Dagblad voor Schiedam en Omstreken. De Financier. 34ste Jaargang. Maandag 28 Augustus! 1911 No. 10103. Officieele berichten, Bsiieoksdsch Nieuws. FEUILLETON, ABONNEMENTSPRIJS: Dit blad verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen, en kost voor Schiedam per 3 maanden ƒ1.35, per maand 45 cent en per week 10 cent. Franco per post door geheel Nederland ƒ2.per kwartaal. Afzonderlijke nummers 2 cent. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons BureauBoter- straat 50 en bij alle Boekhandelaren, Postdirecteuren en Brievengaarders. Bureau: BOTERSTRAAT 50. PRIJS DER ADVERTENTIëN: Familieberichten 20 cent per regel. Handelsadvertentiën van 1-6 regels 0.92elke regel daarboven 15 cent. Driemaal plaatsen wordt tweemaal berekend. Ingezonden mededeelingen 35 cent per regel. Voor herhaaldelijk adverteeren worden uiterst b i 1- lijke overeenkomsten aangegaan. Telefoonnummer 85, Postbus no. 39. POLITIE. Zondagmorgen 1.1. te ongeveer 8 uur is in de sloot tusschen de kweekerij der gemeente en het Verlengde van de Laurensstraat alhier, het lijk gevonden van een pas geboren voldragen kind van het mannelijk geslacht. Het lijk was geborgen in een vierkante, bruin kartonnen doos met lossen deksel en omwonden met een touw. Het was gewikkeld in een vrouwe- hemd gemerkt M. B. en de doos was aangevuld met grijs pakpapier.— De commissaris van politie verzoekt inlichtingen. De Marokkaansche kwestie. De Pafijsch© „Temps" meent te weten, dat de Fransche reg'eerimg bij' de xomtinde onderhande ling zal' voorstellen de drie hoofdpunten van een toekomstig actoord in de veigende volgorde te behandelen le. De politieke status van Marokko; 2e. De economische status van Marokko; 3e. De schadeloosstellingen in den Kongo. D,e „Temps" zegt verder over deze drie. pun ten de volgende nad'erte mededeeling te kunnen doenDe vrijheid van handellen, die aan Frank rijk toegekend moet worden, zou •omschreven moe ten worden in een reeks artikelen, die de raid- dellen en waarborgen van di;e actie precies aan geven, in etan vorm al's in analoge aceoorden, die sedert dertig jaren door verschillende staten ge sloten zijn. Men is het eens over dit beginsel, maar in zulke zaken komt alles op do redactie aan an dit pu,nt is nog niet aangeroerd. Wat den easch van Duitschl'and nopens economische waarborgen betreft, deae kunnen worden toege staan, maar onder dubbel' voorbehoud van de rechten van den Sultan, die meester moet blijven van. de groot© openbare diensten en weiken, spoor wegen, post, töllegraaf enz., en van de rechten van andere mogendheden, voortvloeiende uit de handelsverdragen. Een particulier aceoord tus schen de Union des Mi neS en het huis Mannes man n, zou het miijlnregim© regelen. Het essen tieel© in dezen opzichte zal zijn te voorkomen, dat de economische vooüdeeten, door Duitschland gevraggd, afbreuk doen aan de voor Frankrijk noodzakelijke politiek© waarbolrgien (en aan - de economische positie van derdein zouden wij on zerzijds kunnen zeggen). Wat het deide punt betreft, Duitschland vraagt liet gedeelte van den Kongo, gelegen tusschen de volgende punten: ten noorden Lèse, Fokt Ar- ©hambault, Foit Amprelten oosten den Out)angle let aan de samenvloeiing met de Alima^ ten ziiiden de l'ijn gaande van die samenvloeiing tot dan mond van den Muni, zoodat Libreville aan Frankrijk blijft, maar Duitschland da mon ding van de Muni krijgt. Daartegenover zou Duitschland aan Frgnkrijk heit gedeelte van Ka meroen afstagn, dat door de Logon© bevloerd Boeiende Roman. (Naar het Franseh.) 30) »Een groot voorhoofd, schitterende bruine oogen, vaste wangen, overvloedige zwarte harenzij is e©n schrandere vrouw, die een goede gezondheid geniet. Het ooglid is flink geopend, haar blik on geveinsd, haar wijze van optreden bescheiden, '(•getogen, maar toch beslistzij moet openhartig 2fln. De rechter van instructie liet Celine, zonder baar mee te deelen dat haar man beschuldigd ^v&s van den moord op René Bernard, voor hem herhalen de bijzonderheden, die hij reeds ver haald had en daarmee volkomen bleken overeen e stemmen. Meer bijzonder drong Queyrat aan °P punten, waarover de antwoorden der schrij- vers een zekere duisterheid hadden laten zweven. »Welke betrekkingen." vroeg hij, «bestonden tusschen mijnheer Marchand en mijnheer Bernard." ^Zij kenden elkaar als goede buren'" »Bezocht uw man mijnheer Bernard Celine wist niet wat Gustaaf geantwoord had. Al dacht niet dat de belofte aan hem gedaan om uiemand, wat er ook gebeurde, te openbaren dat hij Bernard geraden had, Calixte de Courson zonder wordt, e!n het z,ou tevens toestemmen in een grenswijziging in ïoigo. Do „Temps" eindiigt alldus: Deze eischen v in Duitschland kunneln eerst met vrucht, onderzoent worden, alb het actoord over Marokko definitief zal zijn gesloten, maar reeds moet opgemerkt woiden, dat die eischen van Duitschland veel hoogeir zijn, dan hetgeen Frankrijk onder alle voorbehoud als mogelijke concessies onder do oogen gezien heeft. Op dit punt zal dan ook de discussie hot felst zijn. Telegrammen uit Melilla., welke de censuur slechts ten deele heeft doorgelaten, bevestigen, dat in de nabijheid van de Kersrivier, Waar op het oogonblik topografische opmelingten plaats vin den, de Marokkanen Spaansoh© troepen hebben aangevallen. Vier compagnieën van het Afrika- regiment, voorzien van machinegeweren, zijn oin- dei bevel van een overste ter versterking naar de plaats van den aanval gegaan en hebben het vuur op dein vijand geopend. Men zegt, dat vier Spanjaarden garlood en verscheidene gewond zijn De verliezen van de Marokkanen, moeten groot zijn. Hef „Beriiner Tageblatt" verneemt, dat de krui ster „Berlin", die thans voor Agadir ligt, op het ontwerp voor de herfstindeeiling der vloot reeds weer bij de kruisers van de vloot voor de volle zee ingedqeijd is:. Bit kan men als oen bewijs beschouwen, dat men. er rekening mee houdt, dat het schip spoedig terug wordt verwacht. In de „Lokaï-Anzciger" s'toind Zaterdag een zeer belangrijk artikel over de Marokko-kwestie, dat om verschillende belangwekkend© bijzonder heden en de uitvoerige verdediging van de re- gciering, die het bevat, uit de Wilhelmstrass© ge ïnspireerd lijkt. Daartegenover staat echter, dat het betoog zóó vol drogredenen is, dat e;r met zóóveel berusting van een bittere nederlaag; van de Duitsehe diplomatie in gesproken wordt, dat het artikel geschreven schijnt, om d© nationa- listischei Duitsche pers - tot het. uiterste op te zweepen. Men twijfelt bijna, of men hier met een onhandige verdediging der regeering dan wel met een ongemeen boosaardige satire te doen heeft Ik laat het artikel hier ongeveer in zijn geheel volgen Het artikel! zegt dan, d.a;t een afbreken van de onderhandelingen een ernstigieir gevolg zou heb ben dan eön Hater w|eder aanknoopten daarvan of bet bijeenroepen vain ecu congres, echter geen oorlog, zoioalls vete alarmisten schijnen te g;e- iooven. Men mag gerust aannemen, dat de Duit sche en de Fransch© rogeering oprecht naar de vredelievend© oplossing zoeken. Het staiat ©dhiter evenzeer vast, dal de zaak van de onderhandelaars van beid© regeeringen door de stokerijen in de pters noig meer beinoei- 1 ijkt is dan door bet plompe ingrijpen '(hinein- tap'pen) van Llloyd-Georgte. Wat den einduitslag van d.e lange onderhandelingen betreft, te dien aanzien is de openbare meening in Duitschlatid al meer en meer met het denkbeeld vertrouwd huwelijksgift te huwen, zij dacht niet dat deze belofte haar verbood eenvoudig te zeggen, dat Marchand zijn buurman bezocht had en zij ant woordde «Mijn man heeft een of tweemaal mijnheer Bernard bezocht." «Dat is een gewichtig antwoord," dacht Queyrat. Marchand heeft zich wel gewacht mij die bij zonderheid mee te deelen." Met een gebaar gaf hij zijn griffier te kennen, dat deze Celine's woorden zorgvuldig zou aantee- kenen, vervolgens vroeg hij «Den 15 September zijt gij met uw kindermeid en kind, den geheelen namiddag afwezig gebleven. Eerst tegen kwartier vóór zes uren zijt gij ten uwent teruggekeerd. Hebt gij, thuiskomende, opgemerkt dat uw echtgenoot ontroerd was?" «In 't geheel niet. Hij werd gekweld door de gedachte, aan de papieren, welke hij niet kon betalen, maar hij was niet ontroerd." «Welke is uw eerste gedachte geweest bij het vernemen der misdaad «Ik heb gedacht, hoeveel ik geleden zou heb ben als Gustaaf, tijdens ik zijn bruid was, ver moord ware geworden, en met geheel mijn hart heb ik mejuffrouw de Courson beklaagd." «Dat is het niet wat ik u wil vragen. Aan welke beweegreden hebt gij de misdaad toege schreven «O 1 Zoo iets weet ik nietIk ben geen rechter van instructie. Oueyrat sloeg den blik een oogenblik neer en, getaakt, dat Duitecfol'aind geen schadeloosstelling in Marokka^nisch. gebied zal ontvangen. Kon men we" meer verwachten, nadat van alle kanten en dobr alle partijen in vroegte©© stadia van de onderhanctejinigen openlijk was verklaard, dat men om Marokko geen oorlog! mocht voeren? Was het zelfs wel wens'dheTijk meer te bereiken, nu. zoo- ais mön al's vaststaand mag aannemen, alle com mercicelb, vooral echter industrieel© belangen van Dujtsehiland ten krachtigste beschermd zijn en men van Frankrijk een bevredigende verklaring er over gekregen heeft, dat in geval v.an oorlog op Euro- peieeeh grondgebied geen klteurlimgen als solda ten mogen gebruikt worden. Wat. heeft Soes voor voor ons te beduiden? Wat anders dan een zwak punt in de overigens voor ons zoo sterke w,a- penruStingWat kon voor ons het bezit beduiden van een moeilijk te verdedigen land met slechte haveins en een dichte bevolking, die geen plaats overlaat voor kolonisatie van buitenaf? En dan: beteekent het bezit van Marokko, dat het getal Mohammedaainisch© en daarom waar schijnlijk onbetroutwbare onderdanen van de repu bliek op 10 milicien brengen zal, werkelijk ©cm versterking voor Frankrijk? Of bevat het. niet veeleer ©tementen, die verzwakkend zullen wer ken? De onderhandelingen over Marokko rustten, van den beginne af aan op een slechten grondslag, te veel omzwenkingen in onz© politiële, te' veel verklaringen van onbaatzuohtigen verhinderden c-en krachtig optreden van onze staatslieden, in plaats van ons daarom met nuttelooize verwijten op te houden, moeten wijl de verdiensten erken nen van den staatsman, dio den moed gevonden beeft, om deze ondankbare daad op zich ne men en uit onze treurige Marokkaansche erfenis in langdurige en ontzenuwde onderhandelingen tenminste het ©en en ander voor ons vaderland te! redden en voor de toekomst ©en zuivere ver houding tegenover den Westelijken buurman te scheppen. Zieker, Duitschl'and is sterk genoeg', om ook thans noig den knoop met het zwaard te kunnen doorhakken, alls heit wil. Waartoe echter zou dit dienen? Ook zonder oorlog zal Duitschland zijn weg opwaarts vervolgen eii na 20 jaren onbe perkter dan ooit te voren de arbiter in de oud© wereld zijn. Dan zal' d© welvaart er verdubbeld en do bevollking tot 90 millioen gestegen zijn. Waar zal dan Frankrijk zijn e|n waar Engeland met zijn honderden problemen, w'aarvan eik de kiem van den ondergang in zich bevat? Smaakt. ook veteil zoo. bittor als gal, wat wijl in de laatste jaren hebben moeten slikken, wijl kunnen dit rustig verdragen, in het bewustzijn van onze kracht, di© nergens in twijfel getrokken wordt: volken wisselen af ©n bondgenootschappen ster ven, vooral' wianneer zij, zoojate het tegen Duitsch land gerichte, door het cement van gemeenschap- pel'ijken haat bij elkander gehouden worden. Daar om moeiten w'ij in dit laatste stadium der Marokko- kwe!stio do totóh Feeds zware taak van onze slaats- van gedachtengang veranderend, vroeg hij «Gij waart het, die de ontdekking van het lijk aan uw echtgenoot aankondigde. Hoe is zijn houding geweest bij die tijding?' «Hij kon niet tot zich-zelven komen van ver bazing. Hij wilde mijn woorden niet gelooven. Hoezeer heeft hij mijnheer Bernard beklaagd Hij herhaalde menigmaal«'t Was zoo'n edel hart, zulk een rechtschapen hoofd! zoo'n kiescH geweten 1" «Heh 1 heh 1" dacht Queyrat, «Marchand kende zijn buurman intiemer dan hij voorgeeft, daar hij dien lof over hem uitsprak." «Mijnheer Marchand is een bedaard man, voor zichtig met zijn woorden. Als hij iemand lof brengt, kan men eraan gelooven. Als hij een oordeel velt over een man, dan kent hij feiten, waarop zijn waardeering gegrond is Celine gaf er zich geen rekenschap van dat er onder deze vraag een strik verborgen lag. Zij antwoordde «Mijn man spreekt niet lichtzinnig daarheen. Als hy een oordeel over iemand velt, kan men eraan gelooven. Hij bedriegt zich nooit." De sceptische grijsaard glimlachte bij deze be wering van Celine en toch gevoelde hij het hart geheel verwarmd door de liefde waarvan deze woorden getuigdende gedachte pijnigde hem zelfs, dat hij binnen eenige oogenblikken aan die jeugdige vrouw zou moeten zeggen «Uw echtgenoot, de man dien gij bemint, is een moordenaarziehier er de bewijzen van I lieden, die alto koelbloedigheid eischt, niet ver zwaren. Het artikel! eindigt met een uiting van bitteren ha,at tegen Engelland, dat de aartsvijand van en hef grootst.© gevaar voor Duitschland genoemd wordt. De „Kolniscthe Zeituug" komt eiens terug op de uitlatingen in d© „Neue Fxieie Press©", die aan den Engelsclhen gezant te Weenen worden toe geschreven. Zij zegt, dat de openbaarmaking ervan maar al' t© geschikt is, om de uiterst opgewonden stemming onder de g'roote burgerlijke partijen nog te versterken. In die Marókkaanscbe kwestie is de spanning hierom zoo sterk geworden, omdat gaandeweg: onder het Duitsche volk de overtuiging steeds meer veld wint, dat de kern volstrekt niet meer in een Duilsch-Fransche verzoening van de wetderkeerige politiek,© en .©economische belangen gezocht moet worden, maar in het stel selmatige streven van alle aan, Duitschland vijan dige. bestanddeelen, om bij deze gelegenheid Duitschland te vernederen. Dit verandert liet heel© aanzien van de zaak en daartoe dragen nu de Weemische uitlatingen nog hij. Deze zullen nog meer verbittering wekken, omdat zij van Fngelsc'he zijde uitgaan en verraden, met welk een vooringenomenliieid zekere Engeïsche kringen e'ke politieke aangelegenheid beooi'deelen, zo.odra Duitschland erbij betrokken is. Voegt men daarbij nog het Fransche gestook, dan vindt men den sleutel voor het vraagstuk, hoe de opgewondenheid oi.der het Duitsche volk zich zoozeer heeft kunnen ontwikkelen. De eensgezinde houding van de Duitsche pers in da afweer van het gewefijd, dat de nationale eer wordt aangedaan, is de vrucht van de vreemd© inmenging. Die correspondent te Berlijn van de Padjsehe „Malin" heeft vernomen wat de aanwezigheid van baron v. Marschal'l, dan Duitschen gezant te Konstantinopel, bij1 de beraadslagingen op Wil- hieJmshöhe te beteekenen heeft gehad. De Keizer had hem ontboden, om hem te raadplegen over een scheidsrechterlijke regeling' van heit geschil', indien de onderhandelingen tot niets mochten leiden. De Keizer zou in dat ge val evenmin een oorlog als een nieuwe ..aonfe- r en tic- der mogendheden wiilten, maar de zaak a,an een scheidsgerecht willen voorleggen. Baron v. Marscha! is op dit stuk ©en man van gezag, aangezien hij Duitschland op de .eer ste en tweede Haagsch© conferentie heeft verte genwoordigd. DUITSCHLAND. All© schepen van de Duitsche vloot voor de volte zee en van de reserve-vloot met de schepen voor bijzondere diensten zulten Maandag Kiel verlaten en onder hevel van admiraal v. Holt- zer.dorff de hertstoefeningien beginnen. Eer. giroit aantal vlagofficieren ©n officieren van het lege; Queyrat liet zich nog eens verhalen hoe de romanschrijver den avond van 15 September be steed had. Hij kwam aan de geschiedenis van de enveloppe en de 1000 frank. «Hebt gij niet verwonderd gestaan over dit avontuur." «0, zeker! Ik was zeer verbaasd." «Hebt gij niet gedacht dat het verhaal der ontdekking van een zoodanige som onder een deur een verzinsel was «Neen Daar Gustaaf het mij zei, moest het waar zijn! Mijn man heeft nooit gelogen." De rechter van instructie stond verstomd over dezen weergaloozen eenvoud. Toch scheen deze vrouw te schrander, om haar van naïveteit te verdenken. Neen, bij haar was het eeu onbe grensd vertrouwen in haar echtgenoot. Deze grijsaard, verhard in de uitoefening van zijn ambt, gewoon de waarheid op te sporen te midden van verwarde leugens, de schuilhoeken van duistere harten te onderzoeken, verkankerde wonden te peilen, die man deinsde terug, verblind door den luister eener liefde, die zich zoo eenvoudig, zoo rein openbaarde. Hij herhaalde menigmaal bij zich-zelf Wat voor een man is toch die romanschrijver om zich zóó te doen beminnen (Wordt vervolgd).

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1911 | | pagina 1