Dagblad voor Schiedam, en Gratis-Ongevallenverzekering 44ste Jaargang. Maandag 21 Maart 1921. No. 12991. FEUILLETON. De Draaf en zijn Dochter. m w Telef. 85, na kantoortijd no. 148. Postbus: 39. per 3 maanden f 2.—, per -week 15 cent, franco per BureauKoemarkt 4. Abonnementen post f 2.50 per kwartaal. Afzonderlijke nummers .3 cent. Advertentiën: 1—5 regels ƒ1.75; elke regel daarboven 35 cent, 3 maal plaatsen! wordt 2 maai;j berekend. Ingezonden mededeelingen 75 ct. per regel. Speciale Jconditiën voor herhaaldelijk adverteeren. Tarieven worden op [aanvrage toegezonden. Incassokosten worden berekend. bi vaillu van mi hand, Tact af aeg bi levenslange geheels invaliditeit Da verzekering weidt gewaarborgd «aar da Hellaadaehe Aigauaeaa VsneksriagibBsh ta lehledi bi verlies aan duim bi veiliee vaa|eea wijsvinger bi veiBea vaa alken anda* tan vlngai EERSTE BLAD. Buitenlandsch Nieuws. DUITSCHLAND EN DE GEALLIEERDEN. Bij dc beraadslaging over de Duitsche schadevergoedingswet in het Engelsche Lager huis zeide Chamberlain Vrijdagavond, dat Por tugal kennis had gegeven, dat het een- gelijke, poliyiek tegenover Duitschland zou volgen. Hij zeide verder, dat het van Duitschland afhing, of de wet zou werken als straf, dan wel als inningsmiddel. Hij dacht, dat het niet on waarschijnlijk zou zijn, dat, de wet eerlang zou werken in de tweede eigenschap. Hij had aan wijzingen ontvangen, dat zulk een gebeurlijkheid niet onwaarschijnlijk was. Hij erkende, dat de wet als strafmaatregel meer uitwerking zou hebben, naar mate zij ruimer werd toegepast, maar zelfs als Engeland alleen stond, zou zij bij de tegenwoordige beperkte markt van Duit schland nog altijd een werlcdadige straf zijn. De procureur-generaal zeide, dat het ver keerd zou zijn, om met betrekking tot de schadevergoedingskwestie aan te nemen, dat, de onderhandelingen geëindigd waren. De re geering was bereid om ze vooit te zetten en indien Duitschland, nu of te eeniger tijd, een redelijk aanbod deed, zal niemand dit, beletten. Sprekende over den juridischen kant, van de wet, haalde de procurem-generaal bepa lingen uit het tractaat van Versailles aan, die dn genomen maatregelen ten volle recht vaardigden. Het was bekend, dat Duitsch land ernstig lek rt geschoten was op twee belangrijke punten ontwapening en ver volging van oorlogsmisdadigers en ver der ook, dat Duitschland een voldoende po ging had gedaan, om een regeling door overleg te verkrijgen. De voorstellen die de Duitschers te Londen deden, kwamen neer op het uitspreken van het voornemen om het tractaat niet uit te' voeren op het vit,ah; punt van de schadevergoe ding. De Parijsche voorstellen van de geallieer den waren geen verscherping van het tractaat, maar een verzachting van zijn strengheid; Zij be- teekenden een vermindering met 30 pCt. in vergelijking met wat er in het tractaat stond. Wat Duitschland aanbood was ongeveer een vierde tot een derde van het besluit van Parijs daaraan was de verklaring gekoppeld, dat het niet in staat of beicid was, om eenigszins verder te gaan. Daartegenover hadden de geallieerden het recht, om te zeggen, dat het tractaat niet alleen niet nageleefd was, maar dat duidelijk het voornemen gebleken was, om het te begceren te bespotten en te tarten. Het was riet alleen het recht, mar de stellige plicht van de gealli eerden, om naleving van het tractaat af te dwin gen cn Duitschland duidelijk te maken, dat zii vastbesloten waren, alle maatregelen te tieffen die noodig mochten zijn, tenzij er een regeling werd getroffen tot verzekering van de trouwe en stipte naleving ervan. (Naar het Duitsch). 35 Ja maar een oude boer verzekerde dat er geen mijnen en ook geen mijnwerkers waren naar dien kant. En wie zou het dan zijn Men weet het niet. Indien de lichamen niet in hun geheel waren, zou men aan een wild beest denken, zooveel lange en diepe krabben zijn er op de lijken. Hetzelfde is het geval van een lijk van een grijsaard met witten baard, dien men eergisteren-morgen te Spladgest gebracht heeft na het onweder. Wie is die grijsaard, vroeg Wapherney Aan -zijn groote gestalte, aan zijn langen witten baard en aan rozenhoedje, dat hij nog in de vingers geklemd houdt, ofschoon hij n anders uitgeplunderd was, heeft men eenen zekeren kluizenaar uit den omtrek herkend, ik meen dat men hem de eremiet ^an Lynraass noemt. Het is duidelijk, dat arme man ook vermoord is, doch met Welk doel Men worgt niemand meer uit S°dsdiensthaat en de oude kluizenaai bezat "iets ter wereld, dan zijne pij, en leefde van ('e °Penbare weldadigheid. POLEN EN RUSLAND. Het vredesverdrag geteekend. Men seint uit Moskou Het vredesverdrag tusschen Polen aan den eenen kant enRusland en Oekraina aan den anderen kant-is thans onderteekend. De partijen zijn een grensregeling overeen gekomen zooals voorgesteld bij den wapenstil stand, met lichte wijzigingen met het oog op de ethnografische omstandigheden. Beide par tijen beloven, zich niet met de binnenlandsche zaken van <je andere partij te zullen bemoeien, en noch middellijk, noch onmiddellijk steun te verleenen aan vijandelijke interventies. Er zijn wederzijds op breede basis rechten verleend aan de nationale minderheden, wat betreft hun taal n hun cultuur. Iedere partij neemt haar eigen oorlogsuitgavcn en verliezen op zich. Amnestie wordt verleend aan de burgers der andere partij in ieder land. Rusland en de Oekraina zullen aan Polen de kostbaarheden, die voor zijn cul tuur van waarde zijn, en welke het ten tijde der Poolsche verdeeling van 1772 werden ontnomen, weder teruggeven. Met de toewijzing van het gebied aan iedere zijde, zal geen verdeeling van het staatseigendom zijn gepaard. Rusland en Oekraina, Polen's deelnemen aan de economische ontwikkeling van Rusland in overwegeng nemende, keuren goed 30.000.000 goudroebels binnen een jaar na de onderteeke- ning van het verdrag te betalen. Spoorweg- materiaal, of een equivalent er van tot een bedrag van 29.000.000 roebels zal aan Polen worden teruggegeven. Beide partijen nemen op zich voor zooveel mogelijk aan dc andere partij het meegenomen eigendom van personen of instellingen terug te geven. Polen wordt ont heven Van zijn verplichting een deel op zich te nemen der vroegere Russische keizerlijke schulden. Terstond zullen consulaire, sanitaire en commereieele overeenkomsten worden ge sloten. Tot zoolang staan beide partijen elkander het recht tot vrijen doorvoer der goederen toe. Men ziet, dat Polen de heerschappij over uit gestrekte landen heeft gekregen, waar het volk slechts in kleine minderheid Poolsch of liever waar slechts enkele Poolsche heeren als land bezitters landjonkers onder de Russische en Oekraiensche of Litauschc bevolking wonen. De nieuwe staat, die uit den langen strijd dei- Polen voor hun nationale vrijheid geboren is, wordt op zijn beurt een nationaliteitenstaat niet alleen in het Westen, waar de bevolking van sommige gedeelten van Posen en Pomerel- l'en in meerderheid Duitsch is, maar ook in het Oosten zal dc Poolsche republiek met natio- naliteitsproblemen af te rekenen hebben. Men herinnert zich hoe de Russen er toe ge komen zijn een dergelijke regeling te aanvaar den. Na hun aanvankelijk schitterenden op- marsch, kwam de terugslag de Polen vochten hun Marneslag onder leiding van een Franschen generalen staf. De roode troepen toonden zich dan echt Russisch op de groote geestdrift volg de onmiddellijk de somberste depressie en het werd een ware depressie. De Polen rukten op tot aan de uiterste grenzen van hun nationa- En gij zegt, hernam Richard, dat'dit lijk verscheurd is, evenals de soldaten ge lijk door de klauwen van een verscheurend dier Ja, en een visscher bevestigt dezelfde sporen gezien te hebben op een officier die eenige dagen geleden op de kusten van Urchet- tal gevonden werd. Dat is zonderling, zei Arthur. 't Is verschrikkelijk, zei Richard. Stilte en nu werken, hernam Wapherney, want ik geloof, dat de generaal weldra komt. Gustave, ik ben benieuwd die lijken te zien indien gij wilt, gaan wij vari avond eens naar Spladgest. listische idealen en stelden onmiddellijk den eiscb, dat de frontlinie de definitieve grens zou worden. Zij kregen hun zin want dc regeering van Moskou wilde zich naar het Westen van alle zorgen vrijmaken om al de haar nog ter beschik king staande krachten tegen ddn vijand, die van uit het Zuiden opkwam, te kunnen •richten. Wrangels leger leed een zware nederlaag. Rusland wil zich nu blijkbaar geheel aan de binnenlandsche reorganisatie wijden. Het han delsverdrag met Rusland en de daarmede ge paard gaande erkenning van de Sovjet- regeering, de ineenstorting van den opstand te Kroonstad en thans de vrede met Polen, het zijn weliswaar hoopvolle teekenen voor de vrien den der roode republiek, maar de grootste factor, namelijk Rusland's economische toestand, blijft weinig bekend opdat men met eenige zekerheid de toekomstige ontwikkeling van het oude Tsarenrijk zou durven voorzien. Polen's toestand blijft, niettegenstaande den huidigen vrede, steeds precair. Blijft het in Rusland een warboel, dan kan Polen ook zijn evenwicht niet vinden. Wordt de Russische chaos echter weer een politieke kosmos, dan zal Polen ook daarvan de gevolgen ervaren. IN OFPER-SILEZIE. Uit Kattowitz wordt gemeld Tegen acht uur Vrijdagavond werd uit de richting van dc Pool sche grens schieten gehoord, dat om 11 uur nog onafgebroken voort,duurde. Men kreeg den in druk, dat het artillerievuur was. De straten van Kattowitz zijn verlaten. Na der wordt gemeld Tegen middernacht werd het geluid sterker. De Fransehe districtscom mandant gaf als zijn mcening te kennen, dat het vreugdeschoten van Polen aan de andere zijde van dc grens waren. Deze verklaring wordt ook van Poolsche zijde gegeven. Desondanks loopen er in de stad geruchten, dat Italianen in de nabijheid van de grens met sterke Poolsche benden in gevecht zijn. Nadere controle van de berichten is op dit oogenhlik niet mogelijk. Tegen middernacht werd de telefonische ge meenschap met het gebied van de volksstem ming verbroken. werd er geroepen „Leve Griekenland Leve de oorlog De ministers hebben in een interview verklaard, dat de militaire maatregelen ten doel hadden de troepen aan het front te versterken. Griekenland wil geen oorlog, het wenscht vre de en het zal zich inspannen, om de uitvoering van het verdrag van Sèvres af te dwingen, ten einde de pacificatie van Anatolië te bewerk stelligen en te verzekeren. De koning heeft een boodschap tot het volk gericht, waarin o.a. wordt gezegd Toen men hoopte, dat de vrede zonder nieuw bloedvergieten zou worden hersteld, werd een nieuwe poging gedaan om den stand van za ken, zooals die door het verdrag van Sèvres was vastgesteld, weer omver te werpen. Deze pogingen maken een versterking van onze strijd krachten noodzakelijk, teneinde de bevolking te beschermen tegen de gewelddaden van 1 urk- sche benden en de pacificatie van het land te verzekeren. De koning besluit zijn boodschap met een beroep te doen op het patriottisme en de dap perheid der Grieken, teneinde de strijdkrach ten te versterken, die tot taak hebben den vre de tot stand te brengen. DE OOSTERSCHE KWESTIE. Een telegram uit Moscou meldt Er hebben herhaaldelijk conferenties plaats tusschen den ministerraad en den chef van den generalen staf, welke aanleiding geven tot het ontstaan van geruchten over een aanvullende mobilisatie. In officieele kringen bewaart men een diep stilzwijgen over dit onderwerp, maar de bladen zijn van meening, dat, indien een zooda nig besluit al niet genomen is, get och wordt overwogen" voor het geval, dat Griekenland opnieuw genoodzaakt zou zijn, Turkije het ver drag van Sèvres te doen eerbiedigen. Telegrammen, Zondag uit Athene verzonden, melden De jaarklassen 1913, 1914 en 1915 zijn onder de wapenen geroepen. Zoodra de mobilisatie bekend was geworden, hadden er patriotische manifestaties plaats en RUSLAND. Van verschillende zijden bevestigt men het bericht, dat Kroonstad door de tegen-revolu tionairen aan de Bolsjewiki is overgegeven. De bezettingen van een der forten van Kroon stad was naar de bolsjewiki overgeloopen en had daardoor de stad onhoudbaar gemaakt. Het was een geval van verraad van troepen, die eerst van de rooden naar de opstandelingen overgeloopen waren. De bolsjewiki trokken hier van dadelijk partij. Koslowski verklaarde bij zijn aankomst in Finland, dat er oneenigheden waren gerezen in den krijgsraad te Kroonstad. Hij had krachtig aanvallend op willen treden, waartegen de ande ren zich verzet hadden. De twee Noordelijkste forten aan den kant van de Finsche kust en het slagschip „Petro- pawlofsk" waren Vrijdagavond nog in handen van de opstandelingen. Om acht uur werd er nog hevig gevochten. „Berlingske Tidende" verneemt uit Relsing- fors, dat nog ieder uur nieuwe vluchtelingen te Terioki aankomen. Tot dusver zij 36.000 vluch telingen bij de Finsche grens aangekomen. Nog steeds wordt uit de richting van Kroonstad he vig kanongebulder gehoord. Volgens latere berichten is het vuren tegen den avond opgehouden. XVI. In 1675 dus vijf en twintig jaar voor den tijd, waarin ons verhaal speelt, werd er feest gevierd in het gehucht Thoctree, bij het hu welijk van Lucie Pelnit met den dapperen Caroll Stadt. Beiden waren in hetzelfde ge hucht geboren en getogen. Lucie was de schuch terste en liefste uit heel de maagdenschaar van het gehucht, Caroll de dapperste en ddelste der jongelieden uit het kanton zij beminden elkaar en konden zich evenmin den dag her inneren, waarop zij elkaar yaren begonnen te beminnen; als den dag, die hun !t leven schonk. Door haar van een groot gevaar te redden had Caroll eindelijk zijne Lucie verworven. Op zekeren dag hoorde hij 'een gillen in het bosch zijne Lucie was door een roover over vallen, dien alle bergbewoners vreesden. Caroll viel moedig het monster aan, dat het volk Han noemde, naar het woest geluid, dat hij uitstiet. Ja, hij viel dengene aan, dien niemand te lijf durfde, doch de liefde gaf hem reuzenkracht. Hij redde zijne beminde Lucie, gaf haar aan beur vader terug en de vader gaf ze hem. Het geheele dorp vierde feest op den dag van hun huwelijk, de vreugde duurde tot laat in den nacht. Doch, o wonder, kort daarna was Caroll Stadt verdwenen. Dag op dag verwachtte Lucie haren Caroll hij kwam niet zij werd wanhopig. Dit voorval dommelde het geheele gehucht in rouw tevergeefs zocht men het te verkla ren. Lucie Stadt was weduwe en schonk het licht aan eenen zoon, Gill genaamd, die in zijn moeders hut opgroeide. Soms kwam een klein, woest uitziend man (waarin de berg bewoners den beruchten Han van IJsland meenden te herkennen) in de hut der wedu we Stadt, en dan hoorden dc voorbijgangers akelige vrouwenkreten en een gebrul, als van een leeuw. Gill was drie en twintig jaar, hij zag Guth RUSLAND EN ENGELAND. De correspondent van dc „New York Herald" te Reval zegt, dat Lenin, toen hij de ondertee- kening van het handelsverdrag met Engeland vernomen had, aan de Britsche regeering gete legrafeerd heeft, dat de overeenkomst nutteloos zal zijn. zoolang Engeland wantrouwen zal too- nen. Hij heeft gezegd, dat de beste Russische propaganda daarin zal bestaan, dat Rusland aan Sternsen en hij beminde haar. Guth was rijk en hij arm, Hij vertrok naar Roeraas om in de mijnen te werken en geld te verdienen. Sedert had zijne moeder niets meer van hem ver nomen. XVII. Ethel had reeds vier lange en eentonige dagen geteld, sedert zij alleen in den sombe ren tuin van den toren van Sleeswijk rond doolde, zij was alleen in de bidkapel, waar zoo ménige traan geplengd werd en aan wel ke zooveel vvenschen werden toevertrouwd, al leen was ze in de lange gangen waar zij eens het uur van middernacht niet had hooren slaan. Wel vergezelde haar soms heur vader, en toch gevoelde zij zich alleen, want hare ware levensgezel was afwezig. Ongelukkige en nog zoo jonge maagd.-. Wat had deze reine ziel gedaan om reeds de prooi te zijn aan zooveel rampen Zij was dood voor de wereld met hare eer en rijkdom, men had haar aan de vreugde der jeugd en den triom der schoonheid ontrukt, hare wieg stond reeds in eenen kerker, zij was gevangen bij eenen gevangen vader, groeide op terwijl zij hem zag wegkwijnen, en tot overmaat van smai- ten had zich de liefde van heur meestei ge hare gevangenis. (Wordt vervolgd)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1921 | | pagina 1