Dagblad voor Schiedam en Omstreken. i lol].— 13 Kerstmis! eliane. De Oorlog. Gratis Ongevallenverzekering 398t© Jaargang. Zaterdag 23 December 1916 No. 11720 oTereeutoffiflifi op de polis Tsriaeioe?oorwaardei. F E IJ I L L E T O K Biiitenlandscli Nieuws, Het vredesaanbod der Centrales. Bureau: Boterstraat 50. Telef. 85, ua kantoortijd no. 148. Postbus: 39. Abonnementen per 8 maanden f 1.50, per week 12 cent, jcer maand 50 ct„ franco p. post f 2.p. kwartaal. Afzonderlijke nummers 2 cent. Advertentiön 1—6 regels 92 ct.elke regel daarboven f0 ct. 3 maal plaatsen wordt 2 maal berekend. Ingezonden mededeelingen 40 ct. p. regel. Speciale conditiën voor herhaaldelijk adverteeren. Tarieven worden op aanvrage toegezonden, i levenslange 4 1 0 verlies van geheele 11 een hand, invaliditeitI g» O lal voet of oog De verzekering wordt gewaarborgd door de Hollandsche Algemeene Verzekeringsbank te Sehiedam. bij verlies van een duim; i" f| O bij verlies t bij verlies van eiken ande ren vinger. Kerstmis is licht, Kersunis is vrede, Kerstmis 's liefde. Onweerstaanbaar g'ijpt Kerstnacht met kind en z'n kribbe ieder aan. Die geopende hemelen werpen io ieder menschenhart licht. De koren der Emeelen zingen ook ons dien nacht het vrede toe. En de Goddelijke liefde van het Ker st kind doet ontvlammen in onze harteo het vuur der Goddelijke liefde. Gaat met Kerstmis eens bij de kribbe staan. In uwe zielen dreunt nog na de metalen klank der klokkeD, die in de stilte van den nacht opeens hun blij lied hebben gezongen, zoo wonder mooi als ge nooit hun stemmen hebt verstaan. Met hun zangen hebben ze uw hart geroerd^en uwe zielen in n bovennatuurlijke geluksstemmiDg gebracht, als alléén in Kerstnacht geheuren kan. En temid den van de nachtelijke doDkerte is 't licht in uw 21el) en temidden van de winterkoude warm in Uw hart. 't Is Kerstnacht! En in kerststemming gaat ge heen naar de plaats, waarheen de klokken u wenken en waar ge uw Emmanuël vindt inde kribbe. En wat doet' die kribbe u wonderbaar aan! 't Is allés kinderlijk eenvoudig en kinderlijk klein. n Stalletje met wat stroo, enkele papieren schaapjes en steenen herdertjes; de weide is 'n handjevol groen en 'n nuchter sterretje schittert over het geheel zijn flauw licht uit. En toch 1 Niet enkel het kind grijpt dit aan oqa het kinderljjk eenvoudige, om het kleine Kind in de kribbe en het zachtmoedige schaap, dat zijn hartje trekt, maar oek de grooten staan verrukt en ook de ouderen voelen zich getrokken, de man in de kracht van het leven tot den oude in z'n grijsheidwant historie en geloof spreken 'n Woordje meê. En dat geheel begint te leven en dat Kind en die herders en koningen nemen levende gestalten aan en 't wordt 'n tafereel, dat in uw geest leven doet de gebeurtenissen van Bethlehem. En uw oog ziet de hemelen open, en zietJesus en ziet de herders en koningen. En uw oor hoort den zang der Engeien en ge staat daar als de oude Simeon, die nu in Ephrata's velden God dankt voor Zijn goedheid en barmhartigheid, omdat uw oogen Zijn heil hebben gezien. o Kerstmis is vrede! \rede gebracht aan de menscben van goeden wil. En in die herders en koningen, die kleinen der aarde en die machtigen onder de volken, die beide groepen vertegenwoordigend alle rangen der maatschappij, zien we zoo blij en zoo dankbaar de uitverkorenen-geroepenen tot den nieuwen Emmanuël. Daar staan ze allen, klein en groot, 't Is de Emmanuël, de God met ons, God met allen. Ieder is voor God gelijk; allen breDgt Hij g-lu!< en vrede; vrecfe voor ieder menschenhart; ieder, die Bethlehems stemmen heett beluisterd en gevólgd, vindt zijn zielegeluk terug. Naar hét Fransch. 8 jJ£feK was van haar vroegste jeugd van het taatste beroofd geweest, maar haar natuurlijke zachtaardigheid had daarin voorzien en niemand vrm,w^tn' a h/ar zedel«k of lichamelijk, een deugd ontbrak- Toch had zij een getukt cdt' dle weiniK voorkwam, en die E t f luanneljjken invloed, die op enE 1Ultge°eJend en dle 2ich soms by enkele gelegenheden, openbaarde; gewoonlijk echter merkte men er niets van, daar zij zich Sd °aar anderen schikte, en haar volgzaam heid bijna in onverschilligheid ontaardde als het zaken betrof, die haar koud lieten de f«d door. In het hotel de Li eges dineerde men om zeven uur. en de markiezin en haar dochter moesten vóór negen uur bij mevrouw de Crecy zijn reiEeni Verli6t dus haar nichtie toebe- eidselen te gaan maken voor de partij, die zoo 'te h|eH V00r haar zou wezen> en zich bezig Lïenw eln toilet' dat misschien over H. ^enslot zou beslissen. Eliane maakte zich gereed haar te volgen Daar is te vinden vrede voor zich zelf, want alléén de vrede van Bethlehem geeft 'n geluk die alle. aardsch geluk verre overtreft. Daar is vrede met den evenmensch want wie God bemint, kan z'n broeder niet haten. Daar reiken allen elkaudér de hand. Daar staan ze allen van dezelfde afkomst, met dezelfde onsterfelijke ziel, met denzelfden God en Zaligmaker, met eén en hetzelfde onsterfelijke levensdoel. Bij de kribbe van Kerstnacht ontmoeten ze el kander, arm en rijk, dienaar en Heer, van alle lan'd en. volk en taal en samen trekken ze voort naar de eeuwige woontenten,"waar hun een plaats is bereid. o Kerstmis is liefde In dat hulpelooze kind zien we Gods Zoon en in dat weinige stroo en die enkele schamele doe ken ne onsterfelijke Goddelijke liefde. En bij al die liefde van Kerstnacht staan de geroepenen met de gaven in hunne handen, met het penningske der weduwe en het goud der rijken. Daar staat de herboren wereld met haar gaven van offervaardigheid en zelfverloochening, met al die ongekende en onbegrepen offers, die nooit de wereld zag. Daar staat die wereld met de trouw der, her ders en de stoute durf der koningen, met de zachtmoedigheid van het lam cd met in de ziel het licht van Bethlehem, dat dringt en dwingi tot een leven van daden, die zingen 'n Gloria in excelsis Deo, even schoon als Gods engelen het zongen boven de velden van Ephrata. o Laat ook ditmaal weer Kerstnacht met z'n kribbe in uwe zielen ontsteken dat wonderbare jicht en laat Gods genade in uwe zielenspelen als de zon in een druppel water, gretig om het op te vaneen en uit te stralen in volle schittering naar alle kanten. Laat de vrede-stemnoing over uwe harten gaan en houdt dien vast, onwrikbaar bewust, dat alleen de vrede des harten u gelukkig maakt. En moge de liefde van den pas geboren Ern manuel, die alle begrip te boven gaat. uwe batten en uw verstand meer en meer ontvouwen tot wederliefde voor Hem, die ons licht en vrede bracht. M. J. J. KAMMERS, past. De nota van president Wilson aan d© oorlog voerende mogendheden heeft gistéravond door bemiddeling van Grew, zaakgelastigde van het Amerikaansche gezantschap, het ministerie van buitenlandsche zaken te Perlijn bereikt. de kamers der twee jonge meisjes liepen ineen en men kwam er langs een wenteltrap, die uit liep op eert der deuren van de studeerkamer. Maar voor Eliane den drempel overschreed, ver scheen haar tante, de markiezin de Liminges aan het tuinraam, en riep haar. „Eliane," zei ze eenigszins verlegen, „wij gaan van avond naar mevrouw de Crecy: natuurlijk ben jij ook uitnoodigd, als ons nichtje. Maar ik weet niet of je van avond meer lust heb om uit te gaan, dan van morgen. Doe in ieder geval zooals je wilt mijn kindje bent vrij om aan te nemen of te weigeren." Eliane antwoordde zonder aarzelen „Ik heb u vanmorgen vei lof gevraagd om den geheelen dag thuis te mogen blijven als u het dus goedvindt, tante ga ik van avond niet mee Mevrouw de Liminges kuste haar nicht met een hartelijkheid, waarvan zij zich geen reken schap gaf. „Doe zooals je lust hebt, mijn schat ik ben alleen maar bang, dat je zoo alleen een verve lenden avond zult doorbrengen." „Voor vandaag tante, wees er verzekerd van. verlang ik er slechts naar alleen te ziin. en ik zal hier de terugkomst van Blanche afwachten, zonder my een oogenblik te vervelen." Mevrouw de Liminges kustte haar nog eens en ging, zichtbaar verlicht heen Zy héd het niet over zich kunnen veiknigen om Eliane zelf thuis te laten, dat zou haar strijdig geschenen hebben met haar waardigheid. Bovendien zou Diet „Times" schrijft over de nota van Wilson: Wij 'koesteren niet den minsten twijfel omtrent do ontvangst, welke dit document van de zijde der geallieerde naties en regeeringen ten de'èl zal vallen. Zij ziujlen het allen ongetwijfeld be handelen, zoiotals president Lincoln en staats secretaris Seward, gesteund d-oor het oordeel on het gevoelen van de Amerikaaasblie demo crat fe alle voorstellen tot bemiddeling1 van Euro- I pa, in den burgeroorlog behandelden, j Die centrale mogendheden en de Bulgaren, èii I Turken zullen Wilsons nota vermoedelijk: met vreugde begroeten, daar bun dezelfde handel wijze wordt aanbevalen, waartoe zij' de enfente- mogtendheden op arrogante wij'ze hadden wil len dwingen. De premiers van de geallieerde landen héb ben, gesteund dopr de overgroot© meerde:rhéid van de, wetgevende lichamen in de meest dui delijke e,n 'krachtig© bewoordingen hun afzon derlijke, conclusies uiteengezet. D|etze richting kan men onmogelijk inslaan. Het behoeft nauwelijks gezegd te w,orden, dat iedere afwijking van die houding' uit eerbied voor de meening van Wilson, volkomen oudenK- baar is. Het' gevtoelen, hetwelk Wilsons onverwachte stap hieir verwekt heeft, is in de eerste plaats wraslsing, nog versterkt door de tegenstelling tusschen den geest, waarvan men in zijn nota die, weerspiegeling vindt, en het koor' van in stemming, waarmede de voornaamste organen van de publieke opinie in Amerika gisteren nog Lloyd George's verwerping van het Duit- sfehe voorstel toejuich,ten- Het opvallend contrast tussehen beide kan slechts het vermoeden doen rijzen, dat Wils >n aldus de plannen van Duitschland jsteunt en niet in staat is geweest de meening van het baste deel der Amerikaansche natie naar waar de, te schaften. P© Ameiikaansche bladen heb ben hun oprechte instemming, met, -'Lloyd George betuigd, toen hij, de tegenstrijdigheid beschreef in het doel Van beide oorlogvoerende partijen, terwijl Wilson door een merkwaardige- gedachten loop tot de conclusie is gekomen, dat, bider doel „feitelijk hetzelfde is". Zijh ontwikkeling v,an deze stelling is nog verbazingwekkenderelk der beide partijen, zegt bij, wensCht de rechten e:n privilegiën van zwakke volkeren en kleine staten evenzeer té waarborgen als die van de greote naties. Maar die huidige beproeving van België, w©lfe' Ver hongerende bevolking' leeft van aalmoezen uit Amteirika en de toestand van Polen ©u Servië zijn moeilijk .overeen te' brengen met Wilsons vertrouwen in Puits'che vodjes papier. Die „Times" is ©r ten volle van overtuigd, dat Wilson gedreven word!, door humanitaire overwegingen en verklaart verder: Wij deefèn deze gevoelens volkomen en strijden daar juist voor/ maar terwijl wij vechten voor den vrede, zit bij ons de bedoeling voor, dat dit een duur zame, vrede moet zijn en wij kodsieren geèns- dat ook een erkennen zijn. dat er mededinging kon bestaan en dat Blanche, door een ander in de schaduw zou gesteld kunnen worden. Toch vond zij het beter, dat haar dochter dien avond alleen verscheen bij mevrouw de Crecy en zij was Eliane dankbaar, dat deze haar wensch voorkomen had. Men moest eerbied koesteren voor de mar kiezin De Liminges, of men wilde of niet. Reeds jong weduwe had zy zich geheel aan haar beide kinderen gewijd, wier fortuin zij even goed be heerd had, als zij zorg had gedragen voor hun opvoeding. Zy was een van die vrouwen, di men misschien meer in Frankrijk dan ergens anders ontmoet, die in staat zou geweest zijn een rijk te besturen en door geen man van zaken, hoe bekwaam overigens ook, overtroffen kon worden ten opzichte van het beheer harer eigendommen of het plaatsen van haar geld. Zij was bovendien rechtvaardig, edelmoedig, steeds bereid te geven aan de armen, terwyl zy' toch nooit bedrogen werd Haar huishouding in Parijs en buiten werd als een model aange haald. Haar bedienden wist zy te kiezen, en terwijl zy er het oog op hield maakte zij hen gelukkig door als het noodig was hen te pryzen of wel te beknorren. Niets ontsnapte haar, dat wis'en allen en dat moedigde den een aan en hield den ander terug Haar salon had niet die bestudeerde 1 wanorde, zooals haay zoon reeds zei, die tegen woordig het keamérk is van sierlijkheid. Men zins de verwachting, dat bet een dusdanig© vrede zijn zal, eer liet Pruisische militarisme op het slagveld verpletterd is. Die vijanden poseeren als overwinnaars in hetzelfde document, waarin zij de geallieerden minzaam aansporen tol onderhandelen. Onderhandelen onder dergelijke omstandighe den zon beteekenen: een misdaad begaan legen onze' diooden en het toekomstig geslacht. Met het. „kwade" te onderhandelen, terwrjl het aanmatigend uitroept, dat het overwinnaar is', zou beiteekenen: het recht miskennen, het erkennen van de definitieve zegepraal van hét „militarisme" en het falen der democratie. Om deze en andere redenen kunnen wij niét luisteren naar Wilsons pleidooi. Wij vertrou wen, dat het door alle geallieerden zal behan deld worden met de hoffelijkheid, welke het Verdient, maar wij rekenen er tevens' op, dat het geen, van hen zal tegenhouden in het ver dedigen van de vrijheid der naties. De Londensche correspondent van de ^Man chester Guardian" schrijlft over de nota: „Ik beto reden om aan :e nenten, dat zij Dinsdagochtend op het Amerikaansche gezant schap aankwam en vandaag de >i de re gee ring ontvangen werd. Daarom is het duidelijk, dat zij geschreven is voor Lloyd George's refle ge houden werd. Zeer waarschijnlijk werd zij da delijk na Duitschland's vredesnota opgesteld. On der de Amerikanen hier heb ik de gissing hoo- Tiein opperen, dat het stuk misschien bespoedigd was om tegen een pro-Du it schen zet in liet Congres maatregelen te nemen, zooals een ver bod van uitvoer van levensmiddelen. Of mis schien had de president inlichtingen ontvangen volgens welke de werkeiij'ke voorwaarden van Duitsfchland van dien aard waren, dat zij aan de. verlangens van de geallieerden neantwooir- dtm. De „Manchester Guardian" zegt zelf in ©en hoofdartikelDe mensenlieve ndc en vriendelijke bedoeling van Wilson's nota zal zeer algemeen erkend worden. Het beroep van den president zou misschien sterker lijken als het zich op zuiver belangeloos standpunt gesteld had, zon dier verwijzing naar de belangen van do Ver- eeniigde Staten. Wij vertrouwen dat wij terecht aannemen dat het geen onaangename gevlolgen. zal hebben als het Amerikaansche voorstel ver worpen wordt. Wilson zou vermoedelijk op vei lig terrein zijn geweest, als hij gezegd had dat hot. doel Van alle naties' totdusver hetzelfde is.' Dat de voornaamste wensch van de groote massa van de bevolking veiligheid is, en dat daar' waar enkelen veroveringen bewogen, zij slechts de meerderheid meesleépéb door haar te overreden dat dit elf dat stuk gebied voor toekomstige veiligheid noodig is. De eenige grondslag dien Duitschland voorleg de, is die v<an een' Duitsch© overwinning, welken wij niet als aannemelijk beschouwen. Wij w©n- schan daarom in algemeene trekken te weten, op welk soort van vrede hij het oog heeft. vond er niet zooveel als anders zorgstoelen van allerlei vorm, waarvan sommige slechts schijnen te dienen om een slaapje' te bevorderen en anderen'weer om zich af te zonderen. Doch de stoelen, die rond de tafel stonden, maakten een algemeen gesprek gemakkelijk, en hielden dat levendig. Het was nog een salon en als de markiezin tehuis was, was hy jtelden ledig. Daarentegen had zy, tegenover al die goede hoedanigheden, de vergeeflijke overtuiging, dat zy minder dan iemand anders kon dwalen, en daarom kon zij geen ander gezichtspunt ver dragen, dan dat wat zij zelf innam. Maar dat was een geestestoestand, waarvan gewoonlyk 'niemand in haar omgeving te lijden had. want haar rechtvaardigheid en wijsheid, haar gema tigde denkbeelden, werden zonder moeite aan genomen, en daar zij nooit tegenwerkte ot gril lig was. kwam. het noch bij haar kinderen noch bij haar bedienden op haar tegen te spreken. Toen de omstandigheden, ons door het ver haal van Eliane bekend, haar er toe hadden geleid de jonge wees aan te nemen, die haar zoo van naby verwant was en die toch zoo lang ver van haar geleefd had, was het voor het eerst in haar leven dat zij eenige ongerustheid gevoelde over haar handelwijze en het denk beeld by haar opkwam, dat zy misschien ver keerd gedaan had door de verbittering, die het gedrag van haar schoonbroeder bij haar opge wekt, had over te brengen op zyn weduwe en zyn kind. i Wordt verwijd.)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1916 | | pagina 5