mor
Omstreken.
hrJLg. fonn ™i,ïïÏM finn finn"uv'r"~
DeVf^ouw
IN 1c)l3
Van Houten s
Gratis Ongevallenverzekering
36ste Jaargang.
Donderdag 2 October 1913.
10/40
Op den Balkan.
.„feuilleton.
RIENZI.
Qffideeie berichtei
Kennisgeving.
BattalisMi Nieuw
DRINKT ALLEEN
Bureau: Boterstraat 50. Telef. 85. Postbus 89.
Abonnementen per 3 maanden ƒ1.50, per week 12 cent, per maand
50 ct., iranco p. post ƒ2,p. kwartaal. Afzonderlijke nummers 2 cent.
Ad ver ten t in Familieberichten 20 ct. per regel; Handelsadvertentiën.
i 6 regels 92 ct.elke regel daarboven 15 ct. 3 maal plaatsen wordt 2 maal
berekend. Ingezonden mededeelingen 35 ct. p. regel. Speciale conditiën voor
herhaaldelijk adverteeren.
oyeratoistig
ie (.111 vtnelle wrwnlei 1 IUUU mSS,; 1 ZUUI |ljU I I(JU «.'.Mm
De verzekering wordt gewaarborgd door de üollandsche Algemeene Verzekeringsbank, gevestigd te Schiedam
b\j verlies
van een
wijsvinger;
verlies van
eiken ande
ren vinger.
u.
Burgemeester en Wethouders van Schiedam,
Gelet op art. 18 der wet van den 4den Decem
ber 1872 Staatsblad no. 134), tot voorziening
tegen besmettelijke ziekten
Brengen bij deze ter kennis van de ingezetenen,
dat ten huize van ded Gemeente-genees
heer, den heer Dr. D. N JANSSEN, aan de
Broersvest no. 57, driemaandelijks en wel op den
eersten Dinsdag van elk kwartaaldes namiddags
ten 1 uur, gelegenheid zal bestaan tot
kogtelooze inenting en herinënting tegen pokken
Voor eene juiste vermelding in de vaccinebe-
j^Uzen van de namen en de geboortedatums der
hinderen, is het gewenscht, dat bij de aanmelding
worden meegebracht trouwboekjes der ouders of
geboortebewijzen der kinderen.
Schiedam, den 2e October 1913.
Burgemeester en Wethouders voornoemd
M. L. HONNERLAGE GRETE,
De Secretaris,
V. SICKENGA.
Albanië.
'Een aantal Albaneescho notabelen hebben het
Volgende manifest aan de beschaafde natiën ge
publiceerd
Bet Albaneesch© Volk, dat sedert eeuwen zijn
'-'.oei voor zijn vrijheid heeft vergoten en den
Aveg heeft gebaand voor het succes1 ;an de Bal
Jvtnstaten, heeft nog- steeds geen gerechtigheid
hunnen vinden.
Bi Zuidelijk Albanië versmachten honderden
Vaa onze broeders in Griefcs'ch'Q gevangenissen.
elfs de nationale haardracht is der overheid
V!en aanleiding tot vervolging'. Da derwisjen war-
ch'b lamgeslagen of gedood. Te Eoritsa en Del-
Vlno, plaatsen, die Albanië zijn beloofd, heers'cbt.
'u -lagen anarchie.
Bi Noordelijk Albanië zetten dei Serviërs hun
^'urk van verwoesting voort. De vermoording Van
j( e families is! aan de orde van den dag.
©zer dagen zijn Alba.neesche herders opgehangen,
illr' lijken werden verminkt.
'E Serviërs verbranden de kinderen levend.
(j,B© onrnens'chelijlke daden, bedreven door hen,
lG ons volk' willen uitroeien, hebben' de Albanee-
tot vertwijfeling gebracht.
Baar zij niets meör te verliezen hebben en hun
Sednld js uitgeput, hebben onze broeders hun
c'vlucht genomen tot bet ©enige mididel; dat hun
bBe: hun leven zoo duur mogelijk te verkoopen
de eer van hun gezin te redden.
De ellende, die men hen heeft laten lijden, heeft
©n geowongen, verlossing door den dooa op
slagveld te zoeken,
j naam der menschelijkheid doen wij een
oep op do beschaafde naties, om- invloed bij
©ro°te mogendheden te oefenen, dat njet worde
^Selafen, dat ons volk, dat trots1 leieuwen van
«8)
Schp,n\ m«ne Betreft, woorden van men-
dig 1 kunnen haar niet deeren Gij, hoogmoe-
w; Priesters, gij ziit zelf de vervloekte. 7.00
vervolging zijn nationaliteit heeft bewaard, op
aeze wijze door de Serviërs en de Grieken worde
vernietigd.
De „Neue Fieie Pres se" heeft op een vraag
aan Eissad pasja naar zijn plannen ten antwoord
'gekregen, dat de Albnnaeizen eenstemmig radicale
hervormingen verlangen. 12 districten eischen
overbrenging van den zetel der regteeiring' naar
Du.ra.zzo', de vorming van een verantwoordelijk
kabinet en dte onverwijld© benoeming van een
vorst. Zij verlangen voorts een nauwkeurige ver
antwoording van de voorloopige regeerinjg1 over
haar handelingen, en eischen dat deze vóór de
komst van den vorst geen concessies aan bui
tenlanders verleent.
Re poging tot verzoening tusscben Ismail Rem a]
bei en Essacl pasja zou dus mislukt zijn.
Naar de „Tjribuna" mededeelt heeft Essad pasja
een brief aan de Servische regeering, gericht, waar
in hij zijn leedwezen betuigt over de bloedige
gebeurtenissen aan de Servisch-Albaneesche grens.
Hij verklaart echter tevens dat hij en zijne partij
gen ooien de 0nsc hen-dbaarbeid van het gro-ndge
bied van Albanië, zooals' daf dood de Londens'cte
gezantenconferentae is afgebakend, zullen verde
digen, indien het Servische leger het mocht willen
binnendringen.
Volgens officieel© rapporten zijn de Servische
troepen, -die tegen Oclhrida en Dribi-a opereerden,
er in geslaagd de Albanee-zen uit hun stellingen
te verdrijven en hun over de grens te jagen.
De „Serbiska Zastawa'" deelt, mede, dat het
spoorwegverkeer tnsscihen Servië en Bulgarije
door Bul gaar, sche benden verbroken is. Er is
geen officieel© bevestiging van dit bericht.
Kleine gevechten met Albaneezein zijn in de
buurt va,n Wranisjta geleverd.
Die Serviërs -zij'n gister da operaties, om Pits j-
kopeja te hermennen en Prizren te ontzetten, be
gonnen. Servische troepen bewaken de Servisch-
Bulgaarsohe grens1.
Het „Berl. Tagiebl." had in efein zijner vorige
nummers- een lijst van 25 voorname personen
gepubliceerd, die zich bereid hadden verklaard,
zich de Albanees'che vorstenkroon op het hoofd
te zetten. Deze lij'st, die overigens- op geen vol
ledigheid aanspraak maakt, dient thans nog met
een naam vermeerderd te worden, en wel met
dien Van Prints Bragration. Een adjudant van den
Prins heeft nl. aan de redactie een exemplaar
overhandigd van het „manifest van zijn Konink
lijke. Hooghei-ct Victor Milton Nafcas'iidz© Vorst1 van
Georgië, Prins Bragration van Griekenland aan
de gfoiote Mogendheden van Europa".
Blijkens dit belangwekkend -document ontleent
ae Vorst van Georgië zijn aanspraken op den
irioon voor alles' aan zijn afstamming; van het
Kaukasischc ras: en aan de absolute onbekend
heid, waarin hij zich ten opzichte van land en
luiden van het aanstaand Koninkrijk bevindt. Dezie
volmaakte objectiviteit acht hij ©en eter grootste
voorrechten, De Vorst is- -er aan ook vast van
overtuigd, dat zijn hoog© eigenschappen door ae
grew te Mogendheden zullen erkend worden, |em
hem den we'g naar dein tropn zullen banen.
et ik hem en thans
Kei-i. thans wat zal thans gebeuren De
0hde.-1v11*n de hoofdstad der Kerk bovendien,
T Bet bijgeloovigste volkl o Colal"
^ié'n sPrak Rienzi, in zich zeiven, „in-
vau f: radien ik mijne handen met het bloed
Ik f-f:neri rechtvaardige bevlekt had indien
i?ebrokne Wet' door miJ zeiven uitgevaardigd,
°°Pen had indien ik miJ had laten om
leeg den armen onrecht gedaan den
fen (jp eiT-B'ukt had, of mijn oor voor de klach-
heen i 1 Weduwe gesloten dan dan maar
Heer 1 Gij zult mij niet verlaten 1"
„Maar de menschen zullen het misschien,"
dacht Nina, droef te moede, terwijl zij bemerkte,
dat Rienzi aan eene dier zonderlinge vlagen
van dweepzieke en mystische mijmeringen ten
prooi was, vlagen, bij welker overheersching
hij geen levenden getuige, zelfs niet den blik
van Nina, duldde. En na eene korte pauze, in
eene gemompelde alleenspraak doorgebracht, en
gedurende welke zijn gelaat zoo heftige aan
doeningen teekende, dat de aderen van zijn
voorhoofd opzwollen, als waren het koorden
geweest, verliet hij inderdaad, eensklaps, de
kamei, en ging naar de vroeger beschreven
bidcel, naast zijn kabinet gelegen. "Wij wagen
het niet, den sluier op te heffen, die het gevoel,
waaraan hij zich daar overgaf, bedekt. Wie kan
die ontzag inboezemende en geheimzinnige
oogenblikken beschrijven, wanneer de mensch,
met al zijne woeste driften, rustelooze gedach
ten, onbegrensde hoop of moedelooze vrees, in
eenzaamheid, zijnen Schepper gehoor vraagt
Het was een geruimen tijd na dit gesprek
met Nina, en de klok van middernacht had
lang geslagen, toen Rienzi, alleen, op een dei-
balkons van het paleis verscheen, om onder den
gestarnden hemel de koorts, door de nacht-
koelte te drijven. Geen wind beroerde de hel
dere maar koude lucht, want het was thans
December. Aandachtig staarde de tribuun die
vonkelende hemellichamen aan in welke trotsche
lichtgeloovigheid eene profetie der menschelijke
MAROKKO.
'Volgens te Parijs ontvangen berichten uit lan
ger zouden de Raids van Tarredant den 16en
September de aanhangers' van El Iliba in de
omgeving van Tasemoerl; aangevallen en hun
zware verliezen toegebracht hebben. Naar ver
luidt z-oiu El Hiba bij die gevechten gesneuveld zijn.
L'Hiiha el Malairnin was geen eigenlijk Mar-okkaan-
sche v.orst, maar veeleer een groot heilige, die
uit het uiterste Zuiden van Marokko, uit het ach
terland van het Spaansche Rfe del Oro, afkomstig
was. Reeds zijn vader was een der meest verbit
terde vijanden van de Fransehein en verontrustte
voortdurend met zijn zwarte Derwisch-bordien hun
Seneigamhische bezitting. Toen ae Franschen Ca
sablanca veroverden, organiseerde de vader van
den thans overleden El Hiba den opstand in de
Schawja. Genarende de Agadir-affaire trachtte El
Ha ha de Kaids van den Hoogen Atlas en het
Soeslgebied over te halen zich nauw bij Ruifcsch-
land aan te sluiten. Toen zij zich in hun ver
wachtingen omtrent een ingrijpen van Duitsch-
land in Marokko teleurgesteld zagen en de Pran-
isfeben zich gereed maakten ook in het Zuiden
van Marokko vasten voet. te krijgen, vergaten
zij hun onderlinge oneenigheid en vereeinigden
zij zich onder El Hiba, die tot zoogenaamde te-
gen sultan geproc la meerei werd. Het gelukte den
nieuwen troon pretend,'int den Franschen in de
omstreken van Marakesch ernstige verliezen toio
te brengen, maar op deft duur kon hij tegen de
moderne militaire organisatie geen stand houden.
Dat El Hiba later op politiek gebied weinig meer
in 'te brengen had, was in de eerste plaats het
gevolg van het feit, dat hij noch landgoederen,
noch een eigen militair© macht 'bezatmaar slechts
daarom aan bet hoofd der politiek© beweging
gesteld werd, omdat er ondier de groot© vorsten
van het Atlas-gebied een te -groot© naijver bestond,
dan «at zij één van hen tot hun aanvoerder
zouden hebben gekozen.
CHINA.
'De correspondent van d© „Daily Telegraph"
te Peking wijst bij ©en bespreking van de moei
lijkheden, waarin China op het oogtenblik ver
keert, in het bijzonder ,op -die jongste actie van
Rusland, dat na een tiental jaren van rust weer
opnieuw begint voort te dringen, openlijkrin Mon
golië, dat het eenvoudig annexeert, meer in 't.
geheim in Noordwestelijk en Ccntraal-China, wat
echter ook aan het licht is gekomen door de Bel
gische spoonwegoonc-esisieis, die een geheel net
werk yormen van af den Groot©n Muur tot aan
Chingtu in de provincie Szechuan, da Gele Zee
te Haichow, ten Noorden van Yangtsie, bereiken
en waarvan de kosten waarschijnlijk totaal een
milliard francs zullen bedragen.
Natuurlijk is Japan de mogendheid, die het
meest bij de huidige ontwikkeling der aingen
betrokken is en de berichtgever van de „Daily
Telegraph" te Peking meent met het volste ge
zag: :te kunnen verzekeren, dat het rustig: en
bezonnen den toestand overzien zal en kalm de
concurrentie, die slechts een grooten oorlog
een tijdlang kon doen verdwijnen, zal aan
vaarden.
Het is1 noodig, er hier op te wijzen, zoo ver
volgt de correspondent dan, dat er geen Rus-
siseh-Japanscbe overeenkomst bestaat betref
fende Mongolië. Wat de politiek van Japan be
treft, in verband met de thans heerschende
Wanorde in China, deze kan in een paar woor
den wtorden opgesomd': 't vestigen van nieuwe
garnizoenen en bet behouden van de oude. Zoo
zlal b.v, te Hankow het Japansche garnizoen,
dat 2000 man telt, behouden blijven, terwijl er
bijna zeker een speciale Japansche concessie
lotgevallen zocht te lezen.
„IJdele wetenschap!" dacht de tribuun, „en
duistere waan, dat het lot van den mensch
vooruit bepaald onherroepelijk onveran
derlijk is, van het oogenblik zijner geboorte afl
En echter, indien de droom niet ongegrond
was, hoe gaarne zou ik weten, welke dier sta
telijke bollen de star is, waaronder ik geboren
werd, die mijnen levensloop afbeeldt en terug
kaatst, die de gedachtenis vooispelt, welke
ik in den dood zal nalaten." Toen deze gedachte
hem trof en zijn blik nog naar boven gericht
was, zag hij, alsof zij zich eensklaps meer van
de haar omringende hemelliichamen had onder
scheiden, die snelle en vurige staartster, welke
in den winter van 1347 die bijgeloovigen ver
slagen maakte, welke in de vreemdelinge des
hemels het voorteeken van jammer en ellende
zagen. Hij deinsde terug, toen zijn blik haar
ontmoette, en sprak in zich zei ven„Is deze
inderdaad mijn zinnebeeld of indien de leer
der legende waarheid spreekt, en die vreemde
vuren den ondergang van volken en den val
van vorsten verkondigden, voorspelt zij mijn
lot? Ik wil niet meer peinzen
l) Helaas indien de Romeinen de verschij
ning der komeet in verband zochten te bren
gen met den val van Rienzi, het overige deel van
Europa verbond aan haar de ijselijke ramp der
groote pest, die weinig tijds later uitbrak.
Toen hij zijne oogen nedersloeg, viel zijn blik
op den kolossalen leeuw van basaltsteen' bene
den op het plein het bleeke licht der sterrfen
gaf den grauwen en grootschen steenklomp een
spookachtig wit voorkomen, en het was toen
dat hij twee gestalten, in een zwart gewaad
gewikkeld, gewaar werd, die bij het voetstuk,
waarop het standbeeld geplaatst was, verwijl
den, en er zeker eenige bezigheid kwamen ver
richten, welke, kon hij niet gissen. Eensklaps
overviel hem eene grillige vreezewant hij was
nimmer in staat geweest zich van de onver
klaarbare gedachte te bevrijden, dat er een
plechtige en onbreekbare band bestond tusschen
zijn lot en dat akelig overblijfsel. Eenigszins
gerust gesteld, hoorde hij zijn schildwacht naar
het doel der bezoekers vragen, en toen zij dezen
nader kwamen, zag hij, dat zij een monnikspij
droegen.
„Verhinder ons niet, mijn zoon zeide een
hunner, „op bevel van den legaat des heiligen
Vaders, plakken wij slechts, op dit algemeen
gedenkstuk van gerechtigheid en gramschap
de banbulle, over eenen ketter en oproerling-
uitgesproken, aan. Wee den vervloekte dei-
Kerk
(Wordt vervolgd).
bij
J WVV/J.
'n
