Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
f
f fin irr fl/i
TWEEDE BLAD.
WRAAK.
39ste Jaargang. Zaterdag 26 Februari 1916. No. 11470.
Gratis Ongevallen verzekering
Hoogfeest Tan bet Mirabel van bet
H Sacrament.
ofereeiiioistii op ds poll! rerislde Toonaarden.
Qffidecle berichten.
Liturgie.
FEUILLETON.
Binnenland.
Uit de Pers,
Bureau: Boter3traat 50. Tele!. 85. Postbus 39.
Abonnementen per 3 maanden f 1.50. per week 12 cent, per maand
50 ct., franco p. post f2.p. kwartaal. Afzonderlijke nummers 2 cent.
Advertentiën: Familieberichten 20 ct. per regel, Handelsadvertentiën
16 regels 92 ct.; elke regel daarboven 15 ct, 3 maal plaatsen wordt 2 maal
berekend. Ingezonden mededeelingen 85 ct. p. regel. Speciale conditiën voor
herhaaldelijk adverteeren.
bij verlies
van
De
levenslange 4 900 verlies van
geheele i||f een hand, H
invaliditeitvoet of oogI UU I U U een duim
verzekering wordt gewaarborgd doorde Hollandsche Algemeene Verzekeringsbank te Schiedam.
I UU wijsvinger; |(J
bij
verlies van
eiken ande
ren vinger.
AANBESTEDING.
Burgemeester en Wethouders van Schiedam
z\jn voornemens op Donderdag, 2 Maart a.s.,
8 n8tniddags 2 uur, ten Raadhuize aldaar, in het
openbaar aan te besteden
Het verf- ea glaswerk van de bureaux voor
gemeeute-admiuistratie en woning voor con
cierge, Nieuwstraat 26.
Bestek verkrijgbaar tegen betaling van f 0 25
®an het Bureau van Gemeentewerken, Korte
Haven no. 33.
Aanwijzing in het gebouw Nieuwstraat 26,
lederen werkdag, des v.m. 10 uur
I.
Sinds overoude tijden viert de stad Amsterdam
op Wuensdag na St. Giegorius 12 Maart) het
Hoogfeest van het Mirakel van het H. Sacrament.
Toen op bevel van Paus Pi us X roemrijke ge
dachtenis de diocesane Kalenders werden hei zien,
werd het feest van het Mirakel van het H. Sa
crament tot dusverre alleen te Amsterdam gevierd
tot het gansche diocees Haarlem uitgestrekt, zoo
dat we dit jaar nu St. Gregorius op Zondag 12
Maart valt, op den 15den Maart het Mirakelfeest
vieren.
Wat nu zoo algemeen gevierd wordt, mag niet
langer onbekend bljjven.
Daarom moge voor-de bespreking van de Mis
liturgie van dien feestdag, eerst de geschiedenis
zelve van het feest den aandachtigen en ernstigen
lezer boeiendan zal hij ook beter begrijpen het
woord der Schrift, wat vroeger met guldea lette
ren prijkte op de Kapel der H. StedeSigna et
Mirabilia fecit in te Deus Excelsus: Teeckenen
ende wonderlycke diDghen heeft in u gedaan den
grooten Godt.
In het jaar 1345 op den 15den Maart op een
Dinsdag, na zonsondergang, werd te Amsterdam
iu de Kal verstraat een zieke man bediend. Toen
de bediening was afgeloopen, en de priester reeds
ter kerke was teruggekeerd, werd de zieke on
passelijk, en gaf hg, al overgevende, ook de H.
Hostie terug. Zij die den zieke oppasten, wierpeD
®1 het teruggegevene zonder verder nazien in een
groot vuur, hetwelk daar in de kamer brandde.
Dat vuur bleef den geheelen nacht van Dinsdag
°P Woensdag branden, om de kamer van
den zieke te verwarmen, 's Morgens voelde
een der ziekenoppasters zulk een hevige
koude over zich, dat zg zich naar het vuur
haastte. Zij rakelde het vuur op, en zag nu in
het midden der vlammen een schoone, witte
Hostie, geheel ongeschonden. Hierover groote-
183)
De graaf de Trémazan woonde op een oud
kasteel, dat er tamelijk indrukwekkend uitzag
eh La Guyonnière heette. Het land was woest
eenzaam, maar niet van schoonheid misdeeld.
Die graaf de Trémazan had een zoon en een
dochter. De zoon is omgekomen, verdronken naar
teen zegt. in den omtrek van Saint Malo, toen
hij uit Engeland terugkeerde, maai- hij was gaan
samenzweren met de prinsende dochter was
hij haar ouders gebleven op het kasteel van La
Huyonnière. Ik heb haar gezien, een beeld
schoon meisje, maar wat droefgeestig en zeer
Irotsch. Men zegt, dat dokter Nollan verliefd
°P. haar was Zij was 20 jaar, hij 35; zij een
voudig landmeisje, dat zoo góed als niets van
dö wereld kende, hij begaafd met een helder
verstand, maar toch slaagde hij er niet in haat
te behagen. Haar ouders hadden veel vriend
Schap voor dokter Nollan en vertrouwden hem
volkomen mejuffrouw de Trémazan daarentegen
scheen scherper te zien dan zij en wantrouw
de hem.
Zii had gelijkde gebeurtenissen hebben dit
lijks ontsteld riep zg de andere vrouw, welke in
huis was, en deze legde de H. Hostie in een
schoonen doek, en sloot ze in haar kist. Nog
dien zelfden dag (Woensdag 16 Maart), bracht de
inmiddels ontboden priester de H. Hostie in
stilte Daar de parochiekerk de nu nog bestaande
St. Nicolaas of Oude Kerk op bet Oude Kerkplein).
Donderdags' morgens echter vond de vrouw de
wonderbare H. Hostie wederom terug in haar
kist, zoodat zij nogmaals den priester ont
bood, die andermaal in stille de II. Hostie naar
de kerke terugbracht. Toen echter Vrijdag
de H. Hostie wederom in de kist der
vrouw werd gevonden, begreep de priester
dat hij het wonder niet langer verborgen mocht
houden. In plechtige processie met kruisen en
vanen werd het H. Sacrament naar de kerk terug
gebracht, en zoodoende werd het groote wonder
bekend niet alleen te Amsterdam, maar ook verre
daar buiten.
De stedelijke overheid deed een nauwkeurig
onderzoek instellen omtrent datgene wat innen
hare veste was voorgevallen.
Een Latgnsch stuk werd opgemaakt, waarvan
het afschilt aldus luidt »Wg nu, Floris van
Boechorst, Ridder van den mogeuden Prins, Heer
Graaf van Holland, in den lande van Am stel, en
in Waterland, Schout, Schepenen en Burgemees
ters der stad Amsterdam, vermits alles waar is
en wij weten dat alles in waarheid geschied is, zooals
bet boven omschreven en verhaald is, zoo brengen
wij de gemelde mirakelen, waardig om door alle
geloovigen herdacht te worden, door deze schrif
ten ter kennis van alle Christen-geloovigen, onder
het zegel van mij Fioris van Boechorst, Ridder,
voornoemd, te zamen met het gewoon zegel der
stad Amsterdam, aan dezen tegenwoordigen
(brief) aangehangen, Gegeven in het jaar des
Heeren 1345, op Donderdag in het Octaaf van
Paschen. 31 Maart.)
Het voorgevallene werd ook aan het oordeel
van de" Bisschop van Utrecht, Jan van Arkel,
onderworpen, en deze bevestigde het door zijn
gezag, en stond toe, dat het voorgevallene als een
echt wonder mocht vermeld worden.
Een Nederlandsche vrachtboot met olie voor
Duitsche onderzeeërs
Een der lezers van het „Vaderland-' zendt
aan dit dad het volgende verfhaal, dat onder
den titel „Een vertelling van de Zee" vnork-Jtmt
in de „Fishing News" van Zaterdag <9 Febr. jl
Hij voegt er de juiste opmerking aan toe,
dat, indien men het niet als phantasie, maar
als waarheid bedoelt, het wel noodig ware er
l ij te vermelden, w elke Nederlandse vracht-
Loot hier bedoeld wordt.
Misschien geelt het relaas aan de bevoegde
autoriteit aanleiding hiernaar bij de Engelsche
re roering te informeeren, daar het volstrekt niet
zander belang v,ocn- ons land is, of feu Necfer-
landsch vaartuig; inderdaad dé rol gespeeld heeft
duidelijk bewezen.
Hoe dan
Gij hebt mij de waarheid gevraagd gij
zult haar kennen.^ Daar waren in den omtrek
van Lamballe eenige gelukkige familiën brave
menschenen die rijk of minstens welgesteld
waren. Zij waren geen aanhangers van den
nieuwen regeeringsvormintegendeel zij waren
koningsgezind, gehecht aan hun oude traditiën,
gewoonten en geloof Daar was ook een rent
meester een braaf man, achtenswaardig grijs
aard, die de vermogens beheerde dier familiën
en hun onbeperkt vertrouwen genoot. Die man
had oveial den naam van beproefd eerlijk te
zijn, maar tot z(jn ongeluk had hij een zoon,
die weinig op hem geleek en die het geld dat
zijn vader in de provincie zoo moeizaam had
verdiend, te Parijs met handen vol om zich heen
smeet- Deze zoon. die de zaken van zijn vader
kende, evenals alle geheimen der familiën. waar
hij met vriendschap en hartelijkheid werd ont
vangen, had een middel bedacht om zich van
een onmerelijk lortuin meester te maken, welk
iniddel maar al te doeltreffend is gebleken. Er
werd te Parijs gesproken over een samenzwe
ring tegen de Nationale Conventie en de Com
mune die in Bretagne zou broeien en nu bedacht
de zoon van den rentmeester, dat, wanneer zij
eenmaal verdwenen waren, het voor hem een
lichte taak zou z(jn, al hun goederen, die dan
ve-beurd verklaard zullen worden, tegen lagen
prijs op te koopen en te betalen met het geld,
waarvan in het volgende sprak:* is, evenmin
nfs het voor ons onverschillig is, welk lot de
bemanning heeft getroffen.
Uier volgt nu het verbaal, zooals het aan de
..Fishing News" werd medegedeeld:
Duitsche onderzeeërs lieten zich in een zie-
keie omgeving' volstrekt niet onbetuigd en de
bevelvoerende admiraal wenschte gaarne de
bron, waaruit zij hunne voorraden vernieuwden,
uit te vinden.
„Ieder kreek en haven aan de naastbij zijinde
kust werd daartoe nauwkeurig onderzocht, doch
mi'htelbos.
„De commandant van den torpedo-vernieler
met dit (onderzoek belast, was slecht te spreken
es deed een eed, dat hij niet zonder eènig
succes tot de vlooit zou terugkeeren, want hij
gevoelde volstrekt geen lust, dooi den admiraal
belachelijk te worden gemaakt,
Het begon er dus naar uit te zien, dat wij
ter eeuwigen dage zouden Wijven kruisen Maar
ons goed .gesternte verschafte uitkomst. Op een
good en morgen kwam een westwaarts koersen
de, slecht uitziende Nederlandsche vrachtboot
in het gezicht, die verschrikkelijk slingerende
een 8 mijlsvaarf maakte. On2e kapuein besloot,
in de hoop iets nieuws te vernemen, haar te
praaien Hij vernam echter geen nieuws en de
eepspapieren werden in orde bevonden.
„Toch aarzelde hij het schip te •eri.rten, daar
bij een voorgevoel had, dat ex iets niet in den
haak was en beval daarom eenigen zijner man
schappen het schip te onderzoeken.
Het schip was. geladen met melkproducten
en niets verdachts werd gevonden, terwijl de
N: dei land stëhe gezagvoerder, door het veroor.
-zaakte oponthoud ongeduldig: begon te worden
„Toen gebeurde het onverwachte.
„Toen de lading weder goed gestuwd werd,
r .'de door het slingeren van het vaartuig» een
der vaten met kracht tegen net dwarsseh
werd daardoor beschadigd ennu breken de
zoogenaamde melkproducten o 1 i e i n blikken
bussen te zijn, zeer zorgvuldig in vaten ver
pakt. Andere vaten, die toen werden nagezien,
vertoonden denzelfden inhoud.
„Natuurlijk, verklaarde de gezagvoerder der
Britsche torpedovernieler, het Nederlandsche
schip voor goeden prijs.
„Wat zeide de admiraal wel, toen ze den
Irijs binnenbracht?" werd den verteller gevraagd.
„Wij brachten haar niet binnen, ten minste
toen niet," was het antwoord.
Wij noodzaakten den Nederlands"ben kapitein
ons zijn geheime bevelen mede te deelèn, daar
na Loten wij de geheele Nederl-ands-iie beman
ning onder in het schip op, trokken hunne klee
deren aan, scheepten een kanon van de tor
pedovernieler op het Nederlandsche vaaituig en
v eren daarmede verder.
Na twee dagen stoomens befeuf-m wij een
zekere lengte en breedte en hielden -daar over
en weder.
dat zijn vader in kas had en dat aan die ver
dwenen familiën toebehoorde. Begrijpt ge?
- Afschuwelijk riep Annette Lange uit.
Hebt gij daar bewijzen van
Zwart op wit.
Sicard haalde zijn portefeuille uit zijn zak en
nam daaruit een brief, te Lamballe geschreven
door Hubert Nollan, om zijn vrienden te verra
den. Dat was een verpletterend bewijs.
Hij stond op hield den brief onder de oogen
der beide tooneelspeelsters en. terwijl zij liem
aandachtig bekeken, las hij hardop de belang
rijke gedeelten van dit weerzinwekkend ge
schrift voor
»Hrie dagen geleden is hy (daarmede wordt
de baron de Guern bedoeld, het hoofd van de
Bretonsche samenzwering) op een aanwijzing,
waarvan ik u den oorsprong niet behoef te
noemen, op zijn kasteel door gendarmen over
vallen. Hij was bijna in hechtenis genomen,
maar kon nog juist intijds vluchten.
Ik ben in staat u de plaats aan te wijzen,
waar hij zich verbergt en hem met nog vele
anaeren in uw handen te leveren, maar opdat
ik nuttig en veilig in het belang der republiek
werkzaam kan zijn, is het noodig dat niemand
iets van mijn tusschenkomst afwete en dat
mijn naam in deze niet genoemd worde."
En wat verder las hij
«Haast u, den vertraging hoe gering ook. kan
de gunstige gelegenheid voor u doen voorbij -
gaan en dan keert zjj misschien nimmer weer.
„Juist tegen, zonsondergang kwam een Duit
sche onderzeeër in het gezicht om zich van
ode te voorzien uit het haar bekende vooiTaad-
sckip,
„We namen haai. Den volgenden dag namen
wij een tweede en den daarop volgenden dag'
nummer drie.
„Daarna kruisten wij nog' 8 dagen in den
omtrek doch er vertoonden zich gein Duitsche
onderzeeërs meer, zoodat wij k^arblijxelijk die
daar kruisende waren hadden genomen.'
Tot zoover het verhaal.
Wij meenen dat het alle ïeden geeii om naai
de juistheid daarvan een oude» "zoek te deen
instellen.
Ook voor het geval, dat in deze door een
andere natie valschelijk van de Nederlandse te
vlag misbruik is gemaakt, is het voor de Ne
derland sche zeevarenden, als ook voor de Neder
landsche reederijen van bet grootste belang dat
dU hekend wordt gemaakt,
Leeningen een heffing inee.as.
De „Rolterdammer" schrijft:
Minister van Gijn laat er geen gras over
groeien.
Nauwelijks is hij opgetreden of hij stuurt de
beipstingpapieren thuis.
i ene nieuwe leening stelt hij voof van 125
millioen en daarnevens begeert hij een extra
heffing én van de vermogens boven 50 dui
zend gulden én van allen die in de inkom
stenbelasting zijn aangeslagen.
Deze laatsten hebben het bedrag van hun
tei.) i'ngaanslag nog eens extra te betalen.
Daar liggen in deze plannen sympathieke en
ziuipathieke elementen.
Sympathiek is de verlaging van het rente
type der leening, dat van 5 pet, tol 4T/a pc*
wordt teruggebracht.
'Sympathiek is de vlotte regeling van -de
bel; ling dezer extra-heffing die in termijnen
finnen een tijdperk van 2'/a jaar fcau afga-
el sar worden.
Antipathiek is dat deze heffing; zai worden
gevraagd, terwijl het dubieus is of dan al
de ,oor inga winstbelasting haar l.eslag zal hebben
gekregen Reeds' maanden terug had de; e in
weiding moeten treden.
Antipathiek is dat de naamloKö vennoot
schappen in deze belasting niet worden aan
gepakt.
Op dit laatste punt lijkt wijziging niet uit-
•jCSiOten, maar overigens schijnen ons de kan
sen voor het ontwerp gunstig toe
D e F, p d s w e t.
„De Tijd" schrijft in een hoofd artikel naar
aanleiding van de aanneming van het, ohtwerp
EecLwet door de Tweede Kamer over het amen
dement-de Geer o. m
«Gegroet en broederschap.
HUBERT NOLLAN."
Maar die Nollan is een afschuwelijke ver
rader 1 riep Annette Lange uit.
Lydie Manon beet zich op haar lippen van
verontwaardiging.
Sicard. die zijn overwinning volkomen wilde
maken, vervolgde
- Ik had bevelen, die ik ten uitvoer bren
gen moest. Ik kende de ongelukkigen niet, die
gewikkeld waren in het sombere proces waar
van gij de ontknooping hebt aanschouwd. In
één woord, ik heb mijn ambtsplichten vervuld,
maar zonder hardvochtigheid, met vermijding
van alle noodelooze wreedheid. Wat moet men
evenwel denken van den ellendeling, die zijn.
vrienden verried met het vooropgezette doel hen
aan den beul over te leveren, kameraden, waar
mee hij als kind gespeeld had. menschen. die
hun huis voor hem openzetten en hem een
plaats gaven aan hun disch? Welk een hart
moet die man hebben, om hun geheimen te
schenden, mij de verborgen plaatsen aan te wij -
zen, waar zij hun goud en juweelen bewaarden,
benevens papieren, die hun hoofden hebben doen
vallen.
Cffiantt vtntolti),
