Dagblad voor Schiedam, en
Gratis-Ongevallenverzekering
44ste Jaargang.
Maandag 21 Maart 1921.
No. 12991.
FEUILLETON.
De Draaf en zijn Dochter.
m w
Telef. 85, na kantoortijd no. 148. Postbus: 39.
per 3 maanden f 2.—, per -week 15 cent, franco per
BureauKoemarkt 4.
Abonnementen
post f 2.50 per kwartaal. Afzonderlijke nummers .3 cent.
Advertentiën: 1—5 regels ƒ1.75; elke regel daarboven 35 cent, 3 maal
plaatsen! wordt 2 maai;j berekend. Ingezonden mededeelingen 75 ct. per regel.
Speciale Jconditiën voor herhaaldelijk adverteeren. Tarieven worden op [aanvrage
toegezonden.
Incassokosten worden berekend.
bi
vaillu van
mi hand,
Tact af aeg
bi
levenslange
geheels
invaliditeit
Da verzekering weidt gewaarborgd «aar da Hellaadaehe Aigauaeaa VsneksriagibBsh ta lehledi
bi verlies
aan duim
bi veiliee
vaa|eea
wijsvinger
bi
veiBea vaa
alken anda*
tan vlngai
EERSTE BLAD.
Buitenlandsch Nieuws.
DUITSCHLAND EN DE GEALLIEERDEN.
Bij dc beraadslaging over de Duitsche
schadevergoedingswet in het Engelsche Lager
huis zeide Chamberlain Vrijdagavond, dat Por
tugal kennis had gegeven, dat het een-
gelijke, poliyiek tegenover Duitschland zou
volgen.
Hij zeide verder, dat het van Duitschland
afhing, of de wet zou werken als straf, dan wel
als inningsmiddel. Hij dacht, dat het niet on
waarschijnlijk zou zijn, dat, de wet eerlang zou
werken in de tweede eigenschap. Hij had aan
wijzingen ontvangen, dat zulk een gebeurlijkheid
niet onwaarschijnlijk was. Hij erkende, dat de
wet als strafmaatregel meer uitwerking zou
hebben, naar mate zij ruimer werd toegepast,
maar zelfs als Engeland alleen stond, zou zij
bij de tegenwoordige beperkte markt van Duit
schland nog altijd een werlcdadige straf zijn.
De procureur-generaal zeide, dat het ver
keerd zou zijn, om met betrekking tot de
schadevergoedingskwestie aan te nemen, dat,
de onderhandelingen geëindigd waren. De re
geering was bereid om ze vooit te zetten en
indien Duitschland, nu of te eeniger tijd, een
redelijk aanbod deed, zal niemand dit, beletten.
Sprekende over den juridischen kant, van
de wet, haalde de procurem-generaal bepa
lingen uit het tractaat van Versailles aan,
die dn genomen maatregelen ten volle recht
vaardigden. Het was bekend, dat Duitsch
land ernstig lek rt geschoten was op twee
belangrijke punten ontwapening en ver
volging van oorlogsmisdadigers en ver
der ook, dat Duitschland een voldoende po
ging had gedaan, om een regeling door overleg
te verkrijgen. De voorstellen die de Duitschers
te Londen deden, kwamen neer op het uitspreken
van het voornemen om het tractaat niet uit te'
voeren op het vit,ah; punt van de schadevergoe
ding. De Parijsche voorstellen van de geallieer
den waren geen verscherping van het tractaat,
maar een verzachting van zijn strengheid; Zij be-
teekenden een vermindering met 30 pCt. in
vergelijking met wat er in het tractaat stond.
Wat Duitschland aanbood was ongeveer een
vierde tot een derde van het besluit van Parijs
daaraan was de verklaring gekoppeld, dat het
niet in staat of beicid was, om eenigszins verder
te gaan. Daartegenover hadden de geallieerden
het recht, om te zeggen, dat het tractaat niet
alleen niet nageleefd was, maar dat duidelijk
het voornemen gebleken was, om het te begceren
te bespotten en te tarten. Het was riet alleen
het recht, mar de stellige plicht van de gealli
eerden, om naleving van het tractaat af te dwin
gen cn Duitschland duidelijk te maken, dat zii
vastbesloten waren, alle maatregelen te tieffen
die noodig mochten zijn, tenzij er een regeling
werd getroffen tot verzekering van de trouwe en
stipte naleving ervan.
(Naar het Duitsch).
35
Ja maar een oude boer verzekerde dat
er geen mijnen en ook geen mijnwerkers waren
naar dien kant.
En wie zou het dan zijn
Men weet het niet. Indien de lichamen
niet in hun geheel waren, zou men aan een
wild beest denken, zooveel lange en diepe
krabben zijn er op de lijken. Hetzelfde is het
geval van een lijk van een grijsaard met
witten baard, dien men eergisteren-morgen
te Spladgest gebracht heeft na het onweder.
Wie is die grijsaard, vroeg Wapherney
Aan -zijn groote gestalte, aan zijn
langen witten baard en aan rozenhoedje, dat
hij nog in de vingers geklemd houdt, ofschoon
hij n anders uitgeplunderd was, heeft men
eenen zekeren kluizenaar uit den omtrek
herkend, ik meen dat men hem de eremiet
^an Lynraass noemt. Het is duidelijk, dat
arme man ook vermoord is, doch met
Welk doel Men worgt niemand meer uit
S°dsdiensthaat en de oude kluizenaai bezat
"iets ter wereld, dan zijne pij, en leefde van
('e °Penbare weldadigheid.
POLEN EN RUSLAND.
Het vredesverdrag geteekend.
Men seint uit Moskou
Het vredesverdrag tusschen Polen aan den
eenen kant enRusland en Oekraina aan den
anderen kant-is thans onderteekend.
De partijen zijn een grensregeling overeen
gekomen zooals voorgesteld bij den wapenstil
stand, met lichte wijzigingen met het oog op
de ethnografische omstandigheden. Beide par
tijen beloven, zich niet met de binnenlandsche
zaken van <je andere partij te zullen bemoeien,
en noch middellijk, noch onmiddellijk steun te
verleenen aan vijandelijke interventies. Er zijn
wederzijds op breede basis rechten verleend aan
de nationale minderheden, wat betreft hun taal
n hun cultuur. Iedere partij neemt haar eigen
oorlogsuitgavcn en verliezen op zich. Amnestie
wordt verleend aan de burgers der andere partij
in ieder land. Rusland en de Oekraina zullen
aan Polen de kostbaarheden, die voor zijn cul
tuur van waarde zijn, en welke het ten tijde der
Poolsche verdeeling van 1772 werden ontnomen,
weder teruggeven. Met de toewijzing van het
gebied aan iedere zijde, zal geen verdeeling van
het staatseigendom zijn gepaard.
Rusland en Oekraina, Polen's deelnemen aan
de economische ontwikkeling van Rusland in
overwegeng nemende, keuren goed 30.000.000
goudroebels binnen een jaar na de onderteeke-
ning van het verdrag te betalen. Spoorweg-
materiaal, of een equivalent er van tot een
bedrag van 29.000.000 roebels zal aan Polen
worden teruggegeven. Beide partijen nemen op
zich voor zooveel mogelijk aan dc andere partij
het meegenomen eigendom van personen of
instellingen terug te geven. Polen wordt ont
heven Van zijn verplichting een deel op zich
te nemen der vroegere Russische keizerlijke
schulden. Terstond zullen consulaire, sanitaire
en commereieele overeenkomsten worden ge
sloten. Tot zoolang staan beide partijen elkander
het recht tot vrijen doorvoer der goederen toe.
Men ziet, dat Polen de heerschappij over uit
gestrekte landen heeft gekregen, waar het volk
slechts in kleine minderheid Poolsch of liever
waar slechts enkele Poolsche heeren als land
bezitters landjonkers onder de Russische
en Oekraiensche of Litauschc bevolking wonen.
De nieuwe staat, die uit den langen strijd dei-
Polen voor hun nationale vrijheid geboren is,
wordt op zijn beurt een nationaliteitenstaat
niet alleen in het Westen, waar de bevolking
van sommige gedeelten van Posen en Pomerel-
l'en in meerderheid Duitsch is, maar ook in
het Oosten zal dc Poolsche republiek met natio-
naliteitsproblemen af te rekenen hebben.
Men herinnert zich hoe de Russen er toe ge
komen zijn een dergelijke regeling te aanvaar
den. Na hun aanvankelijk schitterenden op-
marsch, kwam de terugslag de Polen vochten
hun Marneslag onder leiding van een Franschen
generalen staf. De roode troepen toonden zich
dan echt Russisch op de groote geestdrift volg
de onmiddellijk de somberste depressie en het
werd een ware depressie. De Polen rukten op
tot aan de uiterste grenzen van hun nationa-
En gij zegt, hernam Richard, dat'dit
lijk verscheurd is, evenals de soldaten ge
lijk door de klauwen van een verscheurend
dier
Ja, en een visscher bevestigt dezelfde
sporen gezien te hebben op een officier die
eenige dagen geleden op de kusten van Urchet-
tal gevonden werd.
Dat is zonderling, zei Arthur.
't Is verschrikkelijk, zei Richard.
Stilte en nu werken, hernam Wapherney,
want ik geloof, dat de generaal weldra komt.
Gustave, ik ben benieuwd die lijken te zien
indien gij wilt, gaan wij vari avond eens naar
Spladgest.
listische idealen en stelden onmiddellijk den
eiscb, dat de frontlinie de definitieve grens zou
worden. Zij kregen hun zin want dc regeering
van Moskou wilde zich naar het Westen van alle
zorgen vrijmaken om al de haar nog ter beschik
king staande krachten tegen ddn vijand, die van
uit het Zuiden opkwam, te kunnen •richten.
Wrangels leger leed een zware nederlaag.
Rusland wil zich nu blijkbaar geheel aan de
binnenlandsche reorganisatie wijden. Het han
delsverdrag met Rusland en de daarmede ge
paard gaande erkenning van de Sovjet-
regeering, de ineenstorting van den opstand te
Kroonstad en thans de vrede met Polen, het
zijn weliswaar hoopvolle teekenen voor de vrien
den der roode republiek, maar de grootste factor,
namelijk Rusland's economische toestand, blijft
weinig bekend opdat men met eenige zekerheid
de toekomstige ontwikkeling van het oude
Tsarenrijk zou durven voorzien.
Polen's toestand blijft, niettegenstaande den
huidigen vrede, steeds precair. Blijft het in
Rusland een warboel, dan kan Polen ook zijn
evenwicht niet vinden. Wordt de Russische
chaos echter weer een politieke kosmos, dan
zal Polen ook daarvan de gevolgen ervaren.
IN OFPER-SILEZIE.
Uit Kattowitz wordt gemeld Tegen acht uur
Vrijdagavond werd uit de richting van dc Pool
sche grens schieten gehoord, dat om 11 uur nog
onafgebroken voort,duurde. Men kreeg den in
druk, dat het artillerievuur was.
De straten van Kattowitz zijn verlaten. Na
der wordt gemeld Tegen middernacht werd
het geluid sterker. De Fransehe districtscom
mandant gaf als zijn mcening te kennen, dat
het vreugdeschoten van Polen aan de andere
zijde van dc grens waren. Deze verklaring wordt
ook van Poolsche zijde gegeven. Desondanks
loopen er in de stad geruchten, dat Italianen in
de nabijheid van de grens met sterke Poolsche
benden in gevecht zijn. Nadere controle van de
berichten is op dit oogenhlik niet mogelijk.
Tegen middernacht werd de telefonische ge
meenschap met het gebied van de volksstem
ming verbroken.
werd er geroepen „Leve Griekenland Leve de
oorlog De ministers hebben in een interview
verklaard, dat de militaire maatregelen ten doel
hadden de troepen aan het front te versterken.
Griekenland wil geen oorlog, het wenscht vre
de en het zal zich inspannen, om de uitvoering
van het verdrag van Sèvres af te dwingen, ten
einde de pacificatie van Anatolië te bewerk
stelligen en te verzekeren.
De koning heeft een boodschap tot het volk
gericht, waarin o.a. wordt gezegd
Toen men hoopte, dat de vrede zonder nieuw
bloedvergieten zou worden hersteld, werd een
nieuwe poging gedaan om den stand van za
ken, zooals die door het verdrag van Sèvres
was vastgesteld, weer omver te werpen. Deze
pogingen maken een versterking van onze strijd
krachten noodzakelijk, teneinde de bevolking
te beschermen tegen de gewelddaden van 1 urk-
sche benden en de pacificatie van het land te
verzekeren.
De koning besluit zijn boodschap met een
beroep te doen op het patriottisme en de dap
perheid der Grieken, teneinde de strijdkrach
ten te versterken, die tot taak hebben den vre
de tot stand te brengen.
DE OOSTERSCHE KWESTIE.
Een telegram uit Moscou meldt
Er hebben herhaaldelijk conferenties plaats
tusschen den ministerraad en den chef van den
generalen staf, welke aanleiding geven tot het
ontstaan van geruchten over een aanvullende
mobilisatie. In officieele kringen bewaart men
een diep stilzwijgen over dit onderwerp, maar de
bladen zijn van meening, dat, indien een zooda
nig besluit al niet genomen is, get och wordt
overwogen" voor het geval, dat Griekenland
opnieuw genoodzaakt zou zijn, Turkije het ver
drag van Sèvres te doen eerbiedigen.
Telegrammen, Zondag uit Athene verzonden,
melden De jaarklassen 1913, 1914 en 1915 zijn
onder de wapenen geroepen.
Zoodra de mobilisatie bekend was geworden,
hadden er patriotische manifestaties plaats en
RUSLAND.
Van verschillende zijden bevestigt men het
bericht, dat Kroonstad door de tegen-revolu
tionairen aan de Bolsjewiki is overgegeven.
De bezettingen van een der forten van Kroon
stad was naar de bolsjewiki overgeloopen en
had daardoor de stad onhoudbaar gemaakt.
Het was een geval van verraad van troepen,
die eerst van de rooden naar de opstandelingen
overgeloopen waren. De bolsjewiki trokken hier
van dadelijk partij.
Koslowski verklaarde bij zijn aankomst in
Finland, dat er oneenigheden waren gerezen in
den krijgsraad te Kroonstad. Hij had krachtig
aanvallend op willen treden, waartegen de ande
ren zich verzet hadden.
De twee Noordelijkste forten aan den kant
van de Finsche kust en het slagschip „Petro-
pawlofsk" waren Vrijdagavond nog in handen
van de opstandelingen. Om acht uur werd er nog
hevig gevochten.
„Berlingske Tidende" verneemt uit Relsing-
fors, dat nog ieder uur nieuwe vluchtelingen te
Terioki aankomen. Tot dusver zij 36.000 vluch
telingen bij de Finsche grens aangekomen. Nog
steeds wordt uit de richting van Kroonstad he
vig kanongebulder gehoord.
Volgens latere berichten is het vuren tegen
den avond opgehouden.
XVI.
In 1675 dus vijf en twintig jaar voor den
tijd, waarin ons verhaal speelt, werd er feest
gevierd in het gehucht Thoctree, bij het hu
welijk van Lucie Pelnit met den dapperen
Caroll Stadt. Beiden waren in hetzelfde ge
hucht geboren en getogen. Lucie was de schuch
terste en liefste uit heel de maagdenschaar
van het gehucht, Caroll de dapperste en ddelste
der jongelieden uit het kanton zij beminden
elkaar en konden zich evenmin den dag her
inneren, waarop zij elkaar yaren begonnen
te beminnen; als den dag, die hun !t leven
schonk.
Door haar van een groot gevaar te redden
had Caroll eindelijk zijne Lucie verworven.
Op zekeren dag hoorde hij 'een gillen in het
bosch zijne Lucie was door een roover over
vallen, dien alle bergbewoners vreesden.
Caroll viel moedig het monster aan, dat het
volk Han noemde, naar het woest geluid,
dat hij uitstiet. Ja, hij viel dengene aan, dien
niemand te lijf durfde, doch de liefde gaf
hem reuzenkracht. Hij redde zijne beminde
Lucie, gaf haar aan beur vader terug en de
vader gaf ze hem.
Het geheele dorp vierde feest op den dag
van hun huwelijk, de vreugde duurde tot
laat in den nacht. Doch, o wonder, kort
daarna was Caroll Stadt verdwenen. Dag
op dag verwachtte Lucie haren Caroll hij
kwam niet zij werd wanhopig.
Dit voorval dommelde het geheele gehucht
in rouw tevergeefs zocht men het te verkla
ren. Lucie Stadt was weduwe en schonk
het licht aan eenen zoon, Gill genaamd, die in
zijn moeders hut opgroeide. Soms kwam een
klein, woest uitziend man (waarin de berg
bewoners den beruchten Han van IJsland
meenden te herkennen) in de hut der wedu
we Stadt, en dan hoorden dc voorbijgangers
akelige vrouwenkreten en een gebrul, als van
een leeuw.
Gill was drie en twintig jaar, hij zag Guth
RUSLAND EN ENGELAND.
De correspondent van dc „New York Herald"
te Reval zegt, dat Lenin, toen hij de ondertee-
kening van het handelsverdrag met Engeland
vernomen had, aan de Britsche regeering gete
legrafeerd heeft, dat de overeenkomst nutteloos
zal zijn. zoolang Engeland wantrouwen zal too-
nen. Hij heeft gezegd, dat de beste Russische
propaganda daarin zal bestaan, dat Rusland aan
Sternsen en hij beminde haar. Guth was rijk
en hij arm, Hij vertrok naar Roeraas om in
de mijnen te werken en geld te verdienen.
Sedert had zijne moeder niets meer van hem ver
nomen.
XVII.
Ethel had reeds vier lange en eentonige
dagen geteld, sedert zij alleen in den sombe
ren tuin van den toren van Sleeswijk rond
doolde, zij was alleen in de bidkapel, waar
zoo ménige traan geplengd werd en aan wel
ke zooveel vvenschen werden toevertrouwd, al
leen was ze in de lange gangen waar zij eens
het uur van middernacht niet had hooren
slaan. Wel vergezelde haar soms heur vader,
en toch gevoelde zij zich alleen, want hare ware
levensgezel was afwezig.
Ongelukkige en nog zoo jonge maagd.-.
Wat had deze reine ziel gedaan om reeds de
prooi te zijn aan zooveel rampen Zij was
dood voor de wereld met hare eer en rijkdom,
men had haar aan de vreugde der jeugd
en den triom der schoonheid ontrukt, hare wieg
stond reeds in eenen kerker, zij was gevangen
bij eenen gevangen vader, groeide op terwijl zij
hem zag wegkwijnen, en tot overmaat van smai-
ten had zich de liefde van heur meestei ge
hare gevangenis.
(Wordt vervolgd)