Dagblad, voor Schiedam en Omstreken.
Gratis Ongevallenverzekering 4
f on brr fift
De Oorlog.
ELIANE,
39ste Jaargang.
Donderdag 14 December 1916.
No. 11712
öTereeitoiiüi op de polis ferislis ïoorwaaito. 1 i
Buitenilaudseli Nieuws.
Het vredesaanbod der Centralen.
?EülLLkïO
Staten-(*eneraal.
Bureau: Boterstraat 50. Telef. 85, na kantoortijd no. 148. Postbus: 39.
Abonnementen per 3 maanden ƒ1.50, per week 12 cent, per maand
50 ot„ franco p. post f 2.p. kwartaal. Afzonderlijke nummers 2 cent.
Advertentiön: 16 regels 92 ct.elke regel daarboven 20 ct. 3 maal
plaatsen wordt 2 maal berekend. Ingezonden mededeelingen 40 et. p. regel.
Speciale conditiën voor herhaaldelijk adverteeren. Tarieven worden op aanvrage
toegezonden.
levenslange 4" f| f verlies van
geheele fa 11 een hand,
- «www invaliditeiti v U voet of oog
De verzekering wordt gewaarborgd door de Hollandsche Algemeene Verzekeringsbank
bij verlies
van
een duim;
te Schiedam.
I Ijy wijsvinger; 1
bij
verlies van
elben ande
ren vinger.
Beiuter seint uit Londen:
Dfo ministerie© le kringen zullen zich waar-
^ijnlijk niet over het Diuitsch© vredesvoorstel
Mtlabeu, aiv.orcns dei hondgenooten geraadpleegd
hebben. Intusscihen kan wiel verklaard wor-
^ieiI1, dat de volkomen eensgezindheid in alle
Butsrihie bladen niets anders is dan een wieer-
sWeigeling yan do eensgezindheid, die onder dé
^goeringcn der geallieerden, zoewél ajs ondér
volken zelf bestaat- In de ontvangen nota's
borden de Duitse be voorstellen nog niet ver-
Meld, nraar daar de centralen als overwinnaars
lieren, kan men wel ©enigszins vermoeden,
<J,e zij zullen zijn.
Heit is echter een, feit, dat deze Duitsche
die, men niet anders verwachten kon, op
juiste' waarde wordt geschat en dat, indien
voorstellen werkelijk zijn zooals men ver-
bi oodt, zij tpt mislukkini* zijn gedoemd.
Bleze daad van de Duitschers moet van twee
"anten bekeken worden. Ten eerste is zij' één
Foging iotm twteedraicht tussc'lien de geallieerden
zaaieneen gedeelte der té stéllén vopr-
aarden zou toch den een goed, den ander
a'kouronswaard Kunnen toeschijnen. Maar ter-
^dfder tijd bevestigt déze daad het feit (waar
tan de geallieerden reeds zeer wél overtuigd
dat Duitsehland beseft, dat de centrale
Mogendheden den oorlog, nooit kunnen winneh
6,11 dat het zijn hoogste kracht heeft ontwikkeld.
-Aan het front der geallieerden mogen nog perio
den, komen, waarin, veel van hun krachten wordt
Sévorgd, maar het eonige antwoord op de te
jachten vredesivqar stellen kan slechts zijn een
~rnieuwdc verklaring, dat de geallieerden dén
Oorlog ais geëindigd beschouwen, wanneer de
doeleinden, waarvoor zij ten strijde trokken, be-
tpifet zijn. Een ander antwoord is niet mo-
B°k de New-Yorksche bladen bespreken het
Buitsche vredesvoorstel en zijn het er over eens,
aat de tijd voor de geallieerden nog niet is aan
gebroken, om op een dergelijk voorstel in tegaaD. De
'eden van alle richtingen noemen het aanbod
Van von Bethmann Hollweg een politieke zet, om
Duitschers wat op te beuren.
Be »New York Herald" zegt, dat de omsian
Mgheden, waaronder het aanbod gedaan werd, er
wjjzen, dat men het in Duitschland steeds
Machtiger wordende protest tegen de voortzetting
Van den oorlog aldus wil smoren.
De ïWorld" schrijft, dat Duitschland, hoewel
het Belgig, Noord Frankrijk, Polen, Servië en een
deel van Roemenië bezet, officieel heeft erkend
de oorlog een mislukking is, dat Duitschland
h'et bij machte is, Europa te overheerschen, dat
Naar het Fransch.
Het licht der ondergaande zon wierp op haar
J11 gulden stralen en verlichte de voorwerpen
hm haar heen, en Raynald beschouwde haar
stilzwijgend, als iemand die. 'zooals hij straks
Meds zeide, gevoel en smaak had voor het
Schilderachtige. Tegelijkertijd voelde hij een
groote belangstelling in haar en werd zijn
'cuwsgierigheid gespikkeld.
Waarom weende Eliane? Wat was de oor
zaak van een droefheid, die bovendien niet in
«aar scheen te liggen? Welke gedachte hield
haar geest bezig, die alleen maar voor haar
scheen te bestaan
Raynald wist het niet en hij verlangde het
te weten
Be aanneming van Eliane door de markiezin
~.e Liminges had omstreeks een jaar geleden
Piauts gehad. Maar toen was Raynald afwezig,
^.enige dagen geleden was hij pas teruggekomen
Mt Italië, waar hij den heelen winter had door
gebracht. Wat er. aan deze aanneming was
voorafgegaan, en wat er de oorzaak van was,
de vrede niet met wapengeweld opgelegd kan
worden, zoodat, men zijn toevlucht bij de diplo
matie moet zoeken, waarvan men in Juli 1914
niets wilde weten. Met het oog op hun groote
ofïers kunnen de geallieerden hun aanbod niet
aanvaarden. En wanneer Duitschland wist, kans
op de overwinning te hebben, zou het ook niet
zoo spreken.
De uNew York Times" merkt op, dat de ver
klaring van von Bethmann Hollweg en de nota
beide geen bepaalde voorstellen bevatten. Wanneer
de geallieerden nu weigeren onderhandelingen aan
te knoopen, verwacht Duitschland, dat de geheele
wereld de Entente alleen zal aansprakelijk stellen
voor het voortduren van den oorlog.
Het blad vraagt zijn lezers de positie der geah
lieerden goed te willen overdenken wanneer de
Entente aan Duuschlands wensch voldoet, zal dit
'and zich voor nog grooter krachtsontwikkeling
voorbereiden. De geallieerden moeten zich daarom
een vrede verzekeren, die nieuwe bedreigingen
onmogelyk maakt.
Het Pruisische militarisme moet verpletterd
worden.
Die, Fransch© pers waart schuwt tegen het Duit
sche vioioiistel om de vredesonderhandelingen
te openen.
Die „Temps" noemt het een hinderlaag en
nieuwe schelmstreek. D© geallieerden zuilen zich,
gabonden als ze zijn door de verklaring van
Londen van September 1914, daardoor niet laten
vieirsChalken.
De „Journal" schrijft: In Duitschiand beoogt
die manoeuvre het volk in te prenten dat de
regeering voor de opgelegde otfers niet aan-
siptr;atoeilijk is te stellen. Denk aan den toestand
Van miljoenen menschen, die het sinds: maanden
met 150 gram brood dagelijks, met 100 gram
vleeslch wekelijks moeten stellen. Ene stérk dé
Duitschei tucht ook moge zijn, ze zou at laten
indien de g'topte hoop den indruk had. dat ze
lijdt voor die eerzuchtige verlangens van en
kelen.
Die „Matin" schrijft Feiten van omhètwistbaren
ernst zijn ,ons ter oóre gekomen. Indien maar
alleen de bewoners van de steden en hél platte
land ontberingen moesten doorstaan, zou het
kwaad nog tei oVerkomen zijn; m©n houdt die
menschen door den burgerlijken dienstplicht ©n
eenigie krass© dreigementen in bedwang. Eentér
begint het volk, dat in de loopgraven vecht,
aan hef noodigst© gebrek te krijgen. In de laatste
wieken is de voeding van den Duitscfaen soldaat
ingekrompen. Over drie maanden zal zie onder
het middelmatige zijn gezakt. Duitschland is
verplicht van vrede te spreken en wel in diplo-
maüeken vo-im, maar in hei vage'. Na den veld-,
tocht in Roemenië is het tijdstip goed uitgekomen
om een edelmoedigen indruk te maken.
Die correspondent der „Kölniscbe Volkszei-1
tang" te> Sofia meldt, dat minister Radoslawof
in de gisteren door hei Sobranië gehouden zit
ting mieit bizonderen nadrulk verklaard heelt dat
belt vredesvoorstel hij het Bulgaarsohe volk en
daarvan was hij bijna geheel onkundig Hij
wist slechts dat zijn nichtje in Engeland opge
voed was. en dit leidde hem er toe om de op
lossing van haar droefheid te zoeken in de
herinneringen, die hij van Engelsche romans
had. Hij had een voorliefde voor deze soort van
lectuur, waarom zijn vrienden hem soms be
spotten. Maar, evenmin als zij. had hij zich,
toen hij te Parijs was, bemoeid met jonge
meisjes. Evenals de anderen, zei hij. dat zij
allen op elkaar geleken, en dat er geen onder
scheid tusschen haar bestond. De toekomst
doet spoedig genoeg zien,'dat deze oogenschijn-
lijke gelijkheid, het oneindig verschil in geest,
karakter, geesteliike en zedelijke vermogens on
aangeroerd laat, Raynald zou, spoediger dan een
ander, tot deze ontdekking zijn gekomen, als
hij er ook maar het geringste gewicht aan
gehecht had.
Maar hij had er tot nu toe geen belangstelling
in getoond, en dat hij er nu in had, kwam
hiei vandaan, dat zij. die daar voor hem stond,
zich onderscheidde van de overige jonge dames,
die hij dagelijks zag, door een zonderlinge en
bijna niet te omschrijven houding. Zij was
inderdaad kalm, eenvoudig en stilzwijgend meer
dan de andere meisjeszonder moeite had zij
zich' geschikt naar de heerschende gewoonten.
Om haar stem te doen hooren. wachtte zij,
evenals Blanche, haar nichtje dat twee jaar
jonger was dan zij, tot men haar aansprak. Zij
volgde haar vol ijver naar den anderen kant
lageft" kraehtigen weerklank vindt.
.Politieke kringen zien in deze stap van het
viervoudig verhand de eerste positieve wilsuiting;
Van staat tot staat tusischen vijandelijke mogend-
li eden. Al' geeft men zich niet over aan optimis
tische' verwachtingen aangaand© het resultaat,
zoo ziet men in de bereidverklaring tot vrede
een gebeurtenis van beteekenis.
HET OOSTENR1JKSCHE KABINET AFGE
TREDEN.
Dit Weenen meldt raen
Keizer Karl heeft de ontsïagha;nvrag|e van de
geheele Oosteurijksch© regeering aanvaard én
geheimraad Alexander v.on Spitzmülier de vor
ming' van een nieuw kabinet opgedragen.
Dei nieuwe kabinetsformeerder, Alexander V|0in
Spitzmülier, destijds directeur van de Oosten-
rijkschie' Credietbainik, w©rd in 1915 tot Minister
van Handel benoemd.
OP DEN BALKAN.
Hef Russisch comniuniqué van gistermiddag
luiidt
In de streek van h'et Woud van Gukalofse
ga.at dei vij'and voort .met de beschieting onzer
stellingen met artillerie en laopgraafmortieren.
Zijn poging', om in dei streek van Prisofz®,
teil Noordoosten van Pomorjan, tot het offen
sief over te: gaan, whrd dpor ons vuur ver
ijdeld.
Die pogingen van den vijand, om in d© «treek
van Izupolla de Bistritza over te. steken, deden
wij mislukken.
Iin die Woud-Karpathen sloegen onze afdoe
linigcn krachtige aanvallen van den vijand af
in de streek ten Oosten van Chibena. Vijande
lijke verkenners, die ongemerkt onze: loopgra
ven in de buurt van den berg Kapoel trachtten
t0 naderen, werden door ons vuur verjaagd.
In d© Streek ten Zuidwesten van Valeputna
duren de gevechten voort.
Die Vijand biedt hardnekkig; tegenstand aan
omzien opmarsich.
Ten Zuiden van het Protuss-dal namen onze
troepen bezit van een vijandelijke loopgraven-
linie' op de hoogten op 8 wersten ten Zuiden
van Agusulia. Vijandelijke tegenaanvallen, on
dernomen met het doel, om dé verloren hoiog-
te'n te heroveren, werden mét zware vêrliózén
voor dien vijand afgeslagen.
Wij maakten een aantal krijgsgevangenen.
Duitsch communiqué
Het fnoint van aartshertog. JozefIn de Wcud-
karpathen hadden, op vele punten voor ons gun
stige patrouillè-gevechten plaats.
Aan het Oostelijk toomt Van Zevenburgen sloe
gen de" Duitsche en Oostenrijk-Hongaarsche troe
pen ook gisteren aanvallen der Russen in het
GvDrgyo-gebergte en aan beide zijden van het
Trctosul-dal ai'. Die verke timingsafdeejingen, die
dein wijkenden vijiand achtervolgden, constateer
den, dat deze zware verliezen gfeiedén had.
Zijmaakten gevangenen.
Hot toont van Macfcensén: De vijiand, die, door
der zaal en werkte een geheelen avond door
zonder een woord te spreken.
Uit dat alles echter bleek duidelijk, dat zij
handelde niet uit gehoorzaamheid of uit een
geest van navolging, maar door een natuurlijke
terughouding, die het haar moeilijk viel te over
winnen. Zij scheen in een inwendige wereld
te leven, waaruit zij geen haast, maakte weg te
komen. En als zij sprak, bemerkte men spoe
dig, dat haar gedachten vlug en verstandig
waren, en dat zij, gewoon geweest was naar
haar zin te lezen, te spreken en te denken.
Nadat Raynald haar zoo veel langer beschouwd
had, dan een van beiden wist, besloot hij licht
in de zaak te brengen, door haar te ondervragen.
„Ik hoop, nichtje", zei eenigszins plechtig,
„dat ge mijn onbescheidenheid niet euvel zult
duiden, maar «onze tegenwoordige verhouding
veroorlooft mij, geloof ik; je als een zuster te
foGtlcUldclGIl»u
Eliane die in het begin niet geluisterd had,
richtte haar blik. opmerkzaam geworden op hem.
„Het leven der Engelsche jonge meisjes", ging
hij voort, „gaat niet zoo voorbij als dat der
onze, in een kalme gelijkvormigheid, en als het
geen geheim is, dat ge mij niet kunt toever
trouwen. dan zult gij misschien je hart voor
mij blootleggen en mii de waarheid zeggen."
Eliane zette groote oogen op.
„Ik heb geen geheim toe te vertrouwen of
te bewaren", zei ze.
„Niet Zeg dan eens, waarom je schreit
RussisChe cavalerie versterkt, nogmaals stand
gehouden had aan de sterk gerezen Jalominitza,
is weer in vullen aftocht, aaar het Noord-Oosten.
Het Dsonau-legieir ©n het negende legér rukkén
langs het geheele toont op. Aan dein straatweg
naar Buzieu wennen wij aanzienlijk terrein en
maakten daar en in het gebergte opnieuw meer
dan 4000 g|evangenen.
S r v i
Fransch communiqué
In de streek ten noorden van Monastir hadden
hevige artilleriegevechten en een tamelijk leven
dige infanteriestrijd gedurende den dpg van 12
December plaats.
Een Bulgaarsohe tegenaanval op de Italiaacsche
stellingen werd door het artillerievuur en dat der
mitrailleurs onzer bondgeriooten to. staan ge
bracht.
Een vijandelijke vliegmachine werd door een
Itahaansche afdeeling tot dalen gedwongen er.
buitgemaakt. De beide inzittende officieren werden
gevangengenomen.
Engelsch communiqué
Aan het Doiranfront heeft ons geschutvuur
vijandelijke arbeiders uiteengejaagd.
Aan het Stroemafront zetten onze vliegers hun
verkenningen voort.
Duitsch communiqué
Na de nederlaag van de laatste dagen heerschte
rust aan de Tserna, Stroema en aan de kust.
EERSTE KAMER.
Vergadering van Woensdag 13 December.
Het nieuw benoemd lid voor Groningen, de
heer Westerdijk, heeft zitting genomen.
Behandeld werd het wetsoptwerp betreffende
de heffing van statistiek recht.
De heer Van Nierop, eenige vragen stel
lend, ving aan zijn vreugde uit te spreken over
den terugkeer van Minister Van Gijn.
Lie heer Stork ontwikkelde eenige bedenkin
gen.
De heer C o 1 ij n, daarlatend wie de schuld
draagt, betuigde zijn dank voor de oplossing
van de Ministercrisis.
De Minister Van Financiën, dank
zeggende voor de vriendelijke woorden, waar
mede hij verwelkomd is beantwoordde vervol
gens de gemaakte opmerkingen, waarna het
ontwerp werd aangenomen zonder hoofdelijke
stemming
Daarna waren aan de orde de suppletoire
Binnenlandsche Zakenbegrootin
gen voor 1915 en 1916
De heer Van Kol besprekende de hulp
gebracht aan de Belgische vluchtelingen, criti
seerde het feit dat na 2 jaren nog geen een
heid in de organisatie valt te bespeuren. Spreker
roemde den toestand te Ede en de voortreffelijke
leiding van kolonel Mingels daar ter plaatse.
Diens ontslag uit schrielheid, keurde spreker ten
sterkste af.
Spreker noemde het ambachtsonderwijs inde
kampen over het algemeen treurig en gaf eenige
wenken ter verbëtering en adviseerde o.a. tot
werkverschaffing door heide ontginning.
De Minister Van Binnenlandsche
Zaken wilde niet ontkennen, dat in het begin
en welke herinnering verbonden is aan dezen
dag, die je zoo treurig zoo eenzaam doorbrengt
„Deze dag," zei Eliane zonder aarzelen, hoe
wel met ontroerde stem, „is de datum, waarop
verleden jaar mijn grootvader plotseling in
mijn bfizijn gestorven is
Toen Raynald de verklaring van Eliane hoorde,
die zijn romantische gedachten verjoeg, was hij
er door uit het véld geslagen en voelde hij er
zich verlicht door; toch was hij verlegen, hoe
het gesprek voort te zetten.
Van wien sprak zij Zij hadden beiden
tot grootvader den ouden markies Van Limin
ges gehad, dien Raynald zich zeer goed herin
nerde, hoewel hij nog maar tien jaar oud was,
toen hij stierf. Maar dat was zeventien jaar
geleden en daar kon nu geen sprake van zijn.
Het was dus van haar grootvader van moeders
zijde, dat Eliane sprak. Wie was hij Iets
zonderlings was het, dat 'hij dat niet wist.
Toch leek het hem vreemd, dat een mooi jong
meisje van achttien jaar zoolang en zoo innig
treurde over zulk een gebeurtenis. Hoe het ook
zij, zijn vroegere nieuwsgierigheid veranderde
van voorwerp, maar was er niet minder leven
dig om. Een zekere geheimzinnigheid had
steeds over het leven van den vader van Eliane
gezweefd. Raynald wist slechts, dat zijn oom
Roger zeer jong het land verlaten had, door
allerlei dwaasheden te gronde gericht, terwijl hij
aan zijn oudsten broeder de zorg overli t om
zijn schulden te betalen. Wordt vervolgd.)