Dagblad mor Schiedam en
sgevailenverzekering
42ste iaar&ati£.
Vrijdag 9 Mei 1919.
No. 12434
m
^IDILLETOK,
AVONTUKEN
Bureau: Koemarkt 4. Telef. 85, na kantoortijd no. 148. Postbus: 39.
Abonnementen per 3 maanden ƒ2.per week 15 cent, franco p.
post 2.50 p. kwartaal. Afzonderlijke nummers 3 cent.
Advertentiën: 1—5 regels f 1.50elke regel daarboven 30 ct. 3 maal
plaatsen wordt 2 maal berekend. Ingezonden m cdedcelingen 80 et. p. regel.
Speciale conditiën voor herhaaldelijk ad verte eren. Tarieven worden op aanvrage
toegezonden. 1 1
Incassokosten worden berekend,
fl Mi p a f\f|
levenslange J 11 ▼®*Mes van
geheele 11| 1 een hand,
invaliditeit1 voet of oog
De verzekering wordt gewaarborgd door de Holla,ndsche Algemeene Verzekeringsbank te_Schiedam^
bij verlies
van
een duim;
bij verlies
van een
wijsvinger;
Buitenlands^ Nieuws,
DE VREDESVOORWAARDEN.
De door die geallieerdep ointworpien vrades'voorjj
maarden worden in die buitenlands ehe hiotoifdor-
ganen druk besproken.
Wij laten hieronder ©enige Duits'che! persstemll
men volgen;
De „Voiwarts"
kunine
stelt de
vraag, wat er zou
nen gebeuren om het vreeselijk onheil iVajoj
uitschland af te wenden en meent, dat d!ei
cenige weg,, die nog [Openstaat, diiel vialn pinden-)
indelingen is. Veel Verwacht die „Vorwaits"
ochter o|tok daar niet van, daar de Entente wel
met bereid za.1 zijn van grondgedachte van haar
voorstellen af te wijken. Er mpet evenwel een
mgiijipende verandering in d,e grondgedachte ko
men, om het verdrag |Otoik in den, meest he
se leiden zin van hot .wpjOpd vloor Duitschland
aannemelijk en dragelijk te maken. Het pa-,
rooi is echtelr, vrijheid van handelen voor te
behouden. I
Wolft schrijft in het „Beniner Tageblatt" on-
er het hoofdje „Neen", dat het verdrag d|e!
GTgste verwachtingen nog ver achter zich laat.
Daarin blijkt geen kruimjed staatsmansoverieg1 of
ZGbs maar viajnl Wilson's beginselen, maar het is
slechts met .gedachtetooze onbeschaamdheid ji.ni
«hta, roes tot stand gebrajefat. De Emgelselten, zeg;t
hij verder op, Rebben zich vtojor Fpch en Cle-
menoeau gebogen. Indien wijl zoo metengaande
^varen-, dan zou, pv|er le'nkele jaren de Anilitairis-
»che roep (om weerwraak 'djoor Duitschland Kchal-
ten ien zou ppni|euw dat militairistischo nationa
lisme de mehsohea bevangen, 'waaraan het Duit-
sche violk dit ©ogenblik hjeeft te iwijiten. Maar]
Pas recht bij' de voorwaarden over het opste»
woedt de politiek vaki inachtsmisbruik der en,
tent© in do sch»|Oimste razernij. Na een beschrijf
V1hg van de vereischt© regeling van heit g|ebi
te het oosten zegt Wolff: de Times had al; gier
teeld, dat mieni ons maar een1 leger van, '100.000
tea© wii laten, dig, 1T1jen jn weiergali0|0|ze vterblinj-
mng voldoendei acht lom die orde in dit storm
achtige Duitschland in stand fe1 houden. Reuter
geeft de afbetaling van 'de som der vergoeding
eender iop als de Rimes. Men, 'wil zei onbereikbaar'
°P 20 miljard mark a» goud bepolleln. Men
te°el zich gestaag voor otoge(n houden dat pok
euter maar leen uittreksel geeft. Men aal' stel'
'g 'nog allerhande stichtelijks vinden als inen
hieplen langen tekst Van het ontwerp olndeT,
0 Wogen zal hebben'. Niets mag onbeproefd blijk
ven p,1T1 In|ej. beizadigde tegenwerpingen' en prak-
hsebe teëenlvioiorstellen dit verdrag te hemen,
at nn zij» tegenwoordige! gedaante juist den wel-
teeenleihden vrienden van dien1 vrede tusschen, diei
volken ionaannemelijk dunkt. Blijft; het aoo >odE' oiu-
vieier als het ex pip het oo|g|enblik uitziet, dajnj
ten men. maar één woord z|eggjpn: neen. f
De „Freihpft", het orgaaln der onafhankelijke
socialisten schrijftf
Het verslagen Duitschland kon op al deze
eischon hekenen. Het kon bief verwachten
de staatsliieidjefn. der entente 'over die schuld van
Duitsthlaind aan den wereldoorlog, zoolwel als
ovter de tallojoizle' misdrijven der Duitsche oorlog»
voering onverschillig zouden heenkijken |en het
slechts uiterlijk gedemocratiseerde' Duitschland jcfei
mate va|n vertrouwen Schenken dat onvermijdelijk
'is om van verstrekkende waarborgen ttegdnl
Duitschland af te zien, Duitschland kon ook nipt
verwachten dat de. entente dé aanspraken dhr
Polen, Dpnen en E1 zas-L|0tharingers buiten be
schouwing zou laten. Iiet, mptest eir rekening 'mee
houden dat dei negeer in'gén 'dier entente, als' zaak
waarnemers vian dei kapitalistische klalssen ba
rer landen, drukkende economisch© eischen aan
het verslagen Duitschland zouden steilten om haar
eigen landen zooveel mogelijk t,ei ontHaateln en'
hum, ecionpmischen wederopbouw1 na den oorlog
te bespoedigen'. Dat alles 'was1, zojoals gezegd,
te verwachten. Van het standpunt der imperialis
tische politiek van géweld, ;g'eli|k bv. Duitsch
land in BrestLitofsk he|eft gevoerd, ntoeten 'dq
vredes'vioiorwiaaxdeln; der 'entente' zelfs als echt gen
matigd worden beschouwd. liefs anders is het ech
ter, walninp|er wijl' hun' deugdelijkheid, onder het get
zichtspu'nit van den komenden wereldvrede pm-
deraoekieln. Ook al zijn ier ©enerzijds bepa'Jingein
aanwezig om de beginselen van het zélfheschik-;
kingsrecht der volkien en het uitschakelen van he't
militarisme te doien1 gelden, zooi staan' deztel toch
anderzijds in schrille tegenstelling' 'met die dopic
Wilson lOipgesfeldö 14 punten, die een grondslag
Voor een' nieuwe regeling van Europa, zoude»
vO'rmen.
Wordt de tolekoim'stigei vrede op dit compro
mis opgehouwd, dan' zal hij stellig' gieien du.ur-
zamten grondslag' vinden. Hij zal de spanningen
en de wrijlviingien niet uit de wereld, helpen;
hij zal geien verzoening en verbroedering dfnl
volken hreng|en hij! zal het militairijsme 'en het im-
perialismé, deze plagen: der mensc'hbeid, niet ver
nietigen. Daarom zal 'gjeiem proletarische partijl dia-
zen vrede; met, instemming kunnen begroeten.
Noch de Duitschiei, -n|ach de Engelsche en Fran
se, he arbeiders zullen in dezen vrede opfc slechtst
een gedoelteïijkle' vervulling hunner 'eischen zien.'
Zij zullen hem wjal mjöefen aaininem^tn in het he-
wustzijln dat, hij ondanks ia,l zijn gebreken een
uitweg uil diel chaos, pit diei zee van. bloed biedt.
Doch zij' zullen tegelijkertijd ppk uit zijln gebre
ken en onvolkomenheden de, kennis putten da,|
de kapitalistische ïie'ge-erihgten niet in staat zijinJ
de weileld een eerlijken vrede te' stehenken.
De „Taglis'c'hie! ttundschau
Wij zijn bedrog,e'n. Van dein grondslag van Wil
son's 14 punten, waarop w'iji ,onS' aanbod hebben
gedaan is niets' mjeier over. Wat foit dusver hekend
is, pvertreft dje! sptm'berste' verwachting der pessi-j
misten. Hetgieiein de entente 'van ons vergt is en
ger dan de blehandelin'g, die Turkije of öriekem^
land vroeger hiehhen ondervionden. Wij' miotetenj
niet sléch t s als Wer eldmogendh eid, doch hoé gen,
naamd ,a Is eigen mogleJndheid uitger'Oeid' wordon
van
ETIENNE GERARD,
Brigade-Commandant van Napoleon I.
door
A. C0NAN DOÏLE.
75
Dij zoudt trotsc'h jop m'ij gtewieteist zijn, vrien-
als gij mij daar hadt zien staan, lem, als gij'
redevoering gehoord hadt. Terwijl ik slprak
ik niijln sabel kletteren en zwaajde! ik fmijn
^oitean, alsof mijn regiment opgesteld ware op
b©t 'hofplein. ,In diepe stilte hoorde mien mij
aain, maar 's Prinsen rug kromde zich meier en
teeer, alsof die last, die op zijn schouders rust-
ié zwaar wlerd vqor zijln krachten. Met hjDil-
lo qogein kleek hiji pm zich heen.
'AVij hebben leien Franschrnan de belangen van]
ralnkrijk liooren bepleiten," zeide hij eindelijk
»'nu moge ,ook elen Duitsc'hier het woord opnemleinj
vqor Duitschland."
Men keek elkander aan, ,en fluisterde met elkama(
Het kwam mjj vqor dat mijne redevoering
en tel ejem schatplichtigen staat van den Volken
bond afdalen.
De „Post" weigert het overhandigd© ontwerp
als ee|n vredesverdrag te kenschetsen, daar dfijj
geen lOVelreénfeomst is, welke. Europa den vredo,.
doch slechts ui (persing len vernedering brengt,
die bittleirlein! haaf en een toekomstigen oorlog.'
wekkleln.
De „Lokal Anzeigter" schrijft hoven zijn be
spreking Finis Germania." Hét blad stelt vast
dat geen énkel vain de 14 punten "van Wilson
onaangetast is. Alles wat 'dei tegenpartij over ver
zoening der volken, violkenbond, zelfbeschikkings-
recht ,e|n rechtvaardige verdeieding' der koloniifn,
heeft gezegd, is een fijdele leugen geweest.
Do „Framkf. Ztg." zegt over de vredesvoor
waarden: Wijl staan aan dep rand van het graf
van het relcht. Men kan nog twijfelen, |of het
oiok het graf der Duitstehie; natie is.
Bioven-S,ilezië, Posen, West-Pruisen, El'zas-Lo^
thaiingan, het S.aargebied, de koloniën verloren,
verpanding van dén linkeroever van den Rijn ge
durende 15 jaar, wat nog meer? Als men toch
t,o;t omlzen dood heeft besloten, is er sen roem-;
rijker einkl dain doior d|el hand Van Clem'enceau
te vallen. i I I
Ook de Oostenrijksche pers houdt zich met
het vredesverdrag bezig.
De „Neue Freie Presse" schrijftRouw zal
neerdalen over het Duitsche volk.- Krijgen de
geallieerden hun zin, dan wordt het uiteenge
rukt, verminkt en met zware lasten bevracht.
Het Duitsche rijk staat nu vóór de ontzetten
de keus, tusschen een vrede van verval en
verval zonder vrede, tusschen slavernij en
bolsjewisme.
Omtrent den plicht,- de onafhankelijkheid van
Duitsch-Oostenrijk te erkennen zegt het blad
de mogendheden der entente meenen uiteen
te kunnen scheuren, wat natuurlijke krachten
bijeen willen brengen. Als zij onze zelféeschik-
king prijsgeven, moeten ze de poging op eigen
houtje en risico wagen.
Het „Neue Wiener Tageblatt" wijst er op
De smaad van den vrede van Versailles zal op
de staatslieden drukken, die hem hebben uit
gedacht. President Wilson zal als geschenk
voor de menschheid den volkenbond uit Parijs
meebrengen, doch aan den ingang van het
tijdperk van de verzoening der volken en van
den duurzamen vrede staat een verdrag, dat
groote naties, die voor de wereld van waarde
zijn, vernederd, verbrokkeld en tot slaven heeft
gemaakt. Zelden is een plechtige belofte jam-
merlijker vervuld.
De „Zeit" schrijftOf Duitschland heden ja
of neen zegtof het onderteekent of niet, het
zal in elk geval slechts met de lippen ja zeg
gen en met de hand onderteekenen, om in zijn
diepste innerlijk slechts een vlammend neen te
zeggen en daarbij den onhoorbaren, doch on
verbreekbaren eed af te leggen, dit vredesver
drag bij de eerste gelegenheid in stukken te
scheuren. Wij, Duitsch-Qostenrijkers, voelen in
deze zware uren met het Duitsche volk, tot
hetwelk wij behooren en van welks oogenblik-
verlies vsa
eiken ande
ren vinger;
wederopbouw
kelijk lijden en toekomstigen
geen wereld ons scheiden kan.
Zie hier eenige Fransche persstemmen
De „Figaro" zegt, dat het vredes-verdrag en
kel het bereikbare zoo dicht mogelijk benadert.
Het is menschenwerk, geen droom of droom
beeld. Frankrijk beschikt op het oogenblik over
de schoonste zaden, die het ooit kon uit
strooien,
De „Matin" In hetzelfde Versailles, waar
Willem I en Bismarck als overwinnaars 18 Ja
nuari 1871 het Duitsche keizerrijk uitriepen,
heeft het overwonnen Duitschland gisteren de
voorwaarden der entente vernomen. Nooit heeft
de geschiedenis een ingrijpender ineenstorting
aangeteekend.
De „Petit Parisien" Zal uit dit verdrag een
verjongde wereld, door de beginselen van het
recht tot nieuw leven gewekt, bevrijd van de
heerschappij van het geweld en onttrokken aan
allerhande dienstbaarheid, die hek Duitsche
imperialisme daarop deed drukken, te voor-
schijnkomen Frankrijk kan tevreden zijn.
Het „Petit Journal" Alles bij elkaar is het
verdrag, zooals het ontworpen is, al bezorgt
het de betrokkenen misschien niet alle vergoe
dingen, waarop ze vlasten, niettemin een eer
vol vergelijk, dat met ingenomenheid ontvan
gen verdient te worden.
De Amerikaansche pers spreekt de meening
uit, dat Duitschland door de voorwaarden van
het verdrag ten eenen male tot machteloosheid
is gedoemd en dat het zijn verdiende loon
heeft.
In de zitting van de vrodescotnmissie der Duit
sche nationale vergadering, welke gister-middag
is gehouden, hieeft minister Soheid-majin hefc
woord gevoerd en o.a. verklaard
De dag van Ibedm, dié ons eindelijk, na zes
maanden van heit martelaarschap van den wapen
stilstand, in kennis stélt ^an die. voornaamste
gedeelten der vredesvoorwaarden, be teekent da
laagste trede vajm den Duitsch©n ondergang. Een,
ja zoowel als dein neen kunnen .ons nog diei-
per, npg hnpeloozier in de staatkundige en na
tionale vernietiging dompelen, terwijl reeds bfijk'i
dat alle bijkomstige, voorwaarden, die ons tort}
dusver niog niet gleheel hebben bereikt, eeji her.,
stel otn'mogialijlk maken. Mijne Iheenen, wijl staan aan)
het graf va» liet Duitsche volk. 1
haar doel niet gelmist (had, en dat iedereen er
voor huiverde hét, woord te vragen, uit vrees
zich daarmede dien toorn des Keizers iop demi
hals te halen. Met hare 'schitterende: oiogen keekt
de Prinses dje' vergadering rond', tot eindelijk haf
re heldere stem de stilte verbrak, die haar
heerschte.
„Moet die Franschrnan zijn antwoord ontvan
gen van e.en vrouw?" vroeg zij>. „Zou het moge
lijk zijn, dat er onder de gard'e van Rützow,
niemand is, die zijln t»ng ,even gjoed woelt te ge
bruiken als zijln zwaard?"
Daar werd im'et leen ruk een tafel verschoven enl
omziende zag ik leem jongeling op een stoel st.aani
Met zijin bleek gelaat, zijln vurige, onrustige opgemi
zijin verwarde haren zag hijl er uit als iemand,
die in laein toestand van geestv|erv|0ering' verkleiert.
Zijln zwaard hing recht lamlgS' h|eim neder, zijn
rijlaarzen waren nog niet slijk' hespat.
„Dat is Kömerl" riep me|n. „Het is de jonge
liörnler, de dichter I Hiji zal zeker e|e|n vers! voo4j
dragen! hij1 zal sprekjein!"
Ein hij droeg ie|an gedicht viojor. Eerst zacht en
dnoprnerig, sprak hjjl van het oude Germanië, de
moeder tfer yolkerien. Hij' he zong de stfaoone,;
vruchtbare (vlakten, de grijze steden, de glorié
der helden van vroegere epuwen. Welluidendl en
krachtig, pis klaroengeschal, kl|onk vers op vers
va» zijln lippen. Dan hazong hij' het Germanië
van.thans, het Germanië, dat, overrompeld en
ten onder gebracht, weder was opgestaan uit dei
vernedering, zich weder had opgeheven, als eier^
reus te midden van de staten. Was het leven
ZOO. begeerlijk, dat mén, Rang moest wezen het
te verliieizeni? Moest men er zppveel waardje aa|nj
hechten), djat 'mjem er een roemrijken dood voor
zou ontwijken Giermania had haar stem verhe-
véto. Flare zuChtein werden door de avondkoelte)
voprtgedragieirt. Zijl riep haar kinderen, op te hulp
Zouden zij! aan haar roiepsfem gehoor geven
Zoudeni zijl komen? Zouden zijl konten?
'O, dat geweldige lied, dlat gelaat zooi vol'géést
drift, die klankvolle stem! Waar blééf ik, f1
Frankrijk en de Keizer? Het waren geen bijvals--
kreten] fêteer, die ik hoorde - het was een Storm
vajn toejuichingen. Men sprong op de stoe en,
op 'dq tafels. Mén schreeuwde, me» snikte, de
DUITSCHLAND.
Vqot den krijgsraad van hét korps scherpschut
ters der garde-'cavalerie is gister het geding' he)
g'Omnen tegieln de negen personen, wien de dioodl
door geweldpléigi'mg van dr. ,K. Liebknecht eni
mevrouw Rosa Luxemburg ten laste w;ordt ge
legd. 1
Te verantwoorden hadden zich de huzaar O.
Runge en acht officieren. De beklaagde Rungei
zei o.a.ik heb' vóór het hotel Eden op post
gestaan en ik vernam, dat Liebknecht werd verj
wacht. Ik was zeer ge,heten op Liebkmecht, .omd'te
hij mij1 destijds bij' een ^'taking, bij wijze ia»
trainen liepen langs de wangen.
Zoodra Körner
van zijln stpel spnomg, vöielgden zijn kameiaden-
zich hij' hem, de sabels zwaaiende in de lucht.
Een, licht rood over toog de eerst zoo' bleeke wa)n-<
gen van den Vorst, en van zijln troon opstaande,
zeide hijj
„Kofojnel Gérard, gij1 hebt biet antwoord gé
hoord, dat gijl aam, den Keizer kunt overbren
gen. De teerling is' geworpen, mijne zonen. Wg
zullen met .elkander staan of on ergaan.
Hij' boog ten toeken dat de vergadermg gestoten)
was.' 'Opgewonden verliet men de zaal om de be
slissing hekend te maken in de stad.
Ik had gedaan, wat in. mijn vermogen gestaan
had, en; zonder leedgevoel liet ik mij' dus dpor
den' stroom medeslepen naar buiten. Waarom
zou ik niog langer blijven vertoeven, in 'het pa
leis? Ik had mijn' antwoord ontvangen, ik moest
het overbrengen, zppals het was. Ik verlangde
er volstrekt niét naar Hof of zijin bevolking
weder te zien, tenzijl aan het 'hoofd van mijn
huzaren.. Ik ontweek, dus hot gewoel e» bc-gatf
mijl stil en droevig gestemd, naar de plaats, waar
heen mén mijn merrie gebracht had.
Het was duister, daar hij' de stalien, en rond-
lOiOpende om jeen stalknecht te zoeken, V'OeJdié
ik mij plotseling, van achteren aangegrepen. Aten
hield mijn handen vast, mm greep mij hij de keci
en ik voelde den kouden loop van een
bij mijn oor.
CWordt vervolgd).
V i I
flö
