Dagblad voor iSckiedam gf Omstreken.
Gratis-Ongevallenverzekering fimj
LICHT!
41ste Jaargang.
Dinsdag 24 December 1918
No. 12324
FEUILLETON,
Jonge Harten.
Bureau: Koemarkt 4. Telef. 85, na kantoortijd no. 148. Postbus: 39.
Abonnementen per 3 maanden ƒ1.50, per week 12 cent, franco p.
post f2p. kwartaal. Afzonderlijke nummers 3 cent.
Incassokosten worden berekend.
Advertentiëm 1—5 regels f 1.30elke regel daarboven 25 ct, 3 maai
plaatsen wordt 2 maal berekend. Ingezonden meöedeelingen 50 ct. p. regel.
Speciale conditiën voor herhaaldelijk adverteeren. Tarieven worden op aanvrage
toegezonden. Op alle advertentiën 20 o/o oorlogstoeslag.
Incassokost©» worden berekend,
Wi «s| bij
levenslange 1 t| 1111 verlies van
geheele I 111 een hand,
invaliditeit; - 4» fe- Voet of oog;
verzekering wordt gewaarborgd door de Hollandsche Algemeene Verzekeringsbank te Schiedam.
bij verlies
van
een duim
bij verlies
van een
wijsvinger;
bij
verlies van
eiken ande
ren vinger;
In verband met liet KERSTFEEST zal
de NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT,
Dagblad voor Schiedam en Omstreken, WOENS
DAG- en DONDERDAGAVOND
NIET VERSCHIJNEN,
Bij of krachtens wetten of verordeningen
voorgeschreven en andere officieels af-
en aankondigingen en kennis
gevingen van het Gemeentebestuur.
HINDERWET.
Ingekomen is een verzoek van' J. J. Rolling |0tm
vergunning tot het oplichten van een herstei'-
piaats van stoom- en andere werktuigen in het
pand Noordvest no. 1Ö7, kadaster Sectie A no.
585, met 2 leiectrotaotoien van 3 en 0.3 P.K.,
drijvende verschillende werktuigen.
Dit verzoek is met de bijlagen op' de Secre
tarie ter visie geregd. Op Woensdag den 8en Ja
nuari a.s., des vooriniddags 11 uur zal ten
Raadhuize gelegenheid worden gegeven om be
zwaren tegen bet toestaan van dit verzoek in te
brengen en die mondeling of schriftelijk' toe te
lichten. j
Gedurende drie dagen voor het tijdstip1 hier
boven genoemd, kan op de Secretarie der Ge
meente van de schrifturen,, the ter zake zijn
ingekomen, kennis worden genomen. Volgens
de bestaande jurisprudentie zijn niet tot beroep
op een beslissing ingevolge de Hinderwet ge
rechtigd zij, die niet overeenkomstig art'. 7 dier
wet voor het Gemeentebestuur of een of meer
zijner lieden zijn verschenen, teneinde hun be
zwaren mondeling toe te lichten
Schiedam, 24 December 1918.
'tWas vréde op aarde!
Toen die Vredevorst in Bethlehem op aarde
kwam, was aile krijgsrumoer over het Ronr.
wereldrijk verstomd en verlichtte de blijde ver
ademing van den vrede heel de .aarde en hare
volken. Tastbare! rust en vrede, als't kenmerk
wat de Vrede met God brengen moest.
Want die bedde vreden gaan hand in hand.
Vrede met God geeft ook vrede met den naasts.
De eerste is de bron, waarin de tweede zijn
oorsprong vindt.
Immers: ziele vrede is: het heenstreven naar
het opgaan in God. En God is liefde. Wie,,
dus God zoekt en z'n hart gelijkvormig maakt
aan het Zijne, kan z'n evenmensch niet haten,
maar zal om God den naaste liefhebben, zelfs
zijn vijand beminnen; want liefde is lijdzaam,
Novelle, naar 't Hoogd. van E. MERK.
20
Toen was bij weggegaan, en zij liep verder
de stilte zonnige straat in, toen zij1 naar den brief
in haar hand keek, gevoelde zij; een hevige
kramp. Zij trachtte weer geregeld tg denken,
want haar gedachten waren geheel verward.
Toen was het haar, alts sprak er in haar een
kalme, vermanende stem: „Ge moet voort! Ge
moet naar 't station. Die brief moet immers weg.
Dat is nu je plicht!"
Als een rustpunt, als een halte kwam haajr
nu dat eene woord „plicht" voor.
Doch toen zij' daarna met i'ootne schreden
wieder langs denzelfden weg terugkwam, toen zij
de piaats weder bereikte, waar de bergen zicht
baar waren, waar de vei'geetmijnietjes bloeiden
en zij zich nu plotseling bewust werd, dat zij1
Bruno nooit meer zien zou, in haar xéven niet
meer, toen was het haar, als moest zij zich
wanhopig ter aarde werpen en het uitschreeuwen
.van een onverdrageuyke, martelende pijn. Als met
goedertieren, verduldig, de liefde verdraagt alles.
Kerstnacht in 1918 i
De 'kribbe van vrede en de wereld vol' hiaat.
Bittere ironie! Vrede en oorlog; 'tlicht en de
duisternis; God :en de mensch; de hemel en
de hel. 1
Rembrand, de grootmeester Van licht en scha
duw, zou met z'n won der-penseel1 het onster
felijk hebben kunnen realiseeren. Pte wereld eén.
kerkhof. En ovleir dat donkere kerkhof, gebro
ken raderen, gebarsten kanonnen, eindeïoozc
puinhoopen waar ©ens steden stonden, ruïnen
van kathedralen er bovenuit, en daartusschen
millioenen lijken, het Verwrongen gelaat inge-
wrioed in die aarde, of, rustend op den ransel,
het hoofd met de gesloten pogen rustig gekeerd
naar den hemel.
En boven die duisternis de kribbe, niet 't
Christuskind van Goddelijk licht omstraald.
Beklagenswaardige wereld, die niet opzag naar
de Goddelijke glanzen van de kribbe! Men
wilde voortgaan in z'n eigen licht en langs
zijn eigen vrédesweg, en mensch en wereld lig
gen in oorlogshaat en oorlogs-eden de te stuip,
trekken.
Dat is de eenige, maar ook de giOote fout!
God is liefde en God is vrede. Buiten flem
gaan we hel, pad bijster. Die oude Goddelijke
waarheid mag niet worden erkend, maar de nieu
we wereldramp tast de bewijzen dreigend steeds
höoger op elkaar, waarheen menschenwerk, zon
der God, voert.
En tochnóg zijn de zieode-biinden de oogen
niet geopend. Men. wil1 en zal hervormen, maar
met dien rug naar 't licht. En in duisternis
gebonien, zulten die hervormingen in duister
nis op groeien en tot de duisternis, terug keeren.
't Symptoom is eir al
Lloyd George blijft pteiten voor de suprema
tie ter zee, ien Clemenceau wil Duitsche schat
ting zooveel 't vblk toaar dragen kan, en Italië
Oosten rijiksche gronden en België hongert naar
liolljandsch land. Bronnen van broedertwist en
broedermoord. Rog biijlt de mensch steunen
op de kracht van z'n handen en de genialiteit
Van z'n gelest J nóg ziet men den Paus, den pilaats-
bekfaeder van den waaraehtigen Vredevorst
voorbij;
Tot' hoelang?
Deleft de mensch nog niet genoeg geleerd? Is
de wereld door dat eenzijdige weirk' nog niet
afdoende geslagen j
De mensch heeft evolutie gewild, jaren en
jarén lang. Met reuzen-sprongen is het indi
vidu ontwikkeld.
Zekerdie evolutie is goed, maar met die evo
lutie had gelijken tred. moeben houden de evo-
Aitie van dep godsdienst, van het Wogere, het
onsterfelijke in den ménsch. 't Intellect is ont
waakt, maar gelleid dn verkeerde richting.
En do zonde draagt de straf.
iooden schoenen sleepte zij' zacJh naar huis. Toten
zij over 't bruggetje van het riviertje vo,or haar
liep, toen moest zij in den diepen, koeten stroom
van 't bergwatertje neerzien, met ©en wetest
en sombier verlangen in zich.
Haaf moeder zat op 't kleine balkon in een
lichte, luchtigle zomerjapon en riep- haar lachend
een paar woorden toe, die voor Martha dc-or 't
Tuisehen van den stroom onverstaanbaar wer
den. j
Lea was in een opperbeste luim. De. generaal
had uren lang bij haar in 't stilte prieeltje in
den tuin gezeten en voor 't eerst van den groe
ten hartstocht gesproken, dien hij! jarén geleden
vóór baar gevoeld had, van de smart, met welke
hij destijds van haar was heengegaan.
Daarbij' hadden zijn oogen zooi warm op haar1
gerust, dat zij wel1 gevoeld had; dat was geen
woéifeh in uitgedoofde liefdeasch; dat was een
gloed, diie- nooit verkoeld was, die weder aan
wakkerde, een frissdie gl'oed.
't Laatste bindende woord, de bekentenis„'t Is
nu .alfe toenIk heb u lief, en nu zijt gij1
vrij!" had hem blikbaar op de lippen gezweefd,
maar hij was plotseling opgesprongen en had zich
in lievige ontroering verwijderd. De schaamte,
die dien niet meer jongen man op 't beslissende
oogenb'lik overweldigde, .een zekere vertegen-
En Kerstmis 1918 is bet. onafwijsbaar resul
taat.
Dit vredesfeest ziet de griiwel der verwoes
ting, die de mensch, zonder God en godsdienst,
over zich brengt.
Opzien naar de kribbealléén vandaar vre
de en heil'. i
Mocht Gods GeOst in dezen Ker'stnacht nog
maals zweven over de gruwelijke chaos en ten
tweede male spreken, zóó dat bet weerklank!
vond in. ieder' menschenh-art
het worde licht!
M. J. J. KAMMERS,
Past.
Buitenlandsch Nieuws.
DE VOLKERENBOND.
Over de stichting van den volkerenbond
wordt in de buitenlandsche hoofdorganen nog
veel geschreven, maar tot dusver zijn nog geen
concrete voorstellen met betrekking tot de op
lossing dezer kwestie bekend geworden.
In de Fransche pers neemt men aan, dat
ook de neutralen tot de conferentie, waar het
vraagstuk aan de orde komt, zullen worden
toegelaten.
Evenwel zal geen enkele natie beschouwd
worden als lid van den Volkerenbond, indien
zij na ingesteld onderzoek geen voldoende
waarborgen biedt.
Wat Duitschland betreft, zegt de Matin",
dit land, door de vredesconferentie veroordeeld
tot herstel en schadevergoeding, kan niet als
gelijke naast de andere volkeren staan, alvo
rens zijn schulden betaald te hebben. Als de
laatste pfennig aan het laatste slachtoffer be
taald is, zal men de toelating van het Duitsche
volk mogelijk maken. Ondertusschen zullen de
andere landen door formeele verbintenissen
vereenigd zijn. Een wereldpolitie zal worden
ingesteld en een internationale rechtbank zal
functioneeren.
Havas seint, dat Romanonés, de Spaansche
minister-pneisident voor zijn Vertrek uit "Parijs
aan de journalisten heeft meegedeeld, dat bij
volkomen tevreden was met het resultaat van
zijn reis. Hij bracht huid.e aan wat de Fransche
wapenen tijdens de lange worsteling hadden Ver
richt en gaf te. kénnen, dat uit den oorlog de
.Volkeitenbond moest voortkomen, .ota nieuwe ver
schrikkingen te verhinderen. Het plain van Wilson
moest verwezenlijkt worden, met medewerking
van de onzijdigen. f
DUITSCHLAND.
De „Köl'n. Ztg." meldt, dat het departement
van binnenlandsch© zaken in groote trékken teenj
programma van de grondwet heeft opgesteld en
dat men dén toekom'stigen president der repu
bliek direct door het volk zal laten kiezen. Een
zuiver parlementair' ministerie met een rijkskan
selier .aan het hooid zal aan dè spits komen
te staan. Het aantal vertegenwoordigers van de
groote staten zal worden vastgesteld. Men is
beid oveir deze liefdesverklaring, nu hij reeds
grijze haren droeg, hadden hem nog op 't laat
ste oogenbiik van haat verdreven.
Maar Lea lachte er sléchts om; zij wist, dat
nn de réchte stemming gevonden en het ijs
gebrokiem wasnu zou ook wel spoedig 't ioiogen-
b'l'ik komen, dat hij zich heelémaa» verklaren zou,
dat zij eindelijk zou zegevieren. Met triomfee
renden blik' koek zij' naar buiten, naar* den Inval
lenden avond. Haar hoofd gljoeide niet van liefde,
maar van eerzucht. Waar zij' zoo naar verlangde,
waf zij nu zoo vlak' voor haar zag, dat zij' er
maar naar behoefde te grijpen, was toch niet
een trouw hart, niet 'de genegenheid van ©en
geliefden man; het was de naam en de booge
positie van ...dén generaal, den aanstaanden mi
nister d|ön titel „Excellentie," dien zij zoo schoon
in baar oioren 'inleende te hooiren klinken.
„Kom gauw, Martha!" riep zij haar dochter
toe, toen deze dicht bij' 't huis kwam. „Ik heb
een prettige tijding voor je!"
Toen het 'meisje bij' baar op 't halton gekbi-
men was en zij Martha's bleek, ontsteld ge,aat
ontwaarde lachte zij'.
„Nu, ik' geloof waarlijk, dat ge van een te
legram schrikt! Ik zei de je immers: een prettig
bericht! Clemens k'omt morgen en blijft een paar
dagen!"
het ier over eens, dat hun aantal zal! moeten ver
minderen. In het bijz'onder is nog geen ont
werp schriftelijk ingediend, wat 'men officieel
zou k'rtnnen noiemen. f
De Vertegenwoordiger der Duitsche regering
te Spa heeft aan den voorzitter der wapenstil-
standscommissie der Geallieerden de volgende
nota gericht1
Te leerlijn komen berichten binnen, volgens
wélke de afsluiting tussehen het bezette en het
onbezlette gedeelte verscherpt moet wezen. Vol
gens m'ij'n opdracht verzoek ik opheldering.
ENGELAND.
In een te Londen gehouden redevoering voor
vertegenwoordigers van den handel, betref
fende de maatregelen welke door het minis
terie van Munitie zijn genomen door de over
brenging vatn de industrie van oorlogs- pp
vredésvoet te vergemakkelijken, zeide minis
ter Charchill o.a„ dat de bezwaren minder
formidabel blpk'en te zijn dan zij aanvanke
lijk léken.
„Wij hadden toén de wapenstilstand geste
ten weid, juist een heele reeks gereed, uit
vindingen van doodelijkén aard, die gebruikt
zouden worden in den veldtocht van 1919, als
dat noodig geweest ware, zoodat ons muni
tie-departement in vollen gang was.
De voorraden materiaal van allerlei aard,
ter waarde van bijna duizend tóillïoen pond
sterling, die bijna, iederen tak' van handel in
den lande betreffen, komen nu geheel en ai
ter beschikking. Dit ontzaglijk teveel' aan
voorraden zou pen voorbeeld van „dumping"
kunnen opleveren, zooals de econoinischen ge
schiedenis er geen enkel' kent.
Gedurende October U. was de gemiddelde
productie van gevulde granaten 47.000 ton pér
week. Tegen het einde van dit jaar zullen
bijna 230000 personen de munitiefabriek ver
laten hebben. Zij' allen vinden snel ander
werk en binnen enkelé maanden zullen de groo
te indusriteën weer aié vroeger kunnen werken.
PORTUGAL.
Het kabinet is gevormd. Minister-président en
minister van binneniAndsche zaken wordt Ta-
magnini Barbosa, de portefeuille van opriog krijgt
Cortereal', die van marine Sauze Faro, die van
buitenlandsche zaken Azeveds Reves,
SPANJE.
De „Timles" verneemt dd. 20 December uit Bar
celona D© reis van den Catalonischen ledder Ven-
tosa naar Parijs, gevolgd door die van den
eersten minister Romanonés, wordt door de bla
den verwelkomd als bet begin van de internatio
nale phase in de kwestie van het zelfbestuur
van Catalonië. Met groote belangstelling volgt
de bevolking van Catalönië deze nieuwe ont
wikkeling van de' politieke gebeurtenissen. Er
is vandaag een algemeene vergadering van Ca-
talonische Headers gehouden. Er werd een motie
Lea, zich aan haar eigen gedachten overge
vend©, staarde weer in de verte, terwijl haar
dochter sprakéloos 't telegram bekeek en werk
tuigelijk da woorden lias in een onheschrijfeujkea
doodsangst. Menigmaal' steeg zij de oogen ten
hemel, naar de groote, dikke, witte wolken, aks
smeekte zijdaar om bescherming, cm troost.
Zij' gevoelde zich zoo radeloos, zoo huipelops,
als ©en kind, dat eerst moedig op zijn eigen
boenen meende te kunnen voorléopen, ©n nu,
op eêns o.m zich heenkijkend, bespeurt, dat het
verdwaald is, op vreemden bodem staat en niet
meer weet, hoe verder te komen. Ai's Oen kind
ook riep zij den naam harer moeder en hoopte
van haar redding, hulp
„Moeder, ik' bezweer u, moeder 1" zeide zij
zachtjes, haar bèvende handen om lea's arm
slaande en baar met groote, smeekende oogen
aanziende, „ik' bezweer u, schrijf aan mijii ver
loofde, dat hij niet komen moet O, ik smeek er
u om! Hij' mioet niet komen! Morgen niet!"
„Wat moet dat nu beteekenen? Hoe kan ik
uw verloofde1 verbieden, u te bezoeken?" ant
woordde Lea hard en trachtte de handen los
te rukken „Ik zou we.l eens willen weten, om
welke reden!"
I
(Wordt yervolgi).
