Saterdag 28 Febr. '14
Telefoon no. 85.
Biimeuland.
Rechtzaken.
TWEEDE BLAD.
Gemengd Hieuwfl»
Ziekte* en Ongevallenwet.
In het Tijdschrift voor Geneeskunde" behan
delt professor Korte weg het ontwerp aArbeids-
verschaffing aan door een ongeval getroffen". De
beginselen, in dit opstel neergelegd, werden
door den hoogleeraar vooraf besproken met dr. T.
Dijleveld.
Deze schrijver begint met te wijten op het na
deel der Ongevallenwet, dat de genezingduur van
Mie traumatische beleedigingen zoo buitengewoon
m lengte is toegenomen. Een schouderontwrich-
Dng, die vóór de invoering der Ongevallenwet
enkele weken het verrichten van volledigen arbeid
bemoeilijkte, eischt thans even zoovele maanden
een onderbeenbreuk, die voorheen twee maanden
voor genezing noodig had, is nu indien zij ge
heel herstelt gemiddeld eerst na twee jaar zoo
ver gevorderd.
»De oorzaak van dit verschil is wel algemeen
erkend hierin te zijn gelegen, dat de functioneele
gezing slechts door het verrichten van arbeid
verkregen kan worden. Wanneer de stukken van
het gebroken onderbeen grof anatomisch zijn
saamgegroeid, is alle verdere rust noodlottig. Na
weinige weken wordt reeds de leushoe meer
voorzichtige beweging des te beterNa een acht
tal weken kunnen beweging en arbeid niet meer
schadenhoe krachtiger de arbeid tot onafgebro
ken beweging dwingt, des te sneller het volledige
nu ook functioneele herstel wordt afgedwongen-
Juist de werking der ongevallenwet heeft bewe
zen, dat zooveel beweging als voor herstel noodig
is, slechts bij het verrichten van den dagelijkschen
arbeid voldoende kan worden bereikt. »Zande-
ren«, oefenen, schijnarbeid in daartoe ingerichte
instituten, en zoo andere arbeid dan de gewone,
het is alles gebleken een, zooal niet geheel nutte
loos, dan toch iu vergelijking met den dagelijk
schen arbeid, zeer minderwaardig geneesmiddel
te zijn."
De vraag is dushoe kan men den getroffene,
die ver genoeg hersteld is, de gelegenheid ver
schaffen, zijn gewonen arbeid zoo spoedig moge
lijk te hervatten hoe kan men hem door aan
moediging over het om zoo te zeggen doo-
de punt heen helpen De moeilijkheid in dezen
ligt, zegt prof. K., met minder bij den werkgever
dan bij de getroffene zelfDe werkgever redeneert
maar al te dikwijls, dat sinds hij voor ongevallen
op zijn werk verzekert is en die verzekering hem
veel geld kost, hij met dat geld van alle verdere
verphchting heeft afgekocht. De nog half inval.de
werkman ,s te zeer een sta-in-den-weg, die in
elk geval de gezonde werkracht, die hem vervan
gen heeft, nog niet kan overbodig maken.
»Maar wanneer de eigen werkgever onoverko-
ijk bezwaar heeft, den in zijn dienst getroffen
werkman zoolang hij nog invalide is en rente trekt,
opnieuw in zijn werkplaats toe te laten, dan is
het alleszins begrijpelijk, dat de getroffene in den
regel overal te vergeefsch werkt. Ten slotte be
proefd hij misschien voor hem ongewoon en min
derwaardig werk. Wanneer hij hierin mislukt
'aat hij allen moed zinken en beschouwt zich,
niettegenstaande de zegeningen der Ongevalenwet»
mokken en morrend over zijn uitkeering naar een
dO pCt. invaliditeit, waarbij hij dus in plaats van
r l loon nu 21 ets. rente ontvangt, steeds meer
als een verongelijkte en als een uitgestootene der
maatschappij.
De hoogleeraar wil alleen stemming maken
voor de overtuiging, dat het euvel van werkge-
brek op het oogenblik, dat de arbeid genees
middel is - nog steeds dreigt de nuttige uitwer
king der sociale wetgeving te overstemmen, dat
bovendien dit euvel kunstmatig door de Onge
vallenwet geschapen is en dat het daarom nog
des te meer plicht is, het zooveel het slechts mo
gelijk is, te bezweren.
"Zoolang de arbeid, waartoe de getroffene in
staat is, nog gering is en door de verschillende
daaraan vastzittende bezwaren voor den werk
gever als waardeloos beschouwd moet worden en
de werkgever dus niets kan vergoeden, terwijl de
geneesheer dien arbeid toch noodzakelijk acht
voor de genezing, vergoede de Rijksverzekerings-
bank dien arbeid, welke den werkman zelts nog
meer moeite kost danwoonlijk, naar 70 pCt.
I°on. Maar hoe weinig die arbeid ook zij, de
risch is, dat de werkman den volledigen werkdag
°P het werk zal doorbrengen.
Men beschouwe zijn verblijf op de werkplaats
als ware hij daar in een Zanderinstituut door
zijn verblijf aldaar zijn alle bijverdiensten van zelf
geheel uitgesloten. Daarom dus heeft hij recht
op volle uitkeering. Stuurt de directeur dezer
allernatuurlijkste en allerbeste Zander-inrichting
hem wegens wangedrag of andere reden naar
hms, dan heeft hij wederom den geheelen dag tot
zffn beschikking, om in evenredigheid zijner in
validiteit te dienen, waar hij kan en wat hij kan."
Zoodra de arbeid productief wordt, zal meent
Prof. K., de werkgever bereid zijn wederom eemg
mon uit te keeren immers vindt de getroffene
gelegenheid ergens anders meer dan 70 pCt van
het oude loon te verdienen, dan derft de werk
gever de hem ongeveer kostelooze werkkracht
Dan wijst de hoogleeraar er op aan de hand
van de omb-rvinding, reeds vroeger in Du.tschland
het tri' de WerkmaD Dimmer *oo spoedig
werk hervat en zoo'n snelle reconvalescentie
doormaakt, als wanneer hij zijn oude volle loon
verdient, zoodra hij zich op de werkplaats aan
meldt. Lichter werk dat hem dan aanvankelijk
gegeven wordt, vindt hij minderwaardig. Het ver
richten van zulk licht werk strijd spoedig mej
zijn eergevoel. Maakt hij van de gelegenheid
misbruik, zijn kameraden houden het hem na.
Bovendien zien werken doet werken.
»Het schijnt mij toe, dat al deze gunstige in
vloeden zich ook zullen doen gelden bij invoering
van het beginsel, dat de Rijksverzekeringsbank de
vergoeding van de poging tot werken op zich
neemt. Natuurlijk zal eenerzijds een beperking
naar tijd noodzakelijk zijn, terwijl anderzijds de
Rijksverzekerings wet zich van den on willigen
werkgever onafhankelijk moet kunnen maken
Het nieuwe artikel zou dan bijv. als volgt kun
nen luiden nOp geneeskundige aanwijzing kan,
hij gedeeltelijk invaliditeit, voor den duur van zes
weken een volledige rente (dus naar 70 pCt. van
het loon) worden uitgekeerd in geval de getrof
fene den normalen arbeidsdag in dienst van den
werkgever of diens plaatsvervanger en op de
werkplaats doorbrengt. De plaatsvervanger blijve
dan bepaald de aangewezen persoon."
De schrijver meent, dat de Staat aldus veel
geld aan tegenwoordig lang-voortgezette renten
naar halve invaliditeit, zal uitsparen en, in ver
verhouding daarvan, betrekkelijk weinig geld naar
zesweeksche volledige invaliditeit zal hebben uit
te geven.
De Steenhouwerswet in de praktijk.
De firma A. P. Schotel G.zn. te Dordrecht heeft
volgens het jaarlijksche verslag der Dordtsche
Kamer van Koophandel zeer veel last ondervonden
van de toepassing van de Steenhouwerswet. Zij
schrijft
Door de sterk ingekorte werkuren zou men in
drukke tijden dubbel personeel moeten hebben
wat niet mogelijk is, omdat in het geheele land
de onaangename gevolgen van die wet zich laten
gelden. Wanneer men marmer of andere steen
stelt op een bouwwerk dat spoedig klaar moet
zijn, kunnen de aannemers niet voldoende vorde
ren uit gebrek aan steenhouwershulp, daar de
steenhouwers veel vroeger moeten uitscheiden dan
metselaars en timmerlieden.
Dit leidt telkens tot aangenaamheden. Die wet
verklaart - b.v. verblijf in de werkplaats na 5 ure
of 6 ure (naar gelang van zonsondergang) nadee-
lig voor de gezondheid der steenhouwers, doch
andere werklieden mogen er in werken zoolang
zij willen. Vloeren opschuren op een bouwwerk
mag wel door schuurders gebeuren, zoo laat men
wil, Maar een steenhouwer mag na zonsondergang
zulk werk niet doen. Steenhouwers mogen een
wagon steen na zonsondergang niet lossen en
binnenbrengen, maar zij mogen wel voor een
buurman b.v. een wagon kolen of ijzer leeg maken.
Zulke dwaasheden heeft de steenhouwerswet in
het leven geroepen. Door korter werktijd zijn
de uurloonen zeer gestegen, wat noodig werd.
Zoodoende wordt het werk duur en dit heeft
waarschijnlijk invloed op de bestellingen.
Onderscheiding.
Naar »de Tijd" uit Rome verneemt, is jhr. F.
Michiels van Verduynen, secretaris van het Ne-
derlandsche gezantschap, bij gelegenheid van zijn
vertrek naar zijn nieuwe standplaats te Londen,
benoemd tot commandeur in de Kroonorde van
Italië.
Middenstandsbond.
Donderdagmiddag vergaderdei te Utrecht in
Hotel de 1 Europe, onder voorzitterschap van
-en leer J. S. Meiuwsen, het hoofdbestuur van
Jen Middenstandsbond
Na afdoening der huishoudelijke zaken werd
met algemeene stemmen besloten ae Enkhuize-
Neutrale Middenstandsvereeniging als lid van den
Eiond toe te laten.
Besloten werd als "data van het dit jaar te
Dordrecht te honden Elfde Middenstand se on gres
vast te stellen 14, 15 en 16 Juli e.k. Het congres
za, worden voorafgegaan door e«e algemeene
vergadering, waarop o.a. moet worden voorzien
in 6 vacatures1 voor het bondsbestuur, veroor-
zod t dooi de periodieke aftreding der hoeren
.-ehnrmann, Hermens Moons, Gorris en Meijer
van erg, en door het bedanken van de heeren
JNieuwenhuizen en van Hout.
He agenda voor het congres is als volgt vast
gesteld
15 'Iuli a- Het 'tut der reclame voor den mid
denstand, en b. snel, goed en goedkoop reclit
16 Juli: a. Leerlingwezen en vakopleiding;
b. het vreemdelingenverkeer in verband met den
mm denstand: terwijl op- verzoek van oe Utrecht-
se lie Handelsveneeniging nog op de agenda wordt
geplaatst: Chèque en giroveirkeer.
Na afdoening dezer onderwerpen, welke allen
van te voren zullen worden gepraeadviseerd,
komen nog enkele voorstellen van Vereenigingen
tei sprake, welke eerst door commissiën uit
het bondsbestuur worden bestudeerd.
Nadat nog de wenschelijkheid bepleit werd
om met kracht een eventueel wetsvoorstel ter be-
-tnjding der oneerlijke1 concurrentie door den
and te steunen, werd de vergadering gesloten.
Onlwerp-inkomstenbelasting.
Gisteren vergaderde de commissie van rap
perteurs der Tweede Kamer, tot, vaststelling
van het vqorloopig verslag1 over het nadere af-
aeeling's,onderzoek van het ontwerp-Inkomstenbe-
lasting.
Het streven is, om dit ontwerp tijdens het
samenzijn der Kamer in Maart a.s. nog af' t?
doen.
De derde Vredesconferentie.
Naar aanleiding van de dezer dagen in de
bladen opgenomen berichten^, aangaande die
derde vredesconferentie, deelt men ons van
bevoegde zijdei mede, dat sedert de maand De
cember j. 1. tusfechen de Nederlandse he en
Russische regeeiringen overleg wordt gepleegd
over de wijze, waarop die conferentie zoude
zijn voor te bereiden. Op' dit oogenblik heeft
tcdoeld overleg nog niet geleid lot Volledige
overeenstemming, omtrent het uit den aart
der zaak vereischt uitgewerkt plan van zoo-
danig'e voorbereiding.
Het inmiddels ontvangen Ameiikaansche Voor-
ste! ter zake wordt mede overwogen.
De kindertoeslag.
Bijna 200 leden v,a;n den Ned. bond van post
en tclegraafbeambten De Post, allen vaders van
grooite gezinnen hebben den minister van wa
terstaat en den directeur-generaal hun leedwezen
te kennen gegeven over de bespreking van hun
Fondsbestuur met den minister en de verklaring
van den laatste in de Tweede Kamer ten op
zichte van den kindertoeslag.
Als huisvaders van groot© gezinnen vragen zij
met klem den kindertoeslag' niet weg te netmen,
maar naast een eveintueele algemeene loans ver
hooging dezen te handhaven. Zij: verzekeren, dat
z.ij met den R. K. St. Petrus en den Christ.
Piot. bond Door Plicht tot Recht den toeSiag
niet. als stuitend, maar als een zeer welkome
gast beschouwen.
Naar Albanië.
Fe in het militair hospitaal te Utrecht gedeta
cheerde sergeant der hospitaal-soldaten J. van
Vliet is door de regieering van Albanië benoemd
tot sergeant-'majoor ziekenverpleger oer gendar
merie en wordt toegevoegd aan de tot dii'igeerend
officier van gezondheid 3e klasse bevorderde dr.
Reddingius.
Beiden zullen den 7en Md art a.s. via Triest
naar Walona vertrekken.
De sergeant van Vliet heeft in den Ion Balkan
oorlog deel uitgemaakt van de ambulance naar
Turkije, en in den 2en Balkanoorlog van die
naar Servië. (U. D.)
Buitenlandsche paspoorten.
De minister van buitenlandsche zaken beeft er
de aandacht van de commissarissen der Konin
gin op gevestigd, dat het in den laatsteo tijd
meermalen is voorgekomen, Jat buitenlandsche
paspoorten zijn uitgereikt aan personen, die daar
op geen aanspraak konden maken.
De minister herinnert er daarbij aan, dat, ook
naar het gevoelen van een zijner ambtsvoorgan
gers, afwijking van den regel, dat paspoorten
slechts aan Nederlanders moeten worden uitge
reikt, ongewensteht is en dat het geenszins op
den weg der regeering' kan liggen, om waar de
vreemdelingen, die een buitenlandsch paspoort
aanvragen, meestal zoogenaamde Heimathlosen
zijn, door het verleunen van zulk een nas, mede
te werken tot het bestendigen van die Jkiimath-
losigkeit.
Met deze opvatting heeft zich ook de toenma
lige minister van justitie geheel kunnen vereeni
gen. Voorts achtte deze den inhoud van een bui
tenlandsch piaspoort bezwaarlijk te rijmen met
de afgifte van dergelijk stuk aan anderen dan
Nederlanders.
Een uitzondering! ziou alleen dan gewettigd zijn
te achten, indien de betrokkene reads' stappen
bad gedaan om het Nederlanderschap te ver-
Werven, en deze niet tot het verlangde1 resultaat
zouden kunnen leiden vóór het tijdstip, waarop
bij de voorgenomen reis1 zou willen aanvangen.
Loterij wet. Als verdacht van overtre
ding der loterij wet (het ten verkoop in voorraad
hebben van zoogenaamde Tijdgeest-Obligatiën) had
zich gister voor het Kantongerecht te Sommels-
dijk te verantwoorden L. V., agent der N. V.
"De Tijdgeest".
De Ambtenaar van het Openbaar Ministerie,
overwegende dat de bij beklaagde in beslag ge
nomen stokken vallen onder de uitzonderingsbe
paling van Art. 1, sub 2 der loterijwet, vroeg
"Ontslag van rechtsvervolging."
HOOGE RAAD.
Door den Hoogen Raad werd uitspraak gedaan
in zake het cassatieberoep van iemand, wiens ver
zet tegen het arrest van het Hof, dat zijn failliet
verklaring uitsprak, niet ontvankelijk was ver
klaard, op grond, dat art. 8, Faillissementswet,
bet middel van verzet alleen toekomt aan den-
No. 10863.
gene, die, zonder gehoord te zijn, door de rechtbank,
failliet wordt verklaard.
De H. R. was het hiermede volkomen eens en
verwierp derhalve het beroep.
Verder werd arrest gewezen in de volgende
zaak.
De vordering van den verweerder in cassatie,
was door het Hof toegewezen ofschoon de gedaagde
de schuldenaar, er tegen had aangevoerd, dat ze
niet ontvankelijk behoorde te worden verklaard,
daar ze reeds vroeger door den schuldeischer aan
een derde was verpand, waarvan hij kennisgeving
had ontvangen.
Deze grief, die ook nu weer in cassatie werd te
berde gebracht, achtte de H. R. gegrond.
Art. 1196 B. W. eischt, dat de in pand gegeveu
zaak in den macht van den pandhouder wordt
gesteld. Is het pandrecht op een schuld dus een
maal gevestigd door kennisgeving aan den schul
denaar dan houdt den pandgever weliswaar, het
eigendomsrecht op zijn vordering, maar het recht
uit de vordering heeft hij tijdelijk verloren, zoo
dat hij geen eisch tot betaling kan instellen. Ook
de grootte van de vordering mag hij niet door den
rechter laten uitmaken, daar hij hier mede door
te veel inschikkelijkheid jegens den schuldenaar,
den pandhouder zeer zou kunnen benadeelen.
De H. R. vernietigde dus het arrest met terug
wijzing der zaak.
Ten slotte werd nog uitspraak gedaan in deze
kwestie
Den zelfden dag, waarop de door de rechtbank
opgelegde suppletoire eed zou worden afgelegd,
had de nu eischer in cassatie verzocht te worden
toegelaten tot het nemen van een conclusie, ten
einde den beslissenden eed op te dragen, hetgeen
was toegestaan. Daarna verklaarde de rechter
hem echter in zijn conclusie niet ontvankelijk,
daar de beslissende eed in dien stand van het
geding niet kon worden toegelaten.
De H. R. achtte door deze beslissing geen enkel
der aangevoerde wetsartikelen geschonden en ver
wierp dus het beroep.
Kazernebrand te Haarlem. Nader is
gebleken, dat de sergeant De G. ae gevonden
benzine heeft gekocht voor zrj'n sergeant-majoor,
die er kleeding mee moest reinigen. De G. blijft
zijn onschuld volhouden en ook zijn superieuren
zijn van oordeel, da.t hij niets met ae brandstich
ting te maken heeft. Alleen schijnt hij eeniga
oude militaire kleedingstukken aan een opkoo-
per verkocht te hebben, iets, wat niet geoor
loofd is, maar wat vaak gebeurt.
Dat De G. een sleutel had, .die op verschil
lende sloten past, is; alweer geen aanwijzing.
Na den tweeden kazernebrand hebben de auto
riteiten reieds' gecorrespondeerd over dit pas
sen van sleutels op! verschillende sloten, maar
't is gebleken, dat dit niet te voorkomen was.
Gistermorgen hebben verschillende onderoffi
cieren aangetoond, dat hun sleutels ?,ok op ver
schillende sloten pasten.
Gasvergiftiging. De arts S. J. van N.
en zijn echtgenojota zijn gisteren dood in lmn
huis gevonden aan den Wagenweg' ie Haarlem.
Hun dochter leefde nog, doch is er ernstig aan
toe. Men denkt aan gasvergiftiging.
Eer oio Ving. Bij den heer Sanders, in de-
Passage te 's-Gravenhage is een aller brutaalste
berooving geschiedt.
De heer S. was op zijln kantoor, toen plotse
ling iemand met een groot mes in de hand bin
nentrad, hem biji de keel pakte en tegen hem
zei: „Geef me onmiddellijk f25, of je gaat er
aan."
De heer S.. kon zich niet verweren, was half
bewusteloos van vrees en kon niets anders
doen dan het individu de geëischte som ter
hand te stellen. De man ging daarop kalm
heen.
Ee heer Sanders heeft aangifte gedaan op
het piolitie-'bureau aan de Riviervischmarkt. t e
politie onderzoekt de zaak, maar het zal haar
zeer moeilijk vallen den kerel in handen te
(Vad.)
V e r d u i s t e r i n g. Het had, meldt bet „Hbld.",
den laats ten tijd de aandacht getrokken, dat in
een uitdragerij in de St. Janstraat te Amsterdam,
welke gedreven wordt door den heer E. van P.,
verschillende goederen, voornamelijk manufactu
ren, aanwezig waren van een kwaliteit, welke in
dergelijke winkels gewoonlijk niet verwacht wordt.
Le politie heeft nu niet minder dan vijf ionge
mannen, van wie een gehuwd, gearresteerd. Hef
zijn bedienden van de grootste magazijnen in de
stad. n.l. van De Bijenkorf, Gebrs. Geczon, S. I.
de Vries, de confectiefabriek firma Snijders
Co., en een ijzerhandelaar op de Geldersehe ka.de.
Twee van de ontrouwe bedienden werden gear-
resteerd Op het oogenblik, dat zij: verduisterde
goederen te koop aanboden.
Hoeveel er verduisterd is, kan nog niet worden
nagegaan.
