Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
BSste^Jaarffan#.
Zaterdag 30 April 1910
No. 9703
EERSTE BLAD.
Dit nummer bestaat uit JJJttlE
RLADEN en een Geïllustreerd
Zondagsblad.
Ofticieele berichten.
Kennisgeving.
Buiteiilaadsch flieuws.
Verspreide berichten.
ABONNEMENTSPRIJS:
Dit blad verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen, en
kost voor Schiedam per 3 maanden f 1.35, per maand 45 cent en per
week 10 cent. Franco per post door geheel Nederland f 2.per kwartaal.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: Boter-
straat 50 en bij alle Boekhandelaren, Postdirecteuren en Brievengaarders.
BureauBOTERSTRAAT 50.
PRIJS DER AD VERTENTIëN:
Van 16 regels ƒ0.92 met inbegrip van bewijsnummer.
Elke regel daarboven 15 cent.
Driemaal plaatsen wordt tweemaal berekend.
Ingezonden mededeelingen 25 cent per regel,
Voor herhaaldelijk adverteeren worden uiterst bik
Ijjke overeenkomsten aangegaan.
Telefoonnummer 85. Postbus no. 39.
Burgemeester en Wethouders van Schiedam,
brengen ter kennis van de .ingezetenen, dat liet
Kohier der plaatselijke belasting op de gebouwde
eigendommen in de Gemeente Schiedam welke
zelve of welker aanhoongheden belenden aan de
openbare straten of wegen in de Gemeente
Verordeningen Gemeenteblad 1909 nes. ba en 5b
dienst 1910, door den gemeenteraad vastge
steld in zijne vergadering van den I9den April
1910 en den 25sten daaraanvolgende door heeren
Gedeputeerde Staten dezer provincie goedgekeurd,
aan den ontvanger der gemeente ter invordering
is uitgereikt en in afschrift g«hirende vijfmaan
den, te rekenen van heden, op de secretarie dei-
gemeente voor een ieder ter lezing is nederge-
iegd.
Wordende voorts een ieder aangemaand zijnen
aanslag op de bepaalde termijnen te voldoen.
°p straffe van vervolging volgens de, wet.
En is hiervan afkondiging geschiedt, waar het
behoort, den 30sten April 1910.
Burgemeester en Wethouders voornoemd
M. A. BRANTS.
De Secretaris,
V. SICKEJNGA.
Gegadigden voor het grasgewas van de Haven-
dijk voor het seizoen 1910 worden verzocht, hun
inschrijvingsbilletten in gesloten omslag in te
leveren ten Raadhuize in de daarvoor bestemde
bus voor den 7 Mei a.s. des middags 12 uur.
Inlichtingen zijn te bekomen ten kantore van
den Directeur van Gemeentewerken.
Schiedam, 30 April 1910.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
M. A. BRANTS.
De Secretaris,
V. SICKENGA.
FRANKRIJK.
Er bestaat gegronde vrees, dat de viering van
den eersten Mei dit jaar te Parijs wederom tot
Wanordelijke tooneelen aanleiding zal geven.
'De Algemeenen Arbeidersbond heeft een groote
°Penlucht-meeting uitgeschreven, die in het Bois
de Boulogne zal gehouden worden, tevens worden
de deelnemers aan de meeting verzocht in optocht
Mtar Parijs terug te keeren.
"Woensdag had de chef der Parijsche politie,
Eepine, naar aanleiding dezer plannen, een onder-
boud met den minister-president Briand. Besloten
Werd de openluchtsmeeting te laten doorgaan,
Maar men zal trachten den optocht naar het cen
trum der stad te verhinderen.
Volgens ,,L' Echo de Paris", zouden vele mili-
brnte socialisten beducht zijn, dat Gustave Hervé
611 zijne vrienden de beweging1 te baat zullen
Uenien, om ernstige onlusten aan te stoken, door
grondwerkers te mobiliseeren en een aantal
toogers met revolvers te wapenen. In elk geval
&al de regeering buitengewone maatregelen ne-
M©n. Men zegt, dat er 30 eskadrons ruiterij en
bataljons voetvolk op verschillende punten
°Pgesteld zullen worden.
PARIJSCHE KRONIEK.
{Van onzen Parijschen correspondent.)
De verkiezingen. Roosevelt
te Parijs.
De Kamerverkiezingen, welke wij hier dikwerf
Zo° levendig, luidruchtig en bewogen hebben bij
gewoond, zijn, niettegenstaande vele stemgerech-
'gden waren opgekomen, op Zondag 24 dezer
a mer dan ooit afgeloopen Zelden was er zulk
Cen schijnbare onverschilligheid, gepaard met
Moedeloosheid waar te nemen en daarvoor be
stonden dan ook wel redenen. De gematig-
®n) liberalen en progressistische republikeinen
jQet katholieken en nog enkele royalisten zijn
getal niet opgewassen tegen dien stroom van
^ocialisten van alle soort, te beginnen, met de
li .1Ca'en' ra(Kcaal-socialisten, parlementaire socia-
öa.en en eindelijk de collectivisten en revolution
Mren en anarchisten, waaronder Guesdisten,
ervisten en heel de kliek antipatriotten en anti-
"itairisten. De gematigden kunnen in enkele
arrondissementen van Parijs nog 12 24 plaatsen
van de 32 behouden en in de departementen gaat
het evenzoo en ik weet niet wat er wel zoude
moeten gebeuren om in dezen ellendigen toestand
van letterlijke verdrukking en minachting der
minderheid een verandering te brengen. De even
redige vertegenwoordiging, welke daarin zeker
verbetering kan brengen en welke bijna door
iedereen als rechtvaardig en billijk erkend wordt,
werd door het radicale bloc alleen daarom be
streden om dat het voornamelijk aan de tegen
woordige wijze van stemmen per arrondissement
zijn meerderheid en overheersching te danken
heeft en de strijd met een nieuw systeem van
stemmen niet aandurfde. Alles is bij deze ver
kiezingen dan ook bij het oude, dat is het gebrek
kige verkeerde, gebleven, met al de officieele
regeeringsinvloeden en knoeierijen, welke daarbij
zoo gemakkelijk de vriendjes en beschermde can-
diaten doen zegenvieren en de tegenstanders, door
het vruchteloos geldverspillen ontmoedigd, met
wrevel, ja soms walging, het strijdperk doen
verlaten.
Die betrekkelijke kalmte bij den verkiezings
strijd, in tegenstelling met de vroegere opgewon
denheid, ywordt door de steeds aanblijvende meer
derheid als een bewijs der gevestigde overtuiging
aangegeven dat de Franschen den republikein-
sche regeeringsvorm met al haar gebreken na
bijna veertig jaren van haar bestaan als de eenige
voor het land geschikte, definitief hebben aange
nomen, zoodat, gelijk Briand in zijn groote rede
voering, te Saint diamond gehouden, met bruta
liteit durfde zeggen, geen menschelijke macht
haar_ongedaan kan maken,
De 232 herstemmingen, een getal wat nooit
bereikt werd, zijn wel eene duidelijke aanwijzing
dat er ouder de bevolking in den gedachtengang
eene verandering tegelijk met een geest van on
tevredenheid is ontstaan, waarvan de by de eerste
stemming niet herkozenen, als Brisson de presi
dent der Kamer, en fanatieke Logeman, Millerand
de minister van Openbare Werken, Paul Doumer
de president der begrootings-Commissie, Jaures',
het hoofd der collectivisten enzhet sprekende
bewijs leveren, en wat voor de oppositie een
krachtige aanmoediging is om den 8sten Mei alles
in 't werk te stellen om uit die herstemmingen
al liet voordeel wat zij aanbieden, te trekken.
Den dag voor de verkiezingen, Zaterdag 23 de
zer, werd de ex-president Th. Roosevelt, die hier
als een vorstelijk persoon wordt behandeld, 's mor-
dags ten 12i/a ure door de leden der Academie
van zedelijke wetenschappen, waarwan hij mem-
bre associé is, in een der zalen van 't Institut de
France, met zijn vrouw, dochter en zoon ont
vangen. De heer Boutroux, die presideerde, dacht
zeker niets beter te kunnen doen dan in eene
geestige conferentie over Amerika, zijne hooge
schoen en de rol, welke de oud-president daarbij
speelde, te schetsen, waaronder de heer Roosevelt
bij herhaling door gul en hartelijk lachen zijn
goedkeuring en genoegen luidruchtig te kennen
gaf. Bij zijn dank voor het tot hem gesprokene,
(hij sprak in het Fransch, met een sterk accent.)
zeide hij, in weinige woorden samen gevat, dat
wat de mensch, evenals de volken liet eerst,
moet bezitten, is de moed, de arbeid, de eer
lijkheid en het gezond verstand, en alsof zijn ver
blijf in Parijs hem reeds het galant-zijn geleerd
had, verklaarde hij, het Fransch de taal te vinden,
waarin men zijne gedachten het helderst en dui
delijkst uit kan drukken, een hulde welke door
de Fransche geleerden zeer op prijs gesteld werd.
Ten 2 ure hield Roosevelt in de Sorbonne zelf
eene conferentie in 't Engelsch, omdat hij, zooals
hij voorgaf, de ooren van zijn auditorium wilde
sparen. Zijn onderwerp ïDe burger van een re
publiek", was goed gekozen en hoewel bij be
scheidener was dan men dat ook van zijn land-
genooten gewend is, toch hebben de Fransche
republikeinen, die de revolutie van 1789 tot
richtsnoer namen, niet weinig gehoord, waarin de
Amerikaansche hun een geduchte les in wat
vrijheid, gelijkheid en broederschap moeten zijn,
kunnen geven. In een republiek, zoo zeide hij,
beheerscht de kwestie der hoedanigheid van den
burger als individu al de anderen, omdat de
stroom in normalen toestand zich niet boven zijn
oorsprong kan verheffen en de eerste oorsprong
der nationale macht en grootheid ligt in de ge
middelde waarde der burgers. Doch voegt hij er
bij dat peil kan moeilijk hooger gaan dan dat
zijner chefs.
Zeer merkwaardig was hetgeen de spreker
zeide over de élite in een republiek. Hjj wil dat
de ontwikkelden, de mannen van wetenschap en
de geleerden zich moeten wachten aan de zonder
linge en kleingeestige verleiding toe te geven
tegenover anderen en zich zelf de houding van
een cyniek aan te nemen, dat is die, van iemand
die zich boven alle aandoeningen en geloof ver
heven acht en voor wien goed en kwaad hetzelfde
zijn. De slechtste wijze om het leven te begrij
pen is alles met een spotlach om de lippen te
aanschouwen. Over het militairisme, liet hij zich
als volgt uitEen goed burger moet ferm en
dapper zijn, dat wil zeggen in staat om te strijden
en zijn land, wanneer het noodig is, als soldaat
te verdedigen. De oorlog is iets verschrikke
lijks en een onrechtvaardige oorlog een misdaad
tegen de menschheid, doch de misdaad bestaat
alleen in 't onrechtvaardige, maar niet in den
oorlog zelf. Daarom moet het recht en niet de
vrede het ideaal zijn. Men moet alle eerlijke po
gingen doen om een oorlog te voorkomen, doch
een natie, welke zich zelve respecteert moet
evenmin als een man van eer het onrecht ver
dragen. Nog van grooter belang dan de capa
citeit van zich te kunnen verdedigen wanneer
liet moet, bestaat voor eene natie in zich te her
inneren dat er niets hooger voor haar mag zijn
dan erfgenamen van haar bloed na te laten, die
haar grond zullen blijven bewonen. Dat was de
hoogste zegen in de Bijbelsche tijden en dat is
het ook nog thans. De ergste van alle plagen is
de bevolking te willen beperken en de zwaarste
straffen moeten hen treffen, die deze beperking
bewonderen.
Daarna gaf hij eene beschouwing over het
stoffelijk welzijn, en welke plaats de menssh aan
zijn materieele belangen moet geven. Met wei
nige woorden deelde hij zijn gedachten mede. In
elke beschaafde Maatschappij moet het recht van
eigendom zorgvuldig verzekerd zijn. In de meeste
gevallen zijn de menschelijke rechten en die van
den eigendom au fond dezelfden, doch wanneer
er tusschen hen een ernstig conflict zoude ont
staan, dan moeten de menschelijke vóór de eigen
domsrechten gaan, want het eigendom behoort aan
den mensch en niet de mensch aan het eigendom.
Over de rol van den staatkundigen redenaar en
van den journalist in een republiek zeide hij, dat
het in alle staten een merkbaar teeken van ver
zwakking is wanneer het volk zich door welspre-
kenheid alleen laat meevoeren, dat wil zeggen aan
de woorden als zoodanig waarde hechten, welke
zij zonder de daden, die zij voorgeven te ver
tegenwoordigen, niet hebben. De frazenma-
kers en veelpraters, wier woorden geen moed,
gematigdheid of gezonde beginselen voort
brengen, zijn verderflijk voor den Staat. Rede
naars te bewonderen zonder rekening te hou
den of hun woorden met zedelijke eigenschap
pen gepaard gaan, kunnen de republiek slechts
schaden. Alles wat ik over de sprekers zeide,
geldt natuurlijk met nog meer kracht voor hun mede
strijders, de nog invloedrijker journalisten. Hun
macht is groot, doch zij hebben slechts recht op
eerbied en bewondering, wanneer zij er een goed
gebruik van maken, want zij kunnen dikwerf onein
dig veel kwaad veroorzaken, daarom moeten zij die
van hun plicht bewast zijn, hen bestrijden, die
de pers onteeren. De beleedigingen, den zeden
en goede smaak aangedaan, zijn in de dagbladen
daarom zoo afkeurenswaardig omdat zij door de
publiciteit de ontucht op groote schaal onder de
bevolking bevorderen. De verontschuldiging tot
verdediging van zulk geschrijf namenlijk dat het
publiek er naar vraagt en men daaraan moet
voldoen, heeft niet meer waarde als die welke
de kruideniers, verkoopers van vervalschte of
vergiftige waren aanvoeren. Met socialisten kan
men zich zoo ver verstaan, van hetgeen zij vra
gen datgene toe te staan wat op rechtvaardige
en zonder begunstiging van de eene klas boven
de andere kan gegeven worden. Het komt er
niet op aan van wien de voorstellén komen, neemt
er de proef mede wanneer zij goed schijnen. Er
zijn socialisten met wien men tot een zeker punt
gemakkelijk kan praten en met wien men wel
eenige passen kan mede gaan, doch met dien
verstande van zich niet te verbinden den geheelen
weg af te leggen, want dat zoude soms al te
gevaarlijk worden.
Het recht der minderheden werd mooi door
Roosevelt verdedigd. De goede burger zal voor
zich zelf de vrijheid eischen en moet er voor
waken dat zijn medeburgers die zelfde vrijheid
genieten. De ware liefde tot de vrijheid kan
men in een land afmeten naar de wijze waarop
de minderheden er behandeld worden. Niet al
leen moet er volkomen vrijheid op godsdienstig
en staatkundig terrein bestaan, doch tevens een
absoluut recht voor elk burger zijn leven in te
richten zooals hij dit verlangt, mits hij aan zijn
buren geen ongelijk doet. De verdrukking is al
slecht als verdrukking zelf, zoowel voor hem die
ze uitoefent als voor hem die ze ondergaat. De
klassenhaat is om dezelfde redenen even ver
derfelijk. In een republiek moet men, wil alles
geregeld gaan, leeren bij het verschil van overtui
gingen een groot toegevendheid te beoefenen. Waar
een groot verschil van gedachten op godsdienstig ter
rein bestaat, moet men alles doen om de gewetens
niet te kwetsen en de gemoederen niet te verontrus
ten. De gevaarlijkste man in een republiek is hij, die
aan zijn medeburgers steun vraagt om een partij
in die zelfde republiek te bestrijden en te onder
drukken en daarbij vooordeelen en gunsten ten
nadeele van andere burgers belooft, om zich ge
kozen te zienin een woord hij, die voor alles de
voldoening zijner eigen belangen zoekt en haat en
verdeeldheid onder de klassen, hetzij in de gods
dienstige of staatkundige overtuigingen, opwekt.
Bij liet einde zijner conferentie zeide de ex-
president, dat de plicht van elk eerlijk staatsman
is zijn land op zulk een wijze te leiden dat het
nooit onrecht ten koste van anderen begaat, doch
tevens nimmer Viag vergeten dat het recht boven
den vrede moet gesteld worden. Hij bracht tot
slot een warme groet aan Frankrijk, dat zulk een
roemrijk verleden gehad heeft en zeker een
schoone toekomst tegemoet gaat.
Fidelius.
Parijs, 29 April 1910.
TURKIJë.
Uit Saloniki, wordt 29 April geseind
De troepen hebben den ingang van den Katsjanik-
pas bezet. De Albaneezen hebben zich in de
bergen in de grootste wanorde teruggetrokken.
Volgens te Konstantinopel ontvangen telegram
men duurt het gevecht in den Katsjanik-pas
voort. De Albaneezen hebben getracht te ont
snappen, maar de Turksche troepen hebben het
belet.
GRIEKENLAND.
Volgens een bericht in de Berliner Lokal
Anzeiger" heeft koning van Griekenland defeni-
tief besloten, afstand te doen van den troon. Hij
wacht slechts op een afdoende regeling der op
volgingskwestie om aan zijn besluit gevolg te
geven.
Daar de kroonprins bij het leger zeer slecht
gezien is, acht men het zeer twijfelachtig, of hij
zijn vader zal kunnen opvolgen. Mocht prins
Constantijn afzien van zijn rechten op den troon,
dan zal vermoedelijk zijn nog minderjarige zoon,
onder een regentschap, aan het hoofd van het
land komen te staan.
MAROKKO.
Uit Tanger wordt aan de Temps" geseind
Ten gevolge van een nota van den Franschen ge
zant, waarbij den sultan verzocht werd zijn be
loften na te komen, heeft Moeley Hafid op enkele
punten voldoening gegeven en beloofd binnenkort
ook in andere kwesties Frankrijk voldoening te
geven.
PERZIë.
Het parlement heeft het wetsontwerp betref
fende een binnenlandsche leening in den vorm van
een emissie van 6 procents papieren van 10 taman
aangenomen. De Sipahdor heeft bij het parlement
een wetsontwerp ingediend tot vorming van een
gematigd kabinet.
De campagne voor „Hom© Rule" wordt door
de Ieren met groote hardnekkiglheid voioirtgezet.
Ook Ieren, Idie reeds sinds lang hun eiland hebben
verlaten, blijven nog steeds veel voor de nationale
beweging voelen. Een sprekend bewijs hiervan
is, dat de in Amerika gevestigde Ieren dezer
dagen de belangrijke som van 500.000 dollar
