Dagblad voor Schiedam en Omstreken,
Gratis Ongevallen verzekering
^uuusMOAfiflo:?;
f cn fifi
De Oorlog.
40ste Jaargang.
Maandag 20 Augustus 1917.
No. 11916
Feuilleton
Bustenlandsch Nieuws.
bemiddelingsvoorstel van
den Paus.
Bureau: Boterstr&at fiQ. Telef. 89» na kantoortijd no, 148. Postbus: 89,
Abonnementen per 3 maanden f 1.50, per week 12 cent, tranco p.
P©6t f 2.p, kwartaal. Afzonderlijke nummere 2 cent.
Incassokosten worden berekend.
Advertentiën: 16 regels 92 ct.elke regel daarboven 2U cl. 3 maal
plaatsen wordt 2 maal berekend. Ingezonden mededeelingen 40 ct. p. regel.
Speciale conditiën voor herhaaldelijk adverteeren. Tarieven worden op aanvrage
toegezonden.
Incassokosten worden berekend.
bij
levenslange
De verzekering wordt gewaarborgd door de Hollandsche Algemeene Verzekeringsbank te Schiedam
1 (J U wijsvinger;
bij
verlies van
eiken ande
ren vinger
verklaringen der Parijsche pars valt op te
"en dat de Fransche bladen met eenigen spijt
s ...nis genomen hebben van den inhoud der pau-
lJke vredesvoorstellen. De »H»manité'' gaat
s zoover den pauselijke oproep tot de oooor-
D(*e menschheid een zwakheid te noemen. Ook
6 houding der katholieke bladen is weinig te-
hstQ°ellt0n,enCl' toe3Pe''n8en °P de nationa-
ij, 1&che aspiraties inzake Elzas-LothariDgen en
'®niico worden onbevredigend geacht,
-nerkwaardig is de verklaring van de conser-
k®Üeve »KreuzzeituDg" te Berlijn. Het blad
»an'1 °a' de verk'ar'n8 der »Kö1d. Volkszg.''
dat de Paus thans niet als opper-
^°°fd der Katholieke Kerk, doch als de
st neutrale monarch optreedt en merkt op
schr' naeen'nK 'n c'e inleiding Van het Pauselijk
(je lJven geen steun vindt. Ais de Paus hier zich
Vader van allen noemt en zich beroept op de
ÜilT ^°°r ^krisius overgedragen hoogste geeste-
Re|6 Waarciigheid, dan moeten de leden der evan-
^sche kerk hiertegen protesteeren.
jj 6 »^orwarts" hoopt over Rome den weg
ai Stockholm te vinden Philipp Scheidemann
rj, Benedict us KV baanbreker worden, en zegt
ahs ia voor ons geen aarzelen mogelijk.
«Be6 ^w*tsersch© bladen als „Der Bund 'en het
de rn' »^aSeblatt" vinden het zwakste punt in
gj^age over de teruggave van het bezette
,ied en over het lot van Elzas-Lotharingen,
en de Trentino. Het is niet onwaar-
Zei- dat voor heC afzenden van de nota in
Poli^6 mate voelinS genomen is tu-schen de
pra leke kringen van Italië., misschien zelfs van
hj j met den Paus. De volksstemming
Üeiltaiië vooral onder de arbeiders in het noor-
yred m°6t als een SunatiSe bodem voor ae
dat es^0g'n8 worden beschouwd. Men weet hier,
p0li orilaDgs bewegingen van binnenlandschen
8etQlelCen aard, Cadorna belet hebben aan het
do0reenSChaPPe^ offensief der geallieerden
een nieuwen Isonzoslag deel te nemen
2ateranUtiUS te Weenen Valfr® di Bonzo heeft
KarJ gnamiddag de vredesnota aan Keizer
Verkc;. 0verhandigd.Volgens de „Reichspost" (kath)
sten aaide de keizer zich bereid de vredesvoor-
eh welwillend te overwegen.
joodsche „N. Fr. Press©" schrift:
j,Carrière d'Italia", di© nauw© befrekkin-
•hoe 0r'derb°udt met kar tinaal Gasparri, is van
P>aus juist dergelijke vtraagstuk-
dhr '^Plossinig wenscht tè brengen we-ke voo'rt-
k*®®1'511 van nieuwe conflicten in zouden
den en' '0* 'n d© toekomst zouden kunnen wor-
^dien diaartntediei ook' de bezitskwestie vaif
Naar het Duitschi
66
Vertl0®de, dat ik de doode benijde. Maar
hiet si 200 ga-uw na Vera's dood kan ik nog
Fla- Uwe worden."
teres 3 Daderde, hij was in de verte zijn mees-
tebgelo ^gd. Hij leidde twee paarden bij de
slotje t 60 Z6b dat het ^d was, om naar het
SeQfl Jerog te keeren, wijl de lucht zeer drei-
dog r'cd bood zy'ne bruid den arm. „Ik moet u
den baarSCu00ning vragenB< zpi hij, „dat ik zoo
Pkard gespeeld op het slotje ik liet het
reden 3 Vaders zadelen en ben hierheen ge-
«W™ denkende, dat ge hier waart. Oom
eehd hlvi0u miJ vandaag graag zijn paard ge-
ebben, dat weet ik zeer zeker."
KgepLde herfst aanbrak, kwamen de twee
Weer by den woudreus.
v°lgenri drie dagen waren zij gehuwd en den
J°hge ven dag wilde baron von Rudroff zijne
naar°KW wegvoeren naar het slot aan de
r het trotsche Hoogelinden. In het slotje
Triest zoude gemeend zijn, schrijft het blad kan
niet vroeg en beslist genoeg worden verklaard,
dat over dit vraagstuk bij ons gem bespreking
mag worden toegelaten. Wijl hebben, het bezit
van Triest in 10 Isonzosiagen niet roemvol ver
dedigd, om1 het pns ta laten afnemen door on
derhandelingen. Wij kunnen van Tnëst niet af
stand doen omdat wijl het niet mogen doen, om!-
dat ons geheel© gevoel zich hiertegen verzet en
ook omdat onze levensvoorwaarden het niet toe
laten. Wij zullen ons nimmer van dei Adriati-,
sche Zoo laten verdringen, want indien wij Öilj
toeliten, zouden wij de stemming in de mo
narchie volkomen miskennen. Triest is en blijft
vbór ons onaantastbaar.
De officieuze „Wiener Al gem. Zeitung" ver
klaart met betreikking tot d© nota van dein Paus,
dat de monarchie geien voet breed land aan
Italië zal afstaan.
Van de Russische bladen is alleen d'e „N.owoje
Wremja" welwillend gezind.
Intusschen de reg©eringen hebben nog niet of
ficieel gesproken.
De „Associated Press" v©rneemt uit Was
hington: Lansing verklaarde, dat het antwoord
aan den Paus zal gezonden worden onafhanke
lijk van de antwoorden der andere oorlogvoe
renden. Echter wordt aangenomen, dat Wilson d©
opvattingen der ander© bondgenooten zal toet,
sen bij het opstellen van zijn antwoord.
Een telegram uit Londen dd. 18 Aug. luidt j
Lord Robert Cecil, ondervraagd naar het
antwoord der geallieerden op de Pauselijke
nota, zeide, dat alleen na raadpleging met de
overige bondgenooten een beslissing geno
men kan worden. Als zijn persoonlijke mee
ning gaf hij te kennen, dat hij verbaasd is
geweest over het voorstel van den Paus, dat
geen oordeel uitspreekt, over de begane
euveldaden. Onpartijdigheid bet,eekent nieit,
dat men zeggen moet, dat beide partijen in
gelijke mate t© laken zijn. Indien u© Paus
denkt, dat dé geallieerden zich hebben schul
dig gemaakt aan euveldaden, moet hij dat ver-
oordeelen. De Paus beeft niets gezegd over euvel
daden, die zonder voorbeeld in de wereldge
schiedenis zijln als dei torpedeeringen en de be
handeling van het Belgische en het Armenische
volk. 's Pausen motieven zijn zeer edel, doch
voorbarige pogingen om te bemiddelen zijn ge
woonlijk van geen nut. Indien d© Paus Duitsch-
land er toe kon brengen, zijn oorlogsdoeleinden
vast omlijnd mede te d©elen, zou hij vermoedelijk
goed werk hebb©n verricht.
Op de vraag van een andere zijde, of Engeland
Wilson het antwoord op de nota aan dm Paus
zou laten foimuleieren, daar Amerika om inter
nationale redenen aan den oorlog heeft deelge
nomen, wenschte hij geen antwoord te geven.
AAN HET WESTELIJK FRONT.
OFFENSIEF IN VLAANDEREN EN ARTOIS.
De mededeeling van de „Westminster Gazette"
dat het dorp Langemarck na verbitterden strijd
in het Nonnenwoud, tein slott© in handen der En-
gelescben is gebleven, wordt aoor het Duitsche
stafbericht bevestigd. Overigens is het brandpunt
den den - strijd naar Noord-Frankrijk verplaatst.
De Duitsche stafbericht&n der twee laatste da
gen luiden:
Aan beide zijden van den spoorweg Boe-
siughe—Staden voerde de vijand in den na
middag een kraehtigen, verrassenden aan
val uit, waarbij Langemarck, na verbitterden
strijd verloren ging.
Wij liggen in oen flauw©n bocht oml het dorp.
In Artois maakten Engelsche aanvalstroepen
zich, onder bescherming van sterke artilleriebe
schieting, gereed. Ons vernietigingsvuur liet den
aanval niet tot ontwikkeling komen.
In den nacht kwamen zwakke aanvallen van
den vijand voor, di© echter werden afgeslagen.
In Vlaanderen was de g©vechtsbedrij;vigheid
aan de kust en van den Ys©r tot de Lei© vooral
in de avonduren levendiger.
In den sector van Bixschootei-Hoog© steeg de
artilleriestrijd hed©n-morgen vroeg tot trommel
vuur. Ten Zuiden van Langemarck ging de vij
and tot een aanval over, waarbij in kunstgatigen
nevel gehuld© pantserauto's een weg voor ae
infanterie moesten banen. Na aanvankelijk in on
ze linies te, zijn doorgedrongen, werd de vijand
overal teruggeworpen.
In "Artois bereikte d© wederzijdsche artillerie-
fcedrijvigheid aan het kanaal van La Bassé© en
j op den Zuidelijken o©ver van de Scarpe van
tijd tot tijd groote hevigheid.
Bij Havrincourt en ten Westen van Ij© Cate-
let, ten Zuidwesten en ten Zuiden van Kamerjk,
vielen dei Engelschen na een krachtig© artillerie-
voorbereiding met st©i'ke verkenningsafdeelingen
aan. Zij werden iu e©n gevecht van man tegen
man teruggeslagen. St. Qu©ntin was opnieuw aan
het vuur der Franschetn blootgesteld.
De legergroep van den kroonprins. Aan den
Chemin des Dames drongen onze stormtroepen
ten Oosten van het gehucht Royers in de vijan
delijke loopgraven door ©n maakten de slechts
uit zwarten bestaande bezetting af. Aan den
Brimont. verliep <e©n onderneming van ons met
succes. Er werden verscheidene g©vangen©n ge
maakt. In West-Champagne kwam het tijdelijk,
tot levendigs iartill©riegevechten.
De artilleriestrijd bij Verdun duurt voort. Ook
des nachts verminderd© het hevige vernietigings
vuur tusschen het woud van Avocourt tn Orn©s
slechts weinig. Een aanval van Fransch© vlie
gers op onze kabelballons had geen succes. Storm-
afdeelingèn uit Bad©n brachten den T'ranschen
door een stoutmoedig© raid in het woud van Cou
rier os opnieuw verliezen toe en keerden met
talrijke gevangenen terug.
Gisteren zijn negentien vijandelijk© vliegtui
gen en iel©n kabelballon in luchtgevechten neer
geschoten. Het iang©n tijd door ritmeester,
Freihetrr von Richthofeln gevoerde jachteskader
was tante Thérèse bezig met juffrouw Germer
alles voor de reis in te pakken. Hilda had nog
afscheid van den woudreis willen nemen, van
die geliefde plek, waar zij zooveel smartelijks
had ondervonden, en waar ook weer alle wonden
waren geheeld. Zwijgend verdiept in hunne
herinneringen, zaten beiden daarze hielden
hunne handen gevouwen. Boven hun hoofden
ruischten vol majesteit de eikenbladeren, en de
slanke beuken en berken in de rondte nfjgden
zacht met hunne kruinen. Vrrheugde de woud
reus zich over het geluk zijner meesteres, die
zoo menig uur in droefheid had doorgebracht
onder zijne schaduw?
Jaren zijn voorbijgegaan. Nog staat het kas
teel Hoogelinden trotsch en statig op den
groenen heuvel niet ver van de zeenog ligt
het visschersdorp ginds aan het strand. Onder
het dak van het kasteel bloeit een jong ge
slacht. Was de vloek, afgeroepen op het hoofd
des ouden barons, nu weggenomen De eenig
overgebleven tak van het oude geslacht groeide
en bloeide en bracht nieuwe, krachtige twijgen
voort.
Warm stroomt de lucht door de open deuren
binnen in de groote hal, rood en blauw licht
valt door de vensters op de marmeren beelden.
Op het pad voor de stoep ligt een groote geel
harige herdershond, dicht naast hem ligt een
blozend knaapje, dat moe van het spelen is
ingeslapen. De blanke arm van het kind is om
den hals van den hond gestrengeld, zijn blonde
lokken vereenigen zich met het dikke haar van
den hond. De verstandige oogen van het dier
rusten op den jongen, hij kent zijn plicht, hij
weet, dat hij het kind moet bewaken en be
hoeden. Doch de trouwe hond is niet de eenige
bewaker van den sluimerenden kleine; dicht
daarbij op een bank zit een oud man met zil
verwitte haren: ook hij wendt, evenmin als de
hond, zijne oogen af van het kind.
Daar kómt iemand het huis uit; de hond
spitst de ooren en kwispelt vroolijk met zijn
staart, als hij ziet, dat een heer en een dame
de stoep afkomen. De oude dienaar staat op en
neemt de pet af
„Blijf zitten, Kerner, roept de heer hem toe,
en de dame zegt vriendelijk„Wat doet het
mij plezier, Kerner, dat ge er weer zooveel beter
uitziet."
U is wel goed, mevrouw!" antwoordt de oude
huismeester„kon ik toch iets doen, om u
mijne dankbaarheid te betuigen doch sedert
den dood van den ouden baron, vind ik, dat ik
ook maar moest optrekken naar een ander leven 1"
„Schaam je wat, Kerner," zegt de heer, „wacht
met op te trekken, tot wij vinden, dat gii te
veel zoudt zijn. Zulk een oude en trouwe die
naar als gij heeft op alle mogeliike goede be
handeling de volste aanspraak. Wat zoekt ge,
Hildegard
„Ik zie de kinderen niet,, Ulrich, waar zijn ze,
Kerner
No. 11 heeft gisteren na een werkzaamheid vaif
zeven maanden d©n 200en vijand lot dalen ge
bracht; 121 vliegtuigen cn 196 machinegeweren
zijn veroverd.
Maarschalk Haig rapporteert:
Wij ondernamen miet goed gevolg oen plaat
selijke operatie ten Zuidoosten van Epehy,
waartij wij de Duitsche loopgraven bij U© boer
derij Giilemont veroverden en eenige krijgsge
vangenen maakten.
In den af ge loop en nacht drongen onze ver
kenners de vijandelijke stellingen linnen ten
Westen van Havrincourt, brachten den vijand
ernstige verliezen toe en keerden met éénigé
gevangenen t©rug.
In den nacht van 16 op 17 Aug. bombardeer
den Duitsche vliegers distributie-centra, waar
door 10 gewonde Duitsche gevangenen gedood
werden en negen gewond. Het is trouwens va
ker gebeurd, dat Duitsche gevangenen door Duit
sche bommen gletwond werden.
Er hadden gisteren succesvolle mijnoperaties
plaats in de buurt van den weg Yperen Poel-
cappele. Wij brachten onze linie over een front
van een mijl 500 yards vooruit. Ons geheele
doel, met inbegrip van een reeks krachtig ver
sterkte hoeven, werd onder zeer geringe verliezen
volkomen bereikt. De verliezen van den vijand
zijn aanzienlijk.
Er is thans vastgesteld, dat het aantal gevan
genen, den 16en Aug. door onze boDdgenooten
teD Oosten van Yperen gemaakt, 2114 bedraagt,
onder wie 55 officieren.
In luchtgevechten werden drie Duitsche vlieg
tuigen neergeschoten en vier buiten ons hereik tot
dalen gedwongen. Acht van onze machines wor
den vermist.
De strijd bij Lens.
Reuter's correspondent in het lioofdk ivar-
tier in Frankrijk seint over den toestand bij
Lens
Wij beheierschen de Oostelijke toegangswe
gen tot de stad. Onze kanonnen kunnen de
verblindingen dermate bemoeilijken, dat zij
nagenoeg onmogeuijk worden. De Duitschors
zijn thans in een zoo kleinen hoek gedrongen,
dat er voor hen geen sprake van is er artil
lerie te conc©ntreeren. De linie Oppy-Mari-
court, het eerst© regelmatige verdedigings
stelsel achter Lens. is gemakkelijk voor onze
artillerie te bereiken en door de gemakkelijke
observatie van uit onzei nieuwe stelling komt
zelfs de linie Drocourt-Qu©ant, die een sector
van de Hindenburg-linie, vormt, onder het be
reik van. ons zwaar geschut
De strijkl om Langemarck is uitgeüoopen op
een groote verbetering van onze stelling
langs het hooger gieil©gen terrein, dat den
sleutel vormt van heit geheele verdedigings-
stelsel in Noord-B,elgië. D© Duitschers voeren
inderhaast massa's troepen ©n kanonnen aan
en trachten onzen opmarsch te stuiten.
Gevangenen verklaren, dat er voortdurend
nieuwe batterijen aankomen, maar zij geven
„Jonker Ulrich sliep, mevrouw en freule
Vera wilde graag naar hare grootmoederdaarom
ging de juffrouw met hen naar binnen, ik heb
haar beloofd intusschen op jonker Ottomar te
passendoch de kleine jonker vond het gezel
schap van mof prettiger dan het mijne!"
Zwijgend duidde de oude man op het groepje,
waar Hildegard naar toe ging.
De hond kijkt zijne meesteres vriendelijk aan,
als wilde hfj zich verontschuldigen, dat hij, nu
hfi als oorkussen voor het kind diende, niet
opstond om haar tegemoet te loopen. Hilda
streelde zacht zijn breeden kop.
„Kijk toch eens hier, Ulrich, naar onzen klei
nen Ottomar, wat een schattig kind
„Arme, kleine jongen, zei haar man, op den
slaper neerziende; „ik zal hem naar binnen
brengen, daar is hij beter dan hier
Hij neemt het kind op den arm en draagt het
naar de kinderkamer, zonder dat het wakker wordt.
Nu gaat Ulrich von Rudroff met zijne vrouw
Hildegard den weg op naar het visschersdorp.
Met lachend gezicht ziet Kerner beiden na,
zeggende
„Kon mijn oude heer slechts een uurtje hier
bij ons zyn wat zou hem dat gelukkig maken
niettegenstaande zijn trotschheid had hij toch
een goed hart, de menschen mogen zeggen war,
zij willen."
Met dit heldere mooie zomerweer, de kslme
zee en het zachte briesje zijn reeds in ae vroegte
vele schippers uitgevaren.