Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
f
tbUxcJID
EERSTE BLAD.
Gratis Ongevallenverzekering
37sie Jaargang.
Zaterdag 13 Juni 1914.
No. 1Ü950
Binnenland.
Bureau: Beterstraat 50. Telef. 85. Postbus 39.
Abonnementen per 3 maanden ƒ1.50, per week 12 cent, per maand
50 ct., franco p. post ƒ2.p. kwartaal. Afzonderlijke nummers 2 cent.
Advertentiën: Familieberichten. 20 ct. per regel; Handelsadvertentiën
16 regels 92 ct.elke regel daarboven 15 ct. 3 maal plaatsen wordt 2 maal
berekend. Ingezonden mededeelingen 35 ct. p. regel. Speciale conditiën voor
herhaaldelijk adverteeren.
overeenkomstig op 4e polis TermeMe voorwaarden,
bü verlies
van
levenslange Q f) fl verlies van
geheele I /IMI een hand,
invaliditeitI L U U voet of oog I (J U I U U een duim
Pe verzekering wordt gewaarborgd door de Hollandsche Algemeene Verzekeringsbank, gevestigd te Schiedam.
f» n f| verlies i.J r
bij
verlies van
eiken ande
ren vinger.
Dit nummer bestaat uit twee
bladen en een Geïllustreerd
Zondagsblad.
Kamerverkiezing Katwijk.
in het district Katwijk is gisteren tot lid van
de Tweede Kamer gekozen dr. Th. de Visser
(O.-H.) met 6186 stemmen.
Op mr. H. W. C. J. de Jong (V.L.) waren 950,
en op den heer S. Rodrigus de Miranda fS.D.A P.)
232 stemmen uitgebracht.
(Bij de periodieke verkiezingen verleden jaar
werd O. J. E. baron van Wassenaer van Catwyck
(G.H.) in het district Katwjjk herkozen met 6663
stemmen. Op mr. J. Kielstra (V.L.) waren toen
uitgebracht 1158, op den heer S. Rodrigues de
Miranda (S.D.A.P.) 227, en op dr. P. J. Muller
(Protestant) 135 stemmen).
Hofwijck.
Een goede tijding Hofwijck, waar Chr. Huygens
heeft gewoond, is behouden gebleven en 't za'
museum worden, Een gift van f20.000 heeft het
mogelijk gemaakt, dat de Vereeniging Hofwijck,
«Hofwijck" kon koopen voor f36.000. (Vad.)
Arbeidsvoorwaarden der rijjkswerklieden.
Naar de «Nieuwe Ct." verneemt, is in druk
verschenen hat rapport van de in 1908 benoem
de staatcommissie tot regeling van de arbeids
voorwaarden der rijkswerklieden. De publicatie
door het departement van landbouw, nyverheid
en handel kan een dezer dagen tegemoet worden
gezien. Het ligt in de bedoeling het rapport op
ruime schaal te verspreiden.
De nieuwe vloot.
Naar »De Fakkel" verneemt, zal binnenkort de
regeering bij de Staten-Generaal een voorstel
aanhangig maken, om over te gaan tot den bouw
van 4 s'agschepen, elk groot 24.000 ton met een
snelheid van 22 mijl, en voorts tot den aanbouw
van de noodige torpedobooten, torpedojagers en
onderzeeërs. De bedoeling .zou dan voorzitten om
win dit materiaal een geheel te maken als eskader
en later met den aanbouw van een tweede eska
der de nieuwe vloot te voltooien.
Uit het Indische mijnwezen meent men de kosten
grootendeels te kunnen putten.
Commissie van advies voor wetsvoor-
zicningen.
voo 61 ^'aD VaD C'6n CQ'n's';er van justitie, om zich
de voorbereiding van wetgeving de blijvende
ewerking te verzekeren van hoogstaande
en en rechtsgeleerden, ook buiten zijn de
partement, zal weldra zijn beslag krijgen.
aartoe wordt eerlang de instelling verwacht
een commissie van advies over de vraag)
w® e wetsvoorzieningen telkens door het maat-
C aPPeiyk verkeer worden geëischt en naarmate
an de practische behoeften van de gemeenschap
a yke bewerking behoeven.
De priuseu van Oeganda.
Man meldt ons uit Oudenbosch dd. 12 Juni
w;.„'dea k doar Prins Stanislaus van Oeganda,
ris-ST! Van den §ouverneur en twee missiona-
hoopiA J6*! ,S1Cltdlla"rie Boeven bezocht, waar het
rivemfc Ze r?llaP'. °!nStXeeks 3 uur F*1- auto ar"
giasten <W,,f plechh§e wiJze warden de hooge
theologanten van^T^'- dc profev'oreu fin de
vanven waLll Seimnane in da auto ont-
den Ook de lodevoeria"en nerdengehou-
vertolkt. Verschillende h W6
uit Hoeven en omstreken wa-enTij" goe^tel^c®n
ontvangst tegenwoordig. J de plechtlge
JLr WanSiag um het seminarie, wem de
nalf V9f VöltI0k het
gezelschap per auto naai Breda
1 (Msb.)
Oud.minister Talma weer predikant.
ainw, oud-minister van Landbouw, Nij
verheid en Handel, heeft het beroep nis predi
kant bij de Ned. Eesrv. gemeente Ie Rennebroek
aangenomen.
Kon. bezoek aan Groningen.
Gisterenavond werd in vergadering van „De
Centrale" en afgevaardigden van verschillende
stadsgedeelten te Groningen besloten tot alge-
beek illuminatie op den avond, dat het Kon.
Echtpaar door Groningen zal rijden. Bovendien
werd besloten dool bewoners Van het Noord-er-
gedeelte der stad tot illuminatie van het Noor-
derplantsioen.
Do «Kortenaer" in Mexico.
De Washingtonsche correspondent van het
»Hbld." schrijft
Uit Tampico hoor ik uit de allerbeste bron het
volgende de «Kortenaer" heeft hier uitstekend
werk gedaan en indien men kon hooren wat de
Amerikanen, die nog hier ter plaatse zijn, en de
Engelschen en Duitschers en de Mexicanen zeiven
daarover te zeggen hebben, dan zou men weten,
dat ieder den Hollandschen gezant te Washington
dankbaar is dat hij onmiddellijk de voorzorg ge
nomen heeft de «Kortenaer" naar Tampico te
laten vertrekken men verheugt er zich over, dat
met al het geschrijf over, voor en tegen de vloot,
de marine zich weinig bekommert om die dispu
ten maar kalmweg doorgaat haar plicht te doen
en onzen goeden naam hoog te houden. Niet alleen
hebben de werktuigkundigen van het Hollandsche
schip, nadat de machinisten van de Hollandsche
petroleum-bronnen gevlucht waren, de machines
en daardoor de bronnen voor vernieling beveiligd
(in civiel en met volkomen goedvinden van de
Mexicaansche autoriteiten) maar ook hebben zij
gedurende de belegering aan allen, die ze noodig
hadden, hunne diensten bewezen en op het oogen-
blik dat ik dit schrijf, heeft de dokter van het
Hollandsche schip nog een goede vijftig Mexicaan
sche gewonden onder behandeling.
Evenals in den Balkanoorlog de «Gollandets"
zich bij alle partijen grooten eerbied verwierf
voer zijn rustig en sober werk op het gebied der
humaniteit, zoo wordt ook in Tampico onder de
Mexicanen bekend, dat de «Hollandesa" een vrien
delijke man is, die zonder sabelgerinkel en oor-
logsgedruisch kalm zijn weg gaat en ondertusschen
doet wat zijn hand te doen vindt.
Voorwaardelijke invrijheidstelling.
Verschenen is het rapport der commissie
benoemd door het hoofdbestuur van het Ne-
derlandsch Genootschap tot Zedelijke Verbe
tering der Gevangenen omtrent het wetsont
werp tot „Vaststelling van nadere strafrech
telijke voorzieningen, betreffende de voor
waardelijke strafopschorting, de betaling van
geldboeten en de voorwaardelijke invrijheidstel
ling."
Daaraan zij het volgende ontleend:
A1 g e m ,e e n e Beschouwingen.
De commissie had: tot opdracht het wets
ontwerp voornamelijk te beoordeelen uit het
oogpunt der reclasseering. Hoewel de commis
sie zich hier en daar ook eene opmerking zal
veroorloven, die van het vraagstuk der reclas
seering verder afstaat, heeft zij toch in hoofd
zaak zich aan die meer beperkte taak gehou
den.
Het instituut der „voorwaardelijke strafop
schorting de commissie behoudt in haar
rapport den naam dien hét wetsontwerp ge
bruikt,, en acht daarover discussie niet nood
zakelijk verdient warme sympathie. Werd
deze instelling nog eene goede twintig jaar
geleden in de Nederlandsche Juristenvereeni-
ging bij meerderheid van stemmen verwor
pen (in 1901 verwierp de nieuwe instelling
de instemming der meerderheid), zij' heeft
sedert zulke vorderingen gemaakt, dat de te
genstanders te tellen zijn.
De VS. heeft tweeërlei doel. Zoowel het
aantal korte vrijheidsstraffen te verminderen
als de recidive tegen te gaan.
Wat de eerste zijde van het vraagstuk be
treft, behoeft hier het schadelijke van korte
vrijheidsstraffen niet meer te worden uiteen
gezet. Het is algemeen bekend. Doch wel mag
er aan herinnerd worden, dat er gevallen
voorkomen, waarin het onvervolgd laten van
het strafbare feit niet wel mogelijk is en
toch de vrijheidsberooving door gevangenis
straf een onnoodige hardheid wordt. Onnoo-
dig, omdat de dader van het feit door een sa
menloop van omstandigheden gebracht is in
dén toestand, waarin hij het delict pleegde,
terwijl 'veilig kan worden aangenomen, dat
de persoon nooit meer in denzelfden toestand
komen zal. Noch de veiligheid der maatschap
pij, noch de karakteraanleg of geaardheid van
den dader eischen in zulk een geval de ver
wijdering uit het maatschappelijk leven, die in
de vrijheidsstraf is gelegen.
De V. S. zal dus in dergelijke gevallen moe
ten dienen om onnoodige vrijheidsstraffen te
voorkomen en daarmee den dader te laten in
de positie, die hij vóór het begaan van het
strafbaar feit innam. Reclasseering is in die
gevallen niet noodig. Veeleer zou, indien de
straf werd ten uitvoer gelegd, de veroordeelde
doordien hij en zijn gezin door de vrijheids
straf waren geteisterd, reclasseering noodig
hebben.
Al mag de opneming van de V. S. in de wet
geving er niet toe leiden, dat het O. M. nu
voortaan allerlei kleinere vergrijpen gaat ver
volgen, die tot nog toe onvervolgd blijven, toch
kan de invoering van de V. S. ten gevolge heb
ben, dat het O'. M. tot vervolging overgaat, waar
het tot nog toe die achterwege liet, niet omdat
het feit niet ernstig genoeg was, doch alleen,
omdat door een op den dader toegepaste vrij
heidsstraf deze met zijn gezin te gronde zou
worden gericht.
V, e.r, s c.b ,i.l, 1 e. u.d e stelsels.
In het ontwerp is gekozen het Fransch-Rel-
gische systeem van V. S. De vervolging wordt
n.l. tot het eind toe voortgezet, de berechting
eveneens, de straf wordt uitgesproken. Alleen,
zij: wordt onder bepaalde voorwaarden niet ten
uitvoer gelegd. En zij kan nog worden ten uit
voer gelegd gedurende den proeftijd.
Het ontwerp keert zich dus af zoowel van
het Duitsche stelsel der voorwaardelijke gratie,
als van het Engelsch-Amerikaansche systeem,
waarbij de rechter de straf niet uitspreekt,
doch die nog kan opleggen gedurende een bij
de wet bepaalden tijd. De commissie acht de
keuze, bij het ontwerp gedaan, juist.
Tegen het Duitsche stelsel van. voorwaarde
lijke gratie pleit afgezien van de staatsrech
telijke vraag, in hoeverre door dat stelsel het
karakter van het instituut der gratie wordt
aangetast, dat zij verleend wordt, niet door
den rechter, maar door de administratie. De
macht, die daardoor gegeven wordt aan het
O. M., is naar Nederlandschen smaak te groot.
De Nederlander geeft liever veel macht aan
den rechter dan aan het openbaar ministerie.
De intrekking van die voorwaardelijk verleen
de gratie heeft dan ook plaats buiten den rech
ter ,om. 1
Tegen het Engelsch-Amerikaansche stelsel,
waarbij de rechter de strafmaat nog niet be
paalt, valt met grond aan te voeren, dat dan,
de strafmaat zoo licht afhangt niet van het be
gane feit, waarvoor werd vervolgd, maar van
het latere gedrag van den veroordeelde, die
door zijn (wangedrag oorzaak is, dat alsnog
straf op hem wordt toegepast. Zoo is dus in
derdaad het, meest verkieslijk, dat de straf
wordt uitgesproken, doch de tenuitvoerleg
ging wordt opgeschort. Hiermede is tevens
rekening gehouden met het gevoelen van hen,
die van oordeel zijn, dat de eenmaal vervolgde
misdaad ook gestraft moet Worden. Want de
commissie wenscht het hier als haar meening
te zeeggen hij, op wien de V. S. wordt toege
past, wordt wel degelijk gestraft. En het zal
menigmaal de vraag zijn, wat op den dader
zwaarder zal drukken, het ondergaan van een
korte vrijheidsstraf, of het „genieten" van de
V - S. met de talrijke voorwaarden, waaraan
hij zich gedurende geruimen tijd heeft te on
derwerpen, op gevaar af van anders het Damo-
cles-zwaard van de uitgesproken straf op hem
te voelen neerkomen.
Bij welke delicten en tp.t
w.elk straf-max.imum.
Het wetsontwerp laat de V. S. toe zoowel
bij misdrijven als bij overtredingen. Niet in
den- aard van het strafbare feit, maar in de
maat der door den rechter opgelegde stral'
wordt de grens gesteld. Do opgelegd straf
moet zijn een vrijheidsstraf. Hieruit volgt
reeds, dat bij1 de meeste overtredingen, waar
bij: toch, zooals niet alleen geldboete is be
dreigd, dan toch geldboete door den rechter
wordt opgelegd, het instituut niet voor toe
passing in aanmerking komt. De opgelegde
straf mag niet hooger zijn dan zes maanden
(gevangenis of hechtenis).
Het komt de commissie voor, dat het maxi
mum te laag is gesteld. Men vergete niet, dat
onwillekeurig de rechter door de bepaling van
het ontwerp zich zou kunnen laten beïnvloe
den bij de bepaling der straf. Indien hij b.v.
het bepaald heilzaam zou achten, V. S. toe te
passen, doch tevens een hoogere straf dan zes
maanden noodig acht, zou hij er Jicht toe ko
men tot zes maanden straf te dalen. Van de
buitenlands-che wetgevingen stellen o.a. noch
Frankrijk, noch Engeland een grens wat de
opgelegde straf betreft.
De commissie is dan ook eenparig van ge
voelen, dat het maximum in art. 14bis van
het ontwerp de V. S. uitgesloten, indien de
jaar. Omtrent de vraag, of het maximum nog
hooger gesteld moet worden dan één jaar, is
de commissie in twee gelijke helften verdeeld.
Recidive.
Het ontwerp sluit de toepassing van de V.
S. niet uit bij recidivisten. En volgens de
commissie te recht. Vooreerst zou de V. S.
dan al dadelijk zijn uitgesloten voor al die
genen, die recidivist zijn, maai- op wie bij
het begaan van hun eerste strafbaar feit de
V. S. niet kon worden toegepast, omdat zij
toen nog niet bestond. In de tweede plaats is
de regeling der recidive in de artikelen 421
423 Swb. niet zóó gelukkig, dat men de toe
passing yan de V. S. zou moeten achterwege
laten, b.v. bij; iemand, die art. 174 Swb. heeft
overtreden en later zich aan een geringen
diefstal heeft schuldig gemaakt. In de derde
plaats leerd de ervaring, dat wel degelijk ook
recidivisten met vrucht kunnen worden ge-
reclasseerd. De taak der reclasseerings-ver-
eenigingen is de recidive te voorkomen, hier
onder begrepen de tweede en volgende herha
lingen va neenig strafbaar feit.
Ook bij geldboete?
Zooals hierboven reeds is opgemerkt, is in
het ontwerp moet worden verhoogd tot een
reehter geldboete heeft opgelegd. De M. v. T.
blz. 15 geeft als reden hiervoor op, dat de V. S.
bij geldboete niet noodig is.
De commissie is het daarmede eens.
Het ontwerp maakt ook het betalen der
boete gemakkelijker dan tot dusverre. Er kan
zelfs uitstel van betaling worden gegeven tot
een jaar toe.
De geldboete is trouwens te beschouwen als
een lagere straf dan de vrijheidsstraf met V. S.
Een minderheid in de commissie wenscht
het instituut wel 'tot de geldboete uit te brei
den.
Proeftijd; Algemeene
voorwaarden.
Het ontwerp stelt den proeftijd voor mis
drijven op drie, voor overtredingen op twee
jaar, terwijl altijd de proeftijd gepaard gaat met
de voorwaarden, dat de veroordeelde niet een
nieuw strafbaar feit pïege en zich niet op an
dere wijze misdrage.
De termijn van drie jaar voor den proeftijd
(om nu alleen van misdrijven te spreken) is
een maximum, behoudens de in artikel 14 sep-
ties behandelde mogelijkheid van verlenging.
Indien inderdaad die proeftijd alleen verge
zeld gaat van de beide algemeene voorwaar
den (geen nieuw strafbaar feit, geen misdra-
ging), is hij niet te lang. Doch wel is dit het
geval, indien de rechter daarenboven de voor
waarde oplegt van een „bijzonder toezicht",
