Dagblad voor Schiedam Omstreken.
De Financier.
34ste Jaargang.
Dinsdag 28 November 1911.
No. 10181.
Officieele berichten.
Kennisgeving.
BoUenlaidsch Nieuws.
De oorlog tusschen Italië
en Turkije.
FEUILLETON.
ABONNEMENTSPRIJS:
Dit blad verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen, en
kost voor Schiedam per 3 maanden ƒ1.35, per maand 45 cent en'per
week 10 cent. Franco per post door geheel Nederland 2 per kwartaal.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons BureauBoter-
straat 50 en bij alle Boekhandelaren, Postdirecteuren en Brievengaarders.
Bureau: BOTERSTRAAT 50,
PRIJS DER ADVERTENTIëN:
Familieberichten 20 cent per regel.
Handelsadvertentiën van 16 regels 0.92elke regel daarboven 15 cent
Driemaal plaatsen wordt tweemaal berekend.
Ingezonden mededeelingen 35 cent per regel.
Voor herhaaldelijkadverteeren worden uiterst bil-
10ke overeenkomsten aangegaan.
Telefoonnummer 85, Postbus no. 39.
LIJST
vermeldende de perceelen waarvoor geen
personeele belasting, naar de eerste
drie grondslagen, wordt geheven.
Burgemeester en Wethouders van Schiedam,
Gezien art. 1, 2e lid, van het Koninklijk besluit
van 18 December 1896 Staatsbtad no. 223),
Brengen her openbare kennis, dat op de Secre
tarie der gemeente voor een ieder ter inzage is
nedergelegd, een door hen van den Directeur der
directe belastingen, invoerrechten en accijnzen te
Rotterdam ontvangen aanvullingslijst, bedoeld in
artikel 4 1 d, der wet van 16 April 1896
{Staatsblad no 72) zooals die luidt krachtens art.
1 der wet van 2 Juni 1900 Staatsblad no. 77)
vermeldende de inrichtingen van weldadigheid of
tot genezing of verpleging van zieken of gebrek-
kigen en de inrichtingen tot algemeen nut in
deze gemeente gevestigd, waarvoor geen perso
neele belasting naar den lsten, 2den en 3den
grondslag wegens het gebruik van perceelen of
Perceelsgedeelten zal worden geheven.
En is hiervan afkondiging geschied, waar het
behoort, den 28sten November 1911.
De Burgemeester en Wethouders voornoemd
M. L. HONNERLAGE GRETE,
De Secretaris,
V. SICKEN GA.
De s t r y d in en om Tripolis.
Het officieuse Italiannsche nieuwsagentschap
jjStephani" meldt dd. 26 dezer uit Tripolis:
Heden had ©ein algemeen© aanval plaats van do
troepen ten zuidoosten van Tripolis. Op alle pun
ten werd d© actie door succes bekroond en gevolgd
door een terugtocht van de vijanden uit hun
Versterkt© spellingen.. Deze actie had plaats na
zeer levendige gevechten, die den geheéïén dag
duurden en lot leen schitterende overwinning leid
de, die voor den geileden veldtocht van groote
beslissende be teekenis schijnt te z-ijln.
Met den opmarsch werd ,om zes uur 's mor-
ftens begonnen. De 6© brigade, de 23© en 52e régi
menten infanterie en twee batterijen rukten op.
Twee batterijen berggesdiut en twee escadbons
cavalerie vormden dein uitersten rechtervleugel.
Dm 6 uur .opendie' de vijandelijke artillerie uit
baar stellingen ten Zuidoosten van het z.g. fort
Natje het vuur op onze brigade. Onder bescher
ming der Italiaanisch© artillerie, di© de Turken
beschoot, bezetten de troepen pm 8 uur het
Ainioh-'hospitaaJ. Spoedig daarna begon de Turk-
^chift infanterie van het fort Meffri de eerste
Dkm van d© 6© brigade te beschieten. De Itali-
aansch© artillerie richtte vervolgens haar scho
ten op de vijandelijke infanterie, terwijl de Itali-
aainsch© infanterie, die haar marseh met beslist-
beid voortzette, tot den aanval van het. fort Meffri
Boeiende Roman.
(Naar het Franseh.)
94)
Maar de bankier had geheel zijn zelfvertrouwen
e,'Uggevonden en hy antwoordde
»Wat Mordy aangaat, zal ik mij met hem ver
man om door een flinke toelaag de schade te
eH?oeden, welke ik zijn goeden naam mocht
ebben toegebracht. Betreffende de fout, die ik,
°'gens u ten opzichte der justitie begaan heb,
M ik de noodige opheldering geven aan den
'nister van Justitie, met wien ik dezen avond
'neer. Alzoo, waarde rechter, maak u over dit
?®val niet ongerustwat er voor u onaangenaams
,n gelegen mocht zijn, zal ik wel met den zegel-
evvaarder in orde brengen. Uw avancement zal
r volstrekt niet onder lyden
Ware Odon Wegrow een werkman, een een-
°ud"g burger of een kleine koopman geweest,
h Ie, Z0U ^em ongetwÜfeld dadelijk gearresteerd
e .ben maar in plaats van zulk een bescheiden
F°sitie in te nemen, was hij een groote bankier,
eer over honderd millioen, vriend van een groot
stal voormalige, tegenwoordige of toekomstige
vm ater3' v™end vaQ hiliyk senatoren en afge-
^'digden, die hy met ongekende weelde in de
ovejlging, Intussohen grepein dl© perste afdeelin-
■getn van d.e 6© brjiglad© heit klein© fort Mesfri aan.
D© Italiaansche trioeptón aan het oostelijk front
traden zeer krachtig op pn wisten de eene ver
schansing na d© andere te inemen, het eene huis
na hpt anjdtee aan de Arabieren te ontwringen,
dfie, achter palmen verborgen, hun vuur op de
Italianein richtten. Een huis, dat den grenadiers
in dein weg stond, moest mem in de lucht, laten
springen, zoo verbitterd was da tegenstand, dien
dp Arabieren, die er binnen waren, boden. Tegen
4 uur 's namiddags was het oprukken over de
geheel© linie een feilt gewohden. Het 33e régiment
infanterie bezette de Item toegewezen stellingen.
Djet Italiaansche troepen bewezen, in weerwil van
den heftigen tegenstand, de groot© terrednmoei-
lijkheden, groot volhardingsvermogen en geest
drift te bezitten. Generaal Caneva nam zelf aan
het gevecht deel.
D ei Dardanell ©n.
Aan de „Lokal Anzeiger" wordt uit Sofia ge-
siednd, dat de aangekondigd© Daidanellen-b 1 ok
kade in Bulgarije groote beweging verwekt. Men
vreest, dat er onlusten in Euxop©eschrTurkijie zul
len ontstaan en men sdhijint besloten, in dit geval
oen algemeen© mobilisatie t© bevelen. Dé ondër
streng incognito plaats gehad hebbende reis van
koning Ferdinand aan Weenen, schijnt ook met
deze kwesitiie in verhand gestaan to hebben.
Aan de „Vossische Z,eitung" wordt uit Wieenen
geseind, dat heit Oostenrijkseh-Hongaarsche ka
binet de Russische nota over de Dardanellenkwes-
tio als principieel juist erkent. Te Weenen meent,
men beslist te weten, dat dez© opvatting door
Berlijn gedeeld wordt. De Russische nota zal
tusschen die mogendheden, die het Londemsch
verdrag ondertoejkeinden, waarschijnlijk tot' be
sprekingen leiden, die zich' ook tot andere kwes
tie-Is, welke met dien Turksch-Italiaanschen oor
log in verband staan, zullen uitstrekken.
Te Petersburg werd, volgens een telegram aan
dp „National Zeitung'van Italië d© verzekering
ontvangen, dat een blokkade der Dardanelton voor-
loopig niet zal plaats1 hebben. Te Gomstantinopeï
is men vast overtuigd) dat Italië zich aan geen
formeel© blokkade zal wagen, maar houdt men
rekening met dp mogelijkheid, dat het Italiaansch
eskader zal beproeven tot voor Corns tan ti nopel op
tiq s toornen.
Benghazi en D© rna.
V olgens te Cons tan lino,pel ingekomen berichten
zouden de Senoeissi's zich met 20.000 man en
10.000 ka meel© n by d© Turksche troepen in den
omtrek van Benghasi gevoegd hebben.
Men verwacht binnen weinig© dagen een groo
tcu aanval op Benghasi. Viel© Tuiksche officieren
vertrekken nog steedis in allerlei vermomingen
uit Constantinopel via Egypte naar Tripolis.
Enver Bey seint dat de Italianen 200 man
verloren tijdens de aanvallen der laatst© veertien
idtagen op Dertia.
De Arabieren maakten zich van wapens en
ammunitie meester.
ENGELAND.
Gister heeft in een stampvol Lagerhuis Six
Edward Grey, de minister van buitenlandsoh©
zaken, een lang verslag gedaan van de diploma
tieke gedachtenwisSeling, die er onlangs tusschen
Engeland en Duitschland is gehouden. Hij hield
zich in zijn rede bijna uitsluitend met Marokko
bezig en gewaagde niet van Tripolis.
Zijn uitvoerig verhaal begon met 1 Juli, toen
de Duitsche gezant te Londen kennis gaf van
heit -zenden van de „Panther" naar Agadir, ter
bescherming van Duitsche onderdanen'. Zoodra het
in Marokko weer kalm was ziedde hij zou
heit schip weer van Agadir vertrekken. Daarna
was er een tijdperk van zwijgen. Engeland kreeg
van Duiischland geen verklaring van wat zym
doiel of wens©hen waren, of van wat het in den
zin had, maar hét sprak van een definitieve
oplossing van het Marlolkkaansche vraagstuk. Dat
was de werkelijk gewichtige kwestie.
Op 12 Juli deelld© de Duitsche minister van
buitenlan-dsche zaken dien EnigelSchen gezant t©
Berlijn mede, dat nooit d© gedachte had bestaan
van eten sammspnaking tusschen Duitschland,
Frankrijk en Spanje met uitsluiting van Engeland.
Behalve diezie negatieve kennisgeving kreeg En
geland geen verdere inlichting van de Duitsche
regeering- D© verklaring, welke aan die kennis
geving gépaaTd ging, maakte het duidelijk, dat
Duitschland een terugkeer tot dien status quo
in Marokko twijfelachtig, zoo niet onmogelijk vond
©n dat hét plan had op een definitieve oplossing
vp-i de Marokkaansdfe kwestie tusschen Duitsch
land, Frankryk ©o Spanje.
Engeland achtte den toestand nu ernstig en
gewichtig en op 4 (14?) Juli wtertl1 dien Duit-
schen gezant te Londen aangezegd, dat Enge-
landis houding ten opzichte van Marokko niet
kon wezen alsof het er niet bij betrokken was
en dat., aangezien de verdere loop- van zaken
Engelsch© belangen van naderbij kon raken dan
tot nog toe het géval was' geweest, liet, een
nieuwe regeling, waartoe men buiten Engeland
om mocht komen, niet zou kunnen erkennen.
Knrt daarna verscheen i:n die pers het bericht,
dat Duitstebland eischen stelldö, waarin het dui
delijk was dat Frankrijk niet kon inwilligen. De
numster werd toen bezorgd over den verderen
loop der onldJerliandelingéin. Den 21sten Juli wees
h'J er den Duitischen gezant op, dat als de onder
handelingen met Frankrijk mislukten, Engeland
verplicht zou zijn iets te doen ter bescherming
van zijn belangen etn de©] te nemen aan de
beraadslaging over die zaak.
De gezant antwoordde, dat hij ©r zeker van
was, dat Duitschland ge©n plan had op het ver
krijgen van handelsmonopolies of het oneerlyk
beinadeeten van- EmigelSchie belangen..
Daarop antwoordde Grey, dat h©t feit, dat
Duitschland Agadir bleef bezetten ten minste een
monopolie, va-n handelskansen inhield.
De minister verdedigde vervolgens de rede van
Lloyd George, gehouden op 21 Juli. Sedért As-
quith, veertien dagéin tevoren, een korte ver-
beroemde feestengalerij van zijn hotel, avenue
d Eylau, ontving hij was persoonlijk bekend met
den president der Republiekl. alle groote financiers
van Europa zagen in hem een bondgenoot.
Hoe zal men aan het woord van zulk een mach-
tig man kunnen twijfelen, als hij betuigt aan de
justitie het verblijf van een zijner geëmployeerden
met te hebben opgegeven, omdat deze mededee-
hng het welslagen van hoogst gewichtige onder
handelingen in de waagschaal zou hebben gezet-
van negociatiën, waaraan fabelachtige sommen
verbonden en waarbij de financien van Frankrijk
Duitschland, Rusland en Oostenrijk gezamelijk
betrokken waren."
Hoe zal men zijn goede trouw kunnen verden
ken, als hij verklaart
sik was overtuigd, ik was zeker van Mordy's
onschuld. Ik wist dat het hem uiterst gemak
kelijk zou vallen die te bewijzen dat hij op den
dag waar hij na afloop der negociatiën te Parijs
terug zou keeren, met zonneklaarheid zou kunnen
aantoonen, dat hij bij dezen moord onder geen
opzicht betrokken was.
"En ik zou het mislukken van onderhandelingen
gewaagd hebben, waarvan het geluk en de toe
komst van vier groote volken afhangen Waar
om
Om aan een onbeduidenden geheimen agent van
politie eenige wandelingen per spoorweg te be
sparen I Maar die man moest buitenge
woon in zyn schik zyn, dat hij op deze wijze
gelegenheid vond eenige buiteniandsche steden te
bezoeken. Doch reizen kost geld en daar de
onkosten aan de politie te zwaar schijnen te
vallen, wil ik die wel vergoedenen hij trok
zijn chèquen-boekje uit zijn zak. «Gustaaf
Marchand, de moordenaar, zal wat later voor het
Hof van Assises verschijnen, wat later zal hij
geguillotineerd worden I Heik geloot dat hij
mij eenige dankbaarheid voor deze verlenging
van zijn leven verschuldigd is I Ik ben edelmoedig
met hem geweest."
Dit alles maakte op Queyrat niet veel indruk.
Maar hoe de hand te durven leggen op financier
koning, die aan zijn tafel den zegelbewaarder
ontving en hem op gemeenzamen toon bij het
nagerecht kon zeggen
En toch was Jules Queyrat een durf-al; maar
hij wist niet wat Piètro Ferrari vernomen had
zoowel in het Hotel du Rhone te Genève, als op
~n. gDtscher der Bossonshij kende noch de
affaire van Sadowa, noch de bijzonderheden Her
onderhandelingen waarmee Stephan Mordy voor
rekening van Odon Wegrow belast was geworden,
alzoo nog veel minder droeg hij kennis van de
beweegreden waarom Simon Raab op het einde
van Augustus of in het begin van September, de
voorstellen van Wegrow niet had aangenomen en
welke bepaaldé voorwaarde ten slotte door hem
op zijn toetreding tot het syndicaat gesteld was
hoe kon, onder zulke omstandigheden, de rechter
van instructie zijn vermoedens verder uitstrekken
dan Marchand en Mordy
Hij hield dus den bankier niet langer op, en
klaring lh ad afgelegd, was er van tte zyde van de
regearing niets openlijk gezegd. Over -den loop
van zaken bezmlgd, gfevoeld© zij, dat het de open
bar© meening overal misleiden zou, ais een mi
nister eiein formeole rede hield' zonder van bui
teniandsche zaken te spreken. Die rede bevatte
geen bedreiging, De strekking was, dat waar En-
geischo belangen in het spel zyn, Engeland niet
behandeld moet worden alsof het niet meetelt.
Als ooit dei tyid komt vervolgde Grey dat
dit niet gezegd mag worden, dan zullen wy heb
ben opgehouden tje bestaan, tenminste als groote
mogendheid. (Toejuiching.) De woorden van de
red© werden spoedig vergeten en een soort le
gende 'ontstond er van.
Op 24 Juli deelde de Duitsche gezant aan Gi©y
mede, dat ,er te Agadir gpen man was geland,
dat Duitschland er nooit aan had gedacht aan
d© Marokhaansche kust een oiorlogshavien aan ie
leiggen en er nooit aan zou dénken. Wat d© onder
handelingen met Frankryk betrof zei de gézant,
dat -al waren J:e Duitseh© eischen vry boog,
Duitschland tot concessies bereid was, in Ma
rokko zoowel al/s in koloniale aangelegenheden
maar de beschouwingen van de Engelsche en
Iranschoi pers waren niet voor een regeling van
de zaak bevorderlijk.
Grey vroeg verlof, in het Parlement mede te
dieeten, dat er te Agadir geen man ontscheept
was, maar Duitschland wild© dat niet goedkeu
ren, aangezien het, na Lloyd George's rede, het
niet met 's lands waardigheid bestaanbaar Acht
te, in het openbaar uitleg te geven van wat er te
Agadir gebeurde. De gezant "sprak in zijn mede-
deeling voorts afkeurend over den indruk dien
de red© van George op de pers had gemaakt
méér dan over dén inhoud van de rede zelf.
Grey noemde de mededeling uiterst stroef van
loon. Ik zei vervolgd© de minister dat,
aangezien de red© my geen reden tot beklag
scheen te geven, de omstandigheid, dat zy in
Duitschland verrassing had gewekt, op zich zelf
reeds een rechtvaardiging va.n de rede was, want
zij son geen verrassing hebben gewekt, als er
niet een neiging was geweest te denken, dat En
geland, «iet hoefd© mee te tellen.
Ik voelde zoo vervolgd© de minister dat
het wegens den toon van deze mededeeilng met
onze waardigheid niet overeen was te brengen, een
verklaring van Ljoyd GeOrge's rede te geven.
(Toejuiching). Ik zei den gézant, dat er niets was
gezegd noch gezegd zou worden om de onderhan
delingen tusschen Frankrijk en Duitschland t©
bemoeilyken. Integendeel was het onze ernstige
wemsch, dat zij zouden slagen, maar de toon
van d© Duitseh© mededieeling was zeer ongunstig
tein opzicht© van ons, en maakte het meer dan
ooit duidelyk, dat als de onderhandelingen tus
schen Frankryk en Duitschland mislukten een
zeer mocilyko toestand er het gevolg van zou
wezen.
Grey las toon een lange, mededeeilng van de
Duitsche rageering voor, di© den 27sten Juli ont
vangen was, en waarin met genoegen kennis
eenigen tijd daarna gaf hij den geëmployeerde
vrijheid te vertrekken.
Deze begaf zich rechtstreeks naar den spoor
weg. Toen hij voor het station uit het rijtnie
steeg, zag hy een persoon die gelijktijdig zijn
f.acre verliet deze fiacre had achter de zijne
tegen het trottoir stilgehouden. Hy herkende
berrari. De Afrika-reiziger kwam naar hem toe.
ïKeert gy terug naar Geneve vroeg hij aan
Mordy
»Ja, zonder verwijl. Hoe zijt gij zoo gelijktijdig
met mij hier? Hebt gij mij dus te Parijs, altijd
op de hielen gevolgd
»ParbleuDacht gij dat ik u los kon laten op
het oogenblik, dat het bljjken zou dat gij waar
heid gesproken hadt op den gletscher der Bossons
en of gij uw beloften gehouden hebt? De drie
eerste beloften zijt ge nagekomenGij hebt
over mij niet met den rechter van instructie
gesproken
Hoe weet gij dit?
»Als gij slechts een woord geklikt hadt van
onzen tocht naar Chanaouix zou hij mij hebben
ontboden: welnu hij heeft mij niet uitgenoodigd
te verschijnen. In de tweede plaats hebt ge geen
ruggespraak gehad met Odon Wegrow en hem
alleen op het bureel van Queyrat.
(Wordt vervolodl
I
sif* 3. W.'
