"si"!™4*' WK,er e«*> Jansen Wouter/ood. Van der Meer's S BESCHUIT. Besehuitbollen en m Krentenbollen. I Advertentiën. JANSEN WOUTERLOOD's Gebruikt Neemt proef met Steeds versch verkrijgbaar. I wikkelen, óf geheel voluit afdrukken en dit beeld fixeeren of kleur-fixeeren. Bij het overdenken van deze mogelijkheden begint het ons een klein beetje te duizelen. Wij zullen nog een weinig geduld moeten hebben eer wij dit papier in werkelijk heid voor ons zien. Inmiddels is in Duits chland reeds patent genomen op het vervaardigen der hydrazine-platen. Ook bij orthochromatisehe pla ten kan de hydrazine behandeling worden toege past, zoodat wij mettertijd orthochromatisehe, an- -ti-hallo, anti-Solarisatie-platen kunnen verwach ten. Een prachtige gelegenheid voor een nieuwe termOrtho-hydrazin-isolarplatenEr schijnt hier een belangrijke ontdekking gedaan te zijn, die ook voor de amateur-fotografen van groot nut zal blijken. Aardbeving. In geheel Portugal werd eer gisteren volgens een telegram uit Lissabon een 'hevige aardbeving1 waargenomen, die vooral in de provincie Alcmtejo groot© schade aanrichtte. Er moeten vele personen g'ewond zijn. Nadere bijzonderheden ontbreken. in de Napoleons-rol ten laatste malende werd. Hij bleek ten laatste stijf en strak de meening toegedaan, werkelijk den slag bij Austerlitz ge wonnen te hebben. N apo 1 eon op de planken. In Frankrijk heerschte omstreeks 1840 een ware Napoleoin- vergoding. De rampen van d©in oorlog waren ver geten, de, herinnering aan die rampen waren al thans zeer verzwakt, en vol ontzag dachten de Fransehein alleen nog maar aan de heerlijkheden van het zoo glorierijk tijdperk. De Napoleon-periode leverde toen pok onop houdelijk stof vopr tooneefctukken. Het was of de Parijzenaars nooit genoeg kondein zien en hooren van hun grooten K-eiz-eir. Af en toe ging men zoover, dat de Keizer zelf op1 de planken werd gebracht en in een kort geleden uitgeko men boekje van Henri d'Almecas wordt men nog weer eens herinnerd aan de eigenaardige moeiiljjkheden, die voor toomeelspelers dan te overwinnen waren. Tooneelspelers, die de Napoleon-rol hadden to spelen en gebrekkig spel te zien dan gaven, werden van de planken weggejouwd. Slaagden ze echter in hun pogen werkelijk een Napeleon te zijn en dan door uiterlijk en door tooneelspel de wonderiiguur van den „petit oaporal" aan schouwelijk te maken, dan konden ze verzekerd zijn van hartstochtelijke toejuichingen. Eén en kele houding, één enkel gebaar kon al beslis send zijn. Onder de Napoleon-spelers nam Gobert van het Théatre de la Port© Saint-Martin de eerste plaats in. Deze talentvolle acteur wist den roemruchten Keizer zóó in alle volkomenheid na te bootsen, dat men meenen kon weer in de dagen van Wagiam en Austerlitz terug te zijn. Zjjn allergrootste succes verwierf Gobert met de Napoleon-rol in een drama „a grand specta cle", dat eerst Napoleon te Schönbrunn liet zien op het hoogtepunt zijner macht daarna den vernederden heerscher als streng' bewaakt ban neling op Sint Helena. Eiken avond wekte Go bert dan een nationale ontroering; de toeschou wers doorleefden weer alle deelen van het voor Frankrijk en voor de Franschen onvergetelijk tijd perk. 't Scheen alsof Napoleon weer uit zijn graf was opgestaan. Met groote zorgvuldigheid was alles in scène gezet om dien indruk te wekken. Als figuranten werkten mee een 50-tal veteranen van des Kei zers „grande armée." Vóór de eerste opvoering stonden zij achter de zijschermen opgesteld en daar kwam Gobert zich aan hen 't eerst toonen. Zoo verrast waren de oudstrijders, dat zij zonder eenig commando in stram gelid zich schikten en het geweer presenteerden. Een hunner riep-Go- bert tot zich en geheel Napoleons spreektrant nabootsend vroeg hij hem: „Nu, mijn dappere, kent gij uw Keizer nogEn de veteraan antwoordde met een snik in de keel: „ia, Sire, gij zijt het 1" Toen was Gobert gerust dat de proef geluk ken zou. Het scherm ging op en toen de menigte der toeschouwers den Napoleon voor liet front zijner troepen zag en zijn korte bevelen hoorde, terwijl er niets viel te bespeuren dat aan too neelspel herinnerde, toen ging er een huiveriing door de groote zaal en onmiddellijk daarop da verde het geroep van „Vive TEmperaurl" Dat het tooneelstuk eigenlijk een prul was, toch,dat werd gaarne vergeven. Men had in Co- bert's meesterlijke vertolking den grooten Kei zer gezien, en dat was voldoende voor den Fran schen licht ontvlamgbare geestdrift. De tooneelspeler Provost ging dat weldra er varen. Deze had de rol van den Engelse-hen ge neraal Hudson Lowe (Napoleon's bewaker op St. Helena) te vervullen en tegen hem keerde zich nu alle haat en afkeer der toeschouwers. Niet alleen floot, men hem uit, maar zelfs wil den sommigen hem te lijf gaan, en Provost moest zich dagen lang schuil houden om veilig te zijn. De Napoleon-literatuur groeide aan en som mige tooneelspelers wilden niet anders dan Na poleon-rollen spelen, waartoe ze zich da.n ook heel veel moeite gaven. Niet zonder gevaar was deze manie, een der tooneelspelers, Edard geheeten, heeft dat erva ren. Deze copiëerde zoo onophoudelijk Napo leon, dat hij ten laatste 't ook op straat ver toonde in de bekende houding, de hand tusschen het vest. Hij was dan gewoonlijk boos, dat men hem niet met een „Vive l'Empereur!" begroet- De operatie van een reuzenslang. Prof. Wooldridge van de Londensc-he veeartse nijschool heeft oen eigenaardige opératie uitge voerd op den beroemden reuzenslang van den Diergaarde te Londen. Het dier, dat 13 jaren geleden door Walter Roth schild ten geschenke werd gegeven, en de groot ste is van do in gevangenschap gehouden reu zenslangen, had het ongeluk bij een nogal harden maaltijd zijn onderkaak te breken, en daar het voor het reptiel onmogelijk was, in zulk een toestand nog langer tijd te leven, moest men tot een ope ratie overgaan. De gebroken beenderen, weer behoorlijk op hun plaats te brengen in de kaken van den reuzen slang, die negen meter lang is, is zeker een gewaagde onderneming, want zulk een dier kan gemakkelijk een mcnsch, die onder zijn bereik komt, verbrijzelen. Om dit gevaar te voorkomen, werd de kooi, waarin de slang zich bevond, met zware planken bedekt, en in deze één opening gelaten, groot genoeg om den kop er door te steken. Toen nu de Kop van den slang in de opening verscheen, grepen verscheidene mannen hem ste vig vast en hielden hem onbeweeglijk. Nadat hét eerste wringen en kronkelen van het dier opgehouden had, bracht de operateur de ge broken beenderen op hun normale plaats en legde met vlugge en zekere hand een verband om de onderkaak. Daarover werd nog -een gipsverband gelegd, waarbij men zorgde, dat de neusgaten vrijgelaten werden. Over zeven yveken zal het verband er afgenomen worden, om to onderzoeken of de ope ratie gelukt is. Alhoewel de reuzenslang gedurende dit lange tijdsverloop niet in staat is te eten, bestaat er toch geen gevaar dat het dier zal verhongeren, want eenige dagen te voren had het nog een jong geitje verslonden en zal dus maar een heel gewonen eetlust hebben, wanneer het zijn kaken weder kan gebruiken. i Ulmer, dat de naam telefoon reeds in 1796 ge bruikt is. Toen publiceerde n.l. ©en Duitsch ge leerde G. Iluth, een vertaling van Lambert's ver handeling over enkele aeustische instrumenten en voegde zelf hieraan toe eenige beschouwingen over den z.g. horen van Alexander den Grooten en over de aanwending der spreekbuis ten be hoeve eener telegrafie. Huth wilde op bepaalde plaatsen spreekbuizen opstellen; in zoo'n horen riep een beambte dan een mededeeling aan zijn collega op een ander station. Daar deze soort van telegrafeeren afweek van de tot dusver gebezigde methoden, b.v. het langs optischen weg signalen geven, volgens de methode van Chappe wilde Huth liever niet den naam van „telegrafeeren" gebruiken, maar 't eveneens aan 't Grieksch ont leende „telefoneeren." Dus koos Huth voor zijn spreekbuis de benaming: „Telephon oder Fern- sprecher." Huth bezigde 't woord telefoon manne lijk, omdat ook telegraaf mannelijk was1. Een zonderling proces. Dezer dagen is voor de Berlijnscho rechtbank -een zonderling proces gevoerd. De eisch van partij luidde, tot teruggave door tegenpartij van het stoffellijk over schot eener overledene, welk overschot (door een firma in doodkisten) in beslag genomen was, ten einde betaling van de doodkist te erlangen. Tegen partij had namelijk opdracht ontvangen een hou ten doodkist te leveren, doch had zoo slecht deze opdracht uitgevoerd, dat de houten kist niet in de zinken kist paste. Daarop weigerde de echtgenoot der overledene betaling, en de tirma wreekte zich door op de doodkist, inclusief den inhoud, beslag te leggen. In eerste instantie luidde de uitspraak, dat de echtgenoot door het inbeslagnemen en de be waring van het stoffelijk overschot in de werk plaats der firma „geen werkelijk nadeel leed," weshalve de eisch werd afgewezen. Eerst het „Landgericht" kwam tot het voor gewone men- schen vrij wel van zelfsprekend inzicht, dat het boslagleggen op een stoffelijk overschot, in strijd is met de goede zeden en wees den eisch tot teruggave van doodkist en inhoud aan partij toe. Het optreden van Rijp en Tempera tuur. Een gedurende 30 jaar aan het meteoro logisch instituut te Palermo verzameld mate riaal over het optreden van rijp en de op dat oogenblik heerschend-e temperatuur is, haar de „Naturwissenisehaftliche Rundschau" mee deelt, door Ciro Christoni verwerkt en gepu bliceerd geworden. Eigenaardige feiten zijn hierbij gebleken. Het merkwaardigst is wel, dat de minimum-temperatuur van de lucht tot 0 gr. C. of beneden 0 gr. C. gezonken was. En zelfs in de gevallen, dat een temperatuur be neden 0 gr. C. bereikt werd, bleef ze slechts zeer weinig benoden het nulpunt. Het mini mum bedroeg zelfs slechts 0 8. gr. C. Maar ook de bodemtemperatuur, die- in 100 der 142 ge vallen was opgenomen, bleef vaak boven 0 gr. C. Terwijl het minimum 6 maal 0 gr. C. bedroeg, bleef het 49 maal boven 0 gr. C. en kwam niet meer dan 45 maal beneden 0 gr. C. Dertig maal lag het minimum tusschen 0 gr. C en 1 gr. C. zesmaal tusschen 1 gr. C. en 2 gr. C.; vijf maal tusschen 2 gr. C. en 3 gr. C.; twee maal tusschen 3 gr. C. 'eni 4 gr. C. en twee maal tusschen 4 gr. C. en 5 gr. C. Het groote verschil tusschen het minimum der temperatuur der lucht (1.6 M. boven den bodem) en van het aardoppervlak bedroeg 7 5 gr. C. De maximum-temperatuur was op de dagen, die aan de vorming van rijp vooraf gingen, steeds meer dan 10 gr. C., uitgezonderd één geval, toen ze 7.7 gr. C. beliep. Christoni trekt uit zijn waarnemingen deze conclusie, dat aan boomtakjes, bladeren, enz. de waterdamp eerst als dauw neerslaat en dat dan bij dalende temperatuur de droppeltjes plotseling tot kogeltjes rijp overgaan. De ouderdom van den naam Tele foon. In het „Arclhiv für die Geschichte der Na- te en beweerd wordt dat hij door 't zich inleven 1 turwissenschaften und der Technik" meldt Fritz Kei z e r'i n Ts u-S hi van C 'h i n a. E,en boiek dat pp tijd toomt is in Engeland verschenen. Het behandelt het lieven, van de vermaarde fcejzerin- weiduwe-, die zoolang het groote Chineesche rijk heeft geregeerd en die, indien zij nó;g langer had geleefd, misschien den tegenwoordigen; opstand, die een© revolutie dreigt te worden, zou hebben voorkomen. Want in 't laatst van haar leven vqorzag zij dat het zou misloopen. Het boek is geschreven door twee Enge-lschen en voor een groot deel uit het Chineesch vertaald, want het bevat die aan taekoning en van eenem Chineeschen hofbeambte der keizerin. De .schrijvers Eland en Backhouse zijn trouwens kenners van de Chineesdh© toestanden, daar zij lang in China hebben gediend als beambten bij de douane. Zij beschikken over vele belangwekkende documen ten. Zij bespreken jn 't voorbijgaan gezegd ook de eigenaardige persoonlijkheid van Joean Shi Kal, wicn ,zij beschrijven als een meester in de Chi neesche politiek, diiei grootendeels uit intrigues bestaat en tevens van buitengewone energie. Maar vooral houden zij zich bezig met de keizerin tijdens en na den opstand der Boksers. Zooals men weet stond' zij aan de zijde der Boksers. Het is waarschijnlijk dat zij de hand had jn den opstand, die tegen de vreemden w.as g'ericht. Zij haatte de: buitenlanders-. „De vreem den", zeidie zij bij! gelegenheid tot prins Toean, „zijn als visschen in de braadpan. Veertig' jaap heb jk hen met bitterheid verdragen en gezpnnen op wraak als eens de vorst Kan Sj-in de vorst van den staat Joeneh, 500 jaren voor onze tijdrekening Nooit heb. ik hen slecht behan deld. Heb ik hun vrouwvolk niet toegelaten in heit Vrouwenpaleis Ma,ar nu mijn volk half get raineerd is moeten zij ondergaan." Niettegenstaande, dl© keizerlijke verklaring mis lukte de opstand der Boksers ©n de visschen in de braadpan werden niet gebraden. De kei zerin moest met haar Hof Peking ontvluchten. Dei bovenbedoeld© hoveling teekent aan„Hoe wel [ieder verplicht is de vreemde barbaren uit tiei roeien kan ik toch in. deze zware tijden geen geld geven voor de Boksers. Want de rijst is zoo duur als parels en brandhout kostbaarder dan kanieelblotsem." Men ziet, dat de offervaar digheid van Oud-China ha.ro grenzen had. Men moest dus vluchten. Maar de keizerin, „de -oud© Boeddha," zooals men haar n.oemde-, bleef OiOik in -d.it oogenblik de heersehe-res. De- dagboek schrijver zegt: „Wan Lu vertel-de- mij, dat de oude- Boeddha beden morgen op- 't uur van den tijger drie uur was -opge-staan, na slechts eien uur geslapen te hebben. Dan had, zij het ruwe- iklectdi van een boerenvrouw aangetrokken, dat zij had laten ge-re-ed 1-eggen. Voor 't eerst in haar leven w;erd zij op dei Chin-eesche manier gekapt. Zij had uitgeroepen: „Wie zou dia.t ooit gedacht he-bbe-n, dat het z-oo ver z,ou komen?*' Drie (gewone karren werden; in het paleis gébracht -en de koetsiers dro-egen zelfs niet de hoeden, die bij hunne kleedinig; behoort». Om half vier werden de vrouwten uit het pa l-eis van d-en keizer bij Hare Majesteit geroepen. Die gunstelinge van d|en jongen keizer, die steeds in verzet. wa,s tegen die o-ud.e Boeddha, kwam ook ©n zij waagde voor te steilten, dat dte keizer te Peking zou blijven. D,e keizerin was niet in eene stemming ©m tegenspraak te duld-en. Zij! riep idlei bedienden to-e: „Werpt dat oingteluksschepsel in diem put!" Daaro-pi viel die keizier op- zijne knieën ©n smeekte haar dat bevel in te trekken. Maar do keizerin werd' n-og boozer en. zeide dat zij ge-en tijd had' v-oor1 praatjes. „Zij- zal sterven'», zieiide zij, „als waarschuwing voor ongehoorzame kinderen, voor dlo uilenjongen, di-e hunne moe der de ,oog|e-n uitpikken". Zoo grepen de bedien den Li en Kinjgrdte favoriete- aan en wierpen haar in Idem put. Dan wendde d-e- keizerin zicih tot den keizer, di-e van smart en woede beefde en zeide: „klim in uw rijtuig en sluit de gordijnen, -opdat gij niet heikiemd wordt." De- heilige strijdwagen van Hare M-ajesiteit hiaid' het zomerpalei-s Om om streeks acht uur bereikt. De soldaten aan de poort van 't paleis konden niet geloovehl, toen Kef keizerlijke- gezelschap, vuil en onder 't stof aankwam, d|at zij diet keizerin voor zich hadde'n; maar ide oud© Boiedldha riep- hen lachend toe; of zij eindelijk niet zoio- gloed zouden willen zijn haar tei herkennen. Na ©en thee-uur ging! de- reis onder ee-n -escort© van tijgerlied-en de- garde voider. M:en moest veel ontberen! slechte kwar tieren ,en onvoldoende voeding'. De streek was uitgeplunderd, ©en ware woesternij. Maar Hare Majesteit was uitstekend in haar humeur. Slechts eens, in het grens lorp Toitnei verloor zij harte zelfbehteerschingi. Er was niets dan wat brood van halfbediorven- trnieel gebakken en de keizerin klaagd e -over haar bed„Het is schand-edijkhet nest js vol insetetem iein i-k kom geen oog slui ten. Dat ik z,ooiets op mijn leeftijd nog moet ondervinden!" 1 Gelukkig kondon in Sjansi de Pekingsche hof gebruiken weer gevolgd Worden. Na alle ontbe ringen had men weer zwaluwnesten en over 'f geheel een jgoedte tafel. Maar met toorn en ver ontwaardiging vernam zij dat haar zomerpaleis ontwijd was door de- vreemde soldaten, die zelfs hare slaapkamer waren binnemg©drom|gen D-e ikeazierin had o-p- hare reis toch iets ge kierd. Toen zij naar Peking' kon tierugkeeren toon de zij onderweg groote- belangstelling jn he-t lot van h-et landvolk en den toestand in 't algemeen-. Zij igaf veel gelid- .om- den hongersnood te bestrij den. Zij zeide- tot den keizer, dat zij! in haar paleis nooit gele©rtli had wat lijden beteekemt. Maar zij gaf aan dein anderen kant weer een bewijs va.n ha-ar wreedheid', toen zij: onderweg het plein bezichtigde, waar verscheidene zende lingen wa.ren gedooid. Zij liet zich d-en gTuw- zamen moord uitvoerig' vertellen -en genoot ...De -oude Boeddha wilde niet -naar Peking terugkee- rem eer zij de- stellig© verzekering had -ontvan gen, da,t de mogendheden niet op harte afzetting zouden aandringen. Conservatieve ambtenaren meenden dat. zij - noojt meer hét ontwijde paleis of de ontheiligde tempels van hare voorvaderen zou willen betredtein-. Maar zij was niet sentimen teel als he-t ging ,om hare- heerschappij. D-e crisis, de vermoeiende reis, zoovele aan doeningen hadden hare- gezondheid óndermiju-b. Maar to-t het laatste oogenblik bleef haar geest h-eldier. Zij sprak in 't aangezicht van den dood zoo rustig alsof zij' een uitstapje- -ging doen. Tel kens meende men, dat zij reeds dood was, maar telkens keerde- het bewustzijn- terug. Eindelijk, in articulo mortiistei bad zij, naar de Chineesche wijze; hare laatste woorden te uiten. En wat zeide deze merkwaardige vrouw? „Nooit", zeide zij, „moet weer eene- vrouw het hoogste gezag in id-e-n staat htebben. He-t is tegtem de familiewet van onza dynastie en moet streng' verboden wor den. De Mingdynastie is daardoor te gronde- gie- gaan. Die waarschuwing moet' mijn volk ter harte nemenTsuhsi stierf gelijk zij- geleefd had, zich boven de wet stellende., maar eischende dal an deren di-e wet nauwgezet zouden volgen. (Prov. Gron. Crt.) Grondig onderricht in het KNIPPEN NAAR MAAT van Mantels, Costuums, Blouses, Rokken, Ochtendjaponnen, Meisjeskleeding enz. Zeer geschikt adres voor Dames en Meisjes, welke zelfstandig zich wenschen te vervaardigen of zich willen vestigen. Onderricht in patroonteekenen f 10» patroonteekenen en vervaardigen der kleedingstukken f25. Patronen naar Maat worden nauwkeurig en spoedig geleverd. Gerrit Jan Mulderstraat 12 B ROTTERDAM. Een Sectie uit Schiedam. Dit Bitter, uit de fijnste kruiden bereid, is zeer versterkend voor de maag, wekt den eetlust op, bevordert de spijsvertering en maakt het slijm los. Is ook zeer aangenaam van smaak in Port-, Sherry- en Madeira-wijn. Als waarborg voor de echtheid gelieve men er op te letten dat de kurk het lakstempel draagt van onzen firmanaam en het etiket voorzien is van onze handteekening Prijs 10 en 25 cent per fleschje.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1911 | | pagina 6