde blad ge seind Uit Willemstad wordt gemeld, dat senor Grancho, de Venezolaansche dagbladcorrespondent, die critiek oefende op de Nederlandsche regee ring, en toen gedwongen werd in het openbaar zjjne verontschuldigingen te maken, ook genood zaakt is op de «Maracaibo" uit Willemstad te ver trekken. Onze gezant. Het Correspondentiebureau meldt aan de bla den Naar wij vernemen heeft de Minister van Bui- tenlandsche Zaken den gisteren op Curasao aan gekomen Minister-resident te Caracas telegra- phisch verzocht zich onmiddellijk naar Neder land te begeven ten einde zich te verantwoorden over zijn schrijtven aan de Vereeniging „Hou en trouw*, hetwelk aanleiding is geweest tot de houding, die de President van Venezuela tegen over hem heeft gemeend te moeten aannemen. Men mag daaruit gereedelijk de gevolgtrekking maken dat het in de bedoeling .der Regeering ligt voorloopig eiken stap tegenover de Vejiezo- moedstemming verkeeren zeg, dat hij uren door gebracht had nabjj het huis van de vrouw, die hij lang had liefgehad doch gewanhoopt had tot de zgne te maken in zijn bekrompen fmancieelen toe stand dat hij bewogen door aandoeningen, waar van wjj den aard niet kunnen raden, naar beneden gegaan was naar de rivier naar de plek waar booten hebben samengeschoold en mannen zich hebben voorovergebogen bjj het ijseljjke en nutte- looze onderzoek, ons bekendzeg, dat bij daar over het water gebukt stond zwijgend naar beneden starend, in eenzaamheid, alleen, zooals hg meende, met zijn geweten en de gedachten opgewekt door dien vlietenden stroom waar sommigen, niettegen staande de feiten, niettegenstaande iedëre waar schijnlijkheid, nog steeds denken, dat Gwendolen rust gevonden heeft, en dat, toen zijn hart over vol was, men hem zich op de borst heeft zien slaan en, met een snelle Vending van zgn gelaat opwaarts naarden heuvel, dit eene woord heeft hooren uiten «schuldig" „Wat ik zou denken? Dit: dat, overspannen door den strijd, dien u vermeld hebt (een strijd, welken, wij waarschijnlijk kunnen begrijpen, wan neer wij nagaan, dat hij' zich onvermijdelijk be wust moet zijn van de groote verandering, die in zijn vooruitzichten zou komen als Gwendolen niet gevonden werd), hij den naam van schuldig heeft gegeven aan gevoelens welke de meesten slechts menschelijk zouden noemen." „Ellie, gij zijd een orakel." Deze gedachte van haar was ook de mijne geweest van het oogen- laansche Regeering op te schorten, totdat de persoonlijke inlichtingen van den heer De Reus de gegevens aangevuld hebben, waarnaar de Re geering den .toestand in onze West-Indische wa teren zal hebben te heoordeelen." Uit de Mail. Aan een brief uit Curasao aan «De Tijd", ont- leenen wjj enkele bijzonderheden «De gevolgen van de stremming der scheep vaart bljjven niet uit. Voedingsmiddelen en grond stoffen voor de industrie, die hier geregeld uit Venezuela aankwamen door middel van tallooze schepen en scheepjes, ontbreken. Bananen, het onontbeerlijke volksvoedsel, worden zeer schaarsch en duur. Men moet het bijgewoond hebben, om het te gelooven, met hoeveel verlangen de lagere bevolking aan den havenkant staat uit te zien als een bijlander ot schoener of stoomboot uit Colum bia of Santo Domingo, met eenige bananentrossen aan boord, binnenkomt, en hoe men elkander tracht voor te zijn om er eenige te koopen, om ze te gebruiken of weder te verkoopen. Ook de hier onmisbare suikerklinkers ontbreken. Dat is een soort bruine-suiker briquetten. Als men weet, dat geheel het ontbijt van een overgroot gedeelte der bevolking uitsluitend bestaat in een kop koffie met een stukje van zulk een suikerbriquet, dan kan men begrijpen, hoezeer de bevolking lijden moet door het gemis daarvan. nDe nijverheid ligt zoo goed als stil, ook al ten gevolge der ongelukkige verwikkelingen met Ve nezuela. Sinds een jaar bestaat er hier een bloei ende touwslagerij, die veel, zeer veel voor de toekomst beloofde; zij heeft haar werkzaamheden dezer dagen gestaakt, niet uit gebrek aan vraag naar haar artikelen, maar uit gebrek aan grond stof (pitavezel;, die uit Venezuela moet aangevoerd worden. «De hoeaenvlechterjj, die zegen voor honderden en nogmaals honderden huisgezinnen, is zoo goed als stop gezet moeten worden, omdat het stroo (cabana) uit Venezuela ontbreekt. «Dat, zijn waarlijk droeve toestanden. Waar moet het heen En alsof alle rampen ons tege lijk moesten treffen, is de oogst van mais voor de buitenbevolking dit jaar totaal mislukt en bljjft de droogte sinds April 1907 aanhouden, zoodat in de stad de meeste regenbakken leeg staan, een omstandigheid, die wel gunstig is voor het schoon maken dier vergaderbakken, maar toch de bevol king, die zuinig is op ieder droppeltje water, doet lijden." «Sinds eenige dagen zgn de leden der Kamer van Koophandel en Nijverheid, met de besturen van de vereeniging «Onze Vloot" en van het Alg. Ned. Verbond aan het vergaderen, ten einde mid delen te beramen tot verbetering van den waarlgk onhoudbaren toestand. Wij vernemen, dat er besloten is, een uitvoerig request aan H. M. de Koningin en de Tweede Kamer te richten, waarin de toestand der kolonie kalm en helder wordt uiteengezet en om hulp gevraagd in deze critieke omstandigheden. bïik af, dat ik tijd had gehad, om over de zaak na te denken. 4,lk ben benieuwd, of gij een even wijs antwoord zult geven op mijn volgende vraag?" „Dat weet ik niet. Ik spreek uit gevoel, ik ben volstrekt niet wijs." „Gevoel gaat boven wgisheid. Zegt uw gevoel u, dat mevrouw Carew zulk een trouwe vriendin is van mevrouw Ocumpaugh als zij beweert te zijn?" „Ahi dat is heel iets anders'" Het heldere voorhoofd dat ik liefhad daar I hoe de woorden iemand kunnen ontsnappen 1 verloor zijn gladheid en haar oogen namen een peinzende uitdrukking aan, terwijl zij lang zaam antwoordde: „Ik weet niet, hoe ik daar zoo dadelijk op moet antwoorden. Soms had ik een gevoel, dat geheel haar ziel was samengeweven met die van mevrouw Ocumpaugh, en op andere tijden had ik weer twijfel; deze was echter nooit zoo ernstig om het mij gemakkelijk te maken uw vraag te beantwoorden." „Was haar liefde voor Gwendolen opreclil?" vroeg ik. „O, ja. Ten minste, dat heb ik allijd gedacht, totdat-iets in haar gedrag, toen zij het eerst hooide van Gwendolen's verdwijning ik kan niet uitleggen wat mij een gevoel van teleur stelling gaf. Zij was ontsteld, natuurlijk, en zij gevoelde diepe smart, maar toch niet overwel digend. Er was het een of ander, dat ontbrak «Van sommige ondervindt dit voornemen nogal tegenstand, omdat men er een afkeuring van, of althans een gemis aan vertrouwen in ziet jegens ons bestuur. Wg nemen gaarne aan, dat ons be stuur niet stil gezeten heeftmaar als men van die werkzaamheid niets hoort of ziet, als men geen enkel gunstig gevolg ondervindt en als het bestuur maar doorgaat men zich in een geheim- nisvolle wolk te hullen, dan moet men toch waarlgk niet verwonderd zijn, dat de bevolking zich zelf tracht te helpen en grjjpt naar een middel, dat aan eiken vrjjen Nederlandschen bur ger ten dienste-staat". De «Amigoe di Curasao" van 4 Juli geeft't vol gende staatje van de verminderde scheepvaart op Curapao. Van 16—30 Juni liepen de haven binnen 44 schepen. Verleden jaar bedroeg dit getal 65, dus ia 2 weken tjjds weer 21 schepen minder. In de geheele maand liepen binnen; 90 schepen; verleden jaar 134, of 44 meer dan dit jaar. «En nu geeft deze statistiek zegt het blad nog een zeer onvolledig beeld van den treurigen stilstand. Van die 90 schepen waren 39 kleine bjj- landertjes, die bgna uitsluitend van Bonaire komen met houtskool. De goeletten, die groote vrachten aanvoeren uit Venezuela om op Curapao over gescheept te worden, en meer bedrijvigheid aan de haven geven, waren deze geheele maand slechts 23 in getal, verleden jaar 57." Voorts beklaagt zich het blad «dat de Neder landsche minister-resident te Caracas maar niets van zich laat hooren en wjj hier op de hoogte komen van den ziektetoestand te Caracas (pest) door middel van den Duitschen gezant, die van Venezuela de belofte ontving, geregeld op de hoogte te zullen worden gehouden. Eindeljjk deelt het blad mee, dat 10 dagen quarantaine is afgekondigd voor personen en sche pen, komende van Puerto Cabello. Aan een artikel van „Do Wekker"- van 4 Juli ontleenen wij het volgende: „Langen, zeer langen tijd, is Venezuela voor onze kolonie het land geweest, waarmede onze handelsstand de meeste zaken deed. Het sterktst tot die handelsbedrijvigheid droeg voorzeker bij de ligging van dat land dicht bij, onze Antillische eilanden. Daardoor ontstond de sleur, dat wij sommige producten, vooral de door ons benoodigde kleinere vruchten, ruwe suikersoorten enz. enz. van Venezuela betrokken, hetgeen ook dat land ten goede kwam, dat anders zou blijven zitten met het te veel daarvan. Het ging gemakkelijk. Volgens de oude sleur gingen onze schoeners en barkjes naar de havenplaatsen van het na burige land, brachten er koopmanschappen, door Venezuelanen hier gekocht, door Ven. handels huizen besteld of voor doorvoer bestemd, en kwa men binnen een paar dagen terug beladen met in haar manier wij voelden het allen, en mevrouw Ocumpaugh evenzeer, want zij liet haar beste vriendin onmiddellijk vertrekken, zoo dra deze daartoe de minste neiging toonde." „Er waren verontschuldigingen voor mevrouw Carew, juist op dat oogenblik," zeide ik. „Gij vergeet het nieuwe belang, dat zij in haar leven gekregen had. Het was natuurlijk dat haar ge dachten daardoor werden bezig gehouden." „Gedachten aan haar neefje?" antwoordde juffrouw Graham, ,,'t Is waar, 't is waar; maar zij was zoo op Gwendolen gesteld geweest! U zoudl gedacht hebben maar waarom al dit gepraat over mevrouw Carew? U gelooft toch niet u kunt toch niet gelooven „Dat mevrouw Carew een bekoorlijke vrouw is? O, zeker, doe ik "dat. Mijnheer Rathbone toont een goeden smaak." „Ah, zij is het?" „Wist u dat niet?" „Neen; hoewel ik hen dikwijls samen heb gezien. Nu begrijp ik, wat. altijd een geheim voor mij geweest is. Hij heeft haar nooit zijn hofmakerij opgedrongenhij! had haar lief, maar maakte het er haar nooit lastig mee. O, hij is een goede man 1" Dit met nadruk. „Is zij een goede vrouw?" Juffi ouw Graham sloeg haar oogen plotseling neer, daarna hief zij ze weer op en zag mij vol en openhsfrtig aan. (Wordt vervolgd).

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1908 | | pagina 1