PETTEN enz. 1 (Hief be3clfi>c ONTVANGEN: ËNCELSGHE HOOGSTRAAT*'93. steriste, is kste, is paüelijtóe WASCHs ACH INE. Openbare Proefwasch Vaandels, Banieren en Zijden Vlaggen. Globe strijkgoed en een prachtige sorteering Advertentiën. P J. van der Sma/i. y VERBfinb5TOFFE/t C. M. R. WERSON, CAUioi.Ia.at, fUn aWkgOö-WAttel en deu brij-ap pelboom te danken. Dei twee boomen, die al de stekken van laatst genoemd gewas hebben geleverd, waarmede het Westen van Cochin-China en Cambodja titans beplant is, staan nog in den kloostertuin. D» cultuur dezer gewassen bracht de land streek, waarin hij weikzaam was, tot groeten, stcffdijken bloei. Ms provinciaal zijner orde krant Pater Gexnol liet, leeuwenaandeel toe in de pacificatie der te gen bet Fransche gezag' opgestane provincie My- tho. Dikwijls en 0*66131 met gunstig' gevolg trad de onvermoeide pater op als bemiddelaar- tus- sc hen de Fransche officieren en de mandarijnen van Vinh-Long. Maar dit alles was dezen pion nier der beschaving nog niet genoeg. Hij nam het initiatief tot liet aanleggen van waterwegen, bouwde bruggen en bracht door ver betering en begaanbaar maken der talrijke binnen wegen, den handel tot ongiekenden bloei. Zonder overdrijving mag' worden getuigd, dat Caimong en de geheel© provincie, waar, zooals gezegd, Pater Gemot. 50 jaren onafgebroken en onvermoeid werkzaam was, aan hem zijin tegen woordige stoffelijke welvaart danken moet. Dat daarmede de opvoeding en opleiding! der inlanders tot ware Christenen, voor zoover zulks van Pater Gernot afhing, gelijken tred gehouden heeft, behoeft wel geen betoog. Op het oogenblik telt de Katholieke gómeente in Caimong 3000 Christenen; zijn er 5 bloei ende scholen en 1 klooster en geven 200 Anna- railische kloosterzusters onderwijs in meer dan 30 omliggende dorpen. Wij vragen: welke overigens superieure leek zou 50 jaar lang, onafgebroken, onder dikwijls moeilijke en gevaarvolle omstandigheden, een mis sieleven, als hierboven in korte trekken geschetst, kunnen volhouden? Alleen door do kracht des Geloofs, die den katholieken geloofsverkondiger doordringt, is de ze Dij machte 'n beschavingswerk als dit te be ginnen en... te voleindigen. Als hij tenminste daarin niet wordt belemmerd door een kortzichtige overheid, zooals in onze Oost te Monado, gelijk wij gisteren meedeelden. Napoleons-sagen. Telkens en telkens dui ken er weer geruchten op; dat het niet Napoleon zelf geweest zou zijn, die op Sint Helena ge vangen gehouden en gestorven is. Gewoonlijk wordt er niet bijzónder veel aandacht aan deze mededeelingen geschonken, zoowel om hun twij felachtige wgarde, als om het reeds verwijderd historisch belang, dat men er aanhechten moet. Nu wordt er alweer een poging gedaan, om de aandacht te. vestigen op deze zoogenaamde verdwijning van den grooten Franschen keizer en zijn vervanging op het balling-eiland Sint He lena door jcjen dubbelganger. In de „Revue pour Tous" heeft de schrijver Ormessa onder den titel „Pages Modernes" een aantal documenten bijeen gebracht, om deze z.g. geheimzinnige geschiedenis aan het rollen te krijgen. Het is een uittreksel uit een der gedenkschriften van den agent Ledru, uitgegeven te Luik in 1840. Ledru vertelt, dat hem in Maart 1808, toen bij verbonden was aan den persoon van keizer Napoléon, door Fouché werd opgedragen, een dubbelganger van dien souverein op te spo ren, die geschikt zou zijn om hem bij zekere gelegenheden te vervangen. Hij slaagde hierin. Die dubbelanger was een voltigeur, Franeois-Eugè- ne Robeand geheeten, geboren te Baleycourt (Mou se) den 19en Juli 1781. „Ik heb er niet meer over hooren spreken lot, in 816", schrijft Ledru. Op dat tijdstip ver- willigde de mare van Baleycourt de politie van Lodewijk XVIII van de verdwijning van Robeaud, van wien men sedert een jaar niets bad gehoord. Een onderzoek werd ingesteld, maar leverde niets op en de zaak ging in den doofpot. „Ik heb altijd vermoed, dat daarachter een geheim school." Tweede document: Miss Maud Ellen Richie heeft Napoleon op St. Helena gezien. Zij kende hem van vroeger, maar zijl kon hem in den persoon, dien zij' daar ontmoette, niet herken nen. Bovendien is het merkwaardig, dat generaal Der tand en de dokter zonder betoon van eerbied tegen den gevangene spraken, terwijl deze hen met onderdanigheid antwoordde. Het derde document brengt de heer Petrucci, juwelier te Verona. Deze Petrucci verklaart, dat er zich in 1816 bij hem in de buurt een man van ongeveer 50 jaar kwam vestigen in een winkel van een brillenslijper. Iedereen gaf dien man den bijnaam van Bonaparte, wegens zijn gelijkenis op den van den Franschen troon ver vallen verklaarden keizer. Daar hij zeer vlug van begrip was, wist. hij zich de vriendschap van zijn buren te verwerven en kreeg vele klan ten. In 1827 nam hij1 afscheid van den heer Petrucci met de woorden: „Als gijl binnen drie maanden geen bericht van mij hebt, zendt dan dezen brief aan den koning van Frankrijk." Nooit heeft men hem teruggezien. De heer Petrucci verzond den brief: een Fransche politic-beambte kwam daarop orde op de zaken van den bril len si ij per stellen, en overhandigde den juwelier 100.000 francs om zijn stilzwijgen te koopen. De heer Petrucci is gestorven in de overtuiging dat zijn geheimzinnige buurman niemand anders pas dan Napoleon. Vierde documentIn het privé register van den procureur Karl Friedrich Arnstein, in func tie. te Schöobmnn, leest men, gedateerd 5 Sep tember 1823: „Gistereh beeft een onbekende getracht des nachts het park binnen te dringen. De schild wacht heeft op hem geschoten. Vóór zijn over lijden beeft bij slechts deze woorden kunnen uit brengen: „„Hertog van Reichstadt... Koning zoop!"" Geen enkel papier heeft ons veroorloofd zijn indentiteit. vast te stellen. Maar het moet een Fransohman zijn geweest en een persoon van gewicht, want het gezantschap heeft onder hevige ontroering het. lijk opg'eëischt." Het laatste documenjt is het meest sensationeel© „De burgerlijke stand van Baleycourt (Meuse) vermeldt dat de voltigeur Robeaud, géboren in die gemeente, is overleden op St. Helena, En- gfdsche bezitting; de datum is zorgvuldig uitge krabd." Gemeentelijke melkcentrale n. In 't tijdschriit G©inieentebelangenstond onlangs een studie van den heer C. D. Donath over „gemeen telijke melkten t raten". G-oen enkele verordening, boe schérp geformu leerd, hoe nauwgezet gehandhaafd aldus be toogt de schrijver kan ons beschutten tegen het gevaar, verbonden aan het melkgebruik, waar aan we dagelijks bloot staan, en tegen de finan cieel© schade, die wij dagelijks lijden. Alleen maatregelen, die vervalsching voorkomen, kunnen hier oaten. En evenals er van gemeentewege telkens slecnts één gelegenheid is, vanwaar ge keurd en goedgekeurd water en vleesch uitgaat (waterleiding en abattoir), zoo zal men er even eens toe moeten overgaan den melkconsument lagen gevaar en schade te vrijwaren door hét stichten van een gemeentelijke inrichting, van waar gekeurde en goedgekeurde melk wordt af geleverd op een wijze, waardoor vervalsching onmogelijk is gemaakt. De melkhandel zal moe ten worden uitgeoefend op één centraal punt, waar de controle in alle opzichten doeltreffend zijn kan. Wel leveren momenteel sommige particuliere inrichtingen goede, gepasteuriseerde flesschen- nielk, maar ook deze moeten van overheidswege worden geëxploiteerd, want z,oo ze in particuliere handen olijVen, is men nimmer zeker van den gegeven waarborg van onschadelijkheid en in nerlijke waarde. De beoordeeling Van de hoe danigheid van een volksvoedingsmiddel bij uit nemendheid, gelijk melk is, mag niet aan parti culieren worden overgelatende melk verzorging worde een onderwerp van overheidszorg. Winst behalen mag hierbij 't doel niet zijn. De gemeente moet de melk tegen den kosten- den prijs overdoen. Aan 't hoofd van den dienst van gemeentelijken melkverkoop moet een di recteur-chemicus staan, die met de boeren con traeten afsluit, waarin de eisohen omtrent de hoedanigheid der te leverten waar duidelijk staan omschreven. StalmonsterS kunnen dan genomen worden bij vermoeden van vervalsching, terwijl over de koeien veeartsenijkundige controle wordt uitgeoefend. Dó regeling van verkoop van gemeentewege heeft 't voordeel, dat 't aantal bemiddel aart in den melkhandel t.ot een minimum wordt beperkt, wat tevens beduidt: vermindering van het aantal melkvervalschers. Ook wordt de melk goedkoo- per; de auteur schat zelfs van 2 cents per liter. De eerlijke melksljjter zou depothouder van de gemeentelijke melkcentrale kunnen worden. Het verHvijt, dat men den melk slijters het brood uit den mond wil halen, gaat volgens schrij ver niet op. Moet een noodzakelijk geachte maat regel op het gebied der gezondheidspolitie en volkswelvaart worden getoest aan het belang' van de melk slijters en niet aan het allen omvattende algemeene belang? Als het een feit is, dat de kleinhandel in melk leidt tot vervalsching op groote schaal; als het bewezen is, dat juist in den kleinhandel de ,melk aan de gevaarlijkste verontreinigingen bloot staat, is het dan niet beter een bedrijf, dat uit zijn aard bestemd schijnt omj 't karakter van een monopolio aan te nemen, te monopoliseeren, dan dit over te laten aan enkele individuen De opmerking, dat de gemeente dan op den duur ook andere levensmiddelen zal moeten ver- koopen, houdt geen steek. Immers, melk verkeert in een exceptioneel© positie: ze is voedingsmiddel bij uitnemendheid, en er is geen enkel voedings middel, waarvan vervalsching of schadelijkheid zoo moeilijk te coristateeren is als hier. Dat de gemeente meer melk inkoopt, dan verkoopt, is geen bezwaar. Het overschot kan gekarnd wor den, of ook, hot kan aan on- en minvermogenden gratis en tegen lage prijzen afgestaan worden. Vast staat ook, cla,t de gemeenten bevoegd zijn als melkverkoopsters op te treden. Alleen kan de gemeente het publiek niet dwingen ran haar te koopen. Welnu, de gemeente betale den vee houders hoogo prijzen voor melk; dan zullen deze liever aan de gemeente dan aan slijters leveren. Daardoor worden de slijters haast van- zeli gedwongen hun melk van de centrale te betrekken, en verkrijgt 't publiek indirect tóch melk van de gemeentelijke centrale. Waar is de Carnegie roept de schrijver ten slotte uit die een gemeentebestuur aan biedt de risico te willen dragen van een prorf- nrtrang in deze richting? „Als om strijd zaj zijn naam tot iu lengte van dagen door economen en hygiënisten met eere worden genoemd". Een nieuwe groente. Een groot, deel van het jaar zijn do groene groenten, de sla-soorten, in Duitschland schaarsch. De noodwendigheid is echter do moeder der industrie, en men beeft bevonden dat de vlakten rondom Berlijn, wanneer zij op passende wijze bemest worden met den' st.adsafval en de daaruit, verkregen chemische meststoffen, zeer góed ges'chikt gemaakt kunnen worden voor de maïscultuur. Het is algemeen «békend dat de vruchten der maïs een groot per centage góed-verteerbare voedingsstoffen bevat ten. De vindingrijke Berlijnsche kooksters gaan nu aldus te werk: In plaats van dei maïskolven in de omhullende stóheede te doen rijpen, verwijdert men de vruch ten lang voor dat ze rijp zijn en eet ze, hetzij als asperges met de as der kolven waaromheen de korreis gerangschikt zijn en die nog zacht en malsch is, hetzij als doperwtjes, wanneer de kor rels iels grooter zijn. Deze nieuwe groente is zeer voedzaam, ver teerbaar en.... goedkoop. En in ieder geval, als zo goed klaar gemaakt is, smaakt ze lang niet kwaad. Vanaf dit jaar worden uitgestrekte velden dooi de stad Berlijn voor deze cultuur gereed ge houden. Papier verbruik. In 1904 bedroeg de ge zamenlijke papierproductie 4.5 milliard K.G., drie jaar later was dit cijfer al verdubbeld; en' 't stijgt nog steedis buitengewoon. Het meeste papier is tegenwoordig houtpapier; en gieheole bosschen moeten omgekapt worden om aan de geweldi ge aanvraag' te voldoen. Gerekend op een op brengst vain 150 K.G. op een boom van 40 jaar, moesten in 1908 er reeds 7.300.000 hoornen, eik van ongeveer veertig jaar, gekapt worden. Of op andere wijze gezegdeen bosch van 600.000 II.A. grootte wordt jaarlijks vernietigd. Van deze hoeveelheid levert Zweden de helft; maal ais dat zoo door gaat, is daar over 70 jaar dan ook geen hoschje van ettelijke voeten groiot meer te vinden, zoozeer overtreft 't verbruik den groei door aanplant. i Voor alle doeleinden worden massa's papier verbruikt. Sommige der groote Europeesche dag bladen bedrukken dagelijks 40.000 K.G.enkele zelfs 75.000 K.G. De hier verbruikte hóeveelheid tellier is nog niets, vergeleken bij Amerika, met zijn 2200 kranten, waarvan vele dagelijks in 20 h 30 blz. verschijnen, en waar alleen te hunnen behoeve jaarlijks 10.000 H.A. bosch verbruikt worden. Curiositeitshalve zij hier nog vermeld, dat -- volgens opgave van Marcel Magnan, in de „llevuo de Paris" ten behoeve van de Fransche can did,aten bij de laatste verkiezing niet minder dan 1 millioen 457 duizend kilo papier verbruikt is om hun candidatuur bekend te maken of aan te bevelen. kinderen zijn het meer na zoo'n beurt met Boldoot's Dubbel Blank Zeep Men lette op de premie Simplex Cycloïde Rijwiel. Ter vervanging' van thee. Wanneer de Engidscihe scheikundige I. Owen zich in zijin on derzoekingen niet vergist heeft, zullen wij spoe dig pen ernstige concurrente krijgen voor onze the© in een in Afghanistan groeiende plant. Dit surrogaat zijn de met bladeren begroeide takjes der catha edulis, een struik die ook in Afrika en Arabic gevonden wordt. De wrange, bittere bladeren, die door de Arabieren „,kat" worden genoemd, worden gekauwd of het afkooksel ervan gedronken. Zij bevatten een „katin", geheeten alcaloïdft, dat dezelfde uitwerking heeft als cof- feine. Men meldt dat de „kat" ook als middel tegen de pesl en andere ziekten gebruikt wordt. Owpn proefde op een reis ,in Afghanistan aan de thee, tdjie hem in verschillende huizen geschon ken werd, een bijzondere aroma en zegt dat de lijders aan zenuwpijnen door den drank onmid dellijk een belangrijke vermindering van pijn be speuren. Overigens was dj© smaak van het vocht gelijk aan dien van onze thee. Op de vraag van den scheikundige hoe men die, thee, zette, toonde men hem tot zijn verbazing als grond stel de catha edulis. De inwoners schrijven aan de plant alle denkbare geneeskrachtige eigenschap pen toe. Zij drinken het aftreksel bij voorbaat, wanneer zij iange marschen moeten maken, daar volgens hun meening de „Catha" ze in staat stelt alle lichamelijke inspanning met gemak te verdragen. is do ^-lEHEfiVERPL: flRTIHELE/1 0e kuip is ONVERWÖESTBA)? R teakhout. Het raderwerk, dat geheel op kogels loopt, van onbreekbaar gereedschapsstaal vervaardigd. Scheuren, slijten ol roesten is totaal onmogelijk. Naboenen, nazien of bleekpoeder ge heel onnoodig. Wascht alles zuiver schoon in vijf minuteD. Veel gezonder daar ze geen vuile dampen uitlaat. Veel Zlndelijker Uw wasch in eigen huis te doen. Betaalt zichzelve in korten tjjd doordien Uw goed niet sJjjt en Uw tfjd en arbeid uitspaart Twee jaar schriftelijke garantie. A contant en op afbetaling zeer gemakkelijke conditiën. lederen DINSDAG van 2 tot 4 uur in het Depót Groote Markt 23, SCHIEDAM, waartoe iedere huisvrouw in haar eigen belang woidt uitgenoodigd om de machine in werking te zien. Spui water No. 12, O.Z. ROTTERDAM. hel* I merk /Rnz scHUiti"w K^klrGésff- a in de roode streep qeeff C S Stroo- en Vloeien ïgw- i i CV3 jumm m u

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1911 | | pagina 6