Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
Abonneert op ie
Nine Scbiedamscïe Courant
iratls
31ste Jaargang
Donderdag 5 November 1908.
No. 9255
Ofiicieele berichten.
Kennisgeving.
Buitenlaudsch .Nieuws.
DE BALKAN.
al
Verspreide berichten
ifjjt 101. p. fait, IriSp. mt.fil'iii.M
FEUILL ETON.
De Afrikaan.
ABONNEMENTSPRIJS:
Dit blad verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen, en
kost voor Schiedam per 3 maanden f 1.35, per maand 45 cent en per
week 10 cent. Franco per post door geheel Nederland f 2,per kwartaal.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons BureauBoter-
straat 50 en bij alle Boekhandelaren, Postdirecteuren en Brievengaarders.
BureauBOTERSTRAAT 50.
PRIJS DER ADVERTENTIëN:
Van 16 regels f 0.92 met inbegrip van bewijsnummer.
Elke regel daarboven 15 cent.
Driemaal plaatsen wordt tweemaal berekend.
Ingezonden mededeelingen 25 cent per regel.
Voorherhaaldeljjkadverteeren worden uiterst bi 1-
lgke overeenkomsten aangegaan.
LX
Telefoonnummer 85.
Postbus no. #9.
Inrichtingen welke gevaar, schade of
hinder kunnen veroorzaken.
Burgemeester en Wethouders van Schiedam,
Gezien het verzoek van H. van der Burgh, om
vergunning tot oprichting van een lak-inrichting
en plaatsing van een moflei, in het pand staande
aan de Sint Anna Zusterstraat no. 26, kadaster
sectie A no. I486,
Gelet op de bepalingen der Hinderwet
Doen te weten:
dat voormeld verzoek met de bijlagen op de
secretarie der gemeente zjjn ter v'sie gelegd j
dat op Donderdag den 19den November a.s., des
middags ten 42 ure, ten raadhuize gelegenheid zal
Worden gegeven om bezwaren tegen het toestaan
van dat verzoek in' te brengen en die mondeling
°f schriftelijk toe te lichten
dat gedurende drie dagen, vóór het tijdstip
hierboven genoemd, op de secretarie der gemeente,
yan de schrifturen, die ter zake mochten zjjn
tngekomen, kennis kan worden genomen en
dat volgens de bestaande jurisprudentie niet tot
beroep op eene beslissing ingevolge de Hinderwet
gerechtigd zjjn zjj, die niet overeenkomstig art.
dier Wet voor het gemeentebestuur of een of
meer zjjner leden zijn verschenen, ten einde hun
bezwaren mondeling toe te lichten.
En is hiervan afkondiging geschied, waar het
behoort, den 5den November 4908.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
M. A. BRANTS.
De Secretaris,
V. SICKEN GA.
Telegrammen uit Belgrado en Weenen te Lon
den ontvangen, bevatten aiarmeerende berichten
o.ver bewegingen van Oostenrijksche en Servische
troepen en over spanning tusschen Oostenrijk
ea Rusland, omdat Rusland, naar 't heet, de
aanspraken van Servië steu,nt en Weigert de in
lijving van Bosnië te qrkennen.
Voorname Eaigelsche bladen vinden den toe
stand bedenkelijk. Het gevaar voor een botsing
Z°U, zeggen zij, alleen afgewend kunnen worden,
a?s Oostenrijk er in toestemt Servië en Montenegro
tegemoet te komen. Indien 'Oostenrijks halsstar
righeid een oorlog uitlokt, zok> ziegt de „Daily
telegraph", en Rusland staat daarin Servië bij,
2aI Engeland ongetwijfeld het optreden van den
tsaar steunen. Al rno.dht Oostenrijk 't dan win-
a«n, dan zou 't tenslotte op den Balkan toch
slechts ondervinden wat het vroeger in Italië is
Wedervaren. Gelrjlk de Italianen eindigden met de
Oostenrijkers weg te jagen, zullen ten laatste
de Serviërs ze uit den Balkan drijven, geholpen
desnoods door andere Balkanvalken, zelfs door
*te Turken. i
De „Standard" daarentegen zegt dat de Ser-
Roman van W. S. MAUGHAM.
30)
Het spijt mij, zeide hij, dat ik mijzelf
daareven zoo vergat. Ik ben blij dat ik u niet
geraakt heb.
O, dat was 't minste, anljwoorddc Alec.
Rat 1>on ik al vergeten.
- (k was radeloos. Ik wist niet wat ik
dc-ed;
Alec stopte weer zijn pijpje, stak het aan
blies dikke rookwolken in de vochtige lucht,
'fl'e stem was zachter toen hij weer sprak.
Hebt ge ooit geweten dat ik vóór mijn
Vertrek uwe zuster ten hufwelijk heb gevraagd?
George antwoordde niet. Hij onderdrukte een
®mkken, want de gedachte aan Lucy en aan
ban© innige liefde voor bóm greep hem in zijn
wt.
a. 2ij verzocht mij, u mee te nemen, zeide
.tec „in de hoop" hij moest even naar
'ine woorden zoeken in de hoop dat ge
zoudt doen, dat de 'menschen het met uw
"ader gebeurde zou doen vergeten. Zij is zeer
°lsth op hare familie. Zij voelt dat uw goede
'aaru is beklad en zij wilde dat ge hem
£er zoudt herstellen. Ik geloof dat dit haar
viëis niets te verwachten hebben van eene stoor
nis van den vrede en dat Rusland,, ondanks al
zijne sympathie voor de jonge Slavische volkeren,
ook alle belang heeft bij eene vreedzame oplos
sing der moeilijkheden.
De ..Times" zegt dat Servië niet moet rekenen
op Engeland om overdreven eischen te doen
gelden.
Miiowannoiwitsj, minister van Buitenlandsche
Zaken van Servië, deed Reuter de volgende ver
klaringen, omtrent het standpunt, dat de Ser
vische regeering thans inneemt:
„Voor ons bestaat de vraag niet meer, van
al of niet aannemen der annexatie van Bosnië
eu Herzegowina door Oostenrijk. Ik heb kun
nen constateeren, dat bij de staatslieden der
verschillende staten, die ik bezocht heb, het
plan bestaat, met het feit vrede te nemen. De
kwestie der annexatie wordt dus niet meer ge
steld. Wanneer deze kwestie niet gesteld werd,
zou Servië niet toestemmen in de annexatie,
waartegen zij niet zal ophouden te protestee-"
ren. In ieder geval, wanneer men met de an
nexatie genoegen moet nemen, blijft het toch
noodzakelijk, voor de toekomst varf Servië, de
noodige waarborgen, voor het bestaan van het.
rijk le nemenj.
Men heeft ons waarborgen voorgeslagen,
welke geen waarborgen, zijn. Welke wij echter
vragen zijn tweeledig. Vooreerst een strook
gtonds ten noorden van het sandsjak Novi Ba
zar, om de veiligheid van Servië te verzekeren),
een verder voortellingen van Oostenrijk te voor
komen, een buffer tusschen dit rijk en Turkije
te stellen en om aan Servië en Montenegro een
verdedigingslinie te geven, tegen ieder nieuw
optreden van Oostenrijk, dat in de toekomst
deze beide landen zou kunnen bedreigen. Bo
vendien om aan Servië te veroorloven, zijn eco
nomische ontwikkeling voort te zetten, is 't
n lodzakelijk voor het bestaan en de onafhan
kelijkheid van liet rijk, dit over Montene
gro een weg naar zee te openen. De tweede
waarborg, welke wij verlangen, betreft de be-
vohong, der twee door Oostenrijk geannexeer
de provinciën, zelf. Er is in dat punt voor Ser
vië een gevaar, dat men onder de oogen moet
zien en dat Servië's toekomst ten zeerste be
dreigt. Er zal altijd een groote wissellwérkinjgj
zijn, tusschen deze landen. Om wanorde en
mogelijke oorlogen, waarin Servië gewikkeld
zou kunnen worden, te voorkomen, eischen
wij, dat Oostenrijk, aan de twee geannexeerde
provincies zelfbestuur zal schenken, dat de
Servische stam in stam! houdt, iedere booze
kiem in haar oorsprong verstikt en die het uit-
baisten van een opstand belet, waarvan wij den
tegenslag zouden gevoelen".
De Fransche Premier Olemenceau heeft gister-
namiddag te Parijs den Servischen minister van
van afles ter wereld het naast aan het hart
ligt. Die eerzucht is in haar even groot afs de
liefde voor u. Maar haaf plan heeft tot dus
ver niet veel succes gehad wel?
Zij had moeten weten dat ik tot dit sioort
van leven niet gesichikt be'n, antwoordde George
bitter.
Ik zag het spoedig genoeg. Ik zag dat ge
zwak en genotziek waart; maai' ik hoopte toch
nog een man van o te kunjneh makeh. Diat hoopte
ik vooral ook om haar. Uwe bedoelingen waren
goed genoeg, maar ge liadt nooit de kracht
om er naar te handelen. Alec had al dien
tijd naar den rook uit zijn pijp gekeken; maar
nu keek hij George weier aan, Het spijt mij,
jongen, dat ik zoo tegen u moet preeken.
O, preek maar toe! Wat raakt 't mij nu
nog?
Toen betrapte ik h op drinken, voer Alec
voort, ernstig maar niet onvriendelijk. Ik zeide
u dat geen mensteh in dit land sterken drank
verdragen kan, en gij gaaft mij uw woord van
eer, dat ge er niet meer aan zoudt raken.
Ta. En dat woord heb ik gebroken. Ik
kon 't niet helpien. De verzoeking was mij1 te
sterk.
Toen ik te Moeniias aan de koorts lag,
hebben gij en M.acinnery de gelegenheid waar
genomen om in 'een leelijk parket te geraken
met een paar inlandste'he vrouwen, niettegen
staande ge wist dat dit het juist was wat ik
het allerminst kon dulden, Ik breek mijn hoofd
niet over zedelijkheid aan iedereen laat ik
Buitenlandsche 'Zaken ontvangen. Over deze con
ferentie ondervraagd, antwoordde Clemenceau:
Me'.anowits heeft met mij op zeer edelmoedige
en zeer waardige wijze gesproken en de ver
zekeringen, die hij mij gaf, zijn wel geschikt
om de vrees weg te nemen waartoe men van
de zijde van Servië aanleiding had ku,nnen vin
den.
Minister Pichon heeft eergisterennamiddag Po-
po wits, den afgevaardigde van Montenegro ont
vangen. In het zeer hartelijke onderhoud scheen
Pc. po wits zeer voldaan over de hem door den
minister bereide sympathieke ontvangst.
DUITSCHLAND.
Gisttrnamiddag zijn de beraadslagingen in den
Rijksdag weder geopend. De nationaal-liberalen,
de vrijmmige volkspartij, de sociaal-democraten
en de conservatieven dienden interpellaties in
betreffende de openbaarmaking van het interview
van den Keizer.
FRANKRIJK.
De .Marokkaansehe kwestie.
De Parijsche „Teraps" ontving van zijn Ber-
lijnschen correspondent een telegram, meldend,
dat een bekenJd diplomaat hem het volgende heeft
medegedeeld
„Men kent te Piarijs onze zienswijze, die ver
vat is in een memorie, voor de kwestie van de
„Daily Telegraph" overhandigd. Mem weet, dat
wij arbitrage aanvaarden op hét pu,nt van recht
en feiten. Maar men is er ook niet onbekend
mede, dat er voor ons een eereizaak is, waar wij
beschouwen, dat de Duitsche vlag er in betrokken
is. Het is het feit, dat een Duitsch consulair
convooi werd aangevallen. Zonder er oip vooruit
te loopen wie onjgelijk of gelijk heeft, willen wij
dat Frankrijk eenvoudig spijt betuigt over het
gewelddadige optreden .zijner soldaten. Wij be
grijpen de houding der Fransche officieren: de
onze zouden juist zoo gehandeld hebben. Wij
vragen geen verloochening noch een berisping,
maar eenvoudig een betuiging van leedwezen en
meer kunnen wij niet toegeven".
Den toestand besprekende brengt de „Temps"
in berinnering, dat Frankrijk reeds blijk heeft
gegeven van; een verdienstelijken getest van ver
zoening door toe te stemmen in een scheids-
rechtelijke beslissing. Sedert dieix, hóeft Duitsch-
land echter steeds meer hinderpaldn in den weg
gesteld. Bülow heeft behoefte aan. eeni succes
na de week van verwarring.
Dv „Temps" vat aldus de desiderata van Frank
rijk samen: le Een seheidslrechtelijke beslissing
over de geheele kwestie; 2e Weigert Frankrijk
zijn officieren en soldaten, die hun plicht deden,
te berispen; 3e Diep en'oprecht overtuigd, dat
een regelin|g in der minne mogelijk is, zal Frank
rijk niets toegeven aan den veldtocht van onrecht
matige eischen. i
in deze dingen zijne vrijheid maar ik weet
dat niets zooveel last veroorzaakt met de in-
B landers, als juist dit, en daarom moet ik' op
dit stuk onverbiddelijk streng zijn. Als de schul
digen Swabilis zijn, dan geesel ik ze; en als
het blanken zijn, dan stuur ik ze terug naar
de kust. Dat had ik ook met u moeten doen.
Maar het'zou Lucy haar hart hebben gebroken.
Het was de schuld van Macinnery.
- Omdat ik Macinnery voor den hoofdschul
dige hield, heb ik hem alléén teruggezonden.
U heb ik nog een kans willen laten. Ik meende
dat het vervullen van een zelfstandigen post
een goeden invloed op u zou kumnfen hebbeh,
en dus, toen ik eene schans moest bouw era
om den weg tie bewaken naar de kust, stelde
ik het grootste deel van onzen voorraad onder
uwe hoede en liet u het kom man do. Ik behoef
u niet te herinneren wat er toen gebeurde.
George keek beschaamd naar den grond en
daar hij niets ter verontschuldiging had in te
brengen, zoo zweeg hij. Hij voelde nog een
doffen wrok over de heftigheid waarmede Alec
toen tegen hem was uitgevaren met moeite zich
inhoudend om hem niet als een kwajongen te
ranselen. Ook Altec herinnerde zich nu dit alles
weer, en zijne stem werd harder en kouder.
Ik kwam tot de conclusie dat het hope
loos met u stond. Gij leekt mij verdorven tot
in merg en been.
Juist als mijn vader vóór mij, smaalde
George, met een lachje.
Ik kon nooit een woord geioóven van!
Reuter seint voorts uit Parijs:
De minister-president Clemenceau is gister te
gen het einde in de Kamer gekomen; hij voerde
in de wandelgangen met de leiders der politieke
groepen en een aantal afgevaardigden der meer
derheid verscheidene gesprekken. In de parle
mentaire kringen blijft men d<^ houding van het
kabinet algemeen; goedkeuren. Het wordt beves
tigd, dat het kabinet vast besloten is zijn ziens
wijze in de zaak der deserteurs niet te wijzigen,
een zienswijze, die door de verhonden mogend
heden is goedgekeurd. De steun, diein het kabinet
bij het parlement oritmoet, zal een oplossing der
tusschen Frankrijk en Duitschland gerezen moeie-
1 ijk heden gemakkelijker maken.
De hoofdredacteur van de „Matin"-zegt
in zijn blad, dat gistermorgen is versche
nen-, den Duitschen keizer te willen navolgen
en ook diplomatieke onthullingen te willen doen.
Hg vertelt dan: In December 1904 hadden Enge
land en Rusland besloten tot arbitrage over het
geval van Huil. Een Engelsch, een Russisch, een
l'Tamreh en een Amerikaansch admiraal waren
tot aibiters benoemd. Deze vier zouden, zich tot
den keizer van Oostenrijk richten om een vijlden
arbiter aan te wijzen'. Volgens de „Matin", die
zegt dat de schriftelijke bewijzen ervan, in de
diplomatieke archieven berusten, zou de Du.t-
sc.ho diplomatie toen alles gedaan, hebben om
te verkrijgen dat de vijfde arbiter een Duitsch
admiraal zou zijin. Het Duitsche plan was, dat
deze Duitscher op alle punten Rusland Vólkernen
zou steunen, zoodat de Engelsch-Russls.he ver
zoeningsconferentie veranderd zou zjjia in em
conferentie van vernedering voor Engeland. En
geland zou dan tevens woedend geweest zijn op
Ft ankvijk, dat het te Parijs als 't ware in een
val gelokt zou hebben. Dte Fransch-Engeische
vriendschap en" de Russisch-Engeiscbe toemde
ring zouden zoo beiden een flinken kiap hebben
kunnen krijgen.
Volgens de „Matin" had Rusland een oogen-
biik aan de Duitsche kuiperij het oor ge.eend,
maar de drie andere admiraals deden het Duitsche
plan eenparig ten bodem gaan. Rusland verving
zijn eerstbenoemden admiraal door een ander en
aan den Oostenrijkst!Kan keizer weid uitdrukkelijk
verzocht, een Oostenrijksch admiraal te benoe
men. 1
De „Kölnische Zeitung" verneemt uit Halle,
dat de wapenfabrieken in Mehlis groote bestel
lingen van schietwapens hebben gekregen uit Tur
kije, Bulgarije en Servië.
Volgens het Weensche „Extrablatt" is prins
Miguel de Braganza", zoon van den Portugeesohen
troonpretendent, verloofd met Miss Mary Pull
man, dochter van; den grooten spoorwegman. Men
zegt, dat het huwelijk al op het eind dezer maanjd
te Londen, zal worden gesloten.
hetgeen ge zeide Gij waart leugenachtig, lui,
en genotziek. En bovenal waart ge wreed, laf
en rookeloos wreed. Ik stond verslagen, toen
ik hooide van de duivelische wreedheid, waarmee
ge de ongelukkige menschen onder uw kom-
mando behandelde. Als ik niet nog juist bij- jjls
was teruggekomen, dan zouden zij u vermoord
en het magazijn leeggeplunderd hébben.
Och wat! Overdrijvingi Gij hebt d,e zwarte
ketels altijd 'méér geloofd dan mij.
Ik moest toch wel mijne eigen oogen ge-
looven, toen een man mij zijn geheel bloedig
gestriemden rug liet zien en mg zeide dat gij
hem hult laten geeselen omdat hij het eten
niet naar uw zin had gekookt.
Nu, dat deed ik in eene driftige bui, ter
wijl! ik zelf half gek van de koorts was.
Of van «ie brandy... Het was toen te
laat otn u nog naar de kust te sturen, en ik
was wel verplicht u verder mee te nemen. En
nu hebben wei 't einde van het lied. Uwe moord
op die vrouw heeft ons in dood el ijk gevaar
gehra. ht. Den dood van Richardson en Thomp
son cn een twintigtal inlanders heb! gij al op
uw geweten. Het heeft nog nooit zoo hachelijk
met ons gestaa.n. En als wij vanjavond in de pan
worden gehakt, dan zal morgen de eenige stam
die ons nog trouw' gebleven is, het mee mooted
ontgelden. Hunrie dorpen zullen worden ver
in and mannen, vrouwen en kinderen over
de kling gejaagd of verkocht in slave-rug.
[Wordt vervoitH, 4
L L
