Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
3kfzÖ0=«,f10Ó~ flOII-C
f Rn flfi
Ada Rohan.
Dc Oorlog.
40ste Jaargang.
Woensdag 19 September 1917.
No. 11942.
Gratis Ongevallen verzekering
t&- hand-
a1WooW gerepl-
Uit de Pers.
gUILLETO N.
Bnitenlimdscfa Hïea.w*k
Het bemiddelingsvoorstel van
den Paus.
Bureau; Koemarkt 4. Telef. 85, na kantoortijd no. 148. Postbus: 39.
A b o n n etn enten per 3 maanden, f 1.60, per week 12 cent. franoo p.
P09* f 2.g, kwartaal, Afaonderiijke nummers 2 cent.
Incassokosten worden berekend.
Advertentiën: 16 regels 92 ct.elke regel daarboven 20 ct. 3 maal
plaatsen wordt 2 maal berekend. Ingezonden mededeslingen 40 ct. p. regel.
Speciale conditiën voor herhaaldelijk adverteeren. Tarieven worden op aanvrage
toegezonden.
Incassokosten worden berekend.
De
verzekering wordt gewaarborgd door de Holb.Bdeche Algemeens Verzekeringsbank te Schiedam.
i U O wijsvinger}
bij
verlies van
eiken ande*
ren vinger.
Bl> °f krachtens wetten of verordeningen
voorgeschreven en andere officieele af-
en aankondigingen en kennis
gevingen van het Gemeentebestuur.
HINDERWET.
Ingekomen zijn verzoeken van
b I.0- K. B u r g e r om vergunning tot bet uit
eeni° zÖner bakkerij met een bakkersoven en
ctr9mot01' van P.K., drijvende een kneed-
B»/.? 'n bet pand Hoofdstraat 161, kadaster
'•e L no. 2169
de Bouwmaatschappij «Kortland" om
a ^unn'ng tot het plaatsen van eem omvormer-
JW. bestaande uit een draaistroomelectro-
dvn°r V3n B.K., drijvende een gelijkstroom-
Quoa®° van 65 volt in het pand Nieuwe Haven
kadaster sectie M no. 840.
eie verzoeken zijn met de bijlagen op de secre-
le ter visie gelegd. Op Woensdag 3 October
oes v.m. ten 11| uur, zal ten Ruadhuize
a.s.
het^611^6^ W01"den gegeven om bezwaren tegen
jlüestaun van deze verzoeken in te brengen
Bed mondeling of schriftelijk toe te lichten.
ge Urende drie dagen vóór het tijdstip hierboven
de °era<I. '£an °P de Secretarie der 6em< erite van
komSChriftUrea d'e ter za^e mocbten zijn inge
st ea) kennis worden genomen. Volgens de be-
ee aflde jurisprudentie zijn niet tot beroep op
,e beslissing ingevolge de Hinderwet gerech-
Voo Zjï' d'e n'e^ overeenkomstig art. 7 dier Wet
lede Gemeentebestuur of een of meer zijner
?.lin verschenen, ten einde hunne bezwaren
tondel,ng toe te lichten.
Schiedam, 19 September 1917.
tigean de industrieëen in deze gemeente geves-
vQo die in aanmerking wenschen te komen
a.s aarsRn wordt verzocht voor den 22 Sept.
°p' aaQ het Levensmiddelenbureau schriftelijk
ïij doen van het kwantum kaarsen, dat
Te eenen te verbruiken tot 1 November 1917.
&®Rev6tlS wor<it verzocht, hoeveel van het op-
vaQ kwantum noodig is voor het bikken
Jti de
oedrjjf"", °P°ave moet aard en omvang van het
Verhei',"onevens het aantal werklieden worden
leid.
kortheid zegt de openingsrede voel.
wteïiseht aller aandacht op één zaak
saam te trekken, op de vooruitzichten
voor onze volksvoeding en onze in-
l>o Openingsrede.
..Maasbode" schrijft
b haar
Zij
slechts
^ntclijk
voi vooruitzichten boeten waarschuwend
bevredigend".
fce'de Ihenxa alleen vormt de openings-
de welke geheel in mineur is gesteld. Van
sch^ettejijke
voorzieningen dl© in dit tus-
güfvj aar' 1"^°r he nieuwe; verkiezingen, zoo
zouden kunnen tot stand komem, wordt
ontwerpen uit de „neutrale zóne" had
dij 'geen. al een plaatsje op do. agenda van
toegedacht.
Een Amerikaansche Roman.
26
^o^usta te maken in haar onder-
Zlek dp,5 betrekking met het lachen en de mu-
u ^et w gelulfkige menschen
het vemnS nu half Januari. Augusta stond voor
h 'h d ^er bibliotheek en staarde ontevre-
pe
?cheen^^Jr Wer<I geopend. Op den drempel ver
bef ir glevr°uw Sutherland, zij hield een open
gezicht- het Carola?" riep zij met stralend
^e®t »p "0ch neen, ik zie het, dat is Gusty;
»Ik Li ar .mijne dochter is
®aan zoek iD de oranSerie, wil ik haar even
thur graag, ik heb goed nieuws uit Cuba.
VZoïrS £etrouwd.''
v h> hooi-a spier van baar gezicht te vertrek-
*®hde ti/üe Augusta deze voor haar verplette-
aarile Lmu' Haar hart bloedde en toch be
ll8 VerlL 6 uiterlijke kalmte haar stem
"^etoorL iliet.haar vasten klank.
0°t mij, u geluk te wenschen; na-
avondlucht.
Wellicht worat er nog iets van die politiek-
onzijóiga ontworpen afgehandeld; vermeld wor
den zij echter niet, want dat kan de aandacht
afleiden van den allerems tigs ten toestand waar
in ons land zich bevindt.
Alles Wat slechts ©Ven gemist kon wordien,
daardoor kort. Dei geweldige moeilijkheden, waar-
tmle de menschheid, en ons land niet bet minst,
in den komenden winter zal hebben te kampen,
wlelrpen hunne schaduwen vooruit. Was er van-
dicnzorner, toen de Koningin de nieuw verkozen
Kamers tot hun werkzaamheden inleidde, nog
is weggelaten om dej hoofdstrekking van die red© j cenige blijmoedigheid in de Troonrede te bie-
nict te verdoezelen.
„Da Tijd":
Tusscben troonrede eri openingsrede besUat
staatsrechterlijk geien verschil; beide zijn een.'
ï1ag©0ringsverklaring. Doch de fcooinirede biedt i
tetvens de gelegenheid aan het hoofd van den
staat, [Om tot het volk te spreken over ander©
aangelegenheden dan in te dienen wetsontwer- i
pien, wat thans, nu wij aan den Vooravond staan
van teen- i'n vele opzichten hangen tijd', me©!r
dan ooit wienschelijk zou ziju en ook meer in
druk maakt dan wanneer de Minister van Bin-
nenlandsche Zaken het doet.
Dia afwezigheid van H. M. dej Koningin kan
natuurlijk niet verklaard worden, uit het door
dien Minister gereleveerd© feit, dat sedert dé
jongste troonrede gieen belangrijke wijziging is
gekomen in dön binnen- en buitenlandschen toe
stand. Immers het belang der troonrede ligt
niet in een herinnering aan het oude, doch in
een bespreking der naaste toekomst.
Dejze bespreking, is.en bet kon wel niet
anders verre van rooskleurig, zij is somber
Wij blijven onverzwakt gemobiliseerd, min
der dan ooit schijnt er kans. te zijn op, zij
bet dan ook maar gedeeltelijke, diemobilisatie.
Of pogingen zullen worden aangewend de las
ten der ^mobiliseerden, te verminderen, daar
over zwijgt de' openingsrede.
D|ei „Tel." zegt:
Het spreekt vanzelf dat de troonrede, die
thans in plaats van cfen vierjarig© slechts een
éénjarige parlementaire periode inleidt, zeer
klont' en sober moest zijn en zelfs de gebruike
lijke indeeling; mist.
Het stuk is in uiterst pessimististehen Ttoori
gidsteld; volkomen een weerslag op de soimter-
ste voorspellingen voor aen aanstaanden win-
tetf. Er wordt niet alleen niet in vekheeld dat
die toekomst van ons volk er heel donker uit
ziet, er wordt zelfs van aen stijgenden nood
gesproken.
Met één enkele uitdrukking is deze1 erkente
nis tet karakteriseierenhet failliet van de 0. W.-
politick.
Onzè RegeeWng zelf oraagt voor éteM aan
zienlijk deel de' schuld, dat óns land door den
verkeerden koers in de moeilijkheden gekdmén.
is, did wij thans televen en die1 zich in nog
sfceds sterker mate zullen doen gevoelen.
Meer meenen wij niet dat ter bespreking van
deze troonrede noodig is.
De „N. R. Crt." zegt:
Da rede, waarmede de nieuwe zitting der
Staten-G-enenaal is geopend, is zeer ernstig, en
tuurlijk is miss Rohan de gelukkige bruid
„Ja, miss Rohan. Arthur's brief is een en al
uitdrukking van geluk en tegelijk van vaarwel.
Het jonge paar gaat naar Europa en komt zoo
gauw niet terug."
Het was iets buitengewoons, dat mevrouw
Sutherland zoo vertrouwelijk met Augusta sprak,
ze vergat in hare overmatige vreugde, dat ze
niet van Augusta hield.
Deze ging, zocht Carola en zond haar naar
hare moeder.
Toen het tijd voor tafel was, ging Augusta
met de anderen naar de eetzaal.
Geen schaduw lag op haar voorhoofd; haar
gezicht geleek op dat van een marmeren beeld,
en met schijnbaar ijzige koelheid hoorde ze,
hoe mevrouw Sutherland het huwelijk van haar
zoon aan de gasten meedeelde. En toch, inner
lijk wee en snijdende smart doorboorden het
hart van dit jonge meisje. Eerst op dezen avond
gevoelde ze, hoezeer ze Arthur had liefgehad,
nu, vooral nu hij onherroepelijk voor haar ver
loren was I
Natuurlijk was er geen ander gesprek dan
over de schoonheid en rijkdom der jonge vrouw.
Als gewoonlijk maakte Augusta zich verdiens
telijk door het spelen op de piano middernacht
was reeds geslagen, toen ze eindelijk hare ka
mer opzocht om alleen te zijn. Zjj beminde Ar
thur en nu? nu was alles voorbij Duizen
den arme harten hebben, dit knagende wee ge
voeld, gevoelen het eiken dag. Terwijl zij bene-
speuren de toon. is ini de openingsrede van
heden aanmerkelijk gezakt. Z,oo zeer gedaald;
dat mdn met ©enige verwondering verneemt,
dat iet „geen belangrijke wijziging is gekomen
in dien binnen- en buitenlandschen toestand,"
sedert Hare Majesteit persoonlijk te middein der
volksvertegenwoordiging was, en onze betrekkin
gen tot alle buitenla.ndsche mogendheden gunstig,
onze} financieel© toestana niet zorgwekkend heet
ten, en .op v©el, dat tot dankbaarheid stemde,
nadruk gelegd -werd.
Mogen wij dat alles dan thans ook nog aan
nemen
Er heeft ©ene ernstige; schending van onze;,
onzijdigheid plaats gehad, waarvan wij1 niet ver-
dier hebben vernomen. Mogen we vertrouwen,
dat de zaak op bevredigende wijs is geschikt?
Tegen hetgeen nu ook officieel voor ons staat,
en onvermijdelijk kernen moest, is in dit blad
reeds mó©r dan een jaar geleden', en hérhaal-
dlelijk, gewaarschuwd, doch m©n maaktei zich
aan gaarne daarvan af, en verweet ons over
dreven zwartgalligheid.
Zal men het nu andermaal doen? „Meer dan
ooit is samenwerking van allen, zonder onder
scheid van klasse of stand, onmisbaar om ons
ta midden van deni stijgenden nood der wereld
staande te houden." Aan het woord „samen
werking" moet «ene zeer uitgebreide1 bétééké-
nis worden gegeven. Sarnenw erken is niet
genoeg; we moeten ook weten samen te ont
beren. Er zijn ©r n,:og te velen aan wie het
besef ontbreekt., dat niet doen, ontzegging van
wat individucel tot gemakkelijk bereikbare moge
lijkheden behoort, ook bevorderlijk zijn kan aan
heit algemeen welzijn. Hetgeen, waar wij de
zen winter aan onderworpen worden, is als
het ware ©ene krachtproef op ons nationale
karakter. Ook waar de dwang d©r harde nood
zakelijkheid en die van wet of verordening ont
breken, moet 'medewerking worden1 Verkregen
intenser ©n in algemeener mate, dan tot
nu toie het geval is geweest. Dan zullen wij
ons kunnienstaande houden niet meer.
Nood zal leir binnen enkele maanden zijn, bit
tere nood in honderdduizenden gezinnen. Aan
aten eenen kant zal dan de eis'ch moeten wor
den gesteld, den onontkoombaren nood te dra
gon met 'berusting doch dit is slechts mo
gelijk, indien van den anderen, kant de over
tuiging 'wordt gewekt, dat tot verzachting van
het leed het uiterste gedaan wordt, en dat de:
zware lasten eerlijk'Verdeeld worden. Ook hier
toe kan ieder, die wil, medewerken, door het
eigen Ik achter te stellen hij het belang van
hot algemeen; door te erkennen, dat wie nu
nog langer "knoeit, of poogt de voorschriften
den onder de genoodigden was, had ze veel ge
had van 'n marmeren beeld nu op hare kamer
wierp ze het masker af en de vrouw trad in
haar recht. Wat op zulke oogenblikken omgaat
in eene vermorzelde ziel, weet God alleen I
Begin Februari zei mevrouw Sutherland, dat
ze met Garola naar New York ging. Augusta
kon op Maplewood blijven.
De winter verstreek daar langzaam. Eens in
de maand schreef Carola. Zij en haar moeder
amuseerden zich buitengewoon, ze kregen dik
wijls brieven van Arthur en Ada, die Frankrijk,
Duitschland, Spanje en Italië waren doorgereisd
en geen woorden konden vinden om uiting te
geven aan hun geluk.
De tijd verstreek. De ahornen, pijnboomenon
tamarinden waren weer in hun zomergewaad
hehuld, de schaduwen vielen weer op het ter
ras aan zee, waar Arthur Sutherland zijne liefde
aan Ada had verklaard, Veelstemming vogel
gezang vervulde de lucht met eene zoete me
lodie, de Augustus en Septemberroz en verhieven
hare purperen kopjes.
De lange zomer ging voorbij en nog altijd
was Augusta alleen op Maplewood., welks ijze
ren poort ze slechts op Zon- en Feestdagen
doorschreed. Toen Kerstmis naderde, kwam me
vrouw Sutherland met hare dochteT en veel
gehoodigden weer naar Maplewood.
„Om 's hemels wil, Gusty, wat hebt ge aan
gevangen riep Carola. Ge ziet uit als
d» tot het publiek welzijn worden uitgevaar
digd, te ontduiken, ©en; misdadiger is, niet
minder dan wie zich aan: het goed van een
ander vergrijpt.
Van de mate, waarin dit alles plaats hebben
zal, is afhankelijk of de proef, waar wij boven
van gewaagden, geslaagd heeien zal. Slaagt zij
dan zal zelfs deze verschrikkelijke tijd nog
nalionale winst kunnen g©ven.
Die, „Köln Volksztg." verzekert in tegenspraak
met ev©ntueele andersluidende berichten, dat
in de antwoordnota der Duitsch© regeering aan
den Paus over België niets wordt gezegd. Bij
zonderheden over de toekomst van België wor
den er in deze antwoordnota niet genoemd.
Heit zal daarvoor op zijn vroegst tijd zijn als
do vredesonderhandelarem aan één tafel bijeen
zijn.
Ook bet gerucht, als zou ©en Kroonraad in
tegenwoordigheid van den Keizer hebben uit
gemaakt. dat Duitschland in België geen bijzon
dere belangen heeft, kanj niet juist wezen.
Die- „Daily News" z©gt, dat de Duitsche be
richten, volgens 'welke België opgegeven zal wor
dtin, de 'beste zijn, die men sedert vele maandén
uit Duitschland ontvangen heeft. Het hoofdarti
kel van het lülad draagt tot opschrift: D© eerste
stap, en zegt Niemand zal zich natuurlijk ver-
bteiebton da,t het prijsgeven van dei annexionis-
tischc" (Ir co men in het Westen' door de Duit
sche reg©ering op zichzelf voldoende is, om
'den Vrede te verzekeren. Toch is het van be
lang, omdat blijkt dat dlei eerste beslissende, be
weging in Duitschland begonnen is langs een
weg, waarop de vrede alleen mogelijk is.
AAN HET WESTELIJK PRONT.
Sir Douglas Haig seint.
Behalve ontmoetingen tusscben patrouilles in
het vak van Yperen, waarbij wij eenige gevan.
genen maakten, niets te melden.
De Fransche communique's melden:
In den loop van den nacht hebben de Franschen
twee pogingen der Duitschers om kleine posten
van hen ten Z.O. van St. Quentin en in de streek
van Bovelles aan te vallen verijdeld. De Fran
schen daarentegen hebben een goeden slag ge
slagen in de richting van Haucourt en de la
Royère-hoeve.
Bezuiden de Miette klampten Duitsche afdee-
lingen na een verwoed bombardement de Fran
sche linies in de richting van den weg naar Neuf-
cbatel aan. In de vooruitgeschoven schansen der
Franschen ontspon zich een fel gevecht. De Duit
schers zjjn daar zonder mankeereo uitgeworpen,
iemand, die lang gestorven en begraven was
en toevallig weer op de wereld is gekomen.
Hebt ge geen medicijn voor haar, Roderik, dat
ze toch deze doodelfjke bleekheid kwijtraakt?"
Roderik Sutherland was weer op Maplewood.
De tijd had de smart verminderd. Vijftien
maanden zijn lang genoeg, om een gebroken
hart te heelen, bijzonder het hart van een man.
En zoo was dokter Sutherland weer kalm en
rustig, hoewel het geliefde meisje hem had ver
smaad en een ander had aangenomen. De strijd
met zijn hart had hem ernstiger gemaakt, hem
in zijn voordeel veranderd.
„Lieve Gusty, ge ziet er uit als je eigen groot
moeder," sprak hij hoofdschuddend, „'t Is ech
ter niet te verwonderen, als men denkt, dat gij
al dien tijd hier zoo alleen waart't Is om gek
te worden
Een verachtelijk lachje speelde om Augusta's
smalle lippen. „Hij spreekt over dingen, die hy
niet begrijpt!" dacht zij. „Nu onder al deze
menschen zal ik mij eerst eenzaam gevoelen."
Dagen en weken giDgen voorbij. Kerstmis en
Nieuwjaar vertoonden zich in winterglans en
toen de feesten voorbij waren vertrok mevrouw
Sutherland weer met hare gasten.
Tegen Juni kwam de familie terug, omdat
Arthur met zijne vrouw verwacht werden.
Nu waren Augusta's schoone dagen voorbij.
{Wordt vervolgd.)
XJqJ "'u. tcu 1 t J U UI ndl LI..LI iv'uuOlUlno
'^Sfcri w
k