Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
eIjTL l e ton,
35ste Jaargang.
i\o. 10327.
Offldeele berichten.
Kennisgeving.
K e n n i s g e v i n g.
Bnitenlandseh Nieuws.
ABONNEMENTSPRIJS:
Dit blad verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen, en
kost voor Schiedam per 3 maanden ƒ1.35, per maand 45 cent en per
week 10 cent. Franco per post door geheel Nederland 2 per kwartaal
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: Boter-
straat 50 en by alle Boekhandelaren, Postdirecteuren en Brievengaarders
Bureau: BOTERSTRAAT 50.
Inrichtingen welke gevaar, schade of
hinder kunnen veroorzaken.
Burgemeester en Wethouders van Schiedam,
Gelet op de bepalingen der Hinderwet,
Brengen ter algemeene kennis, dat op 22 dezer
aan hun College is kennisgegeven, dat Pieter
Graveland, landbouwer wonende te Overschie, in
beroep is gekomen bij H. M. de Koningin van de
beslissing van hun College d.d. 9 Mei 1912, waar
bij aan T. A. J. Zoetmulder en R. J. Kleipooi
een voorwaardelijke vergunning is verleend tot
het oprichten eener glasfabriek c.a., gedreven
door een stoommachine van 35 P.K. met een
stoomketel van 50 M2, verwarmingsoppervlak op
het perceel grond gelegen in den 's Graveland-
schen polder, nabij de grens der Gemeente Over
schie en Kethel en Spaland, kadastraal bekend,
Gemeente Schiedam Sectie H. no. 646.
Schiedam, 23 Mei 1912.
Burgemeester en Wethouders voornoemd
LAGERWEIJ, W.B.
De Secretaris,
V. SICKENGA,
Inrichtingen welke gevaar, schade of
hinder kunnen veroorzaken.
Burgemeester en Wethouders van Schiedam,
Gezien het verzoek van de N.V. Maatschappij
„Fartum" om vergunning tot het oprichten van
een verf- plamuur, en lakfabriek, gedreven door
een stoommachine van 20 P.K. en een stoom
ketel van 24 M2 verwarmingsoppervlak, in het.
pand gelegen aan de Schie no. 24, kadastraal be
kend Sectie A. no. 1123;
Gelet op de bepalingen der Hinderwet;
Doen te weten
dat voormeld verzoek met de bijlagen op de
secretarie der gemeente is ter visie gelegd
dat op Donderdag, den 6 Juni a.s,, des namid
dags ten 2 ure, ten raadhuize gelegenheid zal
worden gegeven om bezwaren tegen het toe
staan van dat verzoek in te brengen en die
mondeling of schriftelijk toe te lichten
dat gedurende drie dagen voor het tijdstip hier
boven genoemd, op de secretarie der gemeente,
van de schrifturen, die ter zake mochten zijn
ingekomen, kennis kan worden genomenen
dat volgens de bestaande jurisprudentie niet
tot beroep op eene beslissing ingevolge de Hin
derwet gerechtigd zijn zij, die niet overeenkom
stig art. 7 dier Wet voor het Gemeentebestuur
of een of meer zijner leden zijn verschenen, ten
einde hun bezwaren mondeling toe te lichten.
En is hiervan afkondiging geschied, waar het
behoort, den 23sten Mei 1912,
Burgemeester en Wethouders van Schiedam.
LAGERWElJ, W.B.
De Secretaris,
V. SICKENGA.
DE OORLOG TÜSSCUEN ITALIË EN TURKIJE
D e u i t w ij zing der Italianen.
Uil Constantinople! wordt gemeld, dat gisteren
vele Italiaansohe ingezetenen opbel Duitsch© con-
n i; T LOT.
(Uit het Duitsch vertaald
9)
„Wie zie 't, dat ik duizend mark op zak
heb zeide zij lachend. „Ja, ja, de men
schen zullen er van opkijken. Maar er mag
niets bekend gemaakt worden, voor dat ik
dood ben dat, blijft afgesproken, Peter. Mozes
is al tweemaal bij me geweest en heeft me
gefeliciteerd. Ik heb hem gezegdMozes, ik
wil niets met die zaken te doen hebben ik
heb er geen verstand van, de molenaar knapt
alles voor me op. En daarna heb ik 'm twee
goudstukken gegeven, twee dukaten, die ik al
lang bespaard had."
„Dat was niet noodig geweest," antwoordde
hem de molenaar, „Mozes is geen arme man."
„Ja, ja, maar ik dacht, ik moest me toch
een beetje vriendelijk toonen, want het istoc h
door hem, dat ik zooveel geld gewonnen heb.
En ik geloof, dat de goudstukken hem wel be
vielen."
„Dat geloof ik graag. Maar zoo zal het
geheim houden der zaak wel spoedig een
einde nemen. Als Mozes weer loten te verkoo-
Pen> zal hij ze aanprijzen en zal hij niet
sulaat inlichtingen kwamen vragen over de aan
staande uitwijzing. Tot nog toe ontving1 noch do
Dfuitsche gezant, noch de consul-generaal een offi
cieels kennisgeving der uitwijzing. Tot de 12,000
te Constamitinapd] wonende Italianen behooreh ve
le Levantijnen, die Italië in bet geneel niet kerm oh
en zoifs geen Italiaansch spreken. Men gelooft
niet, dat het mogelijk is om alle Italianen in
veertien dagen te kunnen inschepen. Gezegd wordt,
dat de ItaJiaanscbe reg'eering twee Duitsch© stoom
schepen gehuurd heeft om de Italianen i,e trans
porteeren.
De „Messagero" verneemt uit Weeinen, dat oo
neutrale mogendheden eem gemeenschappelijk pro
test bij de Porto zullen indienen tegen de ongemo
tiveerde uitwijzing van alle Ilaiianen van Turksch
grondgebied. Het initiatief tot dezen stap zon
door Duitscihland en Oostenrijk genomen zijn.
Alle Italiaansch© bladen noemen de uitwijzing
van 50.000 Italianen uit het Turksch© grondgebied
een meer aan lafhartige daad der Turksch© re
geering. Tegelijkertijd schrijft men. dal deze ver
banning geen invloed zal uitoefenen op dclh oor
log'. Die officieele „Populo Romano" schrijft: De
50.000 Italianen kunnen 'n volk van 35.000.000
zielen niet in ongelegenheid brengen, vooral niet,
wanneer dat volk het goede voorbeeld van den
koning, diè 100.000 lire geschonken beeft om
den nood der uitgewezen Italianen te lenigen,
volgt. anneer deze hatelijke maatregel deT Turk-
sche regeering, zooals Said pasja zelf gezegd
heeft, de lurken de sympathie doet verliezen
van gansch Europa, dan hebben de Jong-Turken
aan Italië een buitengewonen dienst bewezen.
Dreigend schryft het blad verder: Jammer 'gek
noeg kan Turkije geen oorlogsschatting van mil-
liarden betalen, zooals Frankrijk in 1871 aan
Duitsch,land moest doen; maar wij zullen Wel
op een andere wijze schadeloosstelling eischem
voor deze lafhartigheid.
In Tripoli.
De correspondent van de „N. R. Crtte Rome
schrijft: f
Het volgende is ontleend aan een hoofdartikel
van La Vita van 19 Mei.
„Juist op den dag volgende op' dien van het
heugelijke bericht van de bezetting van Rhodes,
is er een telegram uit Tripolis aangekomen, waarin
sprake is van ©en optreden is het wel een
optreden bij Gargaresj.
Het krijgsbedrijf .als het zoo genoemd mag
worden heeft zich aldus toegedragen: In het
groote korps 27,000 fuseliers, behalve de bij
zondere wapenen was sedert dein vooravond het
bericht verbreid van een reusachtigen opmarsch
-voor den volgenden dag. Paarden, 'kameebn, man
schappen, alles was hij bet ochtendkrieken ge
reed om op te trekken tegen Zanz-oer, gelegen
op twee kilometer afstand. Opeens da indruk of
de wereld vergaat de verschrikkelijke kanonnen
(210 c.M.), de machtigste van de wereld, schie
ten voor de eerste maal. En toen? De troepen
ontvangen bevel, terug te trekken achter de loop-
graven, de blokhuizen en forten, kortom al die
PRIJS DER ADVERTENTIëN:
Familieberichten 20 cent per regel.
Handelsadvertentiën van 1—6 regels f 0.92elke regel daarboven 15 cent
Driemaal plaatsen wordt tweemaal berekend.
Ingezonden mededeelingen 35 cent per regel.
Voorherhaaldelijk adverteeren worden uilerst bi 1-
lijke overeenkomsten aangegaan.
Telefoonnummer 85. Postbus no. 39.
v ei zwijgen, dat de hoofdprijs uit de loterij op
™n collectie gevallen 'en het eene woord
geeft t andere.
Ja, ja, dat zou wel kunnen. Maar Mozes
trekt weg, ver naar 't Zuiden, naar zijn schoon
zoon. Dat komt dus prachtig uit. En daar kan
hij van mij vertellen, wat hij wildaar kent
my toch geen mensch. Maar hier in de buurt
zal hij geen woord van de zaak reppen. Hii
heeft t' mij zelf beloofd."
De molenaar knikte. Het kon hem geheel
onverschillig zijn, of de zaak onder de menschen
kwam. Aan het woord houden van Mozes ge
loofde hij niet. Daar echter de koopman wer
kelijk spoedig verdween en nooit meer iets van
zich liet hooren, vergat de molenaar spoedig,
dat hy nog een medeweter had.
Hoofdstuk iii.
Een heete zomer.
Een schoone dag in Juli was het, prachtig
oogstweer. De gouden halmen bogen zich diep
hpi mLm^lgei?wind' zacllt machte en fluisterde
e een sik kef tu,ltg,eatrekte. zedige velden. Maar
ren wmi crlh11? ar' seen galm van oogstliede-
rm Jrnnrp ha n maa'ers werden gezien,
mifim irint'enwaSens' die over de landstraat
lolden, g gen niet te velde om de zware
schoven binnen te halen. Zij rolden verder en
verdei, zij voelden don kostbaarsten lenteoogst,
v-.-frdedigin'gsbouwwërk'en die daar opgestapeld
staan. En wat was er gebeurd?
Te Gargaresj 'kunnen niet meer dan tweeduizend
Arabieren zijn, echte schooiers, betaafd met 60
eentesimi per dag, wier eeinige terugweg in ae
woestijn is en die geen anderen toevoer van le
vensmiddelen hebben dan door den smokkelhan
del, waartegen wij' een mooie vloot bezitten en oen
dappere divisie, kampeerend bij Boe Kamej. Zou
het de moeite niet loonen, dat volk te verjagen
uii de kleine versterkte oase1, die daar als een
beleedigend sarcasme tegenover onze bezedingslijn
gelegen is? En dan, waarom zooveel volk op de
hec-n brengen en de woestijn weer .alen beven
door het gebulder der onweerstaanbare kanon
nen Of vond men het tijd geworden om zich
van die uitdaging te bevrijden? Maar waarom
trekt men er dan niet op af en veegt uie vuilnis
weg
Waarom een spoorweg naar Ain-Zara aan'cg-
g'en, waar het er om te doen1 is om vier kilometer
af te leggen, en waar we voor de transporten
over vier middelen beschikken: de kamee^en, de
muilezels, de ezels en de automobielen? En als
die spoorweg dan toch noodig was, waarom dan
blijven hokkien te Ain-Zara; daar stil blijven lig
gen met een heel© divisie gedurende vier maan
den, om te eindigen met den bouw van een
fort, dat dien beelen hoop van gewanenden on-
noodig maakt? En als wij zeer terecht het
schiereiland Makabes hebben bezet om den smok
kelhandel te beletten, waarom dan ook niet het.
punt bezet waarlangs de smokkelwegen naar het
Turksche kamp leiden? Als we dan in Tripolis
kalmpjes moeten arwacmen ae ontMnaing der
Arabieren-benden, waarom er dan zoo reel troe
pen op na houden, teveel voor welk gevaar ook?
Voor den mor celen toestand van het leger, voor
onze nationale verwachtingen, voor onzen naam
in de wereld, is het gewemscht den vijand aan te
vallen, hem op de vlucht te jagen, hem ©Len dag
afbreuk' te doen; opdat wij de aanvallers en niet
de aangevallenen blijken1."
Het artikel besluit met de opmerking dat 0a-
neva's methode het tegendeel is van ae nor
male: „De grootste uitwerking met de minste
moeite".
En zegt het artikel zeker is uö andere
methode., gevolgd door generaal Ameglio, meer
bevattelijk voor de meerderheid: „Alle mogelijke
moeite om de gewenschte uitwerking: te verkrij
gen." En aan deze methode danken wt! de da
gen van Rhodos.
Allerlei nieuws.
Men meldt uit Tripolis, dat de Itanam-n den
maraboet van Sidi Abdeljelik in de Oase van
Zanzoer hebben gebombardeerd
De Arabieren moeten1 ongeveer hondera doo-
den en gewonden hebben.
Generaal Garioni beeft eergisteren de Turksch-
Arabisohe loopgraven aangevallen langs.den Ka
ravaanweg. Tegen het vallen van den nacht open
den de Italianen een hevig vuur op de Arabieren
de kracht en de roem des lands, naar de stad.
Op banken naast elkaar gedrongen zaten men
schen van eiken leeftijd en geslacht. Zij droegen
hun beste kleederen, zooals het hoort, als men
naar de stad trektmaar er heerschte geen feest
stemming. De jonge gezichten keken verwon
derd, de oude verstomd en verontrust. Met rood-
beweende oogen staarde menige vouw over het
liefelijke landschap. Geen woord werd bijna
gesproken.
Het was te plotseling gekomen. Eenige dagen
geleden had iemand in de herberg gezegd„In
de stad loopt het praatje van oorlog. De Franschen
hebben geen rust. Ze willen met Pruisen den
strijd aanbinden."
„Wat gaat ons dat aan had men daarop
gezegd, en hoe heftig ook de woordenstrijd ont
brandde, ten slotte waren allen het daarover
eens, dat hun koning veel te goed en te vre
delievend was, om zich met die zaak in te
laten.
Toen kwam het bericht van de algemeene
mobilisatie als een bliksemstraal uit den hemel
vallen. Gisteren waren uit de stad naar alle
zijden berichten gezonden en in den vroegen
morgen van den volgenden dag waren de opge-
roepenen reeds op weg naar Bergheim, waar de
trein hen verder zou voeren naar hun eigen
garnizoenen.
„En het koren staat zoo prachtig, als nog
nooit te voren", zeide grimmig de vergrijsde
schout van Albingen. „Waarom kunnen de lui
en joegen hen uiteen. Da Italianen hadden eeii
tioode en 26 gewonden, waarbij 7 Askari's.
In. een gesprek in de Russische kamer van
koophandel te Parijs heeft Iswolsky verklaard, dat
Frankrijk en Rusland voortgaan met hun pogin
gen om ©en einde te taakien aan den Italiaansoh-
Tunkschen oorlog, in volkomen overeenstemming
met Engeland als gemeenschappelijk© bevriende
mogendheid.
Italiaansch© oorlogsschepen hebben Maandag
DsjoebaJ beschoten, maar er is geen senade ver
oorzaakt omdat de granaten niet ontpiOiten. Een
Arabisch schip werd ten Oosten van Perim aan
gehouden, maar nadat het zijn papieren had ge
toond weer doorgelaten. Het bracht in DsjoebaJ
voorraad aan wal. De Italianen trachtten zich
van deziem meester te maken, maar voor het vuur
der Turken moesten zij wijken. Het schip werd
ten slott^ vernield door het vuur van de oor
logsschepen.
Een ander Arabisch schip1 heeft Zondag Lij
Dsjoehal 2000 geweren en 200 kisten schi-dvoor
raad aan wal gezet.
Te Constantinopet groeit de spanning van
dag tot dag men gelooft elk oogen blik, dat de
Italianen verdere stappen zullen ondernemen te
gen het Europeescbe gedeelte van Turkije. De
dolst© geruchten worden geloofd. Zoo werd heden
verteld, dat Chios gebombardeerd werd en dat
er reeds Italiaansche troepen op dat eiland ge
land zouden zijn. Een ander gerucht zeide, dat
de forten van Smyrna gebombardeerd werden.
alle tegenspreekt, worden z© toch geloofd.
DENEMARKEN.
Het lijk van koning Frederik van Denemarken
ligt in de kapel van bet paleis Chrisiiansborg,
Maandag zijn er duizenden menschen langs ge
trokken om den koning een laatste hulae te.-, bie
den. De doodkist rust op een witte Laar. Over
de 'kist is de Deensdie vlag gespreid. Daarop lig
gen 's konings roodfluweelen mantel en ae kroon.
Voor de baar staan drie groote zilveren leeu
wen, van bet kasteel Rosenborg afkomsug, en er
omheen vier hooge zilveren kandelaars, 's Ko
nings staf en zwaard liggen op wit zijeen kus
sens.
Vrijdag wordt het lijk naar Roskiloe overge
bracht en bijigeizet in den dom, waar de konings
graven zijn.
TURKIJë.
Uit Uskub wordt aan de „Vossisohe Zeitung"
geseindf
De troepen, die uit Salöniki naar Albanië ge
zonden zijn, meenden, dat zij: tegen de Momehe-
grijnen moesten vechten, maar willen niet op de
Afbaneezen schieten, omdat die ook Mohammeda
nen zijn.
Volgens de jongste berichten hebben ae Alba-
neezen uit het Ljoemagebied zich bij aen opstand
geen vrede houden!" En hij balde zijn krachtige
vuist. Zijn zoon, de lange Zepp, die beter met
werken kon omspringen, ^an met praten, zeide,
in 't volle bewustzijn zijner kracht„Vader, u
moet zoolang ik weg ben, maar twee daggelders
in dienst nemen 1" - Alsof daarmee alles weer
goed was
En zoo rolden op dien morgen wagen na
wagen, van alle hemelstreken, op het stadje
aan.
Bij den molen aan de linde stond Peter 's
molenaars oudste zoon, tot afscheid gereed. De
molenaarsvrouw stak haar vingers in het
wij water vaatje, dat aan den deurpost hing, en
teekende het voorhoofd van den jongen man
met het kruisteeken.
„God behoede je 1" zeide zij weenend en om
helsde hem voor de laatste maal.
Buiten de deur wachtte de molenaar om hem
uitgeleide te doen. Ongeduldig, zijn ontroering
verbergend, riep hy, wat voort te maken met
het afscheid. Jacob droeg den kleine handkoffer.
Theo bemachtigde zich. van een klein pakje en
zeide
„Was ik maar groot 1 Dan ging ik ook mee.
Ik ben niet bang voor de Franschen."
„Maar als ze je dan dood schieten zeide
Martha.
„Geloof je, dat ze Peter iets doen zullen
Hij zal zijn eigen wel verdedigen. Hij krijgt
toch een geweer en een sabel.
Wordt vervolgd.)
IIOCVV V,J (lip T„r„ O'Oilög clou o u I..T- Clr. cccc