Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
f 1(1(1
d0,,di 1 IUU
m rr fis
Gratis Ongevallenverzekering fl fl f| f| 'e™Cir f
36ste Jaargaü
Woensdag 3 December 1913.
No. 10792
Op den Balkan.
OCfidLeefe berichten.
FEUILLETON.
De ledige schuit.
BureauBoterstraat 50. Telef. 85. Postbus 39.
Abonnementen per 3 maanden ƒ1.50, per week 12 cent, per maand
50 ct., tranco p. post ƒ2.— p. kwartaal. Afzonderlijke nummers 2 cent.
Advertentiën: Familieberichten 20 ct. per regelHandelsadvertentiën
16 regels 92 ct.elke regel daarboven 15 ct. 3 maal plaatsen wordt 2 maal
berekend. Ingezonden mededeelingen 35 ct. p. regel. Speciale conditiën voor
herhaaldelijk adverteeren.
QTereenfcomstig op de polis yenelde voorwaarden. 8 fi U U IJ invaliditeitI
de
bij
verlies van
een hand,
voet of oog
liollandsche Algemeens
Verzekeringsbank, gevestigd te Schiedam.
I U U wijsvinger; I U
bij
verlies van
eiken ande
ren vinger.
STADS-Z1EKEXÏÏUIS.
Aanbesteding.
De Commissie van Administratie voor het Stads
ziekenhuis te Schiedam zal op Vrijdag 19 Decem
ber 1913, aanbesteden de levering gedurende het
jaar 1914 van
Vleesch, Vet, Brood, Melk en Kruideniers.,
Grutters- en Kolonialewaren, alles ten
dienste van het Gesticht.
De inschrijvingsbiljetten, zooveel mogelijk ver
gezeld van monsters, moeten op den dag der
aanbesteding vóór 's morgens 9 uur aan het
Ziekenhuis bezorgd zijn.
De voorwaarden van aanbesteding liggen aldaar
ter lezing op iederen werkdag, des morgens van
9 12 uur.
De Commissie voornoemd
M. L. HONNEEtLAGE GRETE,
Voorzitter.
Mr. M. M. VAN VELZEN,
Secr. Penn.
Mieuws.
B u 1 g:ar ij e en Griekenland.
In antwoord op een vraag van den I ranschen
gezant, die wenschte te weten, of Griekenland
aocaard gaat met het voorstel van Bulgarije, om
over de kwestie der Bulgaarsche gevangenen ar
bitrage aan te vragen, verklaarde de minister
van Buitenland,scha Zaken, dat de Griekse he r,o-
geering niet begreep waarop de door Bulgarije
hegeerde arbitrage betrekking; had. Hij drong er
op aan de kwestie te kennen, die aan arbitrage
onderworpen zouden worden, ten einde zijn
eischen te kunnen stellen.
In Servië.
De „Neiue Freie Presse" publiceert een ie ter-
view met den SerVischen gezant te Weenea, Jo-
Vanovitch, waarin deze verklaarde, dat jn zaae
d,e kwestie der spoorwegen in het Oosten wel
oen diplomatieke stap bij de Porie ondernomen
was. Deze stap heeft in Servië vrij groote ver
rassing verwekt, aangezien de kwestie eigenlijk
aan de beslissing der internationale commissie
te Parijs moest onderworpen worden.
Niettemin zou de Servische regeering directe
onderhandelingen aanknoopen met de Ooster-
spoorwegmaatsohappij en, wanneer ae kwestie
niet geregeld werd, dan zou zij onderworpen
Worden aan het oordeel der commissie te Da
rijs. Servië wienscht de kwestie op te lossen,
zonder moeilijkheden in het leven te roepen.
BELGIS.
Een telegram uit Brussel meldt:
De algemeene raad der socialistische partij
kwam gisterochtend in het Volkshuis bijteen, ten
eind© over de kwestie der parlementaire slaking
te beraadslagen. Er werd een motie aangeno
men. waarin gezegd werd, dat de socialistische
partij bereid wais om tot de parlementaire staking
over te gaan op voorwaarde, dat de oppositie
eensgezind deze tactiek aanvaardt en dat de
staking niet eindigen zal voordat de regeering
zich veneenigd zal hebben met het principe van
grondwetsherziening.
DOITSCHLAND.
In E1 z a s-L o t. hu r i n gen.
Uit Zabern bericht men aan de „National Zei-
tung":
Genet aal-majoor Kühne heeft gistermiddag een
gesprek van drie uur gehad met het, districts
hoofd. Het doel van deze bespreking was een
middel te; vinden om de bevolking tot rust te
brengen. De correspondent beweert, dat het vol
gende besloten is: Behoudens de goedkeuring van
den keizer zullen in het 99ste regiment eenige
overplaatsingen geschieden, die ook kolonel ven
Rentier en luitenant, von Forstner betreffen. Het
heele regiment zal echter niet Verplaatst wor
den.
Later seint de correspondent, dat besloten is
tot pensionneering van kolonel von Reutter en
verder, dat von Reutter het districtshoofd nog
beleedidg heeft. Hij had dezen medegedeeld, dat
hij te Zabern den staat van beleg zou afkon
digen. Toen het districtshoofd hem schriftelijk
op het onwettige van dezen maatregel opmerk-
zaam maakte, zond de kolonel dit geschrift terug
tn lief zeggen, dat hij geen les noodig bad.
De correspondent te Zabern heeft ,ook een on
derhoud gehad met den voorganger van kolonel
von Reutter, den gppensionneerden kolonel Barth,
die zich, sedert hij1 gepensioneerd is, te Zabern
gevestigd heeft. Evenmin als graaf von Wedel,
sprak hij zijn meening: openlijk uit, maar evenals
de stadhouder liet hij' in zijn woorden toch dui
delijk doorschemeren wat zijn opvatting; was. Hij
zelf had met de burgerlijke bevolking1 van Za-
toi'n steeds in de beste verstandhouding geleefd.
Men moet rekening houden met het karakter deï
bevolking1 en dan kan men zeer gemakkelijk met
de menschep omgaan. De uitdrukking1 „Wackes"
beschouwde hij als een zware beleediging tin d'e
opwinding te Zaberh was daarom volkomen be
grijpelijk geweest. Het was anders een vreedzaam
plaatsje, de bewoners waren volstrekt geen ruzie
makers. Naar zijn meening kon het conflict tus
schen de militaire overheid en de bevolking ge
makkelijk uit den weg' geruimd worden ais men
den steen des aanstoots wegnam. Vroeger had
er nooit een gespannen toestand tusschen de
burgerij en de soldaten bestaan. 1
Uit Zabern worden aan de „National Zeitung"
over het gebeurde te Dettweiler de volgende mé-
oedeelingen van den burgemeester geseind
Gisterochtend om 7 uur hield een afdeeling
van het 99ste regiment onder bevel van v:on
Forstner en een aspirant-officier oefeningen. Ec-ni
ge kinderen jouwden v. «Forstner na. De luitenant
wilde ze laten grijpen, maar de kinderen ontkwa
men. Nu wilden de soldaten een jongenman pak
ken, die in de nabijheid stond' en toezag. Ook
deze liep weg. Een weerlooze kreupele schoen
maker, de 19-jarige Carl Blank, die niet zoo
snel uit de voeten kon, werd gegrepen en vast
gehouden. Blank wilde zich teweer stellen, toen
kwam von Forstner aanloopen en gaf hem een
stag met de sabel over' het hoofd. Blank viel
op '..en grond. De soldaten namen hem op en
sleepten hem bloedend en half bewusteloos naar
het Kantoor van dan burgemeester, waar zij een
wacht van elf man met gevelde bajonet voor de
deur zetten. Twee uur lang werd de ernstig ge
wonde verhoord. Von Forstner gaf zelf geen inlich
tingen, maar lief den aspirant officier spieken.
Buiten stond Blank's Vader om zijn zoon te jam
meren. De soldaten lieten hem echter niet binnen.
Deze correspondent had ook Blank nog opge
zocht. Hij lag te bed. Zijn ouders, arme lieden,
stonden er wanhopend bij.
Gistermiddag' hebben eenige rijksdagafgevaar
digden over de gebeurtenissen te Zabern het vol
gende verklaard:
Men wist nog niet wat er gebeuren zou, maar
men twijfelde er geen ©ogenblik aan dat de kei
zer de militaire overheid in het ongelijk zou
stellen.
Datgenie, wat von Bethmann Hiollweg eergisteren
sezegd heeft, heeft zeer geruststellend gewélkt.
Zelfs de sociaal-democraten geven toe, dat hij
op dat oogenblik niet verder kon gaan aan hij
gegaan is. Algemeen heerSchte in parlementaire
kringen de meening, dat als de keizer tegen alle
Verwachting toch partij1 zou kiezen voor de mili
taire overheid, het aftreden van den rijkskanselier
niet onwaarschijnlijk is.
Zooals gezegd, men verwacht niet, dat, dit noo
dig zal zijn.
De onderstaatssecretaris Mandel is uit Straats
burg naar Berlijn vertrokken om de besprekingen
in den Rijksdag over de voorvallen te Zabern
heden bij te wonen. i
zijn ploeg niets anders over dan heen te gaan
na de afkondiging der stemming, die door de
linksche partijen met handgeklap, gejuich en met
de niet volstrekt gerechtvaardigde kreten van;
„Weg met den 2en December!" werd begroet.
(De 2e December, die juist vandaag valt, is tie
datum van Louis Bonaparte's staatsgreep in
1851.)
Het centrum en de rechterzijde antwoordden
roet een tegen-betopging, hoofdzakelijk bestaande
in een defileeren voor de bank der ministers
en het handjes-geven aan de demissionaire leden
van het kabinet, meldt de „Tel.".
De indruk is, dat Barthou, ofschoon met een
kleine meerderheid slechts, de overwinning zou
hebben behaald, indien hij in zijn laatste repliek
de parlementaire commissie, die rapport uitbracht
over het leenings-notwerp, niet op buitengewoon
felle wijze had aangevallen. Ifij' beschuldigde zon
der eenige noodzakelijkheid en in hoogst onheb
belijke termen de meerderheid dezer commissie
en haar rapporteur, tegenstanders van de immu
niteit der rente, uit politieke berekening, de goede
reputatie van Franklrijk's erediet in gevaar te
hebben gebracht, wat onder de radicalen groote
opwinding teweegbracht en hoogstwaarschijnlijk
op het laatste oogenblik een verplaatsing veroor
zaakte van een aantal stemmen, die het kabinet
anders bijgevallen zouden zijn.
De felheid van Barthou's uitval tegen de com
missie was zoo ongemotiveerd, dat op de pers
tribune en in de wandelgangen het gerucht ging.
dat de voorzitter van den ministerraad, sinds
lang bestookt door d© coalitie van radicalen en
socialisten, en moede en verbitterd wegens den
strijd om het ministerieel bestaan, dien hij dag
aan dag had te voeren, de kwestie der renten
immuniteit had „uitgekozen", om daarop met
„schoonheid" te vallen. Waarschijnlijk komt mij
dit niet voor, maar mogelijk is het.
Veimoedelijk zal Caillaux belast worden met
de vorming' van een nieuw ministerie.
Het was in December, om twee uur m den
teorgen. Een sigaar rookend ging baron Louis
Monnier naar huis in de rue Grenelle. l)e hel
derheid van het weer had hem doen besluiten te
*oet van zijn club naar huis te gaan het was
rinnig koud, maar met den kraag opgezet en de
handen diep in de zakken schreed hij vooit over
de Pont Royal.
De Seine lag nog niet dicht; te midden van
de brug gekomen, stond de baron een oogenblik
riil om te genieten van den tooverachtigen aan
blik der sluimerende werelstad, met de reus
achtige schaduwen der Notre Dame en van het
Paleis van Justitie, zich afteekenend tegen het
blauwachtige maanlicht en de schittering der
lantaarns in het donkere water.
Juist stond de baron op het punt zich te ver
aderen, toen zijn aandacht getrokken werd
door een donker voorwerp, dat midden in de Seme
r°nddraaide.
Het voorwerp werd duidelijker en Monmer zag
dat het een schuit was, die met den stroom mee-
Bteg. Er was niemand in, maar twee roespanen
staken er van weerszijden uit en langzaam dreef
de boot naderbij.
^ogenblikkelijk vermoedde de baron een tra
gisch voorval, een ongeluk of een misdaad, waar
van de oevers der rivier en de sterren alleen ge
tuigen waren geweest. Hij gevoelde geen koude
meer en zag over der brug naar de schuit met
haar ruwe houten bank, haar geteerden romp en
zware roeiriemen, die kort geleden nog in de
handen rustten van een onbekende, die nu sliep
op den bodem der rivier.
Het vaartuig was tot op dertig meters afstand
van de brug gekomen, toen de baron uit zijn
droomerijen gewekt werd door een man, die naast
hem over de leuning kwam hangen en met strakke
blikken naar de schuit keek.
Louis Monnier keek hem aan en bemerkte een
man met zwarte baard, hoogen hoed met platten
rand en een ulster met groote ruiten. Hij zag
hem zich vooroover buigen toen de schuit onder
den boog der brug dreef en daarop naar den an
deren kant loopen om ze er weer onderuit te zien
komen. Na verloop van een minuut liep de on
bekende haastig weer naar den linker oever.
De baron volgde hem met de oogen en merkte
op, dat hij de kade volgde in de richting der
Concordebrug. Daarop ging de onbekende weer
over het trottoir langs den kant der huizen, drukte
even de hand van een wijnverkooper, die bezig
was zijn winkel te sluiten, en liep hard naar de
Concordebrug, waar hij weer over de leuning keek
om de schuit voorbij te zien drijven.
Monnier aarzelde een oogenblik hem na te
gaan, maar hij bedacht zich, dat hij misschien
met een gek of hal ven dronkaard te doeh had en
spoedde zich naar huis, na een versche sigaar te
hebben opgestoken om de nare gedachten te ver
drijven, die het zien der ledige schuit bij hem
FRANKRIJK.
Het K a b i n e tB ar t h o u treedt af.
Na een zitting!, die, met een tusschenpoos van
bijna twee uur, va,n gisterenochtend negen uur
tot gisteravond half negen duurde, eu die een
van de stortnaehtigstei was, die in de laatste
jaren is gehouden, is het kabinet-Barthou geval
len 290 stemmen tegen 265 verklaarden zich
tegen het beginsel van de altijddurende immu
niteit der 3 "/o rente, door den staat te betalen
van de 1300 millioen francs der eergisteren met
een zeer kleine meerderheid aangenomen staats-
leening. En waai" Barthou in niet alleen cate
gorische, maar zelfs agressieve termen de ver
trouwenskwestie had gesteld, bleef aan hem en
OOSTENRIJK-HONGARIJE.
In de Hongaairsche delegatie zeide admiraal
Hans, dat op het vlootprogramma 16 pantser-sche
pen, 12 kruisers, 24 torpedojageris, 72 torpedo
jagers, 72 torpedobooten en 12 duikbooten ge
handhaafd blijven.
hadden gewekt.
II.
Acht dagen later had de baron alle herinnering
aan dat avontuur verloren en zat 's avonds om
zes uur op het terras van den boulevard zijn wijn
te drinken met een nummer van den Temps in
de hand. Het was zacht weer en druk op den
boulevard, maar de baron verschanste zich achter
zijn groot blad en begon te lezen.
Aan de rubriek rechtzaken gekomen, schrok hij
eensklaps en las met de grootste aandacht het
volgende bericht.
«Verleden Maandag is een misdaad gepleegd
boven Joinville-le-Pont, onder zeer geheimzinnige
omstandigheden. Een vrouw, Louise Sauvêtre ge
naamd, die daar in het veerhuis woonde, is plot
seling verdwenen. Haar lijk is eergisterenmorgen
in de rivier gevonden. Een diepe snede aan den
hals bewijst, dat zij het slachtoffer is van een
moord. Zware vermoedens rijzen er tegen een
broer, die aan den overkant woont, bijna recht
tegenover het huisje. De man, omstreeks 20 jaar
oud, ontkent hardnekkig alle schuld aan de mis
daad, maar hij staat onder zware verdenking.
Gisteren is hij ter beschikking van de rechtbank
gesteld. Men heeft bij hem een mes gevonden
gelijk aan dat, hetwelk de moordenaar moet ge
bruikt hebben. De overzetboot is verdwenen. Men
veronderstelt, dat de zaak zich volgenderwijze
heeft toegedragen, 's Avonds omstreeks acht of
negen uur, dus toen het volslagen donker was,
werd vrouw Sauvêtre door den moordenaar aan
geroepen en stak met hem de rivier over.
AMERIKA-
In president Wilson's Bondschap; aan het Con
gres wordt geconstateerd, dat het land in vrede
is met de geheele wereld. De regeering vérwiérf
de goedkeuring van 31 naties, betreffende hef
sluiten van verdragen, waarin bepaald wordt,
aat geschill-en worden besproken eu opgelost
door een scheidsgerecht, gekozen door de be-
trekken partijen, alvorens een of andere na
tie ot een actie besloten heeft. Sprekende
over de Mexicaansche kwestie, zeide ae pre-
Na haar vermoord te hebben, keerde de moor
denaar naar den rechteroever terug en stiet de
boot van den kant om door haar aanwezigheid
aan dien oever niet verraden te worden. Het
huisje van het slachtoffer is heelemaal leegge
plunderd. Men heeft wel is waar slechts onbe
duidende sommen bij den moordenaar gevonden,
maar men denkt, dat hij uit voorzorg de twee of
drie duizend franks, die de vrouw had bijeenge-
spaard, ergens heeft verborgen. De verdachte, die
Thomasseau heet, is tweemaal wegens stroopen
veroordeeld. Hij tracht de justitie op een dwaal
spoor te brengen, door te zeggen, dat hij in den
avond van de misdaad een onbekende naar den
waterkant heeft zien gaan om overgezet te wor
den. Maar niemand uit de buurt weet daar iets
van. Wij zullen onze lezers op de hoogte houden
van deze geheimzinnige zaak."
Na het bericht tweemaal gelezen te hebben,
begon Louis Monnier er eens ernstig over na te
denken. Die schuit, waarvan in het bericht sprake
was, was dat niet dezelfde, die hij op den Pont
Royal de Seine had zien afdrijven?
De datum klopte juist. Het was Maandag in de
vorige week. Verondersteld, dat de misdaad
's avonds om acht uur had plaats gehad, waren
er zeker vyf of zes uur noodig geweest, voordat
de schuit door den stroom naar het hart van
Parijs kon worden meegevoerd. Misschien was
het ook een eenvoudig toeval er liggen zoo ont
zettend veel schuiten in de Seine en er konden
er gemakkelijk twee tegelijk afdrijven.
(Slot mist).