Dagblad voor Schiedam en Omstreken. I bil iiü De Oorlog. Gratis Ongevallenverzekering ,rP0 m verlies ii De weg naar Bethlehem! ELIANE. 4(M© Jaargang. Vrijdaif 5 Januari UM7 Nö. H728. F. Et'atETO N. OTereeiloiïtu op He polis remslae Toorwaardea. bii p A f| ft Bmtenlaiidsch Nieuws» Bureau: Boterstraat 50. Telef. 85, ua kantoortijd no. 148. Postbus: 39. Abonnementen per A maanden f l.oO, per week 12 cent, per maand 50 ct., franco p. post 2.p. kwartaal. Afzonderlijke nummers 2 cent. Advertentiën: 16 regels 92 ct.elke regel daarboven 20 ct. 3 maal plaatsen wordt 2 maal berekend. Ingezonden meueueelingen 40 ct. p. regel. Speciale conditiën voor herhaaldelijk adverteeren. Tarieven worden op aanvrage toegezonden. levenslange 11 verlies van geheele 1111 een han(*> invaliditeit1 4. IJ IJ voet of oog De verzekering wordt gewaarborgd door de Hollandsche Algemeene Verzekeringsbank bij verlies van een duim; te Schiedam. bij verlies van eiken ande ren vinger. Het eerstvolgend nummer van de ïNieuwe 8chiedamsche Courant", Dagblad voor Schiedam en omstreken, verschijnt Maandagavond 8 Januari. De Verlosser werd in die dagen algemeen verwacht en door de Joden èn door de heidenen Daaromtrent had in het Oosten een aloude en blijvende meening zich gevestigd. Immers bij verstrooiing der Joden onder de Assyriërs, Meden en Persen, waren ook die volken lang zamerhand bekend geworden met de verwach tingen van Israël en hadden ook zij leeren ken nen de voorspellingen aangaande den Messias. En zoo kon dan ook de voorspelling van den stervenden Jacob. Daniels profetie en die van Balam niet onbekend zijn aan de Chaldeërs, Persen.en Arabieren, wijl ook onder die volken de Israëlieten alom waren verbreid. En zie, terwijl die verwachting algemeen heerschende was in het Oosten, verscheen eens klaps n wonderbaar teeken in de lucht, 'n ster van buitengewone schoonheid en van peldzamen glans, n wonderlicht als het teeken van iets groots En gansch 't Oosten zag het en verbaasde zich, en vooral drie Wijzen in het land der Persen. Ervaren in de wetenschappen en sterre- kunde vooral, lijdt het geen twijfel of ze brach ten dit buitengewoon verschijnsel in verband met' dun Verlosser in Israël. Immers ook bij hen was de mare verbreid„Een ster zal op gaan uit Jacob". En terwijl ze wellicht hierom trent nog verder onderzochten, gaf God hen - op welke wijze dan ook volle zekerheid. Ze begrepen de beteekenis van dat Goddelijk tee ken volkomen. Dat blijkt uit hun geheele wijze van handelen en -spreken. Want zonder de min ste aarzeling ondernemen ze een lange reis.... en die reis is naar het land der Joden En him doel is geen aardsvorst, neen, ze zoeken een hemelkoning, want ze gaan om te aanbidden. En niets houdt hen van dien bepaalden weg terug want ze weten waarheen ze gaan en tot Wien. En wanneer zij des daags om de bran dende zonnehitte rusten en des nachts met nieuwen moed voorwaarts gaan, altijd is hun oog vol vertrouwen gericht op de ster. die daar aan den schoon en Oosterschen- hemel staat als 'n zilveren schriftbeeld, waaruit ze lezen waar hsen en tot wien. 't Was anders 'n bange en gevaarvolle tocht. Daar was durf voor noodig en stoere volhar ding. l^ie 5 6 maanden langs vreemde en onherbergzame streken. Daarbij hun rijke uit rusting, de rijkdom van kdmeelen, hun vrede lievende bedoelingen die de hebzucht der woes- stijnbewoners konden wakker maken en toe spitsen,!. Geleek het. geen koenheid die grensde aan vermetelheid En dan na al die ontberingen de vreemde en ontmoedigende ontvangst te Jeru salem 'n Gansche stad gaapt die vreemdelin- Naar het Fransch. 16 gen aan en belachtte hen En Herodes met zijn macht en vreemd verzoekZouden ze gaan Wat stond hen te wachten En de gids aan den hemel was verdwenen in dit hachelijk uur. Zou 't een voorteeken zijn van de duisternis, die neerviel over hun onderneming. Maar ze dralen niet en ze worden niet ont moedigd en ze komen alles te boven en de Ster is hun weer een veiiigè geleide. En onver saagd trekken ze voort tot ze hun doel hebben bereikt en aankomen op de plaats, waar het Kind was 1 Ziedaar onze pelgrimsreize Ook wij trekken voort naar het heilige land, het land van belofte. Ook wij weten waarheen en tot Wien Ook voor ons is opgegaan Gods genade. En ook onze weg is vol gevaren, is moeilijk en de duur onbekend. En ook wij stoo- ten op verzet van allen, vooral van hen, voor wie als Herodes - 't licht der genade is opgegaan maar er niet aan hebben beantwoord. Doch we zijn niet bevreesd. En we herhalen telkens weer. met voorbijgaan van alle men- schelijk opzicht, „De genade Gods is voor ons opgegaan en we zijn hier, hier op de wereld, om hem te aanbidden. En dan komen we, dat kan niet anders, dan komen we ook nog Herodes tegen Daar zijn er zoo velen, die alles doen in 't openbaar, maar liefst nog in 't geheim: om Jezus van de aarde te verdelgen. Maar Gods genade is is getrouw on Gods ge nade is machtig En dat genade-licht in 't leven onverzwakt volgend, zullen we alle gevaren overwinnen en de ontelbare moeilijkheden. En dan aan 't einde der reis wacht ons de beloo ning. Dan zullen we de getrouwen niet worden teleurgesteld, maar ons verrukken bij 't zien van dat zalig schouwspelJezus en Maria, Zijne moeder in t hèmelsch Bethlehem. M. J. J Kahmehs, Past. Zijn zwart haar en zijn hooge kleur geven hem soms iets ruws, maar men kon het hem aanzien dat hij goed was. zijn blik was open en, zonder te weten of hij geestig was of niet, ter wijl men misschien al ontdekte dat hij niet veel geest bezat boezemde hij toch vertrouwen 1 in, en was men dadelijk op zijn gemak met hem. Hij had nog betere hoedanigheden, en ook ge breken, maar geen van allen waren van dien aard om invloed uit te oefenen op den eersten indruk, dien hij maakte. Dien avond was het salon reeds vroeg vol menschen, meer dan gewoonlijk, maar zij die uitverkoren waren geworden, om, voor iemand er iets van wist, in kennis gesteld te worden met de gelukkige gebeurtenis, haastten zich een bewijs te geven van vertrouwelijkheid en nie wsgierigheid. Het nieuwtje was ook reeds in huis bekend, en de markiezin had niet noodig te zeggen, dat er meer lichten moesten aange j stoken en meer bloemen in de kamers moesten gezet worden. In éen, woord men las het dui- HET VREDESAANBOD. Naar. in goed ingelichte kringen te Berlijn: verluidt, is de Dmitsc-he regesring voornemens, haar standpunt ten opzichte van het betoog, vervat in de, antwoord-nota der Entente-regee- ringen, do,or eene nieuwe verklaring aan de neutralen toe te lichten. Reuter seint uit Washington De motie van senator Hitchcock, waarin deze zijn instemming met Wilson's nota betuigd, is vandaag in den Senaat behandeld. Nadat eenige sprekers voor deze motie hadden gepleit, kantte delijk op het stralend gelaa t der bedienden (allen oud en trouwt dat de juffrouw ging trouwen, en dat allen reeds een voorgevoel hadden van de bruilof. Te midden van die vroolijkheid, die in de lucht scheen te hangen, bleef Kaynald alleen ernstig Hij was zeer laat thuis gekomen, waarover zijn moeder begonnen was hem te onderhouden, daar de markiezin altijd onge duldig was als hij den geheelen morgen weg bleef en dien dag nog te' meer. daar zij hem zulk groot nieuws, had mee te deelen. Daar Raynald deze beweegreden niet ver moede, fronste hij de wenkbrauwen bij de woorden zijner moeder, en zijn humeur was niet al te rooskleurig, toen zft hem. zonder omwegen* vertelde dat tot het huwelijk van zijn zuster met mijnheer de Monléon besloten was en dat hij over een uur kennis zou maken met zijn toekomstige schoonbroeder. „Met mijnheer de Monléon?" vroeg hij zeer verbaasd. „Mijnheer de Monléon mijn toekom stige schoonbroeder 1 Zal hij met Blanche trouwen „Wel zeker, dat vertel ik je immers!" „En vindt u dat goed?" „Natuurlijk." „En wat zegt Blanche er van „Zij is er, en met recht, verrukt over." „En hij „Hij kiest haar uit alle meisje van Parijs!" Raynald zweeg een oogenblik en zei toer. het senaatslid Lodge zich in de volgende bewoor dingen tegen bet aannemen van de motie »Wij dienen ons te herinneren, dat het Congres voor zaken van zoodanig groot gewicht niet han delend kan of mag optreden in verband met den roep om vrede, een vrede die niets anders zou kunnen betëekenen dat een rustpoos, gedurende welke de naties nieuwe krachten kunDen verza melen tot hervatting van den strijd, waarin dan ook onze natie zou kunnen betrokken worden. Aan zulk' een vrede hebben wij niets." In hun antwoord voerden de tegenstanders van Lodge aan, dat er een precedent bestond voor de handelwijze van President Wilson, en wel in Roosevelts bemiddeling tijdens den Russisch- Japanschen oorlog. Lodge bracht daarop in het midden, dat het hier niet gaat om het recht van bemiddeling, welk recht speciaal is erkend door de Haagsche Conventies, die, naar men weet, met voeten ge treden zijn en volkomen geminacht, van het oogen blik af, waarop de oorlog begon. »Deze vernietiging", zoo vervolgde Lodge, wordt blijkbaar met onverschilligheid aanschouwd, zoo wel. door ons zeiven als door de andere neutralen, die hun volle goeiikeunug hechtten aan de nota van den President, die echter veel verder gaat dan een voorstel, hetwelk eenvoudig ten doel zou hebben de strijdende partijen tot elkaar te bren gen Hij had int'usschen stellig het recht tof (iet zenden vau de nota om eens een proef te nemen, in hoeverre hij zou slagen in het samenbrengen der belligerenten. Die proefneming is. wat een der oorlogvoerende partijen betreft, reeds misluktj en wij hebben geen reden om te veronderstellen, dat hij bij de andere partij meer succes zal hebben." Lodge viel vervolgens Bernstorff aan, wijl hij een interview bad toegestaan aan de dagbladen, onmiddellijk na de aankondiging dat Wilson zijn bemiddeÜDgsnota had verzonden, in welk inter view de Duitsche gezant zulks had goedgekeurd. »Hoe kan men er zich over verwonderen, als algemeen het geloof heerscht, dat de nota was opgemaakt en te juister tijd verzonden om Duitschland te helpen bij het verkrijgen van een vrede op voorwaarden, welke hét zelf wenschte op te leggen. Als deze verkeerde opvatting van de nota alge meen wordt, dan loopen wij gevaar om, als wij haar zonder amendement of wijziging aanvaarden, tot de geheele wereld te roepen dat het Congres zich aan de zijde stelt van een der oorlogvoerende partijen, bij het herstel van den vrede. En ik wgnsch dit land zich niet aan de zijde van een der oorlogvoerenden te zien stellen, terwijl ik persoonlijk niet verlang, gerankschikt te worden onder degenen die tegen de partij zijn, welke, naar ik vast geloof, strijden voor de zaak der vrijheid tegen die der Autocratie"., Hierop werd de behandeling, op verzoek van senator Hitchcock, opnieuw verdaagd. Uit Luig'amto Wordt aan hot „Berliner Tageblatt" Igletseind, dat op 't oogenblik: tusschen de' entente- „En Eliane. hoe denkt zij er over?" „Eliane Wat wil je dat zij er van denkt? Wat geeft dat ook Ik weet er werkelijk niets j van Haar beurt zal weldra komen, en dan als het tijd is, zal ik haar meening vrpgen, wat haar betreftik had er geen reden voor haar die te vragen, nU het Blanche betrof. Maar jou vraag ik nu wat je meening is „De mijne? Wat kan ik hierover zeggen, i moeder Ik ken mijnheer De Monléon niet. Ik heb hem eergister-avond van verre gezien, voor het eerst in mijn leven, en ik vond hem zeker niet mooi „Toch is hij het." „Dat is een quaestie van smaak. Maar als hij u bevalt en aan mijn zuster ook, dan is alles in orde. Ik zou natuurlijk liever gewild hebben, dat Blanche trouwde met iemand die mij niet volkomen vreemd was. Maar u kent hem. denk ik „Ja. ik ken hem," zei mevrouw De Li- minges een weinig aarzelepd. „Ten minste ge noeg om gerust te zijn over het lot van Blanche." „En zij kent hem zeker ook. en valt hij ip haar .smaak „0! Wat je zuster aangaat. Raynald, hoop ik, dat je van te voren er van overtuigd waart, dat zij op het punt van rouwen, nooit een andere meening zou hebben dan de mijne „Ik weet dat dit met de meeste meisjes het geval is „En ik vlei mij", zei mevrouw de Liminges met moigtedheden een levendige gedadh ten wiss Kling gevoerd wordt over de .antwoord-nota aan Wil- sion, waarvan het ciansept, dat te Parijs ontwor pen en uitgewerkt is, thans te Londen, St. Pe tersburg en Rome onderzocht wordt. Vermoe delijk zal de nota aan het eind van deze week iof Maandag aan dsn Amexikaanscfcen ambsasa- dcu.r te Parijs worden 'aangeboden. Volgons een inlichting: van de „Secoio" is de epta omvangrijker dan die aan DuischLand. Zij bevat in groente trekken een uiteenzetting van da voorwaarden der entente, die ontruiming van België, Servië, Roemenië, Montenegro en Frank rijk c-dsdht, .alvorens van een vredesconferentie sprake kan zijn.Voorts eischt de entente terug gave. van Elzas. Lotharingen en een wijziging van de kaart van Europa op den grondslag v:a;n het na tional itei ts - beg insel AAN HET WESTELIJK FRONT. Engelsteh communiqué: Wij ondernamen eergisteren een welgeslaag den aanval op de vijandelijke loopgraven ten Noordoosten van Atrecht. Eveneens drongen wij gistermorgen in de vijandelijke stellingen >p twee plaatsen in den omtrek van Wytschaete. Ten Oosten van Armentières poogde e'£n af deeling Duitsicheis, na hevige voorbereiding door de artillerie, onze loopgraven te naderen, maar wteird met verliezen' teruggeslagen, voordat zij onze linie konden bereiken. De vijand liet heden in de vroegte een mijn springen ten Noorden van de Bluif-redoutc, waar bij geen schade werd veroorzaakt. Een verhoogde bedrijvigheid werd door de vijandelijke artillerie aan den dag gelegd in den omtrek van Yperen. Aan het overige front wiordl met tusschenpoczen aan heide zij den artillerie-actie gevoerd- AAN HET OOSTELIJK FRONT. RustisCh communiqué Een afdeeling Oostenrijkers, ongeveer 200 man sterk, trachtte èen vojruitliggende loop- graait ten Zuid-Oosten van Brzezany te bezetten. Door ons' vuur werdzij naar haar loopgraventeruggedreven. Een deel van onze verkenners viel een vijan delijke veldpost in de streek va,n Stanislau aan. Ec-n deel van de Oostenrijkse hè bezetting werd met de bajonet gedood, dé overigen ge vangengenomen. Toen onze Verkenners terug keerden, werden zij door een sterke vijande lijke afdeeling in den rug aangevallen. De on zen dwongen-de Oostenrijkers echter tot vluch ten, waarna zij behouden naar hun Loopgraven terugkeerden. Pogingen vian den vijand om des nachts.de Biptritza, in dé streek ten Zuiden van llalicz ovejr te trekken, hadden g'cRn sucoels. OP DEN BALKAN. Russisch communiqué Gesteund door de artillerie vielen onze afdee» lineen de hoogten ten Zuiden van de stad Rotocboe eenige warmte, „dat ge je zuster niet rangschikt onder die onafhankelijke en romantische meis jes. die eeD uitzondering maken op den regel." „Zeker niet", zei Raynal glimlachend „Ik j heb ook niets te «eggen en ik ben bereid mij op een" goeden voet te stellen met dien schoon broeder, die zoo uit de wolken komt vallen." Dit gesprek-was kort voor de voorstelling ge houden. en zijn toekomstige schoonbroeder had hem veel minder mishaagd dan hij verwacht had. Toch nam hij geen deel aan dè alge meene vroolijkheid en langzaam ging hij naar een hoekje van de zaal, vanwaar hij alles kon zien wat er gebeurde, terwijl hij zich stil hield. Het was de eerste maal in zijn leven, dat er onder zijn oogen toebereidselen gemaakt wer den tot een huwelijk, en al wist hij dat alles vereenigd was om dit gelukkig te doen zijn, dat iedereen het goedkeurde, vooral zijn zuster, wien men maar behoefde aan te zien, om te weten of zij tevreden was toch voelde hij zich niet op zijn gemak en iets kouds in zijn hart dat Hem treurig stemde. Van de plaats waar hij stond, zag hij Blanche met haar. ruiker in de "hand en een practuigen ring met. een sma ragd. omringd door diamanten, aan den vinger, die haar bruidegom er aangeschoven had Wordt vervol jd.) O—

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1917 | | pagina 1