Dagblad voor Schiedam en Omstreken. EERSTE BLAD. 34ste Jaargang. Zaterdag 15 April 1911 Vo. 9994. P A S C H E N, De grondslag des heils, Alleluja FEUILLETON. De man in 't grijs. Binnenland. ABONNEMENTSPRIJS: Dit blad verschijnt dagelgks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen, en kost vooï Schiedam per 3 maanden f 1.35, per maand 45 cent en' per week 10 cent. Franco per post door geheel Nederland f 2 per kwartaal. Afzonderlijke nummers 2 cent. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons BureauBoter- straat 50 en bg alle Boekhandelaren, Postdirecteuren en Brievengaarders Bureau BOTERSTRAAT 50. Dit nummer bestaat uit FJTJ&R bladen en een Geïllustreerd Zondagsblad. Schier niemand beleeft het Paaschfeest, tenzij in hooge blijdschap en zingend zijn Alleluja! Want ieder Christen weet, dat het hoogheer lijke feit, hetwelk op het Paaschfeest gevierd wordt, de grondslag is van onze blijde, eeuwige verwachtingen. Als Christus niet verrezen ware, dan, zoo leerde het Sint Paulus reeds, waren wy, christenen, zeer ongelukkig. Dagelijks sterf ik, broeders, onder al mijn lijden, zoo schreef die groote Leeraar der heidenen in zijn eersten brief aan de Corinthiers (XV. 31), en, zoo ik, te Ephese, met wilde dieren heb gevochten, dat wil zeggen, met menschen, die in woestheid en wreedheid, mij aanhoudend vervolgden, wat baat mij al dat lijden, als de dooden niet ver rijzen, als met mijn sterven alles gedaan zou de zijn. Maar nu bestaat in waarheid juist het tegen deel Christus, de zegevierende Christus zelf, was aan Paulus uit den hemel verschenen, hem verbiedende, langer de Christenen te vervolgen en tevens de waarheid van het Christengeloof stavende, hetwelk geheel gegrondvest en ge predikt werd op het feit der Verrijzenis. Want over die Verrijzenis was de eerste prediking van Sint Petrus geweest. Voor die Verrijzenis had Sint Stephanus reeds zijn bloed vergrooten, toen juist Paulus (nog onbekeerd) de kleederen dei- getuigen bewaarde; van die Verrijzenis predik ten alle de andere Apostelen als ooggetuigen ja, meer dan vijfhonderd lieden te samen had' den den Heer in Galilea na zijn Verrijzenis aan schouwd. En daarenboven, heel Klein Azië, nabij het Heilige Land, zelfs Achaja en de eene landstreek na de andere, liet aanstonds de al oude afgodsbeelden met hun eeredienst van moord, van wellust en van verdierlijking eenzaam, staan, zoodra hun de opstanding des Heeren als onloochenbaar werd voorgehouden. En zooging het later steeds verder en verder onder de volken. Daarom dus, op het Paaschfeest, ons Alleluja Wij erkennen het allen op Paschen, dat, al zijn wij nog zoo klein bedeeld met aardsche goederen, en al hebben de rampen des levens onze hoofdharen spoedig vergrijsd, toch evenwel op ons inwendig zieleleven, het jubelend woord van den reeds genoemden Sint Paulus tot de Corinthiërs blijft gelden: „Broeders! Ik dank mijnen God altijd over u, voor de Genade Gods, die u in Christus Jezus is gegeven, dat gij in alles in Hem zijt rijk geworden in alle kennis PRIJS DER ADVERT EN TlëNj Van 1 6 regels f 0.92 met inbegrip van bewijsnummer. Elke regel daarboven 15 cent. Driemaal plaatsen wordt tweemaal berekend. Ingezonden mededeelingen 25 cent per regel] Voor herhaaldelijk adrestieron wórden uiterst bik Igke overeenkomsten aangegaan. Telefoonnummer 85. Postbus no. 39. 49) „Wanneer komen mevrouw en de comtesse thuis?" vroeg Albert. Jean merkte nu eerst op, wie er naast hem zat. „Ah zoo, jij bent de nieuwe tuinmansknecht, hè? vroeg hi) ietwat uit de hoogte „Om u te dienen Op uw welzijn, heer Jean Albert hief zijn glas op „Dus, wanneer komt mevrouw met de comtesse en den graaf thuis „Morgen middag. De soep is uitstekend, Rieke Nu, ik kan jelui wèl verzekeren, blij te zijn, dat ik weer hier ben. Dat was me daar een mooie boel." „Aha... vertellen! Is er wat nieuws?" „Een heelen zak met nieuwsIk wil alleen dit maar zeggendaar zijn me rare dingen gebeurd „Aha! maar vertel er ons toch iets van!" Rieke en de overige vrouwelijke medeleden van de tafelronde brandden letterlijk van nieuws gierigheid. Maar Jean lepelde meesmuilend zijn bord leeg, leunde op z'n gemak achterover en wreef zich vergenoegd in de handen. en alle leer.... zoodat u, die de Openbaring (of tweede komst) onzes Heeren Jezus Christus ver wacht, niets ontbreekt in eenige genade. Hij zal ook u bevestigen ten einde toe, om zonder misdaad te wezen op den dag der komst van onzen Heer Jezus Christus. Getrouw is God, door Wien gij geroepen zijt tot gemeenschap met Zijnen Zoon Jezus Christus, onzen Heer (Eerste briet aan de Corinthiërs I. 4—9.). Slechts onze medewerking wordt bij dat vreugdevolle, zielverheffende leven gevraagd. En, hoort, hoe hoogheerlijk klinken hier nog eens Paulus woorden Men weet, de Joden moesten by het aan breken der Paaschfeesten, alle oude deesem, of brood-met-gist gebakken, opruimen en zooge naamde ongezuurde, brooden eten. Dit was een herinnering aan de omstandigheden van den uittocht uit Egypte, die haastig in den nacht was gebeurd, en wel zóó haastig, dat men geen tijd had het brood te laten doorbakken. Bij het vieren van den Paasch maal tijd onder de Joden in latere eeuwen, ook nog tijdens Christus jeugd, stonden er, behalve het geslachte Paaschlam, o.a. ook ongezuurde brooden op ta fel. En tijdens den feestmaaltijd, hief de huis vader één ongezuurd brood omhoog en vroeg: Waarom eten wij dit ongezuurde En de oudste zoou moest antwoordenHet deeg onzer va deren was nog niet doorzuurd, toen hen plotse ling de Almachtige, Goede God uit Egypte voerde, zooals in de Wet (Exodus XII39) staat En zij hakten het deeg hetwelk zj uit Egypte gebrachthadden, tot ongezuurde koeken, want het tvas nog niet doorzuurd. En aan deze woor den werd een reeks van lofzangen vastgeknoopt. Doch hoortWanneer op dezen dag de Chris ten op zijn Paaschfeest ten tempel gaat, dan klinkt hem een Epistel, een les van Sint Paulus toe, welke hem een nog veel hooger Paaschin- zicht op de bedoelingen Gods geeft. Het geldt thans, sedert het Nieuw Verbond en het Nieuwe Paaschlam heerschen, den deesem onzer zielen. En zoo luidt dan het Epistel op Eersten Paasch- dag, uit den Corintherbrief (V. 7. 8), als hier volgt BroedersDoet geheel weg den ouden zuur- cleesem, opdat gij een nieuw deeg moogt wezen, gelijk gij ongedeesemd zijt. Laat ons'derhalve leestvieien, niet met den ouden zuurdeesem, noch met zuurdeesem van ondeugd en boosheid, maar met ongedeesemde brooden van oprechtheid en waarheid. O glans dus des Christenlevens 1 Op het vaste feit van Christus Verrijzenis en Zoendood steu nend, zal de ware Christen, om met den Apos tel te spieken, alleen de zuivere zoogenaamde bloem van het levenskoren en het levensmeei wezenVoor hem neen, geen verbasteren, geen toemenging, geen doorgisting der hartstochten, maar ieder onzer moet, (zij het ook met eenig- zins gewijzigden zin) het woord van den bis schop der oudheid herhalen: Frumentum Christi sum Lk hen de tarwe van Christus. En al moeten wij dan niet zooals die heilige Ignatius, bisschop van Antiochië, als martelaar in het Colosséum, door beesten worden ver scheurd, o, er zijn nog vele andere martelende beproevingen voor den Christen weggelegd. Misschien dus mogen ook de volgende woorden van Sint Ignatius herhalen Ik ben de tarwe van Christus ik moet nog door de tanden der leeuwen worden gemaald. En waartoe dat alles? Nog eens spreekt St. Ignatius: „Ik ben de „tarwe van Christusik moet nog door de „tanden der leeuwen gemaald worden, opdat ik seen vlekkeloos brood worde bevonden." Vlek keloos, zonder den deesem der zonden! En dat alles, ten einde toeNa 's Heeren Verrijzenis lacht ons uit alle doodsteden de dageraad toe 1 Kom en sta op, gij mijn trouwe geloovige, zoo zal het ons, na het verlaten des liehaams, op wondre wijze, in den geest worden bekend gemaakt, kom, gij hebt op aarde boven alles, uwen herrezenen, zoeten Jezus gedragen in uw harte, verheerlijkt in uwe gedachten, geopenbaard in uwe wilsdaden, welaan kom, en geniet nu, zonder einde dienzelfden Koning aller glorie onverstoord in heel uw verstand, in heel uw wil, in heel uw liefdedraag zelfs eenmaal de glorie van de stralen zijner ver heerlijkte menschheid. Alleluja! P. M. Bots. Leiden. r. k pr. Prins Hendrik. Z. K. H. Prins Hendrik zal in den ochtend van 20 dezer naar Brunswijk vertrekken en 23 deze1' des avonds weer op Het Loo terugkeeren. aan een protestantsch hof ten voordeele van den vertegenwoordiger van den H. Stoel. De aangenomen oplossing is de benoeming van den nuntius in België tot internuntius in den Haag die, terwijl hij tevens zijn ambt te Brussel be houdt, nu en dan naar den Haag zal gaan om er zijn ambt te vervullen, zorg dragende overigens niet daar te zijn, wanneer de afgevaardigden ter vredesconferentie er bijeenkomen. Op die manier zal elks teergevoeligheid gevrijwaard zijn. De hoedanigheid van internuntius aan den nuntius van België toegekend, is voor hem geen vermin dering, hoewel de eerste titel minder is dan de tweede. Het is inderdaad in de diplomatieke gebruiken, dat gezanten van mogendheden bij voornaamste hoven van Europa tevens het ambt van buitengewoon gezant en gevolmachtigd Mi nister mogen vervullen .bij andere hoven. leis dergelijks zal dus gebeuren voor den nuntius van Brussel. De aangenomen oplossing is dus van aard om iedereen te voldoen." »De Tijd' teekent hierbij aan, dat de corres pondent van het Antwerpsche blad zich ernstig heeft trachten op de hoogte te stellen van de kwestie, welke hij wenschte te behandelen. sNiet- temin meenen wij, dat hij. wanneer door hem althans niet een deel zijner informaties on" benut wordt gelaten, er niet in geslaagd is vol ledige inlichtingen te verkrijgen. Met algemeene beschouwingen omtrent de jongste betrekkingen tusschen het Vaticaan en Holland alleen kan men niet voldoende ophelderen, waarom de ge vallen beslissing n u j u i s t genomen is". „Eerst eten En hij bleef onverbiddellijk. Er kwam geen woord over zijn lippen, voor dat de laatste schotel ledig van de tafel werd gedragen. Toen nam hij het woord „Nu dan het allereerste nieuwtje is, dat er in het huis in de stad dieven zijn geweest." „Dieven?! Heer in den hoogen hemel!..." „Althans één. En wat het mooiste van de grap is: de portier en zijne vrouw hoorden hem en lieten hem stilletjes zijn gang gaan „Dat is toch zeker maar gekheid?" „Volstiekt niet Op den 12en of 13en Augus tus - zoo heel precies wisten die brave luidjes het niet meet te zeggen lagen ze in hunnen eersten slaap, toen de vrouw wakker werd en boven heui hoofd in de kamer van den graaf hoorde loopen. Zij wekte haren man en beiden luisterden. Toen stond de man op en ging kijken Hij zag licht in de kamer van'den giaal. maar vond de deur gesloten en toen hij aanklopte, beval hem een brommerige stem, welke hij voor die van den graaf hield, naar bed te gaan. Daarop verwijderde de portier zich weer, in de meemng, dat de graaf onverwachts was overgekomen, wat hij wel meer placht te doen." „Maar hoe kwam hij dan in huis?" vroeg August. D „Waarschijnlijk door het kleine tuinpoortje, waal'Inn,- 1?» een eiSea sIeutel bezat en waai dooi hg gewoonlijk placht binnen te ko- Nederland en het Vaticaan. Naar aanleiding van de benoeming van den nuntius te Brussel tot internuntius in den Haag, wordt aan het nHbld. van Antwerpen" het vol gende geschreven »Eene quaestie die sedert eenigen tijd reeds het Vaticaan bezig hield, heeft een gelukkige oplossing gevonden. Zooals gij weet, waren de diplomatieke betrekkingen, van den II. Stoel met Holland onderbroken, ingevolge de weigering een vertegenwoordiger van den H. Stoel in de vredes conferentie van den Haag toe te laten. Men ver langde van weerskanten die betrekkingen te her stellen en Holland scheen geneigd aan te nemen dat de H. Stoel bij haar werd vertegenwoordigd door een nuntius en niet meer door een eenvoudig internuntius als vroeger. Maar het bemerkte, dat deze oplossing moei lijkheden opleverde. En inderdaad, volgens de aangenomen gebruiken behoort het voorzitterschap van het diplomatisch korps aan den nuntius. Wel nu, de vertegenwoordigers van de groote mogend heden zouden niet gaarne gezien hebben dat zij op den tweeden rang werden geplaatst en dat Nederlandsche Ye.reemging voor Armenzorg en Weldadigheid. De jaarlijksche vergadering van de vereeniging zal worden gehouden op Maandag 3 en Dinsdag 4 Juli te 's-Ilertogenbosch. Op Maandag o Juli zal o m. aan de orde wor den gesteld de discussie over het onderwerp De opleiding van armbezoekers in verband met de overweging van voor- en nadeelen, verbonden aan bezoldigde armbezoekers. Over dit onderwerp zijn reeds vroeger twee praeadviezen verschenen, n.l. van mevrouw M. G- Muller—Lulofs, te Utrecht, en den heer S. Sloo- ten, te Amsterdam. men, omdat het van 't station tot daar een heel eind nader is. De portier veronderstelde dat ten minste en ging weer gerust slapen. „loen hij nu den volgenden morgen boven kwam, zag hijdat het bed niet beslapen en de kamer onderstboven gehaald was. Ook de tuin poort en de achterdeur van 't huis waren be hoorlijk gesloten. Van den graaf was geen spoor te zien. Nu vond hij de zaak toch wel wat vreemd, want als de graaf er werkelijk geweest ware, zou hij toch in liet paleis overnacht heb ben. Ook moest in dat geval de vrouw van den portier voor het ontbijt des graven zorgen." „Hoe laat was het dan, toen hij naar boven ging?" wierp Albert op. ,„Zoo om en bij half elf." „Maar toen moest de graaf immers al lang dood geweest zijn 1" riep Rieke. „Ze zeggen toch, dat hij des avonds zoo tegen acht uur hier vennoord werd." „Zeer juist, maar dat kon de portier in de stad destijds natuurlijk nog niet weten. Maar dat het een dief geweest moet zijn. daarvan was hij toch overtuigd. Hij keek derhalve aller eerst na, of er iets vermist werd en vond alle voorwerpen van waarde behoorlijk op hunne plaats, s Morgens kwam de gravin en vroeg naar haren man. De portier durfde niet reppen van den nachtelijken dief, daar hij bang was, alsdan ontslagen te zullen worden, omdat hij de zaak niet beter had onderzocht." »Maar, hoe is het dan uitgekomen Trainplan voor Texel. Men meldt ous dd. 14 April uit Texel In eene goed bezochte vergadering werd giste ren door den heer A. Wagenmaker, een tramplan voor Texel over een lengte van 23 K.M. gedemon streerd, dat, met inbegrip van rollend matereel enz., zal moeten kosten f480.000. Er is eene commissie benoemd, bestaande uit de heeren dr. Wagenmaker, J. L. Dijt, H. Flens, Aug. C. Keijser, J. Ruibing, G. J. O. D. Dikkers, D. P. Bakker en D. C. Dros, die de zaak nader zal overwegen. Festival. Het Festival hetwelk 2 en 3 Juli te Ginneken wordt gehouden, zal naar het zich laat aanzien „Doodeenvoudig. Toen ik de kleeren van den graaf zou inpakken, om ze hier heen te laten brengen, bevond ik, dat er een en ander uit de kasten ontbrak. Zoo bijv. een zilveren scheer- geiei, dat daar zeer bepaald is geweest. Vervol- gens een spiksplinternieuw najaarscostuum. drie hemden, een revolver, met zilver ingelegd', die de graaf pas onlangs had gekocht, en verschil lende kleinigheden. In de kasten zelfs heerschte ook ae grootste wanorde. Men kon duidelijk zien. dat iemand hierin gerommeld had. „De verdenking viel op den portier - ein delijk dan kwam h(j met de geschiedenis voo'- den dag. Men gelooft hem wel is waar niet al te best, maar mij dunkt toch, dat de man de waarheid spreekt. Hij ziet er wanhopig en ra deloos uit. Gisteren heeft men hem in hechtenis genomen." „Een verschrikkelijke geschiedenis!" zeide Rieke huiverend. „Maar wie kan het dan ge weest zijn Een dief, die den geheelen nacht den tijd had, kon toch wel wat meer meenemen dan die paar stukken kleeren Jean lachte geheimzinnig bij zich-zelven, doch zweeg. Ook de anderen waren st.il geworden en staarden peinzend voor zich uit. „Is dat nu de heele zak met nieuws, dien je hebt meegebracht, Jean?" vroeg plotseling Al- bert op luiden, spottenden toon. Jean wieip hem een minachtenden blik toe Wordt vervolgd\, z

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1911 | | pagina 1