Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
I bil iiü
De Oorlog.
Gratis Ongevallenverzekering
,rP0 m verlies ii
De weg naar Bethlehem!
ELIANE.
4(M© Jaargang.
Vrijdaif 5 Januari UM7
Nö. H728.
F. Et'atETO N.
OTereeiloiïtu op He polis remslae Toorwaardea.
bii p A f| ft
Bmtenlaiidsch Nieuws»
Bureau: Boterstraat 50. Telef. 85, ua kantoortijd no. 148. Postbus: 39.
Abonnementen per A maanden f l.oO, per week 12 cent, per maand
50 ct., franco p. post 2.p. kwartaal. Afzonderlijke nummers 2 cent.
Advertentiën: 16 regels 92 ct.elke regel daarboven 20 ct. 3 maal
plaatsen wordt 2 maal berekend. Ingezonden meueueelingen 40 ct. p. regel.
Speciale conditiën voor herhaaldelijk adverteeren. Tarieven worden op aanvrage
toegezonden.
levenslange 11 verlies van
geheele 1111 een han(*>
invaliditeit1 4. IJ IJ voet of oog
De verzekering wordt gewaarborgd door de Hollandsche Algemeene Verzekeringsbank
bij verlies
van
een duim;
te Schiedam.
bij
verlies van
eiken ande
ren vinger.
Het eerstvolgend nummer van de ïNieuwe
8chiedamsche Courant", Dagblad voor Schiedam
en omstreken, verschijnt Maandagavond 8
Januari.
De Verlosser werd in die dagen algemeen
verwacht en door de Joden èn door de heidenen
Daaromtrent had in het Oosten een aloude en
blijvende meening zich gevestigd. Immers bij
verstrooiing der Joden onder de Assyriërs,
Meden en Persen, waren ook die volken lang
zamerhand bekend geworden met de verwach
tingen van Israël en hadden ook zij leeren ken
nen de voorspellingen aangaande den Messias.
En zoo kon dan ook de voorspelling van den
stervenden Jacob. Daniels profetie en die van
Balam niet onbekend zijn aan de Chaldeërs,
Persen.en Arabieren, wijl ook onder die volken
de Israëlieten alom waren verbreid.
En zie, terwijl die verwachting algemeen
heerschende was in het Oosten, verscheen eens
klaps n wonderbaar teeken in de lucht, 'n ster
van buitengewone schoonheid en van peldzamen
glans, n wonderlicht als het teeken van iets
groots
En gansch 't Oosten zag het en verbaasde
zich, en vooral drie Wijzen in het land der
Persen. Ervaren in de wetenschappen en sterre-
kunde vooral, lijdt het geen twijfel of ze brach
ten dit buitengewoon verschijnsel in verband
met' dun Verlosser in Israël. Immers ook bij
hen was de mare verbreid„Een ster zal op
gaan uit Jacob". En terwijl ze wellicht hierom
trent nog verder onderzochten, gaf God hen -
op welke wijze dan ook volle zekerheid. Ze
begrepen de beteekenis van dat Goddelijk tee
ken volkomen. Dat blijkt uit hun geheele wijze
van handelen en -spreken. Want zonder de min
ste aarzeling ondernemen ze een lange reis....
en die reis is naar het land der Joden En him
doel is geen aardsvorst, neen, ze zoeken een
hemelkoning, want ze gaan om te aanbidden.
En niets houdt hen van dien bepaalden weg
terug want ze weten waarheen ze gaan en tot
Wien. En wanneer zij des daags om de bran
dende zonnehitte rusten en des nachts met
nieuwen moed voorwaarts gaan, altijd is hun
oog vol vertrouwen gericht op de ster. die daar
aan den schoon en Oosterschen- hemel staat als
'n zilveren schriftbeeld, waaruit ze lezen waar
hsen en tot wien.
't Was anders 'n bange en gevaarvolle tocht.
Daar was durf voor noodig en stoere volhar
ding. l^ie 5 6 maanden langs vreemde en
onherbergzame streken. Daarbij hun rijke uit
rusting, de rijkdom van kdmeelen, hun vrede
lievende bedoelingen die de hebzucht der woes-
stijnbewoners konden wakker maken en toe
spitsen,!. Geleek het. geen koenheid die grensde
aan vermetelheid En dan na al die ontberingen
de vreemde en ontmoedigende ontvangst te Jeru
salem 'n Gansche stad gaapt die vreemdelin-
Naar het Fransch.
16
gen aan en belachtte hen En Herodes met zijn
macht en vreemd verzoekZouden ze gaan
Wat stond hen te wachten En de gids aan
den hemel was verdwenen in dit hachelijk uur.
Zou 't een voorteeken zijn van de duisternis,
die neerviel over hun onderneming.
Maar ze dralen niet en ze worden niet ont
moedigd en ze komen alles te boven en de
Ster is hun weer een veiiigè geleide. En onver
saagd trekken ze voort tot ze hun doel hebben
bereikt en aankomen op de plaats, waar het
Kind was 1
Ziedaar onze pelgrimsreize
Ook wij trekken voort naar het heilige land,
het land van belofte. Ook wij weten waarheen
en tot Wien Ook voor ons is opgegaan Gods
genade. En ook onze weg is vol gevaren, is
moeilijk en de duur onbekend. En ook wij stoo-
ten op verzet van allen, vooral van hen, voor
wie als Herodes - 't licht der genade is
opgegaan maar er niet aan hebben beantwoord.
Doch we zijn niet bevreesd. En we herhalen
telkens weer. met voorbijgaan van alle men-
schelijk opzicht, „De genade Gods is voor ons
opgegaan en we zijn hier, hier op de wereld,
om hem te aanbidden.
En dan komen we, dat kan niet anders, dan
komen we ook nog Herodes tegen Daar zijn er
zoo velen, die alles doen in 't openbaar, maar
liefst nog in 't geheim: om Jezus van de aarde
te verdelgen.
Maar Gods genade is is getrouw on Gods ge
nade is machtig En dat genade-licht in 't leven
onverzwakt volgend, zullen we alle gevaren
overwinnen en de ontelbare moeilijkheden. En
dan aan 't einde der reis wacht ons de beloo
ning. Dan zullen we de getrouwen niet
worden teleurgesteld, maar ons verrukken bij 't
zien van dat zalig schouwspelJezus en Maria,
Zijne moeder in t hèmelsch Bethlehem.
M. J. J Kahmehs,
Past.
Zijn zwart haar en zijn hooge kleur geven
hem soms iets ruws, maar men kon het hem
aanzien dat hij goed was. zijn blik was open en,
zonder te weten of hij geestig was of niet, ter
wijl men misschien al ontdekte dat hij niet
veel geest bezat boezemde hij toch vertrouwen 1
in, en was men dadelijk op zijn gemak met hem.
Hij had nog betere hoedanigheden, en ook ge
breken, maar geen van allen waren van dien
aard om invloed uit te oefenen op den eersten
indruk, dien hij maakte.
Dien avond was het salon reeds vroeg vol
menschen, meer dan gewoonlijk, maar zij die
uitverkoren waren geworden, om, voor iemand
er iets van wist, in kennis gesteld te worden
met de gelukkige gebeurtenis, haastten zich
een bewijs te geven van vertrouwelijkheid en
nie wsgierigheid. Het nieuwtje was ook reeds in
huis bekend, en de markiezin had niet noodig
te zeggen, dat er meer lichten moesten aange j
stoken en meer bloemen in de kamers moesten
gezet worden. In éen, woord men las het dui-
HET VREDESAANBOD.
Naar. in goed ingelichte kringen te Berlijn:
verluidt, is de Dmitsc-he regesring voornemens,
haar standpunt ten opzichte van het betoog,
vervat in de, antwoord-nota der Entente-regee-
ringen, do,or eene nieuwe verklaring aan de
neutralen toe te lichten.
Reuter seint uit Washington
De motie van senator Hitchcock, waarin deze
zijn instemming met Wilson's nota betuigd, is
vandaag in den Senaat behandeld. Nadat eenige
sprekers voor deze motie hadden gepleit, kantte
delijk op het stralend gelaa t der bedienden (allen
oud en trouwt dat de juffrouw ging trouwen, en
dat allen reeds een voorgevoel hadden van de
bruilof.
Te midden van die vroolijkheid, die in de
lucht scheen te hangen, bleef Kaynald alleen
ernstig Hij was zeer laat thuis gekomen,
waarover zijn moeder begonnen was hem te
onderhouden, daar de markiezin altijd onge
duldig was als hij den geheelen morgen weg
bleef en dien dag nog te' meer. daar zij hem
zulk groot nieuws, had mee te deelen.
Daar Raynald deze beweegreden niet ver
moede, fronste hij de wenkbrauwen bij de
woorden zijner moeder, en zijn humeur was niet
al te rooskleurig, toen zft hem. zonder omwegen*
vertelde dat tot het huwelijk van zijn zuster
met mijnheer de Monléon besloten was en dat
hij over een uur kennis zou maken met zijn
toekomstige schoonbroeder.
„Met mijnheer de Monléon?" vroeg hij zeer
verbaasd. „Mijnheer de Monléon mijn toekom
stige schoonbroeder 1 Zal hij met Blanche
trouwen
„Wel zeker, dat vertel ik je immers!"
„En vindt u dat goed?"
„Natuurlijk."
„En wat zegt Blanche er van
„Zij is er, en met recht, verrukt over."
„En hij
„Hij kiest haar uit alle meisje van Parijs!"
Raynald zweeg een oogenblik en zei toer.
het senaatslid Lodge zich in de volgende bewoor
dingen tegen bet aannemen van de motie
»Wij dienen ons te herinneren, dat het Congres
voor zaken van zoodanig groot gewicht niet han
delend kan of mag optreden in verband met den
roep om vrede, een vrede die niets anders zou
kunnen betëekenen dat een rustpoos, gedurende
welke de naties nieuwe krachten kunDen verza
melen tot hervatting van den strijd, waarin dan
ook onze natie zou kunnen betrokken worden.
Aan zulk' een vrede hebben wij niets."
In hun antwoord voerden de tegenstanders van
Lodge aan, dat er een precedent bestond voor de
handelwijze van President Wilson, en wel in
Roosevelts bemiddeling tijdens den Russisch-
Japanschen oorlog.
Lodge bracht daarop in het midden, dat het
hier niet gaat om het recht van bemiddeling,
welk recht speciaal is erkend door de Haagsche
Conventies, die, naar men weet, met voeten ge
treden zijn en volkomen geminacht, van het oogen
blik af, waarop de oorlog begon.
»Deze vernietiging", zoo vervolgde Lodge, wordt
blijkbaar met onverschilligheid aanschouwd, zoo
wel. door ons zeiven als door de andere neutralen,
die hun volle goeiikeunug hechtten aan de nota
van den President, die echter veel verder gaat
dan een voorstel, hetwelk eenvoudig ten doel zou
hebben de strijdende partijen tot elkaar te bren
gen Hij had int'usschen stellig het recht tof (iet
zenden vau de nota om eens een proef te nemen,
in hoeverre hij zou slagen in het samenbrengen
der belligerenten. Die proefneming is. wat een
der oorlogvoerende partijen betreft, reeds misluktj
en wij hebben geen reden om te veronderstellen,
dat hij bij de andere partij meer succes zal
hebben."
Lodge viel vervolgens Bernstorff aan, wijl hij
een interview bad toegestaan aan de dagbladen,
onmiddellijk na de aankondiging dat Wilson zijn
bemiddeÜDgsnota had verzonden, in welk inter
view de Duitsche gezant zulks had goedgekeurd.
»Hoe kan men er zich over verwonderen, als
algemeen het geloof heerscht, dat de nota was
opgemaakt en te juister tijd verzonden om
Duitschland te helpen bij het verkrijgen van een
vrede op voorwaarden, welke hét zelf wenschte
op te leggen.
Als deze verkeerde opvatting van de nota alge
meen wordt, dan loopen wij gevaar om, als wij
haar zonder amendement of wijziging aanvaarden,
tot de geheele wereld te roepen dat het Congres
zich aan de zijde stelt van een der oorlogvoerende
partijen, bij het herstel van den vrede. En ik
wgnsch dit land zich niet aan de zijde van een
der oorlogvoerenden te zien stellen, terwijl ik
persoonlijk niet verlang, gerankschikt te worden
onder degenen die tegen de partij zijn, welke,
naar ik vast geloof, strijden voor de zaak der
vrijheid tegen die der Autocratie".,
Hierop werd de behandeling, op verzoek van
senator Hitchcock, opnieuw verdaagd.
Uit Luig'amto Wordt aan hot „Berliner Tageblatt"
Igletseind, dat op 't oogenblik: tusschen de' entente-
„En Eliane. hoe denkt zij er over?"
„Eliane Wat wil je dat zij er van denkt?
Wat geeft dat ook Ik weet er werkelijk niets
j van Haar beurt zal weldra komen, en dan als
het tijd is, zal ik haar meening vrpgen, wat
haar betreftik had er geen reden voor haar
die te vragen, nU het Blanche betrof. Maar jou
vraag ik nu wat je meening is
„De mijne? Wat kan ik hierover zeggen,
i moeder Ik ken mijnheer De Monléon niet. Ik
heb hem eergister-avond van verre gezien, voor
het eerst in mijn leven, en ik vond hem zeker
niet mooi
„Toch is hij het."
„Dat is een quaestie van smaak. Maar als
hij u bevalt en aan mijn zuster ook, dan is
alles in orde. Ik zou natuurlijk liever gewild
hebben, dat Blanche trouwde met iemand die
mij niet volkomen vreemd was. Maar u kent
hem. denk ik
„Ja. ik ken hem," zei mevrouw De Li-
minges een weinig aarzelepd. „Ten minste ge
noeg om gerust te zijn over het lot van Blanche."
„En zij kent hem zeker ook. en valt hij ip
haar .smaak
„0! Wat je zuster aangaat. Raynald, hoop
ik, dat je van te voren er van overtuigd waart,
dat zij op het punt van rouwen, nooit een
andere meening zou hebben dan de mijne
„Ik weet dat dit met de meeste meisjes het
geval is
„En ik vlei mij", zei mevrouw de Liminges met
moigtedheden een levendige gedadh ten wiss Kling
gevoerd wordt over de .antwoord-nota aan Wil-
sion, waarvan het ciansept, dat te Parijs ontwor
pen en uitgewerkt is, thans te Londen, St. Pe
tersburg en Rome onderzocht wordt. Vermoe
delijk zal de nota aan het eind van deze week
iof Maandag aan dsn Amexikaanscfcen ambsasa-
dcu.r te Parijs worden 'aangeboden.
Volgons een inlichting: van de „Secoio" is de
epta omvangrijker dan die aan DuischLand. Zij
bevat in groente trekken een uiteenzetting van
da voorwaarden der entente, die ontruiming van
België, Servië, Roemenië, Montenegro en Frank
rijk c-dsdht, .alvorens van een vredesconferentie
sprake kan zijn.Voorts eischt de entente terug
gave. van Elzas. Lotharingen en een wijziging
van de kaart van Europa op den grondslag
v:a;n het na tional itei ts - beg insel
AAN HET WESTELIJK FRONT.
Engelsteh communiqué:
Wij ondernamen eergisteren een welgeslaag
den aanval op de vijandelijke loopgraven ten
Noordoosten van Atrecht. Eveneens drongen wij
gistermorgen in de vijandelijke stellingen >p
twee plaatsen in den omtrek van Wytschaete.
Ten Oosten van Armentières poogde e'£n af
deeling Duitsicheis, na hevige voorbereiding door
de artillerie, onze loopgraven te naderen, maar
wteird met verliezen' teruggeslagen, voordat zij
onze linie konden bereiken.
De vijand liet heden in de vroegte een mijn
springen ten Noorden van de Bluif-redoutc, waar
bij geen schade werd veroorzaakt.
Een verhoogde bedrijvigheid werd door de
vijandelijke artillerie aan den dag gelegd in
den omtrek van Yperen. Aan het overige
front wiordl met tusschenpoczen aan heide zij
den artillerie-actie gevoerd-
AAN HET OOSTELIJK FRONT.
RustisCh communiqué
Een afdeeling Oostenrijkers, ongeveer 200
man sterk, trachtte èen vojruitliggende loop-
graait ten Zuid-Oosten van Brzezany te
bezetten. Door ons' vuur werdzij naar haar
loopgraventeruggedreven.
Een deel van onze verkenners viel een vijan
delijke veldpost in de streek va,n Stanislau
aan. Ec-n deel van de Oostenrijkse hè bezetting
werd met de bajonet gedood, dé overigen ge
vangengenomen. Toen onze Verkenners terug
keerden, werden zij door een sterke vijande
lijke afdeeling in den rug aangevallen. De on
zen dwongen-de Oostenrijkers echter tot vluch
ten, waarna zij behouden naar hun Loopgraven
terugkeerden.
Pogingen vian den vijand om des nachts.de
Biptritza, in dé streek ten Zuiden van
llalicz ovejr te trekken, hadden g'cRn
sucoels.
OP DEN BALKAN.
Russisch communiqué
Gesteund door de artillerie vielen onze afdee»
lineen de hoogten ten Zuiden van de stad Rotocboe
eenige warmte, „dat ge je zuster niet rangschikt
onder die onafhankelijke en romantische meis
jes. die eeD uitzondering maken op den regel."
„Zeker niet", zei Raynal glimlachend „Ik
j heb ook niets te «eggen en ik ben bereid mij
op een" goeden voet te stellen met dien schoon
broeder, die zoo uit de wolken komt vallen."
Dit gesprek-was kort voor de voorstelling ge
houden. en zijn toekomstige schoonbroeder had
hem veel minder mishaagd dan hij verwacht
had. Toch nam hij geen deel aan dè alge
meene vroolijkheid en langzaam ging hij naar
een hoekje van de zaal, vanwaar hij alles kon
zien wat er gebeurde, terwijl hij zich stil hield.
Het was de eerste maal in zijn leven, dat er
onder zijn oogen toebereidselen gemaakt wer
den tot een huwelijk, en al wist hij dat alles
vereenigd was om dit gelukkig te doen zijn,
dat iedereen het goedkeurde, vooral zijn zuster,
wien men maar behoefde aan te zien, om te
weten of zij tevreden was toch voelde hij zich
niet op zijn gemak en iets kouds in zijn hart
dat Hem treurig stemde. Van de plaats waar
hij stond, zag hij Blanche met haar. ruiker in
de "hand en een practuigen ring met. een sma
ragd. omringd door diamanten, aan den vinger,
die haar bruidegom er aangeschoven had
Wordt vervol jd.)
O—