Dagblad voor Schiedam en Omstreken. f Uns banier, 42ste Jaargang. Maandag 3 Maart 1919 No. 12379 Gratis Ongevallenverzekering b*J m ft f| m FEUILLETON. AVONTUREN Bureau: Koemarkt 4. Telei. 83, na kantoortijd no. 148. Postbus: 89. Abonnementen per 3 maanden ƒ1.50, per week 12 cent, franco p. post f2— p, kwartaal. Afzonderlijke nummers 3 cent. Incassokosten worden berekend, Adverteatlëmi 1—6 regels 11.80; elke regel daarboven 25 ot, 8 maal plaatsen wordt 2 maal berekend. Ingezonden meaedeettngen 60 ct. p. rege Speciale conditiën voor herhaaldelijk adverteeien. Tarieven worden op aanvrage toegezonden. Op alle advertentie 80 */o oorlogs toeslag. IxcassokMteS werden bersktttd. levenslange -|> s| 9 11 verlies van geheele f 11 een hand, invaliditeitvost of oog j De verzekering wordt gewaarborgd door de Hollandsche Algemeene er z ek ering 3bank^_te^S chiedam^ bij verlies van een duim bij verlies van een wijsvinger; verlies van eiken ande ren vinger; door de genade Gods en de gunst van den Apostolischen Stoel BISSCHOP VAN HAARLEM, Huisprelaat van Z. H, den Paus, Assistent-Bisschop bij den Pauselijken troon, aan de Geestelijkheid en de Geloovigen van Ons Bisdom Zaligheid in den lieer. Toen de Engelen de geboorte aankondigden; van onzen Gpddöltjken Zaligjmhheir, gaven zij als -dioel van Zijln© kiJimlst' op aa,rde aan, behalve glorie te geven aan, Gpd in den h|0|0ge; vrede tej brengen aan de menschen opaarde. En Ipienj Onze Heer door Zijlnem dood aan het Kruis alles had volbracht, waarvoor Hij1 van den hemel was nedergedaald, waren bij iedere! verschijning van dien verrezen Christus aajn Zijlne ljeterlingen tellL kiens lein telkens weer Zij'n© eerste wporden déz». gelukwenseh„P&x Viohis" „Vnedja zij: u.' Zoo gaf Hij zelf het voorbeeld van hetgeen zij volgens Zijn vroeger gegeven.bjsivel, bij hun optredfen onder d© miensehen cfoien moesten„in| welke stad of dorp gij1 ook binnen gaat, apo had Hij bevolen, als gij het huis binnen treedt, groet het dan, zeggendeVrede zijf aan d,it buis1." En dat de Apostelen dit zeker zullen gedaan hebben, blijkt wel hieruit, ;dla|t, nagenoeg allpi brieven der Apostelen beginnen met dei woorden:! „Gratia et Pax" „Genade zij! U en vrede"; afge wisseld soms door: „Gratia1, misericord ia et pax; genade, barmhartigheid en vrede"; altoos dus en immer: vrede, vrede. En alllsof dit niet over vloedig genoeg ware, pm te bewijsai v;a|u hoe hopge waarde de vrede lis, maakte de Apostel Petrus er een gebod vain, dein vrede te zoeken,, ja alls een kostbaar bezit dien vrede na te, jagen j Maiai' zal' wellicht iemand ineenen het is toch wei '.overbodig te bewijken, dat de vr,ede een zoo giewensohte schat is; overbodig tel beveiéto, dat wijlden 'Vbedei;in|oie.tem zoekenimmersi iieder©e'd en alles wil vrede, zelfs ziji, die den óprllog voor bereiden of tdntk^jienen, hebben daarbij geen ander duel, dan den vrede te v©rkrijig|etu .of te vete ziekeren. Zeker, BernJind© Geliooivigen, eenieder: wil vrede, nia,ar er zdjln belaas I zowelen, tot wie mlen zp|u kunnen zeggen, wat Christus tot Jerusalem zejde: „Mocht gijerkennen, walt} U tot vrede strekt, doch n,u is het vop,r uwe pogen verborgen", zoovellen,- dilej dan vrede: zoe-i ken, waar hij niet tei vinden is. i Waar dan is de Vrede wel te vinden? D© H. Petrus, die ons met de woorden van den' Psalmist beveelt den vrede te zoeken en na te: jagen, wijkt ons pok, in overeemstemtming met hem, zoo, duidelijk mogelijk den weg naar den vrede aan: „Wendt LI van het kwade af en dopt het goede", zegt hij, aoekt daar en daar ai'lejen den vrede. En omdat er nu zpovelfen zijn, Be minde Gelioiwigen, di© zic'h niet afwenden valnj het kwade, maar huu voldoening zoeken in wat zondig is en terugschrikken van het goede; van de beoefening' der deugd, in plaats van heit goedei te doen, daarom' is er zool weinig' vrede in dei wereld tusseben de mrinscih'ein en de volkeren, daarom ook zij'n ei zoovelen, in wier hart de vrede niet won,en kan; want „er is geien vrede, ze^l de Profeet in den naam van God, er is gleen vrede vppir de zondaars"; alleen door he# goede te doen en ons af te wenden van hef kwaad, kunne;n wij djen 'vrede winnen; niet d|en schijnvrede, gelijk de wereld dien geeft, maait dlein. waren vrede; dien Christus op d© wjereldi hoeft gebracht .en dien Hij Zijnen vrede, noemt:. „Ik geef U Mijnen vrede." Nu is het wel niet tie lO'Oieheneu, maar kun nen wij tnlet vneugdle vaststellen, dat ©r vee,3 gioieds wordt gedaan: de yereering Van het Aller b SaCramtent dies Altaars neemt gelukkig nog Voort durend toe; de vrijgevigheid voor allerlei liefde;, werken groeit van 'jaar tof' jaar; ofschoon Wij wel durven zielgglen, dat de mfegst vermogend on, j övter het al|g|dmle|en ganioimleln, in dlez© niet ge- poieg: d|oien in verhouding Coit hun vermogen en allerminst in verhouding tot hetgeen zijl voor weelde pn vermaak' besteden, maar toch de| menigte, wier bedrijf door God wordt gezegend offert i,nderda,ad véél' voor het gries fcelijlk ein; lichamelijk welzijn van diefn even naasteinkeer en! moer kpmiein Vleten oinzrir op yoior hun kabhpliék Geloof en wordt (jus Openlijk Christus beleden voor de miensehen; in één woord het is niet fe lopichenen, mlaar integendeel een Verblijdend Ver schijnsel,. dat er veel goeds wordt gedaan. Dodhl evenzeer moet worden erkend, dait dit allies' nieb de ware heiligheid is, wajnneer liet niet óf als1 middel ter innerlijk© heiliging wordt gebruikt óf de vrucht kan gemoetald woirdjem der steeds bljji- vende liciiigmakende genade; en dit kali hjelï best hieruit blijken, pf m|en genoegzaam zich afwendt van het Kwade iejn v'an d'e gelegenheicH tot zonde, zoowel voor zich zelvrin als vbor anderen. r Imtoers wanneer dit niét het geval' ware, zou' mlen moeten denken aan ©en poging z'ij het dain ook e©n onbewuste pogingom twee 'heeren te dienen. En daaiiov.br zijn Wij niet zói°l heel gerust, Beminde Geloovigiem; omdat Wij anders niet kunnen verklaren da tegen strijldigf heden, die zich zooi dikwijls Vertoornen in het lieven van niet weinigen onder olns. Denkt slechtst aan zoo. menige vrouw, di© trouw ter kerkte ©ia zelfs menigvuldig ter Communie, gaat, maar ion* danks alle vermaningen in het. openbaar diopr nagenoeg al die Bisschoppian van geheel d© vverèldj gegeven, door Ityaar Meeding, waarin zijl nu een maal. de verderfelijke mode der wereld wil vlote gen, een voortdurende ergernis vloer. het oip dii punt zoiii zwakke mannelijk geslacht is; denkt van ETIENKE GERARD, Brigade-Commandant van Napoleon I. door A. CONAN DOYLE. sfechts aan die, laten wij zriggjen vrt*rfe deugd, ?OOW©1 vrouwelijk© als mannelijke, die met tl© grootste lichtzinnigheid voortdurend jaalgt naar allerlei ook gevaarlijk© vermakelijkheden, géheej; vergetend, dat mlen niet aan Christus kan toen beboeren, en, zooals dei H. Chrysologus zoo scherp heeft griz'egd, te gleilSjleetr tijd schertsen, niet dén duivel; denkt aan dezer ouders, dile walmeer die kerk miaar niet: al te vjeiel wordt ver gieten, hunne kindteren dit alles zi zo gemakkelijk' toesta dn, in het geheel er niet aan denklend, da{. ihj hun kinderen, door God hun toevertrouwd, niet slechts voeden moeten, maar ook en welt in de eerste plaats opvoeden tot .ennstigb Christ tenen; denkt aan zoovele mlannen, di© viopr iedbj goed werk Voor inderdaad bewonderenswaardige iffervaardigbeid te vinden zijln, maar er overi gens te weinig op letten!,, of zijl zich daartoe niet in staat gesteld' hebben door handelingen, welk© de christelijk© 'liefde, sioms ?©lfs. d© c'hristelijk'el rechtvaardigheid veroordeelt; pmi kort tei gaan, Int op dit zon veelvuldig Voprkomien, opi allerlei «gebied, van de grootste' legemstrijdighedein in hellj ijleven van ©e|n en denzielfden persoon, en stai4ü dan iniet verwonderd, dat bij' die tegenstrijdig- Pnid in d© uiterlijk© daden, het klare be wijs, dat er tpeglegevenf wordt aah tegenstrijdig© innerlijke neigingen, geen Christus-vrede kans wpnen in het hart De P!sa,lim!ist, dte dien vrede gawoniuein pn, pyervfcedjg gewonnen had, sprak uit ondervin ding, toen hij, God dankend, zieid©: „Paix ihuïta diligentibus legdml Tualm „Gnooten vrede liab- b|en zij., die Uwe wet liefhebben." Zpinder diel liefde voor Gods wetten, zonder die blijde onder werping a;an Gods wil, waarin de eigenlijke heiligheid bestaat, zulten wijl dien kostelijke^ vrede des harten, onze grooite kracht op aarde, en het onderpand van den eeuwigen vrede int den hemel; nooit deelachtig worden.; en wie di© blijde overgeving van zich zeiven. mist, omdat hij terugschrikt voor de offers die zij vraagt, bewijst daardoor, dat hij den vrede voor die offers te duur gekocht acht, maar dan iopk, dat hij de hpioge waarde van dien vrede niet kent, em daarom1 djen vrede niet Vurig genoeg begeert. Ziet, Beminde Gefoiovigen, wij' bidden dagelijks sinds weken en gaan voortdurend volort met bid den, dat God eindelijk een waren vrede, op de. christelijke rechtvaardigheid en liefde gegrpn - vest, aan de aarde moge teruggeven. Hoe zal God luisteren naar dit gebed? Het smeekgebed is Ipph, niets anders, dan het uitspreken tegenover God: van onze ernstige, vurige begeerten En is het, wel' waarlijk ernst, aan God vrede te vragen voor de wereld en eensgezindheid tusschen de vomeren, wanneer ww den zo oveel hongeren lnner- men vrede hes nailen te gering schatten, om. er de noodige o««s vo,or ie brengen? Kunnen wijj vurig verlangen voor ander en,- wat wTj voor 'pns zerven mét genoec. waardeuren? Of is het ons. misschien niet zoo zeer te doen om de eendracihlf fonder elkalnder iep den eigen vrede des harten, dan wel om de stoffelijke rampzalige ^gevolgen van de tweedracht en den strijd te onjgaan? Maar dan zouden wij' riep dwaasheid begeerend© oor f zaak willen laten bestaan, en alleen da gevoflgien doen verdwijnen. Die dwaasheid; is giehieel uitgel- sloten dom het gebed, wat wijl dagelijks storten en waarin Ti ij den H Ge.est smeefcen, dat Hij het amnschijh der aaide vernieuwe, diopr de harted der geloovigen te vervullen en er het vuur Zijner fiefde te .ontsteken, dat Hij ons geve de waïltj wijsheid te bezitten, opdat wij ons in Zijne ver troosting voortdurend mogen verheugen. O, Beminde Geloovigen, bidt nu eens alle|n in dien géést uw gebed, voor dieiu vrede, voprapj gedurende den aanstaanden vastentijd. „Diviei te a. malb, et fac bonum, inquire pac,am et perse vere earn", wend U af van het kwade ©n doeti het. goede, en bidt dan met het grootst© vertrou wen oiml deai vrede, terwijl Gij zei ven op den goeden weg den vrede najaagt. En gedenkt in, dat gebed vooral de leiders d©r volkeren, die' thans zeg,gen bezig tri zijn m)et elan bfijVendritij vrede te stichten, lopda.t bijl dit gewichtig werk hun verstand verlicht en hun hart d oor christe lijke liefde verwarmd worde. Bidt ook voor Hare Majesteit onz,e gebiefde Vorstin, diie, in dan soln^k- kelijksten aller lotkrloglan dan, vredri, voor Haar volk heeft weten te bewaren, vppr Haar en voor geheel Haar Koninklijk Huis; en vergeet in Uw gebed ook Ons niet, die zou vurig vioor U allen, bidden, dat de vrede Gods, welke alle begrip te bovercri gaat, Uwe harten blijvend viervulle. En zal dit Ons herderlijk schrijven, op den Zondag Quinquagesima. i,u alle tot Ons Bisdom beboerend© kerken, atemed© in de kapellen waar over '©en Rector is aangesteld',/' op dje gebruikelijxei wjjze worden voorgellezen. Gegeven te Haarlem1, d|en Sisten Februari 1919. f AÜGUSTINUS JOSEPHS, i Bisschop van Haarlem!. Op last van Z, D. Hoogwaardigheid, L. Westppwoudt, Secretaris. Buftenlandsüh Nieuws. 27 De pas werd al nauwer ©n nauwer, en het ge bergte bestond! daar uit rien© aaneenschakeling! van ruwe, dbnkere roitsgevaarten, zon 'kil ©n woest dat ik maar niet meer naar buiten keek; doch zwijgend in ©en ho,fcfe der koiets gadoSren, aller-; •ei jdingen in 't hoofd haalde. Maar eindelijk werd ik in mijine overpieinzingen gestoord: doior dte pogingen, die mijn reisgenoot in het werk! stelde om met behulp, van een sport Vain .ritej welke hij voor den daig gehaald had, een gat in den riem! va,n zijln vel'dfleis'ch te boren. Terwijl h| met dat werkje bezig was', ontglipte de rieW* uan zijlne vingers, tengevolge waarvan de houtlein flesch voor mijfne voeten viel. En toon ik nu wildri bukken om1 haar o.p te rapen, sprong dé priester plotseling opi mïjin rug ©n boord© zijn pis. in mijn oog! i Mjjh vrienden, ik behoief u niet[ tei zjeggeu, da| ik gedurende mijin diensttijd verstaald bén dooif a)lerloi rncei lijk heden ©n gevaren. Wanneer tee®1 van Zurich af lot den noodlottigen dag van M'a' ternoo, toe, alle' pain'pagnieisi heeft miedegemaak C en gerechtigd is tot het dragen vafci het eeretee- ken voor bijzondere Verdiensten, da,t ik thuis ÏA een lederen étui bewaar, dan bjehoeft mlen hei} niet te verzwijgen, als' mlen een enkelen keer eens vrees gevoeld heeft. Nu, indien uw eig«h zenuwen u ^ens parten mochten stppifen, dan kan liet u wellicht .Jot troost zijn u te hieripneren, dat j.e Kelfe mij1, den brigade-commandant C'e~ rand, hebt hoor,en bekiennen, dat hij' ook' epnaj ieen otogenblik va,n angst doorleefd heeft. Maar1 behalve den ^chrik ,en de woedende pijn, wt^i ke die verraderlijke aanval mij1 bezorgden, oven viel mij nog dat gevoel van walging, dat over iemand komen moet, die plotseling hemes kt, daf teen giftige tarantula hdm do sprieten in z vlleesch gehoord heeft. Ik greep' den schavujif mjeit beidé handen aan,, stnieiet hem op diep Vl|oier der koiets en liet lieni kennis maken met 'mijlni© z ware rij'l'aarzen. In; middels had hij een pistool uit zijn soutane te voorschijn gehaald, maar dat schopte ik .uit zijL ne handen, terwijl' [ik weder mlet mijd kinieëqj op zijn lichaam veli, ©n wel zoo otnzaoht, dat hij nu voOJ." 't eerst op. leene afschuwelijke wijzkj begon te schreeuwen. Half blind tafötta is rond! ■naar mijn sabel, di© hij' zoo sluw ha.l weggestopt, - dat ik zé voélde, m DE VOLKERENBOND. Uit New-York wordt d.d. 1 Maart draadloos geseind Wilson's strijd voor den Volkerenbond heeft hier een verbitterden strijd der meeningen in het leven geroepen. De ochtendbladen bevatten weinig anders dan pro en contra betreffende den Volkerenbond. De bladen, die tégen den Bond gekant zijn, voeren aan, dat de president tijdens het diner op het Witte Huis en elders heeft toegegeven dat de bond geen oorlogen kan voorkomen dat de Vereenigde Staten hun souvereiniteit moeten laten varen dat Ierland aan de genade en ongenade van Engeland wordt overgelaten ©n juist op 't i°iog!< het bloed van raijfn gezicht Veegde om ze te nemén om dleln kerel te doorsteken, tmmeldft de heelri diligence om, ein kwam het wapen door* den schok buiten mijln bereik te liggen Voor ik mij kon herstellen, was dé deur rep s; opengerukt en werd ik ,a.an mlq'ue brienen naar buiten gieslleépt. Maar niettegenstaande ,:k mert de scherp® lotshllokken werd gesleurd en beH merkte, dat ik mij in de macht bevond vau eeu dertigtal1 bandieten, was ik Vervuld van vreugde; want, daar mjj'n pelsjas bij' de worsteling oVer mijn hoofd getrokken was en mijn goede ©og geheel', bedekte, had ,ik mjelt mijin gpwonde oog die rooverbende waargenomen. Hi©r aan dit bit- teekentje kunt ge nog zien, hoe de priem tus scihen de oogholte én de pupil is doorgegaan. Ge kunt u dus mlijn vreugde vopirstali'lem toen ik, op 't oiogenblik dat mén mij uit de Rotate steurde, bemerkte, dat het licht niet glehéel 'en al uit nujki oog geweken was. De schurk was zeker van plan geweest mijin hersens met heit werktuig te door boren, en werkelijk schijnt hij inwendig ©én schil fertje been toegestoken te hebben; ik heb althans, later van die wond meer last gehad, dan van al de zeventien, die ik bijl Verschuilende gelegen heden heb opgedaan. Onder het uiten van die ruwste vloeken en ver- wens'chingen, sleepten de honden mijl voort, sloie-t gen mij met vuisten en trapten mij nog op den kooip toe, terwijl ik daar op den grond lag. Ik had meermalen opgemerkt, dat d© bergbe woners hunne voeten mét lappen omwonden, maaij ik had mij' nooit kunnen voorstellen, dat ik nog eens zooveel reden zou vinden om! daarvoor recht' dankbaar te zij'n. Toen zij bemerkten, dat ik met mijn bebloed hoofd stil bleef liggen, dach ten zij dat ik bewusteloos was, maar ik was integendeel bezig hunne leeiijke gezichten goiedj ih mijn geneugen te prenten, om fe zorgen da:fa zij stevig ©n wel aan de galg kwamenzoodra dé omstandigheden mij daarvoor gunstig zouden ■zijn. Het waren gespierde bandieten met geil© doeken om' hunne hoofden en met hrende, rood© gordels vol wapens. Zij! hadden twee groote brok ken klipsteen ncidergeiiegd Oip' eeae plaats, waag' de weg een jscherpen draai nam!, en daartegen stootende was er een wiél' van .ons rijtuig broken, tengevolge waarvan liet gekanteld1 was. Het mionster, dat zoo meesterlijk voor priester, gespeeld, en mij zulke aandoénlijke: verhaten hadr gedaan van zijn parochie en zijne moeder, was natuurlijk met de plaats der hinderlaag bekend geweest en had getracht mij! weerloos te maktejn' op het oogenhlik, dat wij daar aankwamen. Wordt vmolgS}, ja,

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1919 | | pagina 1