Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
De Oorlog.
Minnebrieven.
Gratis Ongevallenverzekering f1f)f)[] fOflfl 11110 f100 "u ™"a f DO flK
Jaargang;.
Woensdag 14 October 1914.
No. 11053
Buitenlandsch Nieuws.
FEUILLETON.
Bureau: Boterstroat 50. Telef. 85. Postbus 39. Advertentiën: Familieberichten 20 ct. per regel; Handelsadvertentiën
V 16 regels 92 ct.elke regel daarboven 15 ct. 3 maal plaatsen wordt 2 maal
Abonnementen per 3 maanden fl.oO, per week 1» cent, per maand jQB berekend. Ingezonden mededeeüngen 35 ct. p. regel. Speciale conditiën voor
50 ct., tranco p. post f 2.p. kwartaal. Afzonderlijke nummers 2 cent. Sr herhaaldelijk ad verteeren.
ie polis lerailie mm>m. |UUU mSS„I ZUU X* ;l |(JU "°01I IUU ««u™. I ÖU I IU Stï
De verzekering wordt gewaarborgd door de Uollandsche Algemeene Verzekeringsbank» gevestigd te Schiedam.
BELGIë.
De regeering naar Frankrijk
vertrokken.
De Belgische RegeeriDg besloot, verlangende
zich hare vrijheid van handelen te verzekeren,
naar Frankrijk te gaan.
Met uitzondering van den.minister van oorlog
hebben alle ministers hedenochtend Ostende ver
laten met bestemming naar Havre, alwaar de
Fransche Regeering voor de installatie alle maat
regelen heeft getroffen.
Koning Albert is aan het hoofd van het leger
gebleven.
Antwerpen's val.
De gevolgen van Antwerpen's val, schrijft Paul
Michaëlis in het »Berl. Tagebl.", moeten zich
binnenkort van zelf vertoonen. Een groot deel van
ons belegeringsleger komt vrij en kan de druk op
Frankrijk's linkervleugel aanzienlijk versterken.
De weegschaal in de groote worsteling op het
westelijk oorlogsterrein stond nu al een maaud
lang schijnbaar onbeweeglijk. Thans mogen wij
hopen, dat hij zich ten onzen gunste gaat over
hellen. Dan zal het einde van den strijd in het
Westen niet meer ver zijn.
De München. Neueste Nachr. schrijftMet de
verovering van Antwerpen maakt Duitschland niet
enkel een tegenstander onschadelijk, die op de
Duitsche flank zat. Het wint nog veel meer. De
Duitsche legers beheerschen thans het heele
Belgische land, hebben het Belgische leger buiten
gevecht gesteld en kunnen zich aan de Belgische
kust »festbeissen".
Wat dat voor Engeland beteekent, zal dit land
spoedig bemerken. Van de Belgische kust uit zal
zich, zoodra in Frankrijk de beslissing gevallen is,
ook de noordwestkust van Frankrijk laten zuive
ren en Engeland heeft dan met de onmiddellijke
nabuurschap van een oorlogvoerend Duitschland
te rekenen.
Maar op de beslissing in Frankrijk zal de val
van Antwerpen reeds in de allereerste dagen in
vloed uitoefenen. Onze vijanden ramen het be
legeringsleger op 2000.000 man. Het grootste dee]
van dit op het veld beproefde leger komt thans
vrij en met dat leger een artilleriepark, van welks
groote en waarde men zich uit de beschieting van
Antwerpen een denkbeeld vormen kan.
Dat zoo'n aanwas voor ODze strijdkrachten in
het Westen van de grootste beteekenis is, spreekt
van zelf. Frankrijk en Engeland begrepen dit al
lang en daarom hebben zij België tot uitersten
tegenstand gedwongen.
Maar nu is Antwerpen met al zjjn rijke hulp
bronnen in Duitsche handen ep dit bezit zal ons
bij de afrekening met den doodsvijand Engeland
onmetelijke diensten kunnen bewijzen.
Vrij naar het Fransch.
3)
Langzamerhand begon zij ook belang te stellen
in den onbekenden officier, aan wiens lot dat van
Michel zoo nauw verbonden was. Mare d'Elian
was voor Michel ongeveer wat zij voor Rose was
de ordonnans was de zoon van een der oudste
pachters van d'Elian's vader. Evenals de la Garde's
behoorden de d'Elian's tot de oudste familiën des
lands.
Eindelijk kwam voor de jongelieden de ge
lukkige dag waarop Michel eervol uit den militairen
dienst ontslagen, naar zijn Rose kon terugkeeren.
Den volgenden dag stelde het meisje in blijde
ontroering den jongen man aan de juffrouw van
het kasteel voor.
Er werd afgesproken dat het huwelijk zoo
spoedig mogelijk zou plaats hebben en dat de
heer de la Garde en zijn kleindochter de plech
tigheid met hun tegenwoordigheid zouden vereeren.
Eenige dagen later vernam Roxane met een
soort blijde verrassing dat luitenant d'Elian er
gaarne in toegestemd had als getuige te fungeeren
b\j het huwelijk van den braven jongen, die hem
Over de bezelting' van Gent d,eor de Duitschers
verneemt het Persbureau Vaz Bias het volgende:
De Dutiische bezetting1 bestond uit 50.000 man.
Zij hield maar korten tijd verblijf in de stad en
betaalde alles wat zij notodig had met baar geld.
De Duitschers namen echter zooveel mede, dat
er thans absoluut niets meer te krijgen is te
Gent dan wat brood en nog eenige commes'libtes-
waren. Overigens stemmen alle berichten over
een, dat de wtederkeerige verhouding tuisseheo.
de bevolking' en de Duitschers weer vriendschap
pelijk was. De officieren namen hun intrek in
de hotels. De b'ezettings-detachementen, die ach
terbleven zijn in de Léopoldkazome ingekwar
tierd Er gapt zeer veel artillerie door Gent,
alles in de richting1 Brugge en niet zuidwaarts.
Volgens belichten uit Aardenburg, Sluis, IJzen-
dijske en Sas van Gent zijn hedenochtend tal
van vluchtelingen uit de plaatsen boven de lijn
Rokeren, Gent, Eccloo, Brugge, over de Neder
land se be grens binnengekomen. De aandrang is
zóc sterk dat te Axel de bakkerswinkels door
de Nederlandische soldaten zijn bezet, daar de
menigte anderis tot bestorming zou overgaan.
Dit zijn allen dus Belgen, die niet meer uit
Antwerpen komen, maar uit het geheel© noord
westelijke deel van België. Van Ostende echter
en gedeeltelijk ook van Brugjge gaan duizenden
Be'gci) zeewaarts en trachten naar Engeland over
la steken.
liet overschot van het Belgische leger is tot
achter Brugjge terujglg'oti'ofclcen en tracht daar stand
te houden. Hedenmorgen werd daar zwaar ge
vochten daar d© Duitschers hen hebben achter
haald. Een Duitsch officie!' deelde onzen cor
respondent mede, dat voorloopig alle instruction
luiden: „Naar1 de kust".
Onze correspondent te Gent bericht ons, dat
do tijding van den val van Antwerpen te Gent
eerst hekend' werd Zaterdagavond om 8 uur, toen
wc-i d aangekondigd, dat speciale edities van Uol
landsche bladen den val Antwerpen meldden.
Deze gebeurtenis was dus te Gent meer dan 24
uur later bekend dan te Amsterdam.
Zaterdag: verkeerde men te Gent no-g algemeen
in do overtuiging, dat de IMt'schers deze stad
niet zouden binnendringen. De Generale Star had
den laatsten tijd herhaaldelijk verzekerd, dat de
Duitschers ofschoon de omstreken der stad be
zoeken, Gent zelf zouden voorbij trekken.
Ondanks do bezetting der stad door de Duit
sche zullen do dagbladen voorloc nig bhjiveu
verschijnen.
FRANKRIJK.
Het Fransche communiqué meldt:
Wij zijn gisteren op verschillende punten merk
bar r gevorderd; wij hebben in de omstreken van
Hazebiiouek en Béthun© het offensief hervat.
Een DuitsCh legerkorps heeft Rijssel bezet.
W ij hebben van af de omstreken van Beudy-
au-Bac, in de richting van Londen cn ook ten
Wt-slen van het Argomno'rwoud, ten Noorden van
in Marokko het leven gered had.
Daar, op die gezellige plattelands bruiloft, ont
moetten Roxane en luitenant d'Elian elkaar voor
de eerste maal. En terwijl Roxane moeite had
om de gedachte te onderdrukken, hoe flink en
knap die luitenant met zijn lachende oogen, zijn
open gelaat en zijne edele trekken er uitzag, zeide
Mare d'Elian bij zichzelf dat hij nog nooit een
meisje ontmoet had, dat een zóó diepen op hem
maakte als Roxane.
Een onbeschrijvelijken indruk maakte het op
hen beiden, toen ze hoorden van een ontdekking
die Michel en Rose tegen het einde van dien ge
lukkigen dag gedaan hadden.
Het jonge bruidje was naar Roxane toe gekomen
en had gefluisterdO freule, hoort u nu toch
eens, die mooie brieven uit Marokko, zijn niet
door Michel geschreven. Hij kon evenmin lezen
en schrijven als ik
Maar hoe,... begon Roxane, terwijl haar hart
heftig klopte.
De luitenant, juichte Rose bijna. Ja, ja,
freule, dus u en luitenant d'Elian hebt elkaar
maandenlang telkens brieven geschreven 1 En een
allerondeugenst lachje gleed over Rose's lief ge
laat.
Mijn Hemel.... maar stil toch Rose, vertel
het vooral aan niemand, hij weet er toch zeker
niets van
Rose zocht Michel met den blik. Jawel daar
stond hij al bij zijn luitenant, en aan het ver
baasde gezicht van d'Elian zagen ze duidelijk dat
Ma Ian court, vorderingen gemaakt. Op lan rech Ier-
Maasoever rukten wij voort van de Maashoogten
op den weg Verdun—Metz. Wij wonnen terrein
bij Apienijont.
Een aanval op onzen linkervleugel hebben wij
afgeslagen.
Het Duitsche hoofdkwartier geeft de volgende
berichten van het Westelijk oorlogs te-rein.
Niet heftige aanvallen van den vijand ten Oos
ten van Soissons zijn afgeslagen.
In het Argonner woud wOrden voortdurend ver
bitterde gevechten geleverd. Onze troepen werken
zich in het dichte struikgewas van bet uiterst
zware terrein met al de middelen van den ves
ting.sicorlog stap voor stap vooruit. De Fransev hen
trieden den hardnekkigs ten tegenstand. Zij scliie
ten uit de hoornen, waarin zelfs machinegeweren,
zijn opgesteld. Zij hebben trapsgewijze loopgra
ven aangelegd en steunpunten, sterk als vestin
gen, ingericht.
Fe berichten, door bet, Fransche legerbestuur
verspreid, over voordeelen die zijn troepen in de
vlakte van Woëvre hebben behaald, zijn onwaar.
Naai krijgsgevangenen vertellen, werd aan de
troepen meegedeeld, dat de Duitschers verslagen,
en reeds verscheiden forten van Metz gevallen
waren. Inderdaad hebben onze troepen, die daar
vechten, op geen punt terrein verloren, Etain
is nog altijd in ons bezit. Al de aanvallen, die
de Fransehen laatstelijk op onze stellingen bij
St. Mibiel hebben gedaan, zijn afgeweerd.
Dappere aviateurs.
De heldendaden der Fransche vliegers en waar
nemers sedert het begin van oorlog, aldus de
»Matin", vormen een lange lijst, maar menigmaal
verrichten zij deze daden in de wolken, ver van
alle toeschouwers, die hun moedig gedrag zouden
kunnen waarmerken.
Maar dit was niet het geval met den Fran-
schen sergeant-vlieger en zijn mecanicien-kanon
nier Quenault, die, na een gevecht, op 5 October
te Jonchéry, in den streek van Reims, een vijan
delijke vliegmachine van het »Aviatik"-type ver
sloegen, vlak voor het front der Fransche troepen.
De Duitscher had over de Fransche linies ge
vlogen en keerde naar de Duitsche stellingen terug
toen de sergeant Frantz, die een met een mitrail
leur gewapend toestel bestuurde, en vergezeld was
van den mécanicien-kanonnier Queunauld, pijl
snel opsteeg en den Duitscher achtervolgde.
De Fransche troepen kwamen uit hun loopgra
ven te voorschijn om met kloppende harten dit
gevecht in de lucht te aanschouwen.
Nadat da twee vliegers er alles op gezet had
den om boven elkander te komen, slaagde Frantz
er in, den vijand op zijde te komen. Quenault liet
geen oogenblik verloren gaan, en dadelijk spuwde
de mitrailleur zijn doodelijken kogelregen over de
Duische machine uit. De Duitsche stuurman werd
gewond en het benzine-reservoir werd lek geschoten.
De machine begon eerst te waggelen, kantelde om,
viel, en vatte vuur. Terwijl zij als een steen te
pletter viel, vlak bij de Fransche linie, daalde
Frantz met een sierlijken zweefval, dicht bij de
hun geheim geen geheim meer was, en dat Mi
chel aan hem dezelfde vertrouwelijke mededeeling
gedaan bad als Rose aan haar freule.
U ziet wel. het is te laat, freule, sprak
Rose met steeds ondeugender lachje.
Had Michel inderdaad aan Mare d'Elian het
geheim van zijn correspendentie met Rose ont
huld en zoo voor den jongen officier de vraag
opgelost hoe het toch kwam dat er uit de brieven
van het jonge boerinnetje zulk een eigenaardige
bekoorlijkheid hem tegenstraalde
Roxane begon er bijna weer aan te twijfelen,
want niets in het gedrag van den luitenant tegen
over haar sprak van die onderstelling meer. Of
het moest zijn dat de officier daarom misschien
gebruik makend van zijn drie maanden verlof,
zijn verblijf in de streek vaa zijn geboorte voort
durend rekte... en heel dikwijls een visite kwam
maken op het kasteel de la Garde.
Op een middag werd Roxane in het werkver
trek van haar grootvader geroepen, waar zij wist
dat Mare d'Elian al sinds meer dan een uur met
den grijsaard in gesprek was. Den geheelen dag
had ze er al een voorgevoel van gehad dat er
iets ernstigs op handen was, iets ernstigs maar
waarvan ze toch niet behoefte te schrikken.
Tocl# verloor ze een oogenblik haar kalmte,
toen ze, de kamer haars grootvaders binnentredend
zag dat de oude man een pakje brieven in de
hand had met een rose lint eromheen. Het kostte
haar al heel weinig moeite om te raden dat het
de correspondentie tussehen Rose en Michel was
vermorzelde machine neer. Frantz kreeg voor
dit wapenfeit hij had onlangs voor een anderej
dergelijke daad reeds de militaire medaile ontvan
gen het Legioen van eer terwjjl aan Quenault
de militaire medailln werd geschonken.
DUITSCHLAND.
Aan de Russische g'rens.
Naar het groote hoofdkwartier meldt, verliep
aan het Oost-Pruisische front de dag van eer-
-isieren over het algemeen kalm, den 12n poog
den de Russen opnieuw Schil Win it te onisin-
_>!an. De poging word verijdeld en zij verforen
1500 gevangenen en 20 stukken geschut,
In Zuid-Polen is de Russische voorhoede ten
L. van Warschau door de Duitsche troepen ach
teruit gedreven.
De poging der Russen de Weichsel tea Z.
van lwang'orod over ie trekken, mislukte en kostte
hun verliezen.
Een bombardement van Londen.
Men schrijft ons van Duitsche zijde:
Prof. Kraus, docent in het Volkenrecht aan de
Universiteit te Leipzig, heeft in de Aula-van de
Techn. Hoogeschool ie Dresden een voordracht
gehouden over volkerrechterlijke strijdvragen in
den huidigten oorlog. Hij sprak daarbij ook over
de volkerrechterlijke mogelijkheid van een bom
bardement van Londen en beweerde:
„Het is geen schending van bet volker recht»
als er uit luchtschepen hommen op den vijand
geworpen worden. Hij ziet niet in, waarom de
oorlog in de lucht in de aan te wenden mid
delen meer beperkt moet wolden dan de land-
of zeeoorlog. Speciaal Duitschland heeft zich in
dit opzicht op geenerlei wijze gebonden. Le
pogingen om de statengemeenschap tot bepaalde
beperkingen te brengen, zijn gefaald. Het daarop
betrekking; hebbende verdrag is door de thans
(oorlogvoerende machten, en in het bijzonder door
Duitschland, nog' niet eens ge teekend, laat staan
geratificeerd. Eene ratificatie heeft alleen plaat;»
gehad door België en Engeland en was alleen
nc.g maai- geteekend door' Oostenrijk, Frankrijk
en Rusland".
Daarom mag; volgens Prof. Kraus, ook even
tueel Londen wel gebombardeerd worden.
Een heldendaad,
te „Lokal Anzeiger" meldt hel volgende: Een
ba aijon van het Beiersche reserve infanterie-Jre-
gimenf wilde in het leeggetoopen 8 a 4 meter
diepe van beton vervaardigde kolen-kanaal van
Saaibroeken ongezien voortrukken, toen plotse
ling het water in het kanaal schoot, dat spoedig
tot aan de patroontascb der soldaten steeg. Een
aan den bataljon-staf toegevoegd mechanieien
fietste naar de anderhalve kilometer verwijderde
r.aaatbijzijnde sluis; 400 meter voor het doel
schoot een Fransche granaat hem van zijn rij
wiel. Daar hij slechte schrain-verwondingen bc-
kWarn, reed hij verder door. Op de sluis sten
den 2 Fransche geniosoldaten; een dezer schoot
hij dood, de andere wierp een handgranaat naar
Zeg eens kind, weet je wat ik hier heb,
vroeg de heer de le Garde, recht op zijn doel af
gaande en op haast plechtigen toon.
Roxane meende naast door den grond te zakken
van schaamte maar ze kon niet nalaten een
steelschen blik te werpen op den bezoeker. De
jonge man scheen diep ontroerd, de tranen stonden
hem in de oogen, en toch vreemd genoeg
scheen hij op het oogenblik moeite te hebben om
niet in een hartelijk lachen uit te barsten. En
Roxane moest het gelaat in de handen verbergen
om niet eveneens in een van deze twee uitersten
te vervallen.
Dat zijn minnebrieven Roxane hernam de
heer de la Garde schijnbaar streng, de eene helft
is schrift van luitenant d'Elian, de andere van jou
Gelukkig heeft onze jonge vriend de edelmoedig
heid gehad de compromiteerende correspondentie
te mijner beschikking te stellen. Maar dat acht
ik niet voldoende om de onvoorzichtigheid die gij
beiden begaan hebt, te hersteilen. De heer d'Elian
heeft erkend dat ik meer mocht vragen en is tot
iedere voldoening bereid. Welnu, mijn kind, ik
eisch, dat dat.... de heer d'Elian je trouwen zal.
En toen Mare aarzelend oen paar stappen voor
uit deed, legde de grootvader hun beider handen
ineen en sprak Zeo kinderen, geef nu elkander
maar een kus maar een beter dan je het in je
brieven gedaan hebt, hoor!
En toen hoorde freule la Garde een stem
fluisteren: O Roxane, Roxane, ik heb je zoo lief!
EINDE.
HE SHDANE COIM
