Dagblad voor Schiedam en Omstreken. f 1(1(1 d0,,di 1 IUU m rr fis Gratis Ongevallenverzekering fl fl f| f| 'e™Cir f 36ste Jaargaü Woensdag 3 December 1913. No. 10792 Op den Balkan. OCfidLeefe berichten. FEUILLETON. De ledige schuit. BureauBoterstraat 50. Telef. 85. Postbus 39. Abonnementen per 3 maanden ƒ1.50, per week 12 cent, per maand 50 ct., tranco p. post ƒ2.— p. kwartaal. Afzonderlijke nummers 2 cent. Advertentiën: Familieberichten 20 ct. per regelHandelsadvertentiën 16 regels 92 ct.elke regel daarboven 15 ct. 3 maal plaatsen wordt 2 maal berekend. Ingezonden mededeelingen 35 ct. p. regel. Speciale conditiën voor herhaaldelijk adverteeren. QTereenfcomstig op de polis yenelde voorwaarden. 8 fi U U IJ invaliditeitI de bij verlies van een hand, voet of oog liollandsche Algemeens Verzekeringsbank, gevestigd te Schiedam. I U U wijsvinger; I U bij verlies van eiken ande ren vinger. STADS-Z1EKEXÏÏUIS. Aanbesteding. De Commissie van Administratie voor het Stads ziekenhuis te Schiedam zal op Vrijdag 19 Decem ber 1913, aanbesteden de levering gedurende het jaar 1914 van Vleesch, Vet, Brood, Melk en Kruideniers., Grutters- en Kolonialewaren, alles ten dienste van het Gesticht. De inschrijvingsbiljetten, zooveel mogelijk ver gezeld van monsters, moeten op den dag der aanbesteding vóór 's morgens 9 uur aan het Ziekenhuis bezorgd zijn. De voorwaarden van aanbesteding liggen aldaar ter lezing op iederen werkdag, des morgens van 9 12 uur. De Commissie voornoemd M. L. HONNEEtLAGE GRETE, Voorzitter. Mr. M. M. VAN VELZEN, Secr. Penn. Mieuws. B u 1 g:ar ij e en Griekenland. In antwoord op een vraag van den I ranschen gezant, die wenschte te weten, of Griekenland aocaard gaat met het voorstel van Bulgarije, om over de kwestie der Bulgaarsche gevangenen ar bitrage aan te vragen, verklaarde de minister van Buitenland,scha Zaken, dat de Griekse he r,o- geering niet begreep waarop de door Bulgarije hegeerde arbitrage betrekking; had. Hij drong er op aan de kwestie te kennen, die aan arbitrage onderworpen zouden worden, ten einde zijn eischen te kunnen stellen. In Servië. De „Neiue Freie Presse" publiceert een ie ter- view met den SerVischen gezant te Weenea, Jo- Vanovitch, waarin deze verklaarde, dat jn zaae d,e kwestie der spoorwegen in het Oosten wel oen diplomatieke stap bij de Porie ondernomen was. Deze stap heeft in Servië vrij groote ver rassing verwekt, aangezien de kwestie eigenlijk aan de beslissing der internationale commissie te Parijs moest onderworpen worden. Niettemin zou de Servische regeering directe onderhandelingen aanknoopen met de Ooster- spoorwegmaatsohappij en, wanneer ae kwestie niet geregeld werd, dan zou zij onderworpen Worden aan het oordeel der commissie te Da rijs. Servië wienscht de kwestie op te lossen, zonder moeilijkheden in het leven te roepen. BELGIS. Een telegram uit Brussel meldt: De algemeene raad der socialistische partij kwam gisterochtend in het Volkshuis bijteen, ten eind© over de kwestie der parlementaire slaking te beraadslagen. Er werd een motie aangeno men. waarin gezegd werd, dat de socialistische partij bereid wais om tot de parlementaire staking over te gaan op voorwaarde, dat de oppositie eensgezind deze tactiek aanvaardt en dat de staking niet eindigen zal voordat de regeering zich veneenigd zal hebben met het principe van grondwetsherziening. DOITSCHLAND. In E1 z a s-L o t. hu r i n gen. Uit Zabern bericht men aan de „National Zei- tung": Genet aal-majoor Kühne heeft gistermiddag een gesprek van drie uur gehad met het, districts hoofd. Het doel van deze bespreking was een middel te; vinden om de bevolking tot rust te brengen. De correspondent beweert, dat het vol gende besloten is: Behoudens de goedkeuring van den keizer zullen in het 99ste regiment eenige overplaatsingen geschieden, die ook kolonel ven Rentier en luitenant, von Forstner betreffen. Het heele regiment zal echter niet Verplaatst wor den. Later seint de correspondent, dat besloten is tot pensionneering van kolonel von Reutter en verder, dat von Reutter het districtshoofd nog beleedidg heeft. Hij had dezen medegedeeld, dat hij te Zabern den staat van beleg zou afkon digen. Toen het districtshoofd hem schriftelijk op het onwettige van dezen maatregel opmerk- zaam maakte, zond de kolonel dit geschrift terug tn lief zeggen, dat hij geen les noodig bad. De correspondent te Zabern heeft ,ook een on derhoud gehad met den voorganger van kolonel von Reutter, den gppensionneerden kolonel Barth, die zich, sedert hij1 gepensioneerd is, te Zabern gevestigd heeft. Evenmin als graaf von Wedel, sprak hij zijn meening: openlijk uit, maar evenals de stadhouder liet hij' in zijn woorden toch dui delijk doorschemeren wat zijn opvatting; was. Hij zelf had met de burgerlijke bevolking1 van Za- toi'n steeds in de beste verstandhouding geleefd. Men moet rekening houden met het karakter deï bevolking1 en dan kan men zeer gemakkelijk met de menschep omgaan. De uitdrukking1 „Wackes" beschouwde hij als een zware beleediging tin d'e opwinding te Zaberh was daarom volkomen be grijpelijk geweest. Het was anders een vreedzaam plaatsje, de bewoners waren volstrekt geen ruzie makers. Naar zijn meening kon het conflict tus schen de militaire overheid en de bevolking ge makkelijk uit den weg' geruimd worden ais men den steen des aanstoots wegnam. Vroeger had er nooit een gespannen toestand tusschen de burgerij en de soldaten bestaan. 1 Uit Zabern worden aan de „National Zeitung" over het gebeurde te Dettweiler de volgende mé- oedeelingen van den burgemeester geseind Gisterochtend om 7 uur hield een afdeeling van het 99ste regiment onder bevel van v:on Forstner en een aspirant-officier oefeningen. Ec-ni ge kinderen jouwden v. «Forstner na. De luitenant wilde ze laten grijpen, maar de kinderen ontkwa men. Nu wilden de soldaten een jongenman pak ken, die in de nabijheid stond' en toezag. Ook deze liep weg. Een weerlooze kreupele schoen maker, de 19-jarige Carl Blank, die niet zoo snel uit de voeten kon, werd gegrepen en vast gehouden. Blank wilde zich teweer stellen, toen kwam von Forstner aanloopen en gaf hem een stag met de sabel over' het hoofd. Blank viel op '..en grond. De soldaten namen hem op en sleepten hem bloedend en half bewusteloos naar het Kantoor van dan burgemeester, waar zij een wacht van elf man met gevelde bajonet voor de deur zetten. Twee uur lang werd de ernstig ge wonde verhoord. Von Forstner gaf zelf geen inlich tingen, maar lief den aspirant officier spieken. Buiten stond Blank's Vader om zijn zoon te jam meren. De soldaten lieten hem echter niet binnen. Deze correspondent had ook Blank nog opge zocht. Hij lag te bed. Zijn ouders, arme lieden, stonden er wanhopend bij. Gistermiddag' hebben eenige rijksdagafgevaar digden over de gebeurtenissen te Zabern het vol gende verklaard: Men wist nog niet wat er gebeuren zou, maar men twijfelde er geen ©ogenblik aan dat de kei zer de militaire overheid in het ongelijk zou stellen. Datgenie, wat von Bethmann Hiollweg eergisteren sezegd heeft, heeft zeer geruststellend gewélkt. Zelfs de sociaal-democraten geven toe, dat hij op dat oogenblik niet verder kon gaan aan hij gegaan is. Algemeen heerSchte in parlementaire kringen de meening, dat als de keizer tegen alle Verwachting toch partij1 zou kiezen voor de mili taire overheid, het aftreden van den rijkskanselier niet onwaarschijnlijk is. Zooals gezegd, men verwacht niet, dat, dit noo dig zal zijn. De onderstaatssecretaris Mandel is uit Straats burg naar Berlijn vertrokken om de besprekingen in den Rijksdag over de voorvallen te Zabern heden bij te wonen. i zijn ploeg niets anders over dan heen te gaan na de afkondiging der stemming, die door de linksche partijen met handgeklap, gejuich en met de niet volstrekt gerechtvaardigde kreten van; „Weg met den 2en December!" werd begroet. (De 2e December, die juist vandaag valt, is tie datum van Louis Bonaparte's staatsgreep in 1851.) Het centrum en de rechterzijde antwoordden roet een tegen-betopging, hoofdzakelijk bestaande in een defileeren voor de bank der ministers en het handjes-geven aan de demissionaire leden van het kabinet, meldt de „Tel.". De indruk is, dat Barthou, ofschoon met een kleine meerderheid slechts, de overwinning zou hebben behaald, indien hij in zijn laatste repliek de parlementaire commissie, die rapport uitbracht over het leenings-notwerp, niet op buitengewoon felle wijze had aangevallen. Ifij' beschuldigde zon der eenige noodzakelijkheid en in hoogst onheb belijke termen de meerderheid dezer commissie en haar rapporteur, tegenstanders van de immu niteit der rente, uit politieke berekening, de goede reputatie van Franklrijk's erediet in gevaar te hebben gebracht, wat onder de radicalen groote opwinding teweegbracht en hoogstwaarschijnlijk op het laatste oogenblik een verplaatsing veroor zaakte van een aantal stemmen, die het kabinet anders bijgevallen zouden zijn. De felheid van Barthou's uitval tegen de com missie was zoo ongemotiveerd, dat op de pers tribune en in de wandelgangen het gerucht ging. dat de voorzitter van den ministerraad, sinds lang bestookt door d© coalitie van radicalen en socialisten, en moede en verbitterd wegens den strijd om het ministerieel bestaan, dien hij dag aan dag had te voeren, de kwestie der renten immuniteit had „uitgekozen", om daarop met „schoonheid" te vallen. Waarschijnlijk komt mij dit niet voor, maar mogelijk is het. Veimoedelijk zal Caillaux belast worden met de vorming' van een nieuw ministerie. Het was in December, om twee uur m den teorgen. Een sigaar rookend ging baron Louis Monnier naar huis in de rue Grenelle. l)e hel derheid van het weer had hem doen besluiten te *oet van zijn club naar huis te gaan het was rinnig koud, maar met den kraag opgezet en de handen diep in de zakken schreed hij vooit over de Pont Royal. De Seine lag nog niet dicht; te midden van de brug gekomen, stond de baron een oogenblik riil om te genieten van den tooverachtigen aan blik der sluimerende werelstad, met de reus achtige schaduwen der Notre Dame en van het Paleis van Justitie, zich afteekenend tegen het blauwachtige maanlicht en de schittering der lantaarns in het donkere water. Juist stond de baron op het punt zich te ver aderen, toen zijn aandacht getrokken werd door een donker voorwerp, dat midden in de Seme r°nddraaide. Het voorwerp werd duidelijker en Monmer zag dat het een schuit was, die met den stroom mee- Bteg. Er was niemand in, maar twee roespanen staken er van weerszijden uit en langzaam dreef de boot naderbij. ^ogenblikkelijk vermoedde de baron een tra gisch voorval, een ongeluk of een misdaad, waar van de oevers der rivier en de sterren alleen ge tuigen waren geweest. Hij gevoelde geen koude meer en zag over der brug naar de schuit met haar ruwe houten bank, haar geteerden romp en zware roeiriemen, die kort geleden nog in de handen rustten van een onbekende, die nu sliep op den bodem der rivier. Het vaartuig was tot op dertig meters afstand van de brug gekomen, toen de baron uit zijn droomerijen gewekt werd door een man, die naast hem over de leuning kwam hangen en met strakke blikken naar de schuit keek. Louis Monnier keek hem aan en bemerkte een man met zwarte baard, hoogen hoed met platten rand en een ulster met groote ruiten. Hij zag hem zich vooroover buigen toen de schuit onder den boog der brug dreef en daarop naar den an deren kant loopen om ze er weer onderuit te zien komen. Na verloop van een minuut liep de on bekende haastig weer naar den linker oever. De baron volgde hem met de oogen en merkte op, dat hij de kade volgde in de richting der Concordebrug. Daarop ging de onbekende weer over het trottoir langs den kant der huizen, drukte even de hand van een wijnverkooper, die bezig was zijn winkel te sluiten, en liep hard naar de Concordebrug, waar hij weer over de leuning keek om de schuit voorbij te zien drijven. Monnier aarzelde een oogenblik hem na te gaan, maar hij bedacht zich, dat hij misschien met een gek of hal ven dronkaard te doeh had en spoedde zich naar huis, na een versche sigaar te hebben opgestoken om de nare gedachten te ver drijven, die het zien der ledige schuit bij hem FRANKRIJK. Het K a b i n e tB ar t h o u treedt af. Na een zitting!, die, met een tusschenpoos van bijna twee uur, va,n gisterenochtend negen uur tot gisteravond half negen duurde, eu die een van de stortnaehtigstei was, die in de laatste jaren is gehouden, is het kabinet-Barthou geval len 290 stemmen tegen 265 verklaarden zich tegen het beginsel van de altijddurende immu niteit der 3 "/o rente, door den staat te betalen van de 1300 millioen francs der eergisteren met een zeer kleine meerderheid aangenomen staats- leening. En waai" Barthou in niet alleen cate gorische, maar zelfs agressieve termen de ver trouwenskwestie had gesteld, bleef aan hem en OOSTENRIJK-HONGARIJE. In de Hongaairsche delegatie zeide admiraal Hans, dat op het vlootprogramma 16 pantser-sche pen, 12 kruisers, 24 torpedojageris, 72 torpedo jagers, 72 torpedobooten en 12 duikbooten ge handhaafd blijven. hadden gewekt. II. Acht dagen later had de baron alle herinnering aan dat avontuur verloren en zat 's avonds om zes uur op het terras van den boulevard zijn wijn te drinken met een nummer van den Temps in de hand. Het was zacht weer en druk op den boulevard, maar de baron verschanste zich achter zijn groot blad en begon te lezen. Aan de rubriek rechtzaken gekomen, schrok hij eensklaps en las met de grootste aandacht het volgende bericht. «Verleden Maandag is een misdaad gepleegd boven Joinville-le-Pont, onder zeer geheimzinnige omstandigheden. Een vrouw, Louise Sauvêtre ge naamd, die daar in het veerhuis woonde, is plot seling verdwenen. Haar lijk is eergisterenmorgen in de rivier gevonden. Een diepe snede aan den hals bewijst, dat zij het slachtoffer is van een moord. Zware vermoedens rijzen er tegen een broer, die aan den overkant woont, bijna recht tegenover het huisje. De man, omstreeks 20 jaar oud, ontkent hardnekkig alle schuld aan de mis daad, maar hij staat onder zware verdenking. Gisteren is hij ter beschikking van de rechtbank gesteld. Men heeft bij hem een mes gevonden gelijk aan dat, hetwelk de moordenaar moet ge bruikt hebben. De overzetboot is verdwenen. Men veronderstelt, dat de zaak zich volgenderwijze heeft toegedragen, 's Avonds omstreeks acht of negen uur, dus toen het volslagen donker was, werd vrouw Sauvêtre door den moordenaar aan geroepen en stak met hem de rivier over. AMERIKA- In president Wilson's Bondschap; aan het Con gres wordt geconstateerd, dat het land in vrede is met de geheele wereld. De regeering vérwiérf de goedkeuring van 31 naties, betreffende hef sluiten van verdragen, waarin bepaald wordt, aat geschill-en worden besproken eu opgelost door een scheidsgerecht, gekozen door de be- trekken partijen, alvorens een of andere na tie ot een actie besloten heeft. Sprekende over de Mexicaansche kwestie, zeide ae pre- Na haar vermoord te hebben, keerde de moor denaar naar den rechteroever terug en stiet de boot van den kant om door haar aanwezigheid aan dien oever niet verraden te worden. Het huisje van het slachtoffer is heelemaal leegge plunderd. Men heeft wel is waar slechts onbe duidende sommen bij den moordenaar gevonden, maar men denkt, dat hij uit voorzorg de twee of drie duizend franks, die de vrouw had bijeenge- spaard, ergens heeft verborgen. De verdachte, die Thomasseau heet, is tweemaal wegens stroopen veroordeeld. Hij tracht de justitie op een dwaal spoor te brengen, door te zeggen, dat hij in den avond van de misdaad een onbekende naar den waterkant heeft zien gaan om overgezet te wor den. Maar niemand uit de buurt weet daar iets van. Wij zullen onze lezers op de hoogte houden van deze geheimzinnige zaak." Na het bericht tweemaal gelezen te hebben, begon Louis Monnier er eens ernstig over na te denken. Die schuit, waarvan in het bericht sprake was, was dat niet dezelfde, die hij op den Pont Royal de Seine had zien afdrijven? De datum klopte juist. Het was Maandag in de vorige week. Verondersteld, dat de misdaad 's avonds om acht uur had plaats gehad, waren er zeker vyf of zes uur noodig geweest, voordat de schuit door den stroom naar het hart van Parijs kon worden meegevoerd. Misschien was het ook een eenvoudig toeval er liggen zoo ont zettend veel schuiten in de Seine en er konden er gemakkelijk twee tegelijk afdrijven. (Slot mist).

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1913 | | pagina 1