Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
Nieuwjaarswenschen.
De Financier
34ste Jaargang.
W oensdag 27 December
No. 10204.
Buitenlandsch Nieuws.
De oorlog* tusschen Italië
en Turkije.
FEU ILL ETON.
Binnenland.
ABONNEMENTSPRIJS:
Dit blad verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen, en
kost voor Schiedam per 3 maanden 1.35, per maand 45 cent en per
week 10 cent. Franco per post door geheel Nederland 2 per kwartaal.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: Boter-
straat 50 en bij alle Boekhandelaren, Postdirecteuren en Brievengaarders.
Bureau: BOTERSTRAAT 50.
PRIJS DER ADVERTENTIëN:
Familieberichten 20 cent per regel
Handelsadvertentiën van 1-6 regels' 0.92elke regel daarboven 15 cent
Driemaal plaatsen wordt tweemaal berekend
Ingezonden mededeelingen 35 cent per regel
Voor herhaaldelijk adverteeren wo'rden uiterst bil
lrjke overeenkomsten aangegaan. DU"
Telefoonnummer 85, Postbus no. 39.
In het nummer der «Nieuwe Schiedamsche
Courant", Dagblad voor Schiedam en Omstreken
hetwelk Zaterdag 30 December verschijnt, kunnen
wederom Nieuwjaarswenschen worden geplaatst
tegen den prijs van
50 CENT
per annonce van hoogstens 6 regels.
Deze advertenties kunnen reeds thans ter plaat
sing worden aangeboden.
Uit Benghasi wordt gemeld, dat de aanval per
Turken op de verschansingen met gnoioitiq ve
liözen werden afgeslagen.
Bij bat gevecht bij! Birtohras verloren de
Üem en Arabieren meer dan 200 man aan gesne
vtejl'dien en gewonden.
In den nacht van 22 op 23 deizei
Turken een aanval op hiöt Italiaanse e
hij Benghasi, maar werden met verliezen^ t'
worpen. Aan Italiaansohe zijde vielen o ee*
den.
De; Kamer nam gister een wotsontwleirp
waarbij bepaald wordt, dat 100 pCt. ouan.c
ten van Italiaanschie toopwarein zul.,en w
Men meldt, dat de regoering de sluiting: hevo cn
heeft van de Italiaansche banken en nna,i
insMlingeini. n
Be Italiaanschie vlopt manoeuvreert ooi
go, Valiona .en Rediadioh.
De officieus© „Tribuna" schrijft: e®en^
Pogingen der Tufkisidbe regeering om l0Or -
r,0 mededeelingen de mieening post tc 0(y
ten, dat de Italiaansche troepen in ripo 1
van kogels bedienen, welker gebruik do.oi te
scire conventie van 1889 niet veroor,oo i n»
dat de Turkscbe regfeering zielfs iQ he '®Z1
Uumdumkogels i;s, die 'het fabrieksmerk
Italiaansche staatsfabriek dragen, is e 1
d|ei
slechts een geringe draagwijdtes en w'erkcu reeds
op korten afstand, zoodat bet onzinnig zou zijn,
een expeditiekorps1 daarmede te Wapenen. Men
heeft hier dus te doen met een kinderachtige
poging van de Turksabe regeering om de door
de Italianen tegen de Turken uitgesproken en
gemotiveerde beschuldiging, dat zijzelf met zul
kq kögefe' pp de Italiaansche soldaten geseho
ten hebben, pm te keeren en haar
Italianen uit te spelen.
tegen
«e
DUITSCHLAND.
De keizer verleende aan Von KiderTen Wachter
dq ordje van den Rooden Adelaar eerste klasse
met briljanten.
De „Lolcal Anisioig'er" schrijft:
Naar wij vernemen is men nij: Binnenlandsclie
Zaken bezig met de samenstelling van een nieuw
tarief van invoerrechten, dat als basis zal die
nen bij' de vernieuwing der handelsverdragen.
D© Medklenburgsciie Landdag is lOintbioinden.
'Die groothertog heeft zijn groot© ontevredenheid
uitgcisproiben over het werk der afgevaardigden.
Hij noemde de resultaten daarvan absoluut on
bevredigend.
De Oberbiirgermeis ter van Berlijn, Kirsch-
ner, zal1, volgens de „Lokal Anzeiger" 1 April
1912 zijn ontslag nemen, zoodra het zweexver-
barad van Groot-Berlijn van kracht is geworden.
ENGELAND.
De Engelsche admiraliteit heeft bij de Werf van
William Beardmore Co. te Dalmuir, en bij Vic-
kers Brown te Barrow elk een linieschip be
steld, dat groeier zal worden dan er nog ooit een
op een particuliere werf is gebouwd. Twee der
gelijke schepen worden er op, stapel gezet op
dei rijkswerven te Portsmouth en Dievoinport.
op te merken. In
ui de eerste plaats is
Turken in Tripolis nooit Italiaansche am"1
lu handen gevallen en in de tweede p as*»
staat er geen Italiaansche staatsfahrid-, 1L
"Weerkogels vervaardigt, Welk© bij het nnne
8ön in h'et lichaam ontploffen. D© 0 /:>or ;kto
Huansche soldaten bij het schijfschieten 8e'
kogels, di© hij het neerkomen springen,
Boeiende Roman.
(Naar h'et Fransch.)
114)
FRANKRIJK.
Die' Senaatscommissie, belast met h'et onderzoek
dier Fransch-Duxtschei overeenkomst, hoorde be
dien den minister van Buiten] andsche Zaken, die
op de hem gestolde vragen antwoordde en p.a.
verklaarde, dat er betreffende Marokko tusschen
Frankrijk en Engeland geen ander]© overeenkomst
bestaat dan die der z.g. „igeheime artikelen".
Donderdag voortzetting.
testeerde tegen de lasteringen, die tegen de Rus
sische troepen zijn verspreid.
D© Russische troepen behandeld© de vreed
zame bevolking verschoonend. niettegenstaande
de, Fidais Russische gewonden gruwzaam hebben
mishandeld en dooden geschonden hebben, en
e[em Russische officier, vorst Wajkhwakboff, op
verraderlijke wijze werd gedood.
Het Pülersburgschle Teleigraafagentschap1 ver
neemt uit D'zjoelfa, dat daar een regiment infan
terie is aangekomen en dat twee regimenten in
fantcrie met drie sotniën kozakken en twee bat
terijen veldgeschut naar Tabris zullen vertrek
kein.
Uit Tabris wordt gefeeinld
De door den Rus'sischen consul-generaal tot
medeneming der lijken van vier gevallen Russische
soldaten afgezonden troepenafdeeling heeft de lij
ken geheel verkoold glovoinden.
Het totale verlies, aan dopden, gewonden en
vermisten bedraagt totnogtoe ongeveer 100 man.
De bevolking i.s: tot uitlevering van alle wa
pens aangemaand.
PERZIë.
De regtent hteeft de medsjills ontbonden. De
Persische regöering b'eeft heden de voorwaarden
van het Russische ultimatum aanvaard. De Rus
sische gezant bevestigde de ontvangst van het
antwoord der Perzische regeering.
Een telegram van den vicc-gouverneur te Ta
bris meldt, dat de Russen vrouwen en kinderen
in köelenbloede vermoorden. Hij stehat het aan
tal' der vermoorden Perzen op vijf honderd.
De, Russische consul-generaal te Tebris pro-
Bö zijn vertrek laat Jü^lamp taandeni en
ds terug te ko-
in de Fondary-
zijn vertrek raar mi
®luit de deur, waarvan hij den sle -- te k0_
plan als hij is om des avonds P„n^arv-
^en- Na zijn diner keert hij~~te worden
ti'aat terug, gaat zonder °Pge tpr die liever
Voorbij de loge der huisbewaaisteichten
abbelt dan zich bezighoudt -euw dringt
an de taak, die op haar rust. P Bernard
Jj Goor in het appartement VM,Bm M
h zet zijn nasporingen vooit- HJ ver_
br^eiing van de »Wiener thrift waarin hij
^ahdthet cahier in geheim scha ge.
v^°fdt dat bewijzen^tegen^eemtbank-
^onden worden, en dat hij'
stuks in eene
betten, waarvan hij er tien »»-
?hyeloppe sluiteindelijk étuis. waajm
5 Rooden wegneemt om te doen geloove
efstal de beweegreden der mis feop
kiest een sneld met smaragden KP
als het
et stuk van overtuiging daHlij„"!,hties het
Mordy zal werpen. Hij opent zachtj
uit
de 'kamer
van
Bpïlsj'eU stapt op het balkon en kan hem
jd disternis omhult hem01 veerde op dit
straat, om met den elleboog een ruit van het
vensterraam der kamer van Mordy in te drukken
en hij werpt de dasspeld in het vertrek. Daarna
treedt hij het appartement van René Bernard
weer binnen en verlaat het zeer zachtzorg
vuldig sluit hij de deur op nachtslot.
Hij komt met onhoorbare schreden naar he
neden, houdt stil op de rustplaats der trap op
de derde verdieping, legt in een hoek den sleutel
van het appartement zijns slachtoffers neer en
schuift onder de deur de enveloppe met de
tienduizend frank.
Hij bespeurt dat het hem niet zoo gemak
kelijk valt zich te ontlasten van de kleinooden
en het horloge en hij houdt ze bij zich. Hij daalt
de trap verder af, bespiedt het oogenblik waarop
de huisbewaarster den rug gekeerd heeft en
sluipt weg zonder gezien te zijn.
„Onderweg komt het bij hem op de kleinooden
in "een riool of in de Seine te werpen, maar hij
durft het niet uit vrees van gezien te worden.
Hij rekent er misschien op dat men Mordy van
het wegnemen zal verdenken. Hoe het ook zij,
hij behoudt de kleinooden. Hij sluit ze weg* in
de brandkast van zijn werkkabinet,. Zij blijven
daar tot in den nacht van den 17en December,
toen Wegrow de onvoorzichtigheid ze te bewaren
inziende, ze in het vuur werpt. Maar hij begaat
aldan de dwaasheid de edelgesteenten welke hij
schoon vindt, uit te breken en weer in zijn
brandkast, waar zij zich nog bevinden, weg te
sluiten.
„Verplaatsen wij ons daags na de misdaad
Wegrow na zich verzekerd te hebben dat de
schrijver zijn vervallen aeceptatiën was komen
betalen en alzoo de onder zijn deur geschoven
CHINA.
D© regoering vreest, dat de vredesonderhande
lingen te Sjanghai zullen misluikkon. Zij gelooft,
dat da opstandelingen zich, opmaken over Poe-
kou Noordwaarts te trekken.
Een telegram uit St. Petersburg aan Wet „Ber
liner Tageblatt" geeft de volgend© Voors telling
van den toestand j,n China:
Te. Peking is alles rustig, ofschoon de regee
ring gqen middelen meer bezit om den strijd
voort te zetten. De weinige provincies1, die de
regieering trouw gebiteven zijn, worden door den
ministerraad onder Joeansjikai bestuurd. De Mant-
sjoiersche partij heeft het ,op het lieven van Joe
ansjikai voorzien, omdat zij gelooft, dat hij! zich
bij e|en overwinning tot dictator zal opwerpen.
Het resultaat van de onderhandelingen tus
schen de regeering en de revolutionairen is on
zeker. De buiten],andsche kooplieden geven den
revolutionairen den raad om hij den eiseh tot
onttroning van dei dynastie te blijven, daar dez;e
geien van haar beloften gestand doet. D© regee-
rimgstroep'en worden' slecht betaald en strijden
met tegenzin. De revolutionairen zijn. in h;et be
zit van bijna alle wapenmagazijnen.
In Mantsjoerije beexscht rust. Op de gisting
in Mongolië slaat dei Chimeesche regaeriug wei
nig acht. In Tibet moot die Dalai' Lama de macht
wqer in handen hebben wteten te krijgen.
Indische begrooting en de andere ontwerpen, die
nog voor Nieuwjaar afdoening eischen.
S. baron van Heemstra.
Het stoffelijk overschot van S. baron van Heem
stra, lid van de Tweede Kamer en burgemeester
van Sassenheim, is Zaterdag aldaar ter aarde
besteld.
Hr. Ms. Tromp.
Reuter seint uit Saigon
Het Nedeiiandsche pantserschip «Tromp" heeft
acht dagen alhier vertoefd. Naar aanleiding van
dit bezoek hebben verschillende feestelijkheden
plaats gehad.
Eerste Kamer.
De Eerste Kamer zal Donderdag en volgende
dagen in openbare vergadering behandelen de
tienduizend frank gebruikt had, besloot hij het
tweede gedeelte van zijn plan uit te voeren, n.l.
de vermoording van René Bernard te doen ont
dekken en de verantwoordelijkheid op Marchand
te laden. Dus, den 17n 's morgens zond hij zijn
huisknecht naar de Fondary-straat, hetgeen tot
de ontdekking van het lijk leidde, en den 18n
klaagde hij den romanschrijver aan, die gearres
teerd werd.
„Langen tijd liet Wegrow op Mordy het ver
moeden drukken, als zijnde hij bij den moord
betrokken, hetzij als hoofdmisdadiger, hetzij als
medeplichtige. Was het werkelijk omdat hij
vreesde, dat de onderhandelingen van zijn
geëmployeerde, als ze onverhoeds afgebroken
werden, mislukken zouden Was het niet veel
eer, omdat hij hoopte dat een veroordeeling bij
verstek hem ontlasten zou van een getuige zijns
verledens. Ik laat de zorg om dit vast te stellen
over aan de rechters die zich met Wegrow bezig
zullen houden. Ik zal mij tevreden stellen, mijne
heeren de gezworenen, u te doen opmerken dat
ware het een eenvoudig koopman geweest, die
op deze wijze het verblijf van een zijner geëm
ployeerden verborgen had gehouden, hij onmid
dellijk gearresteerd zou zijn geworden men had
dadelijk een gerechtelijk onderzoek in zijn woning
gedaan de waarheid ware aan het licht gekomen
en mijn cliënt zou niet voor het Hof van Assises
zijn verschenen. Maar in-plaats van een eenvou
dig koopman te zijn, was de schuldige aan dit
stilzwijgen een machtig financier, de vriend des
ministers, de man, die aan tafel den zegelbe
waarder, senatoren en afgevaardigden ontving.
Men durfde op hem de hand niet te leggen.
„Zonder een onbekenden vriend, die mij de
Uitvaart jhr. mr. P. J. van Swinderen.
Men meldt aan de Tel. uit De Punt (Gr.) d.d.
Zaterdag.
Reeds lang voordat de trein, waarmede het
stoffelijk hulsel van jhr. mr. J, P. v. Swinderen
zou worden aangevoerd, arriveerde, bewogen zich
nabij het station De Punt vele belangstellenden
om den rouwstoet naar de begraafplaats te zien
vertrekken. In het station was de wachtkamer als
ontvangkamer ingericht, terwijl daarnaast de met
rouwkleed behangen lunchkamer werd gereed
gemaakt. Op de tafel tusschen het tafelgoed
stonden reuwkaudelabres, welker kaarsen ontsto
ken zouden worden.
Voor de orde nabij het station en op het kerk
hof te Noordlaren zorgden de commandanten der
marechaussee en veld wacht in vereeuiging met
den burgemeester van Haren. Op het terrein be
merkten we ook mr. O. Q v. Swinderen, verder
mr. O. O. Geertsema, commissaris der Koningin
in Groningen, mr. de Marees van Swinderen, mr.
J Linthorst Homan commissaris der Koningin in
Drente M. E. Tjarda van Sterkenborch Stachhou-
wer, vice-president van het college van curatoren
te Groningen en mr. B. ten Bruggenkate, secre
taris van dat college. Nijhoff en Reddingius ver
tegenwoordigden den senaat van de universiteit
te Groningen, Verder zagen we notabelen en
ouderlingen van de Ned.-Herv. kerk te Groningen
en Noordlaren.
Te half drie ongeveer kwam de extra-trein
binnen, waarmea behalve de familie waren mee
gekomen de twee oudste bedienden van den over
ledene Oonk en Spierinck. Drie kransen en een
bioemstuk bedekten de baarvan H. M. de Ko-
ninhin-Moeder, van Prins Hendrik en van de fa
milie van den overledene. De familieleden bega
ven zich in de ontvangkamer, terwijl de kist
onmiddellijk in den wagen werd gebracht. Tegen
drie uur vertrok de stoet, bestaande uit acht
volgrijtuigen. Met de trein waren meegekomen
jhr. Van Holte tot Echten, wethouder te Assen.
Rechts naast den wagen liepen de twee oudste
bediendan en links de bediendeu van Noord-
Laren. De kist bestond uit eikenhout en was
voorzien van koperen beslag.
middelen heeft verschaft den moordenaar en den
valsche getuige te ontmaskeren, zou heden de
onschuldige voor den schuldige betalen.
„Ik resumeer, mijn heeren
Odon Wegrow vond bij den dood van René
Bernard drie voordeelenhij ontlastte zich van
iemand, die zijn verleden kende; hij bevrijdde
zich van een gestadige bedreiging; hii maakte
het huwelijk mogelijk van mejuffrouw Calixte
De Courson met Stanislaus Gonda, die dan maar
dan alleen toestemde in het toetreden tot het
Syndicaat.
Odon Wegrow was het die René Bernard
doodde. De bewijzen zijner misdaad zijn in de
eerste plaats zijn poging tot vluchten, toen ik
hem aan klaagde en zijn houding tijdens mijn
pleidooi, vervolgens de voorgevoelens van den
vermoorde, de aanwezigheid in Wegrow's brand
kast van de edelgesteenten der in de Fondary-
straat gestolen kleinooden, de voorzorgen om de
justitie op een dwaalspoor en Mordy en Marchand
onder verdenking te brengen, Wegrow's ver
zwijgen dat zijn geëmployeerde te Genéve ver
blijf hield, eindelijk her, feit dat van degeheele
zaak slechts dan een volkomen juiste verklaring
kan gegeven worden als men Wegrow's schul
digheid aanneemt: een verklaring die onmoge
lijk wordt zoodra men onderstelt dat een ander
de moordenaar is.
CSM volgtl
g,G'b;GV,6Tl t'
K;T 17
