Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
f
Uns banier,
42ste Jaargang.
Maandag 3 Maart 1919
No. 12379
Gratis Ongevallenverzekering
b*J m ft f| m
FEUILLETON.
AVONTUREN
Bureau: Koemarkt 4. Telei. 83, na kantoortijd no. 148. Postbus: 89.
Abonnementen per 3 maanden ƒ1.50, per week 12 cent, franco p.
post f2— p, kwartaal. Afzonderlijke nummers 3 cent.
Incassokosten worden berekend,
Adverteatlëmi 1—6 regels 11.80; elke regel daarboven 25 ot, 8 maal
plaatsen wordt 2 maal berekend. Ingezonden meaedeettngen 60 ct. p. rege
Speciale conditiën voor herhaaldelijk adverteeien. Tarieven worden op aanvrage
toegezonden. Op alle advertentie 80 */o oorlogs toeslag.
IxcassokMteS werden bersktttd.
levenslange -|> s| 9 11 verlies van
geheele f 11 een hand,
invaliditeitvost of oog j
De verzekering wordt gewaarborgd door de Hollandsche Algemeene er z ek ering 3bank^_te^S chiedam^
bij verlies
van
een duim
bij verlies
van een
wijsvinger;
verlies van
eiken ande
ren vinger;
door de genade Gods en de gunst van den
Apostolischen Stoel
BISSCHOP VAN HAARLEM,
Huisprelaat van Z. H, den Paus,
Assistent-Bisschop bij den Pauselijken troon,
aan de Geestelijkheid en de Geloovigen
van Ons Bisdom
Zaligheid in den lieer.
Toen de Engelen de geboorte aankondigden;
van onzen Gpddöltjken Zaligjmhheir, gaven zij
als -dioel van Zijln© kiJimlst' op aa,rde aan, behalve
glorie te geven aan, Gpd in den h|0|0ge; vrede tej
brengen aan de menschen opaarde. En Ipienj
Onze Heer door Zijlnem dood aan het Kruis alles
had volbracht, waarvoor Hij1 van den hemel was
nedergedaald, waren bij iedere! verschijning van
dien verrezen Christus aajn Zijlne ljeterlingen tellL
kiens lein telkens weer Zij'n© eerste wporden déz».
gelukwenseh„P&x Viohis" „Vnedja zij: u.'
Zoo gaf Hij zelf het voorbeeld van hetgeen zij
volgens Zijn vroeger gegeven.bjsivel, bij hun
optredfen onder d© miensehen cfoien moesten„in|
welke stad of dorp gij1 ook binnen gaat, apo
had Hij bevolen, als gij het huis binnen treedt,
groet het dan, zeggendeVrede zijf aan d,it buis1."
En dat de Apostelen dit zeker zullen gedaan
hebben, blijkt wel hieruit, ;dla|t, nagenoeg allpi
brieven der Apostelen beginnen met dei woorden:!
„Gratia et Pax" „Genade zij! U en vrede"; afge
wisseld soms door: „Gratia1, misericord ia et pax;
genade, barmhartigheid en vrede"; altoos dus en
immer: vrede, vrede. En alllsof dit niet over
vloedig genoeg ware, pm te bewijsai v;a|u hoe
hopge waarde de vrede lis, maakte de Apostel
Petrus er een gebod vain, dein vrede te zoeken,,
ja alls een kostbaar bezit dien vrede na te,
jagen j
Maiai' zal' wellicht iemand ineenen het
is toch wei '.overbodig te bewijken, dat de vr,ede
een zoo giewensohte schat is; overbodig tel beveiéto,
dat wijlden 'Vbedei;in|oie.tem zoekenimmersi iieder©e'd
en alles wil vrede, zelfs ziji, die den óprllog voor
bereiden of tdntk^jienen, hebben daarbij geen ander
duel, dan den vrede te v©rkrijig|etu .of te vete
ziekeren. Zeker, BernJind© Geliooivigen, eenieder:
wil vrede, nia,ar er zdjln belaas I zowelen, tot
wie mlen zp|u kunnen zeggen, wat Christus tot
Jerusalem zejde: „Mocht gijerkennen, walt}
U tot vrede strekt, doch n,u is het vop,r uwe
pogen verborgen", zoovellen,- dilej dan vrede: zoe-i
ken, waar hij niet tei vinden is. i
Waar dan is de Vrede wel te vinden? D©
H. Petrus, die ons met de woorden van den'
Psalmist beveelt den vrede te zoeken en na te:
jagen, wijkt ons pok, in overeemstemtming met
hem, zoo, duidelijk mogelijk den weg naar den
vrede aan: „Wendt LI van het kwade af en dopt
het goede", zegt hij, aoekt daar en daar ai'lejen
den vrede. En omdat er nu zpovelfen zijn, Be
minde Gelioiwigen, di© zic'h niet afwenden valnj
het kwade, maar huu voldoening zoeken in wat
zondig is en terugschrikken van het goede; van
de beoefening' der deugd, in plaats van heit goedei
te doen, daarom' is er zool weinig' vrede in dei
wereld tusseben de mrinscih'ein en de volkeren,
daarom ook zij'n ei zoovelen, in wier hart de
vrede niet won,en kan; want „er is geien vrede,
ze^l de Profeet in den naam van God, er is
gleen vrede vppir de zondaars"; alleen door he#
goede te doen en ons af te wenden van hef
kwaad, kunne;n wij djen 'vrede winnen; niet d|en
schijnvrede, gelijk de wereld dien geeft, maait
dlein. waren vrede; dien Christus op d© wjereldi
hoeft gebracht .en dien Hij Zijnen vrede, noemt:.
„Ik geef U Mijnen vrede."
Nu is het wel niet tie lO'Oieheneu, maar kun
nen wij tnlet vneugdle vaststellen, dat ©r vee,3
gioieds wordt gedaan: de yereering Van het Aller b
SaCramtent dies Altaars neemt gelukkig nog Voort
durend toe; de vrijgevigheid voor allerlei liefde;,
werken groeit van 'jaar tof' jaar; ofschoon Wij
wel durven zielgglen, dat de mfegst vermogend on, j
övter het al|g|dmle|en ganioimleln, in dlez© niet ge-
poieg: d|oien in verhouding Coit hun vermogen
en allerminst in verhouding tot hetgeen zijl voor
weelde pn vermaak' besteden, maar toch de|
menigte, wier bedrijf door God wordt gezegend
offert i,nderda,ad véél' voor het gries fcelijlk ein;
lichamelijk welzijn van diefn even naasteinkeer en!
moer kpmiein Vleten oinzrir op yoior hun kabhpliék
Geloof en wordt (jus Openlijk Christus beleden
voor de miensehen; in één woord het is niet fe
lopichenen, mlaar integendeel een Verblijdend Ver
schijnsel,. dat er veel goeds wordt gedaan. Dodhl
evenzeer moet worden erkend, dait dit allies' nieb
de ware heiligheid is, wajnneer liet niet óf als1
middel ter innerlijk© heiliging wordt gebruikt óf
de vrucht kan gemoetald woirdjem der steeds bljji-
vende liciiigmakende genade; en dit kali hjelï
best hieruit blijken, pf m|en genoegzaam zich
afwendt van het Kwade iejn v'an d'e gelegenheicH
tot zonde, zoowel voor zich zelvrin als vbor
anderen. r
Imtoers wanneer dit niét het geval' ware, zou'
mlen moeten denken aan ©en poging z'ij het
dain ook e©n onbewuste pogingom twee
'heeren te dienen. En daaiiov.br zijn Wij niet zói°l
heel gerust, Beminde Geloovigiem; omdat Wij
anders niet kunnen verklaren da tegen strijldigf
heden, die zich zooi dikwijls Vertoornen in het
lieven van niet weinigen onder olns. Denkt slechtst
aan zoo. menige vrouw, di© trouw ter kerkte ©ia
zelfs menigvuldig ter Communie, gaat, maar ion*
danks alle vermaningen in het. openbaar diopr
nagenoeg al die Bisschoppian van geheel d© vverèldj
gegeven, door Ityaar Meeding, waarin zijl nu een
maal. de verderfelijke mode der wereld wil vlote
gen, een voortdurende ergernis vloer. het oip dii
punt zoiii zwakke mannelijk geslacht is; denkt
van
ETIENKE GERARD,
Brigade-Commandant van Napoleon I.
door
A. CONAN DOYLE.
sfechts aan die, laten wij zriggjen vrt*rfe deugd,
?OOW©1 vrouwelijk© als mannelijke, die met tl©
grootste lichtzinnigheid voortdurend jaalgt naar
allerlei ook gevaarlijk© vermakelijkheden, géheej;
vergetend, dat mlen niet aan Christus kan toen
beboeren, en, zooals dei H. Chrysologus zoo
scherp heeft griz'egd, te gleilSjleetr tijd schertsen,
niet dén duivel; denkt aan dezer ouders, dile
walmeer die kerk miaar niet: al te vjeiel wordt ver
gieten, hunne kindteren dit alles zi zo gemakkelijk'
toesta dn, in het geheel er niet aan denklend, da{.
ihj hun kinderen, door God hun toevertrouwd,
niet slechts voeden moeten, maar ook en welt
in de eerste plaats opvoeden tot .ennstigb Christ
tenen; denkt aan zoovele mlannen, di© viopr iedbj
goed werk Voor inderdaad bewonderenswaardige
iffervaardigbeid te vinden zijln, maar er overi
gens te weinig op letten!,, of zijl zich daartoe niet
in staat gesteld' hebben door handelingen, welk©
de christelijk© 'liefde, sioms ?©lfs. d© c'hristelijk'el
rechtvaardigheid veroordeelt; pmi kort tei gaan,
Int op dit zon veelvuldig Voprkomien, opi allerlei
«gebied, van de grootste' legemstrijdighedein in hellj
ijleven van ©e|n en denzielfden persoon, en stai4ü
dan iniet verwonderd, dat bij' die tegenstrijdig-
Pnid in d© uiterlijk© daden, het klare be
wijs, dat er tpeglegevenf wordt aah tegenstrijdig©
innerlijke neigingen, geen Christus-vrede kans
wpnen in het hart
De P!sa,lim!ist, dte dien vrede gawoniuein pn,
pyervfcedjg gewonnen had, sprak uit ondervin
ding, toen hij, God dankend, zieid©: „Paix ihuïta
diligentibus legdml Tualm „Gnooten vrede liab-
b|en zij., die Uwe wet liefhebben." Zpinder diel
liefde voor Gods wetten, zonder die blijde onder
werping a;an Gods wil, waarin de eigenlijke
heiligheid bestaat, zulten wijl dien kostelijke^
vrede des harten, onze grooite kracht op aarde,
en het onderpand van den eeuwigen vrede int
den hemel; nooit deelachtig worden.; en wie di©
blijde overgeving van zich zeiven. mist, omdat
hij terugschrikt voor de offers die zij vraagt,
bewijst daardoor, dat hij den vrede voor die
offers te duur gekocht acht, maar dan iopk, dat
hij de hpioge waarde van dien vrede niet kent, em
daarom1 djen vrede niet Vurig genoeg begeert.
Ziet, Beminde Gefoiovigen, wij' bidden dagelijks
sinds weken en gaan voortdurend volort met bid
den, dat God eindelijk een waren vrede, op de.
christelijke rechtvaardigheid en liefde gegrpn -
vest, aan de aarde moge teruggeven. Hoe zal God
luisteren naar dit gebed? Het smeekgebed is Ipph,
niets anders, dan het uitspreken tegenover God:
van onze ernstige, vurige begeerten En is het,
wel' waarlijk ernst, aan God vrede te vragen
voor de wereld en eensgezindheid tusschen de
vomeren, wanneer ww den zo oveel hongeren lnner-
men vrede hes nailen te gering schatten, om.
er de noodige o««s vo,or ie brengen? Kunnen wijj
vurig verlangen voor ander en,- wat wTj voor 'pns
zerven mét genoec. waardeuren? Of is het ons.
misschien niet zoo zeer te doen om de eendracihlf
fonder elkalnder iep den eigen vrede des harten,
dan wel om de stoffelijke rampzalige ^gevolgen
van de tweedracht en den strijd te onjgaan? Maar
dan zouden wij' riep dwaasheid begeerend© oor f
zaak willen laten bestaan, en alleen da gevoflgien
doen verdwijnen. Die dwaasheid; is giehieel uitgel-
sloten dom het gebed, wat wijl dagelijks storten
en waarin Ti ij den H Ge.est smeefcen, dat Hij
het amnschijh der aaide vernieuwe, diopr de harted
der geloovigen te vervullen en er het vuur Zijner
fiefde te .ontsteken, dat Hij ons geve de waïltj
wijsheid te bezitten, opdat wij ons in Zijne ver
troosting voortdurend mogen verheugen.
O, Beminde Geloovigen, bidt nu eens alle|n
in dien géést uw gebed, voor dieiu vrede, voprapj
gedurende den aanstaanden vastentijd. „Diviei te
a. malb, et fac bonum, inquire pac,am et perse
vere earn", wend U af van het kwade ©n doeti
het. goede, en bidt dan met het grootst© vertrou
wen oiml deai vrede, terwijl Gij zei ven op den
goeden weg den vrede najaagt. En gedenkt in,
dat gebed vooral de leiders d©r volkeren, die'
thans zeg,gen bezig tri zijn m)et elan bfijVendritij
vrede te stichten, lopda.t bijl dit gewichtig werk
hun verstand verlicht en hun hart d oor christe
lijke liefde verwarmd worde. Bidt ook voor Hare
Majesteit onz,e gebiefde Vorstin, diie, in dan soln^k-
kelijksten aller lotkrloglan dan, vredri, voor Haar volk
heeft weten te bewaren, vppr Haar en voor geheel
Haar Koninklijk Huis; en vergeet in Uw gebed
ook Ons niet, die zou vurig vioor U allen, bidden,
dat de vrede Gods, welke alle begrip te bovercri
gaat, Uwe harten blijvend viervulle.
En zal dit Ons herderlijk schrijven, op den
Zondag Quinquagesima. i,u alle tot Ons Bisdom
beboerend© kerken, atemed© in de kapellen waar
over '©en Rector is aangesteld',/' op dje gebruikelijxei
wjjze worden voorgellezen.
Gegeven te Haarlem1, d|en Sisten Februari 1919.
f AÜGUSTINUS JOSEPHS,
i Bisschop van Haarlem!.
Op last van Z, D. Hoogwaardigheid,
L. Westppwoudt, Secretaris.
Buftenlandsüh Nieuws.
27
De pas werd al nauwer ©n nauwer, en het ge
bergte bestond! daar uit rien© aaneenschakeling!
van ruwe, dbnkere roitsgevaarten, zon 'kil ©n woest
dat ik maar niet meer naar buiten keek; doch
zwijgend in ©en ho,fcfe der koiets gadoSren, aller-;
•ei jdingen in 't hoofd haalde. Maar eindelijk
werd ik in mijine overpieinzingen gestoord: doior
dte pogingen, die mijn reisgenoot in het werk!
stelde om met behulp, van een sport Vain .ritej
welke hij voor den daig gehaald had, een gat
in den riem! va,n zijln vel'dfleis'ch te boren. Terwijl
h| met dat werkje bezig was', ontglipte de rieW*
uan zijlne vingers, tengevolge waarvan de houtlein
flesch voor mijfne voeten viel. En toon ik nu wildri
bukken om1 haar o.p te rapen, sprong dé priester
plotseling opi mïjin rug ©n boord© zijn pis. in mijn
oog! i
Mjjh vrienden, ik behoief u niet[ tei zjeggeu, da|
ik gedurende mijin diensttijd verstaald bén dooif
a)lerloi rncei lijk heden ©n gevaren. Wanneer tee®1
van Zurich af lot den noodlottigen dag van M'a'
ternoo, toe, alle' pain'pagnieisi heeft miedegemaak C
en gerechtigd is tot het dragen vafci het eeretee-
ken voor bijzondere Verdiensten, da,t ik thuis ÏA
een lederen étui bewaar, dan bjehoeft mlen hei}
niet te verzwijgen, als' mlen een enkelen keer
eens vrees gevoeld heeft. Nu, indien uw eig«h
zenuwen u ^ens parten mochten stppifen, dan kan
liet u wellicht .Jot troost zijn u te hieripneren,
dat j.e Kelfe mij1, den brigade-commandant C'e~
rand, hebt hoor,en bekiennen, dat hij' ook' epnaj
ieen otogenblik va,n angst doorleefd heeft. Maar1
behalve den ^chrik ,en de woedende pijn, wt^i
ke die verraderlijke aanval mij1 bezorgden, oven
viel mij nog dat gevoel van walging, dat over
iemand komen moet, die plotseling hemes kt, daf
teen giftige tarantula hdm do sprieten in z
vlleesch gehoord heeft.
Ik greep' den schavujif mjeit beidé handen aan,,
stnieiet hem op diep Vl|oier der koiets en liet lieni
kennis maken met 'mijlni© z ware rij'l'aarzen. In;
middels had hij een pistool uit zijn soutane te
voorschijn gehaald, maar dat schopte ik .uit zijL
ne handen, terwijl' [ik weder mlet mijd kinieëqj
op zijn lichaam veli, ©n wel zoo otnzaoht, dat
hij nu voOJ." 't eerst op. leene afschuwelijke wijzkj
begon te schreeuwen. Half blind tafötta is rond!
■naar mijn sabel, di© hij' zoo sluw ha.l weggestopt,
- dat ik zé voélde, m
DE VOLKERENBOND.
Uit New-York wordt d.d. 1 Maart draadloos
geseind
Wilson's strijd voor den Volkerenbond heeft
hier een verbitterden strijd der meeningen in
het leven geroepen. De ochtendbladen bevatten
weinig anders dan pro en contra betreffende
den Volkerenbond.
De bladen, die tégen den Bond gekant zijn,
voeren aan, dat de president tijdens het diner
op het Witte Huis en elders heeft toegegeven
dat de bond geen oorlogen kan voorkomen
dat de Vereenigde Staten hun souvereiniteit
moeten laten varen
dat Ierland aan de genade en ongenade van
Engeland wordt overgelaten
©n juist op 't i°iog!<
het bloed van raijfn gezicht Veegde om ze
te nemén om dleln kerel te doorsteken, tmmeldft
de heelri diligence om, ein kwam het wapen door*
den schok buiten mijln bereik te liggen
Voor ik mij kon herstellen, was dé deur rep s;
opengerukt en werd ik ,a.an mlq'ue brienen naar
buiten gieslleépt. Maar niettegenstaande ,:k mert
de scherp® lotshllokken werd gesleurd en beH
merkte, dat ik mij in de macht bevond vau eeu
dertigtal1 bandieten, was ik Vervuld van vreugde;
want, daar mjj'n pelsjas bij' de worsteling oVer
mijn hoofd getrokken was en mijn goede ©og
geheel', bedekte, had ,ik mjelt mijin gpwonde oog
die rooverbende waargenomen. Hi©r aan dit bit-
teekentje kunt ge nog zien, hoe de priem tus
scihen de oogholte én de pupil is doorgegaan.
Ge kunt u dus mlijn vreugde vopirstali'lem toen ik,
op 't oiogenblik dat mén mij uit de Rotate steurde,
bemerkte, dat het licht niet glehéel 'en al uit nujki
oog geweken was. De schurk was zeker van plan
geweest mijin hersens met heit werktuig te door
boren, en werkelijk schijnt hij inwendig ©én schil
fertje been toegestoken te hebben; ik heb althans,
later van die wond meer last gehad, dan van
al de zeventien, die ik bijl Verschuilende gelegen
heden heb opgedaan.
Onder het uiten van die ruwste vloeken en ver-
wens'chingen, sleepten de honden mijl voort, sloie-t
gen mij met vuisten en trapten mij nog op den
kooip toe, terwijl ik daar op den grond lag.
Ik had meermalen opgemerkt, dat d© bergbe
woners hunne voeten mét lappen omwonden, maaij
ik had mij' nooit kunnen voorstellen, dat ik nog
eens zooveel reden zou vinden om! daarvoor recht'
dankbaar te zij'n. Toen zij bemerkten, dat ik
met mijn bebloed hoofd stil bleef liggen, dach
ten zij dat ik bewusteloos was, maar ik was
integendeel bezig hunne leeiijke gezichten goiedj
ih mijn geneugen te prenten, om fe zorgen da:fa
zij stevig ©n wel aan de galg kwamenzoodra
dé omstandigheden mij daarvoor gunstig zouden
■zijn. Het waren gespierde bandieten met geil©
doeken om' hunne hoofden en met hrende, rood©
gordels vol wapens. Zij! hadden twee groote brok
ken klipsteen ncidergeiiegd Oip' eeae plaats, waag'
de weg een jscherpen draai nam!, en daartegen
stootende was er een wiél' van .ons rijtuig
broken, tengevolge waarvan liet gekanteld1 was.
Het mionster, dat zoo meesterlijk voor priester,
gespeeld, en mij zulke aandoénlijke: verhaten hadr
gedaan van zijn parochie en zijne moeder, was
natuurlijk met de plaats der hinderlaag bekend
geweest en had getracht mij! weerloos te maktejn'
op het oogenhlik, dat wij daar aankwamen.
Wordt vmolgS},
ja,