Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
35ste Jaargang
Vrijdag 14 Juni 1912
No. 10345.
Officieek berichten.
Kennisgeving.
Buitenlandse!! Nieuws.
FEUILLETON,
het eo T.
Verspreide berichten.
Binnenland.
ABONNEMENTSPRIJS:
Dit blad verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen, en
kost voor Schiedam per 3 maanden f 1.35, per maand 45 cent en per
week 10 cent. Franco per post door geheel Nederland f2.per kwartaal.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: Boter-
straat 50 en bij alle Boekhandelaren, Postdirecteuren en Brievengaarders.
Bureau: BOTERSTRAAT 50.
PRIJS DER ADVERTENTIëN:
Familieberichten 20 cent per regel.
Handelsadvertentiën van 1—6 regels f 0.92elke regel daarboven 15 cent
Driemaal plaatsen wordt tweemaal berekend.
Ingezonden mededeelingen 35 cent per regel.
Voor herhaaldelijkadverteeren worden uiterst b iI-
lijks overeenkomsten aangegaan.
Telefoonnummer 85, Postbus no. 39.
Burgemeester en Wethouders van Schiedam,
doen te weten, dat op Zondag den lijden Juni
e.k., na het eindigen der voormiddag-godsdienst
oefeningen, aan de huizen der ingezetenen de
gewone jaarhjksche collecte zal gehouden worden
ten behoeve van het I'onds tot aanmoediging en
ondersteuning van den gewapenden dienst m de
Nederlanden en noodigen de ingezetenen uit,
naar vermogen bij te diagen, en alzoo mede te
werken aan de verzorging van verminkte krijgs
lieden en de tegemoetkoming in de behoeften dei-
betrekkingen van hen, die in den strijd voor het
vaderland gesneuveld zijn.
En is hiervan afkondiging geschied, waar het
behoort, den 14den Juni 1912.
Burgemeester en Wethouders voornoema
LAGERWEIJ, W.B.
De /Secretaris,
V. SICKEN(iA.
DE OORLOG TjUSSCUEN ITALIË EN TURKIJE
De Dardanelles
Uit Constantinopel seint men, dat volgens offi
deele mededeelingen thans een half mihioen Turk-
stlhe soldaten onder de wapenen zijn. lieden is
een regiment uit Constantinopel gedeeltelijk, naar
Smyrna en voor een ander gedeelte naar ae Dar-
danellenforten gezonden. De generaal-inspecteur
Riza pasja, die tot opperbevelhebber van de lipe-
pen aan de Dardan'ellen benoemd is, is met den
chef van den genei-alen staf Halil bey naar cte
Dardanelieai vertrokken.
Uit Constantinopel wordt aan het „Berliner
Tageblatt" geseind: Ondanks het gerucht, dat de
mogendheden stappen te Rome zouden doen, om
een bezetting van nog meer eilanden door Italië
to voorkomen, handhaaft zich hier ue ovcuui-
gimg. dat Italië na het vertrek van ae Italianen
uit Tubkije nogmaals een actie in de Aegeïsche
Zee zal beginnen. Turkije maakt zich daarom
gereed, om op verschillende punten oen aanval
te kunnen afweren, ofschoon men gelooft, dat het
bedreigen van verschillende punten tegelijk slechts
een krijgslist is, om de Turksche troepen te ver
snippenen. Men houdt ernstig rekening met de
mogelijkheid, dat de Dardanellen weer opnieuw
gesloten worden. Een hoog ambtenaar gaf van
daag te kennen dat het zeer twijfelachtig is, of
de zeeëngte over acht dagen nog' open zal zijn.
De Egeïsche Archipel.
Uit Athene en Cairo wordt geseind, dat verschil
lende politieke vereenigingen in den Egeïsohen
Archipel aan den koning van Italië, de minis
ter-president Giolitti en den president van de
Italiaansc'he Kamer en van den Senaat, en ook
aan Frankrijk, Rusland, Engeland en lord Kit
chener een verzoekschrift hebben gezonden, waar
in zij schrijven, dat de terugkeer der Turksche
heerschappij op de thans door de Italianen ver
overde eilanden in de Egeïsdhe Zee, zeer era-
Uit het Duitsch vertaald).
23)
Tn^'v1^iCc.,!ieiiUiG slechts van hooren zeggen.
woestWas nog nooit iemand ziek ge-
beroerte^estoi vpnWaS °P hooge leetti.ld aan een
•7w-iktp Anna moeder aan ouderdoms
zwakte. Anna zou wel weer gauw genoeg beter
wezen. Zeide z,j zelf niet, dafzij nilts geen P«n
had? Geen pijn, dus ook geen ziekte dat
sprak bij den molenaar van zelf. - De genees
heer kon komen, zooveel hij woudat scheen
Rosine gerust te stellen. Ook bleef de molenaar
deze dagen thuis, omdat zijn vrouw de zieke
geen oogenblik verlaten wilde. Zoo hield hij
dan weer eens zelf toezicht. De molen klapte,
het water ruischte als gewoonlijk. De knechten
waren ijveriger dan anders, omdat liet oog des
heeren op hen rustte. Nu en dan fluisterde de
een den ander een ernstig woord in, dan knikten
zij beiden met hun hoofd of trokken de schouders
op- Ja, het was toch teurig, zoo jong te moeten
sterven.
Als de kleine Martha uit school kwam, zette
zy zich bij hare geliefde zuster aan het bed en
net is met te gelooven hoe stil die kleine wilde
stive gevolgten voor de aldaar wonende Griek-
sche bevolking zou kunnen hebben. Zij verzoe
ken daarom den mogendheden, als de vrede tus-
sefcen Italië en Turkije gesloten is, een an neen
regc-éringsvonn pp die eilanden in te stellen, het,
liefst een regeeringsvorm, zooals die thans op
het eiland Samos bestaat.
Zanzoer.
Het „Giomalei d'Italia'' ontvangt een telegram
uit Napels, waarin gezegd wordt, dat gerepatri
eerde karabiniers, die deelnamen aan het ge
vocht bij Zanzoer, melden, dat de Italianen 800
gevangenen maakten, op den vijand twee kanon
nen veroverden en een zeer groote hoeveelheid
wapens en ammunitie.
D e s t rijd bij Homs.
Re Turksche minister van Oorlog publiceert een
telegram uit Homs, d.d. 6 Juni, waarin gemeld
wordt, dat de Turken een fort bij Mek fan na
men. De Italianen zouden daarbij 20 gesneuve'uen
verloren hebben. Den 7den Juni herinnen cle
Italianen hot fort, maai- moesten het opnieuw
verlaten; zij keerden ten deele naar Homs terug,
ten deele naar Mek'tab.
In den nacht van 11 op 12 Juni deden de
Turksch-Arabische troepen een aanval op de le
germacht, die de kleine bergen aan de Lebda
beziet. Na een hevig gevecht werden de Turken
en Arabieren verslagen en gedecimeerd. Zij leden
zeer zware verliezen. De Italianen zouden 31
gesneuvelden en 59 gewonden verloren hebben.
FRANKRIJK.
De commissie; die een onderzoek ingesteld heelt
naar de oorzaken van de ramp der „Vendémiaire"
meent, dat, bij de richtingen, die de twee vaar
tuigen te volgen hadden, een botsing tusschen
de „Vendémiaire" en de „St. Louis" niet uit
kon. blijven. Do gezag1voerder der „St L'ouis"i
zou dus geenszins verantwoordelijk gesteld kun
nen worden. Da „Vendémiaire" is waarschijnlijk
dóór'de kiel van de „St. Louis" in tweeën ge-
sneden De schotten van de onderzeeër hebben
stellig niet aan de drukking' van het water weer
staan en het gfeborrel van het water, dat vijf
minuten aanhield, wijst er op-, dat de „Vendé
miaire" geheel vol gestroomd is. Ongetwijfeld is
dé bemanning na zeer korten tijd omgekomen.
De commissie is overtuigd, dat er voor het ber
gen der onderzeeër niets gedaan kan worden,
daar hot vaartuig door den stroom is meege
sleurd.
AMERIKA
Uit New-York wordt gemeld, dat de zoogenaam
de commerce van de Duitsehe vereeniging ter
©ere van het bezoek van het Duitsehe eskaoer
een geweldig succes was. Meer dan 3900 bezoe
kers waren aanwezig. De Duitsehe gezant, graaf
Bernsdorf, de vice-admiraal Rebeur en admiraal
Winslow werden met buitengewoon enthousiasme
begroet. De burgemeester sprak een loast uit,
die met g'root gejubel ontvangen werd
het daar uren lang uithield. En als zij weer
plaats moest maken, omdat mijnheer pastoor
kwam, dan vloog zij als een schuw vogeltje in
den stilsten hoek van de woonkamer. Daar
was zij bezig met inkt, pen en papier en schreef
aan haren broeder een langen brief.
Nog eenige dagen verliepen, toen kwam de
groote slag.
De molenaarsvrouw verdroeg het met merk
waardig geduld zij had het zien komen en zich
aan Gods wil overgegeven. De molenaar was
vernietigd. Hij had tot het laatste oogenblik aan
geen gevaar geloofd, niet eraan willen gelooven.
Zoo kwam het sterven van zijn kind onverwacht.
Als een droomende liep hij ronddan weer stond
hij langen tijd voor de met bloemen ver
sierde kist en zag naar het lieflijke, wasbleeke
gezicht van zijn Anna, als twijfelde hij of zij
wel werkelijk dood was.
Martha gaf een vrijen loop aan haar smart.
Toen, na een lange, hartstochtelijke uitbarsting
van tranen, werd zij opvallend rustig. De
majesteit van den dood vervulde haar met
eerbiedig ontzag. Hoe schoon lag Anna daar,
alsof zij sliep en toch weer wat anders
u" 8!'' ,en 20° wit. Haar vingers, die een
wn-on aisbeeld en een rozenkrans vasthielden.,
pn hi no™ van was' Hooge kaarsen brandden
sieraad °n bladei'en lagen in het rond tot
MÓ'Sno S7n„ i*et' als men dood is," dacht
Maitfla. Zou Anna nu uit den hemel kunnen
Reuter seinde gister uit Dublin:
De lërsche kiesrechtvrouwen hebben openbare
gebouwen .aangevallen. Zij belegerden het belas
tingkantoor, het postkantoor, politiebureaux, enz.
en wierpen vele ruiten in. Er zijn acht vrouwaï
aangehouden. I
Roosevelt heeft laten békend maken, dat
hij een voorstander van vrouwenkiesrecht is, en
nat bet program, hetwelk hiji weldra aan de con
ventie te Chicago zal overleggen, daarover een
ondubbelzinnige verklaring zal bevatten.
Over de uitbarsting van den vulkaan Kat-
rr-ai, op een der Aleutiscbe eilanden, berichten
nit Seward, in Alaska, aangekomen vissehersboo-
ten, thans nader, dat zeven vissblhersdorpen zijn
verwoest, en meer dan 200 personen omgekomen
zijn. In de omgeving van Kodiak hoersehte ten
gevolge van de dikke aschregen, geduimde 40
lifer, .algeheele duisternis.
Door de „Press© Centrale" wordt uit Ber
lijn geseind, dat de aanstaande keizer manoeu
vres plaats zullen hebben aan de Fransch-Bel
gische grens, in den omtrek van het Eifelge-
berg'te f
Generaal von Moltke, de chef van den gene
ral-en "staf, reist op het oogenblik in deze streek,
vergezeld van 16 generaals en 20 hoofdofficieren.
Iiij heeft reeds een bezoek gebracht aan Aken
en Saint-Yirn en bevindt zich thans te Neuerbeot,
waar hij drie dagen blijft.
Te Palermo is, tengevolge van ae lonale
'agitatie tegen cie wet op de scheepvaartsubsi
dies, waardoor Palermo, naar men beweert, be
nadeeld zou worden, een algemeen© staking uit
gebroken. Het tramverkeer slaat stil. De bladen
komen niet uit. Alle zaken en koffiehuizen zijn
gesloten. Een groote menigte stakers trekt door
cte straten. Tot ernstig© botsingen is het nog niet
gekomen. j
De Duitsehe Keizer heeft dezer iagen aan
de feestelijke viering van het 200-jarig' bestaan
Van ,de Berlijnsche bankiersfirma Gebr. Schick
ler, waarvan Ludwig Delbrück; lid van het Hoe
renhuis, een van de leiders is, deelgenomen en
daarbij een toespraak tot do firmanten gehou
den, nadat Delbrück hem uit naam van de firma
welkom geiheeten had. 's Keizers toespraak luid
de, naar de „Lokal-Anzeiger" thans bekend maakt,
als volgt:
„Mijn waarde Delbrück, ik dank u hartelijk voor
de vriendelijke woorden, die u uit naam van
baron v. Schickler en mevrouw de gravin Pour-
talès tot mij gericht hebt. Het is mij! een g'rooie
vreugde, om vandaag in dit eerwaardige B'er-
lijnsc'he patriciërshuis in uw midden te vertoe
ven en aan het tweehonderdjarig feest van de
firma Gebr. Schickler zelf niet alleen in
beeld deel te nemen. De geschiedenis van
uw huis is met de lotgevallen van de stad Ber
lijn. van den Pruisischen staat en zijne koningen
nauw samengegroeid. Wij hebben zooeven ge
hoord, wat het bankiershuis aan mijne vo-orva-
zien, hoe mooi haar kamer versierd was: Ach
ja, het was wel mooi, maar toch zoo treurig,
en Martha moest maar weer weenen want haar
zus was nu weggegaan en zou nooit meer terug
komen, net als Peter. „Maar nu zijn ze toch
bij elkaar" dacht zij, zich troostend en zjj zei-
de dat aan haar moeder, die daarop in een he
vig snikken uitbrak.
's Nachts viel de frissche sneeuw, als wilde
de aarde zich in een wit gewaad hullen, om de
begrafenis van het jonge meisje te eeren.
De molenaar liep achter de kist midden tus-
schen zijn beide zonen Jacob, in soldatenuniform,
en Theo, die van de kostschool gekomen was.
De gebeurtenissen waren hem zoo onverwachts
overvallen. Uit Martha's verwarde brieven had
hij slechts gelezen, dat Anna ziek was, maar
zeker spoedig genezen zou en dat zij niets geen
pijn had.
De molenaar zag de kist in het zand zinken
Hij sprenkelde met de groene palmtak wijwater
in het open graf, hoorde de eerste schoppen
zand op de kist rollen maar het was hem als
een droom. De woorden van vrienden en be
kenden, die na de begrafenis om hem heen
suisden, hoorde hij nauwelijks. Slechts toen
Marie Brenner, de schoondochter van den ouden
Brenner, met hare twee kinderen, hem naderde
en met snikkende stem sprak: „God trooste
je voor dat verlies, neef!" toen werd zijn aan
gezicht nog bleeker en wendde hij zich bijna
ruw van haar af
deren, vooral aan Frederik Willem 1 en Frode-
rik den Groote, te danken heeft.; ik zou de
goede wisselwerkingen van deze betrekkingen en
de uitnemende diensten in het licht willen stel
len. welkte industrieele en commercieele arbeid
hier den staat bewezen hebben. In voed© en in
kwade tijden heeft het huis Schickler trouw naast
koning en vaderland gestaan, niet alleen als het
winst belovende ondernemingen betrof, maar ook
als het erom te doen was, den algemeenen nood
te lenigen en door een tot aan de grens van het
eigen vermogen en crediet reikende offervaar
digheid een g'oed voorbeeld voor anderen te geven.
Dat deze tradities van het huis ook nu nog
hooggehouden worden, bewijizen de gedane ju
bileumsschenkingen.
„De particuliere betrekkingen van het bankiers
huis met den vorst zijn tot op den huidig,.a dag
evenmin geëindigd. Al sta ik ook niet, zooals
enkele van mijne voorvaderen, als schuldenaar
in de boeken van de firma, ik ben toch den
tegenwoordigen leider van de firma grooton dank
verschuldigd voor den trouwen bijstand, dien hij
mij in het beheer van mijn vermogen op onbaat
zuchtige wijze verleent. Met den wensch, dat
Iet huis Schickler ook in de toekomst in trouw
aan koning en vaderland moge groeien, bloeien
en zic'h ontwikkelen, hef ik mijn glas op en ledig
het op de welvaart van de firma, hare leden
en hun gezinnen".
Uit Constantinopel wordt geseind, dat gis
terochtend om half twaalf een groote brand uit
brak in een depot van benzine en verfwaren
in de havenwijk van Galata, in de nabijheid
van de beurs en de nieuwe brug. De brandweer
was onmiddellijk ter plaatse om het geweldige
vuur te blusschen, wat 's middags om drie uur
nog niet gelukt was.
Regeeringscoininfssaris-auteurswet.
Bij Koninklijk besluit is rnr. A. E. Bles, raad
adviseur bij het departement van Justitie, aan
gewezen als commissaris, bedoeld" hij art. 110,
2e lid der Grondwet, en is hem opgedragen de
ministers van Justitie en van Koloniën bij te
staan bij het behandelen van het ontwerp van
wet tot nieuwe regeling van het auteursrecht, in
de vergadering der Staten-Generaal. (Stct.)
Kardinaal van Rossum.
Onze Romeinsche correspondent meldt, dat
Z. Em. de kardinaal-legaat Van Rossum, gedurende
het Eucharistisch Congres te Weenen, op den
Hofburg zal logeeren, als gast van Z. M. keizer
Frans Joseph.
In opdracht van Z. H. den Paus zal op de
heenreis Z. Em. nog afstappen in Trente, om daar
plechtig een nieuwe kerk te consacreeren. (Tijd.)
Negende Middenstands-Congres.
Het 9de congres van den Middenstand zal dit
jaar onder voorzitterschap van den heer J. S.
Hoofdstuk VII.
De Leugen.
Den dag na de begrafenis van hunne dochter
Anna, Zondag, vertrokken de twee broeders
weer, Jacob naar zijn garnizoen, Theo naar het
gymnasium. Beiden hadden een gevoel van
droeve heimwee. Jacob haatte het soldaten
leven en de discipline, die zijn vrijheid aan
banden legde. En Theo haatte de studie. „Maar",
zei hij tot Frans Brenner, „ik blok m'n kop
gek want ik moet er van den zomer weer
af. Dan krijgt geen mensch me meer van den
molen weg. Wie kijkt er naar het volk als
vader op reis is? En bovendien, 't Is toch
niet goed, dat moeder en Martha veel alleen
zijn."
Terwijl hij dit zeide, wierp hij zijn hoofd
achterover; hij kende zijn waarde. Ér leefde
een luid sprekend plichtgevoel in den knaap
en een groote aandrang om zijn werkkracht te
ontplooien.
Reinout, de oude knecht, maakte, na de Vesper,
een wandeling naar het kerkhof bezochr het
frissche graf en nog verschillende andere, en
keerde dan weer naar den molen terug. Daa
werkte de anders zoo feestelijk stemmende
Zondagsrust bedrukkend.
Wordt vervolgd.)
