Het KonMlijl Beziel aai ie Hoofistai.
JA1 VA» KATWIJK,
Spiegel- en Vensterglas.
IS Groote Markt IS,
ROTTERDAM.
Opnieuw Ontvangen
NOUVEAUTÉS
Covercoat en Fantasie Paletots
Zijden, Voile en Popeline Paletots
Gekleurd en zwarte laken Paletots
prfjsnoteeriug'eii,
Wegens vergevorderd seizoen op de
Fabrieken, konden wij weder zeer
voordeelige inkoopen doen en laten onze
geachte cliënleele hiervan direct profi-
teeren, door
De ramp van de „Titanic"*
Aérertentiën.
Atelier voor glas in lood.
Groote zendingen der laatst uitgekomen
in effen en gestreept Kamgaren, Fresco en
Engelsche Fantasie Stoffen
in lange en korte modellen.
elegante fagons met chique garneeringen.
tot in de grootste maten voorradig.
de besproken plannen verder uit te werken en
de noodige stappen bij do ragieering to doen.
(N. R. Ct.)
Een draadbericht uit Londen meldt
Het nof van onderzoek naar de ramp van de
sTitanic" heeft gister de behandeling hervat in
dezelfde Schotsche drilzaal, nadat deskundigen
eenige, slechts gedeeltelijk geslaagde verbeterin
gen in de akoestiek hadden aangebracht. De in
wat talrijker getale opgekomen toehoorders kon
den haast niets, de verslaggevers slechts weinig
hooren. De voorzitter, lord Mersey verklaarde in
den aanvang, dat hij thans de rechtsgeleerde ver
tegenwoordigers van den gisteren afgewezen bond
van zeelieden zou toelaten, nadat hij vernomen
had, dat 228 mannen van de sTitanic" o. w. 77
geredden, tot den bond van zeelieden behoorden
Persoonlijk zeide hij, dezen bond van zeelieden
nooit te hebben hooren noemen.
Vervolgens heeft sir Rufus Isaacs, de procureur-
generaal, een toespraak van 2$ uur gehouden,
waarin de geschiedenis van de sTitanic" uitvoerig
werd uiteengezet, van af den bouw van het stoom
schip en de uitrusting af tot het vertrek en de
ramp op den I4n April toe. Spreker beschouwde
het als vaststaande, dat de sTitanic" aldoor 21
knoopen in het uur had geloopen, ondanks de
herhaalde waarschuwingen omtrent de aanwezig
heid van drijtjjs, waarop de voorzitter van het
hof vroeg of mede vaststond, dat de sTitanic" den
koers naar de plaats op zee, waar men de ijsber
gen verwachten kon, gehandhaafd heeft. Isaacs
moest zulks bevestigen. Hij weidde op breedvoerige
wijze uit over het ongunstige percentage van 25
pet., tegen 42 pet. van de tweede en 63 pet van
de geredde passagiers derde klasse, zijnde slechts
de eerste klasse. Spreker verklaarde, dat het hof
dergelijke percentages nauwkeurig verder zou
toetsen.
Het hof heeft in den middag de twee matrozen
Jewell en Scarott gehoord. Beide getuigen waren
onbewimpeld en flink in hun verklaringen, waar
voor de voorzitter hen complimenteerde. Zij konden
echter slechts weinig nieuws vertellen. Jewell
verhaalde van zijn ervaringen |ls uitkijk. Hem
was gelast naar ijsbergen uit te zien, doch hij had
er geen voor den morgen voor de botsing waar
genomen, toen hij een ijsberg had gezien, die het
voorkomen had van de rots van Gibraltar.
Scarott schilderde het ontstellende schouwspel
van de honderden lijken, door welke zijn redding
boot na de schipbreuk was heen gevaren.
Het hof van onderzoek heeft de zitting verdaagd
tot Dinsdag. Maandag zal het de sOlyropic" te
Southampton inspecteeren.
De wijze waarop de Engelsche commissie haar
onderzoek naar de ramp der sTitanic" instelt en
vooral de wjjze, waarop lord Mersey eergisteren is
opgetreden lokt in de radicale pers steeds meer
kritiek uit. De sDaily News" oordeelt dat het
een slecht begin is geweest en dat lord Mersey
tegenover de geweerde vertegenwoordigers van de
zeeliedenbonden verkeerd is opgetreden. Want
als vertegenwoordigers van de mannen van de
sTitanic" of van arbeiders, wier belangen mid
dellijk op het spel staan, waren zij volkomen ge
rechtigd deel te nemen aan het officieele Engel
sche onderzoek naar de ramp der sTitanic".
Ismay heeft, vóór hij zich eergisteren te New-
York inscheepte op de Adriatic", die ook offi
cieren en manschappen der sTitanic" naar Enge
land brengt, journalisten ontvangen. Hij weigerde
echter nog verder over de ramp der Titanic te
spreken. De vertegenwoordigers der pers vroegen
aan Ismay of hij vond, dat hij in Amerika onbil
lijk bejegend was Ismay antwoordde, dat hij niet
door de Amerikaansche bladen onbillijk bejegend
was.
Smith, de voorzitter van de commissie uit den
Amerikaanschen Senaat, die het onderzoek naar
de ramp van de sTitanic" heeft ingesteld, heeft
reeds den hoofdinhoud van het rapport der com
missie uiteengezet. Daarin- worden o. a. de vol
gende adviezen gegeven stoomschepen te bouwen
met dubbelen rompbetere reddingsbooten met
geoefende bemanningonafgebroken dradeloos-
telegrafische dienst aan boordde mannen, die
op uitkijk staan, moeten van kijkers voorzien zijn
alle trans-atlantische schepen moeten tijdens pe
rioden van ijs zuidelijker en langzamer varen,
zoodra er ijsbergen worden aangekondigd.
grootvader spreken, tot deze laatste vacantia.
Toen gebeurde er iets buitengewoons.
Op zekeren morgen verwittigde ons in een
brief de notaris van het overlijden van mijn groot
vader en het tijdstip van de begrafenis, opdat,
volgens zijn laatst en wil, Wij tegenwoordig zou
den zijn bij heit voorlezen van het testament.
Mijn vader was een weinig1 ontdaan, liet was
immers toch zijn vader
Mijn moeder zag er heel aardig uit. Daar
het zwart haar mooi kleedde, ging zij naar
de naaister. Men daciht, dat grootvader ons een
groote erfenis had nagelaten, daarom was zij
dadelijk bereid de orders van moeder uit te
voeren.
Toen gingen wij naar Wartley. De bedienden
Waren verheugd mijn vader weer te zien. Bartt-
let weende en gaf mij een potje crème en de
fijnste confituren van frambozen.
De begrafenis duurde zeer lang en was hoogst
plechtig. Eindelijk las de notaris het testament
een geprevel van woorden een uur lang op
allerlei toonaarden.
Doch het slot van al dat fraais was dat mijn
vader erfdeeen shilling.
Mijn grootvader vermaakte zijn fortuin aan de
armen.
Even opgemerkt: warén wij niet de ar'ros ten
en had hij met ons moeten beginnen?
De notaris moest onmiddellijk „den shilling"',
die nieuw was, aan mijn vader betalen, wat
hij ook deed.
Mijn moeder verbleekte, mijn vader was on
verschillig. Hij gaf mij heit geldstuk, zeggende:
koop er lekkernij voor, en verliet koelbloedig
do kamer, terwijl de notaris van zijn kant ver
ontschuldigingen mompelde. Ik snakte naar adem
evenals een visch buiten het water. Een shit
ling! en wij hadden recht op het gebet:ie for
tuin. Welk een tegenvaller!
Mijn moeder weende, zichzelf beschuldigend.
Vader omarmde haar en verklaarde dat zij voor
hem de waarde vertegenwoordigde van al het
geld dat hij gieihad zoude hebben, indien hij een
le>1 ijk roodharig meisje getrouwd had.
Is voelde zulk een .walging, dat ik er dicht
aar. toe was mijn shilling in de rivier te ver-
pen. Bijtijds herinnerde ik mij dat hij toch twaalf
„penny's" waard was en ik liet hem in mijn zak
glijden. l
Men meldt ons uit Amsterdam
In de straten van het centrum der stad was
het gisterenavond drukker dan gewoonlijk. Velen
toch van het publiek voelen zich dan aangetrok
ken, om een wijle op het Damplein voor het Ko
ninklijk Paleis te vertoeven of er wat heen en
weer te slenteren, steeds maar het groote Paleis
gebouw aangapend. Er is echter absoluut niets te
zien dan eenige verlichte vensters en enkele licht
kronen, waarvan de brandende zachtflikkerende
kaarsen een teer schijnsel in de van buitenaf te
ziene zalen verspreiden.
Aan het diner ten Paleize zaten gisterenavond
behalve H. M. de Koningin en Z. K. H. de Prins
en de leden van het gevolg aan burgemeester
Röeil en de wethouders, de Commissaris der Ko
ningin in Noord-Holland, mr. dr. Van Leeuwen,
generaal-majoor Fabius, stellingcommandant, en
schout-bij-nacht Tydeman, directeur der Marine
te Amsterdam.
Gisterennamiddag heeft H. K. H. Prinses Julia
na voor het eerst gedurende haar verblijf in de
hoofdstad, in het voor haar gereserveerde gedeelte
van het Vondelpark, in gezelschap van freule v. d.
Poll en zuster Marting, vertoefd.
Veel toeschouwers sloegen het Prinsesje gade,
dat heel ongedwongen, met haar mandje met
brood over de grasperken huppelde en speelsch
de vogels voederde.
Het publiek genoot van de aardige tooneeltjes,
dat zeker niet nalaten zal bij volgende keeren
eveneens van zijn belangstelling blijk te geven.
Broersveld 05.
Ik dacht erover een kleinigheid voor mijn moe
der te- koopen. In die nabijheid van <le rivier
kwam ik voorbij een vreemdsoortig klein winkel
tje, met een uitstalling van voorwerpen van al
lerlei soort. Op de toonbank stond téia schaal
met halssnoeren van onechte paarlen. Ik vond,
dat een van deze colliers, een met zwarte paar
len. juist zoude passen op het rouwkleed van
mijn moeder. Het collier kostte precies één shil
ling Ik kocht het. Ziet, daarvoor werd het legaat
var. mijn grootvader uitgegeven en wij: bleven
dus even arm als voorheen.
Mijn moeder was zeer in haar schik met haar
collier. Zij hing hem dadelijk om, en wij keerden
naai- Eburrystreet terug.
Den laatsten dag der vacantia gingen mijn moe
der en ik in het paardenspel en daarna dron
ken wij thee. Ik had uitbundig veel pret. Toen
ik zooveel gegeten had als ik kon, wandelden
wij door de stad.
Als je mdjln moeider gezien had' met haar mooi
bont en mijn collier, dan zou je niet geloofd
hebben dat wij geldgebrek leden. Wij traden in
een giooten juweliers winkel binnen1 in de Bobds-
street. Onderwijl iriijn bloeder een ziiveren odeurs
flacon bekeek, bewonderde de juwelier 't paar
len halssnoer.
Mag1 ik uw collier eens even van nabij
bezien? vroeg hij.
Mijn moeder was eerst verwonderd, nam aar
zelend haar snoer af en toonde het hem. Hij
bekeek zorgvuldig iedere parel en ging' er mede
naar zijn associé. Langen tijd discussieerden de
beide compagnons samen totdat zij mijn moeder
voorstelden hun het collier te verknopen. Mijn
moeder en ik barstten beiden in lachen uit.
Wij dachten'; dat de juweliers gek' geworden
waren.
Welken prijs biedt ge mij? VToég mijn moe
der. 1
Wij zouden e!r u graag 10.000 pond voor
geven, mevrouw, riepen zij beiden uit.
Wat? hóévéél zegt gij? hernam mijn moe
der, haar ooren niet vertrouwende.
Nu, mevrouw, wilt gij 15.000 pond v,ooi-
het collier? vroeg een der juweliers.
Ik moest mij aan een meubelstuk vasthouden
om niet te vallen van verbazing.
Is het u ernst? Biedt gij mij waarlijk 15.000
pond voor deze paarlen?
IN
Wij verkoopen slechts
prima kwaliteiten tegen
onze bekende scherp con-
curreerende prijzen en
bieden geen minderwaar
dige kwaliteiten tegen hooge
prijzen aan.
Door onze enorm ver
minderde onkosten en voor
deelige inkoopen, kunnen
wij dat bieden, wat door
geen der concurrenten over
troffen kan worden.
Zeer zéker, ja 1 Deze paarlen zijn de schoon
ste en ae 'best uitgezochts te, welke wij ooit heb
ben giezien. Wilt ge ze ons verkoopen?
Ik zal er over nadenken, antwoordde mijn
moeder, haar snoer terugnemend. Ik nnoot er
met mijn man eens over spreken. Kom, Cedric,
laat ons g'aan.
Toen wij thuis kwanten, zat vader imet de
handen in bet haar na te denken hoe hij, slechts
in t bezit, van 100 pond, 300 pond zou kunnen
betalen.
Wij vertelden ons avontuur. Hijl was stom van
verbazing. Vader ging informoeren en toen ont
dekten wy, dat de zwarte paarlen echte paarlen
waren, dat z\j destijds deel uitmaakten van de
kroonjuweelen en toebehoord hadden aan konin
gin Elisabeth.
Deze kleinoodiën, gestolen voor honderdtallen
van jaren in 't Hampton Court Paleis, waren
bijna, niet te schatten aan waarde.
Wat eein buitenkansje voor onsWij verkochten
dc paarlen voor 50.000 pond en mijn vader schonk
de oude verkoopster, van wie wij het collier
hadden gekocht, zooveel, dat zij een nabezorgden
en gélukkigen ouden dag zou hebben.
Morgen ga ik naar Eton op het gymnasium
Wat zou mjjn grootvader gezegd hebben, als
hij had geweten, dat wij zoo rjjk geworden wa
ren, door zijn ongelukkigen shilling? En onae»
twijfeld weet hg heit nu
I
Telefoonnr. Intern. 239.
1
H1NTE1-C0STUM3S
