Dagblad voor Schiedam, en Omstreken.
TWEEDE BLAD.
35ste Jaargang.
Zaterdag 22 Juni 1912.
No. 10352.
Staten-Generaai.
Een Gelegenheidskoopje.*
Gemengd Nieuws.
ABONNEMENTSPRIJS:
Dit blad verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen, en
kost voor Schiedam per 3 maanden f 1.35, per maand 45 cent en per
week 10 cent. Franco per post door geheel Nederland f2.per kwartaal.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: Boter-
straat 50 en bij alle Boekhandelaren, Postdirecteuren en Brievengaarders.
Bureau: BOTERSTRAAT 50.
PRIJS DER ADVERTENTIëN:
Familieberichten 20 cent per regel.
Handelsadvertentiën van 16 regels f 0.92elke regel daarboven 15 cent
Driemaal plaatsen wordt tweemaal berekend,
Ingezonden mededeelingen 35 cent per regel.
Voor herhaaldelijk adverteeren worden uiterst bil-
lijke overeenkomsten aangegaan.
Telefoonnummer 85.
Postbus no. 39.
TWEEDE KAMER.
Zitting van Vrijdag 21 Juni.
Aan de orde is art. 3, lid a, Eadenwet
met het daarop betrekking hebbende amende
ment—Duys tot opneming van de losse arbei
ders.
De M i n i s t e r van Landbouw, Nijver
heid en Handel, de heer T alma, acht die
opneming practisch niet uitvoerbaar. Hij verwijst
naar de bevoegdheid van den Raad van Arbeid
om in zijn district bepaalde groepen van losse
arbeiders op te nemen. De minister komt tot
verschillende buitenlandsche regelingen. Art. 16b
is juist in de Ziektewet, opdat de Raad van
Arbeid voor groepen losse arbeiders, die hij op
neemt, ook bepaalde regelen stellen kan.
De heer Duys beklaagt zich in zijn repliek
over het korte antwoord van den minister. Na
een korte discussie met den voorzitter over het
al of niet wehschelijke van het terugkomen op
wat in de Commissie van Voorbereiding is be
handeld, zegt spr. dat de minister zich niet
achter moeilijkheden mag verschuilen. Hij wijst
61 a n°,S eeus °P' ^at losse arbeiders in de
oudei doms verzekering wèl opgenomen zijn, voor
welken tak van verzekering de Raden ook or
ganen zullen zijn. Wat art. 16b van de Ziekte
wet betrelt, men weet nog niet wat de minister
daarmede wil.
De heer Pat ij n komt op tegen de opvatting
van den voorzitter met betrekking tot hetgeen
m de Commissie van Voorbereiding is verhan
deld.
JP®heer De Visser gaat wat de losse
arbeiders, betreft met den minister mee. De
kans is zelfs niet uitgesloten, dat allen dank zij
de aan de Raden toegekende bevoegdheid wor
den opgenomen. In Duitschland heeft men de
losse arbeiders aan een regeling onderworpen,
die op armenzorg lijkt.
De heer Nolens noemt de thans met de
Commissie van Voorbereiding opgedane ervaring
in verschillende opzichten niet erg bemoedigend.
De heer De Savornin L o h m a n zal
tegen het amendement stemmen. Hij kan de
zaak niet beschouwen in verband met toekom
stige wetten, waarvan niemand kan zeggen, dat
zy worden aangenomen. Spr. zegt, dat het niet
mogelijk zal zijn de eindstemming over
öe Eadenwet eerst na afhandeling der
Aiektewet te houden, aangezien de ziektever
zekermg zeer zeker niet onmiddellijk na de
Radenwet behandeld zal worden.
De heer Duys zegt nu, dat hij zijn amen
dement zal intrekken, als door den minister het
denkbeeld van den heer Lohman wordt overge
nomen, om het kiesrecht voor de Raden van
Arbeid te verleenen aan allen, die thans verzTe-
kerd worden en die in de toekomst verzekerd
zullen zijn.
De Minister antwoordt in zijn dupliek, dat
hij deze redactie van art. 11, door den heer
hohman aanbevolen, in overweging zal nemen.
Spr. verdedigt zich dan nog tegen eenige tot
hem gerichte verwijten.
Aan de orde komt nu lid b van het genoemde
art. 3 (Uitsluiting van hen, wier dagloon meer
bedraagt dan een zekere som.)
Rene Miquet w.as met hart. en ziel kunstkenner,
een van de weinig geziene en onrechtvaardig
behandelde genre-schilders. In theorie beweerde
mj zijn leven aan de schoonheid le wijden, tót
schoone alleen om der wille van tót schooine le
..©oefenen, zich over de meening van anderen
vioohjk te maken en van niemand afhankelijk
te zijn. In de wexkei'yikbeid was hij dat laatste
in hooge matei van zijn vrouw. Dat was een
ordelievende huisvrouw. Zij' was er steeds op
U.l\ ket huishouden zoo billijk mogelijk in tie
en en zij verstond de kunst, de wensctón
vaa 1J ^ntastisch© verlangens van lia,ar mian
met zooveel kracht tegen te gaan, dat de beo*
femng van het schoone voor den ongelukkigen
man zich bepalen moest tot eenige eenvoudige
aanknopen, waardoor hij zijn hartstocht voor ar
tistieke voorwerpen maar op zeer bescheiden wijze
kon botvieren.
Wanneer René naar zijn zin had kunnen leven
dan zou hij zich met Chinetesch en Japanscjh
porcek-in en met voorwerpen in byzanlijnschen
stij! en dingen uit den Merovingsctón Hgd omringd
hebben. Maar zgn vrouw weigerde op even vrien
delijke als energieke wijize, van haar huis een
fo mmelmuseum te makten»
De heer Duys verdedigt een amendement
om de grenzen, waartusschen die som zich be
wegen mag niet op f2.50 en fö, doch op f3.50
en f7 te bepalen.
Na een korte discussie tusschen spreker, den
minister en den voorzitter, in verband met de
wenschelijkheid om het amendement bij art 3
van de Ziektewet in te dienen, wordt de be
handeling van lid b aangehouden.
De heer Duys verdedigt dan een amende
ment op het volgende lid, met de bedoeling
Nederlandsche handelsreizigers van in het bui
tenland gevestigde ondernemingen, die hier te
lande geen filiaal hebben, in de verzekering op
te: nemen. Indien de minister beieid is, den
Raad van Arbeid bevoegdheid te verleenen om
deze reizigers eventueel ook op te nemen, dan
zou spr. zijn amendement intrekken.
De heer Van Kar nebeek komt op tegen
afspraken tusschen den minister en een Kamer
lid, om bij artikelen van de Ziektewet weer
amendementen te mogen indienen.
De minister verklaart zich alleen bereid
de handelsreizigers op te nemen onder de ge-
priviligeerde personen bij de vrijwillige verze
kering, die, wanneer zij zich aanmelden, aange
nomen moeten worden.
De heer Duys trekt zijn amendement in,
nu er althans iets is bereikt.
Het debat over art. 3 wordt Verdaagd tot
Dinsdag 11 uur.
Regeling van werkzaamheden
Na een vinnige discussie tusschen den voor
zitter, den heer Duys e.a. wordt met 42 tegen
31 stemmen, rechts tegen links, aangenomen
liet voorstel van eerstgenoemde om Dinsdag
avond met de behandeling van de Radenwet
door te gaan.
Na een korte discussie over een conclusie van
de commissie voor de verzoekschriften wordt
het w e t s o n t w e r p in zake de militaire
rechtspleging z. h. s. aangenomen.
Aan de orde zijn nu verschillende wetsont
werpen. Bij het wetsontwerp tot verhooging en
wijziging van Hoofdstuk V van de Staatsbe
groting voor 1912 vragen de heeren Rink en
m ld t uitbreiding van de 3 jarige H. B. S. te
Sappenneer, de heer Limburg voor die te
Heeren veen.
De heer Ter Laan constateert, dat de heer
Rink tijdens zijn ministerschap bekeerd is tot
voorstander eener 5-jarige H. B. S. te Sappe-
meer.
De heer S m e e.n g e wijst op het toenemend
aantal leerlingen cp de H. B. S. te Meppel.
De minister van binnenlandsche
zaken, de heer Heemskerk, zegt onder
groote vrolijkheid, dat aan de H. B. S. in dis
tricten van leden, die niet spraken, niets minder
aandacht zal worden gewijd dan aan die in
districten van hen, die wel spraken. In het
algemeen moeten de gemeenten medewerken,
wil het rijk steunen. Er is ernstige sprake van,
om Hoogezand en Sappemeer te verenigen,
waarop ter wille van de financieele kwestie door
den heer Rink was aangedrongen.
Het ontwerp wordt goedgekeurd.
Bij nummer 1 betoogt de heer Ter Laan
dat de Regeering subsidie had moeten uittrek
ken voor gemeenten, die hun eigen schoolbouw
niet kunnen bekostigen en welke ingevolge
art 53 der wet tot regeling van het L. O. voor
tijdelijk subsidie dus in aanmerking komen.
Met name wijst spr. op Emmen.
Spr. dient ten slotte een
Zij verdeelde haar maanaelijksche ink om-hein
heel precies: huur, levensonderhoud, kleeding.
verwarming, wasch ©n zoo 'verder. René was
vaak vertwijfeld over de klein-burger]ij'kc .opvat
tingen van zijn vrouw, maar hij1 duldde ze. Wan
neer de maandelijksche verplichtingen waren na
gekomen en er nog een deel van het geld voor
andere dingen was ter zijde gelegd, wat. hij voor
'r. geestelijke afdwaling hield, dan bleven voor
den schoonheidbehoevendgn echtgenoot hog on
geveer f25 over voor zijn inkoppen. Hij .moest
zich dus met voorwerpen van hlese Lei den prijs
tevreden stellen, maar zijn hartstocht bleef uren
dwaalde kg in de magazijnen van kunstkooper
en verzadigde zich daar aan den aanblik van
vele dipgen, die zijn kunstenaarsoog verrukten.
Dolgraag wilde hij ze koop en, maar zijn hart
bloedde er bij.
Op een dag vond hg' bij Salomon een klein
vaasje uit Chineesch porselein, dat prachtig be
schilderd was en wel' in staat was, heit hart
van den grootstein philister in verrukking te bren-
igien. Het ding was uit de zevende eeuw ©n door
Tchilumo beschilderd.
Wat kost dat ding?" vhoeg Miquet op1 pnVer-
;en toon. 1
„Driehonderd gulden", antwoordde Sate man.
De schilder zuchtte zwaar en verliet met een
Motie'
in, waarbij de Kamer zich uitspreekt, dat on
verwijld in het gebrek aan schoollokalen moet
worden voorzien.
Deze quaestie is reeds herhaaldelijk bespro
ken. De Regeering is in deze in de ergerlijkste
mate achterstallig. Heeft de Minister de motie
niet noodig, zegt hij toé er voor te zullen zor
gen, dan trekt spr. zijn motie in.
Na eenig debat stelt de Voorzitter voor,
de motie te doen drukken en op een nader te
bepalen dag te behandelen.
De heer'Ter Laan kan hierin niet berus
ten onverwijlde scholenbouw is noodig.
Minister Heemskerk: Blijkt na onderzoek
dat er geld gegeven moet worden, dan zal de
Regeering een suppletoire begrooting indienen.
Een beginsel is niet bij zulk een suppletoire
begrooting betrokken en zulk een w.o. kan nog
dit jaar ingediend worden en nog in dit jaar
wet worden.
De minister hoopt binnenkort een onderhoud
met B. en W. van Emmen te hebben over den
schoolbouw aldaar en de. zaak dan bedaard te
bespreken.
Met grooten nadruk wijst de Minister de
motie af.
De heer Ter Laan bepleit nog eens zijn
motie, waarover de Kamer thans beslissen kan.
De Voorzitter wil de stemming tot a.s.
Dinsdag uitstellen.
De heer Du ijs: Neen, ik vraag nu stem
ming.
De Voorzitter heropent de beraadsla
gingen, omdat de heer Roessingh het woord
vraagt.
De heer Roessingh wil de stemming tot
Dinsdag aanhouden en stelt dit voor.
De heer Troelstra staat verstomd over de
houding yan den heer Roessingh (Ééns tem:
Paf!), die jarenlang juist voor deze zaak pleitte
en nu nog eens over de zaak moet nadenken.
De lieer Roessingh trekt zijn voorstel in.
(R u moer en g e 1 a c h)
De motie-Ter Laan komt in stemming.
(De afwezigheid van vele leden van Rechts,
waaronder zich enkelelen blijkbaar met opzet
hebben verwijderd, geeft tot groote vroolijkheid
aanleiding.)
Vóór de motie worden 24 stemmen uitgebracht
(allen van Links), er tegen 26 (allen van Rechts
plus de vrij-liberalen).
De V o o x z i 11 e r De motie is dus niet
aangenomen. (G e j o e 1) Ik vergist mij, uit deze
stemming is gebleken, dat de vergadering on
voltallig is.
De vergadering wordt dus gesloten
Dinsdagochtend voortzetting Radenwet.
Drie kinderen vermoord. Een misdaad
van zoo afschuwelijk karakter als gelukkig zelden
voorkomt, heeft gisternamiddag te Amsterdam
plaats gehad Een bewoner van de Van Hogen-
dorpstraat, de kleermaker van B., sneed zijn drie
jonge kinderen met een mes de keel af en tracht
te daarna zichzelf door verdrinking van het leven
te berooven.
Het was omstreeks drie uur, toen een tuinder,
dicht bij Sloterdijk, een man in de Haarlemmer-
trekvaart zag springen. Onnóiddellijk snelde hij toe,
bloedend hart den winkel. En toch was het ding
heel goedkoop,bijna cadeau. Hij; nam zich vöojr
er niet meer aan te denken, maar de gedachte
aan de vaas verliet hem den geheelen dag niet.
Zelfs 's nachts droomde' hij van ChirreesHhe va
zen En in zijn droom zag hij, hoe. Carnegie
dec ouden Salomon de handen vol goud stopte,
zich van de vaas meester maak to en die mot
een verheugd gezicht meenam.
Ja, dat was een nare droom. Alle kennissen
van hem, die: ook' verzamelden, wezen Wem met
de vingers aan en maakten zich vrool'ijk over
hem, dat hij ©en dergelijke gelegenheid voorbij
had laten gaan. Hij zag zelfs den dooien Tchi- j
lumo, die helm met zijn leelijk, geel gezicht aan- J
grijnsde. Zijn ergenis weird zóó groot, cat hij
letterlijk begon te huilen; zijn vrouw wei cl er
wakker van, gaf hem wat Hoffman's druppels
en ten slotte sliep hij' in.
Maar den volgenden morgen hield, hij het niét
uit. Hij moest dei Chineesch© vaas bezitten, koste
wat het wilde. Hij zocht al ziju spaarduiten bij
elkaar het vyaren f50, verkocht aan een kunst
handelaar ©en aardig beeldje, dat voor den salon
bestemd was en vijfmaal meer waard was aan
hij er nu voor maaktei, voor f 100, en leende van
zijn vrienden de pest van het nooctige geld, met
de belofte van spoedig teruggeven.
en het gelukte hem, door raiddel van een vaartuig,
den drenkeling te redden, 't Was, zooals later
bleek, de kleermaker van B. In het schuitje kwam
hij spoedig bij en vertelde aan den warmoezenier,
dat hij de poging tot zelfmoord uit wanhoop had
gedaan zijn huiselijk leven was zeer ongelukkig,
en daarom had hij zoo pas zijn drie kinderen,
twee meisjes van zes en drie jaar en'een jongetje
van anderhalf jaar, vermoord. Ofschoon het verhaal
haast ongeloofelijk klonk, achtte de tuinder het
toch raadzaam den drenkeling in handen van de
politie te stellen. Hij bracht hem dus naar het
politiebureau te Sloterdijk, van waar van B on
der geleide van een veldwachter, naar iiet politie
bureau in de Spaarndarnmerstraat werd vervoerd.
Ook daar hield van B. vol, dat hij een drievou-
digen kindermoord had gepleegd, waarom de
afdeelingschef onmiddellijk den commissaris van
politie in de 6e sectie den heer Fundter de Beau-
chène, Waarschuwde, die op zijn beurt de justitie
van de vermoedelijke misdaad in kennis stelde.
Dadelijk daarop stelden politie en justitie een
onderzoek in loco in. Het bleek, dat de woning
gesloten was.
De vrouw van Van B. was om twaaf uur uit
gegaan en zou eerst om halftwee teruggekomen
zijn, en in dien tijd had Van B. de vreeselijke
misdaad gepleegd, om daarna de woning achter
zich te sluiten en weg te hullen. Want inderdaad
bleek, dat hij bedreven had wat hij vertelde. Toen
politie en justitie binnengedrongen waren, troffen
zij daar een schouwspel aan zóó ontzettend, als
zelfs een rechterlijk ambtenaar in een lange loop-
Daan zelden te aanschouwen krijgt. In het keu
kentje lagen de lijkjes van de twee meisjes. Het
oudste had blijkbaar nog getracht aan het mes te
ontkomen en was onder de tafel gekropen, waar
het den laatsten adem had uitgeblazen. Haar zus
je lag midden op den vloer, beiden met diep-
afgesneden hals. En zoo mogelijk nog droeviger
was het tooneel, dat den ambtenaren inde werk
plaats van den kleermaker wachtte. In zijn bloe
dig bedje lag daar het kleine jongske dood.
Gelijk reeds gezegd, geeft van B. ais reden van
zijn onnatuurlijke misdaad op, huiselijke omstan-
heden. Hij is voor de tweede maal getrouwd, en
dat huwelijk, waaruit de drie vermoorde kinderen
gesproten zijn, was niet gelukkig. Om zich op
zijn vrouw te wreken en zelf uit de ellende te zijn,
zou hij toen besloten hebben zijn kinderen het
leven te benemen en daarna zichzelf te verdoen. De
misdaad werd volvoerd met een groot mes, dat
hij kort geleden gekocht had.
Men begrijpt, welk een sensatie het hartver
scheurende drama in de volksbuurt buiten de
Muiderpoort geeft. Den geheelen middag en
avond stond een dichte menigte voor het huis, en
meermalen klonken hartstochtelijke bedreigingen
aan het adres van den moordenaar.
Bij zijn verhoor, gisteravond, maakte de dader,
een ongeveer 50-jarig man, groot van gestalte,
een normalen indruk. Toen hij vertelde van zijne
huiselijke oneenigheden trachtte hij de schuld
Miet zijn driehonderd gulden begaf hij: zich
naar Salomon en h©t gelukte hem, het zoozeer
begeerde voorwerp- voor dien prijs machtig te
worden. Trillend van 'vreugde nam hij- het ding
in ontvangst en bracht het heel voorzichtig na,ar
buis. Zijn vrouw scheen weinig behagen te schep
per. in hief kunstwerk van Tchilumo ©n René
beproefde vergeefs haar enthousiasme te wekken
„Hoeveel heb je daarvoor betaald?" vroeg de-
vers tandige .vrouw met gtefronst voorhoofd.
De schilder stamelde wat en zocht naar woor
den. Nu was hief moeilijk o ogenblik gekomen.
De werkelijke som kon hij' onmogelijk noemen.
Dat zou een uitbarsting ten gevolge hebben ge
had en echtelijk© scènes vreesde hij hef meest
van alles op deize wereld.
„Vijfentwintig gulden", zeide hij, zoo onbevan
gen als hem mogelijk was;.
„Vijfentwintig guldein voor aoo'n klungel. Hei
is ongelooflijk. Je ruineert .ons nog met je dollt-
inkoopen." 1
Haar man antwoordde niet. Hij begreep, dat
het geen kwaad kon baar een beetje gelijk te
govern.
„Je hebt gelijk ik ben het geheel mat jé eens,
het is wat duur. Wanneer je wilt, kau ik die vaas
inruilen tegen een Indische dolk. Wat dunk je
daarvan?" ,'j
