Verspreide berichten.
Binnenland.
Stads- en Gewestelijk Nieuws.
Fransche batterijen op de hoogten gebracht]
waarop al spoedig het Duitsche vuur in kracht
verminderde. Het zal ongeveer twee imr zijn ge
weest toen een Fransche bommenwerper op de
hoogte geplaatst, op beslissende wijze tussehen-
beide kwan. Met vier goed gerichte schoten
bracht hij de vijandelijke batterijen tot zwijgen-
Het Fransche regiment rukte in looppas aan en
chargeerde zonder pardon op de Duitschers in.
Niettegenstaande de, Duitschers in de meerderheid
waren, ontruimden zij de citadel; de Franschen
rukten de Duitsche vlag af en heschen de Fran
sche er voor in de plaats.
Optreden der Duitschers in België.
Ondanks de tegenspraak van het Belgische
Ministerie schijnt het zeker, zegt de correspondent
van «De Tijd", dat thans de meeste, zooniet alle
forten van de stelling Luik gevallen zijn.
Qroote troepen vluchtelingen blijven voortdurend
in de richting der Hollandsche grenzen trekken.
Uit een nauwkeurig en gestreng onderzoek is
mij positief gebleken, dat in de gemeente Hac-
court werkelijk twee jongelieden in den toren
waren geklommen en vandaar uit op voorbijgaande
Duiiaciieis schoten. De jongelieden werden gevan
gen gonouien en gefusilleerd, ue mannen van het
dorp weggevoerd, ue kerk uil een stuk geschut
met drie scuoten verwoest en het dorp in brand
gestoken. Dergelijke dingen gebeurden gisteren m
verschillende andere dorpen, o.a. in Bitsen. Dat
Duitschers alsdan het oorlogsrecht uitoefenen is
begrijpelijk en hoe hard ook billyk.
DeDuitsche militaire g,e.e.s,t.
Een correspondent van het Cential-News-agent-
schap heeit eeni&en tijd doorgebracht in de Duit
seht; lnuën. Deze corresponuent beeft over zijn
bevu.oingen net volgende meegedeeld.
„1.V Duiiscners voeren langs de gehsele linie
van Luxemburg tot bijna aan het noorden van
België bijna ongelooflijke massa's troepen, artil
lerie, paarden en voorraden van allerlei aard
cp. Wat betreft den geest, die de Duitsche sol
daten bezielt deze wordt het best gekarakleri-
seev door de woorden van een gewoon soldaat
in ten Luitsch cavalerie regiment. Hij zeLe„Onze
Officieren hebben ons gezegd, lat wij vooruit
moeten zoolang er geen halt gefloten wordt. Zij
hebben ons gezegd, dat er duizend schoten nco-
dig zijn om één man te raken, en dus zijn wij
niet hang. En wij kunnen het lijden, 1,000,000
mensehen te verliezen, terwijl het verlies van
duizenden tegenstanders dezen reeds moet tot
staan brengen of tenminste doen aarzelen."
Een Cuitsch officier sprak al niet anders:
,.Wij hebben Luik in een week genomen, zon
der zwaar geschut te gebruiken, terwijl wij dachr
ion er drie maanden voor noodig te zullen heb
ben. Wij zijn België binnengedrongen en staan
r.jeds vlak bij de hoofdstad. Wij hebben buiten
bet stadhuis te Straatsburg kanonnen te pronk
gezet, die wij aan de veelgeprezen ïransche ar
tillerie bobben ontroofd. Wij kunnen meer dan
1,060,000 menschen opofferen, terwijl ue verbon
denen er zelfs geen duizenden Kunnen missen.
Ee bekwaam aangevoerde troepenmassa's, die den
mUnairen en imperialen geest van net Duitsche
rijk vertegenwoordigen, moeten de los samen
hangende, gemengde volken overwinnsn, die „de
verbondenen" genoemd worden."
De correspondent van het Central News agent
schap wijst er nog op, dat de Duitschers alles
verwachten van de langzaamheid, waarmee Rus-
la nd's mobilisatie zich voltrekt. Vóór de vijanden
ran de westgrens verpletterd zijn, kan Rusland
nog niet gevaarlijk zijn meent men in Duitsche
legerxringen.
Een ander element in de Duitsche krijgvoering
is hierin gelegen, dat de Fiuitsche officieren en
ïKldaten blinde werktuigen zijn in de handen
van den generalen stal. Een hooggeplaatst officier
verklaarde aan den correspondent:
„Wij zyn slechts pionnen in de handen van
den generalen staf; en wij zijn er tevreden mee,
enkel pionnen te zijn. En deze tevredenheid is
de quintessence van wat ons ten slotte het suc
ces zal verzekeren."
De Duitsche taktiek.
Een EngeJsch officier heeft aan de „Daily Te
legraph" een gesprek meegedeeld, aat hij had
gehad met een Belgisch officier, die aan de ver
dediging van Luik heeft meejgedaan.
Ee Belgische officier zei, dat de Belgen beter
scholen dan de Duitschers, vooral hij dag. Wan
neer de linies der Duitschers aanrukten, zei de
Belgische officier, maaiden wij ze eenvoudig
neer Het was verschrikkelijk eenvoudig', meneer.
Meer dan eens wendde de verteller zich in het
gevecht tot een kameraad en zei: „Kijk, daar
komen ze weer in gesloten lormatie. Ze zijn
gék." Ze deden geen poging om zich te ontplooien,
maar kwamen, linie na linie, haast schouder
aan schouder aanstormen, tot wij schoten. Dan
hceplen dooden en gewonden zich in afschu
welijke borstweringen op, die ons schieten dreig
den te hinderen. Ik' moest denken aan Napoleon's
woorden: „Het is prachtig, maar het is geen
oorlogNeen het was een slachting. Zoo hoog
werd de borstwering: dooden en gewonden, dal
ik niei wist of wij er door heen zouden schieten
of er heen loopen en met de handen een opening
min maken. Ik had eenige gewonden onder de
d rden vandaan willen halen, maar dorst niet..
Een stijve bries verdreef de kruitdamp snel. Ik
kon dan zien hoe gewonden zelf zich uit hun
vvreselijke ligging los trachtten te wringen. Ik
teken, dat ik een kruis sloeg' en slechts hoopte,
dat de kruitdamp bleef hangen. Maar-- zen u
liet gelooven? diezelfde muur van dooden en
gewonden stelde die verbazingwekkende Duit
schers in staat, naderbij: te kruipen en waarlijk
het glacis op te stormen. Natuurlijk kwamen zij
meL verdei dan halverwege, want, onze maxims
en geweren vaagden ze weg. Onze eigen ver
liezen waren licht vergeleken bij Je slachting
onder onze vijanden aangericht.
Andere Belgische officieren bevestigden de ver
halen van den razenden honger en dorst van de
Duitsehe krijgsgevangenen.
Van den Elzas is vandaag weinig te berichten.
Van de Oostgrens vermeldden wij reeds, dat
de Russen een 10-tal grensdorpen hebben platge
schoten en verbrand.
Volgens een bericht uit Elbing bij Eydtkuenen
zijn in 't jongste gevecht 2000 Russen gevangen
genomen.
Servië.
De correspondent van de «Daily Telegraph" te
Athene deelt aan zijn blad een communiqué van
de Servische legatie mede, volgens hetwelk talrijke
Servische benden er in slaagden, Bosnië binnen te
dringen, het land te overstroomen, de vijandige
Moslimsche bevolking te ontwapenen en wapens
onder de Serviërs uit te deelen.
Aan den anderen kant drong bet Oostenrijksche
leger het Noordwesten van Servië binnen en rukt
daar thans voorwaarts.
Ton Hart wig.
Het «Wiener Montags Journal" weet over het
plotseling verscheiden van baron von Hartwig,
den Russischen gezant te Belgrado het volgende
te melden.
Von Hartwig had de plechtige zielemis voor
den vermoorden aartshertog Frans Ferdinand in
de kapel der Oostenryksche ambassade niet bijge
woond.
Toen de Oostenrijksche gezant, die afwezig was
geweest, te Belgrado terugkeerde, begaf zich von
Hartwig naar zijn collega om zich te rechtvaar
digen over het verwijt van zijn afwezigheid.
Hij beweerde wel tegenwoordig te zijn geweest
en zelfs het grootkruis van de Fransch Joseph-
orde bij die gelegenheid te hebben gedragen.
De Oostenrijkschen gezant, Baron Giesl, viel von
Hartwig niet in de rede, hij liet hem uitspreken)
maar voegde hem daarop toe«Excellentie, u
vergist u, wanneer u mocht denken mij te mis
leiden met dit praatje."
Meteen haalde de Oostenryksche gezant een
schrijven te voorschyn, waaruit uit het handschrift
van von Hartwig bleek, dat hij nauwkeurig van
te voren van den aanslag te Serajewo onderricht
en er de hand in had gehad.
Geheel ontsteld door het vertoon van dit com-
promitteerend document zakte von Hartwig door
een hartverlamming getroffen in elkaar.
Albanië.
Aan de „Albanische Correspondenz" wordt uit
Eurazzo gemeld: De mbret verleende gratie aan
den door den krijgsraad te Valona voor eenigen
tijd geleden ter dood veroordeelden ïurkschen
majoor Bekir-Bey en zijn mede-samenzweerders.
In de Boedapester Lloyd geeft iemand, die
aan de bestorming van Sjabats beeft deelgenomen,
daarvan een verslag. Vrijdagnacht om twee uur
wernen de troepen gealarmeerd. Zij werden met
booten overgezet. De vela-versterkingen, die door
geregelde troepen en komitadsji's bezet worden
gehouden, werden met de bajonet genomen, zon
der da,t de Serviërs grpoten tegenstand boden.
In Sjabats zelf ontstond een verwoed straat
gevecht, maar toen het vechten .sen uur had
geduurd, was de plaats genomen; maar pok toen
n,og: werd het schieten op onze troepen uit kel
ders en uit de ramen van de kei'k voortgezet
In een naburigen zaagmolen hadden zich onge
veer zestig' komitadsji's verschanst, die met hand
granaten wierpen. Dp mplen werd ten slotte in
brand gestoken.
Den volgenden dag gingen de Serviërs weer
tot den aanval over; zij werden echter met ver
liezen teruggeslagen.
De mannenzangvereeniging „Orphea" te Aken
bes! 11 de gouden medaille, ter waarde van dui
zend Mark, welke haar bij1 een internationaal zang
concours te Brussel door Koning Albert was ge
schonken, aan het Roode Kruis te overhandigen,
teneinde te worden versmolten, zoodal. de op
brengst ten bate der gewonden kan worden aan
gewend.
De „Reichsanzeigër" publiceerde de derde
verlies!ijst, welke zich over vier bladzijden uit
trekt,.
Stein Streuvels: en Herman Teerlinck heb
ben zich bij het leger aangemeld. Verscheidene
anaero kunstenaars en letterkundigen hebben even
eens het vo|Oimemen zich aan te melaen.
Een Fransche cavalerie-patrouille, vergezeld van
militaire wielrijders, legde op één dag 105 K.M.
af en kwam in de buurt van Luik aan. Eén
chasseur en één huzaar joegen samen een afuee-
ling Duitsche cavalerie cp, daarbij tien man doo-
dend en eenige paaraen buit makend.
Te Hooi hield een Fransch militair wielrijder
25 uhlanen staande en toen hulp opdaagde, wer
den allen gevangen genomen.
Dit aden deelde mij de correspondent van een
voornaam Engelsch blad mede.
- Een jong Pruisisch officier verhaalt: Een
uhlaan staat heel alleen op post. Zijn paarij
taal in den tuin. Hij heeft nog; maar 5 patronen.
Daar naderen zes kozakken. Hij blijft bedaard
staan en schiet. Met elk schot velt hij een kozak
neer tot er nog' maar twee overblijven. Dan eerst
bespeuren de Russen, dat hij maar alleen is en
willen hem aanvallen. Maar met zijn iaatsten kio-
gel schiet hij het paard van den vijfden kozak
neer, dat op den berijder valt. En uen Iaatsten
kozak steekt hij dood. Toen de kozak, die onder
hei paard gelegen had, zich heeft losgewerkt
gaat de uhlaan naar hem toe en zegt:
-• Patronen heb ik niet meer, ik moet je dus
doodsteken.
Zoo gezegd, zoo gedaan. De uhlaan, een recruut
nog wel, is direct tot onderofficier bevorderd
en voor 't ijzeren kruis voorgedragen.
Een infanterie-sergjeant deed het verhaal van
zijn gevecht, man tegen man, met een Pxuisi-
schen kolonel, tijdens den stuju ten westen van
Luik.
Toen een gedeelte der uhlanen trachtte de
Belgische voorposten te naderen, vielen velen
hunner onder het doodelijk geweervuur der
Belgen. De kolonel, die hen aanvoerde bleef
echter doorrijden, terwijl hij zijn sa,bel!
zwaaide.
De sergeant hield echter kalm stand on toen
de Pruis bij hem was, stak hij diens paard
zyn bajonet in de borst. Het stervende dier
viel boven op hem. Toen hij weer op de been
was, had ook de kolonel, wiens voet in den
srijgteugei verward was geraakt, zich bevrijd.
Toen begon er een verschrikkelijk handge
meen lusschen den Pruisi,schen officier en den
Belgischen sergeant, dat pas eindigde, toen
deze laatste zijn vijand met de kolf van zijn
geweer de hersens insloeg. De sergeant liep
hij deze worsteling een wond in de dij op; ver
oorzaakt door een kogel uit de revolver van
den officier.
Nog uren lang na dit gevecht lag de overwin
naar hulploos op den weg, ieder oogenblik den
dojod verwachtend van de hand der rondzwer
vende uhlanen, tot hij ten slotte door een Bel
gische ambulance gevonden werd.
De man was dien dag erg gelukkig en trotsch,
want de koning' had hem persoonlijk geluk ge-
wensoht met zijn moedig gedrag.
Die zelfde sergeant vertelde mij nog, dat hij
den dag vopr hij gewond werd, met zijn mak
kers een troep uhlanen had verrast, terwijl de-
zeu bezig' waren van honger rauwe wortelen en
knollen te verorberen, die zij uit den grond had
den getrokken.
Ridderorden.
Men verneemt, dat dit jaar op den 31en Augus
tus geen ridderorden zullen worden verleend.
Beslag op Tarwe.
Op last van den Minister van Landbouw is
bij besluit van 18 Augustus aan de Burgemeesters
last gegeven beslag te leggen op alle voor
raden onbewerkte tarwe. In pakhuizen en op
schepen, mag geen tarwe verwerkt worden.
Vervoer van een spion
Men schrijft onsWerd eergisteren uit Woensel
gtemeld van een Zundertschen slager, aie naar
werd doodgeschoten, omdat hij, door den schild
wacht aangeroepen, zich hieraan eenvoudig niet
stoorde, thans 'komt ons weer een ander gjeval
ter oore van de Noord-brabantsch-Duitsche grens.
Een boerin met een kar vol groenten passeert
de wacht.
De schildwacht r,oept haar aan. Op zijh „halt,
wied aar" antwoordt de vtquw: „goed volk'"-
De zenuwachtige houding der vrouw, wekte
echter de achterdocht van den schildwacht en
hij gelastte haar den groentewagen te ontladen.
Zij wilde wat tegensputteren, doch in oorlogstijd
maken de militairen korte metten en heelt zich
eer. ieder maar aan de sommaties te onderwer
pen. i
De soldaat doet dan kort en goed zijn plicht
en de burger heeft het hem niet lastig te ma
ken.
Een tweede maal gelast de schildwacht haar
den wagfen te ontladen. Noodgedwongen gaat de
vrouw hiertoe over en nu bleek al spoedig! dat
onder de groenten op den bodem van den wa6en
een man lag verboTgen.
Vrouw en man werden gearresteerd en naar
de wacht opgebracht. De wagen werd geconfis-
keerd. Het onderzoek zal hebben uit té maken
of men hier al of niet te doen heeft met een
spion of met een ander persoon, die in alle
geval reden scheen te hebben om zijn reis van
de cene naar de andere plaats op deze geheim
zinnige manier af te legigea.
sloten,pin niet te ,adverteeren; opze gé-
abonneerden, die thans juist vele en dure be
richten wenschen,1. om niet te betalen?
de tusschenpersonen van ouze geabonneeiden.
(boekhandelaren) en van onze adverteerders (ad-
vertentie-bureaux), om quitanüpn en wissels te
„weigeren";
de Post en de Spoorwegmaatschappijen, om
opze couranten slecht te bezorgen;
Reuter, oim extra-belasting' te heften;
Onze papierleveranciers, om den gee ontradeer-
den papierprijs op te slaan;
onze goecie vrienden, om van ons gratis pak
ker couranten te verlangen voor ae militairen
ten velde;
de klanten onzer particuliere drukkerijen, die
niet laten werken en zelfs periodieiten niet laten
verschijnen,
Wij zitten er midden in en, als wij zijn aange
sloten bij den „Nederlandschen B,ond van Boek
drukkerijen", krijgen wij van de secretarissen der
Centrale Commissie bericht, dat, ondanks de
oioi'lo'gisovermacht die overal wordt toegepast
als middel om' aan verplichtingen tegenover ons
te ontkomen voor ons de opzeggingstermijn
voor onze werklieden niet is verkort. En in
middels hebben wij zeer hoage kosten voor onze
vele berichten te betalen en kunnen wij de ge
zinnen onzer werklieden, die als soldaten zijn
opgeroepen, niet onverzorgd laten.
Een noodkreet aan de Dagbladpers.
Het orgaan der Verteeniging! van Uitgevers van
Dagbladen „De Nederlandsche Dagbladpers"
schrijft:
Wat is force majeure? Dat is Overmacht
en dit beteekent, dat daarop zich beroepenonze
adverteerders', die contracten met on® hebben g)e-
De bevolking die meevecht.
Onder dit hoofd komen in het ochtendblad van
de «Nieuwe Courant" van Dinsdag 18 Augustus
1914 eenige beschouwingen voor, met betrekking
tot de bepalingen, opgenomen in art. 1 van het
Haagsche Regiem. (Reglement betreffende de wet
ten en gebruiken van den oorlog te land, annex
aan het verdrag nopens de wetten en gebruiken
van den oorlog te land).
De beschouwingen leiden dan tot de bewering,
dat bijv. plaatselijke vrijwilligerskorpsen kuntien
worden gevormd, die als het noodig wordt ge
vonden, zich organiseeren, een onderscheidings-
teeken aannemen, de wapenen openlijk dragen en
zich beijveren in hun handelingen zich te gedra
gen naar de wetten en gebruiken van den oprlog.
Worden de diensten niet meer noodig of gewenscht
geacht, dan wordt met de wapenen en de onder
scheidingsteekenen de belligerente eigenschap weer
afgelegd en worden de vrijwilligers weer vreed
zame burgers. Tegen dat hoogst gevaarlijke spel
letje kan niet erstig genoeg worden gewaarschuwd.
Tegen dergelijke vrijwilligerskorpsen heeft een
oorlogvoerende als wapen de kogel en de strop,
wanneer de leden er van in zijne handen vallen.
In dien geest doorredeneerende doet art. 2 van
het Haagsehe Reglement de deur nog ruimer
open, waar het zegt: «De bevolking.van een niet-
bezet gebied, die bij de nadering van den vijand
uit eigen beweging de wapenen opneemt om de
invallende troepen te bestrijden, zonder den tijd
te hebben zich te organiseeren overeenkomstig
art. 1 wordt als oorlogvoerende beschouwd, indien
zij de wapenen openlijk draagt en indien zij de
wetten en gebruiken van den oorlog eerbiedigt".
Het zfjn echter de woorden «van een niet-bezet
gebied", welke deze deur onmiddellijk weder
sluitenwil toch een oorlogvoerende, een optre
den der bevolking als vorenbedoeld, beletten, zoo
verklaart hij, dadelijk bij het binnenrukken, het
gebied als bezet. Art. 42 van het Haagsche Reg
lement, dat de bedoeling heeft de eischen vast te
stellen voor het bezetverklaren van een gebied,
doet zulks in termen, zoo vaag, dat de occupator
eigenlijk in het geheel niet wordt gebonden. De
burgerbevolking kan niet genoeg worden gewaar
schuwd, zich in elk geval en onder alle omstan
digheden te onthouden van een daadwerkelijk
optreden, voor het geval Nederland onverhoopt in
den Europeeschen krijg mocht worden betrokken.
De vorming en het autoriseeren van vrijwilli
gerskorpsen moeten in handen van het legerbe
stuur blijven. Wenscht men als vrijwilliger het
land te dienen, men wende zich tot dit bestuur,
maar dan dient men ook als zoodanig, tot het
leger gedemobiliseerd is.
Het gestreng optreden van Engeland in den
oorlog met de Zuid-Afrikaansche republieken vond
juist zijn oorsprong in de omstandigheid, dat deze
republieken eigenlijk geen geregelde strijdmacht
hadden en vele Boeren nu eens met de wapenen
in de hand streden en dan weer gedeeltelijk
«huistoe" gingen om hun hoeven te verzorgen.
Bevolking.
Het maandelyksche bevolkingoverzicht geeft aan:
30 Juni 19t4 aantal zielen 34812.
Geboorten 83
Vestiging 160
243
Overlijden 31
Vertrek 203
234
Alzoo een vermeerdering van 9
Bevolking op 31 Juli 1914 34821.
Er werden 26 huweljjken gesloten.
Onze Militairen.
Sergeant den Hartog, van het elfde regiment,
die met een 50-tal miliciens en chauffeurs hier
tijdelyk is ingekwartierd geweest kwam heden
morgen op ons bureau.
Hij vertelde, dat zy heden-middag Schiedam
