Dagblad voor Schiedam en Omstreken. f f en rr fis RIENZI. Neêrlands Herstel. Gratis Ongevallenverzekering 36ste Jaar^aB^. Donderdag 28 Augustus 1913 No. 10/11. oyereeifcomstig op de polis vertelde voorwaarden. Officieele berichten. Kennisgeving. Kennisgeving. FEUILLETON. Kennisgeving. Afsluiting Korte Singelstraat. 1813-1913. BureauBoterstraat 50. Telef. 85. Postbus 39. Abonnementen per 3 maanden ƒ1.50, per week 12 cent, per maand 50 ct., franco p. post ƒ2.p. kwartaal. Afzonderlijke nummers 2 cent. Advertentiën: Familieberichten 20 ct. per regelHandelsadvertentiën 16 regels 92 ct.elke regel daarboven 15 ct. 3 maal plaatsen wordt 2 maal berekend. Ingezonden mededeelingen 35 ct. p. regel. Speciale conditiën voor herhaaldelijk adverteeren. by verlies van *>ii pftflfl b« levenslange 1 11 E ver^es yan geheele I I 111 een hand, invaliditeitI U U voet of oogI U U I I U U een duim De verzekering wordt gewaarborgd door de llollandsche Algemeene Verzekeringsbank, gevestigd te Schiedam. I U U wijsvinger; I (J bij verlies van eiken ande ren vinger. Burgemeester en Wethouders van Schiedam brengen ter openbare kennis, dat ter gelegen heid van het eeuwfeest van Nederland's onafhan kelijkheid de bureaux ten Raadhuize en het kantoor van den Gemeente-Ontvanger gesloten zullen zijn 29 Augustus a s. na 12 uur des middags en op 30 Augustus a.s. den geheelen dag het bureau van den Burgerlijken Stand slechts geopend zal zijn op 29 Augustus a.s. tot 12 uur s middags en op 30 Augustus a.s. tot 9 uur v.m.; de Koopmansbeurs en de Zwemschool op 29 en 30 Augustus en de Arbeidsbeurs op 30 Augustus a-s. gesloten zullen zijn de sluizen en bruggen op 29 Augustus a.s. van 10 uur vrn t0t 5 uur n.m. gesloten zullen zijn de sluizen en bruggen en het havenkantoor op 30 Augustus a.s. na 12 uur 's middags gesloten sullen zijn de pont over de Buitenhaven op 29 Augustus a.s. van 10 uur v.m. tot 5 uur n.m. en op 30 Augus ts a.s. den geheelen dag stil gelegd zal worden de voetbrug over de Nieuwe Haven tijdens den Wedstrijd op 29 Augustus en de optocht op 30 Augustus a.s. voor het verkeer daarover zal ge sloten zijn. Schiedam, 23 Augustus 1913. Burgemeester en Wethouders voornoemd M. L. HONNERLAGE GRETE. 2)e Secretaris v. LUIK, L.S. Burgemeester en Wethouders van Schiedam brengen ter kennis van de ingezetenen, dat het Kohier No. 1, 2 en 3 der plaatselijke directe be lasting naar het inkomen dienst 191311914 door den gemeenteraad vastgesteld in zijn vergadering van den 12den Augustus 1913 en den 25sten daaraanvolgende door heeren gedeputeerde staten dezer provincie goedgekeurd, aan den ontvanger der gemeente ter invordering is uitgereikt en in afschrift gedurende vijf maanden, te rekenen van beden, op de secretarie der gemeente voor een 'eder ter lezing is nedergelegd. Wordende voorts een ieder aangemaand zijnen aanslag op de bepaalde termijnen te voldoen, op straffe van vervolging volgens de wet. En is hiervan afkondiging geschied, waar het behoort, den 28 Augustus 1913. Burgemeester en Wethouders voornoemd i M. L. HONNERLAGE GRETE. De Secretaris v. LUIK, L.S. Inrichtingen welke gevaar, schade ol N hinder kunnen veroorzaken. Burgemeester en Wethouders van Schiedam, Bezien het verzoek van H. ï1 Miinstermann °na vergunning tot het oprichten van een Mag nesia-, asbest- en kurksteenlabriek, gedreven door 2 electromotoren van totaal 6 P.K., aan de Anna Zusterstraat 79, kadaster Sectie A. bos. B3, 1307 en 131. Belet op de bepalingen der Hinderwet, Boen te weten dat voormeld verzoek met de bijlagen op de Secretarie der gemeente is ter visie gelegd dat op Donderdag, den 11 Septbr. a.s., des na- »Wien," zeide de Savelli, daar het kind op- 110) .»w hield. »Mijn neef Adriano. Hü moest zich schamen aan te denken, eene vrouw tot zijne gade te dien nemen, wier geboorte haar nauwelijks seschikt maakt voor eens Colonna's var ^niour." J?Ba spelen, mijn kindga spelen," zeide de Sjze Stefano, den knaap ter zijde duwende. s. «Benoeg van dit gesnap," riep Orsino, op woe- i jei1 toon. „Zeg mij, oude heere 1 juist toen ik mnentrad, zag ik eenen ouden vriend een v r. vroegere huurlingen het paleis verlaten. ik de oorzaak van zijn bezoek weten?" j;i) het was een bode van Fra Moreale. Ik Jvjreef den ridder en bestrafte hem over de nlj2e> waarop hij ons bij onzen terugkomst van V^heto verliet, en gaf hem een wenk, dat een Jthonderd lansknechten, op dit oogenblik, duur °uhen 'betaald worden." Savelli, «en wat was zijn ant- middags ten 2 ure, ten raadhuize gelegenheid zal worden gegeven om bezwaren tegen het toe staan van dat verzoek in te brengen en die mondeling of schriftelijk toe te lichten dat gedurende drie dagen voor het tijdstip hier boven genoemd, op de secretarie der gemeente, van de schrifturen, die ter zake mochten zijn ingekomen, kennis kan worden genomenen dat volgens de bestaande jurisprudentie niet tot beroep op eene beslissing ingevolge de Hin derwet gerechtigd zijn zij, die niet overeenkom stig art. 7 dier Wet voor het Gemeentebestuur of een of meer zijner leden zijn verschenen, ten einde hun bezwaren mondeling toë te lichten. En is hiervan afkondiging geschied, waar het behoort, den 28sten Augustus 1913. Burgemeester en Wethouders voornoemd, M. L. HONNERLAGE GRETE, De Secretaris, v. LUIK, L.S. Burgemeester en Wethouders van Schiedam, brengen ter algemeene kennis, dat van Vrijdag 29 Augustus tot en met Woensdvg 3 September a s. de KORTE SINGELSTRAAT voor het verkeer met rij- en voertuigen zal zjjn afgesloten. Schiedam, den 28sten Augustus 1913. Burgemeester en Wethouders voornoemd M. L. HONNERLAGE GRETE. De Secretaris, v. LUIK, L. S. In breede plooien wappert de vaderlandsche driekleur van torentrans en molenkap, van de masten der schepen en uit de huizen der inge zetenen. Alom verheffen zich in onze stad de eerepoorten en overwelven de groenslingers de straten en pleinen. Schiedam heeft zich als een bruid getooid om het eeuwfeest van Neêrlands herstel te vieren. Honderd jaar genoot toch het volk dezer lage landen van de herwonnen vrij heid. Honderd jaar is 't geleden, dat Neèrland werd hersteld, dat wij weer ons eigen volksbe staan verkregen »van vreemde smetten vrij". Heel een eeuw ging voorbij sinds het bekende driemanschap het bewind des lands in den naam van den Prins van Oranje aanvaardde, tot dat de Prins zelf de teugels van het bewind in handen nam en met de herwonnen vrijheid tevens het herwonnen stamhuis werd gehuldigd, dat nu de leiding van 's lands zaken overnam. Twintig jaar van lijden en verdrukking gingen daarmee als een droom voorbij, Men gevoelde den druk niet meermen dacht niet meer aan de geleden smart, omdat het jeugdig wicht, de herwonnen vrijheid, daar in al de bekoorlijkheid van den eersten prillen leeftijd voor aller oog stond- Wat was er toch in die twintig lange jaren niet ^»Ha zeide "Oord »B| listig en ontwijkend. Hij is kwistig met plichtplegingen en heilwenschen, maar zegt, dat hij onder leeneed van den Hongaarschen koning staat, wiens zaak voor Rienzi's gerechtshof aanhangig is; dat hy zijne tegenwoordige ba nier niet verlaten kan dan hij vreest, dat Rome zoo gelijkelijk tusschen de patriciërs en het volk verdeeld is, dat da partij, die altijd boven wilde dryven, een podesta moest inroepen, en die rang alleen, geeft de Provencaler te kennen, zou hem passen." „Montreal onze podesta 1" riep de Orsini. „En waarom niet?" zeide savelli, „een hoog geboren podesta is even goed, als een laagge boren tribuun. Maar ik vertrouw, dat wij het buiten beiden kunnen stellen. Colonna! heeft deze bode van Fra Moreale de stad ver laten „Ik veronderstel het." „Neen," zeide Orsini, „ik ontmoette hem aan de poort en kende hem van oudshet is Ru- dolf den Saxer, een huurling der Colonna's die in den goeden, ouden tijd menige vrouw, onder die mijner aanhangelingen, weduwe heeft ge maakt. Hij is een weinig verkleed, echter her kende ik hem en sprak hem aanwant ik hield hem voor iemand, die nog mijn vriend kon worden en verzocht hem, mij in mijn paleis te verbeiden. „Gij deedt- wel," zeide de Savelli, peinzende, en zijne oogen ontmoetten die van Orsini. Luttel tijds later eindigde eene vergadering, in welke veel gezegd er. niets besloten was maar in Neêrlands gouwen omgegaan 1 Vernietigd was ons eigen volksbestaan, vernederd onze eigen fiere, kloeke taal. Fransche zeden en Fransche manie ren hadden ons eigenaardig, zelfstandig volks karakter geweld aangedaan. Het Fransch was de officieele taal geworden, die zich al meer en meer ook met tal van uitdrukkingen en begrippen in de gewone volkssprake indrong. De verschrik kingen der Fransche revolutie, zich openbarend ook in de geweldige oorlogen die heel Europa in vuur en vlam zett'en, leefden wij in al hare af grijselijkheid mee. De bloem onzer jongelingschap! de kern van het oplevend, toekomstig geslacht, moest de legers van den geweldigen Corsicaan volgen. Op de slagvelden, waarin het vereenigd Europa streed tegen den Franschen onderdrukker, lieten talloozen der onzen het leven en in de ijs velden van het onmetelijke Tsarenrijk sneefde zoo menig Hollandsch jongeling, wiens terugkomst door vader en moeder, zuster of bruid met smart werd verbeid. Onze handel was vernietigd. De schepen, rijk belaan met de producten uit Hollands Oost en West, vielen niet meer binnen, omdat zij de prooi zouden geworden zijn van Napoleon's erf vijand, het belagend Britannië, dat de zeeën be. heerschte en al wat de Fransche belangen dienen moest, wegkaapte. Wat baatte 't dan of de goede Lodewijk, Hollands opgedrongen koning, den handel met den beloerenden overbuur oogluikend toelietHet continentaalstelsel vermoordde niet alleen Hollands vrijheid, maar ook Hollands wel vaart. De heele natie voelde den trap van bet woedende strijdros van den Franschen stads- en land bed winger. Ten slotte verdween zelfs de schijn van zelfstandigheid, die de gekroonde revolutie held ons had willen geven, toen ons land formeel bij Frankrijk werd ingelijfd. Zoo droeg dit fiere heldenvolk de zware slaven ketens, terwijl 't smachtende blikken om zich wierp naar de omringende landen. Angstig werd het oor te luisteren gelegd of niet een zucht van vrijheid werd vernomen uit de groote Europeesche centra, van de groote slagvelden, waar het ont zaglijk wereldpleit werd beslecht. Ten slotte scheen een glimp van hoop den moed in aller hart te doen herleven. Het krijgsgeluk begunstigde niet meer on verdeeld den geweldisen veroveraar. In de onmete lijke Duitsche gouwen, maar nog meer in de verschrikkelijke Russische ijsvelden bleek zijn gloriezon te tanen. En bij zijn droevigen tocht over de Berensina, maar meer nog na zijn wilde vlucht uit Moscou, herademde het verdrukte, ver trapte Europa. Steeds meer naderden de legerscharen der ver bondenen de oud-vaderlandsche grenzen en toen de stoere kozakken zich in stad en dorp hadden vertoond, week de algemeene vrees voor den ver nieuwden moed, werden de vaderlandsche drie kleur met de oude prinsenvlag weer ontplooid en klonk uit aller borst weer het fiere, heilspellende Oranje boven I 't Jubelde in machtige accoorden door stad en land't galmde als van de toren transen 't weerklonk in het blijde beieren der klokken't dreunde in de Vuursalvo's die alom Luca di Savelli veizocht bij het uitgaan de Francipani's en de andere baronnen, zich naar het paleis van den Orsini te begeven. „De oude Colonna," zeide hij, „is nagenoeg kindseh zonder hem zullen wij spoedig tot een besluit komen, en wij kunnen ons van zijne stem en die van zijnen zoon verzekeren." En dit was eene ware profetie want een half uur raadplegens met Rudolf van Saxen was genoegzaam om de gedachte tot rijpheid te brengen. VIJFDE HOOFDSTUK. De nacht en z\jne gebeurtenissen. Rome was, bij de volgende avondschemering, uitgenoodigd tot het begin van het prachtigst schouwspel, door de keizerlijke stad sedert den tijd van de Caesars gezien. Het volk der Tiberstad had zich een zonderling voorrecht aangematigd zijne burgers ridders te maken, en twintig jaren te voren waren een Colonna en een Orsini met die volkseer begunstigd. Rienzi, die deze plech tigheid tot het voorspel eener meer belangrijke bestemde, had van de Romeinen eene derge lijke onderscheiding geëischt. Van het Capito- lium naar den Lateraan zag men in langen optocht alles, wat Rome ed'els, schoons en dap pers bezat, voorttrekken. Aan het hoofd van den drom reden tallooze ruiters, uit al de naburige Italiaansche Staten opgekomen, en, zooals de gelegenheid het eischte, het gelukkig herstel van Neêrlands onafhankelijk heid verkonden. Wat stormachtig gejuich ging daarop aan het breede zeestrand, van die hooge duinen, uit die dicht bezette pinken, toen daar Willem Frederik, prins van Oranje, uit de roeiboot stappend, met den traditioneelen Scheveningschen wagen het Strand opreed 1 Wat heerlijk kleurenspel van het fiere rood-wit-blauw met het blijde oranje van den ouden toren, uit die lage huisjes, van al die scheepjes op het Hollandsche strand Wat zege tocht naar het vorstelijk 's Gravenhage langs dien heerlijken weg in Huygens tijd in het dichte woud gebaand Daar was dan de souvereine vorst, de zesde Willem, die de historische lijn van Hol lands stadhouders ging voortzetten onder een nieuwen titel, met nieuwe verhoogde waardigheid. Nu was alle smart gestildnu was alle lijden vergeten. Neerland herwon zijn onafhankelijkheid onder een soHvereinen vorst uit het aloude stam huis, die de traditie der vaderen zou voortzetten, Neerland weer zijn roemvolle plaats in de rij der vrije volken zou hergeven. Met innigen dank aan het roemruchtig voorge slacht herdenken wij die merkwaardige dagen. Zeker, wij danken allereerst den Albeschikker van 's menschen lot, Die Neèrland in de bange uren van het lijden en de verdrukking zoo nabij was, en 't na de beproevingen des lijdens de verheuge nissen der vrijheid weer deed genieten. Maar wij danken ook het krachtig voorgeslacht, dat dit lijden met onuitputtelijk geduld te dragen en met onbezweken moed in de zege te verkeeren wist- Hulde en dank brengen wij vooral aan bet fiere driemanschap, Van Hogendorp, Van Limburg Sti- rum en Van der Duin van Maasdam, dat juist in deze kritieke dagen zoo krachtig optrad, de lau- wen wist te bezielen en de wankelmoedigen te schragen om het groote werk der bevrijding met succes te volbrengen. Daarom, op dezen eenigen gedenkdag, oud- Holland schiet uit en jubelt, heft uwe blijde zangen aan, doet tijdgenoot en nakomeling ver baasd staan van uw echt nationaal, vaderlandsch gevoelen I Neen, alleen de vaderlandloozen, en die slechts kennen het cosmopolitisme, dat elk natio naal zelfbewustzijn uitsluit, kunnen in deze zoo gedenkwaardige dagen gevoelloos blijven. Wij die ons oprechte vaderlanders, trouwe aanhangers van ons nationaal vorstenhuis weten, jubelen in deze blijden dagen bij de nu reeds sedert heel een eeuw herwonnen vrijheid. Wij zien in deze heer lijke dagen den nauwen band die Vaderland en Vorstenhuis omstrengelt, nog versterkt. Nederland en Oranje een tot in lengte van dagen. Het her stelde Nederland, dat weer leeft en streeft, weer groeit en bloeit onder het aloude stamhuis van Oranje, welks lotgevallen sedert eeuwen met die van het Nederlandsche volk waren saamgeweven. Oranje en Nederland, die band Blijve door Gods hand gestand 1 Trots allen gelijkmakend cosmopolitisme en néerhalend socialisme jubelen wij op dezen eeni gen, gedenkwaardigen dag uit volle borst, uit 't diepst onzer dankbare harten Oranje boven prachtig uitgedost. Trompetters en allerlei mu zikanten volgdende speeltuigen der eersten waren geheel uit zilver vervaardigd. Daarop gingen jongelingen, die het van goud schitte rend harnas des ridderlijken oorlogskleppers droegen, de schreden der deftigste Romeinsche vrouwen voor, wie liefde voor vertooning en misschien ook bewondering voor zegevierende vermaardheid (welke bij hare kunne menige beleediging uitwischt), de vernederde grootheid harer echtgenooten deed vergeten. Onder haar zag men Nina en Irene alle de overigen over treffen en verdonkeren. Eindelijk verscheen de Tribuun en de Vicarius van den Paus, omringd door al de signori der stad, gelijkelijk hunne gevoeligheid, hunne wraakzucht en hunne ver achting verbergde, en er om strijd naar streven de, het dichtst den monarch van den dag te naderen. De hooghartige, oude Colonna bleef alleen achter, op een kleinen afstand volgende, in een opzettelijk eenvoudig gewaad. Maar zijn ouderdom, zijn rang, zijne vroegere vermaard heid in het veld en den raad waren niet vol doende om zijne grijze lokken en statig voor komen eene enkele dier luide toejuichingskreten te verwerven, welke den geringsten adellijke volgde, zoodra de groote Tribuun die met een glimlach verwaardigd had. (Wordt vervolgd).

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1913 | | pagina 1